Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Το λίγο χιόνι στο χωριό μου, το Θραψανό, έκανε τη διαφορά... Δείτε το, χιονισμένο!

Posted in Τα δικά μου

thrapsano1.080119
Οι φωτογραφίες είναι χθεσινές. Παρακολουθούμε πάντα, από αγάπη για τον τόπο μας, τι συμβαίνει στο χωριό. Και είχαμε δει έγκαιρα τις προειδοποιήσεις του δημάρχου Μινώα, σε σχέση με τον χιονιά που θα ερχόταν. Έτσι με το ξημέρωμα ήμασταν εκεί. Ιδού το πατρικό μου με τα λίγα χιόνια.

thrapsano2.080119
Η αλήθεια είναι πως ανησυχήσαμε για τα καινούρια δέντρα που βάλαμε τον Οκτώβρη που μας πέρασε, τη λεμονιά και την μανταρινιά και για τις βουκαμβίλιες. Θυμόμαστε το χιονιά πριν δυο χρόνια, τότε ήταν πολύ πιο δυνατός και τις έκαψε. Αλλά τώρα, όπως βλέπετε κι εσείς, τα πράγματα ήταν ήπια, σχετικά.

thrapsano3.080119
Και ο δρόμος πάνω από το σπίτι μας, που οδηγεί στο παλιό Δημαρχείο του χωριού, δεν έχει πολλά χιόνια. Λίγες ώρες αφότου έπεσαν τα χιόνια και κοντεύουν να λειώσουν, από τα αυτοκίνητα που πέρασαν πάνω τους. Αν τα καιρικά φαινόμενα δεν συνεχιστούν, πολύ γρήγορα θα εξαφανιστούν.

thrapsano4.080119
Άλλη μια πλευρά της εξωτερικής αυλής του σπιτιού... Είναι φανερό ότι το χιόνι είναι πολύ λίγο. Και έχει παραμείνει λίγο στη βάση του τοίχου του σπιτιού του θείου του Μιχάλη. Μόνο εκεί και λίγο, πολύ λίγο κάτω. Ηρεμήσαμε. Τα δέντρα μας και οι βουκαμβίλιες, μάλλον θα επιζήσουν αυτή τη φορά.

thrapsano5.080119
Πάμε λίγο έξω από το σπίτι να δούμε τη γειτονιά, πως είναι... Κι εδώ βλέπουμε το χιόνι που έχει πέσει πολύ διακριτικά. Καλά - καλά τα παιδιά θα δυσκολεύτηκαν να βρουν χιόνι, σε επάρκεια, για να παίξουν χιονοπόλεμο. Ο ουρανός είναι βαρύς. Μαυρισμένος, απειλητικός...

thrapsano6.080119
Άλλη μια φωτογραφία τραβηγμένη μόλις έξω από την εξωτερική αυλή του σπιτιού μας. Το δρόμο που οδηγεί, δεξιά για το χωριό και αριστερά για το Ηράκλειο, χωρίς να μπεις στο χωριό. Ίδια κι εδώ τα πράγματα. Ας είναι, έστω και λίγο το είδαν και φέτος το χιόνι, οι συγχωριανοί μου, οι Θραψανιώτες.

thrapsano7.080119
Το ωραίο είναι ότι όλη αυτή την ιστορία με το χιόνι στο χωριό, τη ζήσαμε κι εμείς από την Αθήνα... Οι άνθρωποι από εκεί έβαλαν πολλές αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, όπως κάνουν όλοι ξετρελαμένοι με το χιόνι που βλέπουν. Κι αφού την αρχή ανησυχήσαμε, μετά χαλαρώσαμε και το απολαύσαμε μαζί τους.

Στο Ωραιόκαστρο της Θεσσαλονίκης έχει πολύ χιόνι, αν κρίνουμε από τις φωτογραφίες

Posted in Επικαιρότητα

lena1
Όσο κρατάει η κακοκαιρία σε όλη την Ελλάδα ακόμα κι αν εδώ που ζούμε, στην Αθήνα, παρά τις... απειλές, χιόνι ακόμα δεν έχουμε δει με τα μάτια ή δεν έχουμε πιάσει με τα χέρια μας αν και κάτι ακούμε, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα συνεχίσουμε να βάζουμε τοπία από μέρη φίλων. Η σημερινή ανάρτηση έχει να κάνει με το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης... Εδώ που μένει η φίλη μας, Λένα.

lena2
Το μέρος, για όσους γνωρίζουν τη Θεσσαλονίκη, είναι ψηλά και άρα αναμενόμενο να έχει χιόνια. Αλλά και τόσα πολλά; Κι εμείς ξαφνιαστήκαμε καθώς είδαμε τις φωτογραφίες που βλέπετε τώρα κι εσείς... Πραγματικά ιδιαίτερα μπόλικο, το ύψος του φαίνεται κι εδώ και άλλες φωτογραφίες, πιο κάτω.

lena3
Μας άρεσε πολύ όλη αυτή η λευκή ομορφιά... Κι ο σκυλούνος που δεν το βάζει κάτω, αλλά του αρέσει να παίζει κι αυτός, όπως αρέσει και στους ανθρώπους να το κάνουν, με το χιόνι. Στη βόλτα ήθελε να είναι παρόν και ήταν. Πρωτοπόρος και χωρίς να δειλιάζει για τις δυσκολίες.

lena4
Από το μπαλκόνι του σπιτιού του Γιάννη και της Λένας... Νομίζω ότι η αίσθηση πως το χιόνι είναι πολύ, είναι μεγάλη... Δείτε τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στο δρόμο και το παγκάκι στο μικρό πάρκο, ακριβώς απέναντι. Όλα αυτά τα ζήσαμε τον περασμένο Σεπτέμβρη που μας φιλοξένησαν.

lena5
Αλλη μια φωτογραφία από ψηλά, τον πρώτο όροφο του σπιτιού τους. Μια λωρίδα την έχουν ανοίξει, επειδή ίσως είναι ανάγκη να κινηθούν κάποιοι να πάνε στις δουλειές. Σκεφτήκαμε κι εμείς, όπως η Λένα πως αν είμαστε εκεί τώρα θα μπορούσαμε θα χαζεύαμε μαζί αυτή την ομορφιά, θα πηγαίναμε βόλτα και μετά ψήσιμο χωρίς λιπαρά πολλά, πατατούλα ψητή στο τζάκι και κρασάκι...

lena6
Αλλά, μερικά πράγματα δεν μπορούν να γίνουν... Ευτυχώς που υπάρχει και η φαντασία, για να συντηρεί το όνειρο... Σε κάθε περίπτωση χαιρόμαστε με τη χαρά των φίλων μας. Και γνωρίσαμε το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης κι αλλιώς, σε μια άλλη εκδοχή, άκρως χειμωνιάτικο.

Στην Αναστασιά των Σερρών, το χωριό του φίλου μου Ηλία, όλα άσπρισαν από τον χιονιά!

Posted in Επικαιρότητα

anastasia1.060119
Το περίμεναν και ήρθε! Για το χιόνι λέω, που είδαμε να έχει απλωθεί και στο σπίτι του φίλου μας Ηλία, στην Αναστασιά των Σερρών... Είναι ακόμα στις πρώτες τους ώρες. Τότε που χορταίνει το μάτι σου να βλέπει όλη αυτή την ομορφιά. Τι γίνεται όμως αυτό παγώσει; Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.

kanalia.xionismena
Η κυκλοφορία ανθρώπων και οχημάτων δεν είναι εύκολη... Χρειάζεται προσοχή. Κι αλίμονο σε εκείνον που δεν έχει προνοήσει να έχει επαρκή τρόφιμα, αλλά και ξύλα για το τζάκι του. Οι δυσκολίες είναι μεγάλες. Και οι ζημιές από τις χαμηλές θερμοκρασίες στο δίκτυο ύδρευσης, επίσης πολύ μεγάλες.

anastasia2.060119
Τα μέρη αυτά τα θυμόμαστε. Σ’ αυτό το σημείο, ο Ηλίας και η Κατερίνα, παίρνουν τον καφέ τους το καλοκαίρι. Τώρα είναι όλα θαμμένα κάτω από το χιόνι. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ, τους ίδιους τόπους πως τους έχουμε αποτυπώσει μέσα από φωτογραφίες που μας έχουν στείλει οι ίδιοι, σε άλλες, καλύτερες εποχές.

karditsa1.xionia
Παντού χιόνια... Και πολλά χιόνια. Και η κακοκαιρία με διάφορα πρόσωπα και ονόματα παραμένει. Θα μου πεις: Στην καρδιά του χειμώνα είμαστε, δεν είναι λογικό να συμβαίνει έτσι; Ναι, έτσι είναι, αλλά αυτή την ώρα δοκιμάζεται κυρίως η Βόρειος Ελλάδα. Εμείς νότια, μόνο κρύο έχουμε για την ώρα...

anastasia3.060119
Η εξώπορτα του σπιτιού του Ηλία, φωτογραφημένη από μέσα, όχι από το δρόμο. Το μονοπάτι που οδηγεί στο σπίτι έχει θαφτεί στο χιόνι, αλλά ο Ηλία το χαίρεται σαν παιδί. Τον καταλαβαίνουμε... Το περίμενε πως και πως, όλο αυτό το σκηνικό. Άργησε και λίγο να πάει, σε σχέση με άλλους τόπους.

anastasia4.060119
Μέχρι και ο σκύλος του, η Βαλεντίνα, δείχνει να το χαίρετε όλο αυτό το χειμωνιάτικο σκηνικό. Αντί να κουρνιάσει στο σπιτάκι του, προτιμά να είναι έξω και να παίζει με το αφεντικό του. Τι, μόνο στους ανθρώπους αρέσει το χιόνι; Μάλλον και τα ζώα τα ξεσηκώνει, αυτό το νέο που κρατάει τόσο λίγο.

Ας ρίξουμε μια ματιά στη χιονισμένη Θεσσαλονίκη... Πανέμορφη όπως πάντα, άλλωστε...

Posted in Επικαιρότητα

thessaloniki1.ompreles
Όλη η Βόρεια Ελλάδα, αυτές τις μέρες, είναι στρωμένη από χιόνι. Και θα έχετε δει, φαντάζομαι πολλές φωτογραφίες ή βίντεο τόσο στην τηλεόραση όσο και στα κοινωνικά δίκτυα. Όταν όμως οι φίλοι στέλνουν φωτογραφίες από τον τόπο τους, τότε το πράγμα έχει ασφαλώς μεγαλύτερη αξία.

thessaloniki2.mitropoleos
Το σημερινό χειμωνιάτικο, γεμάτο χιόνια αφιέρωμα μας είναι από τη Θεσσαλονίκη. Θα διακρίνατε φαντάζομαι ότι η επάνω φωτογραφίες με τις ομπρέλες είναι από την παραλία... Και αυτή εδώ είναι λίγο πιο πάνω, από την οδό Μητροπόλεως... Παντού ή ίδια ομορφιά!

thessaloniki3.tumpa1
Πάμε τώρα στην Τούμπα. Από εκεί είναι και αυτή και η επόμενη φωτογραφία. Προφανώς τραβηγμένη πάνω από το σπίτι, από ψηλά. Το χιόνι εδώ δεν είναι πάρα πολύ, αλλά αυτό δεν του στερεί τίποτα από την ομορφιά του. Δείτε σαν πίνακας ζωγραφικής είναι το χιόνι πάνω στα γυμνά κλαδιά των δέντρων.

thessaloniki4.tumpa2
Κι αυτή από την περιοχή της Τούμπας είναι, αλλά εδώ το χιόνι είναι κάπως περισσότερο. Αφράτο, πανέμορφο. Για μας, τους Αθηναίους, αποτελεί μια πρόκληση καθώς χιόνι ακούμε και χιόνι δεν βλέπουμε, αν και οι θερμοκρασίες είναι ιδιαίτερα χαμηλές τις τελευταίες μέρες.

thessaloniki5.pilea
Πάμε λίγο βορειότερα, στην περιοχή της Πυλαίας. Εδώ τα χιόνια είναι σαφώς περισσότερα. Το βλέπουμε στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε. Όπου κι αν υπάρχει, πάνω στα δέντρα ή στα αυτοκίνητα, κάνει πολύ έντονη την παρουσία του...

thessaloniki6.papanikolau
Η τελευταία φωτογραφία για σήμερα, είναι από την περιοχή Παπανικολάου. Προσέξτε παρακαλώ πώς έχει παγώσει το χιόνι καθώς λιώνει και πέφτει από τη στέγη του σπιτιού. Η ομορφιά των σχεδίων που έχει κάνει, είναι εξαιρετική. Σκλαβώνει τη ματιά μας.

Πρώτο δημοσίευμα για το 2019 με εικόνες από το Μπελίζ, που είναι τα παιδιά της Σούλας

Posted in Επικαιρότητα

beliz.stiv
Έτσι όμορφα θέλουμε να ξεκινήσουμε τα δημοσιεύματα μας στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ το 2019. Και επιλέξαμε στιγμές από τα παιδιά της Σούλας που αυτές τις μέρες βρίσκονται σε... καλοκαιρινές διακοπές στο Μπελίζ της Καραϊβικής. Εδώ βλέπουμε να κάθονται βράδυ στο μπαλκόνι τους, η Άννυ, ο Στηβ και η Έστερ.

beliz.kostas
Ο Κώστας με την Άννυ έχουν βγει μια βόλτα κάθισαν να πιουν ένα τοπικό ποτό. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι, αλλά με τόσα τροπικά φρούτα στο πανέμορφο νησί που είναι το σπίτι τους, προφανώς έχουν πολλές επιλογές... Τα χαμογελαστά τους πρόσωπα, δείχνουν ότι το απολαμβάνουν.

beliz.ani.ester
Μ' αυτά τα ηλεκτρικά οχήματα, που σε άλλες χώρες τα χρησιμοποιούν για το γκολφ, κινούνται οι άνθρωποι στο Μπελίζ. Και βλέπουμε εδώ την Άννυ με την Έστερ που είναι έτοιμες και περιμένουν τα αγόρια τους, προκειμένου να πάνε τη βόλτα τους. Μην αναμένεται και μεγάλες ταχύτητες...

beliz.kostas1
Ο Κώστας τρώει το παγωτό του σε ένα τραπέζι που μοιάζει επίσης με... παγωτό. Τα πάντα στο Μπελίζ είναι προσανατολισμένα στον τουρισμό. Οι άνθρωποι εκεί κατάφεραν να κάνουν ότι δεν μπορέσαμε εμείς εδώ στην Ελλάδα. Με σεβασμό όμως για το περιβάλλον...

beliz.ani
Η Άννυ δείχνει να αγαπά τον τόπο που αποφάσισαν να αγοράσουν το σπίτι τους, για τις μικρές αποδράσεις, όταν οι καιρικές συνθήκες στο Βανκούβερ του Καναδά που μένουν μόνιμα δεν είναι και οι καλύτερες. Και όντως αυτές τις μέρες, εκεί έχει υπερβολικό ψύχος, όπως μας λένε οι φίλοι μας.

beliz.spiti
Νάτο και από μια άλλη πλευρά το διαμέρισμά τους στο συγκρότημα που επέλεξαν. Φυσικά τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου το... νοικιάζουν όπως είναι επιπλωμένο κι έτσι, όχι μόνο δεν είναι βάρος, αλλά βγάζει τα έξοδα του και αφήνει και... κέρδος.

beliz.nixta
Και μια τελευταία, νυχτερινή φωτογραφία με φεγγάρι. Δείτε τι όμορφη που είναι η νύχτα εκεί. Δεν θα θέλατε να είσαστε; Εμείς το δηλώνουμε ευθαρσώς. Και βέβαια θα θέλαμε, αλλά τα αεροπορικά εισιτήρια, ως έξοδα, είναι πολλά για μας. Αλλιώς τα παιδιά, μας λένε ότι τα κλειδιά τους είναι στη διάθεση μας...

Αποχαιρετούμε ταξιδιάρικα τη χρονιά που, σε λίγες ώρες φεύγει. Τη ζήσαμε πολύ όμορφα...

Posted in Τα δικά μου

athina1
Η χρονιά που πέρασε μέσα από μερικές φωτογραφίες μας από ταξίδια που ζήσαμε τη χρονιά που πέρασε. Επειδή τελικά ανεξάρτητα από το αν έχεις χρήματα ή όχι το ταξίδι είναι που μετράει, ιδιαίτερα με φίλους. Και μείς έχουμε δουλέψει πάνω σ' αυτό. Έχουμε και πολλούς και καλούς φίλους. Με την Άννυ και τον Κώστα κάτω από την Ακρόπολη. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ekdromi.2.180218
Μια εκδρομή με αδελφούς μας στο Ναύπλιο και την Νεμέα... Πάντα μας αρέσουν οι εκδρομές. Περάσαμε πολύ όμορφα τότε. Δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ και μακάρι να είχαμε την οικονομική δυνατότητα να παίρναμε μέρος μαζί τους και σε άλλες εκδρομές. Έχουν πολύ καλή οργάνωση... Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ios1
Για πρώτη φορά πήραμε μέρος στην εκστρατεία της Ίου, τον Μάιο. Και ήταν υπέροχα, μοναδικά, καθώς γνωριστήκαμε και με άλλους αδελφούς μας, από άλλες εκκλησίες και μας δόθηκε η ευκαιρία να κάνουν έργο σε ένα εντελώς ξεχωριστό τομέα. Ίσως γι' αυτό το νησί καταγράφηκε πολύ θετικά στη μνήμη μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ .

xariklia1
Τον Ιούνιο πήγαμε για δέκα μέρες στην Άνδρο. Λυπάμαι που σ' αυτή την αναφορά δεν θα είμαι δίκαιος καθώς θα ήθελα να βάλω κι άλλες φωτογραφίες με φίλους ακριβούς που, μαζί τους περάσαμε υπέροχα. Είμαι υποχρεωμένος μόνο μία και επιλέγω αυτή με τη Χαρίκλεια και το σύζυγο της . Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

cine.paris.2
Τον Αύγουστο υποδεχτήκαμε την κόρη της Σούλας, Έστερ και τις κόρες της Βικτόρια και Χλόη... Περάσαμε υπέροχα, πραγματικά μαζί τους και γυρίσαμε σχεδόν την Ελλάδα από την Μάνη ώς την Πάργα. Έχουν να θυμούνται αυτό το ταξίδι. Αλλά κι εμείς περάσαμε εξαιρετικά μαζί τους τις δέκα μέρες που τους φιλοξενήσαμε. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

panorama
Δεκαπέντε μέρες φιλοξενηθήκαμε στο σπίτι των φίλων μας Άρη και Χάρις στο Πολύχρονο Χαλκιδικής. Ήταν για μας υπέροχο όλο αυτό που ζήσαμε. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Και μετά μείναμε τρεις μέρες στη Θεσσαλονίκη πριν επιστρέψουμε στη βάση μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

mantarinia
Οκτώβριο πήγαμε στο χωριό μας, το Θραψανό. Είχαμε δυο χρόνια να πάμε και κάναμε αρκετές μικροδουλειές που έδωσαν ένα άλλο αέρα. Δέκα μέρες ήταν αρκετές να περπατήσουμε σε κοντινές εκδρομές το νησί και να κάνουμε κάποια απαραίτητα πράγματα εκεί στο σπίτι. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Μερικές ακόμα όμορφες φωτογραφίες από την εκδρομή μας στα Άνω Τρίκαλα Κορινθίας

Posted in Επικαιρότητα

xionia.trikala1
Από όσα έχετε δει, μέχρι τώρα, φαντάζομαι γίνεται φανερό ότι περάσαμε πάρα πολύ όμορφα στα Άνω Τρίκαλα Κορινθίας, που επισκεφτήκαμε ως εκδρομή την εβδομάδα που μας πέρασε. Και, αν και δεν το συνηθίζουμε να μένουμε πολύ σε ένα θέμα, επιτρέψτε μου να μείνουμε και σήμερα...

xionia.trikala2
Τι ήταν αυτό που μας άρεσε πιο πολύ; Πέρα από την καλή παρέα που τα έκανε όλα καλύτερα, ήταν ίσως που δεν περιμέναμε να βρούμε χιόνι και... βρήκαμε. Λίγο, απαλό, μόλις είχε πέσει, αλλά ήταν πανέμορφο. Σαν λευκές πινελιές, σε ένα εξαίσιο φυσικό πίνακα ζωγραφικής.

xionia.trikala3
Η κυκλοφορία γινόταν κανονικά, πάνω στο στενό δρόμο που διέσχιζε τον οικισμό. Χρειαζόταν όμως να έχεις το νου σου, ως πεζός, γιατί κινδύνευες αν άφηνες την προσοχή σου να φύγει, παρασυρμένη από την ομορφιά του τοπίου. Έτσι, τα καταφέραμε να μην έχουμε κανένα πρόβλημα.

xionia.trikala4
Όμως, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ αυτή την ομορφιά που ζήσαμε, για περισσότερες από τέσσερις ώρες, καθώς περπατούσαμε και ρουφούσαμε την κάθε στιγμή. Ναι, ήταν κάτι που θα μείνει στη μνήμη μας ,για καιρό. Και ευχαριστούμε τον Γιώργο και τη Ζάννα που είχαν την ιδέα και την πρότειναν.

xionia.trikala5
Αν ήταν και λιγότερα τα εναέρια καλώδια της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, θα άφηναν το μάτι μας να σταθεί περισσότερα στα όμορφα πετρόχτιστα σπιτάκια του χωριού, πολλά από τα οποία ενοικιάζονται σε σχετικά καλές τιμές, ώστε να διευρύνει κανείς την παραμονή του εκεί, λίγο περισσότερο.

xionia.trikala6
Τελευταία κράτησα αυτή τη φωτογραφία μας, με τον φίλο μου Γιώργο. Έχουμε φάει το μεσημεριανό μας και λίγο πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, είπαμε να κρατήσουμε κάτι από την εκδρομή μας εκεί. Μια εκδρομή που μας άφησε πολύ όμορφες εντυπώσεις και θα θυμόμαστε για καιρό.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA