Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Ανάμεσα σε Άνδρο και Θραψανό... Πόσο κοντά μπορεί να είναι, αν η καρδιά σου είναι εκεί;

Posted in Επικαιρότητα

andros.1.120219
Σήμερα θα κάνουμε ένα "παιχνίδι" του μυαλού... Θα κινηθούμε ανάμεσα στο όμορφο νησί της Άνδρου και στο χωριό μου το Θραψανό. Θα μας βοηθήσουν σ' αυτό μερικές φωτογραφίες από αυτά το δυο μέρη. Ας ξεκινήσουμε από την Άνδρο ύστερα από βροχή, με το ουράνιο τόξο στο μεσουράνημα... Δείτε κι ΕΔΩ όμορφες αναμνήσεις από την Άνδρο…

vruvopites1
Μια μικρή στάση στο Θραψανό, στο σπίτι της Στασούλας... Δυο φωτογραφίες σε συνέχεια του δημοσιεύματος που κάναμε ΕΔΩ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, τότε που καταγράψαμε την εμπειρία της αδελφής μου καθώς πήγε στην περιοχή του Αϊ Νικόλα να μαζέψει γιαχνερά για τις χορτόπιτες ή αλλιώς, όπως τις λέμε εμείς στο χωριό, βρουβόπιτες.

andros.2.120219
Ύστερα επιστροφή στην Άνδρο, στις όμορφες ξεχωριστές φωτογραφίες που μας έστειλε η καλή μας φίλη Ευαγγελία. Ξανά το ουράνιο τόξο, από μια άλλη πλευρά του νησιού. Τι υπέροχη ομορφιά! Φανταστείτε τον εαυτό σας μέσα σ' αυτό το μαγευτικό περιβάλλον. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που έκανα τον Ιούλιο του 2018 στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

vruvopites2
Ξαναγυρίστε λίγο στις βρουβόπιτες, στο χωριό μου... Η Στασούλα τις έχει έτοιμες. Δεν ξέρω αν θα τις ψήσει όλες. Εξαρτάται από το ποιούς και πόσους περιμένει για το τραπέζι της. Διαφορετικά υπάρχει και ο καταψύκτης που μπορεί να φιλοξενήσει κάποιες για μια άλλη ώρα. Δείτε ΕΔΩ άλλο ένα δημοσίευμα που κάναμε για… βρουβόπιτες.

andros.3.120219
Κλείνουμε με μια υπέροχη φωτογραφία της Ευαγγελίας από το νησί της την Άνδρο. Είναι μάλλον ηλιοβασίλεμα και η ομορφιά του τοπίου είναι εκπληκτική... Την ευχαριστούμε που μας θυμάται και μοιράζεται μαζί μας ότι ωραίο κατέγραψε με την κάμερα του κινητού της τηλέφωνου... Λίγο ακόμα χειμώνας από την Άνδρο, ΕΔΩ.

Χιόνισε ξανά στο Βανκούβερ του Καναδά! Μακρύς φαίνεται να είναι ο φετινός χειμώνας

Posted in Επικαιρότητα

vankouver1.110219
Ξανά χιόνια στο Βανκούβερ του Καναδά την ώρα που εδώ στη χώρα μας, δείχνει να ανακάμπτει κάπως η κατάσταση, αν και η ΕΜΥ μας προετοιμάζει για νέα κάμψη της θερμοκρασίες. Μην ξεγελιέστε από τον ήλιο. Όπου υπάρχει είναι ζεστό, αλλά όπως δεν υπάρχει κάνει κρύο. Αυτό ΕΔΩ ήταν τον περσινό Δεκέμβρη...

vankouver2.110219
Οι φίλοι μας που ζουν εκεί και που καθώς η πόλη είναι στην ακτή του Ειρηνικού Ωκεανού και γειτνιάζει με την Αμερική στα ζεστά της κλίματα, μοιάζει αρκετά με το κλίμα στην Ελλάδα, μας έστειλαν τις φωτογραφίες. Ωστόσο αυτό που συμβαίνει φέτος είχαν χρόνια να το δουν οι κάτοικοι της.

vankouver3.110219
Να ξυπνάς λέει και να βλέπεις από το μπαλκόνι του σπιτιού σου, αυτό το τοπίο, ενώ ο Φλεβάρης κοντεύει να να φτάσει στα μισά του δεν είναι και ότι καλύτερο. Όσες καλές προσθέσεις κι αν έχεις, θες κάποια στιγμή να τελειώνει αυτό και να ξαναμπείς στους κανονικούς ρυθμούς σου. Και πριν δυο χρόνια πάλι τα ίδια. Δείτε ΕΔΩ.

vankouver4.110219
Πραγματικά περιεργαζόμαστε το φαινόμενο και ίσως, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι μάλλον κάτι δεν πάει καλά... Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η συνέχιση αυτής της κατάστασης θα φέρει προφανώς προβλήματα στους ανθρώπους και σε κάθε ζωντανό πλάσμα που έχει μάθει να ζει αλλιώς.

vankouver5.110219
Να και οι καλλιτεχνικές φωτογραφίες. Κοντινό πλάνο μια γλάστρα με τα φυτά της γεμάτη από χιόνι. Θα μείνει αρκετά; Θα παγώσει και ίσως τα κάψει. Αυτό είναι το ένα κακό. Το άλλο έχει να κάνει με το ανθρώπινο μάτι που πεθύμησε πια να δεί λίγο χρώμα πέρα από το λευκό. Δεκέμβρης του 2016. Πάλι χιόνια στο Βανκούβερ. Δείτε ΕΔΩ.

vankouver6.110219
Άλλη μια πλευρά του μπαλκονιού με το χιόνι απλωμένο παντού... Η φίλη μας η Σούλα μάλλον θα χρειαστεί να ξαναφυτέψει τα λουλούδια της. Και είχε πάντοτε ένα μικρό όμορφο κήπο εκεί. Δείτε ΕΔΩ ένα παλιότερο δημοσίευμα που κάναμε από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

vankouver7.110219
Θα περάσει κι αυτό! Έτσι δεν λέμε όταν θέλουμε να φύγουμε από κάπου που μας κούρασε. Και το χιόνι έκανε φέτος τον κύκλο του. Ή μήοπως βιαζόμαστε εμείς να τακτοποιήσουμε στο μυαλό μας τα πράγματα όπως τα θέλουμε; Αλλά είναι κάτι τέτοιο στις δικές μας αρμοδιότητες; Όχι, δεν είναι!

Στην πλατεία Αβυσηνίας, στο Μοναστηράκι και στα πέριξ, μια μέρα σαν χθες, Κυριακή!

Posted in Επικαιρότητα

monastiraki1
Είναι ωραίο να βρίσκεσαι στο Μοναστηράκι το μεσημεράκι της Κυριακής. Και χθες η μέρα ήταν υπέροχη! Είχε ένα εκπληκτικό ήλιο, αν και όταν βρισκόσουν στη σκιά την είχε την παγωνιά της. Κι εμείς επιχειρήσαμε μια βόλτα στην πλατεία Αβυσηνίας και τα πέριξ στενά. Δείτε επίσης ΕΔΩ μια βόλτα που κάναμε πέρσι τον Μάρτιο όταν ήταν κοντά μας, ο Κώστας και η Άννυ.

monastiraki2
Δεν ξέρω αν το έχετε κάνει, εμείς που το κάναμε μετά το έργο σας το συστήνουμε ανεπιφύλακτα... Αν σας αρέσουν τα παλιά, αν εκτιμάται την ποιότητα που έχει εγκαταλειφτεί στα παλαιοπωλεία εδώ θα βρείτε έναν τόπο να ξεχαστείτε στο χρόνο καθώς ο κόσμος αλλάζει. Ψάχνοντας στο αρχείο μου βρήκα  κι ένα δημοσίευμα  για το Μοναστηράκι πριν εννιά χρόνια. Τότε όμως ήταν Μάιος... Δείτε το ΕΔΩ. Δεν ήταν και το καλύτερο...

monastiraki3
Η Σούλα είναι ακάματη όταν ψάχνει κάτι που θέλει. Και δεν έχει πρόβλημα να μπει παντού. Σε ανώγεια και υπόγεια. Ρωτά, μαθαίνει, αξιολογεί. Κι εδώ που τα λέμε, καλά κάνει. Μερικά πράγματα χρειάζεται να γίνουν, αν θέλεις να έχεις ένα καλό αποτέλεσμα. Αύγουστος του 2018. Λϊγο πιο πέρα στο Θησείο και την Πλάκα με την Έστερ την κόρη της Σούλας και τα παιδιά της. Δείτε ΕΔΩ.

monastiraki4
Πήρα μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες από τα στενά δρομάκια που περπατήσαμε ίσα - ίσα για να σας βάλω στο κλίμα. Και αν σας προτρέψω να το κάνετε κι εσείς στην πρώτη ευκαιρία. Ακόμα κι αν δεν έχετε να ψωνίσετε κα΄τι συγκεκριμένο. Θα αλλάξει η διάθεση σας! Νοέμβρης του 2015. Δείτε ΕΔΩ μια βόλτα στο ευρύτερο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.

monastiraki5
Η ποικιλία των πραγμάτων που θα δείτε εκεί, είναι πολύ μεγάλη. Αλλά χρειάζεται ψυχραιμία, όχι βιασύνη, συζήτηση και... παζάρια. Διαφορετικά αντί για κερδισμένοι θα βγείτε χαμένοι. Η ισορροπία ανάμεσα σ' αυτά τα δύο είναι πολύ λεπτή και εύκολα μπορεί να ανατραπεί. Και στην Αγίου Παύλου στο Θησείο, δυο βήματα από εδώ επιλέγουμε συχνά για τη βόλτα μας. Δείτε ΕΔΩ.

monastiraki6
Πραγματικά εδώ μπορείς να δεις τα πάντα! Ότι βάλει η φαντασία σου είναι βέβαιο ότι θα το βρεις. Αρκεί να μην παραιτηθείς γρήγορα από το ψάξιμο. Εγώ δεν το έχω παιδιά αν και μ' αρέσει όλη αυτή η βόλτα. Χθες την απόλαυσα. Και μια τέτοια κούραση είναι πολύ όμορφη. Δείτε κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πρόταση για ένα ουζάκι λίγο πιονπάνω από το Μοναστηράκι...

Πίνακες ζωγραφικής που μας ταξιδεύουν... Για τη φίλη μας, Ευαγγελία Καγιάσα, λέμε...

Posted in Επικαιρότητα

zografiki.kagiasa1
Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε γράψει σ' αυτό το Site για τη φίλη μας Ευαγγελία Καγιάσα από τη Θεσσαλονίκη. Και αφορμή ήταν πάντα το ταλέντο της να ζωγραφίζει. Αν και δεν έχουμε γνωριστεί ακόμα από κοντά, γνωρίζουμε ήδη αρκετά πράγματα για κείνην. Δείτε ΕΔΩ.

zografiki.kagiasa2
Η δουλειά της ξεχωρίζει κι εμείς, εδώ και χρόνια, έχουμε δυο πίνακες της στο σαλόνι μας. Δημιουργίες πρωτότυπες, έργα αυθεντικά που προσθέτουν φως και εικόνες. Να γιατί ξαναγράψαμε και είναι βέβαιο ότι θα ξαναγράψουμε για το έργο της. Δείτε ΕΔΩ.

zografiki.kagiasa3
ΕΔΩ σας έχουμε ένα ρεπορτάζ που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ όταν ψάχναμε να βρούμε της κορνίζες που θα βάζαμε στα έργα της. Μια ενασχόληση πολύ όμορφη στο φίλο μας τον Γιώργο Θελερίτη, επειδή συνήθως τα έργα ζωγραφικής τονίζονται ιδιαίτερα μέσα από εκεί.

zografiki.kagiasa4
Το εκπληκτικό με την Ευαγγελία είναι ότι μπορεί ζωγραφίσει απλές καθημερινές στιγμές, όπως εδώ το μάζεμα των ελιών και να τους δώσει εκείνα τα χρώματα που θα απογειώσουν το έργο της. Όσοι ξέρουν από αγροτικές εργασίες, μπορούν να διακρίνουν την αυθεντικότητα.

zografiki.kagiasa5
Αλλά, αυτό που αρέσει πολύ στα θέματα της είναι να ασχολείται με τα παιδιά. Υπέροχες φιγούρες αγνές με φόντο το γαλάζιο της θάλασσας και όλο το σφρίγος που μπορεί να έχει. Συχνά θα το δείτε στους πίνακες της. Δείτε ΕΔΩ περισσότερους πίνακες από το προφίλ της.

zografiki.kagiasa6
Ότι έργα βλέπετε στο σημερινό δημοσίευμα τα διάλεξα εγώ. Αυτά ξεχώρισα, ανάμεσα σε εκατοντάδες δημιουργίες. Είχα αυτό το ελεύθερο από την ίδια. Εκείνη αγαπάει ως παιδιά της όλα τα έργα της. Λογικό να μην είναι σε θέση να ξεχωρίσει κάποια, ανάμεσα σ' αυτά.

zografiki.kagiasa7
Αλλά προφανώς εμείς, ως άνθρωποι που παρακολουθούμε τη δουλειά της είμαστε σε θέση με τα δικά μας κριτήρια που ενδεχομένως να διαφέρουν να ξεχωρίσουμε κάποια. Στην πραγματικότητα επειδή μέσα από αυτά ταξιδεύουμε σε έναν άλλον πιο όμορφο κόσμο. Ευχαριστούμε Ευαγγελία!

Με ένα λουλούδι από την Αυστραλία σας στέλνουμε την αγάπη μας, αυτό το Σάββατο…

Posted in Επικαιρότητα

luludi.afstralia1
Μ' αυτό το πανέμορφο λουλούδι θέλουμε να σας μεταφέρουμε νοητά στην Αυστραλία όπως σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στην Ελλάδα αυτές τις τις τελευταίες μέρες σε σχέση με το κρύο εκεί έχει πολύ υψηλές θερμοκρασίες, καθώς είναι ήδη την κορύφωση του το καλοκαίρι...

luludi.afstralia2
Στόχος μας να αλλάξουμε λίγο διάθεση, να σηκώσουμε το κεφάλι και αν ανασκουμπωθούμε... Ότι ζούμε είναι προσωρινό. Το κρύο και ο χειμώνας θα περάσει. Αυτό είναι το μόνο βέβαια. Και η άνοιξη θα μας ξανακλείσει το μάτι και το καλοκαίρια θα έρθει στην καρδιά μας.

luludi.afstralia3
Να, δείτε το και σ' αυτή φωτογραφία. Το ουράνιο τόξο στο βάθος ύστερα από κάποια βροχή είναι μια υπόσχεση πως αυτός ο κόσμος, όπως τον ξέρουμε δεν πρόκειται να ξανακαταστραφεί από βροχή. Είναι μια υπόσχεση αυτή Εκείνου που δημιούργησε τη γη και το σύμπαν.

luludi.afstralia4
Έτσι απλό θέλαμε να είναι το σημερινό δημοσίευμα μας. Ένα απλό "γεια" στους φίλους μας, σε εκείνους που μας αγαπάνε και μας εμπιστεύονται αναζητώντας καθημερινά μια καθαρή ματιά στην ζωή, χωρίς διαδραστικούς παραμορφωτικούς φακούς. Τόσο απλά...

Όταν οι πολιτικοί δεν σέβονται, όπως θα έπρεπε, αλλά κοροϊδεύουν τους πολίτες τους…

Posted in Δημοσιογραφικά

topontiki070219
Το ΠΟΝΤΙΚΙ, η εβδομαδιαία πολιτική, σατιρική, αποκαλυπτική εφημερίδα που κάποτε έγραψε ιστορία μίλησε για πρώτη φορά με συγκεκριμένη ημερομηνία εκλογών τοποθετώντας την μαζί με τις Ευρωεκλογές. Και δεν είναι η πρώτη φορά που στην Ελλάδα γίνονται διπλές εκλογές...

kathimerini070219
Άλλη μια εφημερίδα που "μιλάει" για εκλογές, χωρίς να αναφέρει όμως συγκεκριμένη ημερομηνία. Ωστόσο την υπονοεί επειδή θεωρεί ότι οι κινήσεις της κυβέρνησης κινούνται σ' αυτή τη λογική. Ειλικρινά δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Τίποτα καλό δεν περιμένουμε από την κάλπη.

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 09/02/2019

Αναζητώντας να βρούμε το σημείο που αξίζει να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας για τις εξελίξεις και που ενδεχομένως να αφορά όλους εμάς, τους απλούς πολίτες, δεν βρήκα κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον.

Ζούμε σε μια χρονική συγκυρία που τα πολιτικά κόμματα προσπαθούν να κεφαλαιοποιήσουν, ότι έχουν στη διάθεση τους, γνωρίζοντας ότι κάποια στιγμή μέσα σ’ αυτή τη χρονιά, είτε τον Μάιο, είτε τον Οκτώβριο θα γίνουν εκλογές και οι ίδιοι θέλουν να ωφεληθούν, καταλαμβάνοντας την εξουσία…

Τόσο ξεκάθαρα, τόσο ξετσίπωτα μερικές φορές. Επειδή δίπλα τους υπάρχει ένας λαός ταλαιπωρημένος από τα 10 συνεχή χρόνια λιτότητας και ενώ αδιαφορούν γι’ αυτό, υποτίθεται πως ότι κάνουν είναι για το καλό του! Ωστόσο οι ίδιοι καταλαβαίνουν καλά τι γίνεται, βλέπουν και εκτιμούν.

Και αισθάνονται ότι γι’ αυτούς που μας κυβερνούν, το ζητούμενο είναι να καθίσουν όσο πιο πολύ γίνεται στην καρέκλα της εξουσίας. Τους καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους, προέρχονται από έναν πολιτικό χώρο που η ιστορία έχει δείξει ότι δεν υπήρχε ουδεμία δυνατότητα να είναι στην εξουσία, αν δεν έρχονταν έτσι η συγκυρία.

Από την άλλη μεριά, αυτοί που βρίσκονται στην αξιωματική αντιπολίτευση, αδυνατούν να… περιμένουν στην ουρά, ένα κόκκαλο της εξουσίας. Συνηθισμένοι τόσα χρόνια να τη μονοπωλούν, αδυνατούν να ασκήσουν υπομονή. Θέλουν, εδώ και τώρα ,να ξαναπάνε στο γνώριμα λημέρια τους… Αλλά οι εποχές δεν τους βοηθάνε.

Τους χρησιμοποίησε το σύστημα, προκειμένου να πάρουν τα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, τα πρώτα έξι χρόνια της λιτότητας και των μνημονίων και μετά τους πέταξε σαν στημένες λεμονόκουπες.. Και έχουν καταγραφεί στη συνείδηση των πολιτών αυτής της χώρας ως το καμένο χαρτί.

Οι «φίλοι μας», εταίροι και δανειστές μας, προφανώς δεν έχουν ούτε ιδεολογικές αγκυλώσεις, ούτε φανατικούς καιροσκοπισμούς. Αυτά είναι για τον κοσμάκι, όχι για εκείνους που θέλουν να κυβερνούν και να εξουσιάζουν. Με ότι αυτό συνεπάγεται.

Έτσι όλοι μας παρακολουθούμε ένα πρωτόγνωρο και παράξενο γεγονός. Μια κατ’ ομολογία της, αριστερή κυβέρνηση, να διαχειρίζεται τα πράγματα, ενώ ο… παραδοσιακός παίκτης είναι στριμωγμένος στα αποδυτήρια.episimansis

Έτσι, αυτό που εμείς ως πολίτες βιώνουμε, είναι το απόλυτο παράλογο: Η κυβέρνηση να προσπαθεί με κάθε τρόπο, θεμιτό ή αθέμιτο, να… εξαντλήσει την τετραετία προκειμένου να προλάβει να… επιστρέψει κάτι από τα κλεμμένα, ώστε να επιχειρήσει να μιλήσει ξανά για… ελπίδα την ώρα της κάλπης. Θα πιάσει άραγε, δεύτερη φορά; Θα πείσει ότι μόνο εκείνη είναι σε θέση να τη φέρει;

Και βλέπουμε πολιτικούς ακροβατισμούς από βουλευτές που έχουν εκλεγεί με ένα κόμμα, να δηλώνουν με επιστολή τους προς τον πρόεδρο της Βουλής, πως μπορούν να θεωρούνται ότι στηρίζουν τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, ενώ ούτε έχουν εκλεγεί, ούτε ανήκουν στην κοινοβουλευτική της δύναμη.

Μερικές φορές μάλιστα, ούτε καν έχουν παραιτηθεί το πολιτικό κόμμα με το οποίο εξελέγησαν… Ή δηλώνουν «ανεξάρτητοι», την ώρα που συντάσσονται με την πλειοψηφία. Ειλικρινά, δεν τα έχουμε ξαναδεί τέτοια πράγματα.

Και γελάμε μαζί τους… Η αγωνία τους, ξεπερνά κάθε ανθρώπινο όριο αντοχής. Ξεχνούν και οι δυο τους ότι αυτός ο λαός, πασχίζει να ξανασταθεί στα πόδια του, ύστερα από τις σκληρές πολιτικές λιτότητας και των μνημονίων που εφάρμοσαν σε βάρος τους, διαχρονικά όλοι οι… σωτήρες.

Πάει πολύ να παίζουν παιχνιδάκια σε βάρος τους, σαν αν μη έχει συμβεί τίποτα. Όπως δηλαδή έχουν συνηθίσει να κάνουν τόσα χρόνια με την εναλλαγή στην εξουσία. Και είναι τόσο υποκριτικό που και ένα παιδί ακόμα είναι σε θέση να το διακρίνει… Καλό θα ήταν να πάρουν στα σοβαρά τα μηνύματα της κοινωνίας, αντί να εμπιστεύονται τις πληρωμένες δημοσκοπήσεις που οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα. Ας θέλουν, να έχουν ένα πολιτικό αύριο. Διαφορετικά τους βλέπω να ψάχνουν με το… φανάρι ψηφοφόρους, αμφότερους.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 9/2/2019 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στην στήλη μου «Επισημάνσεις».

Από την περιοχή του χωριού μας, Αϊ Νικόλας. Εκεί, όπου μαζεύουν τα καλά γιαχνερά...

Posted in Κρήτη

anikola1
Το χωριό μου αυτή την εποχή… Οι βροχές έφεραν τα πρώτα χόρτα και οι νοικοκυρές βγήκαν να μαζέψουν για το σπίτι τους. Εκείνες ξέρουν πού θα βρουν τα καλύτερα. Εκεί που δεν θα έχει φυτοφάρμακα και θα είναι αυτά που κάνουν για να χρησιμοποιηθούν στις χορτόπιτες.

anikola2
Η περιοχή του Αϊ Νικόλα, στο χωριό μου το Θραψανό, είναι από τις καλύτερες... Θυμάμαι τη μάνα μου που μάζευε χόρτα από εδώ, όσο μπορούσε και μαζί με άλλες γειτόνισσες έβρισκαν τα καλύτερα. Μόνο που τότε έβγαζαν, όσα ακριβώς χρειάζονταν. Στις μέρες μας, έχουν αλλάξει τα πράγματα.

anikola3
Δηλαδή; Σήμερα οι περισσότερες νοικοκυρές στο χωριό, έχουν μεγάλους καταψύκτες. Κι αυτό τις βοηθάει να έχουν πράγματα που μπορεί να κρατηθούν και πέρα από τον καιρό τους. Και μετά να τα έχουν εύκολα στο τραπέζι τους, έτοιμα πράγματα με μια μικρή απόψυξη.

anikola4
Ασφαλώς στο χωριό, θα έχει κι άλλες περιοχές όπου μπορείς να βρεις τέτοια χόρτα… Αλλά εμείς τριγυρνούσαμε σ' αυτά τα μέρη από παιδιά. Εκεί είχε ο πατέρας μου την περιουσία του, αυτήν που κληρονομήσαμε εμείς, τα παιδιά του. Και όλοι έχουμε βιώματα από αυτά τα μέρη.

anikola5
Με διαβαθμίσεις, βέβαια! Την εποχή της Μαλάμως και της Στασούλας, εκεί έβοσκαν τα ζώα και ως παιδιά περνούσαν πολλές ώρες, όπως έχω ακούσει από διηγήσεις τους. Έτσι, ξέρουν τη γη σπιθαμή προς σπιθαμή. Το κάνει, η Στασούλα, ακόμα και σήμερα.

anikola6
Η Μαλάμω μένει μόνιμα στην Αθήνα, στην περιοχή Αμυγδαλέζα, στους Θρακομακεδόνες. Δεν ξέρω τώρα, αλλά μέχρι πριν μερικά χρόνια, της άρεσε να ψάχνει να βρίσκει τα χόρτα που θα είχαν στο τραπέζι τους. Άγρια, καθαρά και επιπλέον χωρίς κανένα κόστος.

anikola7
Δυστυχώς, εγώ δεν έμαθα ποτέ να τα διακρίνω και να τα μαζεύω. Ίσως αν μου έδειχνε κάποιος να τα κατάφερνα, δεν ξέρω. Δεν είναι δα και επιστήμη. Προσοχή χρειάζεται και γνώση να βρεις το σωστό και να το μαζέψεις. Και χαίρομαι τη Στασούλα μας, που συνεχίζει να το κάνει.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA