Εδάφιο 1-2: Ο ψαλμός αρχίζει ως εξής: «Όποιος κατοικεί στο μυστικό τόπο του Υψίστου θα εξασφαλίσει διαμονή κάτω από τη σκιά του Παντοδυνάμου. Θα λέω στον Ιεχωβά: “Εσύ είσαι το καταφύγιό μου και το οχυρό μου, ο Θεός μου, στον οποίο θα εμπιστεύομαι”. Διότι αυτός θα σε ελευθερώνει από την παγίδα του κυνηγού πουλιών». (Ψαλμ. 91:1-3) Παρατηρήστε ότι ο Θεός υπόσχεται προστασία σε όσους τον αγαπούν και εμπιστεύονται σε αυτόν. (Διαβάστε Ψαλμός 91:9, 14) Τι είδους προστασία εννοεί; Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά προστάτεψε μερικούς αρχαίους υπηρέτες του από σωματική βλάβη—σε ορισμένες περιπτώσεις για να διατηρήσει τη γενεαλογική γραμμή που οδηγούσε στον υποσχεμένο Μεσσία. Ωστόσο, πολλοί άλλοι πιστοί φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και θανατώθηκαν εξαιτίας διαβολικών προσπαθειών που είχαν στόχο να τους κάνουν να εγκαταλείψουν την πιστότητά τους στον Θεό. (Εβρ. 11:34-39) Εκείνοι βρήκαν το απαιτούμενο θάρρος για να υπομείνουν επειδή ο Ιεχωβά τούς προστάτεψε πνευματικά από τον κίνδυνο που υπήρχε να διαρρήξουν την ακεραιότητά τους. Επομένως, ο 91ος Ψαλμός μπορεί να κατανοηθεί ως υπόσχεση για πνευματική προστασία.
Άρα λοιπόν, “ο μυστικός τόπος του Υψίστου”, τον οποίο αναφέρει ο ψαλμωδός, είναι ένας συμβολικός τόπος πνευματικής προστασίας. Όσοι διαμένουν ως φιλοξενούμενοι του Θεού σε αυτόν τον τόπο είναι ασφαλείς από οτιδήποτε και οποιονδήποτε απειλεί την πίστη τους και την αγάπη τους για τον Θεό. (Ψαλμ. 15:1, 2·121:5) Είναι μυστικός τόπος επειδή εκείνοι που δεν πιστεύουν δεν μπορούν να τον βρουν. Εκεί ο Ιεχωβά προστατεύει αυτούς που στην ουσία λένε: “Εσύ είσαι ο Θεός μου στον οποίο θα εμπιστεύομαι”. Αν παραμένουμε σε αυτόν τον τόπο καταφυγίου, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε αδικαιολόγητα μήπως πέσουμε σε κάποια παγίδα του Σατανά, «του κυνηγού πουλιών», και χάσουμε την εύνοια του Θεού.
Εδάφιο 3: ΟΛΟΙ οι αληθινοί Χριστιανοί βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν θηρευτή ο οποίος διαθέτει υπερανθρώπινη νοημοσύνη και πανουργία. Στο εδάφιο Ψαλμός 91:3 αναφέρεται ως “ο κυνηγός πουλιών”. Ποιος είναι αυτός ο εχθρός; Από το τεύχος 1 Ιουνίου 1883 (στην αγγλική), τούτο το περιοδικό έχει δείξει ότι δεν είναι άλλος από τον Σατανά τον Διάβολο. Αυτός ο ισχυρός εχθρός προσπαθεί ύπουλα να παροδηγήσει και να παγιδέψει το λαό του Ιεχωβά όπως ένας κυνηγός πουλιών προσπαθεί να παγιδέψει κάποιο πουλί. Στους αρχαίους καιρούς, τα πουλιά τα έπιαναν για το όμορφο κελάηδημά τους, για το πολύχρωμο φτέρωμά τους, καθώς και για τροφή και για θυσίες. Ωστόσο, τα πουλιά είναι από τη φύση τους προσεκτικά πλάσματα, τρομάζουν εύκολα και είναι δύσκολο να παγιδευτούν. Γι’ αυτό, ο κυνηγός πουλιών στους Βιβλικούς χρόνους μελετούσε πρώτα προσεκτικά τις ιδιαιτερότητες και τις συνήθειες των πουλιών του είδους που ήθελε να πιάσει. Κατόπιν επινοούσε πανούργες μεθόδους για να τα παγιδέψει. Παρομοιάζοντας τον Σατανά με κυνηγό πουλιών, η Γραφή μάς βοηθάει να καταλάβουμε τις μεθόδους του. Ο Διάβολος μας μελετάει ως άτομα. Παρατηρεί τις συνήθειες και τα χαρακτηριστικά μας και στήνει κρυμμένες παγίδες προσπαθώντας να μας πιάσει ζωντανούς. (2 Τιμόθεο 2:26) Αν μας πιάσει, αυτό θα σημάνει την πνευματική μας καταστροφή και μπορεί να οδηγήσει στον τελικό μας όλεθρο. Συνεπώς, για την προστασία μας, πρέπει να αναγνωρίζουμε τις ποικίλες δολοπλοκίες «του κυνηγού πουλιών».
Εδάφιο 4: Όταν αρχίζουν να λυσσομανούν οι θυελλώδεις άνεμοι των δυσκολιών, και η βροχή και το χαλάζι της θλίψης πέφτουν αλύπητα και ασταμάτητα, ο Θεός είναι έτοιμος να παράσχει παρηγορητική προστασία. Ένας από τους ψαλμούς τον περιγράφει ως εκείνον που παρέχει παρηγορητική καταφυγή: «Με τα φτερά του θα φράζει το δρόμο προς εσένα και κάτω από τις φτερούγες του θα καταφεύγεις». (Ψαλμός 91:4) Εδώ ίσως παρουσιάζεται η εικόνα ενός αετού—ενός πουλιού που νιώθει τον κίνδυνο και κατόπιν απλώνει προστατευτικά τις φτερούγες του πάνω από τα μικρά του. Σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα, ο Ιεχωβά γίνεται αληθινός Προστάτης για όλους όσους βρίσκουν καταφύγιο σε αυτόν.—Ψαλμός 7:1. Έχοντας τον Ιεχωβά ως το καταφύγιό μας, αντλούμε παρηγοριά από τα εξής λόγια: «Με τα φτερά του θα φράζει το δρόμο προς εσένα και κάτω από τις φτερούγες του θα καταφεύγεις. Η φιλαλήθειά του θα είναι μεγάλη ασπίδα και προμαχώνας». (Ψαλμός 91:4) Ο Θεός μάς προστατεύει, όπως ένα πουλί φτερουγίζει προστατευτικά πάνω από τα μικρά του. (Ησαΐας 31:5) “Με τα φτερά του φράζει το δρόμο προς εμάς”. Χρησιμοποιώντας τις φτερούγες του, ένα πουλί καλύπτει τα μικρά του, προστατεύοντάς τα από τα αρπακτικά. Σαν τους νεοσσούς, εμείς είμαστε ασφαλείς κάτω από τα συμβολικά φτερά του Ιεχωβά επειδή έχουμε βρει καταφύγιο στην αληθινή Χριστιανική του οργάνωση.—Ρουθ 2:12· Ψαλμός 5:1, 11.
Εδάφιο 5: Έχοντας υπόψη την προστασία του Θεού, ο ψαλμωδός λέει: «Δεν θα φοβάσαι τίποτα τρομακτικό τη νύχτα ούτε το βέλος που πετάει την ημέρα». Εφόσον πολλές κακές πράξεις διαπράττονται υπό την κάλυψη του σκοταδιού, η νύχτα μπορεί να προκαλεί φόβο. Μέσα στο πνευματικό σκοτάδι που καλύπτει τώρα τη γη, οι εχθροί μας πολλές φορές καταφεύγουν σε κρυφές ενέργειες προσπαθώντας να καταστρέψουν την πνευματικότητά μας και να σταματήσουν το έργο μας κηρύγματος. Εμείς, όμως, “δεν φοβόμαστε τίποτα τρομακτικό τη νύχτα” επειδή ο Ιεχωβά μάς φυλάει.—Ψαλμός 64:1, 2· 121:4· Ησαΐας 60:2. Η έκφραση «το βέλος που πετάει την ημέρα» φαίνεται να υποδηλώνει φραστική επίθεση. (Ψαλμός 64:3-5· 94:20) Καθώς εμμένουμε στην παρουσίαση αληθινών πληροφοριών, αυτή η απροκάλυπτη εναντίωση στην ιερή μας υπηρεσία αποδεικνύεται μάταιη.
Εδάφιο 6: «Ούτε την επιδημία που περπατάει στη σκοτεινιά ούτε την καταστροφή που λεηλατεί όταν είναι μεσημέρι». Ο ψαλμωδός αναφέρει αρκετούς κινδύνους, μεταξύ των οποίων είναι η «επιδημία που περπατάει στη σκοτεινιά . . . [και η] καταστροφή που λεηλατεί όταν είναι μεσημέρι». (Ψαλμ. 91:5, 6) “Ο κυνηγός πουλιών” έχει παγιδέψει πολλούς με την ιδιοτελή επιθυμία για ανεξαρτησία. (2 Κορ. 11:3) Άλλους τους πιάνει προωθώντας την απληστία, την υπερηφάνεια και τον υλισμό. Κάποιους άλλους τους παροδηγεί με διάφορες φιλοσοφίες όπως τον πατριωτισμό, την εξέλιξη και την ψεύτικη θρησκεία. (Κολ. 2:8) Και πολλοί άλλοι παρασύρονται στην παγίδα των αθέμιτων σεξουαλικών σχέσεων. Δεν φοβόμαστε «την επιδημία που περπατάει στη σκοτεινιά». Αυτή είναι μια συμβολική επιδημία η οποία γεννιέται μέσα στη σκοτεινιά αυτού του ηθικά και θρησκευτικά άρρωστου κόσμου που βρίσκεται στην εξουσία του Σατανά. (1 Ιωάννη 5:19) Παράγει μια θανατηφόρα κατάσταση διάνοιας και καρδιάς, αφήνοντας τους ανθρώπους στο σκοτάδι όσον αφορά τον Ιεχωβά, τους σκοπούς του και τις στοργικές του προμήθειες. (1 Τιμόθεο 6:4) Μέσα σε αυτό το σκοτάδι, εμείς δεν φοβόμαστε, εφόσον απολαμβάνουμε άφθονο πνευματικό φως.—Ψαλμός 43:3. Δεν μας τρομάζει ούτε και “η καταστροφή που λεηλατεί όταν είναι μεσημέρι”. Η λέξη «μεσημέρι» μπορεί να υποδηλώνει την αποκαλούμενη διαφώτιση του κόσμου. Όσοι ενδίδουν στις υλιστικές της απόψεις υφίστανται πνευματική καταστροφή. (1 Τιμόθεο 6:20, 21) Καθώς διακηρύττουμε με τόλμη το άγγελμα της Βασιλείας, δεν φοβόμαστε κανέναν εχθρό μας, διότι ο Ιεχωβά είναι ο Προστάτης μας.—Ψαλμός 64:1· Παροιμίες 3:25, 26.
Εδάφιο 7: Ο ψαλμωδός λέει στη συνέχεια: «Χίλιοι θα πέφτουν στη μια πλευρά σου και δέκα χιλιάδες στα δεξιά σου· σε εσένα δεν θα πλησιάζει αυτό. Επειδή δεν κάνουν τον Ιεχωβά καταφύγιό τους, πολλοί «πέφτουν» σε πνευματικό θάνατο στη «μια πλευρά» μας. Στην ουσία, «δέκα χιλιάδες» έχουν πέσει στα «δεξιά» των σημερινών πνευματικών Ισραηλιτών. (Γαλάτες 6:16)
Εδάφιο 8: «Μόνο με τα μάτια σου θα παρατηρείς και θα βλέπεις την ανταπόδοση των πονηρών». Είτε, όμως, είμαστε χρισμένοι Χριστιανοί είτε οι αφιερωμένοι σύντροφοί τους, είμαστε ασφαλείς στο «μυστικό τόπο» του Θεού. Απλώς “παρατηρούμε και βλέπουμε την ανταπόδοση των πονηρών”, οι οποίοι θερίζουν προβλήματα από εμπορική και θρησκευτική άποψη, καθώς και από άλλες απόψεις.—Γαλάτες 6:7.
Εδάφιο 9: Μολονότι η ασφάλεια αυτού του κόσμου καταρρέει, εμείς θέτουμε τον Θεό στην πρώτη θέση και παίρνουμε θάρρος από τα λόγια του ψαλμωδού: «Επειδή είπες: “Ο Ιεχωβά είναι το καταφύγιό μου”, έκανες κατοικία σου τον Ύψιστο· Ναι, ο Ιεχωβά είναι το καταφύγιό μας. Ωστόσο, κάνουμε επίσης τον Ύψιστο Θεό “κατοικία μας”, όπου βρίσκουμε ασφάλεια.
Εδάφιο 10: «Δεν θα σε βρει συμφορά, ούτε και πληγή θα πλησιάσει στη σκηνή σου». “δεν θα μας βρει συμφορά”—καμία από τις συμφορές που περιγράφονται πιο πάνω σε αυτόν τον ψαλμό. Ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε μαζί με άλλους συμφορές όπως είναι οι σεισμοί, οι τυφώνες, οι πλημμύρες, οι πείνες και οι ολέθριες συνέπειες του πολέμου, αυτές δεν καταστρέφουν την πίστη μας ούτε την πνευματική μας ασφάλεια. Οι χρισμένοι Χριστιανοί μοιάζουν με πάροικους που ζουν σε σκηνές χωρισμένοι από αυτό το σύστημα πραγμάτων. (1 Πέτρου 2:11) “Ούτε και πληγή πλησιάζει στη σκηνή τους”. Είτε η ελπίδα μας είναι ουράνια είτε επίγεια, δεν είμαστε μέρος του κόσμου και δεν μολυνόμαστε από πνευματικά θανατηφόρες πληγές όπως είναι η ανηθικότητα, ο υλισμός, η ψεύτικη θρησκεία και η λατρεία του «θηρίου» και της “εικόνας” του, των Ηνωμένων Εθνών.—Αποκάλυψη 9:20, 21· 13:1-18· Ιωάννης 17:16.
Εδάφιο 11: Ο ψαλμός λέει: «Θα δώσει στους αγγέλους του εντολή σχετικά με εσένα, να σε φυλάνε σε όλες τις οδούς σου». (Ψαλμ. 91:11) Οι ουράνιοι άγγελοι μας καθοδηγούν και μας προστατεύουν για να μπορούμε να κηρύττουμε τα καλά νέα. (Αποκ. 14:6) Οι άγγελοι έχουν λάβει εξουσία για να μας προστατεύουν. (2 Βασιλέων 6:17· Ψαλμός 34:7-9· 104:4· Ματθαίος 26:53· Λουκάς 1:19) Μας φυλάνε “σε όλες τις οδούς μας”. (Ματθαίος 18:10)
Εδάφιο 12: «Στα χέρια τους θα σε σηκώνουν για να μη χτυπήσεις το πόδι σου σε πέτρα». Απολαμβάνουμε αγγελική κατεύθυνση και προστασία ως διαγγελείς της Βασιλείας και δεν σκοντάφτουμε πνευματικά. (Αποκάλυψη 14:6, 7) Ακόμη και “πέτρες” όπως είναι οι απαγορεύσεις εναντίον του έργου μας δεν μας έχουν κάνει να σκοντάψουμε και να χάσουμε τη θεϊκή εύνοια.
Εδάφιο 13: «Πάνω στο νεαρό λιοντάρι και στην κόμπρα θα πατήσεις· θα ποδοπατήσεις το χαιτοφόρο λιοντάρι και το μεγάλο φίδι». Η Αγία Γραφή παρομοιάζει τις επιθέσεις του Σατανά τόσο με τις επιθέσεις του νεαρού λιονταριού όσο και με αυτές της κόμπρας. Χρησιμοποιώντας παραστατικές εικόνες, ο ψαλμωδός παρομοιάζει επίσης την τακτική του Σατανά με την τακτική είτε ενός νεαρού λιονταριού είτε μιας κόμπρας. (Ψαλμός 91:13) Όπως ένα λιοντάρι, έτσι και ο Σατανάς μερικές φορές κάνει απροκάλυπτες, κατά μέτωπο επιθέσεις μέσω διωγμού ή νομικής δράσης κατά του λαού του Ιεχωβά. (Ψαλμός 94:20) Αυτές οι επιθέσεις που μοιάζουν με του λιονταριού μπορεί να κάνουν μερικούς να προσκόψουν. Τις περισσότερες φορές, όμως, αυτές οι ανοιχτές επιθέσεις φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα και ενώνουν το λαό του Θεού. Αλλά τι γίνεται με τις πιο ύπουλες επιθέσεις του Σατανά, αυτές που μοιάζουν με τις επιθέσεις της κόμπρας; Ο Διάβολος χρησιμοποιεί την υπερανθρώπινη νοημοσύνη του για να επιφέρει δολερά και θανατηφόρα πλήγματα σαν αυτά που επιφέρει ένα δηλητηριώδες φίδι από κρυφό μέρος. Με αυτόν τον τρόπο, έχει καταφέρει να δηλητηριάσει τη διάνοια μερικών μελών του λαού του Θεού, εξαπατώντας τους ώστε να κάνουν το δικό του θέλημα αντί για το θέλημα του Ιεχωβά, με τραγικά αποτελέσματα. Ευτυχώς, δεν έχουμε άγνοια για τα σχέδια του Σατανά. (2 Κορινθίους 2:11)
Εδάφιο 14: «Επειδή σε εμένα έθεσε [ο αληθινός λάτρης] τη στοργή του, γι’ αυτό θα του προμηθεύσω διαφυγή. Θα τον προστατέψω επειδή γνώρισε το όνομά μου». Ο ουράνιος Πατέρας μας μάς παρέχει τη φροντίδα και την προστασία που χρειαζόμαστε ως λαός ο οποίος επικαλείται το όνομά του με πίστη. Ναι, ο Ιεχωβά Θεός μάς διασώζει με αγάπη από τους εχθρούς μας και μας προστατεύει ως λαό του, ώστε να μην αφανιστούμε. Είναι ξεκάθαρο ότι η γνώση του ονόματος του Θεού πρέπει να σημαίνει πολλά πράγματα, εφόσον αποτελεί βασικό παράγοντα για να λάβει κανείς την προστασία Του. Η φράση «θα τον προστατέψω» κατά γράμμα σημαίνει «θα τον θέσω ψηλά», δηλαδή σε απρόσιτο μέρος. Εμείς βρίσκουμε καταφύγιο στον Ιεχωβά ως λάτρεις του ιδίως επειδή “έχουμε θέσει τη στοργή μας σε αυτόν”. (Μάρκος 12:29, 30· 1 Ιωάννη 4:19) Στη συνέχεια, ο Θεός “μάς προμηθεύει διαφυγή” από τους εχθρούς μας. Ποτέ δεν θα εξαλειφθούμε από τη γη. Απεναντίας, θα σωθούμε επειδή γνωρίζουμε το θεϊκό όνομα και το επικαλούμαστε με πίστη. (Ρωμαίους 10:11-13) Είμαστε δε αποφασισμένοι να “περπατάμε σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά για πάντα”.—Μιχαίας 4:5· Ησαΐας 43:10-12.
Εδάφιο 15: Καθώς ολοκληρώνεται ο 91ος Ψαλμός, ο Ιεχωβά λέει για τον πιστό υπηρέτη του: «Θα με επικαλεστεί και εγώ θα του απαντήσω. Θα είμαι μαζί του στη στενοχώρια. Θα τον σώσω και θα τον δοξάσω. Όταν επικαλούμαστε τον Θεό μέσω προσευχής σύμφωνα με το θέλημά του, εκείνος μας απαντάει. (1 Ιωάννη 5:13-15) Έχουμε ήδη περάσει πολλές στενοχώριες εξαιτίας της εχθρότητας που υποδαυλίζει ο Σατανάς. Ωστόσο, τα λόγια «θα είμαι μαζί του στη στενοχώρια» μάς προετοιμάζουν για μελλοντικές δοκιμασίες και μας διαβεβαιώνουν ότι ο Θεός θα μας στηρίξει όταν καταστραφεί αυτό το πονηρό σύστημα.
Εδάφιο 16: Θα τον χορτάσω με μακροζωία και θα τον κάνω να δει τις πράξεις της σωτηρίας μου». Παρά τη λυσσαλέα εναντίωση του Σατανά, ο πλήρης αριθμός των χρισμένων ανάμεσά μας θα δοξαστεί στον ουρανό στον κατάλληλο καιρό του Ιεχωβά—ύστερα από «μακρότητα ημερών» στη γη. Εντούτοις, οι θαυμαστές πράξεις σωτηρίας του Θεού έχουν ήδη φέρει πνευματική δόξα στους χρισμένους. Και τι τιμή είναι για εκείνους να αναλαμβάνουν την ηγεσία ως Μάρτυρες του Ιεχωβά στη γη σε αυτές τις τελευταίες ημέρες! (Ησαΐας 43:10-12) Τη μεγαλύτερη διάσωση του λαού του θα την κάνει ο Ιεχωβά στη διάρκεια του μεγάλου πολέμου του, του Αρμαγεδδώνα, όταν θα δικαιώσει την κυριαρχία του και θα αγιάσει το ιερό όνομά του.—Ψαλμός 83:18· Ιεζεκιήλ 38:23· Αποκάλυψη 16:14, 16. Είτε είμαστε χρισμένοι Χριστιανοί είτε οι αφιερωμένοι σύντροφοί τους, αποβλέπουμε στον Θεό για σωτηρία. Στη διάρκεια «της μεγάλης και φοβερής ημέρας του Ιεχωβά», όσοι υπηρετούν όσια τον Θεό θα σωθούν. (Ιωήλ 2:30-32) Όσοι από εμάς θα αποτελέσουν το «μεγάλο πλήθος» των επιζώντων που θα εισέλθει στο νέο κόσμο του Θεού και θα παραμείνουν πιστοί στη διάρκεια μιας τελικής δοκιμής θα “χορταστούν από εκείνον με μακρότητα ημερών”—ζωή δίχως τελειωμό. Ο Θεός θα αναστήσει επίσης πλήθη ανθρώπων. (Αποκάλυψη 7:9· 20:7-15) Πράγματι, ο Ιεχωβά με μεγάλη χαρά θα “μας κάνει να δούμε τη σωτηρία του” μέσω του Ιησού Χριστού. (Ψαλμός 3:8)
