Μητάτα στα βουνά της Κρήτης. Σε ένα τέτοιο, στον Ψηλορείτη, πριν μερικά χρόνια περάσαμε μια πολύ όμορφη μέρα με τον παπά Αντρέα και μερικούς εκλεκτούς φίλους…

...Kαι προσπαθώντας να προσδιορίσω πού και πώς  αντανακλάται η δική μου αλήθεια στον αντικειμενικό κόσμο μπερδεύτηκα άλλη μια φορά. Ευτυχώς ήρθε η βροχή και με λύτρωσε αποδεσμεύοντας το νου απ' όλα και την ψυχή απ' το σκοτεινό πηλό. Όσο η ανατολή γεμίζει με χρώματα και αρώματα τον ορίζοντα κι η δύση εξακολουθεί να υπόσχεται το ταπεινό εκείνο φως ντύνοντας με πανσέδες μενεξελιά τα όνειρα μου, μπορώ, μπορώ να πορεύομαι εν' ονόματι της Αγάπης και να αντέχω τελικά. Απλώνω το χέρι, να σε κρατήσω, να με κρατήσεις, δεν έχει σημασία ποια ψυχή θα έχει πρώτη ανάγκη, σημασία έχει ότι μπορούμε να πάμε ένα βήμα παρακάτω μαζί. Δοσμένη η αίσθηση του σύμπαντος, θαρρείς σαν πριν εγώ να γεννηθώ, με γοητεύει και με έλκει σε στιγμές ανύποπτες, εκεί που δεν το περιμένω, στιγμές που γίνομαι κουρέλι, ένα με το πάτωμα, όταν ανοίγεται μπροστά μου το μεγαλύτερο χάσμα, τότε προβάλει το μαγικό κρυμμένο Φως της νύχτας και παρηγορητικά  φωτίζει την άβυσσο του νου και υπόσχεται πάντα υπόσχεται... Αύριο. Αύριο... σαν Κλειδωμένο από καιρό, παμπάλαιο το άρωμα της απουσίας στην καρδιά μου και τόσο γνώριμο το άγγιγμα του άφτερου αγγέλου..... στο σημάδι του λαιμού.

Kαλά ταξίδια στ' όνειρο στου φεγγαριού τα 'ασήμι

Μαζί σας χτίζω γέφυρες Ζωής έχοντας συνείδηση και συναίσθηση του χρέους να παραμείνω όσο αυτό είναι δυνατόν άνθρωπος. Κόντρα στη λήθη και στο ρεύμα της ευκολίας με ίσια κατά το φως περπατησιά και γνώμονα Την Αγάπη... για να με αιφνιδιάζει η καρδιά, σαν ξεδιπλώνει τα ροδόφυλλα της μνήμης μετρώντας και ξαναμετρώντας στιγμές, αιωνιότητες, χαμόγελα, υποσχέσεις, όνειρα κι όλα αυτά με τη γλύκα μιας ατέρμονης προσμονής εν' ονόματι του έναστρου ουρανού και της Δύναμης Του Έρωτα, της μόνης μορφής αντίστασης και αντίδρασης που μας έμεινε. Ας ξαναβρούμε όσοι ονειροπόλοι απομείναμε τους ιερούς δρόμους του αυθεντικού και τους μυστικούς δεσμούς της Αγάπης... να συναντήσουμε το Φως ενιαίο και όχι διασπασμένο σε αμφίβολες δέσμες, να γεμίσουν άστρα τα μάτια μας και λόγια χελιδόνια τα χείλη μας......
Από καρδιάς με όση δύναμη και μαγεία έχει το πρωτοξύπνημα στο Φως.