Σ' αυτή τη θάλασσα των Χανίων έκανα το φετινό πρώτο μου μπάνιο...

Αφορμή για το μπάνιο στάθηκε η Πόπη και η εκδρομή που κάναμε στα Χανιά για να δούμε. Το μεσημέρι, αφού καθίσαμε λίγο στο χωριό, να λύσει τα άμεσα καθημερινά ζητήματα που αφορούσαν τα παιδιά της, το δήμο Κυδωνίας όπου έχει εκλεγεί και στον οποίο έχει την ευθύνη για τα ΚΑΠΗ και ένα σωρό άλλα πράγματα που κάνουν το κινητό της να χτυπά ασταμάτητα και εκείνη να μιλάει ατέλειωτες ώρες...

Πολύ κοντά είναι η θάλασσα στο σπίτι τους. Όμορφη, πεντακάθαρη και και η ταβέρνα πάνω στην παραλία με άμμο σαν χρυσάφι.

Βούτηξα το κεφάλι μου στο νερό. Δρόσισα. Κι ύστερα μια απλωτή μέχρι το βυθό και πάλι από την αρχή. Παιχνιδίσματα στο νερό. Μου άρεσε. Και καθώς έφυγαν οι πρώτες κρυάδες το σώμα άρχισε να δέχεται φιλικά τη θερμοκρασία των νερών.

Ήθελα να καθίσω περισσότερο. Σκέτη ξελογιάστρα η θάλασσα. Αλλά ήξερα πως δεν έπρεπε να αφήσω ελεύθερο τον εαυτό μου να το απολαύσει ώς το τέλος. Ήταν το πρώτο μπάνιο για το φετινό καλοκαίρι. Κι αυτό δεν μπορεί να κρατήσει περισσότερο από 10'. Αυτό έκανα και βγήκα. Μόνος. Αφού κανείς άλλος από την παρέα δεν με συνόδευσε στη βουτιά.

Εξάλλου όλοι είχαν καθίσει στην ταβέρνα πλάι στο κύμα και έπαιρναν το πρώτο πιάτο. Βγήκα, αλλά δεν τρελάθηκα. Άφησα την αρμύρα κολλημένη στο κορμί μου και κάθισα στο τραπέζι για φαγητό. Έφαγα μια μερίδα γαύρο τηγανιτό και “τσίμπισα” από τη χωριάτικη σαλάτα, τα καλαμαράκια και το χταπόδι στα κάρβουνα. Οι άλλοι προτίμησαν κοτόπουλο σουβλάκι, ιμάμ μπαϊλντί και όλοι, σχεδόν, ήπιαμε μπύρα, πράσινη, χαϊνεκεν.

Το γεύμα είναι ωραίο με τη συζήτηση και την καλή παρέα. Με την επιστροφή στο σπίτι ξάπλωσα και πρέπει να κοιμήθηκα καμιά ώρα μέχρι να κατέβουμε βόλτα στην παλιά πόλη των Χανίων, το απόγευμα.