Όσο κρατάει η κακοκαιρία σε όλη την Ελλάδα ακόμα κι αν εδώ που ζούμε, στην Αθήνα, παρά τις... απειλές, χιόνι ακόμα δεν έχουμε δει με τα μάτια ή δεν έχουμε πιάσει με τα χέρια μας αν και κάτι ακούμε, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα συνεχίσουμε να βάζουμε τοπία από μέρη φίλων. Η σημερινή ανάρτηση έχει να κάνει με το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης... Εδώ που μένει η φίλη μας, Λένα.


Το μέρος, για όσους γνωρίζουν τη Θεσσαλονίκη, είναι ψηλά και άρα αναμενόμενο να έχει χιόνια. Αλλά και τόσα πολλά; Κι εμείς ξαφνιαστήκαμε καθώς είδαμε τις φωτογραφίες που βλέπετε τώρα κι εσείς... Πραγματικά ιδιαίτερα μπόλικο, το ύψος του φαίνεται κι εδώ και άλλες φωτογραφίες, πιο κάτω.


Μας άρεσε πολύ όλη αυτή η λευκή ομορφιά... Κι ο σκυλούνος που δεν το βάζει κάτω, αλλά του αρέσει να παίζει κι αυτός, όπως αρέσει και στους ανθρώπους να το κάνουν, με το χιόνι. Στη βόλτα ήθελε να είναι παρόν και ήταν. Πρωτοπόρος και χωρίς να δειλιάζει για τις δυσκολίες.


Από το μπαλκόνι του σπιτιού του Γιάννη και της Λένας... Νομίζω ότι η αίσθηση πως το χιόνι είναι πολύ, είναι μεγάλη... Δείτε τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στο δρόμο και το παγκάκι στο μικρό πάρκο, ακριβώς απέναντι. Όλα αυτά τα ζήσαμε τον περασμένο Σεπτέμβρη που μας φιλοξένησαν.


Αλλη μια φωτογραφία από ψηλά, τον πρώτο όροφο του σπιτιού τους. Μια λωρίδα την έχουν ανοίξει, επειδή ίσως είναι ανάγκη να κινηθούν κάποιοι να πάνε στις δουλειές. Σκεφτήκαμε κι εμείς, όπως η Λένα πως αν είμαστε εκεί τώρα θα μπορούσαμε θα χαζεύαμε μαζί αυτή την ομορφιά, θα πηγαίναμε βόλτα και μετά ψήσιμο χωρίς λιπαρά πολλά, πατατούλα ψητή στο τζάκι και κρασάκι...


Αλλά, μερικά πράγματα δεν μπορούν να γίνουν... Ευτυχώς που υπάρχει και η φαντασία, για να συντηρεί το όνειρο... Σε κάθε περίπτωση χαιρόμαστε με τη χαρά των φίλων μας. Και γνωρίσαμε το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης κι αλλιώς, σε μια άλλη εκδοχή, άκρως χειμωνιάτικο.