Από τα όμορφα μέρη του Θραψανού, η λίμνη της Λειβάδας που έκανα συχνά τα απογεύματα τη βόλτα μου. Καμιά φορά τραβούσα φωτογραφίες, για να τις μοιραστώ μαζί σας στο Facebook.

Πέρασμα η Λειβάδα... Εδώ ένα απόγευμα συνάντησα τρία άλογα με τους αναβάτες τους, Μου άρεσε πολύ το θέαμα. Θέλησα να τα φωτογραφήσω. Ήταν αδύνατον να μπουν και τα τρία στο κάδρο μου. Το ένα όμως χώρεσε, άνετα...

Πάει και ο Ιούλιος... Απόψε το βράδυ ολοκληρώνει τον κύκλο του και αύριο το πρωί παραδίδει σκυτάλη στον Αύγουστο... Αναρωτιέμαι συχνά, κάθε που τελειώνει ένας μήνας, πώς έφυγε τόσο γρήγορα...

Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά για τούτον εδώ, που ήταν για μένα, μήνας διακοπών και μάλιστα στο χωριό μου, το Θραψανό, είναι πως ήταν από τους πιο όμορφους που έχω ζήσει...

Κι αυτό είναι ίσως που τον έκανε στα μάτια μου να φαίνεται σαν μια... αναπνοή. Εσείς βέβαια που με παρακολουθείτε και με διαβάζετε καθημερινά, ξέρετε καλά πως δεν έφυγε έτσι, αδάπανα... Έζησα υπέροχα και κατέγραψα μοναδικές εμπειρίες στο Site αυτό, δικαιώνοντας τον τίτλο του...

Καταρχήν ούτε που το... πρόσεξα πως φέτος δεν πήγα ούτε μια μέρα για μπάνιο στον Τσούτσουρα... Όχι ότι η θάλασσα δεν μου αρέσει, ιδιαίτερα οι θάλασσες του νότου έχουν μια ομορφιά ξεχωριστή... Αλλά το πρόγραμμά μου ήταν “γεμάτο” κι επίσης ένοιωθα γεμάτος ο ίδιος.

Πέρασα πολλές ώρες πηγαίνοντας στο Ηράκλειο, μελετώντας με τον Διονύση και τον Γρηγόρη... Τι υπέροχοι άνθρωποι! Και πόσο τυχερός αισθάνομαι που τους γνώρισα από κοντά και μιλήσαμε τόσες ώρες για σοβαρά πράγματα..

Ύστερα, εκεί που νόμιζα πως η οικονομική δυσκολία των καιρών δεν θα με άφηνε να συνεχίσω τις εργασίες, κατάφερα να κάνω ακόμα δυο – τρία σημαντικά βήματα στο πατρικό μου... “Ξαναζεστάθηκε” έτσι η αγάπη μου για επιστροφή στον τόπο μου, όταν οι συγκυρίες το επιτρέψουν...

Παρά το γεγονός ότι ο Ιούλιος είναι ένας κατά βάση ζεστός μήνας, δεν ένοιωσα ούτε μια στιγμή εκείνα τα αρνητικά συναισθήματα που συνοδεύουν έναν καύσωνα... Το δωμάτιο της Στασούλας που έμεινα ήταν ψηλά, διαμπερές και ο παραμικρός αέρας δημιουργούσε μια ξεχωριστή δροσιά. Έτσι ακόμα και τα μεσημέρια μου ήταν όμορφα. Δε λέω για τα βράδια γιατί χρειαζόμουν οπωσδήποτε σεντόνι κι έκλεινα λίγο τα παραθυρόφυλλα... Το κρύο ήταν μπόλικο...

Περπάτησα πολύ στο χωριό... Είτε με τα πόδια, είτε με τη μηχανή... Είδα ξανά τον ανιψιό μου Μανώλη να κάνει ερασιτεχνική εκπομπή στον, σύγχρονο πια, ραδιοφωνικό σταθμό του που εκπέμπει στα μεσαία... Μου θύμισε έναν ενεργό 1162 που κάποτε κάναμε μαζί εκπομπή από το σπίτι του παππού...

Εντόπισα και έφαγα πολλά φρούτα, με μέτρο, τα περισσότερα πάνω από τα δέντρα... Αυτή είναι η ομορφιά του χωριού... Σύκα, σταφύλια, βανίλιες, γιαρμάδες, κορόμηλα και άγρια, αμύγδαλα και φυσικά πολλά ξελάγγουρα και ντομάτες χωρίς πολλά λιπάσματα που μόλις είχαν κοπεί από τον κήπο...

Μ' αυτά και μ' αυτά ο Ιούλιος μου συμπεριφέρθηκε πολύ όμορφα, ξεχωριστά θα έλεγα. Ακόμη και σήμερα που ρυθμίζω τις τελευταίες λεπτομέρειες για την επιστροφή μου στην Αθήνα, όλα κυλούν όμορφα...

Και το βράδυ στις 10 θα σαλπάρω με το KNOSSOS PALACE για τον Πειραιά... Την Πέμπτη το πρωί, θα βρεθώ στη δουλειά μου, να πιάσω το νήμα από κει που το άφησα... Σα να μην πέρασε μια μέρα...

Μια όμορφη ανθισμένη πετούνια... Σε πήλινη γλάστρα παρακαλώ... Ενθύμιο από τις φετινές διακοπές μου στο χωριό μου, Θραψανό...