Γράφαμε χθες ότι ο καιρός φεύγει σαν αέρας. Και είναι αλήθεια. Η εφαρμογή μνήμης του Facebook φέρνει καθημερινά μπροστά μας φωτογραφίες από το μακρινό πια 2015, όταν είχαμε πάει στο Βανκούβερ του Καναδά και... γυρίσαμε παντρεμένοι. Με λουλούδια λοιπόν το γιορτάζουμε.


Είναι πολύ όμορφες τέτοιες περιστάσεις. Τιμούμε ότι πιο όμορφο ευλόγησε ο Ιεχωβά, τον θεσμό του γάμου. Και πέρα από τα προσωπικά "ευχαριστώ" θεωρούμε σκόπιμο να κάνουμε και σήμερα μια αναφορά εδώ, καθώς μας κατακλίσατε με τις ευχές σας. Χαιρόμαστε που είστε στη ζωή μας.


"Έντυσα" αυτή την ανάρτηση με λουλούδια εποχής. Αυτή την ανεμώνη, ας πούμε τη βρήκαμε πριν μερικές εβδομάδες στη βόλτα που κάναμε με φίλους μας στην Πεντέλη. Η Σούλα την έβαλε στο ταμπλώ του SUBARU και την φωτογράφησε.


Κι αυτά είναι από την Άνδρο φωτογραφημένο από τον φίλο μας Λεωνίδα. Κάπως έτσι, σαν άνοιξη βλέπουμε τη ζωή μας. Μπορεί να άργησε λίγο, αλλά ήρθε. Κι αυτό είναι που έχει σημασία. Ότι υπάρχει και μαζί προχωρούμε στη ζωή σε μια εποχή που τίποτα δεν είναι τόσο εύκολο, ούτε δεδομένο.


Στα χέρια της Σούλας η ανεμώνη. Νιώθω σα να την έκοψε για μένα και την ευχαριστώ. Προσπαθώ κι εγώ να κάνω, κάθε μέρα που ξημερώνει, το καλύτερο που μπορώ. Δεν είναι πάντα εύκολο, επειδή είμαστε ατελείς, αλλά το παλεύουμε κι αυτό έχει σημασία.


Το μεσημέρι οι φίλοι μας Άρης και Χάρις θέλουν να είμαστε μαζί για να γιορτάσουμε αυτή την όμορφη επέτειο. Και θα είμαστε στην Κηφισιά σε μια όμορφη ψαροταβέρνα. Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής. Να μοιράζεσαι με τους καλύτερους σου φίλους, τις πιο όμορφες στιγμές.