Το ότι αγαπήσαμε τα Αποίκια της Ανδρου που γνωρίσαμε μέσα από τους φίλους μας εκεί, τη Δήμητρα και τον Λούη, είναι γεγονός αναμφισβήτητο... Πολύ συχνά εδώ στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ τους θυμόμαστε, επειδή τους αγαπάμε πολύ! Δείτε μερικά δημοσιεύματα γι' αυτό το μικρό χωριό και τους ανθρώπους του ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.


Από εδώ ψηλά μπορεί η ματιά σου να φτάσει ώς τη θάλασσα. Ένα υπέροχο κυκλαδίτικο τοπίο με αρκετό πράσινο και τρεχούμενα νερά. Ιδιαίτερα στα Αποίκια θα το δείτε αυτό. Εμείς το ζήσαμε πέντε μέρες, όταν το 2018 φιλοξενηθήκαμε εκεί. Και κάναμε και τις εκδρομές μας.


Κι αυτό το δρομάκι, μας είναι πολύ οικείο. Δεξιά όπως βλέπετε τη φωτογραφία, ήταν το σπίτι που μείναμε και ακριβώς μπροστά το σπίτι των φίλων μας. Κυριολεκτικά μια ανάσα... Μεσολαβούσε μόνο ο κήπος τους, τα δέντρα και τα φυτά τους. Αλλά η αγάπη τους, μηδένιζε τις αποστάσεις.


Για την Άνδρο όμως έχουμε γράψει πολλά στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Και θα συνεχίσουμε να γράφουμε, καθώς οι άνθρωποι που ζουν στο νησί μας περιβάλλουν με τόση αγάπη... Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ μερικά δημοσιεύματα από το αρχείο μας.


Άνδρος, λοιπόν, η αγαπημένη... Όπου κι αν πας, όπου κι αν περπατήσεις στα χωριά της ή στη Χώρα, πάντα θα έχεις πίσω σου υπέροχες αναμνήσεις από καλοκαίρια που άφησαν έντονα τα σημάδια τους, τόσο που να θέλεις να πας και να ξαναπάς και να ξαναπάς... Και να το βάζεις στόχο!


Μακάρι να τελειώσει το κακό που ζούμε, ο εγκλεισμός και η καραντίνα και θα το κάνουμε, οπωσδήποτε αν περνάει από το χέρι μας. Είναι από τους προορισμούς για τους οποίους θέλουμε να κάνουμε σχέδια, αν και δεν είναι πολύ εύκολο, όπως έχουν τα πράγματα. Μερικές αναμνήσεις ακόμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.