Σηκώνουμε μανίκια για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Παίρνω ύλη!!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Πόσοι από μας θυμούνται το 1985 -1987;

Posted in Επικαιρότητα

Κάπως έτσι αισθανόμαστε κι εμείς, σαν ψάρια έξω από το νερό τους...

Το αμπαλάζ της πράξης νομοθετικού περιεχομένου στο πακέτο των παρεμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, σκοπεύει να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση. Ανάλογη συνταγή συγκράτησης του μισθολογικού κόστους, είχε χρησιμοποιηθεί και την περίοδο 1985-1987, και στόχος είναι να αποφευχθεί ο διπλός σκόπελος της έγκρισης από τη βουλή αλλά και της συναίνεσης των κοινωνικών εταίρων, στο παγώματος της αύξησης 2,6% που προβλέπει η ΕΓΣΣΕ για τον ερχόμενο Ιούλιο.

Στην ίδια απόφαση εξετάζεται να συμπεριληφθεί και η ενσωμάτωση μέρους του 13ου και 14ου μισθού. Σύμφωνα με πληροφορίες ενδέχεται να αφορά μόνο στο 50% των εξτρά παροχών, με την οποία ουσιαστικά θα χαθεί ο 14ος μισθός. Με την πρόταση αυτή φαίνεται να συντάσσεται μερίδα των κοινωνικών εταίρων, καθώς οποιαδήποτε αναβολή μπορεί να σηματοδοτήσει μεγαλύτερο μαχαίρι.

Η κατάργηση των πρόσθετων παροχών, ετέθη εκ νέου ως προαπαιτούμενο από τους εκπροσώπους των δανειστών μας για την συνέχιση της χρηματοδότησης, με επιστολή προς τον Υπουργό Εργασίας, Γιώργο Κουτρουμάνη. Στα επιχειρήματα της υπέρ της κατάργησης ή μείωσης των δώρων και επιδομάτων, η τρόικα παραθέτει τα στοιχειά της Eurostat, με βάση τα οποία αν επιμεριστούν σε 12μηνη βάση στους βασικούς μισθούς, τότε ο μέσος μισθός στην Ελλάδα, είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. (αν είναι δυνατόν;)  Γι' αυτό ζητούν την υιοθέτηση μέτρων μισθολογικής προσαρμογής.

Με δεδομένο το δραματικό τελεσίγραφο Παπαδήμου στην συνάντηση με τους κοινωνικούς εταίρους, την περασμένη εβδομάδα, με ενδιαφέρον αναμένεται η διαβούλευση που έχει προγραμματίσει ο ΣΕΒ, στην οποία όμως δεν θα παραστεί η ΓΣΕΕ, καθώς θα συνεδριάσει η ολομέλεια της. Τα συνδικάτα επιμένουν στις κόκκινες γραμμές που έχουν βάλει απέναντι στις μειώσεις, υπογραμμίζοντας ότι θα δώσει συνέχεια στον κύκλο της ύφεσης

Το ενδεχόμενο της επιβολής των μειώσεων στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα με πράξη νομοθετικού περιεχομένου προκαλεί αντιδράσεις. Ο Νίκος Νικολόπουλος, μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, αφού τόνισε ότι δεν έχει τεθεί επισήμως από την κυβέρνηση, επισήμανε σε υψηλούς τόνους ότι κάτι τέτοιο δεν περιλαμβάνεται στη συμφωνία του προεδρικού μεγάρου.

Οι κοινωνικοί εταίροι μάλιστα χαρακτηρίζουν ως ασπιρίνη στον πονοκέφαλο της ανεργίας, τα επιδοτούμενα προγράμματα απασχόλησης.

  • Από το pathfinder.gr
  • Οι πρώτες αντιδράσεις των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Δείτε ΕΔΩ.
  • Τι θέλει η τρόικα σε σχέση με τους μισθούς μας;
  • Μας κάνει μετά εντύπωση που ο κόσμος αγανακτεί;
  • Οι "εταίροι" συζητούν μείωση των μισθών... Δείτε ΕΔΩ.
  • Σήμερα συνεδριάζει η Ολομέλεια της ΓΣΕΕ.
  • Το υποκριτικό δημοσίευμα του ΘΕΜΑΤΟΣ. Δείτε ΕΔΩ. Αγωνιούν, δήθεν, την ώρα που πρώτοι περικόπτουν τους μισθούς των δημοσιογράφων τους...

Δείτε τι λέει ο γνωστός οικονομολόγος Δ. Καζάκης για την εφαρμογή του «Δόγματος του ΣΟΚ» στην Ελλάδα και πως αυτό μεθοδεύτηκε και τελικά εφαρμόστηκε μέχρι τέλους στην χώρα μας, φτάνοντας στο σημείο πλέον να απεμπολήσουμε μονομερώς την εθνική μας κυριαρχία!

Έτσι... ξεκινάει μια νέα εβδομάδα

Posted in Επικαιρότητα

Οι διακοπές των σχολείων τέλειωσαν μαζί με τις γιορτές. Ο κόσμος ξαναγυρνάει στις δουλειές του, όσοι έχουν, και οι τίτλοι, απειλητικοί, στέκονται στα περίπτερα πάνω από τα κεφάλια μας. Ιδού η ΒΡΑΔΥΝΗ. Συναίνεση ζητούν για το θάνατό μας. Ε, δεν είναι και κάτι δύσκολο...

Τα ΝΕΑ το ίδιο θέμα το παρουσιάζουν κάπως έτσι. Και τι θα περίμενε κανείς από μια εφημερίδα που εφαρμόζει πρώτη, μονομερώς, αυτό που προσπαθούν να επιβάλουν η τρόικα και οι εδώ συνεργάτες της. Ξαφνικά στη μισθοδοσία του Δεκέμβρη η καλή εφημερίδα “κούρεψε” κατά 20% τους μισθούς των υπαλλήλων της. Κι όταν πήγε η Επιθεώρηση Εργασίας ψέλλισε κάτι, του τύπου “η μισθοδοσία δεν ήταν εκκαθάριση, ήταν έναντι”. Να τη χαιρόμαστε τέτοια πλουραλιστική ενημέρωση...

Τα ίδια κι εδώ, στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ. Δείχνουν, δήθεν, έκθαμβοι μπροστά στις απαιτήσεις της τρόικας, όταν έχουν ήδη επιχειρήσει να εφαρμόσουν τα μέτρα που προτείνονται στους δικούς τους εργαζομένους. Πασχίζετε άδικα κύριοι... Ο κόσμος σας ξέρει γι' αυτό κι έχει πάψει προ πολλού να σας αγοράζει. Δεν σας εμπιστεύεται...

Ίδιο... κλάμα και από το Μπομπολαϊκο, ενώ οι εργαζόμενοι του, γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει να θέλουν να σε αφανίσουν από προσώπου γης. Μα δεν υπάρχει ίχνος τσίπας πια; Από το ΕΘΝΟΣ.

Δες εδώ τον συνδικαλισταράκο που έγινε υπουργός... Εργασίας! Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν θα μπορούσε να το φανταστεί. Και τώρα, που στη βιασύνη του να τα... δώσει όλα σαν καλός συνεργάτης των όποιων συμφερόντων, επιχειρεί την μια γκάφα πίσω από την άλλη. Για γέλια είναι ο άνθρωπος. Και για πολλές κλοτσιές... Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

Ο τύπος αυτός, ο Κουλούρης, μονοπώλησε τις μέρες των γιορτών τα social media. Αιτία ένας τσαμπουκάς του με τους αστυνομικούς, όταν περνούσε με... κόκκινο το ένα μετά το άλλο τα φανάρια το βράδυ του περασμένου Σαββάτου. Επειδή κάποια στιγμή ο Ανδρέας, ανάμεσα στα άλλα λάθη του, τον έκανε για ένα φεγγάρι και υπουργό, νόμιζε ο άμοιρος, ότι μπορεί να κάνει τον νταή παρά τις παρανομίες του.

Πόσο ανόητο μπορεί να σε κάνει η όποια προσωρινή εξουσία, όταν δεν πατάς τα πόδια σου στη γη και και δεν ισορροπείς σαν άνθρωπος; Η ανοησία και η αμετροέπεια δεν έχουν όρια... Δείτε ΕΔΩ τι είπε ο ίδιος ο Κίμωνας Κουλούρης στο Ράδιο 9.

Όταν... ανθούν τα ενεχυροδανειστήρια

Posted in Επικαιρότητα

Οι ευχές τέλειωσαν, η νέα χρονιά περπατάει μπροστά για τα καλά... Να, αύριο κλείνουμε κι όλας το πρώτο δεκαήμερο. Το ζήτημα είναι να μη μας πιάνει η απελπισία και να πηγαίνουμε στα ενεχυροδανειστήρια να τα ακουμπάμε... Όχι μέχρι εκεί, παιδιά...

Και του χρόνου πάλι. Οι γιορτές πέρασαν. Κι έκλεισαν πίσω τους την πόρτα. Η επόμενη γιορτή που περιμένουμε είναι του Αγίου Βαλεντίνου...

Ένα ασταμάτητο πάρτι… εμπορίας χρυσού έχει στηθεί από άκρου εις άκρον σε όλη την Ελλάδα. Από το Σεπτέμβριο και μετά, ενεχυροδανειστήρια, ανταλλακτήρια χρυσού και γραφεία αγοραπωλησίας κοσμημάτων έχουν… ξεφυτρώσει σαν τα «μανιτάρια» σε κάθε γειτονιά.

Ο νόμος περί απελευθέρωσης επαγγελμάτων και η οικονομική ύφεση έφεραν στο προσκήνιο το εμπόριο χρυσού και πολύτιμων μετάλλων, αφού πλέον οποιοσδήποτε μπορεί να μπει στην αγορά. Απαιτείται μία βεβαίωση έναρξης επιτηδεύματος από την εφορία κι εφόσον έχει καθαρό ποινικό μητρώο η Αστυνομία εκδίδει την άδεια λειτουργίας.

Απεγνωσμένα, λόγω της οικονομικής ύφεσης, νοικοκυριά, απελπισμένοι άνθρωποι υψηλής εισοδηματικής τάξης σπεύδουν και πουλάνε ό,τι έχουν σε χρυσό ή σε άλλα πολύτιμα μέταλλα προκειμένου να αποκτήσουν ρευστότητα. Ταυτόχρονα, υπάρχουν βάσιμες υποψίες αφενός για λαθρεμπόριο χρυσού μέσα από αυτά τα γραφεία και αφετέρου για πολίτες οι οποίοι προχωρούν σε πώληση των τιμαλφών τους πέφτοντας, όμως, θύματα εξαπάτησης ως προς τον υπολογισμό της αξίας τους.

O ρόλος του ΕΛΚΑ
Τα παραπάνω κάνει γνωστά ο διευθύνων σύμβουλος του Ελληνικού Κέντρου Αργυροχρυσοχοΐας, Βασίλης Λύκος, ο οποίος μιλώντας στην «ΗτΣ» περιγράφει και το ρόλο του ΕΛΚΑ ως προς την προστασία των δικαιωμάτων των καταναλωτών. Το ΕΛΚΑ είναι εποπτευόμενος από το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας φορέας και η μόνη εξειδικευμένη και πιστοποιημένη κρατική υπηρεσία που μπορεί μέσα από εξοπλισμένο χημικό εργαστήριο να κάνει τις πιο εξειδικευμένες αναλύσεις.

  • Πηγή:Ημερησία

Μ' ένα ωραίο τραγούδι από τον τοίχο της Δώρας Καβαδά, ας ξεκινήσουμε την εβδομάδα μας...

Οι γιορτές τέλειωσαν... τα κεφάλια μέσα

Posted in Επικαιρότητα

Ημερολόγια... Τις επόμενες μέρες θα “παίξουν” όλο και περισσότερο. Στην ΠΕΤ ΟΤΕ έφυγε για τα σπίτια των συναδέλφων μαζί με το περιοδικό. Στο χωριό ο πολιτιστικός σύλλογος έβγαλε το δικό του με αναφορά στις μνήμες...

Το δέντρο της ΠΕΤ ΟΤΕ, από αύριο Δευτέρα, θα ξαναπάρει το δρόμο του για την αποθήκη... Του χρόνου πάλι...

Ένα – ένα τα δεντράκια που είχαν στολίσει για τις γιορτές των Χριστουγέννων παίρνουν το δρόμο για την αποθήκη. Θα συσκευαστούν κι αυτά και τα στολίδια και τα φωτάκια, όσα δεν κάηκαν, για να... ξαναβγούν από κει το Δεκέμβρη και να δώσουν πάλι λάμψη στις γιορτές...

Αισιόδοξα όμως που την έχουμε δει, ε; Δες με πόση σιγουριά λέμε ότι θα είμαστε σε θέση να... ξαναγιορτάσουμε Χριστούγεννα...

Κι όμως, η ζωή συνεχίζεται... Με τα πάνω της και τα κάτω της, με τα καλά της και τα κακά της. Μια ζωή κύκλους... Ύστερα από λίγο θα μπούμε στο δρόμο για τις απόκριες και το μόνο που θα παραμείνει ίδιο θα είναι η αγωνία μας για το αύριο, έτσι όπως εξελίσσεται καθημερινά η κατάσταση.

Ο καιρός συνεχίζει να είναι κακός. Ακόμα κι όταν δεν βρέχει, ο ήλιος έχει βγάλει δόντια. Πιο πολύ για μέσα είναι. Ξεκούραση, ριλάξ...

Το χρειαζόμαστε. Λίγο πριν ξαναμπούμε στο μαγκανοπήγαδο της καθημερινότητας...

"Μέρες Απεργίας". Ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για την απεργία στο εργοστάσιο της Χαλυβουργίας Ελλάδος στον Ασπρόπυργο. Για περισσότερους από 2 μήνες, σχεδόν 300 εργαζόμενοι αγωνίζονται για τα αυτονόητα: το 8ωρο, το πενθήμερο και έναν αξιοπρεπή μισθό. Σενάριο - Συνεντεύξεις: Κώστας Καλλέργης, Γιάννης Βάκρινος Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αλέξανδρος Θεοφυλάκτου Μοντάζ: Θεοδώρα Κατριμπούζα, Ηλίας Τσιαμπούρης Μουσική: Ανδρέας Κουλούρης (από το soundtrack της ταινίας "Το Ρόδι" του Χρήστου Καρτέρης).

Με αναφορές στον κινηματογράφο

Posted in Επικαιρότητα


Το ΒΗΜΑ που αποκαλύπτει στη σημερινή του έκδοση τους διαλόγους Ψυχάρη – Παπανδρέου σε εκείνη τη μοιραία συνάντηση από την πίσω πόρτα του Μαξίμου “παίζει” με τον κινηματογράφο επιχειρώντας να... διασκεδάσει όσα συμβαίνουν στην πολιτική με το 9 1/2 εβδομάδες.

Να θυμηθούμε λίγο τις “91/2 εβδομάδες” με τον Μίκι Ρουρκ; Ιδού το τρέιλερ. Υποθέτω ότι οι περισσότεροι από σας το έχετε δει. Αν όχι, σπεύσατε στο πλησιέστερο βιντεοκλάμπ. Η Κιμ Μπάσιντζερ είναι χάρμα οφθαλμών.

Αν αυτό δεν είναι εκβιασμός τότε τι είναι; Δείτε πώς η εβδομαδιαία εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ παρουσιάζει την απόφαση της κυβέρνησης Παπαδήμου να πάρει νέα, ακόμα πιο σκληρά μέτρα.

Παλιό το ερώτημα, θα το θυμούνται οι παλαιότεροι, είχε διατυπωθεί από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τότε στη δεκαετία του '60 που το παρακράτος κυριαρχούσε. Τι κοινό μπορεί να υπάρχει στις μέρες μας; Δείτε λίγο τον τίτλο της ΑΥΓΗΣ, είναι αποκαλυπτικός.

Να και τις... βίλες!.. Βρε, άντε δεν σας πιστεύω. Επίτηδες τα λένε εκεί στο ΕΘΝΟΣ για να θίξουν την τιμή και την ακεραιότητα άξιων λειτουργών του δημοσίου. Μου αρέσει που δίνουν, λένε ονόματα με διευθύνσεις. Για να δούμε θα βρουν το δρόμο ή θα χαθούν στους δαίδαλους της Κηφισιάς;

Το πάνε μαλακά – μαλακά... Η Ν.Δ. Βεβαίως, θέλει τις εκλογές. Βιάζεται να πάρει στα χέρια της την καυτή πατάτα. Το πιστεύουμε. Έχουμε και το προηγούμενο της τελευταίας κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή του νεότερου, που έφυγε “τρέχοντας” για να αποφύγει τις ευθύνες, αλλά εδώ, στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ δεν το 'χουν σε τίποτα να κάνουν το άσπρο – μαύρο. Παλιά μου τέχνη...

Άκρως λαϊκίστικος ο τίτλος του ΘΕΜΑΤΟΣ που επιστρέφει, άρον – άρον στην προσφορά των 6 ευρώ επιστροφής από τις αγορέ πάνω από 20 ευρώ στα σούπερ μάρκετ του Μαρινόπουλου. Την προηγούμενη εβδομάδα με τα καταστήματα SEPHORA καταβαραθρώθηκε. Από τα 200.000 είδε την κυκλοφορία του να κατρακυλάει στα 110.000. Αυτή είναι δημοσιογραφία, όχι παίξε – γέλασε...

Τα... καλά της οικονομικής κρίσης

Posted in Επικαιρότητα

Εδώ είναι το δικό μας... καταφύγιο της ψυχής τα Σαββατοκύριακα. Διότι εδώ θα μοιραστούμε πράγματα που έχουμε ανάγκη και θα δώσουμε από το περίσσευμα μας, υλικό και συναισθηματικό...

Ανάγκη πάσα... Οι τίτλοι στα περίπτερα καραδοκούν. Σαν αυτόν εδώ από τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ όπου βάζει ψηλά το χθεσινό γιουχάισμα του Κάρολου Παπούλια στη Χαλκίδα. Ενδιαφέρον ο φετινός... αγιασμός των υδάτων. Και δεν είδαν τίποτα ακόμα...

Στην ΕΠΟΧΗ, εβδομαδιαία κυριακάτικη εφημερίδα, που σήμερα κυκλοφορούν μια μέρα νωρίτερα, έχουμε πιο ευδιάκριτα πράγματα στον τίτλο... Δεν παραλείπεται και η αναφορά στο επεισόδιο με τον κ. Παπούλια...

"Οικονομικό δολοφόνο” βλέπουν στο ΠΡΙΝ την κυβέρνηση Παπαδήμου αφού, όπως τονίζει η εφημερίδα, σχεδιάζουν νέο τσεκούρωμα μισθών και διάλυση ασφαλιστικών ταμείων “για να σωθεί η χώρα”. Βρε, μπας και δεν έχουν άδικο;

Εντάξει, όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι η κατάσταση είναι δύσκολη, μάλλον έχει πρόβλημα επαφής με την πραγματικότητα... Στο ξεκίνημα όμως μια νέας χρονιάς, καλό είναι να μην είμαστε απαισιόδοξοι. Ψάχνοντας στα σκουπίδια, ανακαλύπτει κανείς και καλές ειδήσεις.

Ας πούμε, προσέξατε πως αυξάνονται, εντυπωσιακά, οι εθελοντές όλων των ηλικιών και των επαγγελμάτων που δραστηριοποιούνται για τους συνανθρώπους τους; Φαίνεται πως η χειμαζόμενη από την κρίση κοινωνία συσπειρώνεται. Κι αυτό όπως και να το κάνεις είναι υγιής αντίδραση... Και ανακαλύπτουμε ξανά τον διπλανό μας.

Ψάχνοντας γύρω σας θα βρείτε πολλές πρωτοβουλίες σαν το δικό μας Στέκι Αλληλεγγύης όπου συμμετέχουν άνθρωποι, διαθέσιμοι για προσφορά. Χωρίς καμιά ιδιοτέλεια και, κυρίως, χωρίς να έχουν τίποτα στο πίσω μέρος του μυαλού τους, υστερόβουλα...

Πρόκειται για του Γιατρούς του Κόσμου, για τους καθηγητές από τη Χίο που διδάσκουν δωρεάν μαθήματα σε 300 μαθητές, μεμονωμένες πρωτοβουλίες ιδιωτών σαν αυτές του γνωστού σεφ, Λευτέρη Λαζάρου που δυο – τρεις φορές την εβδομάδα παίρνει το αυτοκίνητό του, αργά το βράδυ και επισκέπτεται πλατείες και γωνιές της Αθήνας που φιλοξενούν αστέγους για να τους μοιράσει το φαγητό, το περίσσιο, από αυτό που παρασκευάζει για τους θαμώνες του εστιατορίου “Βαρούλκο”.

Θα μου πεις, λύνεται έτσι το πρόβλημα και μπορούμε εμείς οι πολίτες να υποκαθιστούμε ένα κοινωνικό ρόλο που θα έπρεπε να τον παίζει μια ευνομούμενη Πολιτεία; Φυσικά όχι... Το πρόσωπο της ανθρώπινης αλληλεγγύης φαίνεται μόνο...

Οι ευθύνες της Πολιτείας παραμένουν ακέραιες κι εμείς θα συνεχίσουμε να πιέζουμε για να τις αναλάβει, όπως έχει υποχρέωση. Πέρα από αυτό όμως, κάθε Σάββατο και Κυριακή, 11-1, τις ώρες που είναι ανοιχτό το δικό μας Στέκι Αλληλεγγύης στην Τηλεφάνους 12, στον Κολωνό, αισθάνομαι μια ομορφιά και μια γαλήνη στην ψυχή με το που επιλέγω να είμαι εκεί, παρών.

Καταρχήν ξαναβρισκόμαστε κι εμείς, ανταλλάσσουμε δυο κουβέντες ανθρώπινες, χωρίς την πίεση της καθημερινότητας, θα πιούμε μια ρακή, θα μοιραστούμε εμπειρίες κι αυτό είναι υπέροχο.

Άσε που... ξεβολευόμαστε από τον καναπέ του σπιτιού μας κι αυτό, όλο και κάπου θετικά μπορεί να οδηγήσει... Ελάτε μια βόλτα από το Στέκι μας και θα το διπιστώσετε με τα μάτια σας... Σας περιμένουμε...

Αισθάνομαι ως ο μ....ς που πληρώνω

Posted in Επικαιρότητα

Το εκκαθαριστικό της Εφορίας. Έφτασε σε μένα παραμονές της φετινής Πρωτοχρονιάς. Απίστευτη καθυστέρηση. Και ζητάει, ο φόρος των 5.205.53 ευρώ να πληρωθεί ώς τις 31 Ιανουαρίου! Πολύ ανθρώπινη αντιμετώπιση...



Και να πεις ότι δεν έχω πληρώσει ήδη αρκετά... Οι εργοδότες μου έχουν παρακρατήσει από το μισθό μου ήδη 8.000.46 ευρώ. Φαίνεται καθαρά από το εκκαθαριστικό.


Αλλά χαλάλι τους... Εδώ οι άνθρωποι για πρώτη φορά αναφέρουν αναλυτικά, πού θα πάνε οι φόροι μου... Όταν λοιπόν πληρώνω τόσα χρήματα δεν είναι φανερό ότι επιβάλλεται να απαιτώ από το Κράτος καλύτερες υπηρεσίες για την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό; Λέω εγώ, τώρα...

Κάπως έτσι, όπως περιγράφω γλαφυρά στον τίτλο της σημερινής ανάρτησης αισθάνθηκα όταν πήρα το φετινό εκκαθαριστικό της Εφορίας. Το οποίο, παρεπιπτόντως, έσπασε κάθε ρεκόρ από πλευράς καθυστέρησης και ήρθε στα χέρια μου λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος.

Δεν ξέρω τι φταίει... Ο υπερβολικός φόρτος δουλειάς στις Εφορίες ή στα ταχυδρομεία; Και εντέλει δεν με ενδιέφερε να το ψάξω.

Ήξερα από το Μάιο που ο Πέτρος μου έφτιαξε τη δήλωση ότι θα πλήρωνα. Ποιος, που πρέπει να πληρώσει, βιάζεται να το κάνει; Έτσι κι αλλιώς έχουμε πολλά έξτρα που έπρεπε να πληρώσουμε το Δεκέμβρη στην Εφορία.

Τι να σας τα λέω, τώρα, τα ξέρετε... Κι εσείς θα 'χετε βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη με τόσα χαράτσια που κληθήκαμε να πληρώσουμε...

Και, σε άλλες εποχές, αυτό θα ήταν μάλλον φυσιολογικό. Έτσι τουλάχιστον το έβλεπα μέχρι τώρα και έσπευδα στο ταμείο για να καταθέσω την εισφορά μου. Ως συνειδητός και υπεύθυνος πολίτης που για να μπορεί να διεκδικεί θα πρέπει πρώτα να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του.

Από την ώρα όμως που κάποιοι κυβερνητικοί εγκέφαλοι θεωρούν κι εμένα, ανάμεσα στους άλλους, ότι «μαζί τα φάγαμε» και ζητούν, πέρα από τις συμβατικές μου υποχρεώσεις να πληρώσω ένα σκασμό λεφτά για να «κλείσω» τη μαύρη τρυπα της Οικονομίας, άρχισε να μου τη δίνει...

Αισθάνομαι ως ο μ.....ς της ιστορίας που μια ζωή πληρώνει, την ώρα που άλλοι καρχαρίες φοροδιαφεύγουν επίσης κατά συρροή, ενώ έχουν βρει τρόπο να αποφύγουν κι αυτές ακόμα τις έκτακτες εισφορές που εμείς πληρώσαμε...

Κι αναρωτιέμαι: Ένα τέτοιο Κράτος που δεν είναι συνεπές στις υποχρεώσεις του απέναντι στον πολίτη, αξίζει να το στηρίζουμε τόσο; Εδώ αρνούνται να μας προσφέρουν ένα στοιχειώδες μέλλον για μας και τα παιδιά μας, τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε;

Να, γιατί θεωρώ ιδιαίτερα υποκριτικό το γεγονός ότι, υποτίθεται, μου αναλύουν πού θα πάνε τα χρήματα που παρακρατούν από τη φορολογία του εισοδήματός μου. Και το κάνουν πρώτη φορά φέτος, δεν το έχω ξαναδεί...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA