Σε λίγο ολοκληρώνονται οι εκλογικές διαδικασίες στην ΠΕΤ ΟΤΕ. Περιμένουμε κι εμείς με μεγάλο ενδιαφέρον να πάει 6, να κλείσουν οι κάλπες και να αρχίσει η καταμέτρηση.

Στο μεταξύ όπως όλα τα χρόνια που είμαι στην ΠΕΤ ΟΤΕ, πηγαίνω στο ΝΥΜΑ την τελευταία μέρα να πάρω “χρώμα” από τις αρχαιρεσίες. Φωτογραφίες που θα αξιοποιηθούν, αργότερα, και για τη ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ.

Ήταν μια ευκαιρία να κάνουμε μια βόλτα και στα τραπεζάκια των συνδικαλιστικών παρατάξεων. Εδώ των ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΩΝ, όπου τα κορυφαία στελέχη δεν είναι παρόντα. Η αλήθεια είναι ότι ουδείς είχε ενημερωθεί για τη φωτογράφηση.

Στην ΑΣΕ συναντήσαμε χαμογελαστά πρόσωπα που δέχτηκαν με χαρά να μπουν στο πλάνο του φακού μας. Το βράδυ θα δούμε αν επιβεβαιωθούν τα χαμόγελα...

Γνωστά πρόσωπα στο ΕΝΩΤΙΚΟ. Άνθρωποι που στο παρελθόν έχουμε δουλέψει μαζί στο συνδικάτο. Με τον Θοδωρή στο Γραφείο Τύπου, με τον Γιώργο στο ίδιο γραφείο, με τον Μανώλη, πρόεδρο για μια περίοδο στην ΠΕΤ ΟΤΕ.

Τα στελέχη της ΕΣΚ παρόντα στη μάχη των εκλογών. Οργανωμένοι, με το κομπιούτερ τους, υποθέτω παρακολουθούσαν τη ροή των ψηφοφόρων και ειδοποιούσαν τους καθυστερημένους.

Πολυπληθές το τραπεζάκι της ΔΑΚΕ. Παλιά και νέα συνδικαλιστικά στελέχη στη μάχη των εκλογών της ΠΕΤ ΟΤΕ. Η επικράτηση τους που φτάνει στα όρια της αυτοδυναμίας δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις και για την ΟΜΕ ΟΤΕ στο εκλογικό συνέδριο του Μαΐου.

Πανστρατιά και στο τραπεζάκι της ΠΑΣΚΕ. Η φωτογραφία είναι μια στιγμή που αποτυπώνει την εσωτερική ενότητα. Αισιόδοξοι κι ας μην είναι οι συγκυρίες με το μέρος τους, διατηρούν το χαμόγελό τους σε πείσμα των δύσκολων καιρών...

Το “χτύπημα” στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ για τις απόκριες και μάλιστα με την αρνητική επισήμανση ότι λόγω των εξόδων η φετινή έξοδος θα είναι μικρή, είναι μια κάποια προσέγγιση στο ζήτημα των ημερών. Ναι, δεν τρελαίνεται ο κόσμος φέτος για τις απόκριες... Το διαπίστωσα στο καλαμπούρι που έκανα στο Site μου δημοσιεύοντας μια φωτογραφία μου “ντυμένος” πειρατής. Αν εξαιρέσεις ένα “μου άρεσε” και δυο σχόλια από την κόρη μου Ειρήνη και τη Δώρα, ουδείς ασχολήθηκε. Για να γελάσουμε το έβαλα παιδιά...

Και για να μην... ψάχνετε στο Site για να δείτε τη φωτογραφία για την οποία μιλώ πιο πάνω, από άλλα ανέμελα κι ανέφελα χρόνια, την αναδημοσιεύω. Απόκριες δεν είναι; Κανείς δεν παρεξηγεί κανέναν...

Διαβάζω στο ΕΘΝΟΣ για τη ρύθμιση – ανάσα στα δάνεια των δημοσίων υπαλλήλων. Καλή η κίνηση, αλλά βρε απατεώνες, δεν σας πέρασε από το μυαλό ότι την ίδια δύσκολη κατάσταση βρίσκονται και χιλιάδες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα;

Στην ΑΥΓΗ επισημαίνουν την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση των συνδικάτων την ερχόμενη Τετάρτη, τη στάση εργασίας από ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και το συλλαλητήριο... Φυσικά το ΠΑΜΕ θα συγκεντρωθεί αλλού, να διαδηλώσει για τα ίδια αιτήματα. Έχω βαρεθεί να αναρωτιέμαι αν έχουμε την πολυτέλεια στις μέρες μας να γινόμαστε κομμάτια... Αυτές τις ώρες, που δεν έχουμε ξαναζήσει στη βαρβαρότητά τους, είναι ανάγκη να είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ...

Και κάτι που είδα από χθες και μου άρεσε... Απογοητευτήκατε από τα δελτία της ελληνικής τηλεόρασης και από την ελλειμματική ενημέρωση; Ε, δείτε μια άλλη πλευρά της και σκεφθείτε να ήταν έτσι η τηλεόραση... Όταν βλέπουν κι αυτοί ότι βλέπουμε και ζούμε κι εμείς...

Νομίζατε ότι κάνω πλάκα όταν αναφέρομαι στον πειρατή. Ιδού λοιπόν τα πειστήρια και δυναμικά μάλιστα μια και δε... κωλώνω στο κρύο... Αν σας μοιάζει η φωτογραφία λίγο... καλοκαιρινή έχετε πέσει μέσα... Μια ημερήσια εκδρομή στην Κάλυμνο είναι κι αυτό ένα μέρος ένός χάπενιγκ...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 25/02/2012

Ευτυχώς, απόκριες είναι κι έτσι έχουμε το... άλλοθι να μασκαρευτούμε χωρίς πρόβλημα. Βιαστείτε όμως γιατί μόλις που προλαβαίνετε. Αυτή η Κυριακή είναι η τελευταία, η επονομαζόμενη και μεγάλη, ακολουθεί η Καθαρή Δευτέρα και... πάει πέταξε το πουλάκι.

Λοιπόν εγώ λέω να μασκαρευτώ πειρατής. Ετοιμοπόλεμος, θα δώσω τη δική μου μάχη μέσα από το πειρατικό του κάπταιν Χουκ. Θα μου πείτε, σιγά το... πρωτότυπο του μασκαρέματος. Έχετε δίκιο. Δεν ψάχνω την πρωτοτυπία. Το μήνυμα θέλω να περάσω. Κι αυτό δεν είναι άλλο από τον πόλεμο χαρακωμάτων απέναντι σ' αυτούς που θέλουν να κλέψουν τις ζωές μας.

Ψάχνετε ακόμα πώς μπερδεύω την πολιτική με τις αποκριές; Μα είναι δυνατόν; Στοιχειωδώς αν παρακολουθούσατε τα πράγματα θα διαπιστώνατε ότι αυτά είναι αλληλένδετα. Τι είναι η μάσκα της αποκριάς; Ένα ψέμα που διαρκεί τρεις εβδομάδες, όσες δηλαδή έχουμε ορίσει εμείς, με βάση κάποια διαχρονικά πράγματα που έχουν σχέση με το πολύ παλιό παρελθόν μας ως λαού...

Και τι είναι παρακαλώ οι πολιτικοί; Ένα διαχρονικό, δυστυχώς, ψέμα το οποίο μας είχε κοστίσει και συνεχίζει να μας κοστίζει ακριβά.

Ευτυχώς που αυτός ο λαός έχει χιούμορ. Είναι το μόνο αντίδοτο για να αντιμετωπίσουμε την δύσκολη κατάσταση που έχουν καταφέρει να μας βάλουν χωρίς να μας ρωτήσουν, επειδή αποφάσισαν να μας “σώσουν”.

Το καλό είναι ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται αυτή την κοροϊδία. Φυσικά όσο βλέπουν τους δρόμους και τις πλατείες άδειες από κόσμο τόσο και θα γίνονται πιο προκλητικοί. Όχι ένας, αλλά πολλοί πειρατές χρειάζονται μήπως και δούμε μια άσπρη μέρα.

Και επειδή στις αποκριές, αυτά κινούνται σε επίπεδα φυσιολογικά και αποδεκτά από όλους, δικό μας θέμα είναι να πάμε τα πράγματα πιο πέρα και να συνεχίσουμε να λειτουργούμε έτσι και μετά την Καθαρή Δευτέρα.

Διότι, κατά πως άκουσα, υπάρχει μια τέτοια κίνηση για κόμμα των πειρατών. Βρε λες οι αποκριές να πάρουν φέτος παράταση μέχρι τις εκλογές, αν ποτέ ξαναγίνουν σ' αυτόν τον τόπο... Αφού κι αυτό “παίζεται”, πρώτα η ολοκληρωτική σωτηρία μας για μια ακόμα φορά και θα δούμε αν χρειάζεται ο τόπος εκλογές. Σου λένε οι άνθρωποι, αφού μπορούμε και μόνοι μας να τους πεθάνουμε, πόσοι από αυτούς θα φτάσουν ώς τις κάλπες για να εκφράσουν την άποψή τους;

Μασκαρευτείτε λοιπόν γιατί χανόμαστε!... Ξέρω δεν έχετε και πολύ διάθεση με όλα όσα συμβαίνουν γύρω, αλλά πιστέψτε με είναι κι αυτός ένας τρόπος αντίστασης. Για να μη μιζεριάζουμε μέχρι να αποφασίσουμε πως ήρθε η ώρα να βγούμε στους δρόμους και να τους πούμε το δικό μας, καθαρό, φτάνει πια...

• Το κείμενο αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Όχι, τη φωτογραφία δεν θα τη βρείτε εκεί, είναι αποκλειστικά εδώ...

Τελευταίες ώρες διανύει η αποκριά... Εντάξει, καταλαβαίνω, δεν το πήρατε καν είδηση με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Πολύ φυσιολογικό. Κάποιοι δεν μας αφήνουν να χαρούμε απλά πράγματα...

Ανεβείτε να φύγουμε... Στοίχοι του Νίκου Καββαδία και μουσική του Θάνου Μικρούτσικου. Εδώ, ερμηνεύει ο Νίκος Πιπινέλης...

Δε ξέρω αν σας ενοχλεί εσάς, αλλά εμένα με ενοχλεί αφάνταστα ως αναγνώστη να με θεωρούν ηλίθιο. Για τον τίτλο των ΝΕΩΝ λέω όπου ξαφνικά βρήκαν “θέμα” για συζήτηση. Ποιος είναι ο περίφημος κ. Βουλευτής (πρώην ή νυν) που έβγαλε ένα εκατ. ευρώ στο εξωτερικό. Προς Θεού, η προστασία των προσωπικών δεδομένων προηγείται...

Κωλοτούμπες!

Και δεν το λέω τυχαία. Δείτε στο ΕΘΝΟΣ πως παρουσιάζουν, το χαμηλώνουν στη βάση της πρώτη σελίδα και κάνουν “γαργάρα” το όνομα που οι ίδιοι έδωσαν χθες στη δημοσιότητα. Αξιοπιστία, αν μη τι άλλο...

Δείτε κι ΕΔΩ τι γράφουν στα Site τους "σοβαρές" εφημερίδες.

Εδώ είναι η ουσία παιδιά... Οι μισθοί μειώνονται άμεσα από 1ης Μαρτίου. Βρε, Ευρωπαίοι γίναμε. Τι μηχανισμός είναι αυτός; Ακόμα δεν ψηφίστηκε ο εφαρμοστικός νόμος κι αυτοί έβγαλαν τη σχετική εγκύκλιο. Τι ντροπή! Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Κι άλλα κροκοδείλια δάκρυα από τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ για την εγκύκλιο που βγήκε πριν ακόμα ψηφιστεί ο σχετικό νόμος. Ίχνος ντροπής για τους πολιτικούς και τα παπαγαλάκια, τους δημοσιογράφους. Μα, ούτε προσχήματα δεν κρατούν πια...

Αηδίασα... Να αλλάξω θέμα. Να πάω στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ για να πω: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Δείτε εδώ μια μαχητική δημοσιογράφο που έχασε τη ζωή της ασκώντας το λειτούργημά της στο πεδίο των μαχών. Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί για να υπερασπίζονται το λειτούργημά τους, αντί να συνεργάζονται και να υπηρετούν το σύστημα...

Συγκινήθηκα από την ομολογία αυτού του σαλτιμπάγκου πρώην συνδικαλιστή που έγινε ο καλύτερος υπηρέτης της τρόικας... Βρε αγωνία για το μέλλον των ασφαλιστικών ταμείων. Και, αλήθεια δεν είπε στους παριστάμενους τίποτα γι' αυτή την αγωνία του. Ο τίτλος από την ΑΥΓΗ.

Ο τίτλος του ΠΟΝΤΙΚΙΟΥ. Ξεβράκωτοι και χωρίς καμιά διάθεση, δυστυχώς, για στοιχειώδη αντίσταση... Πόσο χαμηλά έχουμε φτάσει Θεέ μου!...

Αυτή είναι η πρώτη σελίδα του 100ού φύλλου του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ. Πατήστε ΕΔΩ για να τη δείτε όπως κυκλοφορεί τυπωμένη...

Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η έκδοση του 100ού φύλλου του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, της εφημερίδας που δημιουργήσαμε πριν από δεκαεπτά χρόνια στο Σύλλογο τότε (Σωματείο σήμερα...) των Συνταξιούχων του ΗΣΑΠ. Μου φαίνεται απίστευτο, αλλά είναι αληθινό...

Πρόκειται για το μακροβιότερο συνδικαλιστικό έντυπο που ξεκίνησα απ' αρχής έχοντας την απόλυτη εμπιστοσύνη ενός ιδιοφυούς ανθρώπου προέδρου από τότε, του Μανώλη Φωτόπουλου. Ξεκινήσαμε με τέσσερις σελίδες, ασπρόμαυρη, σε σχήμα ταμπλόιντ, κάτι σαν Α3 δηλαδή, γίναμε 8, 12 και σε πολλές περιπτώσεις 16 σελίδες. Σταδιακά είχαμε διχρωμία στη μια όψη για να γίνουμε τα τελευταία χρόνια 4χρωμη. Χωρίς ωστόσο να γίνουμε ποτέ αθλητική εφημερίδα κάνοντας σπατάλη στα χρώματα...

Αν έζησε τόσα χρόνια, αν αγκαλιάστηκε και αγαπήθηκε από τα μέλη του Σωματείου και τις οικογένειές τους που κάθε δίμηνο την παίρνουν σπίτι τους, είναι γιατί με τον καιρό, με σταθερότητα και συνέπεια “χτίσαμε” πάνω στην αλήθεια. Έτσι έφτασε στα 100 κι έτσι θα έχει πολλά – πολλά χρόνια ακόμα μπροστά της.

Όλα αυτά τα χρόνια αποφύγαμε συνειδητά τη σκανδαλοθηρία, τα μεγάλα ψεύτικα λόγια και τους ξύλινους τίτλους. Χρησιμοποιήσαμε αποκαλυπτικά έγγραφα όταν θέλαμε να πούμε κάτι και δείχναμε σαν φύλλο πόσο εκτιμούσαμε το IQ των αναγνωστών μας.

Στοιχεία σταθερά στην ιστορία του Τύπου. Αν ψάξετε διαχρονικά, αυτό είναι που θα βρείτε και στις μεγάλες εφημερίδες οι οποίες έχουν κοντά τους σταθερά ένα κοινό που τις εμπιστεύεται. Διατηρήσαμε ακέραιο αυτό που ήταν πάντα ο Τύπος: ένα εργαλείο – δουλειάς, ενημέρωσης και καθοδήγησης των συναδέλφων. Κι αυτό, ομολογώ, ότι ήθελε μεγάλη προσπάθεια και προσοχή. Ακόμα κι όταν φτιάξαμε την ιστοσελίδα δεν απαξιώσαμε το ρόλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ. Απλά, ισχυροποιήσαμε τη θέση του δημιουργώντας στο πλάι του, άλλο ένα εργαλείο δουλειάς που έχει μεν άμεση ενημέρωση αλλά ποτέ και για κανένα λόγο δεν πρόκειται να υποκαταστήσει την εφημερίδα.

Λεπτές ισορροπίες, θα πείτε... Ίσως, αλλά εμείς ποτέ δεν τις είδαμε έτσι και δεν διαπράξαμε το λάθος.

Ερχεται το δεύτερο απεργιακό φύλλο της "Ε"

Να εκδοθεί και δεύτερο απεργιακό φύλλο αποφάσισε η συνέλευση των εργαζομένων στην Χ.Κ Τεγόπουλος και στην Φωτοεκδοτική, που έγινε την Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου. Υπέρ της έκδοσης και δεύτερου απεργιακού φύλλου ψήφισαν 174 εργαζόμενοι, κατά της έκδοσης ψήφισαν 4 ενώ υπήρξαν και 3 λευκά.

Επίσης η συνέλευση:

-Αποφάσισε με 129 ψήφους το δεύτερο απεργιακό φύλλο να εκδοθεί το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου. Είκοσι έξι εργαζόμενοι ψήφισαν να εκδοθεί άλλη μέρα και 4 ψήφισαν λευκό.

-Αφού συζήτησε την πρόταση της ΕΣΗΕΑ για γενική επίσχεση εργασίας διαπίστωσε ότι τα σωματεία (ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ, ΕΤΗΠΤΑ, Λιθογράφοι) δεν έχουν καταλήξει σε κοινή πρόταση, όπως είχε ζητήσει η συνέλευση της 16ης Φεβρουαρίου. Για το λόγο αυτό αποφάσισε ομόφωνα την συνέχιση των 48ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιών και κάλεσε εκ νέου τα σωματεία να συζητήσουν το θέμα και να καταλήξουν σε μια κοινή πρόταση η οποία θα υποβληθεί σε προσεχή συνέλευση των εργαζομένων.

Ας τη χαίρονται αυτοί που την έκαναν, μια τέτοια συμφωνία... Ούτε μας αφορά, ούτε μας ενδιαφέρει... Εμάς μας καίνε όσα μας ετοιμάζουν στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Χαζά σαν αυτό που “παίζει” από χθες με τον βουλευτή που έβγαλε λεφτά στο εξωτερικό την ώρα που ζητάνε από μας και το τελευταίο ευρώ...

Ώστε μια αποικία γίναμε... Τώρα το πήρατε είδηση, εκεί στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ παιδιά; Μέχρι τώρα, δηλαδή είμαστε ένα ανεξάρτητο κράτος με... ηγέτες που μας αξίζουν, αφού είμαστε εμείς που τους εκλέγουμε. Τίτλος για σοβαρό προβληματισμό, σήμερα που είναι και παγκόσμια ημέρα σκέψης...

Τώρα μάλιστα!... Μετά την έκκληση που απηύθυνε ο πολύς κ. Βενιζέλος ουρές θα κάνουν αυτοί που πήγαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό για να τα... επιστρέψουν... Μήπως ανάμεσά τους και ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ. κ. Σπήλιος Λιβανός; Αλλά δεν φταίει ο Βενιζέλος. Και χειρότερα έχει πει... Αλίμονο, κάποιοι παίρνουν στα σοβαρά αυτόν τον σαλτιμπάγκο της πολιτικής και κάνουν τα λεγόμενά του, πρώτο θέμα...

Το ΕΘΝΟΣ επιμένει στη νέα ροζ οπερέτα με τον Στρος Καν κάπου εκεί, ανάμεσα στο αναδρομικό χαράτσι για τους συμβασιούχους. Να... ξεχνιόμαστε. Να μη βλέπουμε μπροστά μας το μεγάλο πρόβλημα που αφορά με την περικοπή των συντάξεων και των μισθών.

Βρε συνάδελφοι του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ τι βλέπω, βγάλατε λίγο τους παραμορφωτικούς φακούς σας και γράφετε τη λέξη διάσωση στον τίτλο σας με εισαγωγικά; Να θεωρήσω ότι αρχίσατε να βλέπετε και να γράφετε τα πράγματα με το όνομά τους; Θα συνεχίσω να σας παρακολουθώ. Αν μη τι άλλο μου εξάπτετε τη δημοσιογραφική περιέργεια...

Οι αριθμοί πάντα άρεσαν στους δημοσιογράφους... Δείτε το σημερινό πρωτοσέλιδο του ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥ. Από τη μια το δάνειο που ΘΑ ΔΟΘΕΙ, από την άλλη το “κούρεμα” που ΘΑ ΓΙΝΕΙ. Αυτά σε δεκαπέντε μέρες, εφόσον στο μεταξύ “πέσουν” οι σχετικές υπογραφές. Ούτε μια λέξη για την ισοπέδωση κάθε εργατικού δικαιώματος από τη Βουλή που θα γίνει άμεσα...