Όμορφες παιδικές μνήμες ξύπνησαν μέσα μου, αυτές οι φωτογραφίες με τον πατέρα μου!

o.pateras.mu
Τις είδα ανεβασμένες στο Facebook από τον δραστήριο Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού μου, Θραψανού. Φωτογραφίες τραβηγμένες τη δεκαετία του 80, οι έγχρωμες... Ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης του Κουμαλή, "σέρνει" τη στομωσά ως μάστορας στον αγγειοπλαστικό συνεταιρισμό "Μίνωας". Το θυμάμαι αυτό το εγχείρημα. Και είναι ενθαρρυντικό ότι, παρά τα όσα πέρασε, υπάρχει και λειτουργεί, ακόμα στο χωριό.

bambas
Εδώ, ο πατέρας μου πιο νέος, τότε σίγουρα δεν υπήρχαν χρωματιστές φωτογραφίες. Είναι με συγγενείς και φίλους σε ένα τραπέζι για τον πολιτευτή της Ενώσεως Κέντρου τότε, δικηγόρο Γ. Α. Μαγκάκη... Εκείνη την εποχή, εγώ ήμουν πολύ μικρός και δεν καταλάβαινα, γιατί έπρεπε στο πρόσωπο μου να τιμωρηθεί η όποια πολιτική δράση του πατέρα μου... Μισόν αιώνα μετά, ακόμα δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό.

o.pateras.mu1
Τα πιθάρια όμως ήταν η ζωή του... Έφτιαξε ο ίδιος, εκατοντάδες σε όλη την την Κρήτη στις βεντέμες που πήγαινε από τον Μάη ώς τον Οκτώβρη, κάθε χρόνο. Και εκπαίδευσε τον αδελφό μου Κωστή, να τον ακολουθήσει μετά το θάνατο του ή λίγο νωρίτερα, όταν πια ο ίδιος είχε αποσυρθεί, φτιάχνοντας το δικό του καμίνι στο Λιγαρά και κρατώντας το σε λειτουργία μέχρι που μπορούσε. Ενέπνευσε ακόμα τον εγγονό του, Μανώλη Βολυράκη και τον γιο του, Αγησίλαο να συνεχίσουν και σήμερα την τέχνη του αγγειοπλάστη... Δεν ξεχνιέται εύκολα αυτός ο άνθρωπος!

me ti mana mou ke ton patera mou

Δημοσιογραφικά

Άνθρωποι τρέφονται από τα σκουπίδια...

Το βίντεο φτιάχτηκε για κάποια Χριστούγεννα, αλλά μάλλον είναι διαχρονικό... Και στις μέρες μας ιδιαίτερα επίκαιρο...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 05/03/2011

Κανονικά θα 'πρεπε να γράψω ένα χαρούμενο θέμα, μέρες που είναι. Τελευταία Κυριακή της αποκριάς, Καθαρή Δευτέρα, γέλια, φωνές χαρούμενες και πανηγύρια, αυτό είναι το σκηνικό των ημερών. Λυπάμαι που δεν θα το κάνω, υπάρχουν συνάδελφοι στην εφημερίδα που θα το κάνουν καλύτερα...

Εγώ θα σχολιάσω μια φοβερή είδηση που διάβασα τις προηγούμενες μέρες στις εφημερίδες: Χιλιάδες οικογενειάρχες και συνταξιούχοι αναγκάζονται να μαζεύουν τα χαλασμένα φρούτα και λαχανικά που πετάνε οι έμποροι των υπαίθριων αγορών, για να επιβιώσουν.

Θεέ μου, στις μέρες μας τέτοια πράγματα... Και δεν ντρέπονται, δεν αισχύνονται οι της Πολιτείας που αφήνουν να ζουν έτσι πολίτες της. Μέχρι τώρα, νομίζαμε ότι σ' αυτή τη δύσκολη θέση βρίσκονται μόνο αλλοδαποί που έχουν... ξεμείνει στον τόπο μας και προσπαθούν να ζήσουν.
Δυστυχώς η αλήθεια είναι πολύ πιο σκληρή. Τα σάπια φρούτα και λαχανικά που πετιούνται μαζεύονται αμέσως από την ώρα που φεύγουν οι έμποροι μέχρι να φτάσουν τα συνεργεία καθαρισμού του δήμου.
Φανταστείτε την εικόνα. Να έχουν μετατραπεί σε... ρακοσυλλέκτες χιλιάδες άνθρωποι που δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα προς το ζην. Στα καφάσια που αφήνουν πίσω τους οι έμποροι των λαϊκών αγορών και τους κάδους των σούπερ μάρκετ βρίσκουν πλέον τα βασικά είδη διατροφής τους.

Μέχρι πριν από λίγο καιρό η εικόνα της φτώχειας, ιδιαίτερα στην Αθήνα, περιορίζονταν στους απόρους και τους μετανάστες που κοιμόνταν στα παγκάκια και έτρωγαν στα συσσίτια του δήμου. Σήμερα το φαινόμενο έχει επεκταθεί και πίσω από τις κλειστές πόρτες διαμερισμάτων που ανήκουν σε «ανθρώπους της διπλανής πόρτας».

Σημαντικό ποσοστό όσων δεν μπορούν πλέον να τα βγάλουν πέρα είναι πρώην εργαζόμενοι με οικογένειες ή συνταξιούχοι που ζούσαν με αξιοπρέπεια τα γεράματά τους μέχρι να έρθει η οικονομική κρίση και να μειώσει τα χρήματα που έπαιρναν τόσο ώστε δεν τους φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα.

Η ειρωνεία είναι ως κατά το 2010 παγκόσμιο έτος καταπολέμησης της φτώχειας στην Ελλάδα, το 1/3 των κατοίκων της ζει με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως, ενώ ένα στα πέντε παιδιά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρόκειται, δηλαδή, σύμφωνα με τα στοιχεία της Κάπα Research για τα 2/3 της κοινωνίας μας.

Οι θλιβερές εικόνες στις λαϊκές και τα σούπερ μάρκετ είναι δυστυχώς αληθινές. Αρκεί να πάτε μια βόλτα αργά το μεσημέρι στη λαϊκή ή να περάσετε βράδυ έξω από ένα σούπερ μάρκετ. Οι μικροπωλητές αφήνουν όσα τρόφιμα δεν είναι προς πώληση ή όσα προϊόντα αφήνουν στα καφάσια για πέταμα. Πολλοί από αυτούς, έχοντας αυξημένο το αίσθημα αλληλεγγύης αφήνουν επίτηδες και προϊόντα που κανονικά δεν θα πέταγαν.

Αυτή είναι η τραγική κατάσταση που βιώνουμε στους καιρούς μιας... σοσιαλιστικής κυβέρνησης που διεκπεραιώνει τις εντολές της τρόικας. Έπρεπε να ζήσουμε να το δούμε κι αυτό...

Στην Ιρλανδία θα ακούσατε τι έγινε. Το κυβερνών κόμμα με ποσοστό 43% εφάρμοσε το μνημόνιο σε βάρος του λαού και δεν βρήκε την ψήφο του στις εκλογές της περασμένης Παρασκευής. Το στραπάτσο το οδήγησε σε ένα 15% και φυσικά εκτός κυβέρνησης. Ο συνασπισμός των κομμάτων δηλώνει ότι θα διαπραγματευτεί εκ νέου τους όρους.
Θα μου πείτε,
συνειρμούς κάνω; Γιατί όχι; Δεν είναι και πολύ μακρινές οι καταστάσεις που βιώνουν οι λαοί των δύο χωρών. Για δείτε το λίγο πιο προσεκτικά...

Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου «ΡΕΘΕΜΝΟΣ» στην ομώνυμη στήλη μου.

Ο καινούριος "ΑντίχTυπος", διαβάστε τον

Αυτό είναι το νέο φύλλο του "ΑντίχTυπου", μια αντισυμβατική εφημερίδα που μοιράζεται δωρεάν και διαβάζεται και από το σινάφι μου. Εδώ θα βρείτε μεγάλες αλήθειες... Ξεφυλλίστε την προσεκτικά. Σίγουρα κάτι θα πάρετε...

Ποιοι και γιατί προκαλούν

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 26/02/2011

Δεν ξέρω αν σας έχει προβληματίσει που κάθε φορά, όταν υπάρχει σε εξέλιξη μια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση, πάντα ή σχεδόν πάντα προκύπτουν και γεγονότα άσχημα, ώστε να στραφούν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας και να... ξεχαστεί η πραγματική αιτία της διαδήλωσης και τα ουσιαστικά αιτήματά της.

Η μεγάλη κινητοποίηση της περασμένης Τετάρτης στην Αθήνα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Δείτε: Από την Κυριακή που είχαμε τα επεισόδια στο Γ. Καραϊσκάκη, στο περίφημο ντέρμπι των “αιωνίων” αντιπάλων, άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι κάτι θα συμβεί και στην πορεία της Τετάρτης. Θα μου πείτε: Μα το ένα είναι αθλητικό, το άλλο πολιτικό. Ε, μην τρελαίνεστε... Στον χουλιγκανισμό αυτά τα δύο είναι συγκοινωνούντα δοχεία...

Την Τρίτη ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ είχε στην πρώτη του σελίδα ένα σχόλιο που παραξένεψε εμάς του μη μυημένους. Έλεγε με λίγα λόγια, ότι “προσέξτε γιατί προβοκάτορες θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν προβλήματα στην πορεία. Να τους απομονώσουμε”.

Προσωπικά μου έκανε εντύπωση γιατί γνωρίζω πως το μπλοκ του ΠΑΜΕ με την εμπειρία των μελών του ΚΚΕ ξέρει να περιφρουρεί του αγώνες του, κυρίως από προβοκάτορες. Έτσι έγινε και προχθές. Τα δύο μπλοκ του ΠΑΜΕ δεν είχαν κανένα πρόβλημα. Η πορεία ολοκληρώθηκε χωρίς να προκύψει κάτι.

Δεν έγινε όμως το ίδιο και τους άλλους συγκεντρωμένους απεργούς. Και δεν αναφέρομαι στο μπλοκ των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Ήταν τόσο ισχνό που δεν χωρά κανένα σχόλιο και θα πρέπει κάποια στιγμή να μας προβληματίσει το ποιους τελικά και σε ποιο επίπεδο εκπροσωπεί...

Στο άλλο όμως, αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, οι διεισδύσεις περίεργων ομάδων πάντα γίνεται. Και τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Ποιος θυμάται τώρα γιατί έγινε η απεργία της 23 Φλεβάρη; Κι όμως τα αιτήματα είναι συγκεκριμένα:

Οι συγκεντρωμένοι απεργοί αντιδρούσαν στην πιο ακραία νεοφιλελεύθερη επίθεση που δεχόμαστε σε βάρος των δικαιωμάτων και της ζωής μας. Η Κυβέρνηση και η Τρόικα, με πρόσχημα την οικονομική κρίση τα προβλήματα του δημοσίου χρέους και με τα μέτρα του μνημονίου αφαιρούν ένα – ένα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων και της κοινωνίας, για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των δανειστών, των κερδοσκόπων, των τραπεζιτών και των εργοδοτών.

Η επίθεση που δεχόμαστε αφορά το σύνολο των δικαιωμάτων μας. Μειώθηκαν και μειώνονται κατακόρυφα τα εισοδήματά μας μέσα από την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, της 13ης και 14ης σύνταξης μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ και τις αυξήσεις στα είδη πλατιάς κατανάλωσης, μέσα από τις αυξήσεις στα διόδια και τις τιμές των εισιτηρίων.

Κατάργησαν και καταργούν τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Μετά την κύρια ασφάλιση στο τραπέζι του Προκρούστη βρίσκονται οι επικουρικές συντάξεις.

Συγχωνεύονται, καταργούνται και υποβαθμίζονται οι Δημόσιες Υπηρεσίες και οι Δημόσιες Επιχειρήσεις με μοναδικό κριτήριο τον περιορισμό των δαπανών και των κοινωνικών υπηρεσιών. Αποδιαρθρώνονται οι δημόσιες συγκοινωνίες, η Δημόσια Παιδεία, η Δημόσια Υγεία με τις καταργήσεις Υπηρεσιών και με μεταφορά του κόστους στις πλάτες των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Καταργούνται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και συρρικνώνονται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και μέσα από τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις ικανοποιούνται τα αιτήματα των εργοδοτών για τον περιορισμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Οι εποχές αλλάζουν. Ένα όμως μένει σταθερό κι αναλλοίωτο στο χρόνο. Οι προβοκάτορες. Που θα είναι, δυστυχώς, πάντα παρόντες εκεί που θα συμβαίνουν μεγάλα γεγονότα για τους εργαζόμενους. Σε μας πέφτει το χρέος να τους απομονώσουμε. Είναι ξένο σώμα. Μακριά και έξω από τα ζητήματα των εργαζομένων, εξυπηρετεί άλλους, προφανείς, σκοπούς. Αυτούς του αποπροσανατολισμού...

  • Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου «ΡΕΘΕΜΝΟΣ» στην ομώνυμη στήλη μου.

Ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση

Αλλη μια ζωντανή "ανταπόκριση" μέσα από το... πεδίο της μάχης. Οι διαδηλωτές πήραν την υπόθεση στα χέρια τους, έγιναν για λίγο δημοσιογράφοι και σχολιάζουν...

Του Νίκου Σιαπάτη, προέδρου Ένωσης Εργαζομένων ΗΣΑΠ

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες,

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους μετανάστες απεργούς πείνας που συνεχίζουν τον αγώνα τους.

Αυτός ο αγώνας αφορά όλους μας και πρέπει να επιλυθούν άμεσα τα αιτήματά τους.

Βιώνουμε την πλέον βάρβαρη και σκληρή επίθεση του κεφαλαίου που έχουμε γνωρίσει ως τώρα, με μοναδική στόχευση να πάρουν πίσω όσα μέχρι σήμερα έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι.

Στην περίπτωση της Ελλάδας έχει βρεθεί εκείνος ο αδύναμος κρίκος για να περάσουν οι στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου των τραπεζιτών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Η κρίση δανεισμού και τα δημόσια ελλείμματα είναι το πρόσχημα για να συρθεί η χώρα σε εξευτελιστικές για την κοινωνία και τους εργαζόμενους βίαιες προσαρμογές στην οικονομία και την αγορά εργασίας.

Τα αισχρά και εκβιαστικά διλήμματα περί χρεοκοπίας που θέτουν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου στη χώρα μας η τρόικα και η πιο νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος χρησιμοποιούνται για την νομιμοποίηση των επιλογών τους.

Στην παρούσα φάση για την με κάθε τρόπο εφαρμογή του Μνημονίου τα μέχρι σήμερα εργασιακά κοινωνικά ακόμη και δημοκρατικά δικαιώματα καρατομούνται.

Στο δημόσιο τομέα οι μισθοί περικόπτονται με μεγάλη ταχύτητα και με πρόσχημα το ενιαίο μισθολόγιο προωθούνται πολιτικές για νέες περικοπές και διαιώνιση της λιτότητας.

Στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα με αιχμή τις Συγκοινωνίες η προσαρμογή είναι ακόμα πιο βίαιη. Οριζόντιες μειώσεις μισθών, κατάργηση ΣΣΕ, Κανονισμών προσωπικού, Υποχρεωτικές μετατάξεις είναι τα εργαλεία της δήθεν εξυγίανσης.

Πέραν όμως της δραματικής περικοπής των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων ο Νόμος για τις Συγκοινωνίες αποτελεί το πρόκριμα για ένα γενικευμένο ξήλωμα όλων των δημοσίων και κοινωνικών αγαθών και την εκχώρησή τους σε ιδιώτες.

Στον Ιδιωτικό τομέα το σχέδιο της πλήρους και χωρίς όρια νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης της αγοράς εργασίας αναπτύσσεται σε όλα τα επίπεδα.

Καταργούνται οι Συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι Συλλογικές Συμβάσεις.

Στο προσκήνιο οι ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας, η μερική απασχόληση, η εκ περιτροπής απασχόληση, η απόλυση με προειδοποίηση και μισή αποζημίωση, η σύμβαση του ενός έτους χωρίς αποζημίωση, η μειωμένη Ε.Γ.Σ.Σ.Ε για τους νέους.

Εδώ η εργασιακή ζούγκλα παίρνει σάρκα και οστά.

Όλα αυτά σε συνδυασμό με το εκρηκτικό μείγμα της ακρίβειας- του πληθωρισμού της φορολογικής επιδρομής και της δραματικής αύξησης της ανεργίας οδηγούν την ελληνική κοινωνία στην καταστροφή.

Απέναντι σε αυτή την αντεργατική νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της ΕΕ και της κυβέρνησης μοναδικό όπλο αντίστασης και ανατροπής είναι οι δικοί μας συνεχείς ενωτικοί και μαζικοί εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες.

Η σημερινή απεργία πρέπει να σημάνει την έναρξη, μιας ολομέτωπης αντεπίθεσης των εργαζομένων ενάντια στον καταστροφικό κατήφορο που μας σπρώχνουν η τρόικα και η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Ελλάδας.

Σήμερα που η κυβέρνηση προωθεί σχέδιο για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, που προετοιμάζει και νέο βάρβαρο μνημόνιο, που και σε επίπεδο ευρωπαϊκής ένωσης προωθείται το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας και με πρόσχημα τα χρέη, νέες επώδυνες πολιτικές έρχονται για τους εργαζόμενους και τους λαούς.

Ο αγώνας που δίνουμε είναι αγώνας για την επιβίωση της εργατικής τάξης.

Είναι αγώνας ζωής για μας και την νέα γενιά και θα τον δώσουμε μέχρι τέλους.

Πώς θα επιβιώσουμε χωρίς αξιοπιστία;

Δείτε Εξώφυλλο που επέλεξε να κάνει σήμερα μια αντιπολιτευόμενη, υποτίθεται, εφημερίδα... Την ημέρα της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας οι επιτελείς του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ δεν έχουν ούτε μια λέξη στην πρώτη τους σελίδα! Ήθελα να 'ξερα, δεν αναρωτιούνται εκεί, στη διεύθυνση της εφημερίδας, γιατί θα πρέπει να δώσει ο αναγνώστης 1,30 ευρώ (400 δραχμές) για να αγοράσει την εφημερίδα τους;

Μήπως νομίζουν ότι το περιοδικό για το κυνήγι που έχει ως ένθετο θα τους σώσει ή ο... οδηγός επιβίωσης για την αυριανή Τσικνοπέμπτη;

Ντροπή για τη δημοσιογραφία τέτοια πρωτοσέλιδα. Έλεος ρε συνάδελφοι! Τόσο μακριά και έξω από τη ζωή είσαστε;

Ευτυχώς που υπάρχει και το Twitter... Παρακολουθώ τη μεγάλη συγκέντρωση από τους ανθρώπους που είναι, σε διάφορα σημεία, μέσα στην πορεία και έχω μια καλύτερη και πιο σφαιρική εικόνα του τι συμβαίνει στην απεργιακή συγκέντρωση, τώρα...

Περισσότερα σε λίγο...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA