Φωτογραφία αρχείου με τον Ρήγα στη θέση του συνοδού, λιγο πριν από ένα ταξίδι... Στη συνέχεια βέβαια του έφευγε ο ενθουσιασμός, καθώς τον ενοχλούσε αφάνταστα το ίδιο το ταξίδι με το αυτοκίνητο...

Μας εντυπωσιάζει το γεγονός που καμιά σχέση δεν έχει με όσα καταμαρτυρεί η ελληνική πραγματικότητα σχετικά με τους προγραμματισμούς. Πριν από λίγο είδα αυτή την ανάρτηση στα ειδησεογραφικά δελτία και... γέλασα.

Για δες με τι ασχολούνται... Λες και φέτος είναι όπως οι άλλες χρονιές. Αλλά άμα μάθεις σε έναν τρόπο σκέψης αρνείσαι να τον αποχωριστείς.

Οι εκφράσεις που χρησιμοποιούν είναι από... ψυγείο. Οι “εκδρομείς του Δεκαπενταύγουστου” τέλειωσαν φίλοι, δημοσιογράφοι... Λυπάμαι, αλλά θα σας το μπω εμπιστευτικά.... Κάτι έχει αλλάξει φέτος... Μην το διαδώσετε όμως, εσείς βγάλτε κανονικά τα ίδια ρεπορτάζ από το συρτάρι σας:

Έκτακτα μέτρα σε όλη την επικράτεια λαμβάνει η Τροχαία, εν όψει της εξόδου αλλά και της επιστροφής των εκδρομέων του Δεκαπενταύγουστου.

Ειδικότερα προβλέπεται:

* Αυξημένη τροχονομική αστυνόμευση του οδικού δικτύου, με βάση τις ιδιαίτερες κυκλοφοριακές συνθήκες κάθε περιοχής.

* Ενισχυμένη αστυνομική παρουσία και αστυνόμευση των σημείων του οδικού δικτύου, όπου σημειώνονται συχνά τροχαία
ατυχήματα.

* Αυξημένα μέτρα τροχαίας στις εισόδους – εξόδους μεγάλων αστικών κέντρων, όπου παρατηρείται μεγάλη κίνηση οχημάτων.

* Ρύθμιση της κυκλοφορίας με πεζούς τροχονόμους, σε βασικές διασταυρώσεις, για την αποφυγή κυκλοφοριακών συμφορήσεων.

* Αυξημένα μέτρα τροχαίας σε χώρους όπου παρατηρείται μαζική διακίνηση επιβατών (αεροδρόμια, λιμάνια, σταθμοί, κ.λπ.)

* Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και αυξημένα μέτρα Τροχαίας, σε περιοχές που θα πραγματοποιηθούν εορταστικές εκδηλώσεις.

* Παρουσία τροχονόμων στους Σταθμούς Διοδίων της Χώρας για τη διευκόλυνση της κυκλοφορίας, την ενημέρωση και την παροχή συμβουλών στους οδηγούς και τους συνεπιβάτες.

* Ενημέρωση των πολιτών σε περιπτώσεις κυκλοφοριακών ή άλλων προβλημάτων.

Παράλληλα, συνεργεία της Τροχαίας θα διενεργούν ειδικούς και γενικούς ελέγχους ιδιαίτερα για τη βεβαίωση επικίνδυνων παραβάσεων, όπως υπερβολική ταχύτητα, οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, αντικανονικό προσπέρασμα κλπ, καθώς και παραβάσεων που ευθύνονται για την πρόκληση σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων, όπως η χρήση κινητών τηλεφώνων κατά την οδήγηση.

Απαγόρευση κυκλοφορίας φορτηγών

Για την κίνηση των φορτηγών ωφέλιμου φορτίου άνω του 1,5 τόνου θα ισχύσουν οι εξής απαγορεύσεις:

1. Την Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013 για το ρεύμα εξόδου από ώρα 16:00 έως 22:00 θα ισχύσουν οι απαγορεύσεις:

α) Στη Νέα Εθνική Οδό (Ν.Ε.Ο.) και στην Παλιά Εθνική Οδό (Π.Ε.Ο.) Αθηνών – Κορίνθου – Πατρών, από τα Διόδια Ελευσίνας μέχρι τα Διόδια Ρίου, εξαιρούμενου του τμήματος από τη Χ/Θ 145 έως τη Χ/Θ 205+800 (κόμβος Ρίου).

β) Στη Ν.Ε.Ο. Αθηνών – Θεσσαλονίκης, από τον κόμβο Αγ. Στεφάνου (Κρυονέρι) μέχρι τη διασταύρωση του Μπράλου, από τον κόμβο Λαμίας μέχρι τον κόμβο Ραχών Φθιώτιδας και από τη Λάρισα (χ.θ. 365+400) μέχρι την κάτω διάβαση περιοχής Σκοτίνας (χ.θ. 410).

γ) Στην Εθνική Οδό Θεσσαλονίκης – Ν. Μουδανιών, από την αερογέφυρα Θέρμης μέχρι το 34ο χλμ.

δ) Στην Εθνική Οδό Σχηματαρίου – Χαλκίδας, από τη διασταύρωσή της με τη Ν.Ε.Ο. Αθηνών – Θεσσαλονίκης μέχρι την υψηλή γέφυρα Χαλκίδας (χ.θ. 12+300).

2. Την Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013 για το ρεύμα εισόδου και από ώρα 16:00 έως 23:00 ώρας θα ισχύσουν οι απαγορεύσεις:

α) Στη Ν.Ε.Ο. και στην Π.Ε.Ο. Πατρών – Κορίνθου – Αθηνών, από τα Διόδια Ρίου μέχρι τα Διόδια Ελευσίνας, εξαιρούμενου του τμήματος από τη Χ/Θ 145 έως τη Χ/Θ 205+800 (κόμβος Ρίου)

β) Στη Ν.Ε.Ο. Θεσσαλονίκης – Αθηνών, στο ρεύμα προς Αθήνα, από την κάτω διάβαση περιοχής, Σκοτίνας (Χ.Θ. 410) μέχρι τη Λάρισα (Χ.Θ. 365+400), από τον κόμβο Ραχών Φθιώτιδας μέχρι τον κόμβο Λαμίας και από τη διασταύρωση του Μπράλου μέχρι τον κόμβο Αγ. Στεφάνου (Κρυονέρι).

γ) Στην Εθνική Οδό Ν. Μουδανιών – Θεσσαλονίκης, από το 34ο χλμ. μέχρι την αερογέφυρα Θέρμης.

δ) Στην Εθνική Οδό Χαλκίδας – Σχηματαρίου, από την υψηλή γέφυρα Χαλκίδας (χ.θ. 12+300) μέχρι τη διασταύρωσή της με τη Ν.Ε.Ο. Αθηνών – Θεσσαλονίκης.

Εξαιρούνται της απαγόρευσης κυκλοφορίας:

α) Τα οχήματα που προσφέρουν οδική βοήθεια (ιδιωτικής και δημόσιας χρήσης), τα φορτηγά αυτοκίνητα των ΕΛ.ΤΑ, τα φορτηγά αυτοκίνητα των εταιρειών διανομής Τύπου, τα φορτηγά αυτοκίνητα που μεταφέρουν ζώντα ζώα, παστεριωμένο γάλα, νωπά ψάρια, κρέας και ευπαθή προϊόντα, εφόσον το ποσοστό του φορτίου των παραπάνω προϊόντων που μεταφέρονται είναι τουλάχιστον το 10% του ωφέλιμου φορτίου.

β) Τα φορτηγά αυτοκίνητα μεταφοράς νερού (υδροφόρα) όταν αυτά κινούνται για την αντιμετώπιση δασικών πυρκαγιών.

γ) Τα φορτηγά αυτοκίνητα δημοσίας χρήσεως (Φ.Δ.Χ.) και Φ.Ι.Χ. ψυγεία που μεταφέρουν νωπά οπωροκηπευτικά προϊόντα.

δ) Τα φορτηγά που μεταφέρουν υποπροϊόντα ζωικής προέλευσης για αδρανοποίηση, εφόσον διαθέτουν σχετική άδεια από τη Διεύθυνση Κτηνιατρικής της οικείας Περιφέρειας και συνοδεύονται από το προβλεπόμενο εμπορικό έγγραφο.

ε) Τα φορτηγά σιλοφόρα αυτοκίνητα δημοσίας χρήσεως (Φ.Δ.Χ.) που μεταφέρουν έτοιμο σκυρόδεμα, στο τμήμα της Π.Ε.Ο. Αθηνών – Πατρών από τα διόδια Ρίου έως το Δρέπανο, στο ρεύμα προς Αθήνα.

στ) Τα φορτηγά οχήματα των Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας (Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε, Φυσικό Αέριο κ.λπ.) όταν κινούνται για αποκαταστάσεις εκτάκτων βλαβών των δικτύων τους και μόνο εφόσον συνοδεύονται από έγγραφη εντολή του οικείου οργανισμού.

ζ) Τα βυτιοφόρα οχήματα που μεταφέρουν καύσιμα για τον ανεφοδιασμό μέσων πυρόσβεσης, εφόσον αυτό αποδεικνύεται από κατάλληλα έγγραφα ή παραστατικά.

η) Τα φορτηγά οχήματα του εθελοντικού Οργανισμού «Το χαμόγελο του Παιδιού».

Τι πρέπει να έχει ένα καλό animation μικρού μήκους; Γέλιο, συγκίνηση, χαρακτήρες, χρώματα, μια λίγο σκοτεινή ιστορία, συμβολισμούς, όλα αυτά μαζί; Εσείς αποφασίζετε. Εμείς συγκεντρώσαμε επτά από τα καλύτερα animation που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, και τα αφήνουμε στην κρίση σας...

Yποψήφιο για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους, και βραβευμένο σε πολλά ευρωπαϊκά φεστιβάλ, το γλυκύτατο Oktapodi είναι η ιστορία δύο ερωτευμένων χταποδιών που χωρίζονται και ξαναβρίσκονται, μέσα από μια σειρά κωμικών γεγονότων. Η υπέροχη μουσική είναι του Kenny Wood.

Ο Rodrigo Blaas, animator που δούλευε παλαιότερα για την Pixar, έφτιαξε το 2009 αυτή την σκοτεινή ιστορία που εκτυλίσσεται στους χιονισμένους δρόμους της Βαρκελώνης. Μην ξεγελαστείτε από τη γλυκιά μελωδία και το χριστουγεννιάτικο σκηνικό στην αρχή, η Alma (που σημαίνει ψυχή στα ισπανικά, κι αυτό έχει κάποια σημασία) έχει μια μάλλον τρομακτική ιστορία, με ενδιαφέροντες πάντως συμβολισμούς.

Το ιδιοφυές animation της ομάδας Η5 μας ταξιδεύει στο Los Angeles, και μας διηγείται τις ιστορίες του μέσα από 2.500 σύγχρονα και ιστορικά λογότυπα και μασκότ. Το 16λεπτο Logorama βραβεύτηκε με το Prix Kodak στο Φεστιβάλ των Καννών, και κέρδισε το Όσκαρ καλύτερου animation μικρού μήκους το 2010.

Όσοι είδατε το Wall-e της Pixar στο σινεμά, μπορεί να το θυμάστε: Το ξεκαρδιστικό animation της Pixar που προβαλλόταν στις αίθουσες πριν από το Wall-e, διηγείται τις περιπέτειες ενός ταχυδακτυλουργού και του καθόλου συνεργάσιμου κουνελιού του, με πολλές αναφορές σε κλασικά κι αγαπημένα cartoon της παιδικής μας ηλικίας –αν σκεφτήκατε Τομ και Τζέρι, είστε πολύ κοντά.

Το συγκινητικό 3D animation του Javier Recio Gracia που τιμήθηκε με το Βραβείο Goya και προτάθηκε για το Όσκαρ animation μικρού μήκους θα σας κάνει να χαμογελάσετε, αλλά και να… προβληματιστείτε: Ποιος πρέπει να κερδίσει τη μάχη για τη γιαγιά που ζει μόνη της περιμένοντας την στιγμή που θα ξανασυναντήσει τον άντρα της στον παράδεισο, ο (κομματάκι συμπαθητικός) Χάρος ή ο machο γιατρός;

Σε ένα παριζιάνικο café των 60s, ένας καλοβαλμένος κύριος που έχει ξεχάσει το πορτοφόλι του και ένας ζητιάνος αποφασισμένος να μην τον αφήσει στην ησυχία του, παραδίδουν ένα συγκινητικό, όσο και αστείο, μάθημα… κουλτούρας. Το French Roast ήταν η πρώτη ταινία του Fabrice Joubert, δημιουργού του Despicable Me.

Η γιαγιά O’ Grimm (απλή συνωνυμία με τους γνωστούς αδερφούς) διηγείται την δική της, ολίγον σκοτεινή εκδοχή της Ωραίας Κοιμωμένης, και το ξεκαρδιστικό εξάλεπτο βιντεάκι του Nicky Phelan κερδίζει δικαιωματικά μια θέση στη λίστα με τα αγαπημένα μας animation.

• της Ηρώς Κουνάδη

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ που στήσαμε μέσα σε λίγες μέρες από την επιστροφή μου στην Αθήνα. Διαβάστε τηn, πατώντας ΕΔΩ.

Με περίμεναν στο Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ για να βγάλουν την εφημερίδα τους ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Τα έχω ξαναγράψει εδώ σε άλλο σημείωμα... Πήγα την πρώτη μέρα που έφτασα και πήρα την ύλη. Και την ίδια μέρα το απόγευμα κάθισα και έκανα κασέ...

Παρασκευή πρωί παραδόθηκε και άρχισε να δουλεύεται... Είναι και στο τυπογραφείο δύσκολα τα πράγματα αυτή την εποχή... Κάποιοι λείπουν και κάποιοι περιμένουν να τελειώσουν με τους πελάτες τους τις δουλειές, για να φύγουν κι αυτοί...

Η Κατερίνα τη δούλεψε με πολύ προσοχή και τη Δευτέρα το μεσημέρι κάθισε λίγο παραπάνω και την τελείωσε. Ο Θύμιος, ο πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, πήγε την Τρίτη το πρωί και την πήρε για διόρθωση. Και στις 12 το μεσημέρι δώσαμε ραντεβού στο τυπογραφείο...

Κάναμε τις τελευταίες διορθώσεις και δώσαμε το “τυπωθείτω”. Πιο γρήγορα δεν μπορούσε να γίνει... Και μάλιστα με την ποιότητα που διαθέτει τόσο στο περιεχόμενο όσο και στην εμφάνιση της εφημερίδας...

Πραγματικά η συνεργασία μου μαζί τους, είναι καταπληκτική... Χθες το μεσημέρι ένοιωσα όμορφα όταν, τελειώνοντας, άκουσα πως προγραμματίζει το δικό του φευγιό για το φετινό καλοκαίρι...

Εγώ που θα μείνω πίσω θα παρακολουθώ την όλη πορεία των πραγμάτων με το πιεστήριο και τη διεκπεραίωση για να φτάσει το φύλλο στα σπίτια των συναδέλφων που το περιμένουν πως και πως...

Παράλληλα θα “σπρώξουμε” με τον Θοδωρή τις εκκρεμότητες της ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ, το επόμενο φύλλο που πρέπει να ολοκληρωθεί ώς τις 20 Αυγούστου και να φύγει από το ταχυδρομείο το πολύ ώς το τέλος του μήνα...

Ψιλοελέγχεται η κατάσταση με δεδομένες τις δυσκολίες του Αυγούστου. Ενός μήνα, που δε μοιάζει με τους άλλους. Όσο κι αν είναι “στριμωγμένα” τα πράγματα οικονομικά, δεν υπάρχει κανείς που να μη θέλει να κλέψει λίγο χρόνο για να ξεκουραστεί, να πάρει μια ανάσα και να ξαναβάλει μπροστά τον αγώνα για την επιβίωση...

Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ήταν ένα βήμα που έγινε πιο γρήγορα κι απ' ότι περίμενα... Αυτό σημαίνει πως ότι θέλουμε, το μπορούμε...

Το ξέρουμε... Αλλά αξίζει και το επιχειρούμε... Να μη σταματήσουμε στις όποιες δυσκολίες. Κι αυτές είναι για να ξεπερνιούνται...

Οι εφημερίδες είναι το γήπεδο μου... Μακάρι να είχα κάνα δυο ακόμα, αλλά πού; Ο κόσμος έχει φοβηθεί με τα αυξημένα έξοδα του ταχυδρομείου κι έχει μαζευτεί. Λάθος κατά τη γνώμη μου... Η παρέμβαση του Τύπου είναι μεγάλη, έχει δύναμη, αν λειτουργεί σωστά...

Το κακό είναι ότι δεν το καταλαβαίνουν εκείνοι που πραγματικά το χρειάζονται για τη στήριξή τους... Και σ' αυτό δεν μπορώ να κάνω και πολλά πράγματα...

Πήγαμε το απόγευμα σήμερα στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα... Ένα ανθρωπομάνι από όλο τον κόσμο μας περίμενε εκεί. Το πάρκο μας βρέθηκε ξαφνικά στο κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος...

Τραβήξαμε 38 φωτογραφίες που ανεβάσαμε σε ειδικό άλμπουμ στο Facebook. Όταν άρχισαν οι εργασίες, φύγαμε... Μιλούσαν αγγλικά και δεν είχαμε ακουστικά για μετάφραση για να ακούσουμε τους ομιλητές...

Ένα από τα αρνητικά που είδαμε ήταν η οργάνωση... Οι εθελοντές παιδιά από την Ακαδημία Πλάτωνα έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν... Αλλά δεν ήταν αρκετό αυτό. Οι χρόνοι ήταν κάτι διαφορετικό για τον καθένα...

Κανείς όμως δεν ένοιωθε άσχημα... Φυσούσε ένα ελαφρύ αεράκι που έκανε υποφερτή τη ζέστη... Ήταν μέσα σε μια υπέροχη φύση στο κέντρο της Αθήνας και μερικοί ούτε που το γνωρίζουν...

Κι ένοιωθαν ακόμα πιο όμορφα καθώς περπατούσαν στα χώματα που περπάτησε και δίδαξε ο μεγάλος φιλόσοφος Πλάτωνας. Συνειδητοποιημένοι άνθρωποι, είχαν την πρέπουσα σοβαρότητα...

Τόσο κόσμο από διαφορετικές εθνότητες είχαμε χρόνια να δούμε στο πάρκο μας... Με τις φωτογραφικές τους μηχανές και τα βίντεο, η Ακαδημία Πλάτωνα με την ιστορία της θα πάει παντού...

Και θα 'χουν να το λένε... Πήγαμε στην Ελλάδα και είδαμε πού δίδαξε ο Πλάτωνας... Ελπίζω ο Δήμος Αθηναίων να “ακούσει” την ομιλία – χαιρετισμό του Γ. Μπρούλια και να δείξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την περιοχή...

Στο γραφείο μου, στην ΠΕΤ ΟΤΕ, είμαι μόνος αυτόν τον καιρό λείπουν όλοι σε άδεια... Από το προσωπικό, ουδείς άλλος... Και όλα όσα συμβαίνουν πρέπει να τα κάνω εγώ...

Περσινή φωτογραφία από την καμμένη Πάρνηθα... Εϊναι πνεύμονας πρασίνου δίπλα στην Αθήνα κινδυνεύει...

Είμαι καλά! Αυγουστιάτικα στο γραφείο μου... Καταρχήν έχω δουλειά σε μια εποχή που η ανεργία τσακίζει... Δεν μπορώ να καλύψω επαρκώς όλες τις ανάγκες μου, μιας και το να χάνεις μια καλή δουλειά, όπως ήταν η εργασία μου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ έχει τις επιπτώσεις της στην κάλυψη συγκεκριμένων υποχρεώσεων. Έχω μπει όμως σε διαδικασία ρυθμίσεων και δεν κάμπτεται το ηθικό μου, διότι δεν είμαι μόνος μου...

Οι πολιτικές που με έφεραν ώς εδώ, οδήγησαν κι άλλους, πολλούς, τους περισσότερους, και μάλιστα σε πολύ χειρότερη κατάσταση... Τα είδατε στο χθεσινό δημοσίευμα για την Ισπανίδα δημοσιογράφο Κριστίνα Φαλλαράς... Βεβαίως είναι παλιό το δημοσίευμα, ο δικός της κατήφορος άρχισε το 2008, αλλά ο καθένας ξέρει το βάρος του δικού του φορτίου... Έτσι δεν είναι; Τα ξέρετε καλά αυτό...

Στο γραφείο όμως πραγματικά αυτή την περίοδο, καθώς πλησιάζουμε τον Δεκαπενταύγουστο, η ηρεμία είναι φοβερή. Ελάχιστα χτυπά το τηλέφωνο. Ακόμα και οι συνδικαλιστές απουσιάζουν. Έχουν κι αυτοί ανάγκη από μικρές διακοπές. Ο χειμώνας ο φετινός θα 'ναι δύσκολος...

Ακούω ειδήσεις... Καίγεται από χθες βράδυ η Πάρνηθα, ξανά, στη Βαρυμπόμπη... Κι όλη η Αθήνα μυρίζει καμμένη... Αυτή την ώρα η φωτιά είναι σε ύφεση, αλλά ξύπνησαν τραγικές μνήμες από την Πάρνηθα... Φυσάει ακόμα ένας πολύ δυνατός αέρας, επικίνδυνος για τη φωτιά... Κι έχω για παρέα μου το ραδιόφωνο της ΕΡΤ. Κατάφερα και το βρήκα στη διαδικτυακή μορφή του. Το έχω στη μπάρα δεξιά, επάνω, αλλά μην το ψάχνετε τώρα και χαλάτε το χρόνο σας. Πατήστε ΕΔΩ και θα ανοίξει μια νέα σελίδα για να το ακούσετε κι εσείς από τον υπολογιστή σας... Κι ΕΔΩ για να δείτε την τηλεόραση της ΕΡΤ. Είναι ότι πιο σοβαρό αυτή την ώρα...

Γράφω, διαβάζω, κάνω σε καλύτερες συνθήκες αυτά που έκανα και στις διακοπές μου. Για μένα αυτή η ζωή είναι όμορφη κι εγώ το παλεύω... Θέλω να ζω φυσιολογικά, όπως όλοι, κάνοντας αυτό που μου αρέσει...

Ευτυχώς είναι εδώ ο Θοδωρής και παλεύουμε μαζί να ολοκληρώσουμε τη ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ που έβαλα μπροστά πριν κατέβω στην Κρήτη για διακοπές και ήδη τα 2/3 είναι έτοιμα... Ξέρουμε ότι οι εποχές είναι κακές... Άντε τώρα να πεις σε κείνους που έχουν υποχρέωση να δώσουν αυτό που λείπει να ολοκληρώνουν και να τη δώσουν. Μέσα στον Αύγουστο.... Αυτό που για μένα είναι απλό, για άλλους έχει τις δυσκολίες του.

Ο φετινός Αύγουστος με τις ζέστες του επιδεινώνει κάπως την κατάσταση... Κι ωστόσο δεν το βάζουμε κάτω. Κάνουμε τα βήματα που χρειάζονται... Μικρά, αλλά σίγουρα, σταθερά για να έχουμε αποτέλεσμα...

Αυτή η εβδομάδα που διανύουμε και η ερχόμενη είναι από τις πιο δύσκολες. Το ξέρουμε... Έχουμε ξαναζήσει την Αθήνα πολλά χρόνια και σε άλλες σχετικά καλύτερες εποχές...

Εγώ, παρ' όλα αυτά, θα είμαι καθημερινά εδώ να σας κρατώ συντροφιά... Με απλά γραφτά, για να ροκανίζουμε το χρόνο μέχρι να επιστρέψετε κι εσείς και να μπούμε σε μια σειρά...

• Δείτε ΕΔΩ τη συμβαίνει στη Βαρυμπόμπη με τις φωτιές...
  

Το απόγευμα στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα...

Ο υπουργός Πολιτισμού της κυβέρνησης Σαμαρά, Πάνος Παναγιωτόπουλος, αποδοκιμάζεται την Κυριακή το βράδυ στο Ηρώδειο, όταν πήρε το λόγο να χαιρετίσει την έναρξη των εργασιών του 23ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Φιλοσοφίας. Τι περίμεναν δηλαδή, όσο είναι και παραμένουν προκλητικοί; Να τους χειροκροτούν;

Φιμωμένη η Ισπανίδα δημοσιογράφος Κριστίνα Φαλλαράς. Ένας χαρακτηριστικός τρόπος να δείξει πως δεν είναι ελεύθερη πια να ζήσει από τη δουλειά της...

Άλλες εποχές, τότε που Κριστίνα ήταν μια φυσιολογική δημοσιογράφος και έκανε καριέρα, φτάνοντας στη θέση της υποδιευθύντριας...

Το 2008, έγκυος οκτώ μηνών, η βραβευμένη ισπανίδα συγγραφέας Κριστίνα Φαλλαράς απολύθηκε από την εφημερίδα όπου εργαζόταν ως υποδιευθύντρια. Ήταν η αρχή της κατάρρευσης μιας χώρας που συμπαρέσυρε την ίδια και πολλούς συμπολίτες της. Τον Νοέμβριο του 2012 η Κριστίνα έλαβε μια επιστολή από την τράπεζα που εξηγούσε ότι επειδή δεν κατέβαλε τα χρέη της ξεκινούσε η διαδικασία έξωσης. Η κάτοχος του Βραβείου Hammet 2012 για το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα ισπανικής γλώσσας περιέγραψε σε μια μακρά επιστολή την πτώση της.

«Το να μιλάμε μας σώζει» λέει η ίδια και περιγράφει σε λεπτομέρειες την αγωνία αυτών που το σύστημα συνθλίβει. Αφού επέστρεψε τα κλειδιά του διαμερίσματός της τώρα μένει προσωρινά στο σπίτι ενός φίλου της με τα δύο παιδιά της.

Λέγομαι Κριστίνα Φαλλαράς και έγινα η πιο διάσημη εκδιωγμένη της Ισπανίας. Θα προτιμούσα να μιλάω για άλλα πράγματα, αλλά η εποχή και η χώρα επιβάλλουν αυτή τη συζήτηση. Την Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012, στις 19.40, μερικές ώρες πριν την έναρξη της δεύτερης γενικής απεργίας στην Ισπανία, ένας δικαστικός της Βαρκελώνης χτύπησε την πόρτα του σπιτιού μου στην πλατεία Universidad. Ακούγονταν ήδη τα ελικόπτερα της αστυνομίας πάνω από την απεργία. Τη στιγμή που ο γιός μου Λούκας άνοιξε την πόρτα και μου είπε «Μαμά, είναι ένας κύριος» έπαψα να είμαι συγγραφέας, δημοσιογράφος και εκδότρια και έγινα εκδιωκόμενη η οποία θα μπορούσε να καταθέσει τη μαρτυρία της γραπτά ή να πει τα επιχειρήματά της μπροστά σε μια κάμερα. Μια μαρτυρία ζωντανή, σε πρώτο πρόσωπο..

Γράφω από τα χαμηλά της Ισπανίας, από το μισό που κατέρρευσε. Το 2009 και 2010 2 εκατομμύρια εργαζόμενοι αύξησαν το ποσοστό των ανέργων. Αυτοί οι άνθρωποι δεν παίρνουν κανένα επίδομα το οποίο χορηγείται μόνο για 2 χρόνια στην Ισπανία. Και από το 2011 εκατοντάδες χιλιάδες απολυμένοι προστίθενται ακόμη. Τους βλέπουμε να πέφτουν, τους κάνουμε χώρο δίπλα μας. Ξέρουμε, εμείς κι αυτοί, ότι είναι αναπόφευκτο.

Από δω κάτω είναι δύσκολο να διακρίνεις αυτούς που έμειναν εκεί ψηλά, πρέπει να κάνεις προσπάθεια να θυμηθείς. Ξέρουμε πώς ζουν, τι τρώνε, τι αγοράζουν, πώς ντύνονται και μετακινούνται γιατί βρισκόμασταν κι εμείς εκεί πριν από καιρό. Αλλά η φτώχεια επιβάλλει τη λήθη και πιστεύω ότι αυτό βοηθάει κάπως. Αυτοί που βρίσκονται ψηλά, αντίθετα, δεν κοιτούν προς τα κάτω. Δεν μπορούν. Απομένουν κάποιοι δημοσιογράφοι που προσπαθούν μάταια να περιγράψουν τη φτώχεια, τις εξώσεις, το γιατί μιας αυτοκτονίας. Αλλά μπορούν; Αν δεν σας έχουν ποτέ κόψει το ρεύμα , το νερό, ή και τα δύο, η άποψη που έχετε για τη φτώχεια είναι ψεύτικη. Να γιατί σήμερα μπορώ να σας φανώ χρήσιμη. Είναι η εκδιωκόμενη που σας μιλάει.

Φυσικά είμαι κατάπληκτη που βρίσκομαι εδώ κάτω. Μια έξωση είναι μια διαδικασία πολύχρονη που ξεκινάει από μια απόλυση αλλά σας καταλαμβάνει εξ απήνης: είναι σαν να βρίσκεστε ξαφνικά γυμνός. Καθημερινά, στις 6 το πρωί το ξυπνητήρι στο κομοδίνο μου χτυπάει και μια δύναμη με σηκώνει από το κρεβάτι του, με οδηγεί προς το μπάνιο: να κερδίσω τη ζωή μου. Τη ζωή δεν την έχεις, τελικά, πρέπει να την κερδίσεις. Και αν δεν κερδίζεις τη ζωή σου τι συμβαίνει, τη χάνεις; Καθημερινά αυτή η σκέψη με κατακλύζει.

Είχα γράψει παλιότερα ότι «αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα». Είχα γράψει «τα παιδιά μου ζουν στο όριο της φτώχειας».Και στις 25 Ιανουαρίου 2012, στην εφημερίδα El Mundo, είχα γράψει «Ενοικιάζομαι».

«Γυναίκα λευκή, 43 ετών, δημοσιογράφος, συγγραφέας και εκδότρια. Ϋψος 1,69, 60 κιλά, κοκκινομάλλα, γαλάζια μάτια. Σπουδές πανεπιστημιακές, 25 χρόνια δημοσιογραφική εμπειρία και επαγγελματική σε 4 ισπανικές εφημερίδες, 4 ραδιοφωνικούς σταθμούς και τρεις τηλεοπτικούς. Δημοσίευσα έξι βιβλία, εκ των οποίων 4 μυθιστορήματα. Τρία από αυτά πήραν βραβείο. Ικανότητα γραφής για λογοτεχνία, πολιτική, οικονομία, κουζίνα, σεξ, βία, εκδόσεις, την οικογένεια και τις δυσκολίες της, την ανεργία, το έγκλημα, τον συνδικαλισμό και τα βάσανά του, με την ευρεία έννοια.

Ενοικιάζεται για: να σκέφτεται, να φροντίζει σπίτια ακόμη κι αν αυτή η αποστολή εμπεριέχει το μάζεμα μαρουλιών, να γράφει κάθε είδους κείμενα, αλληλογραφία, να βγάζει βόλτα τα ζώα ή και ανθρώπους, κατά προτίμηση ανθρώπους, να προετοιμάζει δράσεις υπακοής ή ανυπακοής δημόσιας ή ιδιωτικής.

Κάθε υπηρεσία που σας ενδιαφέρει και δεν περιέχεται σε αυτή τη λίστα θα μελετηθεί με προσοχή.

Τιμές συζητώνται, οι ενδιαφερόμενοι να απευθυνθούν στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.. Σεξουαλική επαφή, στοματικό σεξ, στριπ τηζ και παρεμφερή αποκλείονται”.

Οι περισσότερες απαντήσεις, παρά την παράκλησή μου, αφορούσαν σεξουαλικές καταστάσεις, μερικές φορές αρκετά ευφάνταστες. Αλλά κανείς δεν πήρε την πρότασή μου στα σοβαρά. Ωστόσο ήταν πραγματική, όπως οτιδήποτε γράφω και δημοσιεύω σε αυτή την εφημερίδα. Ήταν αληθινή όπως το ρεύμα που μου είχαν κόψει ένα μήνα πριν, αληθινή όπως τα κέρματα που μετρούσα για να αγοράσω το γάλα του πρωινού. Αλλά αυτά τα πράγματα πρέπει να έχεις ζήσει για να τα καταλάβεις, για να τα συνειδητοποιήσεις. Νόμιζα ότι το είχα συνειδητοποιήσει αλλά η επιστολή έξωσης που μου έφερε στο σπίτι ο δικαστικός ήταν σαν ένα μπλοκ πάγου που με ακινητοποίησε. Γυμνή και τρομοκρατημένη αλλά αποφασισμένη να μιλήσω για το φόβο, να εκφράσω με λόγια την αγωνία και να εξηγήσω την ενοχή.

Ονομάζομαι Κριστίνα Φαλλαράς, η εκδιωκόμενη που μιλάει, και ακριβώς 4 χρόνια πριν την απόφασή μου να μιλήσω, ένα χλιαρό πρωινό του Νοεμβρίου, στις 10 η ώρα, στις 17 Νοεμβρίου 2008, ο διευθυντής της εφημερίδας όπου ήμουν υποδιευθύντρια με απέλυσε. Εγκυο οκτώ μηνών. Εκείνη τη στιγμή η Ισπανία είχε 2,5 εκατομμύρια ανέργους και ξέραμε ότι αυτή η κατάσταση θα συνεχιζόταν ως το 2011. Μα, επιτέλους, λέγαμε όλοι μαζί εν χορώ, μια κρίση δεν μπορεί να διαρκέσει τόσο πολύ! Η κυβέρνηση Θαπατέρο μιλούσε για τα πρώτα μπουμπούκια, έλεγε ότι είχαμε ήδη πιάσει πάτο και ότι όλα σύντομα θα ξανάνθιζαν. Λίγο αργότερα ο σοσιαλιστής Θαπατέρο έριχνε δισεκατομμύρια ευρώ στις ισπανικές τράπεζες. Δημόσιο χρήμα.

Έτσι άρχισε η έξωσή μου. Από την απόλυση. Η El Pais απέλυσε 129 δημοσιογράφους. Θυμάμαι ότι σκεπτόμουν: κρέας προς απόλυση, πάμε, κατεβαίνουμε, υπάρχει χώρος. Αφού είμαι βετεράνος θα υπάρχουν διάφορα σκαλοπάτια. Πρώτο σκαλοπάτι, έχω αξία, είμαι σπουδαία επαγγελματίας, έχω την αποζημίωση, έχω το επίδομα ανεργίας, αντέχω ενάμιση χρόνο. Θα πάρω δύο μήνες μια ανάσα και θα καταπιώ το χταπόδι.

Το δεύτερο σκαλοπάτι. Έχω φτάσει στο τέλος του επιδόματος ανεργίας, θα κάνω περικοπές στα τρόφιμα, στα ρούχα. Προτεραιότητα στα παιδιά, να μην καταλάβουν τίποτα. Θα πρέπει να δημιουργήσω κάτι, μια εταιρεία συμβούλων, μια μικρή επιχείρηση. Θα επενδύσω ό,τι απέμεινε από την αποζημίωσή μου για να εξασφαλίσω το μέλλον των παιδιών μου. Αλήτες πολιτικάντηδες. Το δεύτερο σκαλοπάτι καλύπτει ολόκληρο τον δεύτερο χρόνο.

Τρίτο σκαλοπάτι. Τα παιδιά δεν πήγαν διακοπές φέτος. Αγάπη, πουλήσαμε το αυτοκίνητο. Σκατά, το επίδομα ανεργίας δεν φτάνει για τίποτα. Από δω και πέρα, οι φτηνότερες μάρκες, ρύζι αλλά όχι ρούχα. Η μικρή επιχείρηση που έστησα δεν έδωσε ακόμη τίποτα, πώς θα μπορούσε άλλωστε, σε τόσο λίγο χρόνο; Και γιατί ο σύντροφός μου δεν βρίσκει δουλειά; Ίσως εγκαταλείπει. Χρειάζομαι χάπια. Αν συναντήσω αστυνομικό στο δρόμο θα του σπάσω τα μούτρα. Ίσως να την πληρώσει ο υπάλληλος της τράπεζάς μου. Αν με ξαναπάρουν γιατί άργησα το ενοίκιο, θα εκραγώ. Χρειάζομαι χάπια. Το τρίτο σκαλοπάτι κάλυψε τα πρώτα δύο τρίτα της τρίτης χρονιάς..

• Πηγή: Από το Site iefimerida.gr