Όμορφο τοπίο από μια παιδική χαρά της Αθήνας… Πού, πότε; Μόνο ο φίλος μου Ηλίας Προβόπουλος ξέρει που την ανέβασε στον τοίχο του. Δεν είναι υπέροχη;


Χιονισμένα βόρεια προάστια της Αθήνας… Είναι φανερό από την ημερομηνία στο πλάι της φωτογραφίας ότι έχει τραβηχτεί με μηχανή σπιτιού, όχι επαγγελματική…


Όπως κι αυτή εδώ… Αλλά και οι δυο είναι σπάνιες και ξεχωριστές… Τι χιόνι δεν είναι ακόμα πολύ, αλλά είναι τόσο όμορφο καθώς «κολλάει» πάνω στα δέντρα και τα φυτά.


Ακόμα κι αυτό το απλό ξύλινο τραπέζι κήπου έχει την ομορφιά του. Το χιόνι που το στολίζει αντί για τραπεζομάντιλο, έχει μια ξεχωριστή εμφάνιση, μοναδική…


Η φωτογραφία αυτή είναι τραβηγμένη στην Πετρούπολη από φίλο που μένει εκεί… Το έκαναν χθες οι φίλοι. Φωτογραφίζονταν και οι ίδιοι. Κι εδώ το χιόνι δεν είναι πολύ και σίγουρα δεν θα κρατήσει, αλλά είναι πανέμορφο…


Να κι μια φωτογραφία από το Μεγάλο Πεύκο ή αλλιώς Νέα Πέραμος, όπως λένε τώρα το προάστιο της Αθήνας… Αν και δίπλα στη θάλασσα, το χιόνι έκανε την εμφάνιση του…


Σε ένα δημοτικό σχολείο της Αθήνας που λειτούργησε χθες . Διότι, ξέρετε, εδώ στην Ελλάδα, όλα κατεβάζουν ρολό με το παραμικρό… Τα παιδιά χαίρονται το παιχνίδι τους στα ελάχιστα χιόνια…


Η φίλη μου, Ερατώ Παλαιολόγου, μόλις που πρόλαβε να πιάσει στα χέρια της ένα… δείγμα χιονόμπαλας για να φωτογραφηθεί… Είναι αυτό που λέμε, η χαρά μέσα μας…

Αυτό το θέαμα πρόλαβα να το δω χθες το απόγευμα που έφευγα από τη δουλειά. Ύστερα όμως δεν βγήκα έξω. Δεν είχα δουλειά. Και δεν είδα, έστω και λίγο στρωμένο το χιόνι στη γειτονιά μου…


Τέτοιες εικόνες όμως γέμισε χθες το διαδίκτυο, απ’ όπου και τις… δανείστηκα για να «ντύσω» το κομμάτι μου. Δεν έχουν βέβαια σχέση με το περιεχόμενο του, αλλά δείχνουν τι επικράτησε χθες στο κέντρο…


Ναι, δεν τις έζησα από κοντά τέτοιες όμορφες στιγμές στο κέντρο της Αθήνας, αν και το λαχταρούσα. Ας είναι δεν είμαστε και παιδιά… Θα το αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία…

Οι ώρες είναι όμορφες στην Αθήνα… Με το χιόνι να πέφτει ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας. Και για να είμαι ειλικρινής αυτή τη φορά είδα να πέφτει πυκνό, αν και στρωμένο δεν είδα… Ας χαλαρώσουμε λίγο και ας απολαύσουμε αυτήν την όμορφη χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα με ένα όμορφο e-mail που πήρα, ύστερα από καιρό, από τον φίλο μου Νίκο.

Αναρωτηθήκατε ποτέ: Τι δουλειά έχουν οι κουτσοί και οι στραβοί τον άγιο Παντελεήμονα; Τι μας νοιάζει αν η αχλάδα έχει την ουρά μπροστά ή πίσω; Ποιος ήταν ο Κουτρούλης που έκανε τέτοιο πάταγο με το γάμο του; Ποιος Γιάννης πίνει και κερνάει;



ΚΟΥΤΣΟΙ ΣΤΡΑΒΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ

Στα 1830, σ' ένα χωριουδάκι της Κυνουρίας, στο Άστρος, παρουσιάστηκε ένας περίεργος άνθρωπος, που άρχισε να διαδίδει επίμονα ότι ήταν ο... Άγιος Παντελεήμονας, που ήρθε να σώσει τον κόσμο από τις διάφορες αρρώστιες, που τον μάστιζαν. Όπως γνωρίζουν οι πειρσσότεροι, ο πραγματικός Άγιος Παντελεήμονας είναι ο προστάτης των ανάπηρων και οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι γιατρεύει, εκτός από τις άλλες παθήσεις και τις παραμορφώσεις του σώματος, καθώς και τους τυφλούς. Ο άγνωστος, ωστόσο, του Άστρους δεν έκανε το παραμικρό θαύμα. Επειδή, όμως, δεν ενοχλούσε κανέναν με την παρουσία, τον άφηναν να λέει ό,τι θέλει. Παρ όλ' αυτά, η φήμη πως στο όμορφο χωριό της Κυνουρίας παρουσιάστηκε ο Άγιος Παντελεήμονας, απλώθηκε γρήγορα σε όλη την τότε Ελλάδα. Όπως ήταν επόμενο, όσοι έπασχαν από τα μάτια τους, τ' αφτιά τους, τα πόδια τους και από ένα σωρό άλλες ασθένειες, παράτησαν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους και ξεκίνησαν να πάνε στο Άστρος, με την ελπίδα ότι θα γίνουν καλά. Κι ήταν τόσοι πολλοί αυτοί οι ανάπηροι, ώστε από τα διάφορα χωριά που περνούσαν, έλεγαν οι άλλοι που τους έβλεπαν: «Κουτσοί, στραβοί, στον Άγιο Παντελεήμονα».



ΠΙΣΩ ΕΧΕΙ Η ΑΧΛΑΔΑ ΤΗΝ ΟΥΡΑ

Οι Ενετοί, που άλλοτε κυριαρχούσαν στις θάλασσες, εγκαινίασαν πρώτοι τα ιστιοφόρα μεταγωγικά, όταν ήθελαν να μεταφέρουν το στρατό τους. Τα καράβια αυτά ήταν ξύλινα και πελώρια και είχαν σχήμα αχλαδιού. Έσερναν δε τις περισσότερες φορές πίσω τους ένα μικρό καραβάκι, που έβαζαν μέσα τον οπλισμό και τα πολεμοφόδια, όπως ακόμα τρόφιμα και διάφορα πολεμικά σύνεργα. Οι Έλληνες τα είχαν βαφτίσει αχλάδες από το σχήμα τους. Έτσι όταν καμιά φορά στο πέλαγος παρουσιαζότανε κανένα άγνωστο καράβι, οι νησιώτες (βιγλάτορες) ανέβαιναν πάνω στους βράχους και απ'εκεί παρακολουθούσαν με αγωνία τις κινήσεις του. Αν ήταν απλώς ιστιοφόρο, δεν ανησυχούσαν τόσο, γιατί υπήρχε πιθανότης να συνεχίσει αλλού τον δρόμο του. Αν όμως ήταν "Αχλάδα" τους έπιανε πανικός, γιατί καταλάβαιναν ότι σε λίγο θ' άρχιζαν μάχες, πολιορκίες, πείνες και θάνατοι. Έφευγαν τότε για να πάνε να ετοιμάσουν την άμυνα τους. Από στόμα σε στόμα κυκλοφορούσε η φήμη ότι η "Αχλάδα" έχει πίσω την ουρά. Με την ουρά εννοούσαν το καραβάκι που έσερνε το μεταγωγικό. Άρα επίθεση. Και έλεγαν: "Πίσω έχει η Αχλάδα την ουρά", τι θα γίνει;



ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ

Οι φόροι πριν από το 19ο αιώνα ήταν τόσοι πολλοί στην Ελλάδα, ώστε όσοι δεν είχαν να πληρώσουν, έβγαιναν στο βουνό. Για τη φοβερή αυτή φορολογία, ο ιστορικός Χριστόφορος Άγγελος, γράφει τα εξής χαρακτηριστικά: «Οι επιβληθέντες φόροι ήσαν αναρίθμητοι, αλλά και άνισοι. Εκτός της δέκατης, του εγγείου και της διακατοχής των ιδιοκτησιών, έκαστη οικογένεια κατέβαλε χωριστά φόρον καπνού (εστίας), δασμόν γάμου, δούλου και δούλης καταλυμάτων, επαρχιακών εξόδων καφτανίων, καρφοπετάλλων και άλλων εκτάκτων. Ενώ δε ούτο βαρείς καθ' εαυτούς ήσαν οί επιβληθέντες φόροι, έτι βαρυτέρους και αφορήτους καθίστα ο τρόπος της εισπράξεως και η δυναστεία των αποσταλλομένων πρός τούτο υπαλλήλωνη εκμισθωτών. Φόρος ωσαύτως ετίθετο απί των ραγιάδων (υπόδουλος-τουρκ.raya) εκείνων οίτινες έτρεφον μακράν κόμην». Από το τελευταίο αυτό, έμεινε παροιμιώδης η φράση: «πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του».



ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ

Όταν κάποιος σε μία συζήτηση μας λέει πράγματα με τα οποία διαφωνούμε ή μας ακούγονται παράλογα, συνηθίζουμε να λέμε: "Μα τί είναι αυτά που μου λες; Αυτά είναι αηδίες και πράσσειν άλογα!".Το "πράσσειν άλογα" λοιπόν, δεν είναι πράσινα άλογα όπως πιστεύει πολύς κόσμος, όπως τα μικρά μου πόνυ, αλλά αρχαία ελληνική έκφραση. Προέρχεται εκ του ενεργητικού απαρέμφατου του ρήματος "πράττω" ή/και "πράσσω" (τα δύο τ, αντικαθίστανται στα αρχαία και από δύο σ), που είναι το "πράττειν" ή/και "πράσσειν" και του "άλογο" που είναι ουσιαστικά το ουσιαστικό "λόγος" = λογική (σε μία από τις έννοιες του) με το α στερητικό μπροστά. Α-λογο=παράλογο => Πράσσειν άλογα, το να κάνει κανείς παράλογα πράγματα.



ΣΑΡΔΑΜ

Η λέξη δεν έχει ετυμολογική ρίζα, αλλά προέρχεται από τον αναγραμματισμό του επιθέτου Μάνδρας. Ο Αχιλλέας Μάνδρας, ηθοποιός - σκηνοθέτης, γεννήθηκε το 1875 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν ο πρώτος που γύρισε η ελληνική κινηματογραφική ταινία. Επειδή έκανε πολλά μπερδέματα την ώρα που έπαιζε, σκέφθηκε να τα ονοματίσει. Έτσι αναγραμμάτισε το επώνυμό του και μας έδωσε μια καινούρια λέξη. Την καλλιτεχνική λέξη «Σαρδάμ».



ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

Στην Κόρινθο, που ήταν πλούσια πόλη, γίνονταν δύο πανηγύρια, για εμπόρους απ' όλο τον κόσμο. Το καθένα είχε διάρκεια ενάμιση μήνα. Όταν την κατέκτησαν οι Φράγκοι, αυτά συνεχίστηκαν. Όσοι συμμετείχαν σ' αυτά σαν να μην τρέχει τίποτα, έλεγαν, όταν τους ρωτούσαν, που πάνε : «είμαστε για τα πανηγύρια» . Έκφραση που σήμερα επικρατεί για όσους δεν έχουν επίγνωση της σοβαρότητας μιας κατάστασης.



ΤΙ ΚΑΠΝΟ ΦΟΥΜΑΡΕΙΣ

Συχνά, για κάποιον που δεν ξέρουμε τι είναι, ρωτάμε συνήθως : «τι καπνό φουμάρει;». Η φράση αυτή δεν προέρχεται, όπως νομίζουν πολλοί, από τη μάρκα των τσιγάρων που καπνίζει, αλλά κρατάει από τα βυζαντινά ακόμη χρόνια, ίσως και πιο παλιά. Η λέξη « καπνός » έχει εδώ την αρχαία σημασία της εστίας, δηλαδή, του σπιτιού. Ο ιστορικός Π. Καλλιγάς λέει κάπου : «Οι φορατζήδες έμπαιναν εις τας οικίας των εντόπιων και ερωτούν "τι καπνό φουμάρει εδώ; Κατά την απόκριση δε έβανον τον αναλογούντα φόρον». Όταν, λοιπόν, την εποχή εκείνη έλεγαν « καπνό », εννοούσαν σπίτι.

Το είπε και το έκανε. Το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας από χθες έχει ντυθεί στα λευκά. Και συνεχίζει κατά τα φαινόμενα η χιονόπτωση. Λόγω της χιονόπτωσης στα βόρεια του νομού η Τροχαία στην Αττική έχει διακόψει την κυκλοφορία στη λεωφόρο Πάρνηθος, στην περιφερειακή οδό Πεντέλης - Ν. Μάκρης, από το ύψος του στρατιωτικού νοσοκομείου Πεντέλης 414 μέχρι τη διασταύρωση Αγίου Πέτρου. Οι φωτογραφίες που «ντύνουν το κομμάτι είναι από τους τοίχους φίλων μου στο Facebook που τους εμπιστεύομαι… Εδώ τοπίο στον Λαγκαδά.


Ότι ακούμε τις τελευταίες ώρες είναι κάτι σαν αυτό: Η κίνηση των οχημάτων στη λεωφόρο Χασιάς - Δερβενοχωρίων, στο ύψος της μονής Κλειστών και στο ρεύμα προς Δερβενοχώρια, διεξάγεται μόνο με αντιολισθητικές αλυσίδες. Και οι οθόνες της τηλεόρασης μας χθες βράδυ γέμισαν από χιόνι. Μακάρι να δούμε κι εμείς εδώ στην Αθήνα γιατί μας ξεσήκωσε η φίλη μας Μαρία από τη Θεσσαλονίκη από όπου αυτή και η επόμενη φωτογραφία με χιονισμένα τα μέρη που γεννήθηκε…


Νωρίτερα διεκόπη η κυκλοφορία των οχημάτων στην Παλαιά Εθνική Οδό Αθηνών - Θηβών, από την περιοχή Φίχθι - Αγίας Σωτήρας έως την Οινόη, στο ρεύμα προς Θήβα και στην επαρχιακή οδό Ελευσίνας-Θήβας από το 4ο χλμ στο ρεύμα προς Θήβα στην περιοχή της Μάνδρας. Τσουχτερό κρύο και χιονοπτώσεις επικρατούν στη Βόρεια Ελλάδα, όπου τις τελευταίες ώρες άλλαξε άρδην το σκηνικό του καιρού. Από τις πρώτες πρωινές ώρες χιονίζει σε περιοχές γύρω από τη Θεσσαλονίκη (Άγιος Αθανάσιος, Χορτιάτης, Λαγκαδάς κ.ά.), ενώ οι πρώτες νιφάδες χιονιού έκαναν την εμφάνισή τους, πριν από λίγο, και στο κέντρο της πόλης. Κι αυτή και η επόμενη φωτογραφία είναι επίσης από τον Λαγκαδά.


Η θερμοκρασία έπεσε κατακόρυφα σε όλους τους νομούς της Μακεδονίας, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι στη Δυτική Μακεδονία, όπου λόγω της χιονόπτωσης έμειναν αρκετά σχολεία κλειστά, θα επικρατήσουν συνθήκες παγετού καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Την ίδια ώρα αποκαταστάθηκε η κυκλοφορία των οχημάτων στις επαρχιακές οδούς Ωραιοκάστρου - Μελισσοχωρίου και Αγίου Βασιλείου - Χορτιάτη, που είχε διακοπεί νωρίτερα, λόγω έντονης χιονόπτωσης. Χιονοπτώσεις σημειώνονται από τις πρώτες πρωινές ώρες στη Χαλκιδική, όπου η κίνηση στο ορεινό οδικό δίκτυο διεξάγεται με αντιολισθητικές αλυσίδες. Νιφάδες χιονιού πέφτουν σε περιφερειακούς δήμους της Θεσσαλονίκης, αλλά και στο πολεοδομικό συγκρότημα, χωρίς να δημιουργηθούν πάντως προβλήματα στην κυκλοφορία των οχημάτων.


Στα «λευκά» ντύθηκε η Δυτική Μακεδονία, με τον υδράργυρο να κάνει «βουτιά» τις τελευταίες ώρες. Χιόνια έπεσαν στη Φλώρινα, την Κοζάνη και τα Γρεβενά. Ο υδράργυρος, νωρίτερα το πρωί, στη Φλώρινα έπεσε στους -4 βαθμούς, ενώ στην Πτολεμαΐδα και την Καστοριά «έδειξε» -3 και -2 βαθμούς, αντίστοιχα. Από τη νύχτα χιονίζει και στο Νομό Ιωαννίνων με τον θερμόμετρο να δείχνει -4 βαθμούς στο Μέτσοβο και -3 στο Ανατολικό Ζαγόρι. Από τις 6 το πρωί, χιονίζει και μέσα στην πόλη των Ιωαννίνων ενώ στην Κόνιτσα σήμερα, δεν θα λειτουργήσουν τα σχολεία λόγω σφοδρής χιονόπτωσης.


Την ίδια ώρα, αντιολισθητικές αλυσίδες είναι απαραίτητες για όσα οχήματα κινούνται στον επαρχιακό δρόμο Σερρών - Βροντούς, ενώ στο σημείο αναμένεται και εκχιονιστικό μηχάνημα από την Περιφερειακή Ενότητα Σερρών. Κατά τη διάρκεια της Τρίτης 10/2 και κυρίως την Τετάρτη 11/2 τα φαινόμενα σταδιακά θα περιοριστούν στην Εύβοια και στο νότιο Αιγαίο, ωστόσο τοπικές χιονοπτώσεις ενδέχεται να εκδηλώνονται κατά διαστήματα και σε άλλες περιοχές της ανατολικής ηπειρωτικής χώρας. Η φωτογραφία από την χιονισμένη Καρδίτσα.

Τα τελευταία χρόνια πυκνώνουν οι έρευνες που επιβεβαιώνουν το σημαντικό ρόλο των φυτών στον καθαρισμό και στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα στους κλειστούς χώρους. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τα φυτά μειώνουν κατά 20% τη σκόνη και τα αιωρούμενα σωματίδια και μικροσωματίδια που ευθύνονται για αλλεργίες, ευαισθησίες και αναπνευστικά προβλήματα, ενώ μια άλλη μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι με τη βοήθεια των φυτών μπορούμε να «ρυθμίσουμε» την επιθυμητή σχετική υγρασία στο εσωτερικό των κτιρίων, ακόμα και να εξοικονομήσουμε... ενέργεια. Σύμφωνα με αυτή την τελευταία έρευνα, φαίνεται ότι νιώθουμε άνετα σε ένα περιβάλλον όπου η θερμοκρασία είναι 22 βαθμοί Κελσίου και η σχετική υγρασία 40%. Σε περιπτώσεις που η θερμοκρασία παραμένει σταθερή, αλλά η σχετική υγρασία μειώνεται, κρυώνουμε περισσότερο και χρειαζόμαστε περισσότερη θέρμανση για να ζεσταθούμε. Με τη βοήθεια φυτών όπως ο πάπυρος, μπορούμε να διατηρήσουμε τη σχετική υγρασία στο χώρο μας σε καλά επίπεδα, εξοικονομώντας παράλληλα από τη θέρμανση.


Όλοι οι χώροι του σπιτιού έχουν να κερδίσουν από την ομορφιά και την καθαριστική επίδραση των φυτών. Κάποια είδη, όμως, προσφέρονται περισσότερο και αποδίδουν καλύτερα σε συγκεκριμένους χώρους. Ας δούμε τους χώρους του σπιτιού έναν-έναν:
Καθιστικό: Είναι τόπος χαλάρωσης, ηρεμίας αλλά και σημείο συνάντησης και κοινωνικής δραστηριότητας. Έχει ανάγκη από χρώμα, που βελτιώνει τη διάθεση, προάγει την επικοινωνία και δημιουργεί φιλόξενη ατμόσφαιρα. Το αλεξανδρινό, ο πόθος, η δράκαινα είναι είδη που θα δώσουν χρώμα στο καθιστικό. Το μέγεθος του χώρου που διαθέτετε καθορίζει αν θα χρησιμοποιήσετε ψηλά φυτά, όπως ο φίκος, η σεφλέρα, το φυλλόδενδρο και η κέντια. Τα διαφορετικά φυλλώματά τους, σε διάφορους τόνους του πράσινου, δημιουργούν μια όαση. Φροντίστε μόνο να τοποθετήσετε τις γλάστρες σας σε σημεία του σαλονιού που δεν εμποδίζουν την κίνηση και το βλέμμα μέσα στο χώρο. Κοντά στα παράθυρα, εκεί όπου υπάρχει έντονο φως, μπορούμε να τοποθετήσουμε ανθοφόρα φυτά, όπως βολβούς (κυκλάμινα, ζουμπούλια, τουλίπες) ή χρυσάνθεμα, που εκτός από χρώμα θα προσφέρουν και διακριτικό άρωμα.
Κουζίνα: Η κουζίνα είναι χώρος δραστηριότητας, δημιουργίας και συνάντησης όπου τα φυτά, εκτός από το διακοσμητικό τους ρόλο, καθαρίζουν τον αέρα από τις μυρωδιές και, βέβαια, μπορούν να προσφέρουν υλικά για μαγείρεμα. Αν η κουζίνα σας είναι αρκετά φωτεινή, τοποθετήστε φυτά με χρώμα, όπως κυκλάμινα ή αζαλέες. Αν υπάρχει έλλειψη φωτισμού, χρησιμοποιήστε καλαθέα ή φιττόνια, είδη που έχουν έντονα διακοσμητικά φύλλα με διαφορετικές αποχρώσεις. Στο περβάζι της κουζίνας βάλτε γλάστρες με αρωματικά για τις συνταγές σας.


Γραφείο: Ίσως περισσότερο από κάθε άλλο χώρο, τα φυτά είναι απαραίτητα στο χώρο εργασίας, καθώς βελτιώνουν την ατμόσφαιρα, αυξάνουν την αποδοτικότητα και απορροφούν τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία που εκπέμπει ο ηλεκτρονικός υπολογιστής και οι άλλες ηλεκτρονικές και ηλεκτρικές συσκευές. Και εδώ το χρώμα βελτιώνει τη διάθεση, μειώνει την πίεση και το στρες, επηρεάζοντας θετικά την αποδοτικότητά μας. Σε δωμάτια με μέτριο φωτισμό, μπορείτε να βάλετε διεφενμπάχια και σανσεβιέρια, ενώ σε δωμάτια με λίγο φως σπαθίφυλλο. Είναι φυτά με χοντρό και ενδιαφέρον φύλλωμα. Επίσης, δημιουργήστε στην πιο φωτεινή γωνιά του δωματίου μια ανθισμένη σύνθεση με χρώμα. Αν το μέγεθος του χώρου το επιτρέπει, τοποθετήστε ένα φίκο ή ένα φιλόδενδρο, φυτά με όμορφο σχήμα και φύλλωμα.
Κρεβατοκάμαρα: Στην κρεβατοκάμαρα καλό είναι να βάλετε μικρά φυτά με έντονα χρώματα και λουλούδια, αλλά χωρίς πολύ πλούσιο φύλλωμα, καθώς τη νύχτα με τη φωτοσύνθεση τα φύλλα αποβάλλουν διοξείδιο του άνθρακα, κάνοντας την ατμόσφαιρα βαριά και δυσάρεστη. Έτσι, εδώ θα τοποθετήσετε μικρές σαιντπώλιες ή ορχιδέες, που δημιουργούν ήρεμη και φιλόξενη ατμόσφαιρα.
Μπάνιο: Έχει συνήθως λίγο φως και αρκετή υγρασία. Σε ένα ψηλόλιγνο δοχείο, μπορείτε να τοποθετήσετε στελέχη μπαμπού ή -αν ο χώρος το επιτρέπει- μπαμπού σε γλάστρες. O πάπυρος, επίσης, μπορεί να τοποθετηθεί στο μπάνιο, φτάνει να είναι αρκετά φωτεινό. Σε λουτρά με λίγο φως ταιριάζουν τα σπαθίφυλλα ή αν υπάρχει περισσότερο φως, τα χλωρόφυτα.


Έξι λόγοι για να συγκατοικήσετε με φυτά:
• Λειτουργούν ως «συστήματα» καθαρισμού και ανανέωσης του αέρα.
• Αποτελούν ρυθμιστικό παράγοντα της υγρασίας στο χώρο.
• Σε περιόδους ζέστης δροσίζουν την ατμόσφαιρα.
• «Απορροφούν» με τη φυλλωσιά τους τους θορύβους.
• «Φιλτράρουν» τη σκόνη και άλλα βλαβερά αιωρούμενα σωματίδια.
• Μειώνουν την επίδραση των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και του στατικού ηλεκτρισμού από τις ηλεκτρονικές και ηλεκτρικές συσκευές που μας περιβάλλουν.


Τι είναι η υδατοκαλλιέργεια; Για τα φυτά εσωτερικού χώρου υπάρχει ένα ειδικό σύστημα καλλιέργειας, η υδατοκαλλιέργεια, όπου το φυτό τοποθετείται σε διογκωμένη άργιλο και όχι σε χώμα. Με αυτή τη μέθοδο, τα φυτά έχουν λιγότερες ανάγκες σε νερό και ποτίζονται βάσει των ενδείξεων του μετρητή που υπάρχει στην ειδική γλάστρα. Το σύστημα της υδατοκαλλιέργειας, αν και πιο δαπανηρό ως λύση, σας απαλλάσσει από την έγνοια του πότε πρέπει να ποτίσετε και είναι ιδιαίτερα πρακτικό για τα μεγάλα φυτά ή τις συνθέσεις, στα οποία δεν είναι εύκολο να αδειάζετε το πιατάκι από το παραπανίσιο νερό.


Για να είναι τα φυτά σας υγιή:
• Κάθε είδος έχει διαφορετικές ανάγκες σε νερό, φως, σύσταση χώματος κλπ. Ενημερωθείτε για τις ανάγκες των καινούργιων φυτών που αποκτάτε. Παρατηρείτε τακτικά το χώμα και το φυτό, ώστε να αντιλαμβάνεστε πότε έχει ανάγκη από πότισμα. Όταν ποτίζετε φυτά σε γλάστρες που έχουν πιατάκι από κάτω, αδειάζετε το παραπανίσιο νερό για να μη σαπίσουν οι ρίζες.
• Εξασφαλίστε στα φυτά μια θέση μακριά από πηγές θερμότητας, όπως καλοριφέρ, κλιματιστικά ή τζάκι, σε ένα σημείο που να καλύπτει την ανάγκη τους για φως, ώστε να αναπτύσσονται καλά και να φωτοσυνθέτουν.
• Σε τακτά χρονικά διαστήματα, πρέπει να καταβρέχετε τα φύλλα με νερό και να τα καθαρίζετε, αν χρειάζεται, με ένα πανί από τη σκόνη. Να αφαιρείτε, επίσης, τα κίτρινα ή σάπια φύλλα, καθώς και τα ώριμα λουλούδια, για να παραμένει το φυτό υγιές και εύρωστο.
• Αερίζετε συχνά τους χώρους του σπιτιού χωρίς να εκθέτετε τα φυτά άμεσα σε ψυχρά ρεύματα. Έτσι, ανανεώνεται ο αέρας μέσα στο σπίτι και τα φυτά έχουν το φρέσκο και καθαρό αέρα που χρειάζονται. • Καλό είναι να λιπαίνετε τα φυτά σε τακτά χρονικά διαστήματα με υδροδιαλυτά λιπάσματα. Καθώς αναπτύσσονται σε τεχνητές συνθήκες, η τροφή που θα τους παρέχετε θα τα βοηθήσει να έχουν καλύτερη υγεία και ανάπτυξη.
• Την άνοιξη ή το καλοκαίρι ή όποτε ο καιρός το επιτρέπει, καλό είναι να βγάζετε τα φυτά εσωτερικού χώρου για λίγες μέρες έξω, να καταβρέχετε καλά τα φύλλα, αν χρειάζεται να αλλάζετε γλάστρα και να κάνετε ελαφρύ κλάδεμα σε όποια είδη το δέχονται.
• Παρατηρείτε συχνά τα φυτά σας, αυτή είναι η καλύτερη πρόληψη από τις προσβολές. Αν κάποιο φυτό παρουσιάσει πρόβλημα, απομακρύνετέ το από τα άλλα και συμβουλευτείτε άμεσα κάποιον ειδικό, προκειμένου να το αντιμετωπίσετε και να μην εξαπλωθεί και στα υπόλοιπα φυτά. Στους εσωτερικούς χώρους, οι προσβολές εξαπλώνονται ραγδαία. Αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε φάρμακα, θα πρέπει να το κάνετε σε εξωτερικό χώρο για να μην επιβαρύνετε την ατμόσφαιρα του σπιτιού με τοξικά χημικά.


Στα εξειδικευμένα φυτώρια και στα ανθοπωλεία της ελληνικής αγοράς θα βρείτε μια αρκετά μεγάλη ποικιλία φυτών εσωτερικού χώρου. Εκεί υπάρχουν ακόμα οι ειδικές γλάστρες καλλιέργειας, λιπάσματα, καθαριστικά και γυαλιστικά φύλλων, αλλά και εδαφικά μείγματα κατάλληλα για τις ανάγκες των συγκεκριμένων φυτών. Επίσης, στα καταστήματα ηλεκτρολογικών ειδών θα βρείτε ειδικά φωτιστικά σώματα που θα καλύψουν τις ανάγκες των φυτών σε φως, σε περίπτωση που θελήσετε να τα βάλετε σε πιο σκοτεινές πλευρές του σπιτιού. Τέλος, αν θελήσετε να μάθετε περισσότερα για το θέμα, θα βρείτε πολλά και ενδιαφέροντα για τον κόσμο των φυτών εσωτερικού χώρου και τις ευεργετικές τους ιδιότητες στο site: www.plants-for-people.org

• Η κ. Ελευθερία Σπαντιδάκη είναι αρχιτέκτων τοπίου (ΜΑ).
• Αναδημοσίευση από το http://www.vita.gr
• Οι φωτογραφίες έχουν παρθεί σε μια παλιά πολυκατοικία, κάπου κοντά στην Αχαρνών....

Μεσημέρι Σαββάτου μ’ ένα πολύ όμορφο ήλιο, σχεδόν ανοιξιάτικο, στο Θησείο. Με φόντο την Ακρόπολη. Νέοι έχουν πιάσει με τις παρέες τους τα βραχάκια, να απολαύσουν την όμορφη μέρα… Η φωτογραφία παρμένη από τον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου.


Είναι περίπου στο ύψος του παλιού, κλασικού θερινού κινηματογράφου ΘΗΣΕΙΟΝ που αν και Φλεβάρης και η πινακίδα λέει ότι θα ανοίξει τις πόρτες του στο κοινό τον Μάιο, έχουν ξεκινήσει εργασίες που θα τον κρατήσουν σε μια καλή κατάσταση. Βοηθάει βέβαια και ο καλός καιρός…


Λίγο πιο πάνω δυο νέα παιδιά παίζουν μουσική. Ή μάλλον ο ένας παίζει όλα τα όργανα, άνθρωπος ορχήστρα. Ο άλλος πουλάει C.D. με την ορχηστρική μουσική που παίζεται… Η αλήθεια είναι ότι τον χάζεψα τον νεαρό. Παίζει πολλά όργανα με πάθος και όρεξη για ζωή.


Παρατήρησα λίγο και την κοπέλα αυτής της φωτογραφίας. Άγνωστη σε μένα… Είχε ακουστικά στα αυτιά της και η μουσική την είχε συνεπάρει τόσο, που δεν έδινε καμιά σημασία στους γύρω περιπατητές. Ούτε που αντιλήφθηκε το «κλικ» του κινητού μου… Αλλά μου άρεσε με φόντο της Ακρόπολη…


Παρακολουθήστε μια παρέα που περπατά στον πεζόδρομο, ενώ δίπλα τους ένας νεαρός παίζει ηλεκτρική κιθάρα… Ο ήλιος είναι κόντρα και οι σκιές μπροστά μου. Αντιφωτογραφικό, αλλά υπέροχο, δε βρίσκετε; Ήμουν μόνος σ’ αυτή τη βόλτα, η παρέα ήταν άγνωστη, έτσι δεν υπήρχε λόγος για μια καλύτερη φωτογραφία…


Ο κόσμος παρά την ομορφιά της μέρας δεν ήταν πολύς, όπως μπορείτε να δείτε σ’ αυτή τη φωτογραφία. Κάποιοι ωστόσο κάθισαν στα τσιμεντένια παγκάκια να ξαποστάσουν. Η αλήθεια είναι ότι έκανε πολύ ζέστη και ο ήταν ιδρώτας παρών. Δείτε έναν υπέροχο ουρανό στο βάθος της Αποστόλου Παύλου…


Συχνά πάγκοι με έργα δημιουργών κάνουν την εμφάνισή τους... Είναι εκεί και πουλάνε ανάμεσα στα άλλα, πίνακες ζωγραφικής. Ετούτος εδώ ο καλλιτέχνης όμως άπλωσε ένα πανί κατάχαμα κι έβαλε πάνω τις δημιουργίες του. Ήταν τόσο σεμνός που δεν κάθισε κοντά τους, αλλά… απέναντι. Τον πρόσεξα στην επιστροφή μου.


Να και το τρενάκι με τους τουρίστες που γνωρίζουν την περιοχή της Ακρόπολης , η οποία φαίνεται στο βάθος… Ένας ξεναγός αναφέρει σε διάφορες γλώσσες, από τα μεγάφωνα του οχήματος, τα σημεία από τα οποία περνάνε και την ιστορία τους… Μου άρεσε…

Αν ήταν τα όνειρά μας χρόνια,

θα είχαμε κατακτήσει την αιωνιότητα

                 Θ.Ρ.

             ΑΔΙΑΒΑΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Λυπάμαι καθώς βλέπω το χρόνο να λιγοστεύει

και τις δουλειές μου ατέλειωτες.

Πιο πολύ όμως λυπάμαι για τα αδιάβαστα βιβλία,

που στοιβάζονται παραπονεμένα

στα ράφια της βιβλιοθήκης μου και στα μπαούλα,

περιμένοντας τη ματιά μου, το άγγιγμά μου,

το χέρι μου να τα ξεφυλλίσει.

΄Ολα εκείνα τα βιβλία που διάλεγα μικρός

και τα μάζευα να τα διαβάσω στα γεράματα.

Τώρα όμως ο χρόνος φεύγει

κι εκείνα περιμένουν υπομονετικά.

Τα περισσότερα θα μείνουν εκεί παραπονεμένα,

όπως τα χρήματα του φιλάργυρου σφραγισμένα στο σεντούκι του.

Θα υποστούν τη μεγαλύτερη προσβολή για ένα βιβλίο:

Θα μείνουν στο ράφι, ανέγγιχτα από χαρτοκόπτη.

Και πολλά ήσαν και είναι ακόμα όμορφα.

Καθώς τα κοιτάζω βλέπω στο καθένα εμένα.

Είμαι κι εγώ ένα αδιάβαστο βιβλίο!





   ΑΥΤΟ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕ

Δεν με πλήγωσε η δική σου μαχαιριά.

Κι αν με πλήγωσε δεν το κατάλαβα.

Το βόλι που έβαλες στο όπλο του εχθρού μου,

αυτό με σκότωσε!



     ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Είμαι πολυάσχολος τελευταία.

Ζω στην περίοδο της επιστροφής

των εικόνων της ζωής μου,

που η μνήμη μου ανακάλεσε

από την εφεδρεία της λήθης

και της λησμονιάς.

Εκείνες πήραν την πρόσκληση

και ήρθαν όλες πρόθυμα.

Ακόμα και μερικές

που είχαν σβήσει από καιρό.

Γι’ αυτό τώρα είμαι πολυάσχολος,

τις τακτοποιώ.

Θέλω να προλάβω να τις βάλω σε τάξη.

Και είναι τόσο πολλές…



           

     ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕΣ;

Καλά, δεν μπόρεσες να γίνεις στρατηγός.

Από στρατιώτης όμως,

γιατί παραιτήθηκες;



ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ…

«…Και έζησαν αυτοί καλά»,

μου έλεγε η γιαγιά μου, κάθε φορά

που τέλειωνε ένα παραμύθι.

«Κι εμείς καλύτερα», την διέκοπτα,

αρπάζοντας τη φράση από το στόμα της.

Κι εκείνη μου χάιδευε το κεφάλι

και με νανούριζε στην ποδιά της,

μέχρι να με πάρει ο ύπνος.

Θυμάμαι τη γιαγιά κάθε βράδυ.

Θυμάμαι τα παραμύθια της,

θυμάμαι τους προγόνους μου

και μονολογώ: «έζησαν αυτοί καλά…»

Δεν υπάρχει όμως κανείς να με διακόψει

με τη διαβεβαίωση: «Κι εμείς καλύτερα!»

Γι’ αυτό αφήνω το παραμύθι ατέλειωτο

στο ντουλάπι της μνήμης μου

και ξαναγυρίζω στο: «Μια φορά κι έναν καιρό…»

Είναι όμορφη αυτή η φράση,

γιατί σε ταξιδεύει μακριά.

Σε διώχνει από την πραγματικότητα.

Και πόσο τη θέλουμε όλοι αυτή τη φυγή…

Όπως το παραμύθι της γιαγιάς.

Όπως «Μια φορά κι έναν καιρό…»



ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Σήμερα είμαι εξαντλημένος.

΄Ολη τη νύχτα πάλευα

μ’ εκείνον τον ληστή,

που μου ’στησε καρτέρι,

για να μου πάρει την «Αιωνιότητα!»

Τελικά την κράτησα!

Φοβάμαι όμως μήπως μου τελειώσει.

Μήπως γίνει κι εκείνη στιγμή …



ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΕΧΘΡΟΣ

Αγάπησε τη Δικαιοσύνη

και της αφιερώθηκε.

Θέλησε, δουλεύοντας κοντά της,

να πολεμήσει το άδικο.

Όταν όμως το αντίκρισε

στο πρόσωπο του θανάτου λύγισε.

«Είναι δύσκολος εχθρός», παραδέχτηκε.



       ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ

΄Εγινε επαναστάτης και τον είπαν ήρωα.

Του έκαμαν αγάλματα πολλά.

΄Εδωσαν το όνομά του σε δρόμους.

Τον τύλιξαν με τη Σημαία και με την Ιστορία.

΄Εγραψαν και είπαν πολλά γι’ αυτόν.

Κανένας όμως δεν είπε και δεν έγραψε,

πως ήταν ένας απελπισμένος!



ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ…

Πάει κάθε μέρα στο λιμάνι

Και, με οδηγό τη μνήμη του,

ξαναζεί τα ταξίδια της ζωής του,

που είναι πολλά.

Όταν φεύγει δακρύζει.

Σκέφτεται με παράπονο

τα ταξίδια που δεν έκανε

και δεν πρόκειται να κάνει,

κι ας το ’θελε πολύ.

Τα βρίσκει κι εκείνα πολλά.

Σκέφτεται όμως πάντα και «Εκείνο το ταξίδι»,

που σίγουρα θα κάνει αλλά δεν θα το δει.

Σκέφτεται με αγωνία τη διαδρομή

και προπαντός τον προορισμό.

Θέλει πολύ να το αναβάλει.

Ψάχνει τρόπους να το ματαιώσει, αν μπορεί.

Δεν το θέλει «Εκείνο το ταξίδι»...



Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Θέλεις να μάθεις την αλήθεια για τον πόλεμο;

Ρώτα μανάδες σκοτωμένων ηρώων.

Ας είναι και Σπαρτιάτισσες.

Κι ας έχουν καύχημά τους

την ματωμένη ασπίδα του γιου τους

και στολίδι του σπιτιού τους

τη χρυσή δάφνη της πολιτείας.

Ρώτα να σου πουν τι έχουν στην καρδιά τους.

Γιατί εκεί, με το αίμα των παιδιών τους,

έχουν γραμμένο τον ορισμό του πολέμου,

τονισμένο με το αλάθευτο μητρικό τους ένστικτο.



           ΘΥΜΑΤΑΙ

Θύμωνε κάθε φορά που έφευγε τα βράδια

και η μάνα του τον ρωτούσε πότε θα γυρίσει.

Όταν γύριζε και ήταν αργά, θύμωνε πιο πολύ,

που την εύρισκε ξάγρυπνη να τον περιμένει.

Και ο θυμός γινόταν οργή, όταν τον ρωτούσε που ήταν.

Τώρα η μάνα δεν ζει πια.

Όταν φεύγει δεν τον ρωτά κανείς πότε θα γυρίσει.

Ούτε όταν γυρίζει τον περιμένει κανείς.

Πάλι όμως θυμώνει, αλλά τώρα,

επειδή δεν τον περιμένει κανείς.

Επειδή δεν τον ρωτά κανείς που ήταν.

Επειδή δεν ανησυχεί κανείς.

Μόνο ο ίδιος ανησυχεί. Ανησυχεί και θυμάται τη Μάνα.

Αλλά Εκείνη λείπει…



ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΧΑΜΕ ΚΗΔΕΙΑ

Σήμερα είχαμε κηδεία.

Κηδέψαμε το πεθαμένο χθες μας.

Εκφωνήσαμε επικήδειους πολλούς,

τονίζοντας πόσα πετύχαμε

και υποσχεθήκαμε αιώνια μνήμη

στο χθες μας που έφυγε.

Αργότερα άλλοι θα κηδέψουν

Το σήμερα, το αύριο και το μέλλον μας,

υποσχόμενοι, όπως κι εμείς στο χθες:

«Αιώνια μνήμη…»