Βρεθήκαμε το απόγευμα της Πέμπτης που μας πέρασε στο Περιστέρι, οδός Καλαμών, στο μικρό παρκάκι της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου με τις ανθισμένες τριανταφυλλιές που μας άρεσαν πολύ και είπαμε να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες κοντά τους. Και ξεκινήσαμε με τη Σούλα…


Ύστερα συνέχισα και πιο δίπλα, εκεί όπου υπήρχαν ανάλογες ομορφιές… Μου άρεσαν καθώς διέθεσα χρόνο και κατέγραψα αυτά τα στιγμιότυπα που βλέπετε στο κινητό μου τηλέφωνο. Υπέροχα που είναι τα τριαντάφυλλα, ότι χρώμα κι αν έχουν. Το άρωμα τους «σπάει» μύτες.


Ο Μάης που μας έρχεται αύριο στη ζωή μας, τις έχει αυτές τις ομορφιές. Και μ’ αρέσει πολύ να τα βρίσκω όπου υπάρχουν και να τα αναδεικνύω όπως μπορώ μέσα από αυτό το site. Και μπορείτε να το δείτε αυτό «ψάχνοντας» λίγο περισσότερο στις δημοσιεύσεις που κάνουμε καθημερινά.


Το Περιστέρι λοιπόν έχει τις ομορφιές του. Μια απίστευτη ανάπτυξη, τη διαπιστώνουμε τα τελευταία χρόνια. Και δεν είναι μόνο ότι προσπαθούν να δημιουργήσουν σημεία καλά για ψώνια, ψυχαγωγία και διασκέδαση. Ολόκληρη η πόλη αλλάζει. Κι αυτό το οφείλει και στη δημοτική της αρχή.


Αλλά ας επιστρέψουμε στις τριανταφυλλιές που αυτή την εποχή έχουν να δώσουν τόσες ομορφιές! Μ’ αρέσουν πολύ, αλλά δεν ευδοκιμούν στο μπαλκόνι μας. Έχουμε δοκιμάσει αρκετές φορές ως τώρα, χωρίς επιτυχία. Η τριανταφυλλιά θέλει χώμα και ήλιο, πράγματα δυσεύρετα σε ένα μπαλκόνι.


Και μόνο μ’ αγάπη δεν ζουν. Χρειάζονται όπως είπαμε κι άλλα πράγματα που εμείς δεν είμαστε σε θέση να τα δώσουμε. Ευτυχώς στο χωριό μου, το Θραψανό, στο πατρικό, υπάρχει ακόμα μια τριανταφυλλιά που φύτεψε η μητέρα μου και παρά τα όσα πέρασε όταν φτιάχναμε το σπίτι, άντεξε και συνεχίζει να ζει.