[Ματιές] Ο Γουλιμής...



Κάπως έτσι είδε ο Τύπος την επόμενη μέρα της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης. Μερικές επιλογές από τα πρωτοσέλιδα που ίσως δεν προσέξατε στα περίπτερα σήμερα το πρωί. Εδώ, το πρωτοσέλιδο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ.
Είμαστε έτοιμοι να τα δούμε όλα; Και να τα ζήσουμε; Μάλλον είμαστε σε τέτοιες στιγμές. Ψυχραιμία χρειάζεται για να αποκωδικοποιήσουμε κάποια παράδοξα πράγματα και καταστάσεις. ΤΑ ΝΕΑ.
Απίθανα πράγματα όντως... Για πρώτη φορά ο τύπος καλείται να δώσει όνομα στο σταυρόλεξο, να ξεδιαλύνει και να περάσει τα μηνύματα στον ελληνικό λαό... Δύσκολη εποχή για Πρίγκιπες... ΕΘΝΟΣ.
Η προσέγγιση της ESPRESSO στο θέμα. Πως λέμε καμία απολύτως σχέση με την πολιτική;
Όλη η πρώτη σελίδα του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΡΥΚΑ είναι αφιερωμένη στη νέα κυβέρνηση. Η κάτω φωτογραφία “παίζει” σήμερα σε όλα ή τα περισσότερα πρωτοσέλιδα... Δείτε ΕΔΩ την άποψη του Πιτσιρίκου για τη νέα κυβέρνηση...
Ένα βίντεο από τα παλιά. Από την εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη για να γνωρίσουμε λίγο περισσότερο τον νέο πρωθυπουργό...
Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης έχει ώς εξής:
Πρωθυπουργός: Λουκάς Παπαδήμος
Αντιπρόεδροι της Κυβέρνησης: Ευάγγελος Βενιζέλος – Θεόδωρος Πάγκαλος
Υπουργός Εσωτερικών: Τάσος Γιαννίτσης
Αναπληρωτής υπουργός: Φώφη Γεννηματά
Υφυπουργός: Πάρις Κουκουλόπουλος
Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: Δημήτρης Ρέππας
Υφυπουργός: Παντελής Τζωρτζάκης
Υφυπουργός: Ντίνος Ρόβλιας
Υπουργός Οικονομικών: Ευάγγελος Βενιζέλος
Αναπληρωτής υπουργός: Φίλιππος Σαχινίδης
Αναπληρωτής υπουργός: Παντελής Οικονόμου
Υφυπουργός: Ι. Μουρμούρας
Υπουργός Εξωτερικών: Σταύρος Δήμας
Αναπληρώτρια Υπουργός: Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου
Υφυπουργός: Δημήτρης Δόλλης
Υπουργός Εθνικής Άμυνας: Δημήτρης Αβραμόπουλος
Αναπληρωτής υπουργός: Γ. Ραγκούσης
Αναπληρωτής υπουργός: Γ. Γεωργίου
Υφυπουργός: Κώστας Σπηλιώπουλος
Υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας: Μιχάλης Χρυσοχοΐδης
Αναπληρωτής Υπουργός: Σωκράτης Ξυνίδης
Υφυπουργοί: Αδωνις Γεωργιάδης – Θάνος Μωραϊτης
Υπουργός Περιβάλλοντος: Γιωργός Παπαπακωνσταντίνου
Αναπληρωτής Υπουργός: Νίκος Σηφουνάκης
Υφυπουργός: Γιάννης Μανιάτης
Υπουργός Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων: Αννα Διαμαντοπούλου
Αναπληρωτής Υπουργός: Κ. Αρβανιτόπουλος
Υφυπουργός: Εύη Χριστοφιλοπούλου
Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων: Μάκης Βορίδης
Υφυπουργός: Γιάννης Μαγκριώτης
Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης: Γιώργος Κουτρουμάνης
Υφυπουργός: Γιάννης Κουτσούκος
Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Ανδρέας Λοβέρδος
Υφυπουργός: Μιχάλης Τιμοσίδης
Υφυπουργός: Δημήτρης Βαρτζόπουλος
Υφυπουργός: Μάρκος Μπόλαρης
Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: Κώστας Σκανδαλίδης
Υφυπουργός: Αστέριος Ροντούλης
Υφυπουργός: Γιάννης Δριβελέγκας
Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Μιλτιάδης Παπαϊωάννου
Υφυπουργός: Γιώργος Πεταλωτής
Υπουργός Προστασίας του Πολίτη: Χρήστος Παπουτσής
Υφυπουργός: Μανόλης Όθωνας
Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού: Παύλος Γερουλάνος
Υφυπουργός για θέματα Τουρισμού: Πέτρος Αλιβιζάτος – Γιώργος Νικητιάδης
Υπουργός Επικρατείας και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Γιώργος Σταυρόπουλος
Το πρωτοσέλιδο του σημερινού ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ... Ωρα μία το μεσημέρι της Παρασκευής γίνεται αυτή η ανάρτηση κι ακόμα δεν έχουν ανακοινωθεί τα μέλη της νέας κυβέρνησης. Φυσιολογικά ωρα 2 που είχε οριστει η ορκωμοσία πάει στις 4. Για την ώρα... Γιατί με όσα έχουμε δει τον τελευταίο καιρό μπορεί να έχουμε νέα αναβολή...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 12/11/2011
Ζούμε πρωτόγνωρα πράγματα στην πολιτική. Θέλουμε, δε θέλουμε γινόμαστε παρατηρητές μιας κατάστασης που δεν έχει μέτρο για να τη χαρτογραφήσει κανείς με οδηγό τη λογική.
Θα προσπαθήσω να δώσω, όσο πιο περιεκτικά γίνεται το πλαίσιο της βδομάδας που πέρασε, από το περασμένο φύλλο μας ώς τα τώρα. Μια βδομάδα “φωτιά” όπου από τις... παραιτήσεις βουλευτών της συμπολίτευσης,περάσαμε στην ανανέωση εντολής με 153 ψήφους εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση κι αμέσως μετά στις συναινετικές διαδικασίες για την εξεύρεση λύσης διακομματικής κυβέρνησης που θα διευκόλυνε τις πολιτικές που εφαρμόζονται σε βάρος των εργαζομένων στο όνομα της συμφωνίας της 26-27/10/2011 για τη δανειοδότηση της χώρας.
Τόσα πολλά πράγματα σε τόσον λίγο χρόνο είχαμε καιρό να τα δούμε. Τουλάχιστον η δική μου γενιά. Οι μεγαλύτεροι θυμούνται κι άλλα... Απ' το 1964, ας πούμε...
Και ξαφνικά το σύστημα αποδιαρθρώνεται... Δεν υπάρχουν άλλες επιλογές; Έφτασε τα όρια του; Είμαστε στο τέλος; Δεν ξέρω... Παρακολουθώ κι εγώ, άναυδος τις εξελίξεις προσπαθώντας να δώσω τις δικές μου ερμηνείες. Όπως κάνουν όλοι οι Έλληνες. Που, παρεπιπτόντως, καλούνται να πληρώσουν τα... σπασμένα.
Ενδεχομένως, την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές να έχει βρεθεί μια κάποια λύση σε σχέση με τη νέα κυβέρνηση που επιθυμούν τα δύο μεγάλα κόμματα... Λέω ενδεχομένως γιατί τα περιθώρια που έχουν κάτω από την ασφυκτική πίεση των ΜΜΕ, των μεγαλοεργολάβων και των τραπεζιτών που καθορίζουν τις εξελίξεις και έχουν πια εκνευριστεί με τις συνεχείς αναβολές και την ακατάσχετη ονοματολογία, στενεύουν απελπιστικά.
Αλλά τι σημασία έχει το όνομα του νέου πρωθυπουργού; Το πράγμα θα παραμείνει οπερέτα. Αυτό που δεν αλλάζει με τίποτα είναι τα μέτρα που έχουν ώς τώρα νομοθετήσει σε βάρος των εργαζομένων και του ελληνικού λαού.
Ανησυχούν και αγωνιούν αυτοί που έχουν συμφέροντα και βιάζονται να τελειώσει αυτή η απρόβλεπτη παρένθεση με την περιπέτεια της ακυβερνησίας. Έχουν “τσαντιστεί” οι εταίροι μας, είναι και η Ιταλία που ανήκει (ω, τι οξύμωρο!) στους 20 οικονομικά ισχυρούς της γης που ζει κι αυτή το δράμα των αγορών και μπαίνει στον κατήφορο που χαράξαμε.
Ας τελειώνουν λοιπόν ότι άρχισαν χωρίς να μας ρωτήσουν... Για μας θα παραμείνουν αστείοι στη συνείδησή μας. Και ευτυχώς θα μας δίνουν αφορμές να γελάμε με την κατάντια τους. Μικροί και αστείοι είναι...
Η ζωή είναι αλλού... Έξω και μακριά από το σύστημα που υπηρετούν. Στην αγωνία του διπλανού μας και τη δική μας για το αύριο. Στην επιβίωση, παρά τα εμπόδια που μας βάζουν με όσα μέτρα καταστολής επιβάλουν καθημερινά. Στην αλληλεγγύη του διπλανού μας. Στην επιστροφή στις ρίζες, στα καθαρά νερά της ψυχής μας που τίποτα δε βαλτώνει όσο εμείς αντιστεκόμαστε. Πεισμωμένοι και αποφασισμένοι...
Το σημερινό εξώφυλλο της εφημερίδας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!