Έρχονται οι... Κινέζοι στο Καστέλλι. Το δημοσίευμα στην καθημερινή εφημερίδα ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ την εβδομάδα που πέρασε. Η απόλυτη υπερβολή ή πώς προωθούνται τα οικονομικά συμφέροντα, όπου και όπως μπορούν οι άνθρωποι...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 26/1/2013

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που αρνούνται πεισματικά να φάνε ξαναζεσταμένο φαγητό... Προτιμούν το πιάτο ημέρας και ίσως δεν έχουν κι άδικο με τον τρόπο που το κάνουν, είναι πολύ άγαρμπα... Σ' αυτές τις περιπτώσεις έρχονται αυτόκλητοι υποστηρικτές των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, εκδοτικά συγκροτήματα που επιχειρούν να... καθοδηγήσουν την πολιτική εξουσία, υπενθυμίζοντας τους ενδιαφερόμενους επενδυτές.

Για ένα θέμα που αφορά την Κρήτη γράφω, για το αεροδρόμιο του Καστελλίου... Τη θυμάστε αυτή την ιστορία; Πριν μερικά χρόνια “έπαιζε” πάρα πολύ. Επίσημη αιτιολογία το... τελειωμένο πολιτικό αεροδρόμιο του Ηρακλείου που έκριναν ότι μακροπρόθεσμα δεν θα μπορούσε να καλύψει τις αυξημένες τουριστικές ανάγκες των τσάρτερς με τις απευθείας πτήσεις στις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου.

Καλύτερη λύση, από πολλές απόψεις, θεωρήθηκε το υπάρχον στρατιωτικό αεροδρόμιο του Καστελλίου. με τη διεύρυνση του και τις κατάλληλες υποδομές θα μπορούσε να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες. Τώρα εγώ, οικονομικός συντάκτης δεν είμαι για να σας παραθέσω αναλυτικά τις ενέργειες που προωθήθηκαν προκειμένου να υλοποιηθεί το έργο. Γνωρίζω πάντως πως έγιναν αρκετές ενέργειες, διαγωνισμοί, που απέβησαν άκαρποι και βεβαίως αναπτύχθηκε στο Κατέλλι ένα κίνημα από κατοίκους που ήταν ενάντια στην κατασκευή στον τόπο τους, ενός διεθνούς αερολιμένα.

Ένα από τα στοιχεία που μου είχε παραθέσει πριν δυο χρόνια ο αρχαιολόγος κ. Ν. Παναγιωτάκης, είναι ότι στην περιοχή υπάρχουν πολλοί οικισμοί με σημαντική αρχαιολογική αξία... Ο ίδιος, μάλιστα είχε μιλήσει επανειλημμένα στους κατοίκους, αναφερόμενος στα ευρήματα και φυσικά είχε κάνει ανάλογες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά.

Ύστερα ήρθε η οικονομική κρίση οι επενδυτές “λούφαξαν” και το σχέδιο, παρά την εμμονή των κυβερνώντων, έδειχνε να εγκαταλείπεται... Κάποιοι μάλιστα στην ευρύτερη περιοχή, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι, έβαλαν μαύρες πλερέζες που είδαν να... χάνουν, αφού υπολόγιζαν ότι τα αγροχώραφά τους θα πάρουν μεγάλη αξία και θα επωφεληθούν από τις απαλλοτριώσεις.

Την περασμένη όμως εβδομάδα, ημερήσια εφημερίδα του Ηρακλείου Κρήτης, πρόβαλε εμφαντικά στο πρωτοσέλιδό της το ενδιαφέρον των Κινέζων να... επενδύσουν με το ιλιγγιώδες, για τα ελληνικά δεδομένα, ποσό του ενός δις ευρώ... Η υποψία ότι κάτι “παίζεται” ενισχύθηκε από το γεγονός ότι η άλλη ημερήσια εφημερίδα του Ηρακλείου που έχει και μια μεγαλύτερη ιστορία και προσφορά στο Τοπικό Τύπο, την ίδια μέρα, δεν έκρινε σκόπιμο να δώσει ούτε ένα μονόστηλο στο πρωτοσέλιδο της...

Κάπως έτσι γίνονται τα επιχειρηματικά παιχνίδια στον καιρό της μεγάλης κρίσης... Τα δημοσιογραφικά έντυπα κάνουν τους... ντίλερ ελπίζοντας (φαντάζομαι) ότι θα αποκομίσουν κάτι από όλη αυτή τη διαδικασία, αν τους κάτσει. Σε οικονομικά οφέλη αναφέρομαι, αν αυτό δεν έχει γίνει κατανοητό.

Τι ακριβώς θα συμβεί, θα προκύψει στο εγγύς μέλλον. Οι Κινέζοι, άλλωστε, προβάλλονται ως σοβαροί επενδυτές και συχνά σπόνσορες, τους φέρνουν ως παράδειγμα τη δουλειά που έχουν κάνει στον ΟΛΠ... Μερικοί μάλιστα στα γύρω χωριά, άρχισαν να τρίβουν τα χέρια τους για την αναθέρμανση των έργων του αεροδρομίου στο Καστέλλι.

Ωστόσο ο κ. Παναγιωτάκης, ως αρχαιολόγος που έχει κάνει μεγάλες έρευνες στην Πεδιάδα και ανέδειξε τις φρυκτωρίες, είναι κάθετος: Δεν μπορούν να φτιάξουν το αεροδρόμιο που ονειρεύονται σ' αυτόν το χώρο. Ποιος ο λόγος λοιπόν να αναθερμάνουν και μάλιστα τόσο εμφαντικά, πεθαμένα σενάρια;

• Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου “Επισημάνσεις”.