Η Σχολή δεν είναι μόνο η ταμπέλα στο κτίριο... Δεν την αποκαθηλώνεις και τελειώνεις. ..Χρειάζεται πολύ περισσότερη δουλειά. Χρειάζεται να διαλύσεις ανθρώπινες ψυχές... Κι αυτό κάνουν, στην ουσία, τώρα...

Το πανό τους καλοφτιαγμένο και μεστό από μήνυμα. Στο χρώμα της κυβέρνησης που αποφασίζει να πάρει στο λαιμό της νέα παιδιά. Όχι όμως και τα όνειρά τους. Αυτά ούτε να τα ακουμπήσει δεν μπορεί... Δείτε ΕΔΩ τι λέει η 65χρονη κ. Πατηνιωτάκη.

Άλλο ένα πρόχειρο πανό... Μαύρο σπρέι σε λευκό πανί. Αποφασισμένοι: “Δεν πάμε πουθενά”. Πουθενά παιδιά, ποιος θα σας βγάλει από το σπίτι σας; Ποιος έχει αυτό το δικαίωμα; Κι ΕΔΩ δείτε το σποτάκι που έφτιαξαν οι φοιτητές  για να διακηρύξουν το δίκιο τους...

Αποφασισμένες γροθιές! Είναι δυνατόν να μην νικήσουν; Όλη η κοινωνία είναι δίπλα τους. Και το Ste δηλώνει την αμέριστη συμπαράσταση του στον αγώνα τους. Είναι δίκαιο, τίμιος, καθαρός...

Είναι 66 χρονών και εδώ και εδώ και σχεδόν δύο χρόνια είναι η μεγαλύτερη σε ηλικία φοιτήτρια στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων στην Κεφαλλονιά. Την είδατε ήδη στο βίντεο που είναι στην κορυφή αυτής της ανάρτησης. Αν κάτι δεν καταλάβατε,ξαναδείτε το προσεκτικά. Κάθε λέξη της έχει αξία. Και μετά ακούστε το σποτάκι των παιδιών...

Ο λόγος για την Χανιώτισσα Κατερίνα Πατηνιωτάκη, η οποία είχε προκαλέσει τον πανελλήνιο θαυμασμό το 2011 όταν πέτυχε στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Τώρα προκάλεσε συγκίνηση και καταχειροκροτήθηκε όταν πήρε τον λόγο στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κεφαλοννιάς με θέμα την μεταφορά της εν λόγω σχολής στο Μεσολόγγι, σύμφωνα με το σχέδιο "Αθηνά".

Η 66χρονη Κατερίνα Πατηνιωτάκη αναφέρθηκε στις δυσκολίες και τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν οι φοιτητές αν το ΤΕΙ μεταφερθεί στο Μεσολόγγι, συγκλονίζοντας με τα λόγια της.

Μίλησε για τα όνειρα – όχι τόσο τα δικά της – αλλά των κατά πολύ νεώτερων συμφοιτητών της που κινδυνεύουν να χαθούν και καταχειροκροτήθηκε από τους παρευρισκόμενους και τους εκατοντάδες συμφοιτητές που είχαν κατακλύσει την αίθουσα.

Μάλιστα ο αντιδήμαρχος κ. Κεκάτος, πρότεινε η κ. Πατηνιωτάκη να γίνει επίτιμος δημότης Κεφαλονιάς.
Και μια λεπτομέρεια που έχει την δική της σημασία.

Να σημειωθεί πως η κ. Πατηνιωτάκη – Χανιώτισσα με καταγωγή από το Ηράκλειο - μέχρι το 2004 ως μόνο εφόδιο γνώσεων είχε το απολυτήριο του Δημοτικού Σχολείου.
Τότε – σε ηλικία 57 ετών - αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα στην ζωή της και γράφτηκε στο Εσπερινό Γυμνάσιο Χανίων.

Ακολούθησε το Εσπερινό Λύκειο και με την αμέριστη συμπαράσταση της οικογένειάς της έφτασε στην επιτυχία των πανελλήνιων του 2011 και στην εγγραφή της στην σχολή Δημοσίων Σχέσεων του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων.

Τι λένε οι φοιτητές

Με το σχέδιο ΑΘΗΝΑ καταργούνται οι Δημόσιες Σχέσεις στην Ελλάδα. Το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων & Επικοινωνίας στο Αργοστόλι συγχωνεύεται με άλλο άσχετο που έχει τίτλο: «ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ» και έδρα το Μεσολόγγι.

Η συγχώνευση αυτή είναι παράλογη αφού το syllabus μαθημάτων των υπό συγχώνευση τμημάτων ΔΕΝ περιλαμβάνει τα γνωστικά αντικείμενα του δικού μας τμήματος όπως πολιτική επικοινωνία, κοινωνιολογία, δημοσιότητα ΜΜΕ, Δημόσιες Σχέσεις και Ολοκληρωμένες Δημόσιες Σχέσεις, Κοινωνία και ΜΜΕ και άλλα. Αποδοχή του σχεδίου συνεπάγεται…

Κατάργηση του διδακτικού αντικειμένου των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα.

Υποβάθμιση του πτυχίου των ήδη αποφοιτησάντων, αφού δεν θα υπάρχει πλέον αμιγές Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα.

Ανασφάλεια και απογοήτευση για τους φοιτητές, οι οποίοι δεν γνωρίζουν ποια μαθήματα θα τους αναγνωριστούν στο νέο πτυχίο. 

Παράλογη παύση ενός τμήματος με μεγάλη ζήτηση, άριστη υλικοτεχνική υποδομή και ιδιόκτητα κτίρια.
Ολέθρια μετακίνηση 1.000 φοιτητών (μόνο από το Αργοστόλι) και άλλων 7.000 από άλλα μέρη της Ελλάδας στο Μεσολόγγι, τη στιγμή που είναι γνωστό ότι το Μεσολόγγι αδυνατεί να φιλοξενήσει τόσο κόσμο.

Πλήρη καταστροφή της οικονομικής ζωής του Αργοστολίου.

Με βάση τα ανωτέρω προκύπτουν τα ακόλουθα ερωτήματα…
Οι φοιτητές που θέλουν να σπουδάσουν Δημόσιες Σχέσεις και Επικοινωνία, πού να πάνε να σπουδάσουν; Σε ιδιωτικές σχολές ή σε εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού;

Τα χρήματα που έχουν δοθεί για την αναβάθμιση του τμήματος και την ορθή του λειτουργία του τμήματος, πάνε χαμένα;
Γιατί απαιτούν από εμάς να σπουδάσουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που είχαμε επιλέξει μέσω πανελληνίων εξετάσεων;

Με ποια λογική καταργούνται οι Δημόσιες Σχέσεις στην Ελλάδα;

Η επικαιρότητα σε τίτλους... Κυρίαρχο θέμα σήμερα η σύλληψη των τριών νέων παιδιών που πήραν μέρος στη ληστεία της Αγροτικής Τράπεζας στο Βελβεντό της Κοζάνης... Η κακοποίηση τους από την αστυνομία είναι εμφανής στα πρόσωπα τους. Και αυτό έχει ανοίξει έναν διάλογο στο διαδίκτυο... Ποιος έχει το δικαίωμα να λειτουργεί μ' αυτόν τον τρόπο; Εδώ ο τίτλος από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ...

Προσέξτε τα ΝΕΑ στο πρωτοσέλιδο τους... Προσπαθούν, όπως και οι τηλεοράσεις το Σαββατοκύριακο, να δώσουν γραμμή ότι ο ένας από τα παιδιά που συνελήφθησαν, ο Νίκος Ρωμανός, ήταν φίλος του Αλέξη Γρηγορόπουλου και μαζί του εκείνο το μοιραίο βράδυ του Δεκέμβρη του 2008 στα Εξάρχεια. Τονίζεται υπερβολικά αυτή η σχέση...

Στην ESPRESSO δεν έχουν ενδοιασμό να πάνε ακόμα ένα βήμα πιο πέρα αυτή την ανθρώπινη σχέση... Προσπαθούν να μας βάλουν στο θυμικό μας, ότι καλά έκαναν που αφαίρεσαν, οι αστυνομικοί, τη ζωή από τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Και κανείς δεν είδε τι έκανε στην συνέχεια αυτό το παιδί στη προσωπική ζωή του... Ωραία κοινωνία είμαστε! Τώρα ζητάμε ευθύνες...

Φοβερό! Εμφανιζόμαστε όλοι ότι “πέσαμε από τα σύννεφα” ... Νέα παιδιά, 20χρονα είναι οι... τρομοκράτες. Πόσο εύκολα κολλάμε ταμπέλες... Αβασάνιστα και με την κάλυψη του εισαγγελέα, παρακαλώ... Η κακοποίηση στα πρόσωπά τους δείχνει ότι χτυπήθηκαν άγρια. Η αστυνομία λέει ότι αντιστάθηκαν κατά τη σύλληψή τους. Αν θέλουμε το πιστεύουμε... Από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ...

Νέα γενιά τρομοκρατών!... Έτσι το παρουσιάζει η εφημερίδα “6Μέρες”... Μήπως θα έπρεπε να απασχολήσει την Πολιτεία το φαινόμενο και να προσπαθήσει να το ερμηνεύσει με τη βοήθεια ειδικών; Στο μεταξύ μπαίνει στη δοκιμασία και ο δικό μας ρόλος, ως δημοσιογράφων...

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, υλοποιώντας την εντολή της βάσης, όπως εκφράστηκε στα ψηφίσματα των συνελεύσεων των συντακτών στα δημόσια ΜΜΕ, κηρύσσει 24ωρη προειδοποιητική απεργία από τις 6 το πρωί της Δευτέρας, 4 Φεβρουαρίου 2013 έως τις 6 το πρωί της Τρίτης, 5 Φεβρουαρίου 2013. Η απεργία αφορά τους δημοσιογράφους, οι οποίοι εργάζονται στο Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ, τους ΟΤΑ, την ΕΡΤ, το ΑΠΕ-ΜΠΕ, τη ΓΓΕ-ΓΓΕ, τους Ρ/Σ «ΑΘΗΝΑ 9,84», «ΚΑΝΑΛΙ 1 90,4 FM», «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ FM», καθώς και τον Τ/Σ «ΚΑΝΑΛΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ».

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ μαζί με όλους τους δημοσιογράφους ξεκινούν τον αγώνα για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με κλιμακούμενες κινητοποιήσεις σε όλα τα ΜΜΕ του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το πρόγραμμα των κινητοποιήσεων, οι οποίες θα έχουν πανελλαδικό χαρακτήρα, θα καθορίζεται από το Δ.Σ. σε συνεργασία με τον εκπρόσωπο κάθε Μέσου και θα ανακοινώνεται προοδευτικά.

Καταγγέλλουμε τους κυβερνητικούς χειρισμούς και τη διαδικασία, που οδήγησε σ’ αυτήν την ΚΥΑ, η οποία καταργεί κάθε έννοια ΣΣΕ, τη δημοσιογραφική λειτουργία και μειώνει δραματικά τους μισθούς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους, τα ασφαλιστικά τους ταμεία και τη λειτουργία της ενημέρωσης.

Απαιτούμε τη διατήρηση των ΣΣΕ στα δημόσια ΜΜΕ (ΕΡΤ, ΑΠΕ, ΓΓΕ-ΓΓΕ, δημοτικοί ραδιοσταθμοί και γραφεία τύπου).

Καλούμε όλους τους συναδέλφους σε συγκέντρωση, τη Δευτέρα, 4 Φεβρουαρίου 2013 στις 12 μ. στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) προκειμένου να συζητηθεί η κλιμάκωση του αγώνα.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ της ΕΣΗΕΑ

Για να ξεκινήσει λίγο πιο όμορφα αυτή η Κυριακή... Το τραγούδι το είχε ανεβάσει σήμερα τον πρωί στον τοίχο της η Νίκη Λεμονή. Ευχαριστώ Νικούλα...

Τι μπορεί αν κάνει ένα μαγαζί με μπαχαρικά, στην Ευριπίδους και Αθηνάς, το πρωί του Σαββάτου, ώρα 11.10να έχει κόσμο με ουρά σε περίοδο κρίσης; Είναι οι τιμές; Το περιεχόμενο του , η προσφορά και η ευγένεια των υπαλλήλων να εξυπηρετήσουν ή κάτι άλλο; Πραγματικά έμεινα έκθαμβος από το θέαμα και το φωτογράφισα. Είναι στιγμές ενθάρρυνσης...

Απέναντι από το “Μπαχάρ”, την ίδια ακριβώς στιγμή που είχε ουρά από πελάτες,σε ένα μαγαζί με ανάλογα είδη μπαχαρικών δείτε την κινητικότητα που έχει. Και δεν είναι η πρώτη φορά.Όσες φορές έχω έρθει να ψωνίσω από το “Μπαχάρ”, ίδια είναι η εικόνα. Δεν τους προβληματίζει αλήθεια, αυτή η εμφανής προτίμηση; Δεν ψάχνουν να βρουν τι φταίει και να το διορθώσουν;

Στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, στο Τμήμα Εργατικών Διαφορών, ανοίγει για πρώτη φορά σε δικαστικό επίπεδο η υπόθεση Κούνεβα.

Με νομικούς παραστάτες τη νομική υπηρεσία της ΓΣΕΕ και τη δικηγόρο που είχε από την πρώτη στιγμή και το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, η γυναίκα που δέχθηκε δολοφονική επίθεση με καυστικό οξύ πέντε χρόνια πριν, καθώς επέστρεφε από τη βάρδια της σε συνεργείο καθαρισμού των ΗΣΑΠ, θα ζητήσει, όπως αναφέρει η “Καθημερινή” από τους δικαστές να χαρακτηριστεί εργατικό το «ατύχημα» που υπέστη, προσκομίζοντας τα απαραίτητα στοιχεία που αποδεικνύουν τη σύνδεση της δολοφονικής επίθεσης με τη συνδικαλιστική της δραστηριότητα.

Η κ. Κωνσταντίνα Κούνεβα, ως γενική γραμματέας του Σωματείου καθαριστριών, ΠΕΚΟΠ, ήταν σε διαρκή σύγκρουση με εργολαβικές εταιρείες λόγω της επιμονής της να ασφαλίζονται οι εργαζόμενοι του κλάδου για πλήρη απασχόληση και με βαρέα ένσημα, βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας.

Πολλές εταιρείες απέφευγαν να ασφαλίζουν στο καθεστώς των βαρέων ενσήμων, καθιερώνοντας αυθαίρετα και μονομερώς διάλειμμα διάρκειας 30 λεπτών σε κάθε βάρδια.

Αποτέλεσμα αυτού ήταν να ασφαλίζουν το προσωπικό τους στην κατηγορία των μεικτών ενσήμων, με εξοικονόμηση για τις εταιρείες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το αίτημα αυτό (ασφάλιση στα βαρέα) η ίδια η επιτροπή ενστάσεων του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ το αναγνώρισε, αλλά μόνο γι’ αυτήν, κατά την έκδοση της αναπηρικής σύνταξης την οποία αναγκάστηκε να πάρει λόγω των μη αναστρέψιμων βλαβών που υπέστη η υγεία της.

Η δολοφονική επίθεση κατά της μετανάστριας από τη Βουλγαρία και αρχηγού μονογονεϊκής οικογένειας έφερε στην επιφάνεια το γκρίζο τοπίο των αναθέσεων από δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς σε εργολαβικές εταιρείες και έθεσε υπό διερεύνηση το περιεχόμενο των συμβάσεων και τις παρανομίες στις αμοιβές των αλλοδαπών εργαζομένων.

Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι η «υπόθεση Κούνεβα» παραμένει ακόμη ανεξιχνίαστη για την Αστυνομία καθώς η έρευνα παρουσιάζει κενά.

Ας σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι... Μην υποκύπτουμε στις πιέσεις... Μπορούμε, αρκεί να το πιστέψουμε. Από το ΠΟΝΤΙΚΙ.

Κινηματογράφησα για τρία λεπτά περίπου όλη αυτή τη διαδικασία. Περπάτησα ανάμεσα στους ανθρώπους και τα βιβλία με το κινητό μου τηλέφωνο κρατώντας το ψηλά για να έχω, για σας, μια όσο το δυνατόν καλύτερη εικόνα... Και, ιδού το αποτέλεσμα. Νομίζω πως άξιζε τον κόπο, το εγχείρημα...

Πρωί Σαββάτου με έναν ήλιο γλυκό πάνω από τα κεφάλια μας... Ήρθα μια βόλτα στην πλατεία Κοτζιά. Στο παζάρι βιβλίου. Εκπληκτική εμπειρία. Άλλο να σας λέω κι άλλο να δείτε μόνοι σας. Κι αξίζει τον κόπο. Πιστέψτε με...

Η έκθεση είναι ανοιχτή καθημερινά μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου και οι τιμές των βιβλίων υπερβολικά καλές. Είναι μια σπέσιαλ αφορμή να σκύψουμε στην πηγή της γνώσης και να δώσουμε στον εαυτό μας τη χαρά, να ανακαλύψει νέα πράγματα.

Είναι μόλις 11.15 το πρωί και η τέντα που φιλοξενεί το παζάρι βιβλίου γεμάτη. Δείτε και μόνοι σας. Πραγματικά ενθαρρυντικό. Δεν ξέρω αν αυτό που φέρνει τον κόσμο ώς εδώ είναι μόνο οι καλές τιμές. Αποκλείεται... Αν ήταν αυτό θα το έπαιρνε και όταν του το έδιναν δωρεάν.

Έρχεται όμως εδώ ο κόσμος. Παίρνει το καλάθι, όπως στο σούπερ μάρκετ και διαλέγει τα βιβλία που τον ενδιαφέρουν. Μετά και αφού διαθέσει αρκετό χρόνο για να δει με ηρεμία τους τίτλους, θα φτάσει στο ταμείο, για να πληρώσει. Είναι το πιο όμορφο θέαμα που είδα τον τελευταίο καιρό... Πηγαίνετε και μόνοι σας να δείτε...

Καιρός να το δούμε αν μπορούμε, να το ψάξουμε, να το εξελίξουμε. Να προσθέσουμε νέα προϊόντα, βασικά για το σπίτι, χρήσιμα, απευθείας από τον καταναλωτή, χωρίς μεσάζοντες... Δείτε ΕΔΩ το Site.

Ξεκίνησε να λειτουργεί. Κι αυτό είναι καταρχήν το θετικό της ιστορίας. Το συζητάγαμε πάντα, αλλά φαίνεται ότι τώρα ήρθε η ώρα του να υλοποιηθεί. Αν ασχοληθείτε λίγο με το τι τιμή πουλάει ο αγρότης τα προϊόντα που παράγει και σε τι τιμή διαμορφώνονται μέχρι να φτάσουν στο ράφι του σούπερ μάρκετ και τελικά στον καταναλωτή θα διαπιστώσετε ότι οι διαφορές είναι τεράστιες.

Ποιοι καρπώνονται όλη αυτή τη διαφορά; Μα, οι μεσάζοντες. Αυτοί που δεν συνεισέφεραν σε τίποτα, παρά για να φροντίσουν να φτάσουν ώς εμάς τα προϊόντα που δεν παρήγαγαν, δεν ίδρωσαν, δεν κουράστηκαν...

Ξέρετε πόσα χρόνια την ακούω αυτή την κουβέντα; Από τα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, τη δεκαετία του '70, τότε που ήταν πιο αριστερό από την αριστερά, πριν πάρει τη σημερινή κατηφόρα... Και το βλέπω να υλοποιείται, έστω σε νηπιακά βήματα, 40 χρόνια μετά... Κάτι είναι κι αυτό...

Ας το δούμε λίγο σοβαρά... Την ώρα που από παντού μας κλείνουν τις πόρτες κι έχουν βάλει στο στόχαστρο το λιγοστό εισόδημά μας και της ζωές μας, κάτι πρέπει να κάνουμε και να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας.

Αν το πείραμα λειτουργήσει και εξελιχθεί, να δεις πώς θα βάλουν νερό στο κρασί τους οι αλυσίδες των σούπερ μάρκετ και οι αλυσίδες προμηθευτών, σ' αυτά.

Για την ώρα οι παραγωγοί, κάποια ανοιχτά μυαλά, συνεργάζονται με συλλογικότητες σε όλη την Ελλάδα. Έχουν φτιάξει μάλιστα το Site τους, δείτε το ΕΔΩ και μπορείς ως καταναλωτής ή ως παραγωγός να μπεις, να δεις τα προϊόντα που έχουν και να κάνεις τις αγορές σου στο ηλεκτρονικό καλάθι ή να δηλώσεις ενδιαφέρον για τη συνεργασία.

Αργότερα, όχι πολύ μακριά από την ημέρα της παραγγελίας και σε ημερομηνία σου ανακοινώνεται τα προϊόντα που παρήγγειλες έρχονται στο συγκεκριμένο χώρο στη γειτονιά για αν τα παραλάβεις...

Ακούγεται καλό... Να δούμε πώς θα λειτουργήσει πρακτικά. Για την ώρα έχουν μόνο λάδι και μέλι. Υποθέτω πως θα εμπλουτιστεί από πλευράς προσφοράς προϊόντων στο άμεσο μέλλον... Εγώ την έβαλα κιόλας τη σελίδα, με λίγκ στη μπάρα δεξιά, μόνιμα. Για χρήση δική μου και των φίλων μου...

Σας συνιστώ να κάνετε κι εσείς το ίδιο. Βάλτε τη σελίδα στα αγαπημένα σας. Μια ματιά κάθε τόσο θα σας βοηθά να δείτε αν υπάρχει κάτι που σας ενδιαφέρει.

Ακόμα και για όσους δεν έχουν μεγάλη γνώση ή εμπειρία από τους υπολογιστές έχουν προβλέψει και όπως θα δείτε στην αφίσα, έχουν δύο κινητά τηλέφωνα για πιο άμεση, ζωντανή επικοινωνία...

Ας το δοκιμάσουμε. Ανεπιφύλακτα. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Μόνο να κερδίσουμε καλής ποιότητας προϊόντα απευθείας από τον παραγωγό, τυποποιημένα, συσκευασμένα σωστά και ασφαλή και σε καλύτερες τιμές από αυτές των σούπερ μάρκετ. Ας κάνουμε την υπέρβαση...

Πρώτη Φεβρουαρίου σήμερα. Ας τον καλωσορίσουμε, αισιόδοξα και ας μη βοηθούν οι συγκυρίες, με το καθιερωμένο πια σ' αυτό το Site τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού για τον μήνα Φεβρουάριο από το δίσκο του “Καλεντάρι”, όπου μιλάει και για τους δώδεκα μήνες του χρόνου με μια μοναδική τρυφερότητα... Ας είναι καλός μαζί μας...

Παρόλα αυτά προσοχή!... Το είπαμε: Οι καιροί είναι δύσκολοι και κάθε στιγμή, ακόμα και για την ανάγκη επιβίωσης κάποιους συνανθρώπου μας, μπορεί να πέσουμε θύματα κλοπής. Δείτε πώς παρουσιάζει το θέμα η υπερβολική ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ στο Ηράκλειο της Κρήτης. Όχι πως έχει άδικο, αλλά αυτά τα τεράστια, ξύλινα, γράμματα χαλούν κάπως το πράγμα...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 02/2/2013

Την είδηση την είδα στις εφημερίδες την εβδομάδα που μας πέρασε και πρέπει να ομολογήσω ότι με συγκλόνισε. Ένα εντεκάχρονο κορίτσι των φαναριών στη Θεσσαλονίκη, μάλλον από τη Βουλγαρία σκοτώθηκε την ώρα της “δουλειάς” και 10 μέρες τώρα το πτώμα του παραμένει στα αζήτητα του νεκροτομείου...

Γροθιά στο στομάχι μιας καθώς πρέπει κοινωνίας που ξέρει να... μηρυκάζει μόνο όσα θέματα την αφορούν άμεσα και δε δίνει και τόσο σημασία για το τι συμβαίνει γύρω της. Κι όμως... Για χαμηλώστε λίγο το θέμα και φέρτε το στα μέτρα σας.

Ένα παιδί αγνώστου προελεύσεως καθαρίζει τζάμια αυτοκινήτων στα φανάρια... Καμιά φορά οι τακτικοί περαστικοί σταματούν και ρωτούν πώς τα λένε... Χωρίς ουσία η ερώτηση. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι βέβαιο ότι λένε την αλήθεια... Και ξαφνικά χάνεται από το πόστο του. Και μαζί του χάνονται και τα υπόλοιπα παιδιά που επαιτούσαν δίπλα του.

Το ρεπορτάζ στις εφημερίδες αφήνει μια υπόνοια ότι πρόκειται για εμπόριο παιδιών. Η μόνη που εμφανίστηκε για να παραλάβει το πτώμα της μικρής ήταν μια κυρία βουλγαρικής καταγωγής, ετών 50 που ωστόσο παρουσίασε πλαστά πιστοποιητικά. Τα στοιχεία του παιδιού που έγραφε το βρήκαν, όταν ζήτησαν τη βοήθεια της Βουλγαρίας για πιστοποίηση, να ζει κάπου κοντά στη Σόφια. Και το κουβάρι μπερδεύεται ακόμα περισσότερο καθώς η μητέρα του εμφανίζεται να... ζει στη Γαλλία, ενώ η κυρία με τα πλαστά χαρτιά εμφάνισε στην αστυνομία νέο χαρτί, όπου υπάρχει εξουσιοδότηση να την ακολουθεί το παιδί.

Όλες αυτές οι έρευνες της αστυνομίας θα τραβήξουν το δρόμο τους... Και στο μεταξύ το άψυχο κορμάκι του παιδιού θα παραμένει στα αζήτητα.

Πόσο περήφανη μπορεί να είναι μια τέτοια κοινωνία, που έχει στα σπλάχνα της τέτοια περιστατικά; Και μη μου πείτε ότι ψάχνω ψύλλους στ' άχυρα, την ώρα που η ίδια η κοινωνία ψυχορραγεί από τα σκληρά μνημονιακά μέτρα που δέχεται με εντολές της τρόικας και των εδώ εγκαθέτων τους στην κυβέρνηση...

Αμετανόητα ρομαντικός μιας εποχής που δείχνει να πέρασε ανεπιστρεπτί, θα συνεχίσω να ελπίζω σε έναν καλύτερο κόσμο, όπου θα υπάρχει τόπος για αγάπη στα παιδιά, το μέλλον του κόσμου. Εκεί που “παγώνει” το χαμόγελο τους δεν υπάρχει αύριο, η κοινωνία είναι καταδικασμένη κι εμείς θα συνεχίσουμε χωρίς νόημα να παλεύουμε για την επιβίωση..

Αλλά επιβίωση δεν σημαίνει ζωή. Πέρα από την αναπνοή, ο άνθρωπος για να ξεχωρίσει από τα ζώα, έχει αναπτύξει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και του πολιτισμού. Κάθε φορά που διαβάζω τέτοιες ειδήσεις η καρδιά μου “πιάνεται”... Η υπόθεση, βεβαίως θα πάρει το δρόμο της και ίσως βρεθεί μια άκρη για να ξετυλιχθεί το κουβάρι του κυκλώματος που δρα σε βάρος των ανήλικων παιδιών. Και, βεβαίως, αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους η Ασφάλεια όφειλε να είχε πάρει τα μέτρα της και να χτυπήσει το κακό στη ρίζα του... Και η αλήθεια είναι ότι όσο είμαι σε θέση να ξέρω, καθώς κυκλοφορώ καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας τέτοια φαινόμενα με παιδιά στα φανάρια, που άνθιζε σε άλλες εποχές, δεν τα βλέπω πια.

Τα παιδιά πρέπει να είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος μας. Γι' αυτά αγωνιζόμαστε, γι' αυτά παλεύουμε, γι' αυτά ονειρευόμαστε έναν καλύτερο κόσμο να ζήσουν αύριο. Αλίμονο σ' όποιον δεν μπορεί να το δει αυτό...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.