ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Ώρες μένουν μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες που θα βγάλουν τον νικητή των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου. Ώρες δύσκολες, μαρτυρικές για πολλούς, ιδιαίτερα για τα κόμματα εξουσίας που περιμένουν στη γωνία να αναλάβουν για να... μας σώσουν από τα δεινά που κληρονομήσουν οι άλλοι...

Αλλά και για μας τους απλούς ψηφοφόρους έχει ενδιαφέρον αν και ξέρουμε καλά πως οι εκλογές δε λύνουν προβλήματα. Δίνουν απλά τη σκυτάλη στους επόμενους να συνεχίσουν. Το ζήτημα είναι ακόμη και τώρα, στο παραπέντε λείπει η ελπίδα. Ακόμη και τώρα υπάρχει μια μουγκαμάρα από τον κόσμο.

Διότι, όπως λένε όσοι μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους, εδώ δεν είναι σταυροδρόμι που πρέπει να πάρουμε αποφάσεις. Μονόδρομος είναι και μας περιμένει ο Αλμούνια από τις Βρυξέλλες να πληρώσουμε για να βγούμε από την κρίση. Κι αλίμονο αν δεν το βλέπουμε, αν δεν το καταλαβαίνουμε...

Η επόμενη μέρα θα' ναι το ίδιο με χθες δύσκολη. Η έλλειψη σταθερότητας στη δουλειά, η ανασφάλεια για το αύριο θα είναι κυρίαρχη, αφού οι εργοδότες στην προσπάθεια τους να διαφυλάξουν τα κέρδη τους «διώχνουν» με τη μεγαλύτερη ευκολία κόσμο από τη δούλεψη τους.

Η επόμενη μέρα για μας που δεν προσδοκούμε θώκους σε δημόσιες υπηρεσίες θα συνεχίσει να είναι δύσκολη, δυσβάσταχτη στον ιδιωτικό τομέα, στο στόχαστρο για αλλαγές στο δημόσιο. Οι επιθέσεις στο ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό θα συνεχιστούν με τον ίδιο ρυθμό, η ακρίβεια και τα χρέη στις τράπεζες θα μας πνίγουν και φως δεν φαίνεται από πουθενά. Διότι πάντα πάντα κάποιοι άλλοι και όχι η τάξη μας θα προηγείται στην επίλυση των προβλημάτων της.

Η επόμενη μέρα θα' ναι γεμάτη «αγκάθια». Θα μας λέιψουν και τα χαμογελαστά πρόσωπα των υποψηφίων βουλευτών που μερμια απίστευτη οικιότητα ως να μας γνώριζαν από πάντα μας έστελναν μηνύματα SMS στα κινητά μας. Το ζήτημα είναι εδώ και θα μας προκαλούν να βγούμε στους δρόμους και να απαιτούμε να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους αυτοί που τις έκαναν.

Ωστόσο την Κυριακή θα πάμε στην κάλπη και θα δώσουμε το σταυρό της προτίμησής μας σε κείνους που θεωρούμε πως είναι πιο ικανοί να δώσουν μάχες στο πλευρό μας. Όσο η ψευδαίσθηση της συμμετοχικές δημοκρατίας υπάρχει είμαστε «υποχρεωμένοι» να πάμε και να ψηφίσουμε.

Και το βράδυ θα καθίσουμε χαλαρά στην πολυθρόνα μας να δούμε τα αποτελέσματα. Εξάλλου, λένε ότι φέτος δεν θα αργήσουν. Ούτε θα έχουμε εκείνα τα περίφημα έξιτπολ που από σταθμό σε σταθμό έβγαζαν άλλα και κάποιοι πολιτικοί, αντί να περιμένουν τα επίσημα του υπουργείο Εσωτερικών βγήκαν στο Ζάππειο να κάνουν δηλώσεις.

Ο πολύς κάσμος δεν έχει καμιά διάθεση για πανηγυρισμούς. Εξαιρούνται τα κομματικά στελέχη πρώτης γραμμής ή οι παθιασμένοι οπαδοί που ποδοσφαιροποιούν την πολιτική ζωή και προσπαθούν να τη φέρουν στα μέτρα τους.

Έχουν πια ωριμάσει οι πολίτες και είναι αρκετά υπεύθυνοι για να λειτουργήσουν εντελώς διαφορετικά από κάθε άλλη φορά.

Δεν περιμένουν πολλά και δεν έχουν ανεβάσει ψηλά τον πήχη των προσδοκιών τους. Έτσι θα δούμε να εξελίσσονται ήρεμα αυτές οι εκλογές. Όπως ήρεμα φτάσαμε ώς εδώ, στο παρά πέντε των εκλογών.

Για να μην πω ότι πολλοί είναι αυτοί που περιμένουν να τελειώσει αυτό το πανηγύρι και να ξαναγυρίσουν στις δουλειές τους (όσοι έχουν). Οι καιροί είναι δύσκολοι. Και χρειάζονται ενεργοί πολίτες με βούληση, δύναμη και θέληση για αγώνες και για διεκδικήσεις. Διότι οι επόμενες ημέρες των εκλογών θα' ναι ακόμα πιο δύσκολες και οι απαιτήσεις από μας ακόμα μεγαλύτερες. Αυτό ας μην το ξεχνάμε. Έτσι κι αλλιώς θα το βρούμε μπροστά μας...