Σήμερα, παίρνω ύλη για το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος"

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο πουκυκξλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Σήμερα, Παρασκευή 27/12/2024 παίρνω ύλη για το νέο τεύχος.

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρλίου 2024 κατέβαίνω στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Με χειμώνα και ρό, ανάμεσα σε μια μικρή ανάπαυλ!; Όλα θα γίνουν όπως ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας "γεμίζει" και να μας ενθουσιάζει. 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

The News

Πώς μπορεί να μας βοηθήσει η τρυφερή συμπόνια του Ιησού και τώρα και πάντα…

papas.martiria1.080316
Φωτογραφίες της αδελφής Aneliq Georgieva από τη Βουλγαρία. Δεν ξέρουμε πού έχουν τραβηχτεί οι φωτογραφίες που ανέβασε χθες στην ομάδα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ, αλλά σίγουρα είναι πολύ ενθαρρυντικές…

papas.martiria2.080316
Άνθρωποι κάθε επιπέδου θα ακούσουν και θα θελήσουν να μάθουν… Ιδού λοιπόν όλη η αλήθεια, για να μην έχουμε καμιά απολύτως αναστολή στο έργο μας, ιδιαίτερα αυτόν τον καιρό, που έχουμε το μοίρασμα της πρόσκλησης για την Ανάμνηση.

papas.martiria3.080316
Ναι, δεν υπάρχει κανείς και τίποτα να μας σταματήσει… Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας, πρόβατα και αλλά που έχουν διάθεση καρδιά; να μάθουν για τον αληθινό Θεό και τη θυσία του μονογενή Γιού του. Και αυτό κάνουμε…

anamnisi2.2016
Μοιράζουμε την πρόσκληση για την φετινή Ανάμνηση… Είναι μια καλή ευκαιρία, μιας και η εκκλησία μας Αθήνα Αττική θα γιορτάσει την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού Χριστού στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, στο κέντρο της Αθήνας, να έρθουν να την παρακολουθήσουν και να μάθουν πολλά πράγματα. Εξάλλου είναι δωρεάν…

agia.grafi.xromaΤα όσα έκανε ο Ιησούς Χριστός για να βοηθήσει τους ανθρώπους όταν ζούσε στη γη ήταν θαυμάσια. Αυτό αλήθευε σε τέτοιο βαθμό ώστε ένας αυτόπτης μάρτυρας, αφού αφηγήθηκε πολλά γεγονότα της ζωής του Ιησού, είπε: «Υπάρχουν, μάλιστα, και άλλα πολλά που έκανε ο Ιησούς, τα οποία, αν γράφονταν με κάθε λεπτομέρεια, ο κόσμος ο ίδιος, νομίζω, δεν θα μπορούσε να χωρέσει τους ρόλους που θα γράφονταν». (Ιωάννης 21:25) Εφόσον ο Ιησούς επιτέλεσε τόσο πολλά πάνω στη γη, ίσως ρωτήσουμε: “Πώς μπορεί να είναι βοηθός μας στον ουρανό; Μπορούμε να ωφεληθούμε από την τρυφερή συμπόνια του Ιησού τώρα;”

Η απάντηση είναι πολύ συγκινητική και καθησυχαστική. Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ο Χριστός μπήκε «στον ίδιο τον ουρανό, για να εμφανιστεί τώρα μπροστά στο πρόσωπο του Θεού για εμάς». (Εβραίους 9:24) Τι έκανε για εμάς; Ο απόστολος Παύλος εξηγεί: «[Ο Χριστός] μπήκε, όχι με το αίμα τράγων και νεαρών ταύρων, αλλά με το δικό του αίμα, μία φορά για πάντα στον άγιο τόπο [«στον ίδιο τον ουρανό»] και εξασφάλισε αιώνια απελευθέρωση για εμάς».—Εβραίους 9:12· 1 Ιωάννη 2:2.

Τι καλά νέα είναι αυτά! Η ανάληψη του Ιησού στον ουρανό, αντί να βάλει τέλος στο θαυμάσιο έργο που έκανε προς όφελος των ανθρώπων, του έδωσε τη δυνατότητα να επιτελέσει ακόμη περισσότερα για την ανθρωπότητα. Αυτό συμβαίνει διότι ο Θεός, με τη μεγάλη παρ’ αξία καλοσύνη του, διόρισε τον Ιησού να υπηρετεί ως «δημόσιος υπηρέτης»—αρχιερέας—«στα δεξιά του θρόνου της Μεγαλειότητας στους ουρανούς».—Εβραίους 8:1, 2.

«Δημόσιος Υπηρέτης»

Στον ουρανό, λοιπόν, ο Ιησούς θα ήταν δημόσιος υπηρέτης για τους ανθρώπους. Θα έκανε ένα έργο παρόμοιο με αυτό που έκανε ο αρχιερέας του Ισραήλ προς όφελος των λάτρεων του Θεού στους αρχαίους χρόνους. Και ποιο ήταν αυτό το έργο; Ο Παύλος εξηγεί: «Κάθε αρχιερέας διορίζεται να προσφέρει και δώρα και θυσίες· άρα ήταν αναγκαίο να έχει και αυτός [ο Ιησούς Χριστός που έχει αναληφθεί] κάτι να προσφέρει».—Εβραίους 8:3.

Ο Ιησούς είχε να προσφέρει κάτι πολύ ανώτερο από εκείνο που πρόσφερε ο αρχαίος αρχιερέας. «Αν το αίμα τράγων και ταύρων» μπορούσε να φέρει ένα βαθμό πνευματικής καθαρότητας στον αρχαίο Ισραήλ, «πόσο μάλλον το αίμα του Χριστού θα [καθάριζε] τη συνείδησή μας από νεκρά έργα για να αποδίδουμε ιερή υπηρεσία προς τον ζωντανό Θεό;»—Εβραίους 9:13, 14.

Ο Ιησούς είναι επίσης ένας ξεχωριστός δημόσιος υπηρέτης επειδή του έχει χορηγηθεί αθανασία. Στον αρχαίο Ισραήλ «πολλοί έπρεπε διαδοχικά να γίνονται ιερείς επειδή εμποδίζονταν από το θάνατο να παραμένουν ιερείς». Αλλά τι θα λεχθεί για τον Ιησού; Ο Παύλος γράφει: «Αυτός έχει την ιεροσύνη του χωρίς κανένα διάδοχο. Συνεπώς, μπορεί και να σώζει πλήρως εκείνους που πλησιάζουν τον Θεό μέσω αυτού, επειδή είναι πάντοτε ζωντανός για να συνηγορεί υπέρ εκείνων». (Εβραίους 7:23-25· Ρωμαίους 6:9) Ναι, έχουμε στα δεξιά του Θεού στον ουρανό ένα δημόσιο υπηρέτη ο οποίος “είναι πάντοτε ζωντανός για να συνηγορεί για εμάς”. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό για εμάς τώρα!

Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, οι άνθρωποι συνέρρεαν κοντά του για βοήθεια, και μερικές φορές κάλυπταν μεγάλες αποστάσεις προκειμένου να επωφεληθούν από τη βοήθειά του. (Ματθαίος 4:24, 25) Στον ουρανό, ο Ιησούς είναι ευπρόσιτος σε ανθρώπους όλων των εθνών. Από τη θέση του στους ουρανούς, είναι πάντα διαθέσιμος ως δημόσιος υπηρέτης.

Τι Είδους Αρχιερέας Είναι ο Ιησούς;

Η εικόνα του Ιησού Χριστού όπως σκιαγραφείται στις αφηγήσεις των Ευαγγελίων δεν μας αφήνει καμιά αμφιβολία για τη διάθεση που είχε να προσφέρει βοήθεια καθώς και για την τρυφερή του συμπόνια. Πόσο αυτοθυσιαστικός ήταν! Σε αρκετές περιπτώσεις, η ιδιωτική του ζωή παραβιάστηκε όταν αυτός και οι μαθητές του προσπαθούσαν να βρουν την απαραίτητη ξεκούραση. Αντί να νιώθει ότι του αποστερούσαν πολύτιμες στιγμές ειρήνης και ησυχίας, “σπλαχνιζόταν” τους ανθρώπους που ζητούσαν τη βοήθειά του. Ακόμη και όταν ήταν κουρασμένος, πεινασμένος και διψασμένος, ο Ιησούς “τους δεχόταν με καλοσύνη” και ήταν διατεθειμένος να μείνει νηστικός προκειμένου να βοηθήσει ειλικρινείς αμαρτωλούς.—Μάρκος 6:31-34· Λουκάς 9:11-17· Ιωάννης 4:4-6, 31-34.

Επειδή ένιωθε ευσπλαχνία, ο Ιησούς έκανε πρακτικές ενέργειες για να καλύψει τις σωματικές, συναισθηματικές και πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων. (Ματθαίος 9:35-38· Μάρκος 6:35-44) Επιπλέον, τους δίδαξε να βρουν διαρκή ανακούφιση και παρηγοριά. (Ιωάννης 4:7-30, 39-42) Λόγου χάρη, πόσο ελκυστική ήταν η προσωπική πρόσκληση που απηύθυνε: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω. Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας».—Ματθαίος 11:28, 29.

Η αγάπη του Ιησού για τους ανθρώπους ήταν τόσο μεγάλη ώστε τελικά έδωσε τη ζωή του για την αμαρτωλή ανθρωπότητα. (Ρωμαίους 5:6-8) Σε σχέση με αυτό, ο απόστολος Παύλος έκανε τον εξής συλλογισμό: «Αυτός [ο Ιεχωβά Θεός], που δεν λυπήθηκε ούτε τον ίδιο του τον Γιο αλλά τον παρέδωσε για όλους εμάς, γιατί, λοιπόν, μαζί με αυτόν δεν θα μας δώσει με καλοσύνη και όλα τα άλλα πράγματα; Ο Χριστός Ιησούς είναι εκείνος που πέθανε, και μάλιστα εκείνος που εγέρθηκε από τους νεκρούς, ο οποίος είναι στα δεξιά του Θεού, ο οποίος και συνηγορεί για εμάς».—Ρωμαίους 8:32-34.

Συμπονετικός Αρχιερέας

Ως άνθρωπος, ο Ιησούς ένιωσε πείνα, δίψα, κούραση, οδύνη, πόνο και θάνατο. Η ένταση και οι πιέσεις που υπέμεινε τον εξάρτισαν με πολύ μοναδικό τρόπο ώστε να υπηρετεί ως Αρχιερέας για την πάσχουσα ανθρωπότητα. Ο Παύλος έγραψε: «[Ο Ιησούς] ήταν υποχρεωμένος να γίνει όμοιος με τους “αδελφούς” του από όλες τις απόψεις, για να γίνει ελεήμων και πιστός αρχιερέας όσον αφορά πράγματα που έχουν σχέση με τον Θεό, ώστε να προσφέρει εξιλαστήρια θυσία για τις αμαρτίες του λαού. Διότι εφόσον ο ίδιος υπέφερε όταν υποβαλλόταν σε δοκιμή, είναι ικανός να προστρέξει σε βοήθεια εκείνων που υποβάλλονται σε δοκιμή».—Εβραίους 2:17, 18· 13:8.

Ο Ιησούς κατέδειξε ότι έχει τα προσόντα και τη διάθεση να βοηθήσει ανθρώπους να πλησιάσουν τον Θεό. Μήπως αυτό σημαίνει, όμως, ότι χρειάζεται να πείθει έναν σκληρό και ανελέητο Θεό που είναι απρόθυμος να συγχωρεί; Όχι βέβαια, διότι η Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι ο “Ιεχωβά είναι αγαθός και πρόθυμος να συγχωρεί”, προσθέτοντας: «Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, εκείνος είναι πιστός και δίκαιος ώστε να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία». (Ψαλμός 86:5· 1 Ιωάννη 1:9) Στην πραγματικότητα, τα τρυφερά λόγια και οι πράξεις του Ιησού αντανακλούν τη συμπόνια, το έλεος και την αγάπη του ίδιου του Πατέρα του.—Ιωάννης 5:19· 8:28· 14:9, 10.

Πώς φέρνει ο Ιησούς ανακούφιση στους μετανοημένους αμαρτωλούς; Βοηθώντας τους να βρουν χαρά και ικανοποίηση καθώς καταβάλλουν ειλικρινείς προσπάθειες να ευαρεστούν τον Θεό. Γράφοντας σε χρισμένους συγχριστιανούς του, ο Παύλος συνόψισε την κατάσταση λέγοντας: «Εφόσον, λοιπόν, έχουμε έναν μεγάλο αρχιερέα ο οποίος έχει διαβεί τους ουρανούς, τον Ιησού, τον Γιο του Θεού, ας συνεχίσουμε να τον ομολογούμε. Διότι έχουμε ως αρχιερέα, όχι κάποιον που δεν μπορεί να αισθανθεί συμπόνια για τις αδυναμίες μας, αλλά κάποιον που έχει δοκιμαστεί από όλες τις απόψεις όπως εμείς, αλλά χωρίς αμαρτία. Ας πλησιάζουμε, λοιπόν, με παρρησία το θρόνο της παρ’ αξία καλοσύνης, για να λάβουμε έλεος και να βρούμε παρ’ αξία καλοσύνη για βοήθεια στον κατάλληλο καιρό».—Εβραίους 4:14-16.

«Βοήθεια στον Κατάλληλο Καιρό»

Τι μπορούμε να κάνουμε, όμως, όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα που είναι πέραν των δυνάμεών μας—σοβαρές αρρώστιες, το συντριπτικό βάρος της ενοχής, εξουθενωτική αποθάρρυνση και κατάθλιψη; Μπορούμε να κάνουμε χρήση της προμήθειας στην οποία στηριζόταν τακτικά και ο ίδιος ο Ιησούς—του πολύτιμου προνομίου της προσευχής. Λόγου χάρη, τη νύχτα προτού δώσει τη ζωή του για εμάς, «συνέχισε να προσεύχεται πιο ένθερμα· και ο ιδρώτας του έγινε σαν σταγόνες αίματος που έπεφταν στο έδαφος». (Λουκάς 22:44) Ναι, ο Ιησούς γνωρίζει πώς νιώθει κάποιος όταν προσεύχεται στον Θεό με μεγάλη ένταση. «Πρόσφερε δεήσεις καθώς και ικεσίες σε Εκείνον που μπορούσε να τον σώσει από το θάνατο, με δυνατές κραυγές και δάκρυα, και εισακούστηκε χάρη στο θεοσεβή του φόβο».—Εβραίους 5:7.

Ο Ιησούς γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να “εισακούονται” και να ενισχύονται. (Λουκάς 22:43) Επιπλέον, υποσχέθηκε: «Αν ζητήσετε κάτι από τον Πατέρα, θα σας το δώσει στο όνομά μου. Να ζητάτε και θα λάβετε, για να γίνει η χαρά σας πλήρης». (Ιωάννης 16:23, 24) Συνεπώς, μπορούμε να ικετεύουμε τον Θεό με την πεποίθηση ότι εκείνος θα αφήσει τον Γιο του να εφαρμόσει την εξουσία του και την αξία της λυτρωτικής του θυσίας προς όφελός μας.—Ματθαίος 28:18.

Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι, με την ουράνια ιδιότητά του, ο Ιησούς θα προσφέρει το ορθό είδος βοήθειας στον κατάλληλο καιρό. Παραδείγματος χάρη, αν έχουμε διαπράξει κάποια αμαρτία για την οποία μετανοούμε ειλικρινά, μπορούμε να αντλήσουμε παρηγοριά από τη διαβεβαίωση ότι «έχουμε βοηθό προς τον Πατέρα, τον Ιησού Χριστό, που είναι δίκαιος». (1 Ιωάννη 2:1, 2) Ο Βοηθός και Παρηγορητής μας στον ουρανό θα συνηγορήσει για εμάς ώστε οι προσευχές μας που γίνονται στο όνομά του και σε αρμονία με τις Γραφές να απαντηθούν.—Ιωάννης 14:13, 14· 1 Ιωάννη 5:14, 15.

Δείχνοντας Εκτίμηση για τη Βοήθεια του Χριστού

Περιλαμβάνονται και άλλα εκτός από το να ικετεύουμε τον Θεό μέσω του Γιου του. Με την αξία της λυτρωτικής του θυσίας, «ο Χριστός, μέσω εξαγοράς», έγινε, σαν να λέγαμε, “ο ιδιοκτήτης που αγόρασε” την ανθρώπινη φυλή. (Γαλάτες 3:13· 4:5· 2 Πέτρου 2:1) Μπορούμε να δείξουμε την εκτίμησή μας για όλα όσα κάνει ο Χριστός για εμάς αναγνωρίζοντας ότι είναι ο ιδιοκτήτης μας και ανταποκρινόμενοι χαρωπά στην πρόσκλησή του: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώνει το ξύλο του βασανισμού του κάθε ημέρα και ας με ακολουθεί συνεχώς». (Λουκάς 9:23) “Το να απαρνηθεί κάποιος τον εαυτό του” δεν σημαίνει απλώς να δηλώσει ότι αλλάζει ιδιοκτήτη. Ούτως ή άλλως, ο Χριστός «πέθανε για όλους ώστε εκείνοι που ζουν να μη ζουν πια για τον εαυτό τους αλλά για αυτόν που πέθανε για εκείνους». (2 Κορινθίους 5:14, 15) Επομένως, η εκτίμηση για το λύτρο θα ασκεί βαθιά επίδραση στη στάση, στους στόχους και στον τρόπο της ζωής μας. Το γεγονός ότι θα είμαστε αιώνια χρεώστες στον “Χριστό Ιησού, ο οποίος έδωσε τον εαυτό του για εμάς”, θα πρέπει να μας υποκινεί να μαθαίνουμε περισσότερα για αυτόν και τον στοργικό Πατέρα του, τον Ιεχωβά Θεό. Θα πρέπει επίσης να αυξάνουμε σε πίστη, να ζούμε σύμφωνα με τους επωφελείς κανόνες του Θεού και να είμαστε “ζηλωτές για καλά έργα”.—Τίτο 2:13, 14· Ιωάννης 17:3.

Η Χριστιανική εκκλησία είναι το μέσο με το οποίο λαβαίνουμε επίκαιρη πνευματική τροφή, ενθάρρυνση και κατεύθυνση. (Ματθαίος 24:45-47· Εβραίους 10:21-25) Λόγου χάρη, αν κάποιοι είναι πνευματικά άρρωστοι, μπορούν “να καλέσουν τους [διορισμένους] πρεσβυτέρους της εκκλησίας”. Ο Ιάκωβος προσθέτει τη διαβεβαίωση: «Και η προσευχή της πίστης θα κάνει καλά εκείνον που πάσχει, και ο Ιεχωβά θα τον εγείρει. Και αν έχει διαπράξει αμαρτίες, αυτό θα του συγχωρηθεί».—Ιακώβου 5:13-15.

Για παράδειγμα: Κάποιος φυλακισμένος στη Νότια Αφρική έστειλε επιστολή σε έναν πρεσβύτερο εκφράζοντας εκτίμηση για «όλους τους Μάρτυρες του Ιεχωβά που επιτελούν το καλό έργο το οποίο άρχισε ο Ιησούς Χριστός και βοηθούν ανθρώπους που αγωνίζονται να εισέλθουν στη Βασιλεία του Θεού». Κατόπιν έγραψε: «Χάρηκα πολύ όταν έλαβα την επιστολή σας. Το ενδιαφέρον σας για την πνευματική μου απολύτρωση με άγγιξε βαθιά. Μου παρέχει έναν επιπρόσθετο λόγο για να αρχίσω να ανταποκρίνομαι στην πρόσκληση του Ιεχωβά Θεού για μετάνοια. Εδώ και 27 χρόνια, ολισθαίνω και λοξοδρομώ στο σκοτάδι της αμαρτίας, της απάτης, των παράνομων σχέσεων, των ανήθικων συνηθειών και των ύποπτων θρησκειών. Από τότε που γνώρισα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, νιώθω ότι επιτέλους βρήκα την οδό—την αληθινή οδό! Το μόνο που χρειάζεται είναι να την ακολουθήσω».

Περισσότερη Βοήθεια στο Εγγύς Μέλλον

Οι επιδεινούμενες παγκόσμιες συνθήκες αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι ζούμε στην κρίσιμη εκείνη περίοδο που θα προηγούνταν από το ξέσπασμα της “μεγάλης θλίψης”. Ακριβώς τώρα, ένα μεγάλο πλήθος από όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες “πλένουν τις στολές τους και τις κάνουν λευκές με το αίμα του Αρνιού”. (Αποκάλυψη 7:9, 13, 14· 2 Τιμόθεο 3:1-5) Ασκώντας πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού, λαβαίνουν συγχώρηση αμαρτιών και βοηθιούνται να αποκτήσουν στενή σχέση με τον Θεό—στην πραγματικότητα, να γίνουν φίλοι του.—Ιακώβου 2:23.

Το Αρνί, ο Ιησούς Χριστός, «θα τους ποιμάνει [τους επιζώντες από τη μεγάλη θλίψη] και θα τους οδηγήσει σε πηγές νερών ζωής. Και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους». (Αποκάλυψη 7:17) Ο Χριστός θα φέρει τότε σε πέρας τα καθήκοντά του ως Αρχιερέα. Θα βοηθήσει όλους τους φίλους του Θεού να ωφεληθούν πλήρως από τις «πηγές νερών ζωής»—πνευματικά, σωματικά, διανοητικά και συναισθηματικά. Αυτό που άρχισε ο Ιησούς το 33 Κ.Χ. και αυτό που συνέχισε έκτοτε από τον ουρανό θα αποπερατωθεί τότε με τελειότητα.

Γι’ αυτό, ας μην πάψουμε ποτέ να δείχνουμε βαθιά εκτίμηση για όλα όσα έχουν κάνει—και συνεχίζουν να κάνουν—για εμάς ο Θεός και ο Χριστός. Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε: «Πάντοτε να χαίρεστε σε σχέση με τον Κύριο. Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού».—Φιλιππησίους 4:4, 6, 7.

Υπάρχει ένας ξεχωριστός τρόπος με τον οποίο μπορείτε να δείξετε την εκτίμησή σας για τον Ιησού Χριστό, τον Βοηθό μας στον ουρανό. Μετά τη δύση του ήλιου την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο θα συγκεντρωθούν για να τηρήσουν την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού. (Λουκάς 22:19) Αυτή θα είναι μια ευκαιρία να κάνετε βαθύτερη την εκτίμησή σας για τη λυτρωτική θυσία του Χριστού. Σας προσκαλούμε ένθερμα να παρευρεθείτε και να ακούσετε πώς μπορείτε να ωφεληθείτε αιώνια από τη θαυμάσια διευθέτηση του Θεού για σωτηρία μέσω του Χριστού. Παρακαλούμε ρωτήστε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά της περιοχής σας για τον ακριβή χρόνο και τόπο αυτής της ειδικής συνάθροισης.

  • Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΣΚΟΠΙΑ 15/3/2000

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA