Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Με χειμώνα καιρό, και τα χιόνια να έχουν φτάσει χαμηλά στην Πάρνηθα Όλα όμως θα γίνουν όπως ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας "γεμίζει" και να μας ενθουσιάζει. 
Τη δεκαετία του 1980 ξεχνιόταν ο κόσμος με ένα Άρλεκιν, τώρα με το τηλεοπτικό… “Survivor”
Αλλάζει ο κόσμος για να μείνει πάντα ο ίδιος... Δείτε πόσους κύκλους έκανε για να αλλάξει ένα σλόγκαν για το διάβασμα, σλόγκαν πια για την τηλεόραση. Επειδή απλά ο κόσμος έπαψε να διαβάζει πια και προτιμά τη μασημένη τροφή που του δίνουν έτοιμη στο στόμα… Εδώ και μόνο, είναι η αλλαγή…
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/04/2017Παρακολουθώ ως κοινωνικό φαινόμενο αυτό που συμβαίνει με τον τηλεοπτικό “Survivor” του ΣΚΑΪ, αν και από επιλογή, δεν έχω δει ούτε ένα επεισόδιο και ελπίζω ότι μέχρι το τέλος του, να μη δω κανένα.
Η όλη ιστορία, απ’ ότι έχω αντιληφθεί από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που λόγω επαγγέλματος παρακολουθώ και τον τελευταίο καιρό έχει κατακλειστεί από αναρτήσεις που το αφορούν, στηρίζεται στον ανταγωνισμό και μάλιστα στον σκληρό ανταγωνισμό, κάτω από ακραίες συνθήκες…
Και δεν είναι το μόνο τηλεοπτικό πρόγραμμα που κινείται σ’ αυτή την κατεύθυνση και τη λογική που απ’ ότι φαίνεται «πουλάει». Συνολικά δεκατρία προγράμματα της τηλεόρασης με διάφορα ξενόφερτα ονόματα, δείγμα ότι αντιγράφουν τα διάφορα τηλεοπτικά σκουπίδια από τη διεθνή αγορά που φέρνουν διαφήμιση, δηλαδή έσοδα στα ταμεία των σταθμών.
Και το χειρότερο που διάβασα σε μια έρευνα, αυτές τις μέρες, είναι ότι μια σημαντική μερίδα του τηλεοπτικού κοινού αφιερώνει (ή μήπως το σωστό είναι ξοδεύει;) τουλάχιστον ένα τρίωρο ημερησίως στην παρακολούθηση τέτοιων προγραμμάτων. Μάλιστα. Και όλα αυτά σε μια περίοδο σκληρής οικονομικής κρίσης, όπου πολλοί χάνουν τη δουλειά τους ή μειώνεται ο μισθός τους και οδηγούνται βίαια στη φτώχεια, άνθρωποι από τη μεσαία διαστρωμάτωση.
Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τη μισή Ελλάδα να συμμετέχει σε τέτοια άθλια θεάματα και την άλλη μισή να τα παρακολουθεί; Θα σας πω ότι το θέμα ως ιδεολογία, δεν είναι καινούριο.
Τη δεκαετία του ’80 το διαφημιστικό σλόγκαν που κυριαρχούσε για τα ροζ, γλυκανάλατα (ο Θεός να τα κάνει…) μυθιστορήματα, ήταν «Μ’ ένα άρλεκιν ξεχνιέσαι»… Και όσοι ζήσαμε αυτή την εποχή θυμόμαστε να τρέχουν στην πλειοψηφία τους οι γυναίκες, στα περίπτερ,α για να προμηθευτούν το αγχολυτικό τους, όπως αποκαλούνταν εκείνα τα βιβλία τσέπης με το φθηνό χαρτί και την άθλια μετάφραση.
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που η τηλεόραση πειραματίζεται σε τέτοιους είδους χαμηλού επιπέδου, εκπομπές. Και στο παρελθόν έχουμε δει παρόμοια προγράμματα να φιγουράρουν, όπως το «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;», όπου ο εκάστοτε παίκτης αναμετράται με τον «αόρατο» τραπεζίτη. Υποθέτω, ρητορικό το ερώτημα. Ποιος θέλει τώρα να μπει σε τέτοιες σκοτούρες…
Παρόμοια, μπορούμε να θυμηθούμε πολλές εκπομπές μαγειρικής και μάλιστα σε μια χρονική περίοδο που λόγω κρίσης, από τα νοικοκυριά απουσιάζουν πια, βασικά πράγματα σε είδη διατροφής και πρώτης ανάγκης. Αλλά αυτοί δεν πτοούνται. Παρουσιάζουν περίτεχνες συνταγές που η υλοποίηση τους χρειάζεται ένα σωρό λεφτά προκειμένου να αγοράσεις τα απαιτούμενα υλικά.
Και τι κάνει άραγε τους παίκτες να συμμετέχουν; Ίσως έχει κάποια βάση η γουορχολική ρήση για τα 15 δευτερόλεπτα δημοσιότητας…Ή ίσως βρίσκουν μια διέξοδο στη φαντασίωση τους ότι μπορούν να γίνουν κάτι σημαντικό, μέσα από μια τηλεοπτική εκπομπή ή να ξεχωρίσουν, για λίγο, από τους άλλους γύρω τους.
Και από την άλλη, οι τηλεοπτικοί σταθμοί, βρίσκουν πολύ φτηνό αυτόν τον τηλεοπτικό χρόνο που είναι, συνήθως, μεγάλης διάρκειας. Το ζητούμενο όμως είναι να διερευνήσουμε κοινωνιολογικά το φαινόμενο, να αναπαράγεται σε πολύ μεγάλες ποσότητες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ονόματα παντελώς άγνωστα, όπως αυτό τους Σάκη Τανιμανίδη, της Ειρήνης Κολιδά, του Στέλιου Χαντακάκη, του Γιώργου Αγγελόπουλου, του Κωνσταντίνου Βάσολου κ.α. παίρνουν επικές διαστάσεις, με το κουτσομπολιό να πέφτει σύννεφο. Ομάδες με ονόματα όπως «Διάσημοι» και «Μαχητές», δίνουν συνεχώς «ήρωες» της μιας βραδιάς, από τους θεατές του “Survivor” που κάνουν δική τους την περιπέτεια τους και συμμετέχουν νοητά, «ζώντας» τις δυσκολίες τους.
Δεν ξέρω αν εσείς με ένα “Survivor” ξεχνιέστε, αλλά εμένα δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η ιστορία… Διότι η αλήθεια είναι (και το γνωρίζουν κι αυτοί που αφήνουν τον εαυτό τους να ξεχαστεί) ότι τα μεγάλα ζητήματα που φτάνουν πια στα όρια επιβίωσης, θα είναι εδώ και την επόμενη μέρα και θα μας περιμένουν άγρυπνα… Αυτό ας μην το ξεχνάμε, ποτέ…
- Αυτό κομμάτι θα δημοσιευτεί αύριο, Σάββατο 22/4/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Πες τα ρε Νίκο! Σκουπίδια πραγματικά... αλλού ο κόσμος δεν έχει να βάλει μια μπουκιά στο στόμα του και εμείς εδώ βλέπουμε μερικά ψώνια που ενώ έχουν χρήματα για να ζήσουν, εκθέτουν τον εαυτό τους στην τηλεόραση, μένοντας πεινασμένοι και μαχόμενοι...
Πες τα ρε Νίκο! Σκουπίδια πραγματικά... αλλού ο κόσμος δεν έχει να βάλει μια μπουκιά στο στόμα του και εμείς εδώ βλέπουμε μερικά ψώνια που ενώ έχουν χρήματα για να ζήσουν, εκθέτουν τον εαυτό τους στην τηλεόραση, μένοντας πεινασμένοι και μαχόμενοι σκληρά για να κερδίσουν λίγες φακές και ρύζι! Τι γελοιότητα... πόσο κενού περιεχομένου μυαλά... Σαφώς πίσω απ' όλα είναι το χρήμα. Αν σκεφτεί κανείς ότι για ένα και μόνο επεισόδιο το κόστος παραγωγής είναι 1.200.000 ευρώ, τότε καταλαβαίνουμε όλοι, γιατί τόση πρεμούρα με το Survivor. Άντε για τους παίχτες του "παιχνιδιού της πείνας", έχει μια αξία, αφού βγάζουν λεφτά και οι παραγωγοί κολυμπούν στο χρήμα ...για τον κόσμο που παρακολουθεί από το σπίτι, ποια η αξία; Ψυχαγωγία; Δεν πάνε για κανένα μπάσκετ ή μπάλα καλύτερα... πιο πολύ αξία θα έχει και καλύτερα θα περάσουν. Ή έστω τάβλι βρε αδερφέ! Για κλάματα είμαστε. Εύχομαι για όσους το παρακολουθούν, τουλάχιστον να μην παθιάζονται και να μην αγωνιούν ...κρίμα είναι, δεν έχουν να λάβουν κάτι οι ίδιοι. Τσάμπα το άγχος.
Αγαπητέ Νίκο και αγαπητοί αδελφοί και αδελφές ...αξία έχουν μόνο τα αληθινά πράγματα! Μην εξαπατάστε από μπαρούφες του τύπου Survivor. Σκεφτείτε απλά: Αν ο Χριστός ήταν για μια εβδομάδα μαζί με εσάς και την οικογένειά σας στο σπίτι, τί θα κάνατε μαζί του όταν θα είχατε χρόνο; Θα βλέπατε Survivor; Ε μην τρελαθούμε τώρα! Με τίποτε! Έχετε ελεύθερο χρόνο το απόγευμα; Ωραία! Καλέστε μερικούς αδελφούς στο σπίτι και δείτε μαζί μια βιντεοταινία της οργάνωσης, ή κάντε προετοιμασία την Σκοπιά ή το βιβλίο της Εκκλησιαστικής Μελέτης, ή δείτε μαζί το πρόγραμμα του JW Broadcasting, ή απλά πείτε μαζί ένα τσάι... μην καταναλώνετε τον χρόνο σας βλέποντας πράγματα που προωθούν τον ανταγωνισμό, την φιλαργυρία, το άσκοπο ρίσκο, την υπερηφάνεια και άλλα ανούσια. Οικοδομείστε την πίστη σας!!! Τρέξτε! Δείτε τις τρέχουσες εξελίξεις... τίποτε δεν πάει καλά στον κόσμο. Μην εξαπατάτε τον νου σας με τηλεοπτικά σκουπίδια που το μόνο που κάνουν είναι να κρατούν τον κόσμο σε κατάσταση νάρκης στους καναπέδες τους! Αφιερώστε χρόνο για προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής και συναναστροφή με τους αδελφούς. Μ' αυτά θα περάσουμε στον Νέο Κόσμο. Παρακαλώ αγαπητοί, παρακαλώ πολύ ...μην εξαπατάστε.
Με αγάπη και εκτίμηση
ΥΓ: Μπράβο Νίκο! Υπέροχος.
Ευχαριστώ πολύ φίλε Κώστα γιατί με διαβάζεις προσεκτικά, ακόμα και σε ένα καθαρά δημοσιογραφικό κομμάτι.
Μου έδωσες λοιπόν μια ιδέα. Μια από τις επόμενες μέρες αυτόν τον διάλογο θα τον βγάλω ως ξεχωριστή ανάρτηση στην κεντρική σελίδα του...
Ευχαριστώ πολύ φίλε Κώστα γιατί με διαβάζεις προσεκτικά, ακόμα και σε ένα καθαρά δημοσιογραφικό κομμάτι.
Μου έδωσες λοιπόν μια ιδέα. Μια από τις επόμενες μέρες αυτόν τον διάλογο θα τον βγάλω ως ξεχωριστή ανάρτηση στην κεντρική σελίδα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Όλο και κάποιοι αδελφοί θα βοηθηθούν να αντιληφθούν καλύτερα μερικά πράγματα.
Σου είμαι υπόχρεος… Και να το ξαναπώ: Χαίρομαι να έχω αναγνώστες σαν κι εσένα!
Σχόλια (2)