Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Ταξίδι για την Τέμενη Αιγίου...

Posted in Επικαιρότητα

Σημερινές φωτογραφίες από την Τέμενη. Στις 7.30 που σηκώθηκα να πάω για πρωινό στην τραπεζαρία. Κάπως έτσι είναι ο καιρός και τρεις ώρες αργότερα...

Οι οικίσκοι ερειπωμένοι. Όση ζωή έχει το καλοκαίρι τόση ερημιά έχει τώρα. Μια αναλαμπή τώρα κι αυτή προσωρινή όσο θα διαρκέσει η 32η Συνέλευση Αντιπροσώπων...

Στην είσοδο του παραθεριστικού κέντρου της Τέμενης υπάρχει μια φωτεινή πινακίδα για το καλωσόρισμα. Ανάμεσα στα άλλα λέει και τη θερμοκρασία. Δείτε, τι δείχνει τώρα...

Μια φωτογραφία μέσα από την τραπεζαρία, με φόντο την καφετερία στην παραλία. Ερημιά και εγκατάλειψη. Εδώ που το καλοκαίρι σφύζει από ζωή...

Όπως και να το κάνεις είναι ταξίδι να ξεκινάς για την 32η Συνέλευση Αντιπροσώπων της ΠΕΤ ΟΤΕ. Βέβαια έπεσε σε μαι κακή συγκυρία, αλλά πού να το φανταστείς αυτό όταν το προετοιμάζαμε; Τέτοιες δύσκολες ώρες έπρεπε να είμαστε κι εμείς στην Αθήνα, έξω στους δρόμους, μαζί με όλους τους Έλληνες.

Ας είναι, είπαμε, δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Ήδη τα μέλη του Δ.Σ. είναι στο παραθεριστικό κέντρο, εκεί που θα γίνει η φετινή εκλογοαπολογιστική Σ.Α.

Κι εμείς είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε κατά το μεσημεράκι. Για το προσωπικό της ΠΕΤ ΟΤΕ λέω. Για να βοηθήσει, ο καθένας από το πόστο του ώστε να διεκπεραιωθεί όσο πιο καλά γίνεται αυτή η συνδικαλιστική διαδικασία. Φέραμε τα πράγματά μας κι εγώ το αυτοκίνητο...

Περιμένουμε μόνο ένα τηλεφώνημα από το φωτοτυπάδικο που έχει αναλάβει να φτιάξει αντίγραφα των απολογισμών για τους συνέδρους προκειμένου να τα πάρουμε μαζί μας. Στην Τέμενη θα μοιραστούν μαζί με το υπόλοιπο υλικό που θα μπει στους φακέλους.

Ξεκινήσαμε γύρω στις 12.30. Με καιρό κακό, βροχερό, μαύρο κι άραχνο. Φτάσαμε, γύρω στις 2 στην Κόρινθο. Καθίσαμε για φαγητό σε μια ταβέρνα απέναντι από το Λιμενικό με φάτσα τη θάλασσα.

Ωραία ήταν. Υπέροχα φαγητά. Καλή η παρέα. Ιστορίες. Καλαμπούρια. Πέρασε η ώρα... Παρήγγειλα κάτι υπέροχες σαρδέλες στα κάρβουνα και μαζί με το Δήμο ήπιαμε δύο καραφάκια “Διμηνιό”. Η Γωγώ, κλασικά ήπιε μπύρα και η Πόπη ένα ποτήρι κρασί.Ύστερα πήραμε το δρόμο για το Αίγιο, από τον παλιό...

Βρέχει. Πάμε σιγά. Αλλά χάνουμε το δρόμο για το Αίγιο και βρισκόμαστε ξαφνικά στην... Πάτρα. Ναι, δεν κάνω πλάκα εκεί βρεθήκαμε... Μετά τα διόδια στην πρώτη διασταύρωση πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Συνεχίζει να βρέχει δυνατά. Αλλά ευτυχώς βγήκαμε στην έξοδο για τα Σελλιανήτικα. Και κούτσα – κούτσα με δυνατή βροχή και χωρίς επαρκή φωτισμό φτάσαμε στο Αίγιο. Από δω και πέρα ήταν εύκολη υπόθεση να φτάσουμε στο παραθεριστικό κέντρο της Τέμενης όπου θα γίνει η 32η Σ. Α.

Χειμώνας. Ησυχία. Βροχή. Ευτυχώς βρήκαμε γρήγορα τα δωμάτια μας. Ταχτοποιήσαμε τα πράγματα μας και κατεβήκαμε μια βόλτα στην τραπεζαρία. Να δούμε τους συνδικαλιστές και να παραδώσουμε το υλικό που φέραμε μαζί μας.

Σήμερα θα γίνει η Σ.Α. Όλοι μέρα θα είμαστε εδώ. Από το χώρο της Συνέλευσης γίνεται αυτή η ανάρτηση.


Έρχεται η γενιά των 400 ευρώ...

Posted in Επικαιρότητα

Αυτόν τον κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας; Όσοι έχουμε πάνω μας μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια ας απαντήσουμε σ' αυτό το ερώτημα. Αν δεν το θέλουμε αυτό, όλοι στους δρόμους ΤΩΡΑ! Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Οι εκλογές ασφαλώς θα ήταν μια κάποια λύση. Τουλάχψιστον θα έχααναν το ψευδεπίγραφο επιχείρημα που χρησιμοποιούν σήμερα όσοι απεργάζονται τα θάνατό μας με το σκεπτικό ότι έχουν τη λαϊκή βούληση. Ε, όχι κύριοι, δεν την έχετε. Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Δείτε το κοντράστ στο πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ... Ο λαός πάνω λιμοκτονεί και κάτω με περισσή θρασύτητα και υποκρισία ο κ. Βενιζέλος προσέρχεται στο Eurogroup. Να είστε βέβαιοι πως αυτός ο λαός θα σας τιμωρήσει για την πολιτική αλαζονεία σας...

Και γιατί να μην το κάνουν οι... φίλοι μας Ευρωπαίοι; Δεν βιάζονται καθόλου. Θέλουν πρώτα να μας δουν να σερνόμαστε κάτω απελπισμένοι, εξουθενωμένοι, αποτελειωμένοι... Μην τους κάνουμε τη χάρη να παραδοθούμε αμαχητί... Ας τους πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων της ιστορίας... Είμαστε πολλοί! Από το ΕΘΝΟΣ.

Αχ αυτές οι νύχτες στην Ελλάδα... Η μια μετά την άλλη είναι σκέτος θάνατος. Φυσικά ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ στον κόσμο του. Έχει και δημοσιεύει το παρασκήνιο των συζητήσεων των τεσσάρων στο Μαξίμου. Τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια... Αναρωτιέμαι ποιον να ενδιαφέρουν οι παπάρες που είπαν...

Το φοβερό σενάριο με τους ανέργους, τη σύγχρονη αγχόνη της κοινωνίας μας κάνει πρώτο θέμα η ΝΙΚΗ. Εφιαλτικός ο αριθμός των συνανθρώπων μας που παίρνουν καθημερινά κόκκινη κάρτα από τη δουλειά τους. Ενθαρρυντικό που ένας υφυπουργός Εργασίας, ο Γιάννης Κουτσούκος, είχε το θάρρος να παραιτηθεί θεωρώντας ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει τέτοια μέτρα...

Συσσίτια και στην Κρήτη... Η Κατοχή όπως τη γνώρισαν οι μεγαλύτεροι από μας, καθημερινά παίρνει δραματικές διαστάσεις. Τρομερό το πρωτοσέλιδο της ΠΑΤΡΙΔΑΣ Ηρακλείου. Αποτυπώνει όλη την αλήθεια. Μακάρι να τους αντέγραφαν τέτοιους τίτλους και οι αθηναϊκές εφημερίδες...

Να γιατί δεν πρέπει να πάει κανείς εργαζόμενος σήμερα κι αύριο για δουλειά. Το καζάνι της κοινωνίας που βράζει πρέπει να δώσει το δικό της μήνυμα... Στοπ ως εδώ... Δεν υπάρχει κανένα άλλο περιθώριο...

Είναι η ώρα της ενότητας

Posted in Δημοσιογραφικά

Φεύγουμε σε λίγες ώρες για την Τέμενη Αιγίου όπου θα πραγματοποιηθεί κι είναι χειμωνιάτικη με τη τη σχετική παγωνιά της, πάντως, έχει σπάσει σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες...

Το εξώφυλλο της σημερινής ΑΥΓΗΣ καλεί σε γενικό ξεσηκωμό. Τα περιθώρια στένεψαν. Αν δεν το κάνουμε ΤΩΡΑ, δεν θα το κάνουμε ΠΟΤΕ!

Τα πάθη ενός λαού κάνει εξώφυλλο η ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ στο Ηράκλειο. Μ' αρέσει όταν βλέπω τις περιφερειακές εφημερίδες να ξεφεύγουν από τα μικρά ζητήματα και να αναδεικνύουν τα μεγάλα. Μπράβο συνάδελφοι!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/02/2012

Ακούτε κι εσείς μαζί μου τα τελεσίγραφα που μας βάζουν οι τροϊκανοί και όσοι τους υπηρετούν στην κυβέρνηση. Μέχρι την Κυριακή με έκτακτες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, πρωτόγνωρες για τη χώρα μας θα πρέπει να ψηφίσουν όλα όσα περιέχονται στις 52 πυκνογραμμένες σελίδες που μας ενεχείρησαν οι δανειστές μας.

Έχει κανείς από σας την παραμικρή αμφιβολία ότι θα βρεθεί έστω κι ένας βουλευτής από αυτούς που ψήφισαν ως τώρα τα μνημόνια που θα αντισταθεί και θα πει το μεγάλο όχι, αναλογιζόμενος τα δεινά που θα επιφέρει στην κοινωνία; Όλοι θα είναι παρόντες και να μου το θυμηθείτε θα πουν ότι ψηφίζουν με βαριά καρδιά, επειδή είναι ζήτημα κομματικής πειθαρχίας.

Φυσικά και δεν θα το έχουν διαβάσει. Μήπως διάβασαν ότι έχουν ψηφίσει ώς τώρα; Ο Χρυσοχοϊδης βγήκε και το παραδέχθηκε δημόσια και μόνο με τις πέτρες που δεν τον πήραν...

Όμως τώρα τα πράγματα είναι όντως πολύ δύσκολα. Θα γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω, οι μειώσεις μισθών θα δημιουργήσουν τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα που σε συνάρτηση με τις απολύσεις και την ύφεση θα οδηγήσουν σε καταστροφή. Ο κοινωνικός ιστός θα διαρραγεί και κανείς δεν θα ξέρει τι του ξημερώνει η επόμενη μέρα...

Τέτοιες μεγάλες ώρες είναι που η ενότητα και η αλληλεγγύη είναι το ζητούμενο. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις αποδεικνύονται πολύ λίγες για να συσπειρώσουν τον κόσμο και να τον καθοδηγήσουν.

Δείτε τι έγινε την προηγούμενη Τρίτη στην 24ωρη πανελλαδική απεργία που κήρυξαν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Τρεις συγκεντρώσεις είχαμε. Η μια των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων στην πλατεία Συντάγματος, η άλλη, του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια και η τρίτη των πρωτοβάθμιων σωματείων στην Κοραή. Κι όλοι μαζί δεν είχαν περισσότερους από 20.000 ανθρώπους...

Λυπηρό για την Αθήνα, μια πόλη που κατοικεί ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας... Και μη μου πείτε πως έφταιγε ο βροχερός καιρός... Όχι δεν ήταν αυτό. Απλά ο κόσμος δεν τους εμπιστεύεται και δεν θέλει να μπει κάτω από την καθοδήγησή τους...

Έναν μικρό προβληματισμό θέτει ωστόσο η στήλη. Είναι δυνατόν μέσα σε αυτή τη λαίλαπα και την αντεργατική καταιγίδα μέτρων που βιώνουμε να έχουμε την πολυτέλεια των τριών διαφορετικών συγκεντρώσεων για το ίδιο θέμα; Κι αφού, όπως δείχνουν τα πράγματα, συμφωνούμε επί της ουσίας τότε προς τι αυτός ο κατακερματισμός και η σπατάλη δυνάμεων;

Ειλικρινά δεν μπορώ να το κατανοήσω. Και δεν είμαι ο μόνος. Τέτοιες σκέψεις ακούω πολλές στον περίγυρό μου. Κυρίως από ανθρώπους με ανοιχτά μυαλά που διαβλέπουν το μεγάλο πρόβλημα που έχουμε μπροστά μας και εκτιμούν πως οι καιροί δεν είναι τέτοιοι που να επιτρέπουν μικροπολιτικά παιχνίδια.

Το τέλος μιας κοινωνίας όπως τη γνώρισε η γενιά μου είναι πλέον ορατό. Οι δανειστές μας δεν κάνουν σε τίποτα από όσα έχουν προαποφασίσει, πίσω. Μήπως κι εμείς πρέπει να γίνουμε πιο ώριμοι και να βρούμε δυναμικούς τρόπους αντίδρασης, ενωμένοι, πριν αφαιρέσουν και τις ζωές μας;


Επειδή η ζωή έχει τα πάνω της και τα κάτω της, θέλω να μοιραστώ ένα τραγούδι κρητικό μαζί σας.... Μου το θύμισε η καλή μου φίλη Σοφία Μπαλδζή.
  • Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ.

Μέτρα σοκ. Στοπ, ως εδώ.

Posted in Επικαιρότητα

Το ΕΘΝΟΣ όπως πάντα σε διατεταγμένη υπηρεσία. Αν αυτοί με διαφορετικές υποτίθεται πολιτικές καταβολές συμφωνούν σε όλα αναρωτιέμαι τι μπορούμε να κάνουμε εμείς. Μα, να βγούμε στους δρόμους. Να τρομάξουμε με τον όγκο των συγκεντρώσεων. Έχουμε τη διάθεση να το κάνουμε; Θα φανεί.

Πολύ ορθά το τοποθετεί η ΑΥΓΗ. Αυτή τη φορά τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά... Πρόκειται για ζήτημα ζωής και θανάτου. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Τελειώσαμε. Καταλάβετέ το.

Ξεσηκωθείτε...! Αυτό είναι το μήνυμα που εκπέμπει ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι διαφορετικές συγκεντρώσεις θα συσπείρωναν περισσότερο κόσμο. Τέτοια μεγάλα ζητήματα δεν είναι για να τα αντιμετωπίζει κανείς με μικροκομματικά κριτήρια. Δεν θα κουραστώ να το λέω.

Τα ίδια και στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ... Και βέβαια δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Η επικαιρότητα είναι σκληρή...


Στο ΛΟΓΟ βλέπουν την επίθεση προς τους εργαζόμενους ως τορπίλη προς τους μισθούς και τις συντάξεις. Και έχουν απόλυτο δίκιο. Όλοι μαζί αύριο στην απεργία και τις συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα, όπου ξεσηκώνονται αυτοί που θεωρούν στοιχειώδη αξιοπρέπεια να υπερασπιστούν τις κατακτήσεις τους.

Πολύ καλό το εξώφυλλο της ΝΙΚΗΣ... Απλοποιημένη η αλήθεια. Με μια μικρή υπερβολή αλλά δικαιολογημένη. Κανείς δεν πρέπει να κάτσει σπίτι του. Κλείστε την τηλεόραση και βγείτε στους δρόμους. ΤΩΡΑ! Αύριο θα είναι πολύ αργά.

Άλλο ένα πρωτοσέλιδο από την ΕΣΤΙΑ που βλέπει από τη δική της σκοπιά όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό. Θρίλερ το θέλουν και αυτοί. Σκεφτείτε, υπάρχει μια λέξη που συμφωνούμε όλοι και ας δίνει ο καθένας μια διαφορετική ερμηνεία.

Ναι στις απεργίες και τα συλλαλητήρια

Posted in Επικαιρότητα

Να θυμόμαστε... Γιατί η μνήμη είναι ότι μας απέμεινε... Δείτε αυτό βίντεο. Μπορεί να είναι λίγο μεγάλο αλλά αξίζει της προσοχής σας...

Σε σημερινή έκτακτη συνεδρίαση η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ σε αντίδραση του πακέτου μέτρων του νέου Μνημονίου αποφάσισε τα εξής:

  1. 48ωρη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ για την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/2 και ΣΑΒΒΑΤΟ 11/2/2012 με αντίστοιχες απεργιακές συγκεντρώσεις στις 11:00 πμ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

  2. ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ την ΚΥΡΙΑΚΗ 12/2/2012 και ώρα 17:00 στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ

  3. Τα εργατικά κέντρα και οι ομοσπονδίες μέλη στην Περιφέρεια θα διοργανώσουν ανάλογες αγωνιστικές εκδηλώσεις με κυρίαρχο τα συλλαλητήρια την ΚΥΡΙΑΚΗ 12/2/2012.

  4. Στις αρχές της εβδομάδας θα συνεδριάσουν τα όργανα της Συνομοσπονδίας (Διοίκηση, Ε. Επιτροπή, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα) για να αποφασίσουν την εξέλιξη του αγώνα.

  5. Η ΓΣΕΕ θα αντιπαλέψει με όλα τα μέσα (Συνδικαλιστικά, Πολιτικά και Νομικά) αυτά τα βάρβαρα, αντικοινωνικά και αντισυνταγματικά μέτρα στους φορείς της χώρας και της Ευρώπης.

Απορρίπτουμε κατηγορηματικά αυτό το «πλαίσιο – συμφωνίας» της φτωχοποίησης και χρεοκοπίας της κοινωνίας και της οικονομίας και απαιτούμε την καταψήφιση του ώστε να μην καταργηθούν όσα από τα ελάχιστα εργασιακά, οικονομικά, ασφαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα έχουν απομείνει και κυρίως ο θεσμός των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Απαιτείται αυτή την κρίσιμη ώρα που διακυβεύονται ΒΑΣΙΚΑ και ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ δικαιώματα μας η μέγιστη δυνατή ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ των δυνάμεων της εργασίας και της κοινωνίας ώστε να αποκρουσθεί αυτή η ΑΔΙΚΗ, ΒΑΡΒΑΡΗ, ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΗ συνταγή κοινωνικής χρεοκοπίας που εκβιαστικά και προκλητικά επιβάλλουν στη χώρα μας οι τοκογλύφοι δανειστές της Τρόϊκα και δυστυχώς αποδέχεται και υλοποιεί η κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν.

Οι εργαζόμενοι και η κοινωνία αρνούνται κατηγορηματικά να ΥΠΟΚΥΨΟΥΝ και θα συνεχίσουν αταλάντευτα και σταθερά τον ΑΓΩΝΑ και την ΠΑΛΗ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

ΟΛΟΙ στις Απεργίες και τα Συλλαλητήρια των Συνδικάτων.

Το βίντεο αυτό, ως το δεύτερο των Anonymus παίζει στο internet. Δεν θα μπω στη διαδικασία να δω αν είναι αυθεντικό ή ψεύτικο. Σημασία έχει τι λέει. Και λέει μεγάλες αλήθειες. Ας αφυπνιστούμε, επιτέλους...

Εκπέμπουμε SOS! Ξεσηκωθείτε!

Posted in Επικαιρότητα

Το πρωτοσέλιδο της ΒΡΑΔΥΝΗΣ. Αυτή είναι η αλήθεια. Εμάς πτωχεύουν! Θα τους αφήσουμε; Θα βγούμε στους δρόμους ή θα καθόμαστε να το κουβεντιάζουμε εδώ, σαν να μη συμβαίνει τίποτα...

Γερμανικοί συνειρμοί στα χειρότερα τους, από την εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Όντως, χαριστική βολή θα 'ναι αυτή...

Μας στέλνουν στην κόλαση... Μήπως να τους στείλουμε εμείς, μια ώρα αρχύτερα; Από την ΑΥΡΙΑΝΗ.

Τι; Προσωρινή θα είναι η σωτηρία ρε παιδιά του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ; Κι αν, λέμε τώρα, κάποιοι από μας τα καταφέρουν και δεν πεθάνουν, θα μπορέσουν να δουν την οριστική σωτηρία της πατρίδας;

Ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ λέει ότι έχει στα χέρια του ολόκληρο το Μνημόνιο Νο 2. Εμ και μεις το έχουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Όντως “δρεπανηφόρο”...

Ήταν μια νύχτα δύσκολη η χθεσινή. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ μιλάει για θρίλερ. Εμείς να δεις πώς το είδαμε...

Στον ομογενειακό ΚΗΡΥΚΑ κάνουν γαργάρα τα μεγάλα ζητήματα που προέκυψαν από τη χθεσινή συνάντηση των τριών αρχηγών με τον κ. Παπαδήμο.

Η λογοτεχνία δεν βοηθάει αυτή την 'ώρα παλικάρια των ΝΕΩΝ. Μεγαλύτερη σοβαρότητα χρειάζεται... Αν μπορείτε, ανταποκριθεί τε στις ανάγκες των καιρών...

Ήρτεν το τέλος μας...

Posted in Επικαιρότητα

Ηρωισμοί” του κώλου τώρα στα ξαφνικά από κάποιους πολιτικούς αρχηγούς. Από την Κυριακή το βράδυ, μετά τη συνάντηση στο Μαξίμου των τριών αρχηγών της συγκυβέρνησης, κυκλοφόρησε έντονα μια φήμη ότι “πτωχεύουμε”. Και άκουσα ανθρώπους που δεν έχουν λόγους να φοβούνται κάτι τέτοιο λες και και δεν είμαστε τώρα σε καθεστώς ελεγχόμενης πτώχευσης. Δεν χρειάζεται να μας κρεμάσουν και κουδούνια... Επιτυχημένος ο τίτλος της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΩΡΑΣ

Το ΠΟΝΤΙΚΙ κάνει εξώφυλλο αυτό που θα θέλαμε όλοι να δούμε. Τους υπεύθυνους αυτή της καταστροφική πολιτική να φεύγουν με το ελικόπτερο από τη χώρα. Όπως συνέβη στην Αργεντινή σε ανάλογη περίπτωση... Πολλές εφημερίδες άργησαν σήμερα να φτάσουν στο περίπτερο περιμένοντας τις εξελίξεις. Σε λίγο τα πρωτοσέλιδα όπως τα βλέπουμε εμείς...

Η έκφραση “ήρτεν το τέλος μας” είναι κυπριακή, αλλά πάει γάντι στην κατάσταση που ζούμε μετά τα όσα αποφάσισαν χθες οι τρεις της συγκυβέρνησης και ο δοτός πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος και θα προσπαθήσουν να “ντύσουν” νομοθετικά ως την Κυριακή...

Είδες οι βουλευτάδες μας; Υπερωρίες και Σαββατοκύριακα δουλεύουν αν πρόκειται να μας θάψουν ζωντανούς. Κι είναι τέτοιο το θάρρος τους, τρομάρα τους, που ούτε το όνομά τους δεν δίνουν στη δημοσιότητα εκείνοι που, λιοντάρια, είναι έτοιμοι να αντιταχθούν...

Διάβαζα το πρωί ένα δημοσίευμα σε ένα κρητικό ειδησεογραφικό πορτάλ όπου βουλευτής από το Ηράκλειο δεν θα ψηφίσει τα μέτρα του νέου μνημονίου. Ποιος βουλευτής; Αυτοί σε άλλες περιπτώσεις “έσκιζαν” τα ιμάτια τους για να φανεί το όνομά τους και τώρα, ο φόβος φυλάει τα έρημα.

Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα κάποιες καθαρές φωνές ανάμεσα μας, στη γειτονιά, από κινήσεις πολιτών που βάζουν τα πράγματα στη θέση τους...

Χθες βράδυ έφτασε στο e-mail μου αυτό το μήνυμα:

Καλησπέρα.
Την Κυριακή ψηφίζεται η νέα δανειακή σύμβαση εξανδραποδισμού μας. Συνδικάτα, Σωματεία, Λαϊκές Συνελεύσεις και πολλές άλλες συλλογικότητες βρίσκονται σε πολύμορφες κινητοποιήσεις και δράσεις από σήμερα, με αιχμή το συλλαλητήριο της Κυριακής στο Σύνταγμα, στις 6 το απόγευμα.
Παρασκευή στις 6 το απόγευμα, θα γίνει εξόρμηση από τη Λ.Σ. Στις γειτονιές Κολωνού - Ακ. Πλάτωνα, με σημείο συνάντησης το 4ο Διαμέρισμα. Σάββατο στις 11 θα ξεκινήσει πορεία από το Μετρό στα Σεπόλια σε όσες περισσότερες περιοχές.
Για αυτές τις δράσεις θα υπάρξει ενημέρωση με mails σε όσες/ους έχουν συμμετάσχει στις δύο κεντρικές συγκεντρώσεις της Λ.Σ. Επίσης, για την άλλη βδομάδα ΟΛΜΕ - ΔΟΕ έχουν αποφασίσει πενθήμερο δράσεων στα σχολεία και τις γειτονιές. Νομίζω, ότι αυτές οι εξελίξεις πρέπει να παρθούν υπόψη.
Κική

Δίκιο έχουν. Αντί να καθόμαστε και να κλαίμε τη μοίρα μας για όσα μας συμβαίνουν, ας πάρουμε ένα βρεγμένο σκουπόξυλο και ας βγούμε στους δρόμους να κάνουμε κόκκινους τους κώλους όσων πολιτικών μας εμπαίζουν τώρα και πριν και αύριο...

Μόνο η δική μας δράση θα αλλάξει τα πράγματα... Αλλιώς, αλίμονο μας, το τέλος, όντως έφτασε. Ας υποδεχθούμε την αρχής του...

Δείτε τι κάνουμε εμείς στη γειτονιά μας:

1. Σήμερα ΠΕΜΠΤΗ 9/2 στις 6 το απόγευμα συμμετέχουμε στη συγκέντρωση που καλούν τα πρωτοβάθμια σωματεία στην πλατεία Κλαθμώνος

2. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/2 στις 6 το απόγευμα συναντιόμαστε στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα (Αλεξανδρείας και Λένορμαν) για να βγούμε με τρικάκι και αυτοκίνητο-ντουντούκα για να ενημερώσουμε ΞΕΣΗΚΩΣΟΥΜΕ τις γειτονιές

3. ΣΑΒΒΑΤΟ 11/3 στις 11 το πρωί στο σταθμό μετρό Σεπολίων για πορεία και ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ στις γειτονιές για τα νέα μέτρα και να ενημερώνουμε για το Σύνταγμα (θα έχουμε τρικάκια για να μοιράζουμε)

ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ

 

Παρ' όλα αυτά, εμείς ας δούμε αυτά τα σπουδαία και σημαντικά που συμβαίνουν στη γειτονιά μας και ας πάμε όσοι γονείς νοιώθουμε πραγματικά υπεύθυνοι... Τέτοια βοήθεια δεν προσφέρεται καθημερινά και μάλιστα με... ανοιχτή καρδιά... Σήμερα μοιράστηκε στα κοντινά σχολεία της περιοχής μας αυτή η ανακοίνωση. Ελπίζω το Σάββατο να είναι αρκετοί γονείς εκεί...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA