Η δολοφονία ενός δημοσιογράφου
Ακούστε τη μαρτυρία μια από τις πρώτες αυτόπτες μάρτυρες που έφτασαν στον τόπο του εγκλήματος...
Το επάγγελμά μας έχει τα καλά του και τα κακά του. Καλά μπορεί να θεωρηθούν ότι μπορείς να ασχολείσαι και να έχεις άποψη επί παντώς απιστητού, επικαλούμενος φυσικά τη γνώμη των ειδικών όπως προκύπτει από την έρευνα και το ρεπορτάζ. Αυτή ακριβώς η ελεύθερη δημοσιογραφία μπορεί να έχει και το αντίτιμό της που καμιά φορά είναι και σκληρό καθώς φτάνει ώς το θάνατο.
Τον Σωκράτη Γκιόλια που δολοφόνησαν άγνωστοι χθες τα ξημερώματα δεν τον γνώριζα από κοντ. Δεν έτυχε να δουλέψουμε μαζί. Εγώ εφημεριδάς, εκείνος τηλεοπτικός περισσότερο. Έδινε και σε μένα πάντως την εντύπωση και την εικόνα του μαχητικού δημοσιογράφου. Κι ενώ ήταν εξειδικευμένος στο αθλητικό ρεπορτάζ και σε θέματα στίβου, δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα να ασχοληθεί και με άλλα ζητήματα που συνήθως άπτονται στο ελεύθερο, αλλά και στο υπ. Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Μαθήτευσε κοντά στoν Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, υπήρξε για πολλά χρόνια αρχισυντάκτης της εκπομπής του, τον πάντρεψε κι όλας πριν από επτά χρόνια. Αλλά τα τελευταία χρόνια χώρισαν οι δρόμοι τους. Θα μου πείτε ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος που χωρίζουν οι επαγγελματικοί δρόμοι; Όχι βέβαια!
Απλά το σημειώνω γιατί το «διαζύγιο» δεν ήταν αναίμακτο. Έφτασαν σε δημόσιους διαπληκτισμούς με βρισιές και εντάσεις τέτοιες που οδηγήθηκαν στα δικαστήρια. Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο να του γράψει τον επικήδειο στο site του, την ιντερνετική «Ζούγκλα».
Βέβαια αυτό δε σημαίνει τίποτα. Μετά θάνατον ο νεκρός «δεδικαίωται». Και τι θάνατο... Καρτέρι του έστησαν επαγγελματίες εγκληματίες έξω από το σπίτι του.
Κινδυνεύουν λοιπόν οι ελεύθερες φωνές; Φτάσαμε σε τέτοιο επίπεδο; Υπερβολικό ακούγεται. Αρκεί να μη μπει στο μάτι μεγάλων συμφερόντων.
Στο Troktiko που όσο ζούσε ο Γκιόλιας ορκίζονταν ότι δεν ήταν δικό του, όλα τα θέμα χθες αυτόν αφορούσαν. Το Blog δίνει νήμα σε αναγνώστες που που μιλάνε γι' αυτόν με τα καλύτερα λόγια. «Ένας άνθρωπος οικογενειάρχης, τίμιος, αγωνιστής που τα έβαλε με το κατεστημένο».
Και φυσικά πήραν «φωτιά» ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, ενώ σήμερα οι εφημερίδες δίνουν μεγάλο χώρο στα ρεπορτάζ τους. Πού βρέθηκαν, αλήθεια, τόσες φωτογραφίες του; «Αντίο φίλε... Καλό σου ταξίδι...» είχε πάνω της μια φωτογραφία με φώτοσοπ από κάποιον που θεωρεί ότι ο Γκιόλιας έκανε τη δημοσιογραφία λειτούργημα και όχι επάγγελμα.
Ας είναι... Έχει και ο χώρος μας ήρωες, αλλά εγώ δεν θα ήθελα να γίνω για κανένας ήρωας. Μόνο την ησυχία μου και την ηρεμία μου θέλω.
Ωστόσο για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, ήταν μια στυγνή δολοφονία που θυμίζει άλλες εποχές και άλλες χώρες και όχι πολιτική. Κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Η κηδεία του Σωκράτη Γκιόλια γίνεται σήμερα στις 16.30 στον ιερό ναό Αγίων Αναργύρων Ηλιούπολης.
Να και μια άλλη εκδοχή που έδωσε η αστυνομία όπως παρουσιαστηκε στα χθεσινά ΜΜΕ.
Σχόλια (0)