Όμορφες κοινωνικές συναναστροφές από το Βανκούβερ του Καναδά, στην άλλη άκρη της γης…
Σας είχα υποσχεθεί, ότι με αφορμή την επίσκεψη της Σούλας στο Βανκούβερ του Καναδά, θα ανέβαζα εδώ φωτογραφίες από εκεί… Πρόκειται για κοινωνικές συναναστροφές που κάνουν παντού στον κόσμο οι αδελφοί μας, για να νιώσουν καλύτερα. Εδώ με τους φίλους μας Γιάννη και Τζίνα σε μια τέτοια βραδιά.
Στιγμές όμορφες στο σπίτι του Στηβ και της Έστερ, της κόρης της, στο Νόρθ Βανκούβερ, εκεί όπου φιλοξενείται αυτές τις μέρες… Καθισμένοι στο σαλόνι θα δουν τηλεόραση, θα ελέγξουν τα κινητά τους για τα μηνύματα τους… Και φυσικά θα βρουν την αφορμή να κουβεντιάσουν. Ποιος δεν θέλει τέτοιες στιγμές στη ζωή του;
Η Σούλα ανάμεσα στην κόρη της και στη σύζυγο του αδελφού του Στηβ που έφυγε τόσο ξαφνικά από τη ζωή πολύ νέος. Εδώ μοιάζει να χαμογελά, αλλά είναι η ψευδαίσθηση της εικόνας. Ο πόνος από την απώλεια του αγαπημένου της ανθρώπου, δεν έχει καταλαγιάσει μέσα της. Είναι σκληρό, αλλά η παρέα με αγαπημένους φίλους, μετριάζει κάπως τα πράγματα.
Ο Κώστας, γιος της Σούλας, στο βάθος, δεξιά με τη γυναίκα του Άννυ, σε στιγμές χαλάρωσης, με κουβεντούλα που ξεκουράζει και ενθαρρύνει. Το Βανκούβερ, είναι μια μεγάλη πόλη. Χρειάστηκε να έρθουν από μακριά για να δουν την μαμά Σούλα. Αλλά η ομορφιά, του να είναι μαζί, δεν περιγράφεται… Χρειάζεται να το νιώσεις για να το καταλάβεις.
Η Σούλα στην Αίθουσα Συναθροίσεων της εκκλησίας που είναι συνταυτισμένα τα παιδιά της, Έτσερ και Στηβ. Μη με ρωτήσετε τώρα πώς λένε την περιοχή που είναι χτισμένη η εκκλησία. Δεν γνωρίζω. Την είχα καταγράψει με το κινητό μου τηλέφωνο, πριν τρία χρόνια, όταν τη γνώρισα από κοντά, αλλά επειδή το έψαξα το θέμα, μάλλον δεν έκανα ανάρτηση, τότε…
Μικρές ανθρώπινες στιγμές, από την καθημερινότητα της Σούλας στο Βανκούβερ. Τους περισσότερους από αυτούς που φαίνονται στις φωτογραφίες, τους γνωρίζω. Άλλους όχι. Επιφυλάσσομαι να το κάνω στο μέλλον, αν το επιτρέψει ο Ιεχωβά. Ένα ταξίδι με περισσότερο καιρό στη διάθεση μας, χωρίς χιόνια για περπατήσουμε λίγο, είναι κάτι που το έχουμε πάντα στα σχέδια μας.
Κλείνω με μια γυναικοπαρέα στην κουζίνα της Έστερ που είναι στο κέντρο της φωτογραφίας. Ζω κι εγώ μαζί με τη Σούλα τις όμορφες στιγμές που μοιράζεται μαζί μου… Και με χαρά τις δημοσιοποιώ, για να δείξω κάτι που πολλοί το έχουν ήδη καταλάβει: Δεν χρειάζεται κανείς πολλά για αν νιώσει καλά…
Σχόλια (0)