Μάλλον εμπορική παρά θρησκευτική γιορτή, τα Χριστούγεννα, έτσι δεν είναι; Ή όχι;

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Δημοσιογραφικά

Ζώντας ένα όμορφο τριήμερο... προθέρμανση για το καλοκαίρι που έχουμε μπροστά μας!

anatoli.egeo1
Αλλάζουν όλα γύρω μας. Κι εμείς προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες, επιθυμώντας κάτι καλύτερο για το φετινό καλοκαίρι. Σχέδια, όνειρα και προβληματισμοί σε σχέση με όσα ζούμε στην καθημερινότητα μας, όπως αυτή διαμορφώνεται στις συγκεκριμένες συνθήκες μια νέας εποχής.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19/06/2021

Είμαστε ήδη μέσα σε ένα τριήμερο, όπου όσοι έχουν τη δυνατότητα, έχουν κάνει σχέδια και τα υλοποιούν με σύμμαχο τον καιρό που άφησε πίσω του τα χειμωνιάτικα σκέρτσα του με τις απογευματινές βροχές και τα χαλάζια του και μόλις βγήκαμε από τις απεργιακές διαμαρτυρίες για το νέο εργασιακό, που με τις ψήφους των βουλευτών της κυβερνητικής παράταξης, έγινε νόμος του κράτους.

Καλοκαίρι λοιπόν, αλλά πού πας και πώς; Το δεύτερο είναι και το πιο δύσκολο. Και έχει να κάνει κυρίως με το οικονομικό, αλλά και με όλα αυτά τα ζητήματα – ουρά, από τις επιπτώσεις του κορονοϊού Covi-19.

Φοβόμαστε ότι σε τούτο τον τόπο, δεν παίρνουμε μαθήματα και το βλέπουμε. Μια έρευνα για τον Αύγουστο σε τουριστικούς προορισμούς, δείχνει πως τίποτα δεν άλλαξε. Οι τιμές είναι ίδιες, μπορεί και ακριβότερες. Ιούλιος και Αύγουστος παραμένουν σταθερά στη συνείδηση τους ως η «φουλ σεζόν» που ήξεραν πάντα.

Αναρωτιέμαι με ποιους δουλεύουν και πώς; Αληθινά αναρωτιέμαι, αλλά φυσικά αυτό δεν αλλάζει την κατάσταση…

Μπορεί λοιπόν, το εργασιακό τοπίο να άλλαξε και να μην υπάρχουν πια συνδικάτα ικανά να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους. Μπορεί οι νέοι που μπαίνουν στην παραγωγή να είναι πιο ευάλωτοι από ποτέ στις ορέξεις των αφεντικών και πιο απροστάτευτοι, αλλά κάποιοι θα συνεχίζουν να αναρωτιούνται και να οργανώνουν συνέδρια για την υπογεννητικότητα, λες και δεν βλέπουν την αιτία, πίσω από όλο αυτό το κακό…

Συνέδρια, όπου τον πρώτο λόγο τον έχουν οι ιερείς, οι γιατροί και οι συντηρητικοί πολιτικοί, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες και την αληθινή ζωή. Κι ευτυχώς που τους πήραν είδηση και τα μάζεψαν άρον – άρον, πριν τους πάρουν με τις λεμονόκουπες…

Από την άλλη, είναι και το άγχος των παιδιών που αυτές τις μέρες δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις με στόχο μια θέση στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ ως να ήταν κάτι το αξιοθαύμαστο, τη στιγμή που έχει γεμίσει ο κόσμος με άνεργους πτυχιούχους, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν με το ξεροκόμματο του «μισθού» ενός κούριερ ή το χαρτζιλίκι του μπαμπά.episimansis.neo

Τι στόχοι κι αυτοί! Το παιδί πρέπει να έχει ένα πτυχίο… Όχι μια δουλειά από την οποία να μπορεί να ζει με αξιοπρέπεια την οικογένεια του, όχι, το πτυχίο μας μάρανε. Και όλα αυτά σε μια εποχή που έχουμε δει στην πράξη πως όχι μόνο δεν βοηθά, αλλά αποτελεί και βαρίδι στην εξεύρεση εργασίας.

Αλλά εσείς χαλαρώστε… Είπαμε, ο καιρός επιστρέφει στο καλοκαίρι, βρισκόμαστε ήδη μέσα σε ένα τριήμερο αργίας και μια ανάσα πριν το καλοκαίρι ανοίξει τα φτερά του. Και οι καθημερινοί τραγικοί απολογισμοί του ΕΟΔΥ γίνονται όλο και πιο ήπιοι, με λιγότερα κρούσματα, νεκρούς και διασωληνομένους.

Ας βάλουμε λοιπόν, αλλιώς την πλάκα να παίξει. Ας δούμε τα σχέδια μας για φέτος πιο ρεαλιστικά. Εξάλλου μπορεί και η αίτηση για τον κοινωνικό τουρισμό που κάναμε, να έχει φέτος καλύτερα αποτελέσματα, όχι όπως πέρσι που πήγαμε άκλαυτοι.

Διότι σ’ αυτόν τον άμοιρο τόπο που έλαχε να γεννηθούμε, περισσότερο από την αλήθεια αρέσουν οι παράτες της Γιάννας για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Σπάνια, αλλά μπορεί κι αυτό καμιά φορά να συμβεί αφουγκραζόμαστε και τη φωνή της λογικής.

Μερικά πράγματα το χρωστάμε στον εαυτό μας να τα ξαναδούμε κάτω από ένα νέο οπτικό πρίσμα, πιο σοβαρά και πιο ρεαλιστικά. Στο κάτω – κάτω είναι υποχρέωση μας, πρώτα και πάνω απ’ όλα να προστατεύσουμε το ανεπανάληπτο δώρο της ζωής…

Καθημερινά θα μας δίνονται ευκαιρίες να το κάνουμε πράξη στα μικρά και μεγάλα πράγματα που έχουμε να διεκπεραιώσουμε. Ας κοντοστεκόμαστε λιγάκι και ας προβληματιζόμαστε, αντί να προσπερνάμε γρήγορα, σα να μη συμβαίνει τίποτα…

Όσο αναπνέουμε και υπάρχουμε, όσο μπορούμε και αγαπούμε, ας μην πάψουμε να ονειρευόμαστε ένα καλύτερο αύριο που θα έρθει, οπωσδήποτε. Κι ας βάζουμε τον εαυτό μας μέσα σ’ αυτό το όνειρο. Αυτή είναι η μοναδική ελπίδα που θα μας διαφυλάξει σε δύσκολους καιρούς, σαν αυτούς που περνάμε τώρα.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 19/6/2021 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA