Συνέβη στη Γιορτή του Θραψανιώτη αγγειοπλάστη την τελευταία ημέρα. Όπου βρεθήκαμε εκεί, σ' ένα δημόσιο χώρο με τον αδερφό μου, Κωστή Θεοδωράκη...

Τις φωτογραφίες που δημοσιεύω τις τράβηξε ο Χάρης Λαμπράκης, ο οποίος απ' ότι είδα στο Facebook τράβηξε εκατοντάδες φωτογραφίες. Αγωνιούμε να δούμε και το βίντεο του...

Με τον αδερφό μου, Κωστή Θεοδωράκη, έχουμε μια σημαντική διαφορά στην ηλικία. Δεύτερος αυτός, στην πενταμελή οικογένεια, τελευταίος εγώ... Η εικοσαετία σχεδόν που μας χωρίζει στάθηκε εμπόδιο να τον γνωρίσω ως παιδί...

Εγώ είχα ανάγκη από παιχνίδι κι αυτός έτρεχε στην κεντρική Ελλάδα για δουλειά. Ναι, αυτό το κενό υπάρχει μέσα μου.

Κι ωστόσο πάντα υπάρχει το δέσιμο της οικογένειας. Το γεγονός ότι εγώ απουσιάζω για περισσότερα από 30 χρόνια από το χωριό δεν μας έκανε να αποξενωθούμε. Δράττομαι της ευκαιρίας τα καλοκαίρια που κατεβαίνω στην Κρήτη να πάω στο σπίτι του, να δω τη γυναίκα του και τα παιδιά του, αν είναι εκεί και όχι στο Ηράκλειο.

Ή θα πάω στο καμίνι του, όπου εργάζεται με την ίδια θέρμη ενός νέου, αν και ο ίδιος ταλαιπωρείται, όπως κι εγώ, από το ζάχαρο που κληρονομήσαμε από τη μάνα μας...

Στο χωριό υπάρχει ο χρόνος να δεις αλλιώς τα πράγματα, να βρεις χρόνο να κουβεντιάσεις ή να φέρεις στο στοχασμό σου παλιές θύμισες.

Ο Κωστής μας το παλεύει όρθιος παρά τα προβλήματα της υγείας του και της ηλικίας του... Έχει γίνει δυο φορές παππούς, από τις δυο του κόρες, την Πόπη και την Ελευθερία. Και οι δυο μένουν με τις οικογένειες τους στο Ηράκλειο και οι ίδιες και οι σύζυγοι τους δεν έχουν καμία σχέση με την αγροτική ζωή.

Ένας κάποιος προβληματισμός υπάρχει σχετικά με τη συνέχιση της καλλιέργειας της γης, όταν εκείνος θα αναγκαστεί να αποσυρθεί...

Ο Κωστής μας υπήρξε και ώς σήμερα είναι δεινός δουλευτής... Δεν του χαρίστηκε τίποτα και ότι διαθέτε,ι σε περιουσιακά στοιχεία, είναι ακριβώς αποτέλεσμα αυτής της σκληρής δουλειάς...

Στα όνειρα που έκανα ήταν όταν, όχι και τόσο μακριά, έβγαινα στη σύνταξη να μπορούσα να διαθέτω ώρες μαζί του, κουβεντιάζοντας για τα παλιά, αυτά που δεν γνώρισα, επειδή όπως είπα και πριν, όταν ήμουν εδώ, ήμουν μικρός και δεν μπορούσα να το κάνω... Κι όταν μεγάλωσα ήμουν πια, μακριά... Και πάλι δεν είχα την ευκαιρία...

Κι όμως θα ήθελα να τον γνωρίσω καλύτερα... Έχει φροντίσει, μάλλον από δική του άμυνα να δημιουργήσει ένα μικρό μυστήριο γύρω από τον ίδιο... Κάπου εκεί βρίσκει καταφύγιο ο μύθος... Αλλά η ζωή θέλει αλήθειες... Κι αυτές τις αλήθειες θα ήθελα να τις μοιραστώ με τον αδερφό μου, πριν πεθάνουμε...

Η ιστορία του Blog Troktiko μέσα από ένα ντοκιμαντέρ

Δείτε την ιστορία ενός Blog του troktikο που η παρουσία του έκανε αίσθηση στο διαδίκτυο. Πριν τρία χρόνια, μετά τη δολοφονία του Σωκράτη Γκόλια, το Blog σταμάτησε. Τώρα επανήλθε μ' αυτό το ντοκιμαντέρ. Αξίζει να διαθέσετε λίγο χρόνο και να το δείτε...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 20/07/2013

Χρειάστηκε λοιπόν να έρθει το πολυνομοσχέδιο τη Βουλή, μέσα στον Ιούλιο, για να μας κάνει να αφυπνιστούμε λίγο και να αντιληφθούμε σε τι δεινή θέση βρισκόμαστε... Χιλιάδες εργαζόμενοι θα βρεθούν εκτός παραγωγής μέχρι το Σεπτέμβρη κι αυτό δεν μπορούν το χωνέψουν εύκολα. Ο κύκλος όλο και κλείνει, ο κίνδυνος, όλο και πλησιάζει...

Ποιος έχει τώρα κουράγιο και δύναμη να σχεδιάζει στοιχειωδώς τις διακοπές του, να κάνει κοντοπρόσθεσμα σχέδια και όνειρα; Απ' όπου κι αν το δεις, το μέλλον είναι θολό και πουθενά δε φαίνεται ίχνος ελπίδας που να εκπορεύονται από τη γη και τους ανθρώπους και να προδίδει μια κάποια σιγουριά και αισιοδοξία...

Στους ανθρώπους πάντα άρεσαν οι μεγάλες κουβέντες... Και τώρα βλέπουν πόσο προδομένοι είναι. Οι χθεσινοί φίλοι, έγιναν εχθροί. Και ουδείς πείθετε πλέον για τις αγαθές προθέσεις τους...

Κάποτε άκουγα να λένε: “Φταίμε κι εμείς που περάσαμε στον καταναλωτισμό, χωρίς μέτρο, τη στιγμή που θα μπορούσαμε να κάνουμε και με λιγότερα”. Σήμερα όλο και λιγοστεύουν αυτές οι φωνές... Η οργή και ο θυμός μεγαλώνουν. Δεν ξέρω πια πως θα “μαζέψουν” τα καταστροφικά αποτελέσματα τους. Το καζάνι είναι έτοιμο να εκραγεί. Γιατί θα εκραγεί, έτσι όπως το πάνε... Αποτελεί νόμο της φυσικής κι αλίμονο σ' αυτούς που τον αγνοούν. Θα θρηνήσουν θύματα...

Την αρχή ξεκίνησαν φέτες -φέτες. Έκλεισαν την ΕΡΤ σε μια νύχτα και πέταξαν στο δρόμο 2.650 εργαζόμενους. Ύστερα ήρθε η σειρά των καθηγητών, των σχολικών φυλάκων, των δημοτικών υπαλλήλων, της δημοτικής αστυνομίας. Ο κατάλογος όλο και μεγαλώνει και βλέπουμε μέσα σ' αυτόν τον διπλανό μας, το γείτονα, αυτόν που ως χθες δεν αντιδρούσε επειδή έκρινε πως είναι βολεμένος και πως δεν τον αφορούσε το θέμα των απολύσεων.

Τώρα που η ανεργία χτυπά απειλητικά την πόρτα του και βλέπει να χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια του, καταλαβαίνει τα ψέμματα τους. Το χρέος της χώρας για τη σωτηρία της οποία υποτίθεται ότι γίνονται όλα τούτα, είναι 317 δισ. ευρώ . Όσο ήταν κι όταν χτυπούσαμε την πόρτα των τροϊκανών ζητώντας τους βοήθεια κι εκείνοι μας επέβαλαν μια σειρά σκληρά μέτρα με τη μορφή των Μνημονίων. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι ένα τέτοιο χρέος δε βγαίνει ούτε με τα... πετρέλαια της Βραζιλίας. Και τα παιδιά των παιδιών μας θα πληρώνουν και τέλος στη μαύρη τρύπα δεν θα φανεί...

Το μόνο που διακρίνουμε εμφανώς να αλλάζει είναι η λίστα της ανεργίας που συνεχώς διογκώνεται, ενώ το τοπίο γύρω μας μοιάζει με βομβαρδισμένο και οι ψυχές των γνωστών μας βιοπαλαιστών είναι δηλητηριασμένες, ζώντας καθημερινά στην αβεβαιότητα και στη δυστυχία ότι κάθε καινούρια μέρα που ξημερώνει μπορεί να είναι αυτός το επόμενο θύμα για το... θράσος που έχει να θέλει μια αξιοπρεπή δουλειά που θα του επιτρέπει να βγάζει τα προς το ζειν...

Το μόνο ενθαρρυντικό σημείο είναι ο πανελλαδικός ξεσηκωμός της περασμένης Τρίτης. Στην Αθήνα μα και στις περιφερειακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα είδαμε κάτι να αλλάζει. Οι τάξεις των απεργών πύκνωσαν... Κι αυτή τη φορά συμμετείχαν κι εκείνοι που δεν απειλούνται άμεσα, αλλά ξέρουν καλά πως, αργά ή γρήγορα θα έρθει και η σειρά τους να προστεθούν στο μακρύ κατάλογο της ανεργίας με ότι αυτό συνεπάγεται...

Είναι πια φανερό και στον τελευταίο που διαθέτει στοιχειώδες πολιτικό κριτήριο πως δεν ενδιαφέρονται να σώσουν τη χώρα. Να την ξεθεμελιώσουν θέλουν, να απορυθμίσουν κι άλλο τις εργασιακές σχέσεις, να καταστρέψουν το εμπόριο, να διαλύσουν τη μεσαία τάξη που είχε μια ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, να επιστρέψουν στον μεσαίωνα και να γίνει ακόμα πιο εύκολος ο κοινωνικός και ταξικός διαχωρισμός, όπου οι πλούσιοι είναι πιο λίγοι και πλουσιότεροι, ενώ οι φτωχοί ακόμα περισσότεροι, διαθέσιμοι προς εκμετάλλευση...

Το παιχνίδι θα το χάσουν γιατί δεν ξέρουν να τηρούν τους κανόνες... Ούτε μια ανάσα, ούτε ένα περιθώριο ανάσας δε δίνουν. Το κοινωνικό καζάνι θα εκραγεί με απρόβλεπτες συνέπειες... Ας είναι σίγουροι ότι αυτό θα συμβεί με μαθηματική ακρίβεια... Εδώ θα είμαστε και θα το δούμε...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο, Σάββατο, στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου "Επισημάνσεις".
  

Το θραψανιώτικο ψητό έκανε θραύση και φέτος στην τριήμερο γιορτή. Δείτε ΕΔΩ σε μια παρουσίαση του Πολιτιστικού Συλλόγου Θραψανού στην κρητική τηλεόραση, τα μυστικά του...

Το γλέντι όλα τα βράδια της γιορτής ήταν κάτι το αναμενώμενο. Οι ντοπιοι και επισκεπτες το περίμεναν. Εξάλλου και η αφίσα γι' αυτό μιλούσε...

Ξεχωριστό ρόλο παίζουν και τα ειδικά φτιαγμένα περίπτερα. Προβάλλεται έτσι καλύτερα το έργο των αγγειοπλαστών...

Δεν μου πέφτει λόγος, από αγάπη το κάνω, επειδή πονάω τον τόπο που γεννήθηκα και αναπνέω τον αέρα του... Τώρα που ολοκληρώθηκε το τριήμερο της Γιορτής του Θραψανιώτη αγγειοπλάστη, εκτιμώ ότι πρέπει να πούμε δημόσια μερικά πράγματα, ώστε όταν ξεκουραστούν οι άνθρωποι του Πολιτιστικού Συλλόγου Θραψανού, να αρχίσουν έναν διάλογο με τους κατοίκους του χωριού. Αν θέλουν να συνεχιστεί αυτός ο θεσμός θα πρέπει να υπάρχει μια ουσιώδης συνέπεια από όλους τους εμπλεκόμενους...

Καταρχήν είναι πολύ θετική η δράση και η παρουσία του Πολιτιστικού Συλλόγου. Σε μια περίοδο μεγάλης πολιτιστικής ξηρασίας είναι σημαντικό να υπάρχουν άνθρωποι που προτάσσουν την προβολή του τόπου τους, από το να αναλώνονται σε... κουτσομπολιό που τον υποβαθμίζουν...

Όλες αυτές τις μέρες είδα με τα μάτια μου, όχι μόνο τη Διοίκηση, αλλά και τα απλά μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου να πασχίζουν οργανωμένα για να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ποιος δεν γνωρίζει ότι τίποτα δεν χαρίζεται, αλλά όλα κατακτώνται; Ποιος δεν κατανοεί τι υπερπροσπάθεια χρειάζεται για να υπάρχει αυτό το άρτιο αποτέλεσμα;

Είδα πολύ χαμογελαστούς ανθρώπους να συμμετέχουν ως επισκέπτες, νέα παιδιά και ξένους (Γερμανούς...) που κάπου διάβασαν, κάπου είδαν για τη γιορτή και ήρθαν να χαρούν με τη συμμετοχή τους στις δράσεις και να απολαύσουν ξεχωριστές στιγμές...

Είδα μικρά παιδιά να τολμούν να καθίσουν στον τροχό, να λασπώσουν τα χέρια τους και τελικά με τη βοήθεια του μάστορα αγγειοπλάστη να δημιουργούν κατασκευές και να χαίρονται γι' αυτό. Εκατοντάδες φωτογραφίες στο διαδίκτυο “γύρισαν” όλο τον κόσμο κι έκαναν γνωστό και δημοφιλές το Θραψανό για την απαράμιλλη τέχνη των αγγειοπλαστών.

Είδα έναν άνθρωπο να καταγράφει κινηματογραφικά όλες αυτές τις μοναδικές στιγμές, ώστε αργότερα, αυτό το ολοκληρωμένο βίντεο να φέρει κι άλλους ανθρώπους σ' αυτό το γιορτινό τριήμερο. Θα σύστηνα στη Διοίκηση του Πολιτιστικού Συλλόγου Θραψανου, όταν της παραδοθεί αυτή δουλειά να το μελετήσει προσεκτικά και ήρεμα, για να διαπιστώσει το μέγεθος της σπουδαίας προσφοράς στον τόπο τους...

Ενδεχομένως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι υπερβολή τα γλέντια των ημερών να διαρκούν ώς τα ξημερώματα και να διέπονται από τους κανόνες των πάλαι ποτέ νυχτερινών μαγαζιών. Οι άνθρωποι δεν είναι κατ' ανάγκην θαμώνες τέτοιων μαγαζιών. Επιθυμούν μια τέτοια κοινωνική εκδήλωση, αλλά θα ήθελαν να συμμετάσχουν σε λογικά ανθρώπινες ώρες. Όχι το γλέντι να αρχίζει μετά τις 11 το βράδυ και να φτάνει ώς τα ξημερώματα... Κάποιοι δεν έχουν τις αντοχές για κάτι τέτοιο.

Πολύ καλή η προσπάθεια για τη διατήρηση της τοπικής παράδοσης σε ότι αφορά το θραψανιώτικο ψητό. Ο κόσμος το ζητάει... Ο τρόπος που γίνεται μπορεί να μην είναι ο πλέον υγιεινός και πρέπων για την καλή διατροφή, αλλά ουδείς μπορεί να αρνηθεί πόσο εύγευστο και μοναδικό είναι αυτό το χοιρινό κρέας.

Και στους ανθρώπους του Συλλόγου που βοήθησαν εθελοντικά τόσο στην κουζίνα για την προετοιμασία, όσο και στο σερβίρισμα αξίζουν ιδιαίτεροι έπαινοι! Λειτούργησαν με επαγγελματική επάρκεια και ευσυνειδησία...

Μια παρατήρηση μόνο, που δεν αφορά τον Πολιτιστικό Σύλλογο Θραψανού, αλλά τους Θραψανιώτες αγγειοπλάστες για χάρη των οποίων γίνεται αυτή η γιορτή κάθε χρόνο... Κατανοώ ότι το έργο τους στον πηλό είναι ότι πιο δημιουργικό έχουν να παρουσιάσουν, αλλά αναρωτήθηκαν άραγε ποτέ τι αξία θα είχε αυτό, χωρίς την προβολή του στις εσχατιές του κόσμου;

Ζούμε στους καιρούς που τίποτα πια δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο... Επομένως ας κατανοήσουν πως, όσο δύσκολα έγινε γνωστό το πολύ σπουδαίο έργο τους, τόσο εύκολα μπορεί να πέσει στην αφάνεια και να ξεχαστεί... Καλό είναι να θυμούνται πως αυτή η γιορτή δεν αφορά μόνο τον Συνεταιρισμό Αγγειοπλαστών Θραψανού, αλλά και κάθε έναν μεμονωμένο τεχνίτη αγγειοπλάστη που δίνει τον αγώνα καθημερινά για μια αξιοπρεπή διαβίωση του ίδιου και της οικογένειας του... Και την επόμενη φορά, του χρόνου, ας συμμετάσχουν πιο ενεργά σ' αυτή τη γιορτή που διοργανώνεται προς τιμήν τους.

Τέτοιες ευκαιρίες δεν γεννιούνται κάθε μέρα... Το φρόνιμο και το σωστό είναι να τις αξιοποιεί προς όφελος του... Όχι ως επισκέπτης ή παρατηρητης ή το χειρότερο, χωρίς να συμμετέχει καν, αλλά συμμετέχοντας ενεργά και έχοντας άποψη στον τρόπο που ο Πολιτιστικός Σύλλογος παρουσιάζει και προβάλει το θέμα. Αυτά, με καλή διάθεση και από αγάπη για τον τόπο μου και τους ανθρώπους του...

Και για να μείνετε λίγο στο κλίμα, επειδή πριν λίγες μέρες έγραψα σ' αυτό το Site για τους τραγουδιστές τζίτζικες δείτε ΕΔΩ 6 λεπτά με τις μελωδίες τους. Τους κινηματογράφησα προχθές στο δρόμο για το Γαλατά...

• Δείτε ΕΔΩ περισσότερες φωτογραφίες από τον Χάρη Λαμπράκη που "κάλυψε" τη γιορτή του Θραψανιώτη αγγειοπλάστη.
  

Ο Θοδωρής Παπαδουλάκης ο σκηνοθέτης του ΝΗΣΙΟΥ, της Σπιναλόγγας, έχει κάνει μια καταπληκτική δουλειά για την προβολή της Κρήτης. Τη δουλειά την πήρε από της Περιφέρεια του νησιού κι αυτό σημαίνει πως υπάρχουν ακόμα ανοιχτά μυαλά που αγαπούν τον τόπο τους... Ευχαριστώ Άννα που μου το επεσήμανες...

Μια βόλτα σε κοντινά χωριά... Εδώ στον Μποδιά, ένα χωριό κοντά στο Αρκαλοχώρι που βρεθήκαμε τις προηγούμενες μέρες. Το ανέβασα σαν φωτογραφία στο Facebook και έτυχε μεγάλης αποδοχής...

“Φρέσκα κοτόπουλα από την Ελιά!”φωνάζει το μεγάφωνο με το αυτοκίνητο του γυρολόγου... “Δέκα ευρώ το κομμάτι, 2,5 κιλά κρέας 10 ευρώ!” Το αυτοκίνητο έχει γράψει σε κασέτα το κείμενο που διαφημίζει το εμπόρευμά του.

“Πρωινό σφάξιμο” συνεχίζει σε μια προσπάθεια να δώσει την αίσθηση ότι το προϊόν που πουλάει είναι φρέσκο. “Τρέξατε, προλάβετε!” λέει, αλλά δεν βλέπω τους ανθρώπους να... τρέχουν. Κάποιοι, βεβαίως, ανταποκρίνονται. Προφανώς ο έμπορος είναι γνωστός. Εγώ τον έβλεπα για πρώτη φορά και μου έκανε εντύπωση ο τρόπος του...

***

Στο δημόσιο δημόσιο δρόμο... Λίγο πριν το μεσημεράκι ενώ ο ήλιος είναι ζεστός στα κεφάλια μας... Η γιαγιά με τα εγγόνια της... Μπροστά πάει ένα μικρό κοριτσάκι με το ποδήλατο του που έχει βοηθητικές ρόδες... Ακολουθεί πίσω εκείνη, κρατώντας από το χέρι άλλο ένα μικρό κοριτσάκι. Δίνει νουθεσίες προσοχής...

Ο δρόμος κρύβει παγίδες... Δεν έχει κίνηση μα αυτό ακριβώς είναι και η δυσκολία του. Από το πουθενά μπορεί να προκύψει ο κίνδυνος, το αυτοκίνητο που θα έρθει τρέχοντας... Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά. Δεν υπάρχει θέμα. Η γιαγιά πήγε με ασφάλεια τα εγγονάκια της στον προορισμό της...

Συνεχίζεται και ολοκληρώνεται σήμερα η τριήμερη γιορτή του Θραψανιώτη αγγειοπλάστη...

Άλλη μια φωτογραφία από τις σημερινές κινητοποιήσεις στην Αθήνα...

Στη Γενική Απεργία ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ την 16-7-2013

Συναδέλφισσες – οι,

Είμαστε και πάλι εδώ όλοι μαζί. Είμαστε εδώ να υπερασπιστούμε τις ζωές μας, τις ζωές μας και τη ζωή των οικογενειών μας.

Είμαστε εδώ σε άλλη μια γενική απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ η οποία αποτελεί τη συνέχεια των αγώνων των εργαζομένων αλλά και την απαρχή νέων κινητοποιήσεων με μεγαλύτερη πυκνότητα.

Είμαστε εδώ για να δηλώσουμε και να διαδηλώσουμε ότι οι απολύσεις και τα μέτρα τους δεν θα περάσουν.

Είμαστε εδώ για να τους πούμε ότι εμείς δεν θα γίνουμε αριθμοί στα λογιστικά τους τερτίπια, ούτε σκοπεύουμε να αποτελέσουμε τις Ιφιγένειες για να διασωθεί το σύστημα.

Είμαστε εδώ χιλιάδες άνθρωποι… Άνθρωποι του καθημερινού μόχθου, από άγνωστους επώνυμους γονείς, από άγνωστους ήρωες παππούδες και γιαγιάδες…

Δεν είμαστε πορφυρογέννητοι, δεν είμαστε γόνοι δωσίλογων, δεν είμαστε γόνοι εφοπλιστών, δεν βγάλαμε εμείς χρήματα σε φορολογικούς παραδείσους…

Δεν φοροδιαφεύγουμε, δεν είμαστε φοροκλέφτες… Δεν είμαστε εμείς οι διεφθαρμένοι.

Εμείς πληρώνουμε τους τόκους και τα πανωτόκια των τραπεζιτών, των τοκογλύφων δανειστών, των απανταχού αεριτζήδων που οι κυβερνήσεις τους επιβραβεύουν τοποθετώντας τους σε θέσεις παχυλά αμειβόμενες…

Είμαστε εδώ για να τους πούμε ότι δεν καταστρέψαμε εμείς τις εργασιακές σχέσεις, δεν ευθυνόμαστε εμείς για το πάρτυ των GOLDEN BOYS, για το πάρτυ των συμβούλων, για τα γλέντια και το φαγοπότι των μιζαδόρων που κανείς τους δεν τολμά να αγγίξει…

Δεν είμαστε εμείς αυτοί που προδώσανε, δεν είμαστε εμείς αυτοί που καταστρέψανε την οικονομία και τη κοινωνία…Δεν παραδώσαμε εμείς τη χώρα στους κερδοσκόπους και στους Νεογιάπηδες…

Δεν είμαστε εμείς που παραδώσαμε την εθνική μας ανεξαρτησία και την κυριαρχία…

Δεν ανακοινώσαμε εμείς από το Καστελόριζο την χρεοκοπία μετά το Λεφτά υπάρχουν…

Δεν διοργανώσαμε φιέστες με τα Ζάππεια, δεν υπογράψαμε προγραμματικές συμφωνίες, δεν στείλαμε επιστολές υποταγής στους εταίρους και δανειστές μας.

Εσείς, όλοι εσείς οι πολιτικοί, οι δήθεν αξιοκράτες, οι υποτακτικοί των Τροϊκανών, οι βιαστές των ψυχών, οι καταστροφείς της ζωής μας, οι ανήμποροι να ορθώσετε ανάστημα στους εταίρους μας, εσείς υπογράψατε το λάθος και συνεχίζετε να βαδίζετε πάνω στο ίδιο λάθος, διαπράττοντας νέα εγκληματικά λάθη, εάν είναι λάθη και όχι συνειδητή επιλογή σας.

Ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις έδιναν στους Γερμανούς στη κατοχή, ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις δίνονται και σήμερα, στον Ράϊχενμπαχ, στον Φούχτελ, στον Σόϊμπλε και στη Μέρκελ.

Εσείς μιλάτε για την Πατρίδα, εσείς μιλάτε για την σωτηρία της Ελλάδος τρία χρόνια τώρα χωρίς να ντρέπεστε, χωρίς να κοκκινίζετε… Μιλάτε για την Πατρίδα λες και είναι πουκάμισο αδειανό…όμως ΟΧΙ.

Η Πατρίδα δεν είναι αδειανό πουκάμισο.

Η Ελλάδα δεν είναι η χώρα των διεφθαρμένων Ελλήνων, δεν είναι η χώρα των πρεζάκηδων που δίνουν γη και ύδωρ για να πάρουν τη δόση τους…

Εσείς δίνετε γη και ύδωρ για να κρατήσετε ζωντανές τις 100 οικογένειες που λυμαίνονται τον δημόσιο πλούτο… Δίνετε γη και ύδωρ για να πάρουμε τη δόση μας να πληρώσουμε τους τόκους και τα πανωτόκια, για να πληρώσουμε τις αμαρτίες των τραπεζιτών, για να καλύψετε όλους αυτούς που βρίσκονται στις λίστες, όλους αυτούς που λήστεψαν την έρμη την πατρίδα μας.

Τα χιλιόμετρα των μέτρων σας μας έπνιξαν.

Οι ανθρωποθυσίες σας διέλυσαν τις οικογένειές μας.

Οι λογιστικές σας απάτες όπου από τη μία κρύβατε το χρέος και από την άλλη το εμφανίζατε, μας χρεοκόπησαν, μας έφεραν έως εδώ. Χρεοκοπήσατε τη χώρα μας και αναστήσατε την ιδεοληψία του θατσερικού μοντέλου, του μοντέλου σκληρής λιτότητας, του σκληρού νεοφιλελευθερισμού που όπου και αν εφαρμόσθηκε άφησε πίσω του συντρίμμια.

Σε τρία χρόνια μας κλέψατε τους μισθούς μας, κλέψατε τις συντάξεις και τις εισφορές μας, κουρέψατε τα αποθεματικά στα ταμεία μας και τις οικονομίες μιας ζωής.

Σε τρία χρόνια η εφαρμογή των μνημονίων 4πλασίασε την ανεργία, πολλαπλασίασε τα λουκέτα, οδήγησε την οικονομία σε ύφεση, τους Έλληνες στην φτώχεια, την Ελλάδα στον κατήφορο….

Σε ένα κατήφορο χωρίς γυρισμό… Σε έναν δρόμο ολισθηρό και αδιέξοδο, σε έναν δρόμο που σε κάθε μέτρο του, σκοτώνονται αθώες ψυχές.

Επικαλείστε την αλήθεια και είστε βουτηγμένοι μέσα στο ψέμα…

Επικαλείστε την Πατρίδα και δίνετε τα πάντα στους έχοντες και κατέχοντες, ενώ γνωρίζετε πολύ καλά ότι το χρήμα δεν έχει ούτε χρώμα, ούτε κόμμα, ούτε πατρίδα, ούτε θρησκεία…

Επικαλείστε την Πατρίδα και στο όνομά της συντελείτε τα μεγαλύτερα εγκλήματα…

Στο όνομα του λαού, των ανέργων που εσείς δημιουργήσατε, στο όνομα των αγέννητων παιδιών μας, διαπράττετε καθημερινά κι ένα νέο μεγάλο έγκλημα..

Στο όνομα της πατρίδας καταστρέφετε κάθε μέρα που περνά όλο και περισσότερους πατριώτες.

Αγωνίζεστε τάχα για το μέλλον μας, την ώρα που είστε ανίκανοι να διασφαλίσετε το παρόν μας. Δείχνετε ανήμποροι να πείτε ΕΩΣ ΕΔΩ στους τοκογλύφους δανειστές μας…ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ…

Έχετε καταντήσει τροχονόμοι των μέτρων.

Έχετε καταντήσει διαχειριστές της φτώχειας, διαχειριστές της προκρούστιας λογικής και σε λίγο θα είστε οι διαχειριστές του χάους…

Διαχειριστές των κοινωνικών ερειπίων και των οικονομικών συντριμμιών, που θα είναι το αποτέλεσμα των πράξεών σας. Μας χαρακτηρίζετε συντεχνίες για να περάσετε τα σχέδιά σας. Μας χαρακτηρίζετε συντεχνίες γιατί αντιστεκόμαστε στη φτώχεια και στη διάλυση. Σας απαντάμε:

Ναι λοιπόν, είμαστε συντεχνία. Όχι όμως αυτή που εσείς εννοείτε.

Είμαστε η συντεχνία των Ελλήνων.

Είμαστε η συντεχνία των φτωχών Ελλήνων. Των φτωχών αλλά τίμιων Ελλήνων.

Των καθημερινών ανθρώπων, των ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης, των ανθρώπων, όχι των αριθμών του υπουργού οικονομικών, του υπουργού του οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος, του δοτού υπουργού, του εκπροσώπου των τραπεζιτών, του εκπροσώπου των βιομηχάνων, του ιδρυτή του χάους.

Μιλάτε για βήματα προόδου και μας οδηγείτε 50 χρόνια πίσω.

Μιλάτε για αξιοκρατία, για αξιολόγηση, για δικαιοσύνη, για μεταρρυθμίσεις, για εξυγίανση και εμείς ρωτάμε:

Είναι αξιοκρατία να βάζεις πρόεδρο σε μια τράπεζα αυτόν που πτώχευσε την εταιρεία του και έστειλε στην ανεργία 1000 οικογένειες;

Αξιολογήσατε αυτόν που βάλατε στη παγκόσμια τράπεζα;

Είναι δικαιοσύνη να τα παίρνετε μόνο από τα συνήθη και μόνιμα υποζύγια τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους;

Αποτελεί μεταρρύθμιση η μεταφορά πλούτου από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα;

Αποτελεί εξυγίανση η απόλυση χιλιάδων υπαλλήλων που το έγκλημα που έκαναν ήταν να βρουν μια δουλειά ή να δανεισθούν και να αγοράσουν ένα σπίτι;

Κύριοι του Κοινοβουλίου, καταλάβετέ το.

Δεν πάει άλλο, δεν αντέχουμε άλλο. Έχουμε ξεπεράσει προ πολλού τα όριά μας.

Μη δοκιμάζετε τις αντοχές μας. Το δίλημμά σας είναι ένα. Ή με τη κοινωνία ή με τη τρόϊκα.

Οι φτωχοί, οι πεινασμένοι, οι άνεργοι, όλοι εμείς δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε, δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε.

Μας τα πήρατε όλα. Τη ζωή μας όμως, δεν θα σας αφήσουμε να την πάρετε.

Είμαστε εδώ και θα συνεχίσουμε να είμαστε εδώ.

Θα γίνουμε ο χειρότερος εφιάλτης σας.

Θα δώσουμε κι άλλες μάχες και είμαστε αποφασισμένοι να τις κερδίσουμε.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

ΑΠΕΝΑΝΤΙ στο διαίρει και βασίλευε.

Ας κάνουμε πράξη το η ισχύς εν τη ενώσει.

Μόνον όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε αυτές τις βάρβαρες πολιτικές.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ – ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ!

Φωτογραφία από τη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας. Κι ΕΔΩ δείτε ένα βίντεο του Δημήτρη που τράβηξε ο ίδιος και φιλοξένησε στο Blog του. Παρά τα όποια τεχνικά προβλήματα του αποτελεί ντοκουμέντο για μας, που εξ ανάγκης ήμασταν μακριά.

Και μια φωτογραφία από το Ηράκλειο Κρήτης, όπου κι εδώ είχαμε ένα μαζικό συλλαλητήριο με τη Ευτυχία τη συγχωριανή μου να κρατά το πανό για τη διάλυση κάθε κοινωνικής παροχής από το κράτος...

Χιλιάδες διαδηλωτές έδωσαν δυναμικό παρόν στο συλλαλητήριο που διοργάνωσαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στην πλατεία Κλαυθμώνος, ενώ μαζική ήταν η συμμετοχή και στην 24ωρη Γενική Απεργία.

Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι διατράνωσαν την αποφασιστικότητά τους να αντιπαλέψουν με κάθε μέσο και τρόπο τις καταστροφικές και αδιέξοδες πολιτικές κυβέρνησης και τρόϊκα που έχουν εξαθλιώσει κοινωνία και οικονομία.

Με βασικό σύνθημα «Είμαστε άνθρωποι και δεν θα γίνουμε αριθμοί» και με αίτημα να μην ψηφιστεί το επίμαχο πολυνομοσχέδιο, οι διαδηλωτές πραγματοποίησαν πορεία στη Βουλή όπου και έγινε διάβημα διαμαρτυρίας.

Μηνύματα συμπαράστασης για τη σημερινή 24ωρη Γενική Απεργία απέστειλαν η Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας Σάραν Μπάροου, η Γενική Γραμματέας της ΣΕΣ Μπερναντέτ Σεγκόλ, καθώς και συνδικάτα από Βέλγιο, Ισπανία, Γερμανία, Τουρκία και Κύπρο.

Στα μηνύματα συμπαράστασης γίνεται λόγος για τις αποτυχημένες κυβερνητικές πολιτικές που διογκώνουν τη φτώχεια και τις ανισότητες ενώ τονίζεται η αναγκαιότητα αλλαγής αυτών των πολιτικών, ώστε να αποφευχθούν οι περαιτέρω δραματικές συνέπειες για την ελληνική κοινωνία και να μη βυθιστεί η οικονομία σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση.

Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν και αύριο Τετάρτη 17 Ιουλίου με το κοινό συλλαλητήριο ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στις 7 μ.μ. στην πλατεία Συντάγματος.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ

ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ

H ΓΣΕΕ καταγγέλλει την κυβέρνηση η οποία συνεχίζοντας την επίδειξη αυταρχισμού, χρησιμοποιεί τις αστυνομικές δυνάμεις για να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων.

Οι σημερινές συλλήψεις εργαζομένων στη συγκέντρωση της ΠΟΕ-ΟΤΑ, ακόμη και συνδικαλιστή της ΑΔΕΔΥ, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να αναπαράγουν τα αδιέξοδα στα οποία η κυβέρνηση έχει οδηγήσει τη χώρα.

Η Συνομοσπονδία ζητά την άμεση απελευθέρωση των εργαζομένων που συνελήφθησαν την ώρα που διεκδικούσαν το δικαίωμά τους στην εργασία και στην αξιοπρέπεια και προειδοποιεί όλους όσοι προχωρούν σε τέτοιου είδους ενέργειες ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι να μπει οριστικό τέλος στις καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές.