Όλα και πληθαίνουν στον τύπο δημοσιεύματα αυτού του τύπου, όπως σήμερα στο ΕΘΝΟΣ. Μήπως δεν το ξέρουμε; Δεν το ζούμε στον περίγυρό μας; Και όμως εδώ είμαστε...

Το ζήτημα είναι η ψυχολογία... Που βρίσκεται στα χειρότερά της. Η εφημερίδα ΕΣΤΙΑ σωστά επικεντρώνει τον τίτλο της, αλλά αυτοί οι σοσιαληστές δεν διαβάζουν δεξιές εφημερίδες. Έχουν στραμμένο το ενδιαφέρον τους στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Ελλάδα. Αυτό πια κι αν το ξέρουμε...

Κι αυτοί της ψωλής τους το χαβά... Τα κομματικά παιχνιδάκια, που δεν αφορούν πια κανένα πέρα από τους ίδιους κι ένα μικρό κομματικό περίγυρο...

Και κάτι από προχθες... Είναι το πρωτοσέλιδο της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΩΡΑΣ. Να μάθουμε τον ευρωβουλευτή Νάιτζελ Φάρατζ που λέει τα πράγματα με το όνομά τους, Μακάρι να έκαναν τα ίδια και οι πολιτικοί μας στην Ελλάδα...

Ιδού και ένα βίντεο του ίδιου ευρωβουλευτή σε μια τοποθέτησή του για την Ελλάδα, Μπορεί να σας έχει σταλεί και με e-mail, αλλά αξίζει να το δούμε μέσα κι απ' αυτή την ιστοσελίδα...

Όλα εδώ πληρώνονται... Και η ζωή κάνει κύκλους, όποιος αντέξει θα τα δει όλα... Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από το κινητό μου την περασμένη Τετάρτη. Είναι το κτίριο 5 στα δικαστήρια της Ευελπίδων όπου προσπάθησαν, χωρίς να τα καταφέρουν, παράνομη και καταχριστική την απεργία των δημοσιογράφων...

Οι δικαστές στην έδρα... Είχαν το θάρρος να αναβάλλουν την εκδίκαση και στην ουσία να μην κάνουν τη χάρη στους εκδότες που ήθελαν να σπάσει, για πρώτη φορά μια 24ωρη απεργία των δημοσιογράφων... Το είδαμε κι αυτό, επί... τρικομματικής κυβέρνησης σωτηρίας.

To ΠΑΣΟΚ είναι χρεωμένο μέχρι... τον λαιμό, καθώς οφείλει περίπου 150 εκατ. ευρώ σε δάνεια, την ώρα που η κρατική χρηματοδότηση έχει «παγώσει» και οι δόσεις από τις τράπεζες πρέπει να καταβάλλονται στην ώρα τους. Οι εργαζόμενοι στο κόμμα, εν τω μεταξύ, μένουν απλήρωτοι σχεδόν για έναν μήνα, σημάδι της οικονομικής παρακμής του πάλαι ποτέ πανίσχυρου Κινήματος.

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, τα υπέρογκα δάνεια εκτοξεύτηκαν την περίοδο Παπανδρέου. Ο νυν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ με την επιμονή του να αλλάξει χώρο και να μετακομίσει σε ένα σύγχρονο κτίριο, από την Χαριλάου Τρικούπη στην Ιπποκράτους, «φέσωσε» το κόμμα.

Τα νέα δάνεια λήφθησαν από τις τράπεζες με δύο εγγυήσεις:

- Τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Χαριλάου Τρικούπη, τα οποία παραμένουν στην ιδιοκτησία του κόμματος.

- Τη βεβαιότητα ότι το κόμμα θα παίρνει πάνω από 35% στις εκλογές, εσαεί και άρα θα λαμβάνει τις τεράστιες οικονομικές αποζημιώσεις από το κράτος.

Το τελευταίο πια έχει καταρρεύσει από όλες τις εκτιμήσεις ως ενδεχόμενο και έτσι οι τράπεζες που έχουν δανείσει έχουν αρχίσει να ανησυχούν για τα τι μέλλει γενέσθαι.

Σύμφωνα με πληροφορίες μία από τις παραμέτρους που συζητείται εντός του ΠΑΣΟΚ για το αν θα πρέπει ή όχι να παραμείνει ο πρόεδρος στη θέση του, είναι και αυτός.

Όσο μεγαλύτερα ποσοστά καταφέρει να πάρει το κόμμα, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η κρατική χρηματοδότηση, άρα θα μπορεί να αποπληρώνει τις υπέρογκες μηνιαίες δόσεις. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που έχουν τα αντίπαλα εσωκομματικά στρατόπεδα, με τον Γ. Παπανδρέου στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, το κόμμα θα πάρει το μικρότερο ποσοστό, σε σχέση με Λοβόρδο ή ακόμα και Βενιζέλο αρχηγό.

Σε περίπτωση εκλογικού φιάσκου (που είναι και το πιο πιθανό άλλωστε) τα πράγματα θα οδηγηθούν στην οικονομική κατάρρευση. Δεκάδες άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους, οι τράπεζες δεν θα λαμβάνουν τα δάνειά τους και σε βάθος χρόνου ίσως δούμε να εγκαταλείπεται το ολοκαίνουργιο κτίριο της Ιπποκράτους και το ΠΑΣΟΚ να επιστρέφει στο κτίριο της Χαριλάου Τρικούπη, για όσο ακόμα θα μπορεί να το διατηρεί κι αυτό...

• Οι πληροφορίες από το διαδίκτυο...

Το καζάνι με τη φασολάδα έχει στηθεί στο πάρκο. Προστατευμένη η φωτιά θα την κάνει τη δουλειά της. Αυτό κι αν είναι βέβαιο...

Πίσω από τα κάγκελα του πάρκου είναι τραβηγμένη η φωτογραφία. Ίσα για να “ντύσει” αυτό το αφιέρωμα. Το να το ζεις βέβαια είναι εντελώς διαφορετικό.

Ο Κώστας καταγράφει στιγμές με τη μηχανή του. Η ίδια μηχανή “τραβάει” και βίντεο. Κάποιες από τις εικόνες που θα δείτε στην εφημερίδα μας είναι δικές του.

Η λίρα άρχισε να παίζει τα πρώτα γρατζουνίσματά της στα χέρια του Στέφανου. Σε λίγο τα ηχεία του καφενείου θα κλείσουν. Όταν έχεις τέτοια όμορφη μουσική τι να την κάνεις την άλλη, τη στερεοφωνική.

Χαμογελαστά πρόσωπα μπροστά στην κάμερα που τραβάει για το υπουργείο Πολιτισμού. Δεν “παίζουν”, δεν πρόκειται για ηθοποιούς. Απλοί άνθρωποι είναι που ήρθαν κυριακάτικα στο συνεργατικό καφενείο να μοιραστούν πράγματα με τους συγκατοίκους τους.

Οι κάτοικοι σερβίρονται φαγητά από τον πάγκο μέσα στο καφενείο. Η μητέρα έχει τον πρώτο λόγο. Το παιδί παρακολουθεί τα βήματα και θα επέμβει αν κι εφόσον χρειαστεί!..

Το γεγονός το... διαφήμιζαν από τα blog κοντά μια εβδομάδα τώρα. Οι πιο ψαγμένοι και ενημερωμένοι ήρθαν με τα ταπεράκια τους και τα υλικά που φρόντισαν να έχουν έτοιμα ειδικά γι' αυτή την περίπτωση. Όλα άρχισαν γύρω στη μία το μεσημέρι. Στο συνεργατικό καφενείο, Μοναστηρίου και Τηλεφάνους, ακριβώς δίπλα από το αρχαιολογικό πάρκο.

Τα φαγητά άρχισαν να απλώνουν στους πάγκους μέσα στο καφενείο, ενώ μέσα στο πάρκο σε ειδική κατασκευή για να μην υπάρχει κανείς κίνδυνος άναψαν φωτιά και έβαλαν να σιγοβράζει η φασολάδα. Έξω, στον υπέροχο χειμωνιάτικο ήλιο κάτοικοι της περιοχής έπιναν τα τσιπουράκια τους δημιουργώντας ατμόσφαιρα.

Μιλώ με τους φίλους, τους συντρόφους από τη γειτονιά. Κάποιοι έρχονται για πρώτη φορά και... “μένουν” κάπως, μπροστά σε αυτό που αντικρίζουν. Το να μοιράζεσαι πράγματα στις μέρες μας δεν είναι ούτε το πιο απλό, ούτε το πιο εύκολο πράγμα. Κι όμως εδώ συμβαίνει. Όλα τα φαγητά ανοίγονται εδώ. Και μπορείς να σερβιριστείς μόνο σου με ό,τι τραβά η ψυχή σου.

Κι από ποτά; Υπάρχει η ρακή του καφενείου αλλά και το εμφιαλωμένο κρασί του Βασίλη που αρέσει στη Γιωργία. Εμείς όμως συνεχίζουμε να πίνουμε τις ρακές που είχαμε ξεκινήσει στο Στέκι Αλληλεγγύης λίγο νωρίτερα με τη Χρύσα και τον Κώστα.

Οι κινηματογραφιστές μας είναι σε δράση. Έχουν στραμμένες τις κάμερές τους και καταγράφουν κάθε στιγμή. Είναι ο Κώστας που φτιάχνει αυτά τα εκπληκτικά βιντεάκια και τα ανεβάζει στο you tube για να τα μοιραστούμε “ντυμένα” με όμορφη μουσική και είναι εκείνος ο σκηνοθέτης που τραβούσε εικόνες πριν από δυο εβδομάδες για το υπουργείο Πολιτισμού.

Συζητάμε σε μια μεριά με τον Νώντα. Μου λέει τον τρόπο που μας γνώρισε και ευγνωμονεί τη συντρόφισσά του που μια διαφωνία τους σχετικά με το ποιος θα πάει να ψωνίσει μήλα, το περασμένο Σάββατο, έγινε η αφορμή να μας γνωρίσει. Και τώρα είναι εδώ, μαζί μας, διατεθειμένος να προσφέρει υπηρεσίες όπως κι εμείς...

Συζητάμε, γελάμε, κάνουμε πλάκα. Αυτή είναι η παρέα μας. Ελκυστική. Κυριακάτικη. Ικανή για να μοιραζόμαστε πράγματα. Και αυτό το φαγητό και το ποτό μας φέρνει όλο και πιο κοντά.

Η Γιωργία βάζει φαγητό στο πιάτο της. Μάλλον δεν έχει πάρει είδηση ότι τη φωτογραφίζω γιατί ότι κάνει ακόμα και το φαγητό που βάζει το κάνει με σκέρτσο. Το ωραίο είναι ότι πρόκειται για πολύ ισορροπημένο παιδί που δεν έχει πρόβλημα ακόμα και... πλάκα να της κάνεις. Να 'σαι καλά βρε Γιωργία.

Ας ξεκινήσουμε όμορφα, γλυκά, αυτό το κυριακάτικο πρωινό με το σκίτσο του ΣΤΑΘΗ στο ΠΑΡΟΝ. Ο άνθρωπος βλέπει μακριά...

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ επιλέγει μια ευρωπαϊκή χώρα, για Γερμανία την... κόβω (ναι, το λέει και στη λεζάντα) που είναι φωταγωγημένη για τα Χριστούγεννα που έρχονται. Χαραμάδα προσμονής για ώρες αλληλεγγύης, ευχών και ψυχικής ανάτασης.

Το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ μας προσγειώνει στη σκληρή καθημερινότητα. Ο Γιωργάκης με το... παπάκι του, θα το έχετε δει φαντάζομαι και αλλού και τα σενάρια τρόμου για τα... σοβαρά που συζητούν όταν κλείνουν οι πόρτες του Προεδρικού Μεγάρου. Άμοιρε λαέ, τι ηγέτες έχεις...

Μια στάση στη REAL NEWS που θεωρεί καθήκον της να υπενθυμίσει τον τεράστιο κίνδυνο για το μέλλον μιας εφημερίδας με 36 χρόνια συνεχούς παρουσίας. Τρίτη μέρα σήμερα που δεν είναι στα περίπτερα η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Οι εργαζόμενοι εκεί βιώνουν ένα τεράστιο πρόβλημα. Όπως και στο ALTER και την ΕΡΤ και σε πολλά ακόμα “μαγαζιά”.

Ενθαρρυντικό σημείο η αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της “χαλυβουργία” που επιμένουν το δρόμο της τιμής και του αγώνα. Κι εμείς κοντά τους. Το δημοσίευμα από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ.

Προκλητικό το μονόστηλο του ΕΘΝΟΥΣ. Ώστε “γνωρίζουν” 18... ανέργους που έβγαλαν λεφτά έξω; Κι αφού τους γνωρίζουν τι κάνουν; Απλά παίζουν με τη νοημοσύνη μας.

Μας θεωρούν πραγματικά ηλίθιους. Δεν εξηγείται αλλιώς. Αυτή είναι η τακτική τους... Κρεμούν στα μανταλάκια κάποιους επώνυμους και μετά... τέλος. Σαν την πηγολαμπίδα που απλά δίνει λίγο φως προσωρινά στο σκοτάδι... Σταματήστε αμέσως τα παιχνίδια μ ετη νοημοσύνη μας. Παρακαλώ πολύ...

Να το θυμούνται...

Ο λαός τιμωρεί...

Ο λαός τιμωρεί την αλαζονεία. Δείτε τι συνέβη στι εκλογές στη Ρωσία όπου ο πολύς Πούτιν νόμιζε πως μπορεί να πηγαίνει και να έρχεται κατά τα γούστα του. Η χλαπάτσα που πήρε βαριά... Δείτε ΕΔΩ.

Ας τα βλέπουν αυτά όσοι δεν πατούν τα πόδια τους στη γη...

Το ότι αυτός ο μήνας θα είναι δύσκολος το ξέρουμε. Το να το διαβάζεις όμως και στους τίτλους της ΑΥΓΗΣ έχει μια άλλη ξεχωριστή αξία...

Κι αυτές είναι οι ειδήσεις – γροθιά στο στομάχι. Στην Εκκλησία για ένα πιάτο φαγητό λέει η ΝΙΚΗ. Εκεί φτάσαμε, Θεέ μου...

Το ίδιο θέμα με παραστατική εικονογράφηση και τίτλους από τον ΛΟΓΟ. Ο κόσμος περνάει δύσκολα το ξέρουμε πια καλά, το ζούμε, το βιώνουμε στον περίγυρό μας...

Στο ΒΗΜΑ πέρα βρέχει... Μακριά από τα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού λαού, αναφέρονται στις ισορροπίες τρόμου στην... κυβέρνηση Παπαδήμου. Και είχε ένα άγχος και μια αγωνία ο ελληνικός λαός... Μην το συζητάτε... Τον παλμό τον έχει... πιάσει η καλή εφημερίδα.

Να, αυτά είναι τα μεγάλα αυτοί έχουν την τέχνη να τα μικραίνουν. Οι άνθρωποι βλέπουν να μειώνονται συνεχώς οι συντάξεις τους και τώρα αντιμετωπίζουν την περίπτωση να μειωθούν κι άλλο.

Δούλεψαν μια ζωή, κατέβαλαν κανονικά τις εισφορές τους στα ταμεία και τώρα διαπιστώνουν με τρόμο ότι δεν μπορούν με τα χρήματα που θα πάρουν να ζήσουν αξιοπρεπώς. Κάποτε σεβόντουσαν τα λευκά μαλλιά των ηλικιωμένων, τώρα στην προσπάθεια τους να βρουν χρήματα για να κλείσουν τις τρύπες που αυτοί άνοιξαν ισοπέδωσαν τα πάντα.

Νέο ασφαλιστικό λοιπόν, προς το χειρότερο μέσα στη χρονιά που έρχεται. Μια ανάσα ρε παιδιά... Μια νότα αισιοδοξίας χρειαζόμαστε. Μην τραβάτε από παντού την κουρτίνα. Δεν την αντέχουμε τόση μαυρίλα παντού. Το δημοσίευμα από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Νέα εφημερίδα από σήμερα στα περίπτερα. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έβγαλε το κυριακάτικο φύλλο της. Σε καιρούς που ο τόπος συρρικνώνεται, εδώ τολμούν ένα βήμα μπροστά. Ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς ή διαφωνεί με την πολιτική που υπηρετεί, ευχόμαστε καλή δύναμη και καλά κουράγια για τους συναδέλφους εκεί. Μακάρι να αγγίξουν τις καρδιές των αναγνωστών τους και να μείνουν στο περίπτερο!..

Στην ΠΕΤ ΟΤΕ στόλισαν κι όλας το δέντρο των Χριστουγέννων... Πληθαίνουν και τα σπίτια που ο κόσμος βάζει στα μπαλκόνια του φωτεινά λαμπιόνια. Γιορτές έρχονται, κάπως πρέπει να το καταλάβουμε...

Κι εδώ στα Village που πηγαμε χθες το βράδυ να δούμε το "Ταγκό των Χριστουγέννων". Αλλά γι αυτό θα γράψω ένα άλλο σημείωμα, γιατί τ' αξίζει...

Μεγαλώνουμε στο διαδίκτυο. Σε λίγο θα μετρούμε τα 230.000 «κλικ» από διαφορετικές Ι.Ρ. Κερδίζουμε την εμπιστοσύνη και το σεβασμό όλο και περισσότερων αναγνωστών στην ιστοσελίδα μας.

Τα βήματα μας είναι μικρά. Ψαχνόμαστε κι εμείς, μαθαίνοντάς το... Το θέμα είναι να περνάμε καλά στην παρέα. Και χωρίς προβλήματα ισορροπούμε ανάμεσα στην ειδησεογραφία, την κοινωνική δράση και τη ζωή έτσι όπως προκύπτει. Μαζί με όλη την επαγγελματική διαδρομή στο χώρο του Τύπου.

Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ ήταν πάντα φιλόξενος στις δουλειές που κάνω, ενώ καθένας μπορεί να... ξεφυλλίσει αυτά τα έντυπα που είναι δημοσιευμένα σε ψηφιακή μορφή εδώ.

Πέρα από τις φωτογραφίες και τις αφίσες επικαιρότητας, συχνά εφόσον δίνεται η ευκαιρία «επιστρέφω» στο παρελθόν, αναζητώντας κάτι σοβαρό.

Μ' αρέσουν οι εποχές, όσο κι αν αυτές δεν είναι πια ευδιάκρητες. Εγώ, που κινούμαι στους δρόμους και λατρεύω την επαρχία, όντας παιδί της, συχνά ρίχνω μεγάλο βάρος
στη φωτογραφία. Προσπαθώ να «δένει» αρμονικά το κείμενο μαζί της. Οι φωτογραφίες «μιλάνε» κατευθείαν στην καρδιά...

Κι αυτό το Site ακουμπά σ' αυτή την πλευρά μας. Την πιο ευαίσθητη και πιο όμορφη τελικά. Γιατί μπορεί να λειτουργούμε ως μέλη μιας οργανωμένης κοινωνίας, να παίρνουμε στην πλάτη μας ένα κομματι δράσης, αλλά εδώ βρισκόμαστε και τα λέμε...

Όπως κάναμε κάποτε στις γειτονιές... Κάπως έτσι. Έχει και τα καλά του το internet, δεν είναι όλα άσπρο - μαύρο. Κάπως έτσι πορευόμαστε και γινόμαστε όλο και περισσότεροι.

Το πιο ωραίο είναι ότι όποιος φτάνει ώς εδώ, σπάνια φεύγει. Οι εξηγήσεις, είναι καθαρές. Κανένας δεν κοροϊδεύει κανέναν. Υπάρχει ένας σεβασμός. Η ιστοσελίδα αυτή μας βοηθάει και να μοιραστούμε πράγματα.

Έτσι δεν κάνουν οι φίλοι στη ζωή; Ε, κάπως έτσι κάνουμε κι εμείς εδώ στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Να, γιατί νοιώθω ευτυχής κάθε φορά που σας βλέπω συνεπείς στο ραντεβού μας, να επικροτείτε την προσπάθεια. Να είστε καλά! Με γεμίζετε ευθύνη...

Απάγγιο το Site αυτό για ανθρώπους με τις ίδιες αναζητήσεις...

Όμορφη η φωτογραφία από το δημοσίευμα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ... Μας υπενθυμίζει ότι μπαίνουμε σιγά – σιγά στην περίοδο των γιορτών. Η αγωνία βεβαίως εδώ είναι ότι οι έμποροι δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι. Και πώς να είναι δηλαδή; Δείτε κι ΕΔΩ.

Στα ΝΕΑ επανέρχονται με μονόστηλο στην πρώτη τους σελίδα στο θέμα του τέλους ακίνητης περιουσίας σε σχέση με τη νέα εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών.

Αλλάζουν πάλι. Βλέπουν και μόνοι τους ότι η είσπραξη μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ είναι μια δύσκολη υπόθεση. Κάπου βλέπουν επίσης ότι είναι τόσο πρόχειρα και στο πόδι όλα αυτά τα μέτρα ώστε λύνοντας ένα κοινωνικό ζήτημα προκύπτουν δύο μετά...

Ιδανικοί για να τους εμπιστεύεσαι στην άσκηση κυβερνητικής πολιτικής. Τέτοια κατάντια είχα χρόνια να τη δω. Πραγματικά, χωρίς καμιά δόση υπερβολής...

Όλα “στριμωγμένα”

μέσα στο Σαββατοκύριακο

Όταν όλη τη βδομάδα τρέχεις από το πρωί μέχρι το βράδυ στη δουλειά τότε όλες τις δουλειές του σπιτιού, τις προμήθειες τις “σπρώχνουμε” στο Σαββατοκύριακο.

Ιδιαίτερα στο Σάββατο που στα μαγαζιά είναι ανοιχτά κάποια πράγματα πρέπει να να τα κάνεις τότε. Τρεις ώρες ήμουν στους δρόμους σήμερα. Σούπερ μάρκετ, λαϊκή, κρεοπωλείο, τροφή για τον Ρήγα, εισιτήρια για να πάμε το βράδυ σινεμά να δούμε “Το ταγκό των Χριστουγέννων”.

Πονάει η πλάτη μου. Να ρίξω μια ματιά στο internet και να πάω να ξαπλώσω λίγο. Έχω αυτό το πλεονέκτημα που μου λείπει τις καθημερινές. Και θέλω να το εκμεταλλευτώ. Δεν είναι και τόσο υπερβολικό να θες να νοιώσεις λίγο σαν άνθρωπος...

Ευτυχώς υπάρχουν και καλές ειδήσεις... Δείτε στο ΕΘΝΟΣ, Μπορεί το θέμα να είναι στη βάση της πρώτης σελίδας, αλλά έχει την αξία του. Εμείς που έχουμε κάνει ανάλογες κινήσεις γειτονιά με το Στέκι Αλληλεγγύης το ξέρουμε καλά. Ευτυχώς που μέσα στην καταχνιά υπάρχει λίγο φως στον ορίζοντα. Δείτε ΕΔΩ το ψήφισμα των εργαζομένων στη Χαλυβουργική...

Στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ τραβάνε το δικό τους ζόρι. Σε ποιους απευθύνονται αλήθεια. Εδώ ο κόσμος δεν μπορεί να επιβιώσει και οι χειμερινοί τουριστικοί προορισμοί μας μάραναν. Μάλλον οι άνθρωποι εκεί λειτουργούν με... ατζέντα. Κάθε χρόνο τέτοιον καιρό, τα παλαιότερα χρόνια της εικονικής έστω ευμάρειας κάποιοι σχεδίαζαν ταξίδια με αφορμή τις γιορτές... Και συνεχίζουν απτόητοι...

Ε, συνάδελφοι, συγνώμη που θα σας το πω εμπιστευτικά, αλλά έχουν αλλάξει μερικά πράγματα στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια. Δεν το νοιώθετε κι εσείς που είσαστε απλήρωτοι; Δεν το αντιλαμβάνεστε;

Μπράβο στο Δήμο Μινώα που ενόψη των γιορτών των Χριστουγέννων αποφάσισε αντί για λαμπιόνια να διαθέσει το ποσό των 5.000 ευρώ για τους άπορους δημότες. Να περάσουν κι αυτοί γιορτές. Μπράβο και πάλι... Δείτε ΕΔΩ.

Η ΑΥΓΗ προβάλει την ανάλγητη εγκύκλιο – εμπαιγμό για το φόρο ακινήτων... Τι να κάνουν οι άνθρωποι; Είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τόσες κολοτούμπες ώστε να ικανοποιηθούν τα αφεντικά τους. Πατήστε το λίγκ και κατεβάστε την ολόκληρη, αν σας ενδιαφέρει...

Ένα περιθωριακό έντυπο που κάποτε κυκλοφορούσε επί Κοσκωτά, σαν αληθινή εφημερίδα πολύ πρωτοποριακή για τους καιρούς της, οι “24 ΩΡΕΣ”, αναδεικνύει χαμηλά στη βάση της πρώτης σελίδας αυτό το θέμα. Όχι πως δεν το ξέρουμε... Το ζούμε, το βιώνουμε οι ίδιοι, το βλέπουμε στον περίγυρό μας. Πρώτη φορά υπάρχει τόση ανασφάλεια σε αυτούς που έχουν ακόμη εργασία. Βλέπει κανείς και πιο πέρα και καταλαβαίνει...

Ο μακρύς κατάλογος της καταγραμμένης ανεργίας αυξάνεται επικίνδυνα. Άσε που οι μακροχρόνια άνεργοι γίνονται όλο και περισσότεροι... Κάπως έτσι έρχεται η κατάθλιψη... Κάπως έτσι ο ορίζοντας διαγράφεται μαύρος και άραχνος. Κάπως έτσι βάζεις φραγμό ακόμα και στα κοντοπρόθεσμα όνειρα.

Και τότε κάνεις το λάθος να... κρυφτείς στο καβούκι σου, αντί να βγεις στους δρόμους και να διαμαρτυρηθείς γι' αυτό το κακό που ζεις... Δείτε περισσότερα στοιχεία ΕΔΩ.