Τα Σταφύλια. Τα πρώτα για φέτος, τα λιάτικα (κόκκινα που βάζουν για το κρασί...), όταν κατά τον Σεπτέμβρη ζαχαρώσουν, είναι κιόλας ώριμα. Τόσο που να μ' αρέσουν να τα κόβω και να τα απολαμβάνω επιτόπου...

Το ίδιο και τα σύκα... Αν και είναι νωρίς ακόμα, εν τούτοις πραγματικά είναι ότι καλύτερο για μένα που μπορώ να φάω άφοβα, αφού ακόμα δεν έχουν “μελώσει”, ούτε έχουν ζαχαρώσει επικίνδυνα για την υγεία μου...

Μ' αρέσει όταν βρίσκομαι στο χωριό, όπως τώρα να τριγυρνώ έξω στα χωράφια... Είναι μια αφορμή να δω σε τι κατάσταση είναι οι ελιές μου και ταυτόχρονα βρίσκω φρούτα εποχής πάνω στα δέντρα για να απολαύσω...

Κι είναι ανείπωτη η χαρά να τα κόβεις και να τα απολαμβάνεις επιτόπου. Έχω λοιπόν ξεχωρίσει τόπους που μπορώ να βρω τέτοια δέντρα... Αυτή την εποχή έρχονται τα σύκα και τα σταφύλια...

Πρώιμα, αλλά πάντα νόστιμα και καθαρά, απαλλαγμένα από φυτοφάρμακα ή ιδιαίτερα λιπάσματα που μπορούν να τους δώσουν ίσως μια καλύτερη εμφάνιση, σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορούν να συναγωνιστούν με τα φρούτα που θα βρεις στη λαϊκή αγορά.

Το ένα είναι αγνό, απλό, καθαρό, όπως το προσφέρει η φύση στον άνθρωπο, ενώ το άλλο έχει ποτιστεί ώς το μεδούλι με φάρμακα προκειμένου να γίνει ελκυστικό στην όψη, στην εμφάνιση...

Άσε που είναι και δωρεάν... Επιπλέον έχω διαπιστώσει ότι τα νέα παιδιά δεν γνωρίζουν τα φρούτα... Στην ηλικία τους εμείς τα ψάχναμε, εντοπίζαμε τα καλύτερα δέντρα με τους υπέροχους καρπούς και... στήναμε καρτέρι, με το φόβο πάντα του αγροφύλακα που μας κυνηγούσε για την κακιά συνήθεια μας να μην περιοριζόμαστε μόνο στα δικά μας δέντρα, αλλά σε οποιοδήποτε δέντρο, ακόμα και ξένης ιδιοκτησίας με επιθυμητό καρπό που δελέαζε το μάτι μας και τον ουρανίσκο μας...

Σήμερα μόνο τα σταφύλια μπορείς να τα βρεις σε καλλιεργημένους αμπελώνες... Όπως ας πούμε εγώ που πάω στο χτήμα του Αγησίλαου και της Στασούλας στου Γρέγο.

Σύκα όμως μπορείς να βρεις παντού. Το ζήτημα είναι να βρεις εκείνα που είναι ώριμα αυτή την εποχή... Γιατί τα σύκα είναι σε πλήρη ανάπτυξη τον Αύγουστο... Από τώρα όμως υπάρχουν πρώιμες ποικιλίες λευκών ή μαύρων σύκων.... Και μπορούν να φτάσουν ώς τον Σεπτέμβρη...

Με τη μηχανή έχω εύκολη πρόσβαση... Εξάλλου, όπως έχω πει πολλές φορές ώς τώρα και οι τακτικοί αναγνώστες μου έχουν εντοπίσει πια την αδυναμία μου, μου αρέσει ιδιαίτερα να περπατώ στα χωράφια... Ανάμεσα στα λιόδεντρα, παρέα με τους ανέμελους τραγουδιστάδες, τα τζιτζίκια, που συναγωνίζονται το ένα, το άλλο, ποιο θα φωνάξει πιο δυνατά...

Καμιά φορά παίρνω τα σύνεργα μου, χαρτί και στυλό και κάθομαι στη ρίζα και τον ίσκιο μιας ελιάς για να γράψω... Είναι για μένα, τον άνθρωπο της πόλης και του γραφείου, μια ξεχωριστή εμπειρία... Γι' αυτό και την επιδιώκω, δεν την αφήνω να εμφανιστεί από μόνη της. Εξάλλου δεν είναι και τόσο τρομερός, ένας τέτοιος στοιχειώδης προγραμματισμός. Αρκεί να το θέλεις και συνωμοτεί το σύμπαν να τα καταφέρεις να το υλοποιήσεις...

Η... εξυπνάδα του καταστηματάρχη δεν έχει όρια... Αυτή τη φορά όμως με την πίεση να ανοίγει και την Κυριακή βλέπει το τέλος του να έρχεται γρήγορα...

Οργισμένο δελτίο Τύπου εξέδωσε η ΓΣΕΕ σχετικά με το νομοσχέδιο που κατέθεσαν σήμερα στη Βουλή και αφορά στο άνοιγμα των καταστημάτων και τις Κυριακές:

Τη χαριστική βολή στους εμπόρους και στους εμποροϋπαλλήλους δίνει το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης το οποίο εισέρχεται προς ψήφιση σήμερα στη Βουλή.

Η ΓΣΕΕ βρίσκεται στο πλευρό της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων και των υπόλοιπων φορέων του εμπορίου που αντιδρούν στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και πραγματοποιούν από κοινού σήμερα συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στις 6 το απόγευμα στην πλατεία Κοραή και πορεία στη Βουλή.

Ας καταλάβουν επιτέλους οι κυβερνώντες ότι το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές σημαίνει λουκέτο των καταστημάτων τις καθημερινές.

Εάν η Κυβέρνηση θέλει να στηρίξει τα πολυκαταστήματα και τις πολυεθνικές, ας το πει ξεκάθαρα. Το επιχείρημά της ότι ο καταναλωτής δεν έχει χρόνο για αγορές είναι τουλάχιστον αστείο.

Η ΓΣΕΕ θα συνεχίσει τον αγώνα για την ανατροπή των πολιτικών που οδηγούν στη φτώχεια, στην εφιαλτική αύξηση της ανεργίας και κατ΄ επέκταση στα λουκέτα στην αγορά.

Λίγο πιο χαλαρά, ας δούμε ολόκληρη την ταινία "Ποτέ την Κυριακή" με τη Μελίνα Μερκούρη που ξαναγίνεται επίκαιρη μετά την απόφαση της κυβέρνησης να ανοίξει τα μαγαζιά και τις Κυριακές...

Ένας προσεγμένος προσωπικός ιστότοπος είναι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Δομημένος με καλά υλικά, προσπαθεί να διακρίνει κάποια θετικά στοιχεία στην καθημερινότητα μας. Ε, ένα λίγο τοπικισμό τον έχει, αν και κάνει προσπάθειες να τον αποβάλει...

Μικρά ρεκόρ που συνεχίζουν να τρέχουν καθώς βρίσκομαι τρεις εβδομάδες τώρα στο χωριό μου Θραψανό του νομού Ηρακλείου της Κρήτης...

Το γεγονός ότι έχω στη διάθεση μου χρόνο που προσπαθώ να τον εκμεταλλευτώ παραγωγικά, μου δίνει τη δυνατότητα να γράφω και πιο πολύ, ώστε να ενισχύεται περισσότερο αυτή η επικοινωνία μαζί σας...

Κάνω αυτό που μ' αρέσει να κάνω: Αναδεικνύω μικρές καθημερινές στιγμές χωρίς εντάσεις με τον απλό τρόπο μιας κουβέντας σα να ήταν (όπως είναι...) απλές ιστορίες...

Κι αυτό τον τρόπο προβολής αποδεικνύεται ότι τον επικροτείτε... Δείτε, τρεις βδομάδες τώρα στην Κρήτη και ήδη το κοντέρ επισκεψιμότητας έχει δεχτεί και έχει καταγράψει περισσότερες από 20.000 επισκέψεις. Τελευταίο ρεκόρ, οι 530.000 επισκέψεις που συμπληρώθηκαν ήδη αποδεικνύοντας ότι υπάρχει χώρος και ανάγκη για την παρουσία ενός ιστότοπου που καταγράφει απλές καθημερινές στιγμές, χωρίς να προσφεύγει σε εντυπωσιακές καταστάσεις, πέρα από την ουσία...

Δεν είναι και το πιο εύκολο αυτό, γιατί συνεχώς ισορροπείς ανάμεσα σε ναρκοπέδια και δεν ξέρεις, παρά την προσοχή που επιδεικνύεις, πότε θα πατήσεις την περόνη και θα... ανατιναχτείς, θα γίνεις δηλαδή, παρόλο που δεν το θέλεις, ένα ίδιο Site σαν τόσα άλλα, γύρω σου...

Ναι, προσπαθώ καθημερινά και οι εκατοντάδες επισκέψεις, σταθερές πια, δείχνουν ότι μάλλον βρίσκομαι σε καλό δρόμο. Δεν θέλω κατ' ανάγκη να συμφωνείτε μαζί μου. Η διαφωνία είναι καλή, αρκεί να γίνεται με επιχειρήματα και όχι στη βάση οποιουδήποτε φανατισμού... Ένα από τα πράγματα που κάνει τον κόσμο που ζούμε όμορφο, παρά τις στρεβλώσεις του, είναι ότι συμβιώνουν μαζί και δίπλα – δίπλα, πολλά διαφορετικά ή εντελώς αντίθετα πράγματα...

Ναι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ θα συνεχίσει να δίνει μικρές καθημερινές μάχες... Για μένα αποτελεί βραβείο, το να έρχεστε εδώ, να διαβάζετε την άποψη μου και είτε να τη σχολιάζετε στη μπάρα δεξιά στο Site, όπως έχετε τη δυνατότητα, είτε να με παίρνετε τηλέφωνο στο κινητό μου και να το κουβεντιάζουμε ζωντανά... Ακόμα κι ένα απλό SMS στο κινητό μου είναι σημαντικό για μένα...

Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό ον. Συμμετέχει, δρα, μοιράζεται... Έτσι κάνω κι γω όλα αυτά τα χρόνια της διαδικτυακής μου εμπειρίας παρά το γεγονός ότι κοντεύω τα 54 χρόνια μου και οι υπολογιστές με το internet έχουν μπει στη ζωή μας τα 25 τελευταία χρόνια... Και γιατί να είναι υπόθεση μόνο των νέων; Αναρωτιέμαι και το παλεύω καθημερινά να χρησιμοποιώ αυτή την τεχνολογία προς τη σωστή κατεύθυνση, χωρίς να παραμελώ να ζω, όπως έχουμε υποχρέωση και ευθύνη σαν άνθρωποι...

Είμαι υποχρεωμένος λοιπόν να πω από εδώ, ένα μεγάλο “ευχαριστώ” για την εμπιστοσύνη που δείχνετε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Με φορτώνετε με την ευθύνη να συνεχίσω την ίδια πορεία, που διαπιστωμένα οδηγεί προς τη σωστή κατεύθυνση... 530.000+ επισκέψεις είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση που χρειάζεται, έτσι κι αλλιώς σωστή διαχείριση... Να είστε καλά!

Διαφημιστικά που έχει κάνει η Περιφέρεια Κρήτης για να προβάλει καλύτερα το νησί σ' όλο τον κόσμο. Το συγκεκριμένο σποτάκι το ξαναέβαλα προχθές, όταν μου το επεσήμανε η φίλη μου Άννα από την Αθήνα. Ξαναδείτε όμως, αξίζει...

Η κρητική ομορφιά... Απαράμιλλη στο πέρασμα των χρόνων... Θαυμάστε αυτό το βίντεο... Χωρίς υπερβολές, είναι η Κρήτη που ζω και απολαμβάνω τα καλοκαίρια μου... Η δική μου Κρήτη και του κόσμου...

Η ζωή αλλιώς, στα πιο όμορφα της, πέρα από το άγχος και την αγωνία της καθημερινότητας...Πραγματικά οι άνθρωποι της πόλης αξίζει να το δοκιμάσουν. Θα είναι σα να βρίσκονται σε έναν άλλο κόσμο...

Η κρητική φιλοξενία, ξακουστή σ' ολο τον κόσμο... Δείτε το κι αλλιώς...Ότι κι αν δείτε σ' αυτό το βίντεο είναι λίγο μπροστά στην αλήθεια. Ανοίγουν την καρδιά τους να ε καλοδεχτούν στο σπιτικό τους οι Κρητικοί...

Κρήτη πανέμορφη! Πόσα έχεις να δώσεις ακόμα στους ανθρώπους! Κάθε μέρα που περνάει είναι μοναδική. Εδώ έχει νόημα η φράση "φορτίζω τις μπαταρίες μου για το χειμώνα" που έτσι κι αλλιώς θα 'ναι δύσκολος...

Κάτι ακόμη από την Κρήτη που ζω 22 μέρες τώρα το φετινό καλοκαίρι... Μια πινελιά σαν σε πίνακα ζωγραφικής που ο καλλιτέχνης έχει δώσει κάτι από τον καλύτερο εαυτό του, ώστε να προκύψει το καλύτερο αποτέλεσμα. Και χαίρεται η καρδιά σου και αγαλιάζει...

Από τις φετινές εργασίες της 3ήμερης Συνέλευσης Περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Κρήτη, 2013. Κάπου 1.300 άνθρωποι παρακολούθησαν καθημερινά τις εργασίες της...

Στο ξενοδοχειακό συγκρότημα GRETA MARIS και στη μεγάλη αίθουσα συνεδρίων του ισογείου πραγματοποιήθηκε και φέτος η Συνέλευση. Με 51 πολύ ενδιαφέροντα μέρη, φύγαμε όλοι πολύ πιο εποικοδομημένοι... Οι φωτογραφίες, πλην της πρώτης, είναι μερικών χρόνων. Ωστόσο το ξενοδοχείο παραμενει το ίδιο όμορφο...

Το περιβάλλον ιδιαίτερα όμορφο, εξαιρετικό για στοχασμό της καρδιάς μπροστά σε όσα όμορφα ακούσαμε... Εδώ, άνθρωποι από όλοι την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου απόλαυσαν ένα εξαιρετικό πνευματικό συμπόσιο...

Όταν πέρσι έγραψα εδώ, σ' αυτό το Site ένα κομμάτι σχετικά με τη Συνέλευση Περιφερείας Κρήτης των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αντιμετώπισα μια πολύ όμορφη έκπληξη. Το δημοσίευμα έγινε τοπ σε αναγνωσιμότητα. Δείτε το ΕΔΩ και προσέξτε στη μπάρα δεξιά με τα πιο διαβασμένα δημοσιεύματα. Είναι πρώτο...

Έχει ήδη συγκεντρώσει 8.537 “κλικ”! Άνθρωποι από όλον τον κόσμο το διάβασαν και το σχολίασαν θετικά. Γιατί; Διότι απλά είχα γράψει ευθαρσώς την άποψη μου, ώς όφειλα, δημοσιογραφικά...

Αλλά μήπως αυτό δεν κάνω καθημερινά εδώ; Με όποιο θέμα κι αν καταπιάνομαι; Δεν είναι μήπως αλήθεια ότι συχνά τονίζω πως η ελευθερία του να γράφω την άποψη μου είναι που κάνει αυτό το Site διαφορετικό;

Αν έχετε την υπομονή να διαβάσετε τη γνώμη των ανθρώπων που μπήκαν στον κόπο να τη διατυπώσουν ευθαρσώς για το προηγούμενο κομμάτι μου, θα αντιληφθείτε τη διαφορά για την οποία μιλώ. Είναι ότι είχα την τόλμη να μιλήσω χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις για ένα θέμα που έχει να κάνει με θρησκευτικά ταμπού και προκαταλήψεις: Τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και τα πιστεύω τους...

Φέτος παρακολούθησα ξανά αυτή την τριήμερη Συνέλευση Περιφερείας στο ίδιο ξενοδοχείο με πέρσι, το GRETA MARIS. Μόνο που αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά για μένα, πολύ καλύτερα. Δεν ήμουν απλός θεατής, παρατηρητής. Συμμετείχα και ο ίδιος παρακολουθώντας μέσα από το δικό μου αντίτυπο της Αγίας Γραφής. Και πρέπει να πω ότι απόλαυσα αυτό το πνευματικό τραπέζι που στρώθηκε μπροστά μου... Ακούς, διαβάζεις, συγκρίνεις, μιλάς, εμβαθύνεις στο “Λόγο του Θεού που είναι Αλήθεια”.

Υπάρχει άραγε πιο ενθαρρυντικό στις τραγικά δύσκολες μέρες από το να ακούς ότι αυτό το σύστημα πραγμάτων φτάνει στο τέλος του κι ένας άλλος, νέος κόσμος, θα έρθει, όπου εκείνοι που θα ζήσουν εκεί δεν θα ΄χουν ούτε πόνο, ούτε δάκρυ, ούτε ασθένειες... Θα είναι πραγματικά παραδεισιακός...

Είναι υπέροχο να τα ακούς όλα αυτά από ανθρώπους, που το πιστεύουν στ' αλήθεια και το στηρίζουν ολόκαρδα μέσα από το Λόγο του Ιεχωβά, την Αγία Γραφή.

Τρεις μέρες φανταστικές, παρέα με εξαιρετικούς ανθρώπους που ξέρουν να ακούν στοχαστικά και να μιλούν, μόνο όταν έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν...

Για μένα, προσωπικά, ήταν μια όαση δύναμης και αισιοδοξίας σ' έναν κόσμο που παραδέρνει από την εξουσία αναξιόπιστων πολιτικών. Τόσα χαμογελαστά πρόσωπα μαζεμένα, είχα καιρό να δω...

Βαφτίστηκαν 14 νεοί αδελφοί, ενώ επισκέπτης μπεθελίτης από την Αθήνα στη Συνέλευση ήταν ο αδελφός Δημήτρης Μάνης που καθήλωσε με την εύστοχες παρεμβάσεις του και τις τρεις ημέρες το ακροατήριο.

Πενήντα μία ξεχωριστές ομιλίες και τοποθετήσεις και δεν είδα να αποσπάται το ενδιαφέρον των ανθρώπων που συμμετείχαν, ούτε στιγμή. Ούτε είδα μια στιγμή μιζέριας ή γκρίνιας. Ούτε θλίψη για το μέλλον που έρχεται και θα έχει πολλές δυσκολίες. Η ελπίδα και η δύναμη της αισιοδοξίας πρυτάνευε παντού...

Με την πρώην πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Θραψανού, Πόπη Πλουμάκη, στη φετινή Γιορτή του Θραψανιώτη αγειοπλάστη... Τη συζήτηση μας απαθανατίζει ο Χάρης Λαμπράκης. Είδα τυχαία τη φωτογραφία ανάμεσα στις εκατοντάδες που ανέβασε ο Χάρης στο Facebook, είναι εκφραστική και είπα να την ανεβάσω κι εγώ στο Site μου...

Η 20η Ιουλίου είναι κατά παράδοση από τις πιο ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Ευτυχώς φέτος η ζέστη μετριάζεται μ' ένα ελαφρύ αεράκι που κάνει τις μέρες λίγο πιο δροσερές και πιο όμορφες στην επαρχία...

Υπέροχο να το νιώθεις αυτό στις διακοπές σου... Κι ακόμα πιο όμορφο που το βράδυ χρειάζεται οπωσδήποτε ένα σεντόνι για να μην... κρυώνεις...

Τώρα ξέρω, θα το διαβάζουν κάποιοι φίλοι στην Αθήνα, όπου η ζέστη με το ατέλειωτο μπετόν της πόλης γύρω γίνεται αφόρητη και θα λένε, “μα,είναι δυνατόν;”. Αλλά σας λέω την αλήθεια που βιώνω...

Πραγματικά αυτές οι μέρες είναι οι πιο ζεστές... Κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που θέλω να είμαι τέτοιον καιρό στο χωριό μου κάθε χρόνο...

Το παραμικρό αεράκι δίνει την αίσθηση του φυσικού αιρκοντίσιον... Αυτό, βεβαίως, ενέχει τον κίνδυνο του... κρυολογήματος, αλλά αξίζει να εκτεθεί κανείς στο ρεύμα του αέρα. Η δροσιά του είναι μοναδική...

Έτσι, το καλοκαίρι φεύγει γρήγορα... Να, χωρίς καλά – καλά να το καταλάβω, πέρασαν κιόλας οι είκοσι από τις 30 ημέρες που έχω τη διάθεση μου για τις φετινές καλοκαιρινές διακοπές μου. Αλλά περνάνε όμορφα...

Διαβάζω, γράφω, κάνω βόλτες, βλέπω ανθρώπους – φίλους από τα παλιά, κουβεντιάζω μαζί τους... Οι άνθρωποι με ξέρουν, με καλοδέχονται, με χαιρετούν...

Εγώ πάλι, λόγω της πολύχρονης απουσίας μου συμβαίνει να μου είναι γνωστές οι φυσιογνωμίες τους, αλλά όχι και το πλήρες ονοματεπώνυμο τους... Φυσικά αυτό δεν αλλάζει τίποτα από τα συναισθήματα μου. Κι όπου μπορώ, ρωτάω περισσότερα σχετικά με το συνομιλητή μου... Όπως συνέβη πριν λίγες μέρες μ' έναν υπερήλικα παππού, σεβάσμιο, το Θεοδωρομανωλάκη... Με πλησίασε όμορφα στην αυλή του σχολείου και με χαιρέτησε: “Το ξέρεις ότι είμαστε συγγενείς;” μου λέει. Δεν το ήξερα, αλλά μου εξήγησε το πως κι από πού κρατάνε οι ρίζες... Κι ύστερα πρόσθεσε: “Έχω όλα τα φύλλα του έντυπου ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που κυκλοφόρησε για δυο χρόνια, κάθε μήνα στις αρχές της δεκαετίας του 1980”... Το εντυπωσιακό ήταν ότι θυμόταν, 30 χρόνια μετά, ειδήσεις που είχα δημοσιεύσει και αφορούσαν κατοίκους του χωριού.

Οι μεγάλοι άνθρωποι είναι ένας κινητός θησαυρός... Η μνήμη τους βοηθάει πολύ...

Ήθελα να τον γράψω στο βίντεο... Του το είπα. Δεν δέχτηκε. Νόμιζε πως θα είχα κανένα ιδιαίτερο εξοπλισμό απ' αυτόν που φοβίζει τους ανθρώπους, αλλά εγώ είχα στο νου μου να το κάνω απλά με το τηλέφωνο μου... “Μια άλλη φορά” μου είπε... Ήθελα να “κρατήσω” για πάντα μια τέτοια κουβέντα σοφών ανθρώπων... .

Καλοκαίρι 2013... Όμορφα περνά ο καιρός... Ακόμα και τις πιο δύσκολες, από πλευράς θερμοκρασίας μέρες, όπως είναι αυτές οι μέρες του Ιουλίου... Και μ' αρέσει που ότι ζω, το μοιράζομαι μαζί σας, εδώ...

Συναυλία το βράδυ με τον Θηβαίο στο Αρκαλοχώρι...

Τον έχετε ακούσει τον Χρήστο Θηβαίο να τραγουδά αυτό το όμορφο κρητικό τραγούδι που πρωτακούσαμε από τα χείλη του Μουντάκη; Ακούστε τον. Είναι μαζί με τον Γιάννη Χαρούλη. Και σήμερα μάλιστα (Κυριακή 21 Ιουλίου 2013) το βράδυ μπορείτε να τον απολαύσετε στη συναυλία του στο Αρκαλοχώρι με 12 ευρώ εισιτήριο...