Το βίντεο φτιάχτηκε για κάποια Χριστούγεννα, αλλά μάλλον είναι διαχρονικό... Και στις μέρες μας ιδιαίτερα επίκαιρο...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 05/03/2011

Κανονικά θα 'πρεπε να γράψω ένα χαρούμενο θέμα, μέρες που είναι. Τελευταία Κυριακή της αποκριάς, Καθαρή Δευτέρα, γέλια, φωνές χαρούμενες και πανηγύρια, αυτό είναι το σκηνικό των ημερών. Λυπάμαι που δεν θα το κάνω, υπάρχουν συνάδελφοι στην εφημερίδα που θα το κάνουν καλύτερα...

Εγώ θα σχολιάσω μια φοβερή είδηση που διάβασα τις προηγούμενες μέρες στις εφημερίδες: Χιλιάδες οικογενειάρχες και συνταξιούχοι αναγκάζονται να μαζεύουν τα χαλασμένα φρούτα και λαχανικά που πετάνε οι έμποροι των υπαίθριων αγορών, για να επιβιώσουν.

Θεέ μου, στις μέρες μας τέτοια πράγματα... Και δεν ντρέπονται, δεν αισχύνονται οι της Πολιτείας που αφήνουν να ζουν έτσι πολίτες της. Μέχρι τώρα, νομίζαμε ότι σ' αυτή τη δύσκολη θέση βρίσκονται μόνο αλλοδαποί που έχουν... ξεμείνει στον τόπο μας και προσπαθούν να ζήσουν.
Δυστυχώς η αλήθεια είναι πολύ πιο σκληρή. Τα σάπια φρούτα και λαχανικά που πετιούνται μαζεύονται αμέσως από την ώρα που φεύγουν οι έμποροι μέχρι να φτάσουν τα συνεργεία καθαρισμού του δήμου.
Φανταστείτε την εικόνα. Να έχουν μετατραπεί σε... ρακοσυλλέκτες χιλιάδες άνθρωποι που δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα προς το ζην. Στα καφάσια που αφήνουν πίσω τους οι έμποροι των λαϊκών αγορών και τους κάδους των σούπερ μάρκετ βρίσκουν πλέον τα βασικά είδη διατροφής τους.

Μέχρι πριν από λίγο καιρό η εικόνα της φτώχειας, ιδιαίτερα στην Αθήνα, περιορίζονταν στους απόρους και τους μετανάστες που κοιμόνταν στα παγκάκια και έτρωγαν στα συσσίτια του δήμου. Σήμερα το φαινόμενο έχει επεκταθεί και πίσω από τις κλειστές πόρτες διαμερισμάτων που ανήκουν σε «ανθρώπους της διπλανής πόρτας».

Σημαντικό ποσοστό όσων δεν μπορούν πλέον να τα βγάλουν πέρα είναι πρώην εργαζόμενοι με οικογένειες ή συνταξιούχοι που ζούσαν με αξιοπρέπεια τα γεράματά τους μέχρι να έρθει η οικονομική κρίση και να μειώσει τα χρήματα που έπαιρναν τόσο ώστε δεν τους φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα.

Η ειρωνεία είναι ως κατά το 2010 παγκόσμιο έτος καταπολέμησης της φτώχειας στην Ελλάδα, το 1/3 των κατοίκων της ζει με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως, ενώ ένα στα πέντε παιδιά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρόκειται, δηλαδή, σύμφωνα με τα στοιχεία της Κάπα Research για τα 2/3 της κοινωνίας μας.

Οι θλιβερές εικόνες στις λαϊκές και τα σούπερ μάρκετ είναι δυστυχώς αληθινές. Αρκεί να πάτε μια βόλτα αργά το μεσημέρι στη λαϊκή ή να περάσετε βράδυ έξω από ένα σούπερ μάρκετ. Οι μικροπωλητές αφήνουν όσα τρόφιμα δεν είναι προς πώληση ή όσα προϊόντα αφήνουν στα καφάσια για πέταμα. Πολλοί από αυτούς, έχοντας αυξημένο το αίσθημα αλληλεγγύης αφήνουν επίτηδες και προϊόντα που κανονικά δεν θα πέταγαν.

Αυτή είναι η τραγική κατάσταση που βιώνουμε στους καιρούς μιας... σοσιαλιστικής κυβέρνησης που διεκπεραιώνει τις εντολές της τρόικας. Έπρεπε να ζήσουμε να το δούμε κι αυτό...

Στην Ιρλανδία θα ακούσατε τι έγινε. Το κυβερνών κόμμα με ποσοστό 43% εφάρμοσε το μνημόνιο σε βάρος του λαού και δεν βρήκε την ψήφο του στις εκλογές της περασμένης Παρασκευής. Το στραπάτσο το οδήγησε σε ένα 15% και φυσικά εκτός κυβέρνησης. Ο συνασπισμός των κομμάτων δηλώνει ότι θα διαπραγματευτεί εκ νέου τους όρους.
Θα μου πείτε, συνειρμούς κάνω; Γιατί όχι; Δεν είναι και πολύ μακρινές οι καταστάσεις που βιώνουν οι λαοί των δύο χωρών. Για δείτε το λίγο πιο προσεκτικά...

Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου «ΡΕΘΕΜΝΟΣ» στην ομώνυμη στήλη μου.