Παρακολούθησα προχθές το μεσημέρι πώς φτιάχνει το τυρί η αδερφή μου, Στασούλα. Ακολουθεί μια ολόκληρη διαδικασία κάθε τέσσερις μέρες που μαζεύει το γάλα από τα πρόβατα του σπιτιού... Φωτογράφισα μερικά βασικά βήματα, απαραίτητα για να γίνει το τυρί...

Σε ένα μεγάλο τσουκάλι βράζουν το γάλα. Το πρώτο ανθότυρο το έχουν ήδη πάρει. Θα ακολουθήσει το κυρίως τυρί... Κι αυτό θέλει το χρόνο του κι ένα περιβάλλον καθαρό και ήσυχο. Ασφαλώς είναι μια όμορφη διαδικασία να την παρακολουθείς... Εμένα πάντως μου άρεσε πολύ...

Το γκάζι δουλεύει και κάνει τις θερμοκρασίες υψηλές, προκειμένου να είναι όλα εντάξει στη διαδικασία της πήξης. Κάθισα αρκετή ώρα παρακολουθώντας... Η Στασούλα έχει τον τρόπο τηw να τυροκομεί. Και δεν βιάζεται. Το τυρί θα χειαστεί μετά, τρεις μήνες ωρίμανσης.

Μερικά σύνεργα της... Απαραίτητα, ένα ειδικό θερμόμετρο και χοντρό αλάτι. Τα κράτησα φωτογραφικά να τα θυμάμαι. Απλά στην κατασκευή τους, αλλά πολύ χρήσιμα για το τυρί της. Εσάς βέβαια, μπορεί να μη σας λένε και πολλά πράγματα, έτσι όπως τα βλέπετε εδώ...

Το ανθότυρο στο πρωινό τραπέζι μας... Ανάλατο, αλλά υπέροχο και μοναδικό, μ' αρέσει ως συμπλήρωμα στο φαγητό... Απαραίτητο επίσης το κρασί. Και οπωσδήποτε τα ξελάγγουρα τα οποία συνοδεύουν και θα ολοκληρώσουν το πρωινό, πλούσιο γεύμα μας...

Η Κυβέρνηση συνεχίζει να σπρώχνει στον Καιάδα τους εργαζόμενους με διαδικασίες εξπρές και με νέα μνημόνια που τα βαπτίζει πολυνομοσχέδια.

Η ΓΣΕΕ αντιδρώντας στο νέο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη βουλή αποφάσισε σε έκτακτη συνεδρίαση της Εκτελεστικής της Επιτροπής την πραγματοποίηση 24ωρης Γενικής Απεργίας από κοινού με την ΑΔΕΔΥ την Τρίτη 16 Ιουλίου και συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στις 11:30πμ στην πλατεία Κλαυθμώνος .

Αύριο Πέμπτη 11 Ιουλίου η ΓΣΕΕ θα συμμετάσχει στο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας που διοργανώνει η ΠΟΕΜ μαζί με τα σωματεία και τους εργαζόμενους σε ΕΑΣ, ΕΑΒ, ΕΛΒΟ και Σκαραμαγκά στις 12.30 στην πλατεία Κλαυθμώνος και αμέσως μετά θα ακολουθήσει διάβημα στους συναρμόδιους Υπουργούς.

Οι νέες κυβερνητικές παρεμβάσεις στα εργασιακά, οι διαθεσιμότητες, η κινητικότητα και εν τέλει οι απολύσεις, η ανεργία που έχει λάβει εφιαλτικές διαστάσεις, οι συνεχείς επιστρατεύσεις, τα νέα χαράτσια που προωθούνται με το νέο φορολογικό, τα συνεχιζόμενα λουκέτα στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, ο νέος μηχανισμός υπονόμευσης της συλλογικής διαπραγμάτευσης κι όλα όσα έχουν οδηγήσει τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση και έχουν στερήσει βασικά δημοκρατικά δικαιώματά τους, δεν μπορούν και δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητα.

Ας καταλάβουν επιτέλους Κυβέρνηση και Τρόικα ότι οι εργαζόμενοι:

«Είμαστε άνθρωποι και δε θα γίνουμε αριθμοί».

Οι εργαζόμενοι μπορεί να μην έχουν πλέον κανένα περιθώριο οικονομικής αντοχής, έχουν όμως και θα το αποδείξουν, τη δύναμη να ακυρώσουν αυτές τις απαράδεκτες και αντεργατικές πολιτικές. Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί και θα ενταθεί όσο εκείνοι που αποφασίζουν, επιμένουν να οδηγούν το λαό στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Το τώρα δεν μετριέται, μόνο βιώνεται, κύριοι της Κυβέρνησης και της Τρόικα.

ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗΣ

ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ

ΑΡΓΙΑΣ

H ΓΣΕΕ εκφράζει για ακόμη μία φορά την έντονη διαφωνία της στην κυβερνητική πρόθεση για άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές με το άτοπο, από πλευράς υπουργείου ανάπτυξης, επιχείρημα της ενίσχυσης της αγοραστικής κίνησης.

Την ώρα που οι εμπλεκόμενοι στο χώρο του εμπορίου ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ και ΟΙΥΕ αντιδρούν τεκμηριώνοντας ότι μια τέτοια κίνηση θα οδηγήσει σε ασφυξία την συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων και θα ανακατανείμει τον τζίρο προς όφελος των ολίγων, το αρμόδιο υπουργείο επιμένει στο άνοιγμα των καταστημάτων και τις Κυριακές, αποδεικνύοντας δυστυχώς ότι οι κυβερνώντες είτε ζουν σε άλλο τόπο είτε εργάζονται αποκλειστικά για την στήριξη των πολυεθνικών και των πολυκαταστημάτων.

Είναι τουλάχιστον αστείο να εκστομίζει κάποιος ότι το πρόβλημα της περιορισμένης αγοραστικής κίνησης οφείλεται στην έλλειψη χρόνου του καταναλωτή

Στα μαγαζιά, κύριοι του υπουργείου Ανάπτυξης και της Κυβέρνησης, μπαίνουν πλέον ελάχιστοι γιατί ελάχιστοι είναι ακόμη αυτοί που δεν έχουν εξαθλιωθεί από τις κυβερνητικές και τροϊκανές πολιτικές.

Η ΓΣΕΕ θα συνεχίσει τον αγώνα και θα μετέχει και σε όλες τις πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση μιας ευρύτατης συμμαχίας για την διαφύλαξη την Κυριακής - Αργίας.

ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ

ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΡΙΑΣ

ΚΩΝ. ΚΟΥΝΕΒΑ

H δικαστική δικαίωση της συνδικαλίστριας κ. Κων. Κούνεβα αποτελεί δικαίωση για το σύνολο των εργαζομένων στην καθαριότητα που αντιμετωπίζουν προβλήματα επειδή διεκδικούν τα δικαιώματά τους από τους εργολάβους των εταιριών καθαριότητας.

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά αναγνώρισε ως «εργατικό ατύχημα» την πρωτοφανή επίθεση με βιτριόλι σε βάρος της κ. Κούνεβα το βράδυ της 23.12.2008, ενώ επέστρεφε από την εργασία της. Η απόφαση πολύ σωστά έκρινε ότι το «βίαιο περιστατικό» σε βάρος της προήλθε λόγω της εργασίας της.

Η Γ.Σ.Ε.Ε παρενέβη αποφασιστικά στη δίκη ώστε να αναδειχτούν οι ευθύνες του εργοδότη για τα περιστατικά που προηγήθηκαν της επίθεσης. Να σημειωθεί ότι η εργοδότης είχε αγνοήσει και έγγραφο της Γ.Σ.Ε.Ε. για μετάθεση της εργαζόμενης σε εργασία κοντά στο σπίτι της σε ημερήσια βάρδια. Η άρνηση αυτή διευκόλυνε τους δράστες, στο να πραγματοποιήσουν τη στυγερή πράξη τους στη διάρκεια της νύχτας.

Η Συνομοσπονδία θα συνεχίσει να διεκδικεί την αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων, όπως και αυτών στο χώρο των εργολαβικών επιχειρήσεων.

Πάνω σ'αυτό το στηθαίο, στην ξύλινη περιφραξη της λίμνης, έγραψα το κείμενο που ακολουθεί...

Χωρίς κύματα τα νερά της λίμνης στις Λειβάδες κι ας φύσαγε ένα ελαφρύ αέρακι...

Κάθισα κοντά δυο ώρες εδώ, δίπλα στη λίμνη στις Λειβάδες. Κι ήταν υπέροχα, μοναδικά...

Θα μπορούσαν να περάσουν οι πρώτες δέκα ημέρες στο Θραψανό και να μην έρθω μια βόλτα μέχρι τη λίμνη της Λειβάδας; Όχι βέβαια. Το έκανα λοιπόν χθες...

Η καλύτερη ώρα για επίσκεψη είναι το απόγευμα που πέφτει ο ήλιος. Ήρθα γύρω στις 7.15 και κάθισα ώς την ώρα που σκοτεινιάζει. Άφησα τη μηχανή σ' ένα ήσυχο μέρος και περπάτησα με τα πόδια. Αυτή είναι η ομορφιά της λίμνης που μπορείς να απολαύσεις και είναι μοναδική... Έκανα γύρω – γύρω τον κύκλο της, έκαψα μερικά μικρά άκρια κορόμηλα (καπράκια τα λένε εδώ...) από δέντρα που έχουν φυτρώσει στις όχθες της κι ύστερα στάθηκα στην ξύλινη κουπαστή της λίμνης, έτσι που να την έχω μπροστά μου και γράφω...

Είναι όμορφα αυτή την ώρα, ήσυχα... Απέναντί μου, δεξιά, είναι ένας μπαμπάς με τα δυο παιδιά του... Κάτι ρίχνουν στις πάπιες κι είναι προσηλωμένες εκεί... Έχουν βγει από το νερό και κάθονται να φάνε, ότι τους ρίχνουν...

Τα νερά της είναι ήρεμα... Δεν έχει το παραμικρό κυματάκι... Ένα ελαφρό αεράκι ίσα που κουνά τις κορυφές των δέντρων στο πλάι της λίμνης. Και κάποια βατράχια “μπερδεύουν” το κρώξιμο τους με τον ήχο από το τραγούδι των τζιτζικιών που έχουν στήσει τρελό πάρτι...

Γράφω εδώ... Το καλύτερο μου. Δεν υπάρχει πιο ωραίο, αυθεντικό ρεπορτάζ από το να περιγράφω στιγμές που ζω, ακριβώς την ώρα που το κάνω...

Ήταν μια ζεστή μέρα και σήμερα... Ή έτσι μου φάνηκε επειδή δε φυσούσε αέρας; Εδώ όμως, δίπλα στη λίμνη, έχει δροσιά... Λες και είναι άλλος τόπος. Δεν είναι τυχαίο που αρέσει σε πολλούς χωριανούς οι οποίοι διαλέγουν τη λίμνη για να κάνουν τη βόλτα τους με τα παιδιά ή στους νέους που εδώ είναι ο τόπος των συναντήσεων τους.

Όταν ήρθα, βρήκα μια παρέα από 5-6 ποδηλάτες που είχαν ανέβει το πλακόστρωτο και προσπαθούσαν να κάνουν τη βόλτα τους. Με γέλια και αστεία... Ύστερα εξαφανίστηκαν συνεχίζοντας γι' αλλού τη βόλτα τους...

Περπάτησα λίγο στο κτήμα που έχουν φυτέψει δέντρα, ανάμεσα στη λίμνη και το κτίριο που έφτιαξαν για μουσείο της αγγειοπλαστικής τέχνης, αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να το ολοκληρώσουν...

Τα χόρτα έχουν πνίξει τα πάντα και τα ξύλινα παγκάκια έχουν υποστεί ζημιές από την ταλαιπωρία του χρόνου. Πολλά τραπέζια ξύλινα έχουν σπάσει και κανείς από το Δήμο δεν έχει φροντίσει να αποκαταστήσει τις ζημιές...

Κρίμα, ένας επίγειος παράδεισος έχει αφεθεί στην τύχη του... Ένας φυσικός υδροβιότοπος παραδίδεται στη φθορά του χρόνου και κανείς δεν φροντίζει να συντηρηθεί και να κρατηθεί ζωντανός πνεύμονας πρασίνου, οικολογικής μεγάλης αξίας. Ας τα βλέπουν οι αρμόδιοι. Εκπέμπουν S.O.S!

Πάνω στα λιόδεντρα τα τζιτζίκια κάνουν πάρτι τώρα το καλοκαίρι. Μια βόλτα σε ένα λιόφυτο, καταμεσήμερο θα σε κανει να το διπιστώσεις...

Μ' αρέσει να τα ακούω και δεν χάνω την ευκαιρία να το κάνω... Ακούραστοι τραγουδιστάδες κάθε καινούρια μέρα γι' αυτά μια νέα πρόκληση...

Για μένα είναι πανέμορφο να αναλώνομαι με τέτοια μικρά πράγματα. Μέροςτης καθημερινότητας του καλοκαιριού είναι και τα τζιτζίκια...

Δεύτερη εβδομάδα στην Κρήτη κι αν κάτι μ' αρέσει τρελά είναι μια βόλτα στην εξοχή καλοκαιριάτικα, ακούγοντας τον ήχο των τζιτζικιών. Ίσως για την πόλη δε λένε και πολλά πράγματα όλα αυτά -πού να αντέξουν τα ζουζούνια στην ανθρώπινη χωνεύτρα;- αλλά για τους ανθρώπους της επαρχίας το... πανηγύρι αρχίζει μια τέτοια μεσημεριανή ώρα, όπου οι “τραγουδιστές” του καλοκαιριού δίνουν καθημερινά συναυλία...

Ναι, συχνά κάνω βόλτα μέσα σε λιόδεντρα απολαμβάνοντας αυτή τη μελωδία. Άσε που έτσι κι αλλιώς, λόγω της ησυχίας και της ηρεμίας του χωριού, αυτά ακούγονται ακόμα και μέσα στο ίδιο το κατοικημένο χωριό... Δεν είναι δα και τόσο πολύβουος ο τόπος ώστε να καλύπτονται τέτοιοι ήχοι...

Πέρσι τα φωτογράφησα πάνω στα δέντρα. Χρησιμοποιώ για το κομμάτι μου τις ίδιες φωτογραφίες βέβαιος πώς τα πράγματα φέτος δεν μπορεί να είναι και τόσο διαφορετικά...

Κλασικές καλοκαιρινές εικόνες... Οι ταχτικοί αναγνώστες μου θα βρουν κάθε χρόνο ένα κομμάτι μου εδώ αφιερωμένο στα... τζιτζίκια που δίνουν ένα ξεχωριστό τόνο στη ζωή μας αυτή την εποχή. Διότι πραγματικά είναι κάτι μοναδικό και ξεχωριστό.

Κάθε χρόνο είναι εδώ. Επαρκώς προετοιμασμένα για να μας δώσουν κάτι από τον καλύτερο μουσικό εαυτό τους. Είναι εντυπωσιακός ο βραχύβιος χρόνος ζωής τους. Κι ωστόσο είναι εδώ και το παλεύουν... Έτσι τα βλέπω εγώ κι έτσι τα καταγράφω...

Μερικοί εκνευρίζονται με την επιμονή τους. Δεν καταλαβαίνω το γιατί. Είναι σαν να διώχνουν το χρώμα από τη ζωή τους. Ένα χρώμα που την κάνει πιο όμορφη στην καθημερινότητα τους...

Δεν ξέρω αν έχετε προσωπική εμπειρία από κάποια επαρχία με τζιτζίκια στα δέντρα αυτή την εποχή... Αν και όλοι δεν έχουμε την τύχη οι ρίζες μας να μας φέρνουν κοντά σε τέτοιους τόπους, εντούτοις όλο και από κάποιο τόπο θα έχουμε περάσει ακόμα και σαν βόλτα, όπου θα ακούσουμε αυτούς τους καλοκαιρινούς τραγουδιστές.

Ναι, προσωπικά μ' αρέσουν τα τζιτζίκια. Και απολαμβάνω όλη τη γλύκα και το τραγούδι τους. Κι ας ξέρω πως δεν έχουν παρτιτούρες. Αυτή η μοναδική εκτέλεση που ωστόσο μοιάζει τόσο μεταξύ τους από τη μια μέρα στην άλλη είναι που προσδίδει ακόμα περισσότερη ομορφιά. Κι εγώ έχω εκπαιδευτεί, λόγω της δουλειάς μου, να δίνω πολύ προσοχή σε όλα αυτά τα απλά καθημερινά πράγματα...

Διότι κάπου εδώ κρύβεται η ομορφιά της ζωής. Κι εμείς την ψάχνουμε στα σπουδαία και τα μεγάλα... Πόσο λάθος κάνουμε...

Σε μέρη δυπρόσιτα βγαίνει η ρίγανη. Άγρια. μόνη της, χωρίς ανθρώπινη βοήθεια...

Ρίγανη, μαζεμένη με πολύ υπομονή, άγρια, νοστιμίζει τα φαγητά και τη ζωή μας...

Άλλο και τούτο πάλι! Σύμφωνα με αστυνομική (;) διάταξη, οι κάτοικοι των Δωδεκανήσων μπορούν να μαζεύουν αρωματικά-ιαματικά φυτά, μόνον για ιδική τους χρήση. Για εμπορικούς λόγους, επιτρέπεται μόνον έπειτα από έγγραφη άδεια της διευθύνσεως Δασών Δωδεκανήσου.

Η ίδια διάταξη προβλέπει ότι οι κάτοικοι των νησιών αυτών επιτρέπεται να μαζεύουν μέχρι 2 κιλά μανιτάρια, ενώ για την μεταφορά φυλλοχώματος από τα δάση, απαιτείται πρώτα άδεια.

Ειδικότερα, στην απόφαση του Δασαρχείου αναφέρονται τα εξής:

«Ι. Απαγορεύουμε

α) Την εκρίζωση, κοπή, συλλογή και μεταφορά παντός είδους αρωματικού, φαρμακευτικού, βαφικού, αρτυματικού, μελισσοκομικού, ανθοκομικού και διακοσμητικού φυτού, δενδρυλλίου, θάμνου, φρυγάνου ή πόας, από δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις, καθώς και από δημόσιες χορτολιβαδικές-βραχώδεις εκτάσεις, χωρίς την προηγούμενη άδεια της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου. Εξαιρούνται της απαγόρευσης τα είδη που αναφέρονται στην παρακάτω παρ. ΙΙ της παρούσας, με τους όρους αυτής.

β) Την εκρίζωση, την συλλογή ανθέων, βολβών ή την αποκοπή βλαστών, συνολικά και χωρίς εξαίρεση φυτών της οικογένειας των Oρχεοειδών (Orchidaceae), της οικογένειας των Κρινοειδών (Liliaceae) και της οικογενείας των Παιωνιιδών (Paeoniaceae).

ΙΙ. Επιτρέπουμε

α) αποκλειστικά και μόνο για κάλυψη των ατομικών αναγκών, την συλλογή μετά την εποχή της ανθοφορίας, με κοπή του στελέχους (απαγορευμένης αυστηρά της εκρίζωσης) ειδών των φυτών τα οποία δεν προστατεύονται από διεθνείς Συμβάσεις ή την Εθνική Νομοθεσία, όπως, Ρίγανη (Origanum sp.), Φασκόμηλο ή Αλιφασκιά (Salvia.sp.), Θρούμπι (Satureja sp.), Θυμάρι (Thymus sp.), Μέντα (Mentha sp.), Ασφάκα ή Παπουλιά (Phlomis sp.). Καθώς και των ειδών Κάππαρη (Capparis sp.) και Κρίταμο (Crithmum sp.) κατά το κατάλληλο ανά είδος στάδιο συλλογής. Η επιτρεπόμενη ποσότητα συλλογής των παραπάνω ειδών ανέρχεται μέχρι του ποσού του μισού κιλού κατ’ άτομο την ημέρα.

β) για εμπορική χρήση και μόνο μετά από έγγραφη άδεια της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου, την συλλογή και μεταφορά των παραπάνω ειδών σε μεγαλύτερες ποσότητες, η οποία θα εκδίδεται κατόπιν αιτήσεως από τον ενδιαφερόμενο και στην οποία θα καθορίζονται επακριβώς η ποσότητα, η περιοχή και το χρονικό διάστημα συλλογής ανά είδος.

Σημειώνεται ότι δεν ικανοποιούνται αιτήματα όταν οι περιοχές συλλογής εμπίπτουν σε ειδικό καθεστώς προστασίας βάσει συγκεκριμένων διατάξεων (περιοχές απόλυτης προστασίας, Natura, κ.α.) οι οποίες απαγορεύουν τη συλλογή όλων ή κάποιων ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας ή όπου υπάρχει κίνδυνος υποβάθμισης της βιοποικιλότητας και της λειτουργίας του οικοσυστήματος.

ΙΙΙ. Επιτρέπουμε καθ ́ όλο το έτος, τη συλλογή μανιταριών (μυκήτων), μέχρι του ποσού των 2 κιλών κατ ́ άτομο και ανά ημέρα και μόνο με κοπή του υπέργειου τμήματος του μανιταριού.

Απαγορεύεται η συλλογή με εκρίζωση καθώς και η συλλογή ποσού μεγαλύτερου των 2 κιλών χωρίς προηγούμενη άδεια της Δ/νσης Δασών Δωδεκανήσου.

Τονίζεται ότι η εδωδιμότητα και η επιλογή των συλλεγόμενων μανιταριών γίνεται με απόλυτη και αποκλειστική ευθύνη του συλλέκτη.

ΙV. Επιτρέπουμε την απόληψη και μεταφορά φυτοχώματος (φυλλόχωμα), από δημόσια και ιδιωτικά δάση και δασικές εν γένει εκτάσεις, μόνο μετά από έγκριση της Δ/νσης Δασών Δωδεκανήσου.

ΙV. Επιτρέπουμε καθ ́ όλο το έτος τη συλλογή άγριων εδώδιμων καρπών ή καρπών για φαρμακευτική χρήση, απαγορευμένης της κλάδευσης των θάμνων και δένδρων, μέχρι του ποσού των 2 κιλών κατ’ άτομο και ημέρα.

Απαγορεύεται η συλλογή ποσοτήτων πέραν των παραπάνω χωρίς την άδεια της Δ/νσης Δασών Δωδεκανήσου.

Γενικοί όροι:

Η παρούσα ΔΑΔ ρυθμίζει τις δευτερεύουσες καρπώσεις σε δάση που:

α. δεν υπάρχουν εγκεκριμένες διαχειριστικές μελέτες ή πίνακες υλοτομίας,

β. υπάρχουν εγκεκριμένες διαχειριστικές μελέτες ή πίνακες υλοτομίας χωρίς πρόβλεψη δευτερευουσών καρπώσεων,

γ. αιτείται η συλλογή ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας που δεν περιλαμβάνονται στις δευτερεύουσες καρπώσεις της διαχειριστικής μελέτης ή του πίνακος υλοτομίας, δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν αιτήματα για συλλογή ειδών τα οποία:

α. περιλαμβάνονται στον πίνακα Α του Π.δ.67/1980 (ΦΕΚ Α ́ 23) και είναι απόλυτης προστασίας

β. δεν περιλαμβάνονται στον πίνακα διατίμησης δασικών προϊόντων του τρέχοντος έτους και συνεπώς δεν υπάρχει καθορισμένο μίσθωμα

1. Δεν ικανοποιούνται αιτήματα όταν οι περιοχές συλλογής εμπίπτουν σε ειδικό καθεστώς προστασίας βάσει συγκεκριμένων διατάξεων (περιοχές απόλυτης προστασίας, Natura κ.α.) οι οποίες απαγορεύουν τη συλλογή όλων ή κάποιων ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας ή όπου υπάρχει κίνδυνος υποβάθμισης της βιοποικιλότητας και προστασίας του οικοσυστήματος.

2. Η παρούσα ΔΑΔ ισχύει για τις εκτάσεις της περιοχής αρμοδιότητας της δ/νσης δασών Δωδεκανήσου για τα είδη και τις περιοχές συλλογής που δεν εμπίπτουν στους περιορισμούς που τίθενται στην παρ. 2 και 3 των γενικών όρων.

3. Η χρονική διάρκεια ισχύος των εγκρίσεων της Υπηρεσίας μας θα καθορίζεται κατά περίπτωση.

Σημειώνεται ότι όπου στην παρούσα αναφέρεται η έκφραση «άδεια της Δ/νσης Δασών Δωδεκανήσου», αυτή εκδίδεται μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου και όπου απαιτείται καταβάλλεται το αντίστοιχο μίσθωμα του ισχύοντος πίνακα διατίμησης δασικών προϊόντων. Στις περιπτώσεις που απαιτείται άδεια, προτεραιότητα έχουν οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής συλλογής και του νομού Δωδεκανήσου.

Τα δασικά προϊόντα της παρούσας, των οποίων η συλλογή επιτρέπεται χωρίς την προηγούμενη άδεια της δασικής αρχής, προορίζονται μόνο για τη κάλυψη ατομικών αναγκών, απαγορευμένης της χρήσης τους για εμπορικούς σκοπούς.

Οι παραβάτες της παρούσας και εκείνοι κατ’ εντολή των οποίων ενεργούν, διώκονται και τιμωρούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής Νομοθεσίας, άρθρο 268 §3 και άρθρο 287 §22 του Ν.δ. 86/1969 όπως ισχύουν καθώς και με το άρθρο 28 του Ν.1650/86 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το Ν. 4042/12. Τα δε παρανόμως συλλεγμένα προϊόντα κατάσχονται σύμφωνα με το άρθρο 271 του Ν.δ.86/1969 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το Ν. 4138/2013.

Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από τη δημοσίευσή της και ισχύει μέχρι της ανακλήσεώς ή τροποποιήσεώς της και καταργεί κάθε προηγούμενη που ρυθμίζει τα ίδια θέματα, η δε τήρησή της ανατίθεται στα όργανα της δ/νσης δασών Δωδεκανήσου, της Ελληνικής Αστυνομίας, της δημοτικής Αστυνομίας και σε κάθε φιλόνομο πολίτη.

Η Δ/ντρια Δασών Δωδ/σου
Μπαλατσούκα Αικατερίνη
δασολόγος MSc».

Μετά την παρούσα, που εξεδόθη και μάλιστα στο νησαίο σύμπλεγμα που ο Ιπποκράτης συνέλεγε βότανα για να φτιάξει φάρμακα [1] για να ασκήσει την ιατρική του – τυχαίο; - η Κερκόπορτα ανοίγει... Δεκάδες παρόμοιες διατάξεις θα εισρεύσουν και θα εκδοθούν στην χώρα, με το προφανές πρόσχημα της προστασίας της φύσεως, των δασών, της οικολογίας, κλπ.

Αλλά οι δασάρχες και τα δασαρχεία που δεν έκαμαν τίποτε για την προστασία και καταγραφή των δασών μας...

Που δεν φρόντισαν να γίνουν οργανωμένα και σηματοδοτημένα μονοπάτια στα δάση, να τα χαίρεται ο ελληνικός λαός, περιουσία του οποίου είναι, και έτσι να τα σεβαστεί και να τα εκτιμήσει...

Που δεν φρόντισαν να κάνουν ομιλίες, διαλέξεις, εκδρομές και ξεναγήσεις σε σχολεία και παιδιά, για να καταλάβουν οι μικροί Έλληνες, η ελπίδα των δασών μας, την σημασία του δάσους και της προστασίας του...

Που οι ίδιοι αποχαρακτήρισαν περιοχές με υπουργικές αποφάσεις ή χειρότερα κατόπιν υπουργικών ή βουλευτικών «τηλεφωνημάτων»...

...Τώρα έρχονται να αποστερήσουν από πένητες νησιώτες, ένα βασικό μέσον προσπορισμού και επιβίωσης, που είναι η απλή συλλογή ρίγανης και κάππαρης σε σακκουλάκια, για να κυνηγήσουν ένα μεροκάματαο πείνας, αν την πωλήσουν το καλοκαίρι σε κάποιους διερχόμενους τουρίστες...

Θα ήθελα να ξέρω πώς θα καταφέρουν να πείσουν την ριγανοπώλησσα της Ψερίμου να μην το κάνει αυτό; Με τι καρδιά θα της πουν «τώρα πήγαινε και πέθανε»; [2] Πώς θα σταματήσουν τους πτωχούς μεροκαματιάρηδες που αναρριχώνται πάνω στην Στρογγυλή να γεμίσουν το καΐκι περίφημη αλιφασκιά; [3] Κι αν δεν το κάνουν αυτοί οι μεροκαματιάρηδες, το κράτος είναι άξιο να το κάνει; Όχι! Τότε πώς το κράτος αποστερεί από παραδοσιακά ιαματικά μέσα τους κατοίκους του - τους οποίους έχει ήδη αποστερήσει από την απρόσκοπτη πρόσβαση στην υγεία, στην φαρμακευτική αγωγή, την οποία ο φτωχός δεν μπορεί πια να πάρει, και στον ιατρό του; Και ποιον ιατρό; Αυτόν που δεν έχουν τα (μικρά) Δωδεκανήσια;

Όλα αυτά είναι προς προβληματισμό... Και δεν εξετάζονται στην στυγνή αστυνομική απόφαση μιας δασολόγου, που δεν έχει ιδέα τι θα πει λαογραφία, ήθη κι έθιμα ενός τόπου... Που δεν ξέρει πως το εθιμικό δίκαιο υπερτερεί του νομικού... Που δεν ξέρει, εν τέλει, πως η αποστέρηση ενός λαού από την παραδοσιακή του θεραπευτική αγωγή, τα βότανα, και γενικά την αποκοπή του από την παράδοσή του, τα βασικά μέσα επιβιώσής τους, αποτελούν στοιχεία γενοκτονίας του, βάσει διεθνών συνθηκών, που έχει υπογράψει και η χώρα μας και έχουν αυξημένη νομική ισχύ...

Προσοχή, γιατί εάν ανοίξει αυτή η κερκόπορτα, μιας φαινομενικά απλής, αφελούς και εν τέλει «προστατευτικής» αστυνομικής διατάξεως ενός δασαρχείου, έρχονται ορδές οι υπόλοιπες...

Τα αρωματικά βότανα φύονται και υπάρχουν στην ελληνική φύση εδώ και εκατομμύρια χρόνια! Και για να εξακολουθούν να υπάρχουν, να φύονται και να προσφέρουν τις ιαματικές τους δυνατότητες στους κατοίκους αυτών των περιοχών, σημαίνει πως ο λαός γνωρίζει καλύτερα από τον κάθε σπουδαγμένο την χρήση και χρησιμότητά τους, την προστασία και την σημασία τους... Αφήστε λοιπόν τον βοτανοσυλλέκτη λαό μας ελεύθερο να κάνει αυτό που χρόνια γνωρίζει και κοιτάξτε να σώσετε τα δάση από τους καταπατητές με τις επαύλεις, γιατί η Ιστορία καταγράφει τα πάντα και τιμωρεί από μόνη της... Χωρίς καν ψηφισθεί κανένας νόμος...

Και σε κάθε περίπτωση, αυτά είναι επιστημονικά θέματα που λύνονται σε επιστημονικούς διαλόγους και όχι με αστυνομικές-τρομοκρατικές διατάξεις... Πρώτα θα ενημερώσει κανείς τον λαό, θα του εξηγήσει γιατί είναι κακό αυτό που κάνει, και εάν συνεχίσει να το κάνει, τότε εκδίδει αστυνομικές διατάξεις... Αυτό λέει η δημοκρατία... Όλα τα άλλα (τα «απαγορεύουμε», τα «επιτρέπουμε», κλπ.) είναι πρακτικές που μόνο δημοκρατικές δεν είναι...

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Για περισσότερα βλ. σχ. άρθρο μου «Τα 147 βότανα του Ιπποκράτη για τις γυναικείες παθήσεις», στην εφημ. «Ελευθερία» Λονδίνου, στις 27.09.2007.[2] Για περισσότερα βλ. σχ. άρθρο μου «Ψέριμος: Μια ριγανοπώλισσα και μια μαθήτρια», στο περ. «Ελληνικό Πανόραμα», τ. Μαΐου 2005.[3] Για περισσότερα βλ. σχ. μελέτη μου «Η Μεγίστη Κισθήνη το Καστελλόριζο» έκδ. «Αέροπος», 2006 και ανάτυπο «Καστελλόριζο, η Μεγίστη νήσος», 2013.

• Από ένα άρθρο του Γιώργου Λεκάκη στην “Ελεύθερη Ζώνη”.

Το ταξίδι στο διαδίκτυο συνεχίζει να είναι όμορφο. Χαλαρά, χωρίς άγχος και πίεση δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις για να μοιραστώ πράγματα με τους ανθρώπους που με παρακολουθούν...

Συνεχίζεται ο σταθερά μεγάλος αριθμός των επισκεπτών στο Site ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ... Ήδη συμπληρώσαμε τα 520.000 “κλικ” από διαφορετικές Ι.Ρ. που σημαίνει ξεχωριστοί, μοναδικοί επισκέπτες.

Άλλοι 10.000 προστέθηκαν σε κείνους που βρίσκουν μια σοβαρότητα εδώ κι έρχονται να δουν τις αναρτήσεις και μένουν παρακολουθώντας όλη αυτή την καθημερινή προσέγγιση σε θέματα μικρά ή μεγάλα με το δικό μας, ξεχωριστό, τρόπο...

Το σημαντικό και σπουδαίο σημείο που προσπαθούμε να μην περάσουμε τη λεπτή κόκκινη γραμμή είναι η σοβαρότητα με την οποία επιχειρούμε να δώσουμε βήμα στην επικαιρότητα...

Το νέο ρεκόρ επισκεψιμότητας με βρήκε στην Κρήτη, στο χωριό μου Θραψανό, όπου βρίσκομαι λιγότερο από μια εβδομάδα και ήδη προσπαθώ να στρέψω το ενδιαφέρον σε απλά θέματα, ικανά να δώσουν το κλίμα των ημερών, όπου ένας άλλος κόσμος, πιο απλός, πιο προσεγγίσιμος είναι μπροστά στα μάτια μου...

Βεβαίως θα υπάρχουν πάντα θέματα έκτακτης επικαιρότητας όπως αυτό της εκλογής τους Νεκτάριου Δρίτσα στο τιμόνι της ΠΕΤ ΟΤΕ ή τα γραφτά μου για το ΡΕΘΕΜΝΟΣ που δεν πρόκειται να σταματήσουν, καλοκαιριάτικα. Μόνο ίσως μια μικρή ανάσα θα πάρω τον Αύγουστο μαζί με όλους τους άλλους συντελεστές της εφημερίδας. Έχουμε ώς τότε δρόμο... Κι εγώ θα συνεχίσω κάθε εβδομάδα να προσεγγίζω την επικαιρότητα με το δικό μου τρόπο.

Αν και η σύνδεση με το WIND WiFi που έχω μαζί μου δεν είναι καλή με αποτέλεσμα να μην είναι ικανοποιητική, επιχειρώ με αργούς ρυθμούς αναρτήσεις από το σπίτι. Βεβαίως την καλή δουλειά την κάνω από το καφέ της Αριστέας, αλλά δεν μπορώ να είμαι και πολλές ώρες εκεί. Θέλω να ζήσω, να ρουφήξω στιγμές στον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα...

Αξιοποιώ το χρόνο που έχω στη διάθεση μου γράφοντας, διαβάζοντας ή κάνοντας εγγραφές σ' αυτόν ή σε άλλους ιστότοπους που έχουν σχέση με το σχολείο του γιου μου, την Ένωσης Συλλόγων Γονέων ή τη Δημοσιογραφική μου Ομάδα. Αν και Ιούλιος μήνας προσπαθώ, χωρίς να βαρυγκωμώ, να εξυπηρετώ όλα αυτά τα διαφορετικά Site ή Blog...

Και παράλληλα δεν παραλείπω να ζω την κάθε στιγμή, εδώ στο χωριό, κάνοντας βόλτες σε μέρη που πάντα μου άρεσαν... Τέτοιες στιγμές, άλλωστε, είναι που προσπαθώ με ένα απλό και κατανοητό τρόπο να το περάσω σε σας, τους αναγνώστες μου.

Το εκπληκτικό σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι η επισκεψιμότητα έρχεται χωρίς να την προκαλώ... Χωρίς δηλαδή να προσπαθώ ο λόγος μου να έχει κάτι που θα τραβήξει τη δημοφιλία. Τελικά ίσως φτάσαμε στην εποχή, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, που ο κόσμος μπάφιασε στο ψέμα και την υποκρισία και ζητά την αλήθεια και τη λιτότητα που την χαρακτηρίζει...

Επιβάλλεται το “ευχαριστώ” μου για τα 10.000 πλάς “χτυπήματα” - επισκέψεις στην ιστοσελίδα μου ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Να ξέρετε, με γεμίζετε ευθύνες...