Σήμερα Τετάρτη 27/2 ώρα 18.00 μαζευόμαστε όλοι έξω από την 4η Δημοτική Κοινότητα Δήμου Αθηναίων (πρώην Διαμέρισμα) Λένορμαν & Αλεξανδρείας. Θέλουν να κάνουν εμπορικό κέντρο την Ακαδημία Πλάτωνα. Δεν θα τους αφήσουμε. Η φωτογραφία, τραβηγμένη την εποχή που γρέμιζαν του Μουζάκη...

Το απόγευμα στις 6.00 μ.μ. επιχειρείται να περάσει από την 4η Δημοτική Κοινότητα το σχέδιο της ιδιωτικής εταιρείας Artun για την κατασκευή εμπορικού κέντρου τύπου Mall στο πρώην οικόπεδο Μουζάκη. Ο Δήμαρχος Γ. Καμίνης υπέγραψε το προσύμφωνο αποδοχής προθέσεων χωρίς καμία πρότερη ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου. Η Εφημερίδα της ΕΚΑΠ έχει έγκαιρα προβάλει το θέμα... Δείτε ΕΔΩ τι έγραψε το ΠΟΝΤΙΚΙ για το θέμα αυτό.

Το ζήτημα είναι αρκετά σοβαρό γι' αυτό καλούμε σε κινητοποίηση έξω από την 4η Κοινότητα. Μέσα στην αίθουσα συνεδριάσεων θα λάβουν το λόγο μέλη της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα που θα θέσουν τα σοβαρά ερωτηματικά. Χρειάζεται, ωστόσο και αρκετός κόσμος από έξω...

Εμείς θέλουμε κάπως έτσι το πάρκο της Ακαδημία Πλάτωνα. Ανοιχτό, επισκέψιμο στον κόσμο της Αθήνας...

Γιατί το πάρκο μας είναι ένας φυσικός παράδεισος που αξίζει να τον απολαμβάνουμε...

Οι δημόσιοι χώροι στην Ελλάδα είναι κοινωνικό αγαθό που βρίσκεται διαχρονικά σε καθεστώς κρίσης. Στη σημερινή υπερχρεωμένη και υπό την εποπτεία των δανειστών χώρα, αυτή η κρίση βαθαίνει και αποκτά νέα χαρακτηριστικά, τα οποία την καθιστούν επικίνδυνη για το μέγεθος, την ποιότητα και, εν τέλει, την ίδια της την ύπαρξη. Βασική νέα παράμετρος αυτού του κινδύνου είναι η απορρύθμιση του νομοθετικού πλαισίου για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της χώρας, με κύριο επιχείρημα τη διευκόλυνση των επενδύσεων.

Ο χώρος της Ακαδημίας, στην οποία δίδαξε ο Πλάτων, είναι Μνημείο Παγκόσμιου Πολιτισμού, καθώς το αρχαιότερο πανεπιστήμιο του κόσμου, που λειτούργησε αδιάλειπτα από τον 6ο π.Χ. μέχρι τον 6ο μ.Χ. αιώνα, αποτέλεσε την κοιτίδα των επιστημών και της φιλοσοφίας για τον δυτικό και ανατολικό κόσμο. Χωρίς αυτό, ενδεχομένως, η ιστορία της ανθρωπότητας θα είχε λάβει διαφορετική τροπή.

Τη στιγμή που το κράτος, η πολιτική εξουσία, η δημοτική αρχή και πίσω τους κάθε λογιών τοπικά μικρά ή μεγάλα συμφέροντα συνασπίζονται στο όνομα των «επενδύσεων» και της «ανάπτυξης» βάζοντας οριστικά ταφόπλακα στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνα, τέσσερις (προς το παρόν) φορείς, Η Επιτροπή κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα, το Καφενείο της, το European Village, το Δίκτυο μαθημάτων και γνώσης στην Πολιτεία και οι ΑΝΙΜΑ, συζήτησαν καταρχήν για την υλοποίηση μιας μαχητικής δράσης με στόχο την υπεράσπιση του αρχαιολογικού Πάρκου.

Υπό το σύνθημα και ταυτόχρονα στόχο ότι διεκδικούμε το Αρχαιολογικό Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα ως χώρο Ανοιχτό, Ελεύθερο, Δημόσιο Αρχαιολογικό Πάρκο πολιτισμού, η πρόταση αφορά στην από κοινού διοργάνωση ενός μαχητικού διήμερου με κεντρικό άξονα «πώς εμείς θέλουμε να είναι και να λειτουργεί το Πάρκο της Ακαδημίας».

Η ξεπερασμένη λογική ότι θα υπάρχει ανάπτυξη με την κατασκευή εμπορικού κέντρου τύπου MALL, θυσιάζοντας ένα μεγάλο βιομηχανικό συγκρότημα που προοριζόταν για μνημείο-μουσείο και καταστρέφοντας 22 στρέμματα γης, μας βρίσκει αντίθετους.

Υπό το πρίσμα των νέων εξελίξεων, ότι δηλαδή ο ΟΡΣΑ (Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθηνών) ενέκρινε την τοπική τροποποίηση του Σχεδίου Πόλης για το οικόπεδο πρώην Μουζάκη (το μεγάλο εργοστάσιο βόρεια του Αρχαιολογικού πάρκου στον Κηφισό, βιομηχανικό κλωστοϋφαντουργείο, Κλωστές πεταλούδα, κτήριο του 1920 περίπου) και ο Δήμος Αθηναίων έδωσε πολιτικά και ουσιαστικά το πράσινο φως να παραδοθεί ο ελεύθερος χώρος του Μουζάκη στο πολυεθνικό fund MGA για την κατασκευή ενός τεράστιου ΕΜΠΟΡΙΚΟΎ ΚΕΝΤΡΟΥ υπό την επωνυμία Gardens Akademy, έκτασης 45.000 τετραγωνικών μέτρων, με την δικαιολογία ότι θα δημιουργηθούν 600 θέσεις εργασίας χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους ότι θα χαθούν 7.000 θέσεις εργασίας από το περιστέρι, το Ίλιον και την ευρύτερη περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνα.

Η δημιουργία Εμπορικού κέντρου καταδικάζει την περιοχή μας με αποκλεισμό γι’ αυτό η πρόταση δράσης για 30 & 31 Μαρτίου αποκτά ξεχωριστή σημασία.

Σε δεύτερη φάση, εκκρεμεί η προώθηση του κεντρικού στόχου για ιδιωτικοποίηση του Αρχαιολογικού χώρου της Ακαδημίας Πλάτωνα.

Στον αντίποδα των κεντρικών αυτών μνημονιακών πολιτικών, οι κάτοικοι τη Ακαδημίας επιμένουμε σε μια άλλη πολιτική, σε μια άλλη αναβάθμιση της Ακαδημίας Πλάτωνα.

Το περιβάλλον είναι σαφώς πιο δύσκολο για τις διεκδικήσεις μας. Αρκεί να δούμε τι συμβαίνει στη Χαλκιδική, τη Θράκη ή το Ελληνικό. Ένα επιπλέον «όπλο» μας είναι η διεθνής ενημέρωση για τον Αρχαιολογικό χώρο. Γι’ αυτό και θα πρέπει να το ανοίξουμε σε πιθανούς «συμμάχους» εκτός Ελλάδας.

Στόχος μας είναι να παραμείνει το Πάρκο δημόσιο, με αναβάθμιση του αρχαιολογικού του χαρακτήρα, με την κατασκευή του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών, μακροπρόθεσμα, με το άνοιγμα των αποθηκών με τις αρχαιότητες που παραμένουν ερμητικά κλειστές ακόμη και στους επιστήμονες αρχαιολόγους και την αναβάθμιση του αρχαιολογικού Πάρκου ως χώρου γνώσης και πολιτισμού.

Στόχος μας είναι να παραμείνει το Πάρκο ανοιχτό και ελεύθερο για τους πολίτες της περιοχής και ολόκληρης της Αθήνας. Χωρίς κάγκελα και φράκτες. Με χώρους γνώσης και άθλησης.

Η πρόταση που αρχικά συζητήθηκε και τίθεται εκ νέου σε επαναδιαμόρφωση στις επιμέρους συλλογικότητες που μετέχουν σε αυτή, αφορά:

Σε ένα διήμερο (30-31 Μαρτίου) στον αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνα.

Σε αυτό το διήμερο θα διαμορφώσουμε το Πάρκο όπως εμείς οι κάτοικοι το θέλουμε, με δράσεις όπως:

• Διοργάνωση συζήτησης στο Γυμνάσιο με φιλοσόφους-καθηγητές για το ρόλο και την παρέμβαση της διανόησης στη σημερινή χειραγώγηση και κατασκευή πραγματικότητας.

• Ξενάγηση στο χώρο των αποθηκών και συζήτηση με το Σύλλογο αρχαιολόγων για τα δικά τους αιτήματα.

• Με πρωτοβουλία των διοργανωτών, στο χώρο προς την Φάωνος ομάδα εθελοντών καθαρίζει το Πάρκο, σκάβει και φυτεύει.

• Με προβολές ταινιών και συζητήσεων στο χώρο της Μοναστηρίου.

• Διαμορφώνουμε χώρο (με σχοινιά) για τα σκυλιά στο χώρο της Δράκοντος απέναντι από το γήπεδο ποδοσφαίρου. Στρώνουμε άμμο, περιφράζουμε το χώρο και φέρνουμε σκυλιά και φιλόζωους.

• Οι ΑΝΙΜΑ μιλάνε στο χώρο της οικίας Ακάδημου για το ρόλο του Πάρκου ως χώρου σπάνιων πουλιών.

• Με ποδηλατοδρομία στη διαδρομή που εμείς έχουμε ήδη απαιτήσει ως ποδηλατόδρομο, στην οδό Δράκοντος την οποία μπορούμε να κλείσουμε,.

• Πιθανή έκθεση φωτογραφίας.

• Αθλητικές δραστηριότητες και παιχνίδια.

• Θέατρο δρόμου, μουσική, θεατρικό παιχνίδι για παιδιά.

• Συμβολική δεντροφύτευση αδόμητου χώρου προς τα ΚΤΕΛ, δίπλα στο Γυμνάσιο και το ΤΕΛ για να δείξουμε πως απαιτούμε την επέκταση του Πράσινου Πάρκου ως τα ΚΤΕΛ.

Για να γίνει ενημέρωση και να καλέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο στις δράσεις 30 και 31 Μαρτίου θα γίνουν συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις στην γειτονιά.

Σάββατο 23 Μαρτίου και ώρα 18:00, στην Πολιτεία θα γίνει η παρουσίαση του Βιβλίου

«Η ΒΙΒΛΙΟΘΉΚΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ» του Κ. Στάικου. Θα μιλήσει η Αρχαιολόγος κυρία Λυγκούρη

Την Κυριακή 24 Μαρτίου, στις 12:30, θα υπάρχει ενημέρωση από το δίκτυο Αλληλεγγύης για όσους θέλουν περισσότερες πληροφορίες.

Αυτό το σποτάκι το φτιάξαμε οι παραγωγοί του Ιστοφώνου την Κυριακή το απόγευμα και ήδη παίζει καλώντας τον κόσμο να γιορτάσουμε όλοι μαζί στο πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα τη φετινή Τσικνοπέμπτη... Δείτε κι ΕΔΩ μια άλλη οπτικοποίηση από τον Κώστα στο ίδιο σποτάκι...

Παρ' ότι οι μέρες γίνονται, κάθε μέρα που περνάει, όλο και καλύτερες από πλευράς καιρικών συνθηκών, εμείς θα σας προτείνουμε να μην πάρετε τους δρόμους. Όλοι μαζί μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα την κατάσταση. Αυτό είναι περισσότερο από βέβαιο.

Έπαιξε σήμερα σε όλες τις εφημερίδες. Η απόπειρα απόδρασης του Βλαστού από τις φυλακές της Καρδίτσας μας έκανε να πούμε με σιγουριά πως αυτό το κράτος λειτουργεί από τύχη. Θυμάστε; Υπάρχει και προηγούμενη απόδραση με ελικόπτερο, το 2006 από τον Κορυδαλλό. Υποτίθεται ότι τότε πήραν μέτρα... Φοβερά μέτρα! Για γέλια είμαστε. Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Άγριο θέμα που αφορά πολλούς συνανθρώπους μας οι οποίοι ελπίζουν ότι κάτι θα γίνει και θα αλλάξουν τα πράγματα προς όφελος τους. Μ' αυτό το πλευρό να κοιμούνται... Αμ δε... Μόνο τα χειρότερα να περιμένουν... Οι άνθρωποι εκεί, στην κυβέρνηση κάνουν νυχθημερόν προσπάθειες να μας θάψουν... ζωντανούς. Από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ.

Οι αυντελεστές της παράστασης, οι ηθοποιοί, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους πάνω στη σκηνή χαρίζοντας μας δυο υπέροχες ώρες γέλιου... Κ. Βουτσάς, Ελ. Κωνσταντινίδου, Κ. Αποστολάκης, Θ. Ανδρούτσου, Π. Λαγούτης.

“Ο παππούς έχει πίεση” στο θέατρο ΗΒΗ είχε το αδιαχώρητο στη χθεσινή βραδινή του παράσταση, ώρα 9.30. Παίζει για δεύτερη χρονιά και δεν έπεφτε καρφίτσα. Πραγματικά εντυπωσιακό...

Η αλήθεια είναι ότι τέτοια συμμετοχή θεατών σε μια θεατρική παράσταση σε περίοδο κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε, ειλικρινά δεν την περίμενα...

Είναι ενθαρρυντικό ότι σε καιρούς δύσκολους, όπου η οικονομική κρίση έχει “γονατίσει” τα νοικοκυριά κάποια θέατρα στην Αθήνα, δουλεύουν...

Δεν ξέρω αν είναι επειδή, Σαββατόβραδο, κάπου θέλει να πάει ο κόσμος και να περάσει καλά... Μετράει και η παράσταση. Σίγουρα. Δεν μπορεί όλος αυτός ο κόσμο να ήρθε τυχαία απόψε, εδώ...

Πραγματικά δεν έπεφτε καρφίτσα στην πλατεία. Όσοι δεν είχαν κάθισμα, όπως εμείς, βολεύτηκαν στις καρέκλες, στους διαδρόμους. Πόσα χρόνια είχα να δω τέτοια πληρότητα σε θέατρο... Και το γέλιο... Άσε πια αυτό το γέλιο. Μέχρι το διάλειμμα οι καταστάσεις μέσα στην παράσταση ξεσήκωναν τους θεατές. Το χειροκρότημα περίσσευε από τους θεατές στην πλατεία. Και ενθάρρυνε τους ηθοποιούς να αποδώσουν στο μάξιμουμ...

Μετά από 15 χρόνια, η γνωστή κωμωδία ανανεωμένη όσο δεν παίρνει, εξακολουθεί να μεταφέρει στην σκηνή την φρενίτιδα και την ξέφρενη ενέργεια των σύγχρονων Ελλήνων . Μια “εθιστική” θεατρική φάρσα, που μια φορά δεν είναι αρκετή για να την ζήσεις, γιατί η Δήμητρα, κάνει τους θεατές συνένοχους και συμπρωταγωνιστές. Ο θρυλικός “παππούς” έχει και πάλι πίεση! Εκτός όμως από πίεση, έχει και περισσότερη όρεξη για ζωή. Είναι δύσκολο να ζεις στην Ελλάδα του 2013, όμως αν μπεις στην “τρελή” παρέα του “παππού", σίγουρα θα αλλάξει ο κόσμος σου. Έστω και για δυο ώρες.

Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:

O παππούς, οι τρεις εξωφρενικές εγγονές του, ένας αστυνομικός και ένας αναρχικός συναντιούνται και έρχονται αντιμέτωποι με απρόσμενες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις αλλά και με τον ίδιο τους τον εαυτό στην Ελλάδα του 2012. Γρήγορο, ασυγκράτητο, ισοπεδωτικό το έργο της Δήμητρας Παπαδοπούλου, είναι σαν να ρίχνει βόμβα σε ένα φαινομενικά ήρεμο οικογενειακό τοπίο… Κανείς μετά δεν θα είναι ίδιος. Σίγουρα όμως θα είναι καλύτερος.

Η πρώτη εγγονή είναι μια συντηρητική, φοβισμένη γυναίκα που κάνει την επανάστασή της ανακαλύπτοντας ότι δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις, μόνο χυδαίες συμπεριφορές. Η δεύτερη είναι μια αναρχική φιγούρα, που βρίσκει την αγάπη στην αγκαλιά ενός αστυνομικού, ενώ η τρίτη είναι μια πειθαρχημένη καριερίστα, παντρεμένη με έναν αναρχικό και ζει με την εμμονή του να κάνει παιδί.

Μέντορας της οικογένειας είναι ο παππούς φυσικά! Κάτι τα 80 του χρόνια, κάτι το αριστερό του παρελθόν, κάτι η άνοια που τον έχει κυριεύσει, ο παππούς μεταλλάσσεται και γίνεται φαν των Pink Floyd έχοντας ως μότο του τη θρυλική φράση “Hey, teacher, leave the kids alone”. Πάνω στις πολιτικές και κοινωνικές απόψεις του παππού, επενδύει ιδεολογικά ο πιτσιρικάς Χάρης και ιδρύει ένα νέο πολιτικό κίνημα με το όνομα «Ψάξου». Στόχος του κινήματος; Να εκφραστεί επιτέλους πολιτικά η γενιά του Συντάγματος.

Το «Ψάξου» γίνεται η ελπίδα του μέλλοντος για την τρελή οικογένεια του παππού και ίσως και για την Ελλάδα. Μία ξεκαρδιστική ελληνική κωμωδία για μια οικογένεια... ακριβώς σαν τη δική μας! Η Δήμητρα ρίχνει αστραπές και βροντές αποδεικνύοντας ότι πολλές φορές τα προβλήματα και οι εμμονές που θα μας οδηγούσαν στο κρεβάτι του ψυχαναλυτή, μπορεί να γίνουν η αφορμή για ατελείωτο γέλιο, όπως και το να ανακαλύψουμε και να ξανά-εφεύρουμε τον εαυτό μας. Και το καταφέρνει απόλυτα. Άλλωστε μια θρυλική επιτυχία 15 χρόνων μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι.

Κρατάω αυτή τη ζεστασιά μιας ξεχωριστής βραδιάς που λειτουργεί σαν βάλσαμο σε πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα σε εποχές δύσκολες σαν αυτές που διανύουμε.

Ο κόσμος έχει ανάγκη από λίγο καθαρό γέλιο. Και φαίνεται πως εδώ, στο θέατρο ΗΒΗ, το έχουν πιάσει το νόημα. Και οι ηθοποιοί δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους πάνω στη σκηνή. Εξαιρετικοί, όλοι τους...

Κωμωδία της Δήμητρας Παπαδοπούλου
Σκηνοθεσία: Δ. Παπαδοπούλου, Αγγ. Τσούγκου
Ερμηνεύουν: Κ. Βουτσάς, Ελ. Κωνσταντινίδου, Κ. Αποστολάκης, Θ. Ανδρούτσου, Π. Λαγούτης. Σκην.: Γ. Μουρίκης. Κοστ.: Μ. Κοντοδήμα. Φωτ.: Κ. Μαραγκουδάκη.

Θα κάνω μια ξεχωριστή αναφορά στον Κώστα Βουτσά, που αν και μύθος δίνει μια γήινη διάσταση στην ερμηνεία του ρόλου του. Πραγματικά αξίζει να τον δείτε και να τον χειροκροτήσετε. Ασε που, αγοράζοντας το πρόγραμμα της παράστασης μπορεί να σας το υπογράψει ο ίδιος...

Μπράβο σε όλους... Γέμισαν θετικά το Σαββατόβραδο μας...

Info

Πού: Θέατρο Ήβη (Σαρρή 27, Ψυρρή, 2103213112)

Παραστάσεις: Τετάρτη & Κυριακή: 20:00, Πέμπτη & Παρασκευή: 21:00, Σάββατο 18:15 & 21:15

Εισιτήρια: Παρασκευή, Σάββατ βραδινή, Κυριακή 20€, λαϊκή απογευματινή Τετάρτη, Σάββατο 17€, Πέμπτη 15€

Αυτή είναι αφίσα της ταινίας. Παρά το γεγονός ότι το στέκι πλημμύρισε από τις βροχές της Παρασκευής όλες οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις του Σαββατοκύριακου, θα γίνουν κανονικά... Και η προβολή της ταινίας βέβαια...

Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας που θα προβληθεί στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ την Κυριακή στις 9.30 μ.μ.

• Ταξιδέψτε μαζί μας στο... βυθό. Δείτε ΕΔΩ μια εκπληκτική πρόταση της Μαριέττας Μουρούτη. Έτσι να νιώσετε λίγο πιο όμορφα σαν άνθρωποι...

Σκεφθείτε, αν η οικονομική ανέχεια που βιώνουμε καθημερινά μας έκανε να... κόψουμε και το φτηνό σουβλάκι, τότε τα πράγματα είναι τραγικά... Μια ολόκληρη σελίδα δίδει σήμερα ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ καθώς, έρευνα δείχνει 30% κάτω τον τζίρο που αφορά τα καταστήματα γρήγορου φαγητού...

Στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπως μας λέει η τοπική εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ, η κατάσταση είναι ακόμα πιο τραγική. “Ούτε σεφτέ δεν κάνουν στην αγορά”. Κι άντε τώρα να καλύψεις τις ανάγκες σου, τα ενοίκια, την Εφορία και να πας κι ένα κομμάτι ψωμί στην οικογένεια σου...

Και τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα... Στην εφημερίδα ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ βρήκαν ένα ζευγάρι νέων ανθρώπων που ζουν με τα τρία ανήλικα κορίτσια τους σε... κλούβα. Θεέ μου, πού έχουμε φτάσει; Μα, δεν υπάρχει ένα κράτος πρόνοιας να αναλάβει τις ευθύνες του; Είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά στα 2013;

Σαν από άλλο πλανήτη η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου κ. Ολάντ στη χώρα μας. Ιδιόμορφες επενδύσεις και όπλα έχει να προσφέρει. Δείτε πως την παρουσιάζει η χθεσινή ΝΙΚΗ.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 23/2/2013

Τη βδομάδα που μας πέρασε είχαμε δύο 24ωρες απεργιακές πανελλαδικές απεργίες. Η μία, την Τρίτη που μας πέρασε, εσωτερική, δική μας, των δημοσιογράφων και η άλλη την Τετάρτη, αφορούσε όλο τον υπόλοιπο κόσμο κάτω από την ομπρέλα της ΓΣΕΕ.

Και στις δύο περιπτώσεις το κυρίαρχο της διεκδίκησης ήταν η προάσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που δέχονται τη μεγαλύτερη επίθεση αμφισβήτησης ποτέ στην ιστορία της ύπαρξης τους.

Δεν τις θέλουν για να είναι εκείνοι που θα ορίζουν τη φτώχεια μας. Θέλουν να καταργήσουν κι αυτόν ακόμα τον υποτυπώδη διάλογο ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους που οι ίδιοι θεοποίησαν, αλλά τώρα τους δυσκολεύει... Αφού βρήκαν τη φόρμουλα με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, τι ανάγκη έχουν;

Ας τους δείξουμε πως πρέπει να μας υπολογίζουν περισσότερο. Μη μένουμε απαθείς. Θα μας αποτελειώσουν. Δεν το βλέπετε;

Η αίσθηση μου (και δεν είναι μόνο δικιά μου, αλλά όλο και περισσότεροι γύρω μου δείχνουν να το αντιλαμβάνονται) είναι ότι ουδόλως ενδιαφέρονται να σώσουν από την πτώχευση την Ελλάδα.

Και τελικά, ας το δούμε λίγο το πράγμα. Αφού σέντς τσακιστό δεν υπάρχει στα νοικοκυριά να καλύψουν τις πραγματικές τους ανάγκες ποια στάση πληρωμών θα τους επηρέαζε περισσότερο; Ότι παίρνουμε (όσοι παίρνουμε ακόμα...) το δίνουμε στις υποχρεώσεις μας στις τράπεζες και το υπόλοιπο το χρησιμοποιούμε για την επιβίωση μας, πια.

Και δείτε το κι από μια άλλη σκοπιά: Στην εξαθλίωση που μας οδηγούν αυτοί πρέπει να φοβούνται. Από πού θα εισπράξουν τις υπερβολικές απαιτήσεις τους, Εφορία, τράπεζες, ΔΕΚΟ; Από τους μακροχρόνια άνεργους; Από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους που τους πετσόκοψαν μισθούς και συντάξεις;

Το παρατηρήσατε; Μετά την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε για τον τρόπο που λειτουργούν, πιεστικά, οι εισπρακτικές εταιρίες άλλαξαν τακτική. Προειδοποιούν ότι η συζήτηση καταγράφετε και ότι θα παραμένει στα αρχεία τους για ένα χρόνο και μετά ρωτούν πότε θα μπορέσει ο πελάτης να καταβάλει την οφειλή του. Ολίγον πιο ευγενικά, είναι αλήθεια. Έβαλαν νερό στο κρασί τους. Είδαν ότι “ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος” και άλλαξαν τακτική.

Εξάλλου όλο και γιγαντώνει ένα κίνημα που όλο αυτό το διάστημα πέρασε στα χαμηλά, αλλά αν το ξαναδούμε λίγο πιο προσεκτικά θα αντιληφθούμε το μέγεθος της αδικίας. Φόρο ακίνητης περιουσίας, το γνωστό χαράτσι στο λογαριασμό της ΔΕΗ, πληρώνουν και εκείνοι που το ακίνητο τους είναι υποθηκευμένο στην τράπεζα που τους έδωσε το δάνειο έως ότου το αποπλήρωσαν... Εάν οι τράπεζες λόγω της υποθήκης είναι πραγματικοί ιδιοκτήτες, δεν θα έπρεπε αυτές να πληρώσουν το χαράτσι; Προσέξτε αυτή την ενδιαφέρουσα “λεπτομέρεια”. Αφορά πολλούς γύρω μας που πήραν ένα σπίτι με σκοπό, αντί για το ενοίκιο να το δίνουν εκεί, με την προοπτική, κάποτε, να γίνει δικό τους.

Τέτοιες τραγικές ιστορίες ακούμε και βλέπουμε γύρω μας κι αυτοί το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονταν ήταν να... σπάσουν την απεργία των δημοσιογράφων και να δείξουν στην τηλεόραση την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου κ. Ολάντ που ήρθε στη χώρα μας ως ντίλερ όπλων... Η αγωνία τους ήταν να δείξουν πως έχουν την... αποδοχή των Ευρωπαίων ηγετών. Αυτό τους μάρανε... Δεν βλέπουν που δεν θέλει να τους δει άνθρωπος στη χώρα τους, πέρα από τους βολεμένους δικούς τους εγκάθετους, διορισμένους στο δημόσιο...Αυτό το δημόσιο που κατακρίνουν. Ο αγώνας για τις συλλογικές συμβάσεις δεν πρέπει με τίποτα να σταματήσει. Πιο οργανωμένα, πιο δυναμικά, πιο ενωτικά. Δεν περιμένουμε στωικά το θάνατο μας...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.