Σήμερα βάζουμε τις τελευταίες πινελιές στο τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που κυκλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Σήμερα το μεσημέρι θα πάμε στο τυπογραφείο να ολοκληρώσουμε την έκδοση....

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Νέα επιστράτευση μου... “μυρίζει”

Posted in Μαρτυρίες

Το βίντεο με τις... ηρωικές δηλώσεις του υπουργού Παιδεία κ. Ατβανιτόπουλου παίζει ήδη στο διαδίκτυο. Μέχρι το βράδυ στα δελτία ειδήσεων θα παίξει πολλές φορές για να... το εμπεδώσουμε. Πρόταση: Αφού δεν αφήνεται καμιά απεργία να γίνει και επιστρατεύετε τους απεργούς δεν καταλαβαίνω σε τι διαφέρει αυτή η δημοκρατία” από τη δικτατορία... Απορίες, ε;

«Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις θα γίνουν ομαλά και στην ώρα τους» διαβεβαίωσε ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, στον απόηχο της προκήρυξης απεργίας από το ΔΣ της ΟΛΜΕ μέσα στις εξετάσεις, προϊδεάζοντας για τη βούληση της κυβέρνησης για επιστράτευση των εκπαιδευτικών.

«Το δικαίωμα των νέων να διαγωνιστούν στην πρώτη πιο κρίσιμη εξέταση της ζωής τους, σε ένα περιβάλλον ομαλότητας και ηρεμίας είναι ιερό. Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΛΜΕ για απεργία εν μέσω Πανελλαδικών Εξετάσεων δημιουργεί έντονη αναταραχή στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου, αδικαιολόγητη αναστάτωση σε εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες και θέτει σε ομηρία μαθητές και εκπαιδευτικούς» δήλωσε ο υπουργός Παιδείας μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό.

Η κυβέρνηση οφείλει να διασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση, την ομαλή και απρόσκοπτη διεξαγωγή των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση είναι αποφασισμένοι να διασφαλίσουν τη γαλήνη και την ηρεμία γονιών και μαθητών. Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις θα γίνουν ομαλά και στην ώρα τους. Δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να παίξει με τον κόπο και την αγωνία των νέων ανθρώπων» τόνισε ο κ. Αρβανιτόπουλος.

Η ΟΛΜΕ αποφάσισε την πραγματοποίηση 24ωρης απεργίας στις 17 Μαΐου και πενθήμερη απεργία την πρώτη εβδομάδα των Πανελλαδικών Εξετάσεων, από τις 20 Μαΐου. Οι πρόεδροι των κατά τόπους ΕΛΜΕ καλούνται να λάβουν την τελική απόφαση στις 15 Μαΐου. Το υπουργείο Παιδείας φέρεται αποφασισμένο να προχωρήσει στις επόμενες κινήσεις του, που δεν αποκλείουν και την επιστράτευση, πριν λάβουν απόφαση οι ΕΛΜΕ.

Αντιδράσεις των κομμάτων

Αντιδράσεις προκαλεί μεταξύ των κομμάτων η πρόταση του ΔΣ της ΟΛΜΕ προς τα μέλη της για απεργία κατά τη διάρκεια των Πανελλαδικών Εξετάσεων.

«Αδιανόητη» χαρακτηρίζει την απόφαση το ΠΑΣΟΚ, καλώντας την ΟΛΜΕ να την ανακαλέσει «Οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα των καθηγητών μπορούν και επιβάλλεται να τεθούν με άλλους τρόπους ή σε άλλο χρονικό διάστημα» προστίθεται στην ανακοίνωση.

«Η διεκδίκηση αιτημάτων ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με ακραίες και εκβιαστικές ενέργειες που βάζουν την κοινωνία απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα και δεν συμβάλλουν στις προσπάθειες που πρέπει να γίνουν για την ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΔΗΜΑΡ, η οποία καλεί την ηγεσία της ΟΛΜΕ «να επανεξετάσει τη στάση της».

«Μόνο θλίψη προκαλεί ο εκβιασμός που επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ στους χιλιάδες μαθητές των Πανελληνίων εξετάσεων και τις οικογένειές τους» αναφέρει το γραφείο Τύπου της ΝΔ σημειώνοντας ότι «Με αδίστακτο τρόπο, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποκινούν την ομηρία των μαθητών και δεν διστάζουν (όπως ο κ. Κουράκης στο ραδιόφωνο Realfm) να εκστομίσουν φράσεις όπως “για μας πρώτα είναι ο εκπαιδευτικός και μετά ο μαθητής”». Για μας, αναφέρει το γραφείο Τύπου του κυβερνώντος κόμματος «προτεραιότητα είναι η ίδια η κοινωνία, το δημόσιο συμφέρον και η προστασία των μαθητών και των οικογενειών τους!»

Σε δήλωσή της, η τομεάρχης Παιδείας των ΑΝΕΛ, βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης σημειώνει ότι «Με την επιμονή της και την αδιαλλαξία της, η τρικομματική Κυβέρνηση επιβάλλει δικτατορικά το «Διαίρει και Βασίλευε» στην κοινωνία, που αγωνιά για το μέλλον των παιδιών της. Όπως σημειώνει, (η κυβέρνηση) «Δημιουργεί έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ κοινωνικών ομάδων και εκμεταλλεύεται τα όνειρα και τις ελπίδες των νέων ανθρώπων, εμφανίζοντας κακούς και αντι-παιδαγωγούς τους εκπαιδευτικούς που μοχθούν καθημερινά για αυτά τα παιδιά, αλλά διεκδικούν παράλληλα και την αξιοπρέπειά τους ως λειτουργοί της Μέσης Εκπαίδευσης».

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, δήλωσε ότι «η εκ του πονηρού επιλογή του υπουργείου να εξαγγείλει την αύξηση των εβδομαδιαίων ωρών στο τέλος της σχολικής χρονιάς, δε μπορεί να απαντηθεί με την ομηρία δεκάδων χιλιάδων παιδιών την περίοδο των εξετάσεων. Μία απεργία τις μέρες αυτές, απομονώνει τους εκπαιδευτικούς, από τους φυσικούς συμμάχους τους, που δεν είναι άλλοι από τους γονείς και τους μαθητές».

Τέλος, ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ Κ. Αϊβαλιώτης δήλωσε: «Οι πολιτικοί "όλμοι" 30 ετών κατά της παιδείας κορυφώνονται σήμερα με την στάση της ΟΛΜΕ η οποία -αντί να λυτρώσει τους μαθητές- τους κρατά σε περαιτέρω αγωνία».

Το ΚΚΕ για τις δηλώσεις Αρβανιτόπουλου

«Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη για τα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισε και τα οποία οδηγούν σε μαζικές απολύσεις εκπαιδευτικών, συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, συνολική υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας», αναφέρει σε σχόλιό του το γραφείο Τύπου του ΚΚΕ για τις δηλώσεις του υπουργού Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου για την απεργία της ΟΛΜΕ και προσθέτει:

«Έχει την κύρια και αποκλειστική ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση που έχει οδηγηθεί συνολικά η εκπαίδευση.

Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει τις δικές του διαδικασίες, συσσωρευμένη εμπειρία ετών και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον ίδιο τον κλάδο, στους μαθητές, συνολικά στην παιδεία, σε κοινή δράση με την εργατική - λαϊκή οικογένεια που πλήττεται από την κρίση και τα κυβερνητικά μέτρα, έχει τη δυνατότητα να επιλέξει και το περιεχόμενο και τις μορφές πάλης που θα εξασφαλίζουν τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, την αποτελεσματικότητα, τη συνέχεια  και την περιφρούρηση των αγώνων, καθώς και την προοπτική της πάλης. Αυτές τις προϋποθέσεις εξασφαλίζει η αγωνιστική πρόταση του ΠΑΜΕ που κατατέθηκε στην ΟΛΜΕ.

Το ΚΚΕ βρίσκεται πάντα και σε κάθε περίπτωση απέναντι στον κυβερνητικό κρατικό αυταρχισμό, όπως είναι η προσπάθεια επιστράτευσης των εργαζομένων και διαμόρφωσης κοινωνικού αυτοματισμού. Θα αντιπαλέψει το κυβερνητικό δόγμα «νόμος και τάξη» που είναι σε διαρκή εξέλιξη και εφαρμογή».

  • Το ρεπορτάζ είναι από το διαδίκτυο, από το MEDIASOUP

Ελεγχόμενα δελτία ειδήσεων

Posted in Δημοσιογραφικά

Ο κ. Θεοχάρης είναι ένας υπάλληλος κρατικός που, προφανώς, κάνει τη δουλειά του. Το θέμα είναι γι' αυτούς που τον διόρισαν σ' αυτή τη θέση για να εκπροσωπεί το επίσημο κράτος και να... τρομοκρατεί τον κόσμο με τα ραβασάκια της Εφορίας που στέλνει στους φτωχούς φορολογούμενους...


Αυτά είναι τα εφιαλτικά σενάρια που διαβάζει κανείς στις εφημερίδες. Και το χειρότερο δεν είναι που τα διαβάζει, αλλά που τα ζει, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, αφού όλο και κάποιον νέο άνεργο έχουμε μέσα στην οικογένεια μας. Ο τίτλος είναι από την εφημερίδα ΛΟΓΟΣ.


Καμιά φορά βέβαια οι εφημερίδες ξεφεύγουν τελείως αναδεικνύοντας ένα δικό τους θέμα όπως κάνει σήμερα η ΕΣΤΙΑ. Με το δικό της στιλ επικεντρώνει το πρόβλημα στην Αθήνα και τη συνειδητή υποβάθμιση της. Αλλά δεν είναι υποκριτικό να αναδεικνύουμε δημοσιογραφικά το πρόβλημα της Αθήνας και να κρατάμε καλά “κρυμμένη” τη “δολοφονία” χιλιάδων πολιτών που είδαν τη ζωή τους να ανατρέπεται από τη μια στιγμή στην άλλη...


Κατά τα άλλα το θέμα της απεργίας των καθηγητών (που ακόμα δεν... αποφάσισαν) είναι σε πολλές εφημερίδες πρώτο θέμα. Εδώ μια καλή προσέγγιση από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Η πιο ήπια. Γιατί η λάσπη πέφτει με το φτυάρι σε άλλα πρωτοσέλιδα σαν το παρακάτω, από την ΠΑΤΡΙΔΑ του Ηρακλείου Κρήτης...


ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/05/2013

Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία... Κάθε άλλο. Ποιος δεν το βλέπει; Ποιος δηλαδή, που δεν έχει τσίμπλα στα μάτια για να τον εμποδίζει να δει καθαρά αυτό που συμβαίνει γύρω μας, δίπλα μας.

Φυσικά εμείς που γνωρίζουμε από μέσα τα πράγματα και έχουμε δουλέψει στη δημοσιογραφία για περισσότερα από 30 χρόνια είμαστε, καιρό τώρα, σίγουροι ότι τα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης είναι ελεγχόμενα και κατευθυνόμενα από τους κυβερνώντες, τους δανειστές μας και τους τροικανούς.

Και ιδού ότι επιβεβαιώνει την άποψη μας. Η είδηση κυκλοφορεί με αριθμούς: Απολύτως ελεγχόμενο είναι το πεδίο στα δελτία ειδήσεων. Τα στοιχεία πολιτικής πολυφωνίας δείχνουν πως η τρόικα με κάθε τρόπο έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στα δελτία ειδήσεων, μετά και τη βολική “εξαφάνιση” του Alter από τις τηλεοπτικές οθόνες.

Μετά τις εκλογές του Ιουνίου και ώς το Δεκέμβριο του 2012 η τρικομματική κυβέρνηση που εφαρμόζει την πολιτική του Μνημονίου έχει το 63,4% του χρόνου στην τηλεόραση που αντιστοιχεί στα πολιτικά κόμματα. Η ΝΔ έχει το 34,8% το ΠΑΣΟΚ το 13,7%,η ΔΗΜΑΡ το 6,9% και τα μη κομματικά στελέχη της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά του 8%. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο 21,4% οι Ανεξάρτητοι Έλληνες στο 5,2%, η Χρυσή Αυγή στο 5,1% και το ΚΚΕ στο 4%.

Ο ΑΝΤ1 δίνει το 73,2% του χρόνου του στην τρικομματική το Mega 69,3%, ο Σκάι 67,1%, η ΝΕΤ 64,2%, το Star με 57,7% ο Alpha 56,1% και το Μακεδονία TV 55,8%.

Όμως το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο είναι, πως το ΔΝΤ, με δηλώσεις των εκπροσώπων του και αναφορές των δημοσιογράφων καταλαμβάνει το 57,2% του υπόλοιπου χρόνου των δελτίων ειδήσεων, καλύπτοντας όλους τους άλλους. Τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι έχουν το 14,1%, οι εργοδότες με μόλις 6,9%, οι ΟΤΑ με 4,4%οι ειδικοί και οι επιστήμονες με 3,1%, οι ΜΚΟ με 2,5% οι διεθνείς προσωπικότητες με 2,1% και όλοι οι άλλοι με 9%. Στην πραγματικότητα, αν προστεθεί ο χρόνος που δίνουν τα δελτία ειδήσεων στην τρικομματική κυβέρνηση και εκείνος που αφιερώνεται στο ΔΝΤ, ο λόγος της τρόικα είναι απόλυτος κυρίαρχος στα δελτία ειδήσεων.

Αναρωτιέται κανείς γιατί οδηγείται στην κατάθλιψη βλέποντας καθημερινά δελτία ειδήσεων; Το βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει ελεύθερο ρεπορτάζ με καθαρά δημοσιογραφικά κριτήρια. Τα πράγματα δεν δείχνουν να είναι καλύτερα στις εφημερίδες. Αυτό είναι και το ζήτημα που αφορά τις χαμηλές κυκλοφορίες σε συνδυασμό με τις πολύ υψηλές τιμές πώλησης τους αναφορικά με το περιεχόμενο τους.

Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι ο ανεξάρτητος επαρχιακός Τύπος ψυχορραγεί, καθώς αδυνατεί να αντιμετωπίσει τη σκληρή πραγματικότητα που τον έχουν οδηγήσει... Έχουν κόψει κάθε μορφή οικονομικής στήριξης προς τους εκδότες, ενώ εξαπλασίασαν σχεδόν τα έξοδα των ταχυδρομικών αποστολών στους συνδρομητές τους σε όλη την Ελλάδα. Ήδη από τον Αύγουστο του 2011 που πάρθηκαν αυτά τα μέτρα στο πλαίσιο των εφαρμοστικών νόμων των Μνημονίων πολλά έντυπα διέκοψαν την κυκλοφορία τους ή από μηνιαία έγιναν διμηνιαία ή ακόμα χειρότερα, τριμηνιαία.

Το αντίκτυπό τους στα τυπογραφεία είναι επίσης εμφανές... Πολλά έκλεισαν ή φυτοζωούν απολύοντας πολύ κόσμο, κυρίως τεχνικό προσωπικό. Αναρωτιέμαι αν αυτό ήθελαν τελικά... Να κλείσει ή να συρρικνωθεί ο μη ελεγχόμενος Τύπος.

Στην Αθήνα οι μεγαλοεκδότες το λένε όσο πιο καθαρά γίνεται: Ζητούν να κλείσουν οι μικρές σε κυκλοφορία εφημερίδες για να λιγοστέψουν τα... κομμάτια της πίτας από τη κρατικής ρεκλάμα... Έτσι, ξεδιάντροπα. Χωρίς καμιά τσίπα και αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που αυτό θα έχει παραπέρα στη διόγκωση της ανεργίας.

Προτροπή της στήλης: Αντιμετωπίστε τους με πολύ επιφύλαξη. Επαγγέλλονται το ψεύδος στο όνομα δήθεν της αλήθειας κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Δυνατή και αφόρητη για την εποχή ζέστη...

Posted in Επικαιρότητα

ΤΑ ΝΕΑ δίνουν βήμα στην αγωνία των παιδιών που φέτος δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις μπροστά στον... κίνδυνο να απεργήσουν οι καθηγητέςσ' αυτή την κρίσιμη περίοδο... Απίστευτο σπεκουλάρισμα στον αγώνα των εκπαιδευτικών που βάζουν καθημερινά πλάτη για να λειτουργήσουν τα σχολεία κάτω από άθλιες συνθήκες ελλείψεων... Στον τύπο τώρα, προσπαθούν στρέψουν εναντίον της ολόκληρη την κοινωνία για να μην βλέπει τον πραγματικό υπεύθυνο... Αυτούς που τους στηρίζουν πολιτικά με νύχια και δόντια για να κρατηθούν στην εξουσία...



Άλλο ένα... ανδραγάθημα του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, υιού του Ανδρέα Παπανδρέου... Αφού διέλυσε την Ελλάδα και τους κατοίκους της οδηγώντας τους στην βίαιη φτωχοποίηση, τώρα ως προεδρεύων πάει να βάλει λουκέτο και στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Όχι ότι σ' αυτή την περίπτωση το κακό είναι μεγάλο. Παντελώς απούσα από τη ζωή είναι είναι. Ουδείς θα αντιληφθεί την απουσία της. Το δημοσίευμα είναι από τις εσωτερικές σελίδες των χθεσινών ΝΕΩΝ.



Ανατριχιαστικό για να είναι αληθινό ως στοιχείο, η είδηση που δημοσιεύτηκε στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ... Είναι δυνατόν να κάθονται τόσες ώρες οι Έλληνες μπροστά στην τηλεόραση και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές; Και πότε ζουν αλήθεια; Ιδού ένα ερώτημα που χρίζει απαντήσεως. Και οφείλουμε να τη δώσουμε ο καθένας ξεχωριστά στον εαυτό του.

Κάνει ζέστη αφόρητη τις τελευταίες μέρες... Δεν είναι φυσιολογικό αυτό, μάλλον αρρωστημένο μοιάζει... Είπαμε, έχουμε ακόμα λίγο δρόμο για το καλοκαίρι...

Το κακό είναι πως ακόμα και όταν έχει συννεφιά έξω η κουφόβραση είναι τόσο έντονη που κάνει τη ζωή ανυπόφορη... Τα 30άρια δεν είναι φυσιολογικά μια τέτοια εποχή... Αν τώρα είναι έτσι φανταστείτε τι έχει να γίνει τον Ιούλιο... Ευτυχώς εγώ σχεδιάζω να λείπω στο χωριό κι εκεί, τουλάχιστον το βράδυ, έχει μια κάποια δροσιά...

Καλό ήταν το... διάλειμμα των μικρών πασχαλιάτικων διακοπών με την έξοδο μας στην επαρχία. Η επιστροφή θέλει να ξαναπιάσουμε το νήμα από κει που το αφήσαμε... Χθες τα Σεμινάρια Δημοσιογραφίας στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ, σήμερα στον ίδιο χώρο η εκπομπή στο Ιστόφωνο της Δημοσιογραφικής μας Ομάδας και μετά η αρθρογραφία στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, οι εφημερίδες και τα δημοσιεύματα τους που αξίζει να δούμε μαζί και να τα σχολιάσουμε αναλόγως.

Ήδη τρία τέτοια τα βλέπετε στην κορυφή του σημερινού δημοσιεύματος. Εντυπωσιακά και τα τρία, τόσο που πρέπει να μας προβληματίσουν. Κι από την άλλη κρατάει” ακόμα το... άρωμα από το Ελληνικό Γορτυνίας....

Απολαύστε μαζί μου ένα ακόμα βίντεο από το χωριό. Πρόκειται για την... άνοιξη όπως την κατέγραψε ο φακός μας μια μέρα πριν την επιστροφή μας στην Αθήνα. Χάρμα οφθαλμών...

Τέταρτο βίντεο από το Ελληνικό Γορτυνίας με μια ματιά βαθιά στην άνοιξη που φεύγει τόσο γρήγορα από τα χέρια μας κάνοντας απειλητικό το καλοκαίρι που έρχεται σε λίγο... Δείτε μαζί μου αυτή την ατέλειωτη ομορφιά της φύσης. Αξεπέραστο από κάθε άποψη...

Το WiFi του Ελληνικού μου θυμίζει... Θραψανό

Posted in Επικαιρότητα

Μια κεραία WiFi στο Θραψανό. Τη φωτογράφησα πέρσι, όταν έγραψα για το θέμα αυτό εδώ, στο Site μου. Και τι έγινε; θα μου πείτε... Απολύτως τίποτα. Οι υπηρέτες του πολιτικού συστήματος λειτουργούν παχυδερμικά. Δείτε ΕΔΩ το επίμαχο δημοσίευμα...

Τελικά κάτι συμβαίνει μ' αυτά τα δημόσια δίκτυα WiFi. Έχω την αίσθηση ότι κάποιοι εξασφαλίζουν τη χρηματοδότηση, κάνουν μια παράτα και μετά... τίποτα.

Το έργο, χωρίς ιδιαίτερη έμπνευση, το έχω ξαναδεί στο δικό το χωριό, όπου κι εκεί έχουν βάλει σε διάφορα σημεία (για να έχει επαρκή κάλυψη) κεραίες WiFi. Και λοιπόν; Αρκεί αυτό για να μπορεί να λειτουργήσει σωστά ένα κομπιούτερ και συνδεθεί με το διαδίκτυο;

Στην περίπτωση του χωριού μου, όχι. Το σύστημα δεν έπεισε και εγκαταλείφθηκε. Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα, τουλάχιστον εγώ, πολύ να το δουλέψω τα πρώτα καλοκαίρια που πήγαινα. Έπαιρνα το λάπτοπ μου και πήγαινα κάτω από τις κεραίες, όπου υπήρχε μια υποψία σήματος, αλλά κι αυτό ήταν ασταθές. Δεν υπήρχε δηλαδή η σταθερότητα να κάνω μια ανάρτηση ή κάτι σοβαρό στην ιστοσελίδα μου. Κι αφού είδα και αποείδα βρήκα την αρχή ένα καφέ στο Αρκαλοχώρι και μετά του ΦΩΚΙΩΝΑ στο χωριό και δούλευα από κει...

Παρεπιπτόντως έμαθα ότι τον τελευταίο χρόνο δεν υπολειτουργεί μόνο, όπως νόμιζα, αλλά δεν λειτουργεί καθόλου... Υπεύθυνος από το Δήμο, στην αρμοδιότητα του οποίου ανήκε το WiFi, μου εκμυστηρεύτηκε ότι είχαν χάσει τους κωδικούς του ρούτερ (ή η εταιρεία που τοποθέτησε το WiFi δεν τους έδωσε ποτέ...) με αποτέλεσμα να μη μπορούν να κάνουν ένα ριστάρτ...

Εύχομαι να μη γίνει κι εδώ στο Ελληνικό, το ίδιο... Γιατί με πολύ ενθουσιασμό μου το παρουσίασαν κι αυτό που είδα στην πράξη, μόνο άσχημες μνήμες μου έφερε... Μακάρι να ήταν ότι κατέβηκαν, λόγω των ημερών πολλοί στο χωριό και “γονάτισε” το δίκτυο...

Το βράδυ πάλι, χθες την ώρα του επιταφίου λειτουργούσε λίγο καλύτερα σε ταχύτητες. Κι αυτό είναι που με οδήγησε στην παραπάνω σκέψη...

Φυσικά σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα δεν είναι δικό μου. Εγώ θα βολευτώ όπως βολευόμουν και πριν τοποθετηθούν οι δημόσιες κεραίες του WiFi.

Το ζήτημα είναι για κείνους που μένουν στο Ελληνικό και έσπευσαν να πάρουν να ένα κομπιούτερ για να έχουν μια επικοινωνία με τον έξω κόσμο, μέσω του διαδικτύου...

Μακάρι να βελτιωθεί το πράμα και να πάψουν τα προβλήματα που διαπίστωσα την πρώτη μέρα κάνοντας χρήση των υπηρεσιών του. Κι αυτή ήταν η Μ. Παρασκευή. Αν χρειαστεί θα τα ξαναπούμε...

Άλλη μια όμορφη διαδρομή στο πλάι του ποταμού Λούσιου, στο γεφύρι για τον Ατσίχολο, δίπλα σε ένα υπέροχο πραγματικά μέρος στην ορεινή Γορτυνία. Δείτε την άνοιξη που έχει κάνει κι εδώ αισθητή την παρουσία της... Μοναδικές εικόνες που μαλακώνουν την καρδιά...

Ο Ρήγας μόλις αρχίζει να συνηθίσει, φεύγει....

Posted in Επικαιρότητα

Παλιά, όταν ήταν μικρούλης ο Ρήγας, τον ανέβαζα εγώ πάνω στο δέντρο για να νιώσει στο φυσικό του χώρο σαν ζώο... Τώρα που μεγαλώνει, το κάνει μόνος του...

Αυτή η θέση του αρέσει του Ρήγα... Είναι στο παραθυρόφυλλο στου σπιτιού στο μικρό πλάτωμα του. Από δω απολαμβάνει για ώρα τη φύση...

Αυτό που παθαίνει ο Ρήγας όταν πηγαίνει ένα ταξίδι το παθαίνουν και πολύ άνθρωποι αν δεν προσέξουν λίγο. Τι παθαίνει, δηλαδή; Την αρχή δε βγαίνει έξω μέχρι να εγκλιματιστεί στο νέο περιβάλλον. Και μετά δεν μαζεύεται μέσα, επειδή του αρέσει...

Μόνο που έτσι έχει χάσει ήδη αρκετό χρόνο... Κι όταν προσπαθεί να τον καλύψει, δεν προλαβαίνει πια, επειδή όλα έτοιμα για την επιστροφή.

Τον παρατηρώ με προσοχή...Τη Δευτέρα του Πάσχα που όλα γύρω είναι ήσυχα πια, ο γάτος δεν κάθεται ούτε ένα λεπτό. Τριγυρνάει στο χαγιάτι, βλέπει στον κήπο, ανεβαίνει στα κάγκελα, μέχρι και στη μηλιά το προσπαθεί και το κάνει. Μόνος του, ψάχνεται. Επιθυμεί να γνωρίσει το περιβάλλον του. Και το παλεύει με το δικό του μοναδικό τρόπο...

Ο Ρήγας έχει συνηθίσει στα 80 τετραγωνικά του σπιτιού της Αθήνας και η επαρχία του φαντάζει σαν χάος. Που θεωρεί ότι πρέπει να το εξερευνήσει ως επισκέπτης, αλλά ο χρόνος δεν είναι πλέον επαρκής, επειδή προφανώς άργησε να πάρει την απόφαση για να το κάνει...

Άλλες στιγμές πάλι κάθετε στο περβάζι του ανοιχτού παραθυρόφυλλου και παρατηρεί τον κόσμο γύρω του. Τα ζουζούνια που πετούν με την άνοιξη που ανθίσει γύρω του, το καθετί. Νιαουρίζει γλυκά, αλλά δείχνει να αγνοεί τελείως τη μάνα του που περνάει από κοντά του ψάχνοντας να βρει τροφή για να κάνει γάλα που θα θρέψει τα πέντε βλαστάρια της...

Ο Ρήγας τραβάει την προσοχή μας. Έχουμε την αγωνία μη χαθεί στα ταξίδια εξερεύνησης του, αλλά αρνούμαστε να αντιληφθούμε πως το αίσθημα της αυτοσυντήρησης είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένο στα ζώα. Είτε της επαρχίας, είτε της πόλης... Μετά τις μικρές βόλτες του στα όρια που εκείνος κρίνει ότι μπορεί να ελέγξει, επιστρέφει πίσω στο δωμάτιο του, την τροφή του, την άμμο του.

Κι όπως όλα τα αιλουροειδή, ο Ρήγας μπορεί να κοιμάται όλη μέρα σε κάποια γωνιά του σπιτιού που νοιώθει ασφάλεια, το βράδυ όμως κυκλοφορεί σε όλα τα δωμάτια για να βεβαιωθεί ότι όλα είναι στη θέση τους. Τον βλέπω καμιά φορά που σηκώνομαι για την ανάγκη μου. Με βλέπει που πάω στην πόρτα, νοιώθω ότι θα ήθελε να έρθει μαζί μου, αλλά κοντοστέκεται, το ξανασκέφτεται κι αλλάζει τελικά γνώμη...

Το πρωί που σηκώθηκα βγήκε μαζί μου στη βεράντα. Με τον Ιβάν έχει κάπως εξοικειωθεί. Δεν τον φοβάται τουλάχιστον όπως στην αρχή, αν κι εδώ που τα λέμε πιο εύκολα κάνει τις βόλτες του στα χαγιάτι, ιδιαίτερα όταν ο Ιβάν έχει βγει με το αφεντικό του βόλτα. Ναι, καλύτερα αισθάνεται τότε...

Τον σκέφτομαι τον καημένο στο ταξίδι της επιστροφής του για την Αθήνα... Δύσκολο θα 'ναι όπως τότε που ήρθε... Χάπι δεν του δίνουμε για το δρόμο... Χειρότερο τον κάνει μέχρι να συνέλθει. Ας είναι. Για την ώρα απολαμβάνουμε μαζί τις τελευταίες ώρες στο Ελληνικό της Γορτυνίας...

Ιδού και το δεύτερο βίντεο από μαι περιήγηση στο Ασκληπιείο της Αρχαίας Γόρτυνος δίπλα στο ποτάμι Λούσιο. Ο τόπος έχει μια ξεχωριστή ενέργεια. Είναι κρίμα να φτάσετε μέχρι το Ελληνικό και να μην πάτε να το δείτε από κοντά...

Ο Ιβάν πάει μια βόλτα έξω από το χωριό

Posted in Επικαιρότητα

Στην εξώπορτα ανήμερα του Πάσχα, απόγευμα και ο Ιβάν περιμένει με προσμονή να πάει βόλτα με το αφεντικό του, τον Γιώργο... Τον έχει δει που ετοιμάζεται και αντιλαμβάνεται, ο πανέξυπνος, τη συνέχεια...

Η πόρτα του πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του Γιώργου ανοίγει και ο Ιβάν μπαίνει μέσα. Ξέρει τι σημαίνει γι' αυτόν “ανοίγω το πορτ μπαγκάζ”. Θα πάνε έξω από το χωριό για να αφεθεί ελεύθερος να τρέξει και να παίξει...

Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν στο χωριό, γιατί έχει να κάνει με την ηρεμία του τοπίου, είναι τα ζώα. Και, είδατε, για τον Ρήγα και το ταξίδι του σας έγραψα από την πρώτη μέρα του ταξιδιού. Το ίδιο και για την Τζούλη τη μαμά του Ρήγα και τα πέντε νέα γατάκια της που έχει βρει απάγκιο πάνω σε ένα τσουβάλι στο χαγιάτι του Γιώργου...

Σήμερα θα σας μιλήσω για τον Ιβάν, τον καλό και αγαθό γίγαντα σκύλο του Γιώργου... Πέρσι γεννήθηκε. Στις 24 Απρίλη, λέει ο Γιώργος, ότι είχε τα γενέθλια του κι όμως κοντεύει τα 50 κιλά και με το πλούσιο τρίχωμα του είναι μάλλον τρομακτικός για όποιον δεν τον γνωρίζει...

Παρ' όλη την όψη του, ο ποιμενικός σκύλος, είναι παιδί ακόμα και του αρέσουν τα παιχνίδια. Τα θέλει σαν τρελός ο καημένος και τα χάδια επίσης... Τα τελευταία έτσι κι αλλιώς αρέσουν σε κάθε ζώντα οργανισμό...

Τον Ιβάν τον φοβούνται στο χωριό. Και πίσω από την πλάτη του Γιώργου λένε πολλές υπερβολές κι ψέματα. Ότι τάχα "έχει δαγκώσει άνθρωπο" και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Και όπως είναι φυσικό, αυτό ενοχλεί τον Γιώργο...

Τίποτα από αυτό δεν έχει συμβεί... Ο Ιβάν είναι πολύ καλός, συνεργάσιμος και υπάκουος. Κάνει ότι του πεις και ακούει το αφεντικό του. Τα γρυλίσματα του είναι από χαρά, όχι από θυμό...

Τον είδα χθες... Τη χαρά που έκανε όταν ο Γιώργος τον έβαλε στο αυτοκίνητο του για να τον οδηγήσει έξω από το χωριό για την απογευματινή βόλτα του. Έκανε σαν τρελός από τη χαρά του μόλις κατάλαβε τις προθέσεις του... Έτρεχε από τη μια άκρη της αυλής στην άλλη και... κόλλησε τη μουσούδα του στην εξώπορτα, περιμένοντας ανυπόμονα τον Γιώργο να του δώσει το σύνθημα και να μπει στο αυτοκίνητο.

Το χωριό έχει αυτές τις μέρες πολύ κόσμο και η κίνηση να τον πάει με το αυτοκίνητο στα χωράφια ήταν η πιο σώφρονα που θα μπορούσε να κάνει... Δεν υπήρχε λόγος να περάσει μέσα από την πλατεία με τις καφετέριες γεμάτες από κόσμο...

Δεν πήγα μαζί τους, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα τη χάρηκε ο Ιβάν με την ψυχή του αυτή τη βόλτα. Σαν το μικρό παιδί που μετρά τις ώρες για να το κάνει...

Δείτε το πρώτο από τα τρία δεκάλεπτα βίντεο που τράβηξα από το ποτάμι Λούσιος... Η μη καλή ποιότητα σήματος στο WiFi με δυσκόλεψε πολύ έως ότου “ανέβει” στο You Tube. Τώρα όμως μπορείτε να το απολαύσετε... Με τους φυσικούς ήχους του νερού που τρέχει ατέλειωτα κυβικά, πεντακάθαρο και όμορφο...

Κομήτες vs Κοπριτών, το ποδόσφαιρο αλλιώς...

Posted in Επικαιρότητα

Ένας αλλιώτικος ποδοσφαιρικός αγώνας έγινε το απόγευμα του Μ. Σαββάτου στο Ελληνικό. Οι Κομήτες αγωνίστηκαν εναντίον των Κοπριτών και νίκησαν 11 – 5!

Άλλη μια φάση από τον χθεσινό αγώνα στο 5Χ5 γήπεδο του Ελληνικού που τα τελευταία χρόνια γίνεται όλες τις τυμπανοκρουσίες κι είχε και κύπελλο για τον νικητή...

Αρκετοί Μουλατσαίοι πήγαν στο γήπεδο να παρακολουθήσουν τον ιδιόμορφο ποδοσφαιρικό αγώνα ποδοσφαίρου. Χειροκροτούν, γελούν... Όμορφη κι αυτή πλευρά του αθλητισμού...

Τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ κάθε Μ. Σάββατο τον ποδοσφαιρικό αγώνα ανάμεσα στους Κομήτες και τους Κοπρίτες. Στο τοπικό χιούμορ οφείλονται οι ονομασίες των ομάδων, Όπου Κομήτες είναι όσοι μένουν μόνιμα στην Αθήνα μέλη του Συλλόγου με καταγωγή από το χωριό κι έρχονται αρά και που και Κοπρίτες οι νεαροί με τις κίτρινες φανέλες που μένουν μόνιμα στο χωριό...

Για πρώτη χρονιά φέτος οι φανέλες είναι ομοιόμορφες, καλοφτιαγμένες και με... χορηγό παρακαλώ, το ΛΟΓΟ και ΓΡΑΦΗ!

Στο γήπεδο έχουν έρθει και πολλοί χωριανοί. Για να χειροκροτήσουν, να σχολιάσουν, να κάνουν πλάκα με τους φίλους τους... Το σκορ έδινε αυτή τη δυνατότητα. 11-5 νίκησαν οι Κομήτες που ήταν και αθλητικά σαφώς καλύτεροι μέσα στο γήπεδο...

Για ένα γήπεδο 5Χ5 οι χρόνοι των αγώνων ήταν μικρότεροι κι αυτό βοήθησε αρκετά όσους ήθελαν να γίνει νωρίς το απόγευμα ο αγώνας για να προλάβουν και οι αθλητές να κάνουν ένα μπάνιο και να ετοιμαστούν για την εκκλησία.

Αυτή τη φορά δεν πήρα πολλές φωτογραφίες, όπως έκανα πέρσι... Το έκαναν τα παιδιά του Συλλόγου που θα έχουν και υλικό για την εφημερίδα τους, μια αξιόλογη προσπάθεια που βάζω κι εγώ κάθε καινούργιο φύλλο, αλλά και παλαιότερα σε αρχείο PDF στη μπάρα δεξία του Site, αν θέλετε να τα διαβάσετε.

Το σκορ σίγουρα δεν έχει να κάνει με ποδόσφαιρο. Πιο πολύ για μπάσκετ πάει, αλλά ας είναι. Είπαμε να το δούμε αλλιώς...

Όση ώρα παρακολουθούσα ανάμεσα στου χωριανούς μόνο χαμόγελα κι αστεία άκουγα. Κι αυτό μου άρεσε... Επιτέλους να, που υπάρχουν και διαφορετικοί φίλαθλοι, έστω και για μια μέρα, αυτή του Μ. Σαββάτου...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA