Αυτή είναι πρώτη σελίδα του «Τύπου» στην ολοκλήρωσή της. Πατώντας ΕΔΩ μπορείτε να τη δείτε ολόκληρη σε αρχείο PDF. Καλοτάξιδι!

Χθες ολοκληρώθηκε η έκδοση του πρώτου φύλλου του «Τύπου» ύστερα από... κοιλοπόνημα μιας εβδομάδας. Η Πόπη έφτιαξε τις σελίδες, σχεδιάζοντας μαζί μου από την αρχή την εφημερίδα και μου την έστελνε με PDF να τη δω, να περάσει τις παρατηρήσεις μου και να συνεχίσει το «κόψε - ράψε».

Το να προσπαθείς να... ξαναστήσεις μια παλιά εφημερίδα από την αρχή είναι πιο δύσκολο από το να φτιάξεις μια καινούρια. Στην πρώτη περίπτωση έχεις 6.000 αναγνώστες που πρέπει να συνηθίσουν στο πέρασμα στη νέα εποχή, στη δεύτερη δημιουργείς ο ίδιος συνείδηση στον αναγνώστη πέρνοντας τον από το χέρι και προσπαθώντας να τον οδηγήσει στα μονοπάτια της σκέψης μου.

Το ζητούμενο είναι να παίξει το ρόλο της στηρίζοντας τη νέα διοίκηση της Ομοσπονδίας. Και το καλό είναι ότι η συνεργασία μου με τον πρόεδρο και τον γραμματέα είναι άψογη...

Το δεύτερα φύλλο, του Μαρτίου, στη νέα εποχή θα είναι ακόμα καλύτερο. Κι εγώ θα ξέρω τι θέλουν και η Πόπη έχει πια αντιληφθεί τι θέλω εγώ, τεχνικά, από αυτήν.

Ειλικρινά, χαίρομαι για το αποτέλεσμα. Και χαίρομαι ιδιαίτερα για τη συνεργασία μου με ένα Σωματείο που δρόμοι μας ξαναβρέθηκαν, καθώς «ακούμπησαν» την εποχή που εργάστηκα στο γραφείο τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.

Τελικά, είναι αλήθεια ότι τίποτα δεν πάει χαμένο. Κι ας νομίζουμε κάποτε, απογοητευμένοι από τη καθημερινότητα, πως έτσι συμβαίνει. Εκεί κάτω, στον Πειραιά, στα δέκα χρόνια που έμεινα, γνώρισα εκπληκτικούς ανθρώπους και έμαθα πολλά, όπως και στα 29 χρόνια στην ΠΕΤ ΟΤΕ, χρήσιμα στην καθημερινότητα της δουλειάς μου.

Και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μπορώ και χαίρομαι ακόμα, κάθε φορά που ολοκληρώνω μια δουλειά...

Έτσι νοιώθω και τώρα για τον «Τύπο». Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου για το πρώτο φύλλο που ολοκληρώθηκε και πήρε το δρόμο για το πιεστήριο... Ήδη το σύστημα έχει κινητοποιηθεί για να την τυπώσει και να την παραλάβει το αρμόδιο γραφείο για να κολλήσει ετικέτες με τις διευθύνσεις και να φτάσει στα σπίτια των συνταξιούχων σιδηροδρομικών.