Ο θετικός απολογισμός της κυβέρνησης για τη χρονιά που φεύγει. Ο Γ. Παπανδρέου στο βήμα της Βουλής. Η άλλη πλευρά, όπως τη βλέπουν οι πολιτικοί καθισμένοι στις παχιές πολυθρόνες των ζεστών γραφείων τους, μακριά και έξω από τη ζωή...

Τραγική διαπίστωση: «Αυξάνονται και πληθύνονται» οι άποροι στη χώρα μας λόγω της ύφεσης. Σύμφωνα με τον Ερυθρό Σταυρό, οι πολίτες που καταφεύγουν στις κοινωνικές υπηρεσίες του Ερυθρού Σταυρού καταγράφουν αύξηση 50% σε σχέση με πέρυσι.

Μάλιστα, σύμφωνα με στοιχεία του οργανισμού, οι Έλληνες που έλαβαν φέτος βοήθεια ξεπέρασαν ακόμη και τους άπορους μετανάστες...

Πρόκειται κυρίως για άνεργους άνω των 45 ετών και οικογένειες τις οποίες έχει εγκαταλείψει ο πατέρας.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε το Εργατικό Κέντρο Αθήνας η Ελλάδα καταγράφει την πρώτη θέση στην εργασιακή φτώχεια στις 15 χώρες της ευρωζώνης.

Υψηλότερο ποσοστό φτώχειας καταγράφεται Θεσσαλία και Πελοπόννησο (άνω του 25%).

Ο κίνδυνος φτώχειας, είναι μεγαλύτερος στους αυτοαπασχολούμενους στον αγροτικό τομέα (42,5%) και τους ανέργους (40,5%).

• Η είδηση είναι παρμένη από το ΣΚΑΙ
  

Μέσα στο δημαρχείο, όλα είναι έτοιμα για την ορκωμοσία. Μια νέα εποχή ξεκινά για την πρωτεύουσα.

Με διαμαρτυρίες συμβασιούχων του Δήμου Αθηναίων και συνθήματα οπαδών της Χρυσής Αυγής έγινε η πολιτική ορκωμοσία του νέου Δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη αλλά και των 148 Δημοτικών Συμβούλων και Συμβούλων Δημοτικών Κοινοτήτων, στο Δημαρχείο της Αθήνας.

Πριν ξεκινήσει η ορκωμοσία έγιναν δηλώσεις από τους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων, πλην αυτής του απερχόμενου Δημάρχου Αθηναίων, Νικ. Κακλαμάνη.

Ειδικότερα, ο Ν. Σοφιανός της “Λαϊκής Συσπείρωσης” δήλωσε πως "οι κομμουνιστές δηλώνουν πως θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα του λαού", αναφορά στους διαμαρτυρόμενους συμβασιούχους, ενώ η Ελ. Πορτάλιου δήλωσε πως "δεν θα υπακούσουμε στους αντισυνταγματικούς νόμους του Μνημονίου" και ζήτησε τον διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους.
Δήλωση έκανε και ο επικεφαλής του συνδυασμού "Ανταρσία", Πέτρος Κωνσταντίνου υπερασπιζόμενος τους συμβασιούχους του Δήμου, ενώ τόνισε πως η παράταξή του θα αγωνιστεί "για την κατάργηση του μνημονίου και του Καλλικράτη".

Στη συνέχεια ακολούθησε η ορκωμοσία, από ιερωμένο, παρουσία του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, του συνδυασμού του Νικ. Κακλαμάνη και του Νίκου Μιχαλολιάκου επικεφαλής του συνδυασμού "Ελληνική Αυγή" και αμέσως μετά ο νέος Δήμαρχος Γ. Καμίνης απευθυνόμενος προς τους δημοτικούς συμβούλους ζήτησε την συσπείρωση των δημοτικών παρατάξεων, των φορέων και των πολιτών για να ξεπεράσει η Αθήνα τη δεινή κρίση που περνάει.

"Έχω πλήρη αίσθηση της ευθύνης που αναλαμβάνουμε σήμερα και των προσδοκιών που έχει τροφοδοτήσει η προσπάθειά μας. Έχω πλήρη συνείδηση των δυσκολιών που θα αντιμετωπίσουμε σε αυτό το εγχείρημα. Η δημοτική αρχή που σήμερα αναλαμβάνει τα καθήκοντά της είναι η πρώτη δημοτική αρχή που καλείται να διοικήσει την Αθήνα στις συνθήκες μιας δεινής κρίσης που αλλάζει την οικονομική, κοινωνική και διανοητική ζωή της κοινωνίας μας. Μιας κρίσης βιωσιμότητας, σε τελευταία ανάλυση".

Απευθυνόμενος στο προσωπικό και στα στελέχη του Δήμου, δήλωσε πως η ποιότητα ζωής της πόλης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποιότητα της δικής τους εργασίας. Τέλος απευθυνόμενος προς τους δημιουργικούς πολίτες, επεσήμανε πως τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει χωρίς τη δική τους συμμετοχή, χωρίς τη συμμετοχή και κινητοποίηση των δυνάμεων της τέχνης και του πολιτισμού, τη στράτευση του επιστημονικού δυναμικού της πόλης, αλλά και τη συμβολή των νεανικών και καινοτόμων δημιουργικών της δυνάμεων.

Αμέσως μετά την εκδήλωση ο απερχόμενος Δήμαρχος Νικ. Κακλαμάνης αναφερόμενος την πρωτοβουλία των επικεφαλής των παρατάξεων να προβούν σε δηλώσεις με ανακοίνωσή του τονίζει: «Τα όσα πρωτοφανή διαδραματίστηκαν στη σημερινή ορκωμοσία του νέου Δημοτικού Συμβουλίου για πρώτη φορά μετά από 176 χρόνια από την ίδρυση του Δήμου Αθηναίων, αποτελούν ντροπή για την ιστορία της πόλεως των Αθηνών με ευθύνη της νέας δημοτικής αρχής».

Το ρεπορτάζ είναι παρμένο από το ΑΠΕ

Διαμαρτυρίες συμβασιούχων έξω από το παλιό δημαρχείο της Αθήνας κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας.

Μέσα σε μια φορτισμένη ατμόσφαιρα ξεκινά τη θητεία του ο νέος δήμαρχος της Αθήνας...

Μια μουσική επιλογή του Κώστα Θωμαϊδη, "Η μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων" Dimitris Kalantzis quartet "Mano's" Ανδρέας Πολυζωγόπουλος, τρομπέτα Δημήτρης Καλαντζής, πιάνο Γιώργος Γεωργιάδης, κοντραμπάσο Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης, νραμς Jazz αφιέρωμα στον Μάνο Χατζηδάκη -σε επιμέλεια του Δημήτρη Καλαντζή- Παράφωνο. Αφιερωμένη στον κ. Τζερμιά για να... λυθεί η παρεξήγηση...

Σε όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής μου ζωής σεβάστηκα την πνευματική δουλειά των άλλων. Και πάντα έδινα την πηγή όταν επρόκειτο να κάνω κάποια αναφορά. Μια φορά το έκανα χωρίς να το προσέξω, στο προηγούμενο Blog μου και στεναχώρησα άδικα μέρες γιορτινές έναν άνθρωπο.

Πρόκειται για κάποιες κρητικές μαντινάδες που μου έστειλε με e-mail ο φίλος μου Χάρης Ευγενειάδης για να με πειράξει. Με καλή διάθεση. Κι εγώ, αβασάνιστα, έγραψα «Οι μαντινάδες του Χάρη» δίνοντας την εντύπωση στον αναγνώστη ότι ο... Χάρης έγραψε αυτές τις μαντινάδες.
Μόνο που ο φίλος μου δεν έχει καμιά σχέση με την Κρήτη. Ένα αστείο ήθελε να μου κάνει και χωρίς να το θέλουμε το γέλιο μας βγήκε ξηνό.

Τρία χρόνια μετά, ο πραγματικός δημιουργός κ. Τζερμιάς από τις Μοίρες Ηρακλείου Κρήτης «είδε», ψάχνοντας στο Google αυτό το δημοσίευμα και όπως ήταν φυσικό αντέδρασε ζητώντας την αποκατάσταση της αλήθειας. Μου έστειλε e-mail και SMS. Προσπάθησα να τον καθησυχάσω, να του πω ότι δεν κινδυνεύει η δουλειά του. Μάταιος κόπος. Ο άνθρωπος ήταν εκνευρισμένος. Κύριος είδε πόσες φορές δεν θα είχε δει αυτές, τις βραβευμένες μαντινάδες του «κλεμμένες».

Και να πεις ότι δεν την έχω ξαναπάθει; Τέλος πάντων. Και η τελευταία εγγραφή μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα σε κάποιον. Ακόμη κι αν η αναγνωσιμότητα είναι μικρή, ποτέ δεν ξέρεις πότε το ψαχτήρι της Google θα το ξαναφέρει στην επιφάνεια. Το ξεκαθαρίζω. Αυτός ο χώρος έχει δημιουργηθεί για να ενώνει τους ανθρώπους και όχι να τους στεναχωρεί.

Κύριε Τζερμιά ζητάω δημόσια συγνώμη. Δεν είχαν κανένα λόγο να υποκλέψω την πνευματική δουλειά σας.

Η επαφή και η επικοινωνία μέσα από αυτή την ιστοσελίδα και η αναφορά στη δουλειά δύο χρόνων από το προηγούμενο Blog μου που πλέον έχει εγκαταληφθεί χρειάζεται όντως μεγαλύτερη προσοχή και σοβαρότητα. Είναι άδικο να περνάει στον αναγνώστη η αίσθηση ότι εδώ θα διαβάσει «κλεμμένα» κείμενα.

Δεν το έκανα ποτέ και δεν πρόκειται να το κάνω και τώρα. Σέβομαι και εκτιμώ τη δουλειά των άλλων κι αυτό θα συνεχίσω να κάνω με πολύ μεγαλύτερη προσοχή και στο μέλλον.

Το e-mail του κ. Τζερμιά έχει ώς εξής:

Κύριε Θεοδωράκη καλησπέρα.

Ονομάζομαι Αντώνης Τζερμιάς (Γλάρος) και είμαι ο στιχουργός των μαντινάδων:

Παλιές, γλυκιές, αθιβολές, τση ζήσης μου κομμάθια,
ταράσουν τα νερά του νου και γραίνουνε τα μάθια.

Παλιές, γλυκιές, αθιβολές στου νου μου τ’ ακρογιάλι,
βαρκούλες που αλαργαρανε, ξαναγιαγιέρνουν πάλι.

Η πεθυμιά κι η αθιβολή, ομορφοθυγατέρες,
τζιμποφιλιούνται καθαργά στου νου μου τις βεγγέρες.

Τις μαντινάδες αυτές πήρε αυθαίρετα κάποιος κ. Χάρης και τις παρουσιάζει σαν δικές του στο blog  http://nikosth.blog.com στην σελίδα <<Θραψανιώτης μέχρι το κόκκαλο>>. Το γεγονός με έχει στενοχωρήσει ιδιαίτερα. Θα σας παρακαλούσα να επανορθώσετε στην ίδια ιστοσελίδα αναφέροντας τον πραγματικό στιχουργό και νόμιμο κάτοχο των πνευματικών δικαιωμάτων αυτών των στίχων.

Λυπάμαι πολύ

Αντώνης Τζερμιάς (Γλάρος)

• Εκανα ότι μπορούσα τεχνικά, "μπήκα" στο εγκαταλειμμένο Blog και άλλαξα την εγγραφή, βάζοντας τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Δείτε ΕΔΩ το κείμενο πώς έχει διαμορφωθεί πια. Συγνώμη και πάλι κ. Τζερμιά.
  

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη την επομένη των φετινών Χριστουγέννων στον Εθνικό Κήπο, εκεί όπου έχουν στηθεί τα σπιτάκια του Αϊ Βασίλη.

Είπα την Κυριακή, δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων να κατέβω μια βόλτα στην Αθήνα μεσημεριάτικα, να δω την πόλη στολισμένη. Καλύτερα να μην το 'κανα...

Πιο φτωχή Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση δεν έχω ξαναδεί στην Αθήνα. Καταρχήν δεν υπάρχει στολισμένο δέντρο Ούτε στην πλατεία Συντάγματος, ούτε στο Ζάππειο. Εκτός και αν εννοούν ένα φωτιστικό που... μοιάζει με δέντρο στο Ζάππειο.

Στο Σύνταγμα μόνο ιδιώτες φωτογράφοι με πολαρόιντ απαθανατίζουν στιγμές στους διερχόμενους πάνω στα μικρά πόνι. Κι αυτούς του κυνηγούν, τους ταλαίπωρους, γιατί... καταπιέζουν λέει τα ζώα.

Στον Εθνικό Κήπο μερικά σπιτάκια μπορεί να φάνταζαν εκπληκτικά στα μάτια των παιδιών, όχι όμως και στα δικά μας. Δείτε στη φωτογραφία που τράβηξα ποιο ήταν το σκηνικό.

Συγκρατημένα τα πράγματα και στο Ζάππειο. Μερικοί παιχνιδότοποι για τα μικρά παιδιά και πάγκοι όπου ιδιώτες εκθέτουν και πουλούν την πραμάτεια τους. Κι ο κόσμος περιορισμένος. Όχι, με τίποτα δεν θυμίζουν τα περσινά Χριστούγεννα της χλιδής του Κακλαμάνη.

Στο σουβλατζίδικο του «Σάββα», στο Μοναστηράκι, βρίσκεις τραπέζι εύκολα να κάτσεις, Μπορεί να του έχει τελειώσει το κεμπάμπ, αλλά το σέρβις του είναι γρήγορο. Αν ήταν λιγότεροι οι αλλοδαποί που προσπαθούσαν πιεστικά να πουλήσουν ότι μπορούσαν όλα θα ήταν καλύτερα. Αλλά ήταν εκεί. Και, τελικά, διαπίστωσα πως εκμεταλλεύονται ακόμα και την πείνα. «Να πάρω ένα σουβλάκι» λέει ο μαύρος που πουλάει εκείνα τα ξύλινα σκαλιστά. Παίρνει τα λεφτά, πηγαίνει προς το ταμείο του «Σάββα», κάνει πως κουβεντιάζει με τον υπάλληλο και την... κάνει με ελαφρά πηδηματάκια χωρίς να αγοράσει σουβλάκι ο... πεινασμένος αλλοδαπός.

Φτωχικές γιορτές στην Αθήνα. Στο Αιγάλεω και το Περιστέρι οι τοπικοί άρχοντες στόλισαν καλύτερα τους κεντρικούς του δρόμους. Στην Αθήνα, τυπικά.

Κι όμως μας χρειάζονταν ένα σοκ θετικό για να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που η ζωή μας βάζει στη μετά Δ.Ν.Τ. εποχή. Δυστυχώς δεν είναι συνεπή. Και ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα εστίες αλληλεγγύης στις γειτονιές από ενεργούς πολίτες που κάνουν ότι μπορούν για να νοιώσουν και οι συνάνθρωποί μας γιορτές.

Το κάνουμε κάθε χρόνο, το κάνουμε και φέτος. Στην ΠΕΤ ΟΤΕ εκδόσαμε το φετινό ημερολόγιο τοίχου με σκίτσα εμπνευσμένα από την επικαιρότητα που τα εικονογραφεί ο Μπάμπης Κουτίβας, για χρόνια γραμματέας στο Πολιτιστικό Κέντρο εργαζομένων ΟΤΕ Ν. Αττικής και συνταξιούχος σήμερα.

Ο Μπάμπης από τότε που ολοκλήρωσε τη θητεία του στον ΟΤΕ τα μάζεψε και κατέβηκε στην Καλαμάτα όπου ζει μόνιμα. Όταν του μιλήσαμε για την ιδέα μας «πέταξε» τη σκούφια του και... δημιούργησε με το πενάκι του.

Αυτή την ώρα τυπώνεται στην ΚΑΜΠΥΛΗ, για να το πάρετε στα χέρια σας στις αρχές του 2011. Αν, ωστόσο, θέλετε να δείτε πατήστε ΕΔΩ και θα το απολαύσετε σε αρχείο PDF.

Η Αμαλίτσα έβαλε τις καλλιτεχνικές πινελιές της και το αποτέλεσμα είναι πολύ ωραίο. Μια ακόμη όμορφη δουλειά που «χρεώνεται» στον Αντώνη Παναγιωτακόπουλο και τη διακριτική δουλειά του στο γραφείο Τύπου και δημοσίων σχέσεων της ΠΕΤ ΟΤΕ.

Εγώ απλά «βοήθησα» στην τελευταία του φάση για να έχει το σύνολο μια καλή παρουσία. Μ' αρέσει όμως και εγγράφω στα θετικά τη συνεργασία μαζί του.

Μια όμορφη δουλειά του Γιάννη Κ. Ιωάννου, ένα εύθυμο τραγούδι, αισιόδοξο. Το ερμηνεύει μοναδικά η Καλλιόπη Βέτα.

Δεν έχουν τέλος τα χτυπήματα στον Τύπο. Όση χαρά πήρα όταν εκδόθηκε, πριν από ένα και κάτι χρόνο η κυριακάτικη εφημερίδα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, VETO, τόση λύπη ένοιωσα πριν από λίγο, όταν διάβασα στο Site της «Ζούγκλας» ότι κλείνει.

Την Παρασκευή θα βγει στα περίπτερα το τελευταίο φύλλο. Εβδομήντα άνθρωποι δούλευαν εκεί. Τι θα κάνουν τώρα; Ωραίες γιορτές θα περάσουν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους. Πολύ αισιόδοξα θα ξεκινήσουν τη νέα χρονιά...

Ξέρω από πρώτο χέρι τι σημαίνει να κλείνει μια εφημερίδα. Το έζησα από τα μέσα στην ΚΑΛΗΜΕΡΑ και στην ΑΚΡΟΠΟΛΗ. Νοιώθεις τον κόσμο να χάνεται κάτω από τα πόδια σου... Φοβερό συναίσθημα.

Η είδηση έκανε το γύρο των Blog, ανέβηκε ψηλά στις ιστοσελίδες των media, κουβεντιάστηκε στα δημοσιογραφικά στέκια και τις επόμενες μέρες θα πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις.
Το άρθρο του Μ. Τριανταφυλλόπουλου στο Site της «Ζούγκλας», ανυπόγραφο, μελοδραματικό, αναφέρει:

Αυτή η φάση του ταξιδιού τελείωσε. Η εφημερίδα «VETO» διακόπτει την έκδοση της. Η συνέχιση μιας εκδοτικής και δημοσιογραφικής προσπάθειας με τους δικούς μας όρους κατέστη πλέον οικονομικά ανέφικτη. Σε καιρούς δομικής και συνάμα βαθειάς οικονομικής κρίσης του Τύπου και των ΜΜΕ, δεν θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την έκδοση της εφημερίδας χωρίς να παραβούμε τους κανόνες που εμείς θεσπίσαμε. Πλήρης οικονομική και δημοσιογραφική ανεξαρτησία, καμία εξάρτηση από οικονομικά ή πολιτικά συμφέροντα. Κανόνες που ηχούν ως αυτονόητοι αλλά που στο εκδοτικό περιβάλλον αυτού του τόπου δεν είναι.

Μιλάμε για δομική και όχι μόνον οικονομική κρίση που περνά ο Τύπος και τα ΜΜΕ. Δεν θα μπορούσαμε και λόγω οικονομικών δυνατοτήτων αλλά και λόγω δημοσιογραφικής άποψης να συμμετέχουμε σε μία δραστηριότητα η οποία τα τελευταία χρόνια βασίστηκε κυρίως στις προσφορές προϊόντων που καμία σχέση δεν έχουν με την δημοσιογραφία. Το πάρτι αυτό, άλλωστε, και η οικονομική κρίση συμβάλλουν στην δραματική αλλαγή του εκδοτικού τοπίου. Η πτώση των κυκλοφοριών των εφημερίδων κατέστησε την προσφορά δώρων εντελώς ασύμφορη. Πολύ γρήγορα οι εκδότες θα εγκαταλείψουν και αυτό το τέχνασμα. Μία εποχή τελειώνει και μία παρένθεση ολοκληρώνεται. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα το εκδοτικό περιβάλλον δεν θα θυμίζει σε τίποτε την υφιστάμενη κατάσταση.

Με αυτές τις σκέψεις και με πλήρη συνείδηση των συνθηκών που επικρατούν στην αγορά αποφασίσαμε την διακοπή της έκδοσης της εφημερίδας «VETO». Δεν θα διακινδυνεύαμε να φθάσουμε στο σημείο του μη γυρισμού. Έως και την τελευταία στιγμή αυτής της εκδοτικής περιπέτειας διασφαλίσαμε στο ακέραιο την ικανοποίηση των οικονομικών υποχρεώσεων μας απέναντι στους εργαζόμενους αλλά και σε τρίτους.

Η διακοπή της έκδοσης δεν σημαίνει και κατάθεση των όπλων. Μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες, μόλις αντικρύσουμε ένα μικρό, έστω, φως στο βάθος του τούνελ της κρίσης, θα μας ξαναβρείτε μπροστά σας. Διότι η δημοσιογραφία είναι η δουλειά μας και η σωστή ενημέρωση σας το στοίχημα μας. Αυτή η φάση του ταξιδιού έληξε. Η επόμενη αρχίζει. Και τελικά, όπως επισημαίνει και ο ποιητής, αυτό που μετρά είναι το ίδιο το ταξίδι και όχι το τελικός προορισμός.
VETO