Όμορφες εικόνες εποχής... Δείτε τα ζουμπούλια ή μανουσάκια, όπως τα λένε στην Κρήτη

manusakia3.310122
Μερικά από τα λουλούδια αυτής της εποχής που μας αρέσουν πολύ, είναι τα μανουσάκια... Για αυτά έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πολλές φορές. Δείτε μια από αυτές, ΕΔΩ. Αρέσουν και στη Στασούλα μας και όποτε έχει χρόνο και μπορεί, ξέρει πού θα πάει για να τα βρει... Η φωτογραφία αυτή είναι της φίλης μας Frideriki Fotinou.



manusakia1.1310122
Τα μανουσάκια πάντα μας άρεσαν και μας αρέσουν. Το "κλικ" γι' αυτό το δημοσίευμα το πήραμε από μια ανάρτηση της Spyridoyla Geraniotaki στην ομάδα "ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ". Για να ευχηθεί «Καλή βδομάδα στην ομάδα μας με υγεία, ομορφιές και αρώματα». Έτσι είναι. Στο διαδίκτυο υπάρχει αλληλεπίδραση...

manusakia2.310122
Δεν λέει σε ποια περιοχή της Κρήτης τα βρήκε, κάτι που κάνουν οι περισσότεροι στο διαδίκτυο. Έχουν την αίσθηση ότι  αφού ξ΄λερουν εκείνοι, "όλοι ξέρουν". Αλλά δεν ξέρουν. Και μερικοί, όπως εμείς, θα θέλαμε να ξέρουμε, επειδή ως παιδιά, τα ψάχναμε κάποτε... Και γνωρίζαμε πού θα τα βρούμε....

manusakia2018.1
Τις πρώτες τρεις φωτογραφίες τις πήραμε από το διαδίκτυο. Αλλά αυτή και η επόμενη είναι από παλιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ, άλλο ένα δημοσιεύουμα που κάναμε για τα μανουσάκια. Είναι από την Άνδρο και η φίλη μας, Δήμητρα, είναι που τα μαζεύει. Αρέσουν και σε εκείνη...

manusakia2018.4

Αχ αυτά τα μανουσάκια! Τελικά τα βρήκε και φέτος η Στασούλα. Αψήφησε τη βροχή και την κακοκαιρία και πήγε εκεί, που ξέρει πως βγαίνουν. Και γέμισε το ανθοδοχείο της. Και γέμισε ο τόπος ευωδιές…

manusakia.stasulas
Έτσι για να αλλάξει λίγο η διάθεση μας καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία ύστερα από την εισβολή της Ρωσίας πριν τρία χρόνια και εδώ μας ταλανίζει η ακρίβεια και ο πληθωρισμός που ροκανίζουν το εισόδημα μας... Ναι, ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές. Αλλά το να είμαστε ψύχραιμοι, θα μας βοηθήσει να βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα... Κάτι που το έχουμε πολύ ανάγκη... 

Άνοιξαν τα σχολεία για να... κλείσουν

Posted in Δημοσιογραφικά

54.1.200613

Τι όμορφο θα ήταν να είχαμε τέτοιες στιγμές καθημερινά στα σχολεία μας. Κι έτσι θα ήταν αν λειτουργούσαν κανοινικά τα σχολεία, σε ένα ευνομούμενο κράτος...

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/09/2013

Το ότι ζούμε μοναδικές στιγμές υποθέτω ότι είναι κάτι που το αντιλαμβάνεστε κι εσείς... Αυτά τα τρεισήμισι χρόνια των Μνημονίων νιώθουμε να έχουν καταρρεύσει τα πάντα γύρω μας... Πιο αδύναμοι από ποτέ, με όλο και καινούριες εμπειρίες μπροστά μας, προσπαθούμε να σταθούμε με αξιοπρέπεια όρθιοι και να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση.

Δείτε την υπόθεση στην Παιδεία... Όσο κι όπως μπορεί να τη δει κανείς μέσα από ένα κομμάτι σχολιογραφικό 600 λέξεων την ώρα που η αίσθηση είναι διάχυτη ότι όλα γύρω μας είναι άνω – κάτω... Το καλοκαίρι είδαμε τις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες των εκπαιδευτικών, το κλείσιμο ή την συνένωση – σύμπτυξη σχολείων και την κατάργηση ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ.

Αν όλα αυτά τα βάλεις δίπλα στις καθαρίστριες των σχολείων που είναι απλήρωτες από πέρσι και δεν γνωρίζουν με τι εργασιακή σχέση θα δουλέψουν φέτος, με τους φύλακες που επίσης απολύθηκαν και τους σχολικούς τροχονόμους το μέλλον των οποίων είναι άδηλο, τότε το τοπίο είναι ακόμα πιο γκρίζο.episimansis

Πήγαμε λοιπόν στο σχολείο την Τετάρτη... Είδαμε τα παιδιά να παίρνουν βιβλία και αντιμετωπίσαμε το... μπάχαλο των “προγραμματισμών” να φέρνουν στο νέο ενοποιημένο 53 Λύκειο (54+53) τα βιβλία του 53 Γυμνασίου που στο μεταξύ είχε μεταφερθεί μετά τις συμπτύξεις και τα βιβλία των δικών μας παιδιών στο... παλιό τους σχολείο. Ευτυχώς που δεν ήταν πολύ μακριά το ένα κτίριο από το άλλο.

arvanitopulos1Και στο μεταξύ γνωρίζουμε ότι από τη Δευτέρα ξεκινούν οι 5νθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες των καθηγητών που προκήρυξε η ΟΛΜΕ. Πολύ δυναμική κινητοποίηση. Θα καταφέρουν να περιφρουρήσουν τον αγώνα τους; Ο χρόνος θα δείξει... Δεν είναι πάντων μόνοι τους... Όσο κι αν η κυβερνητική προπαγάνδα, όπως αυτή προκύπτει μέσα από τα φιλικά στην κυβέρνηση ΜΜΕ, τονίζει σε κάθε ευκαιρία...

Εμείς οι γονείς, που έχουμε παιδιά στα σχολεία, είμαστε μαζί τους... Ξέρουμε ποιος φταίει που θα μείνουν αμόρφωτα... Όχι οι καθηγητές που ύστερα από το νικηφόρο αγώνα τους θα επιστρέψουν με το κεφάλι ψηλά στα σχολεία τους....

Σε κάθε περίπτωση μετά από τούτο τον Σεπτέμβρη τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Σκεφθείτε: Μπορεί να λειτουργήσουν τα σχολεία με 16.000 λιγότερους καθηγητές; Με 27άρια και 30άρια τμήματα και με μετακινήσεις μαθητών και κατευθύνσεων; Με καθηγητές που δεν ξέρουν σε πόσα και ποια σχολεία θα διδάξουν, σε ποια περιοχή της χώρας θα δουλέψουν κι αν θα έχουν δουλειά και το επόμενο διάστημα;...

Μπορούν αλήθεια να λειτουργήσουν τα σχολεία με λειτουργικές δαπάνες μειωμένες κατά 60%, χωρίς χρήματα για ρεύμα, νερό, θέρμανση; Με προγράμματα που αναμορφώνονται κάθε μέρα, χωρίς να υπάρχει καμιά μελέτη που να υποστηρίζει τη μια ή την άλλη αλλαγή;

Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία και να ανταποκριθούν οι μαθητές που προέρχονται από φτωχές οικογένειες στον εξεταστικό μαραθώνιο που ετοιμάζουν με εξετάσεις τύπου πανελληνίων στις τρεις τάξεις των ΕΠΑΛ και μάλιστα χωρίς καμιά υποστηρικτική διαδικασία; Με αμφισβήτηση και αυτής της δυνατότητας να πάρουν απολυτήριο;

Είναι δυνατόν να δεχτούμε ένα σχολείο που μετατρέπει τα οράματα και τις προσδοκίες των μαθητών για επαγγελματική εκπαίδευση, σε απλήρωτη, ανασφάλιστη εργασία μέσω της μαθητείας, για να αυξάνουν τα κέρδη τους οι εργοδότες;

Είναι δυνατόν μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα να λειτουργήσουν οι εκπαιδευτικοί μέσα στα σχολεία, υπό την απειλή του ελεγκτή δημόσιας διοίκησης, την απειλή των κακόβουλων καταγγελιών που οδηγούν σε βαριές ποινές και αργία όσους δε συμμορφώνονται με τις επιλογές τους.

Ναι, ασφαλώς δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη θέλει ανοιχτά σχολεία... Ανοιχτά όμως στην ουσιαστική μόρφωση για όλους τους μαθητές, χωρίς εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς. Ανοιχτά στη σταθερή, μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία για εκπαιδευτικούς, για μαθητές – αυριανούς εργαζόμενους και για τους γονείς τους – τωρινούς εργαζόμενους και άνεργους.

Ο αγιασμός έγινε με όλες τις υποκριτικές επισημότητες... Τα σχολεία άνοιξαν για να... κλείσουν. Μόνο που ένα τέτοιο κλείσιμο είναι πολύ διαφορετικό απ' όσα ξέραμε ώς τώρα. Κι αυτό το διαφορετικό κλείσιμο έχει τη συναίνεση της κοινωνίας. Ξαφνιάζει κάποιους, αλήθεια;

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

 

Ξεκινάμε το φθινόπωρο με ένα βιβλίο!

Posted in Επικαιρότητα

koukouvagiaΤο καθιερωμένο φθινοπωρινό ραντεβού μας με μια από τις καλύτερες διοργανώσεις της πόλης έχει ήδη ξεκινήσει από τις 6 Σεπτεμβρίου και θα κρατήσει μέχρι και τις 22/9.


Λένε κάποιοι ότι το βιβλίο “πέθανε”, ότι ζούμε στην εποχή που η εικόνα κυριαρχεί σε βάρος του λόγου κι εμείς σαν τα πρόβατα, ακολουθούμε μια... μόδα που τείνει να καθιερωθεί. Να είναι ντεμοντέ πια το διάβασμα στην εποχή μας.


Μέγα λάθος. Το βιβλίο ήταν πάντα μια καλή συντροφιά. Ανοίγει τους ορίζοντες σκέψεις, αφήνει τη φαντασία να βγει από το καβούκι της, να δημιουργήσει. Ιδού λοιπόν η είδηση:

Το 42ο Φεστιβάλ Βιβλίου, ένας καταξιωμένος θεσμός στα δρώμενα της Πόλης των Αθηνών που διοργανώνει για πάνω από τριάντα χρόνια ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου, φέτος μεταφέρεται στον καταπράσινο χώρο του Πεδίου του Άρεως. Ο εκδοτικός κόσμος παρουσιάζει για μια ακόμη χρονιά τη σύγχρονη βιβλιοπαραγωγή του, σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες. Την εικαστική φροντίδα αυτής της διοργάνωσης ανέλαβε ο ζωγράφος Δημήτρης Γέρος.

Παράλληλα, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο της έκθεσης, πραγματοποιείται πληθώρα εκδηλώσεων, ένα ενδεικτικό πρόγραμμα των οποίων μπορείτε να δείτε παρακάτω.

Σάββατο 14/9 στις 20.30 μ.μ.
Παρουσίαση του βιβλίου του Μιχάλη Κουντούρη
«UTOPIA» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις CartoonArk. Ο Μιχάλης Κουντούρης είναι ο μεγάλος νικητής του διεθνούς διαγωνισμού γελοιογραφίας "World Press Cartoon". Το έργο του «Διάσωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης» επιλέχθηκε ως η καλύτερη γελοιογραφία της χρονιάς που μας πέρασε.


Σάββατο 21/9 στις 20:30 μ.μ.
Παρουσίαση του βιβλίου του Θανάση Πέτρου
«Actors» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις CartoonArk. Ο Θανάσης Πέτρου φιλοτέχνησε τα πορτρέτα 59 διάσημων ηθοποιών. Στις σελίδες του άλμπουμ θα δείτε, μεταξύ άλλων, τους Tommy Lee Jones, Daniel Day-Lewis, Judi Dench, John Malkovich, Jeremy Irons, Clint Eastwood, Robert Niro, Isabelle Huppert, Ben Kingsley κ.ά.

festival.vivliu
Σάββατο 21/9 στις 21:30 μ.μ.
Θεατρικό αναλόγιο με τίτλο
«Στο Άσπρο Μαύρο». Πρόκειται για αποσπάσματα από τα «Μονόπρακτα» του Χάρολντ Πίντερ που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ηριδανός (μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές). Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Νίκος Αρμάος και συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Ντίνα Μιχαηλίδη, Φρόσω Ζαγοραίου, Λάμπρος Τσάγκας, Γιάννης Στεφόπουλος, Θέμης Καρποδίνης κ.ά.. Στην εκδήλωση θα παρευρίσκεται και ο μεταφραστής κύριος Ερρίκος Μπελιές.


Κυριακή 22/9 στις 12.00 π.μ.
Παρουσίαση για παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς, του παιδικού βιβλίου της κυρίας Ελένης Κόντη «ένα ΣΠΛΑΤΣ στα παραμύθια» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ.


Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα έως Πέμπτη 18.00 - 22.30
Παρασκευή και Σάββατο: 18.00 - 23.00
Κυριακή ανοιχτά όλη την ημέρα από τις 11.00 το πρωί έως τις 22.30 το βράδυ


Είσοδος ελεύθερη

Σας περιμένουμε λοιπόν, στο 42ο Φεστιβάλ Βιβλίου, στο Πεδίον του Άρεως, στη μεγάλη αυτή Γιορτή του Πολιτισμού και της Παιδείας κάθε μέρα έως και τις 22 Σεπτεμβρίου!

Ιδιόμορφη χρονιά φέτος για τα σχολεία, δύσκολη

Posted in Μαρτυρίες

vasilatos.2

Ο διευθυντής του 53 Λυκείου, Στυλιανός Βασιλάτος, που θα πάει φέτος ο Λάμπρος μετά την κατάργηση του 54 Λυκείου, καλοκαιριάτικα. Τον είδαμε στο σχολείο την περασμένη Δευτέρα και μας έδωσε την αίσθηση ότι θέλει τη συνεργασία με το Σύλλογο Γονέων του 54 Λυκείου...

53.2.110913

Το νέο σχολείο μας, το 53 Γενικό Λύκειο Αθήνας, επί της Γράμμου στα Σεπόλια. Σημερινή φωτογραφία που έσφιζε από ζωή...

53.1.110913

Τα παιδιά παραλαμβάνουν τα βιβλία τους... Μπέρδεμα με τα βιβλία, καθώς εδώ είχαν φέρει τα βιβλία του 53 Γυμνασίου. Και στο άλλο σχολείο τα βιβλία των παιδιών μας.

vasilatos.1aΣήμερα ανοίγουν τα σχολεία... Στη 10 το πρωί αναφέρει η ανακοίνωση του διευθυντή ότι πρέπει να είναι εκεί τα παιδιά και ότι την ίδια μέρα θα παραλάβουν βιβλία... Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας ότι από τη Δευτέρα 16/09/2013 ξεκινούν οι 5νθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες των καθηγητών, τότε ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι η φετινή χρονιά θα είναι πολύ δύσκολη, απ' όποια μεριά και αν τη δεις...

Ας ξεκινήσουμε όμως με τη γνωριμία που επιχειρήσαμε την περασμένη Δευτέρα στο σχολείο μας με τον διευθυντή του 53 Λυκείου κ. Στυλ. Βασιλάτο, αφού πρώτα σας αναφέρουμε ότι υποδιευθυντής παραμένει ο δικός μας, από το 54 Λύκειο κ. Δημ. Νυχτερής.

Μας καλοδέχτηκε και μας είπε ότι θέλει τη συνεργασία μας, αφού βεβαίως βρούμε εκείνη τη φόρμουλα για να εκφράζουμε τους γονείς του νέου σχολείου το οποίο από τώρα και στο εξής θα ονομάζεται 53 Γενικό Λύκειο Αθήνας. Θα μας διαθέσει μάλιστα και αίθουσα στο ισόγειο του κτιρίου για να συνεδριάζουμε ως Δ.Σ.

Έχουμε λοιπόν μετά την σύμπτυξη – συνένωση των δύο σχολείων 300 παιδιά ακριβώς και επειδή μέχρι εκείνη την ώρα γινόταν εξετάσεις με τους ανεξεταστέους άλλα 48. Επομένως θα γίνουν -14 τμήματα (22 παιδιά σε κάθε τμήμα). Η τρίτη τάξη έχει 94 παιδιά που θα μοιραστούν σε τέσσερα τμήματα και θα γίνουν 5 τμήματα κατευθύνσεων (δύο θετικές, δύο τεχνολογικές, μία θεωρητική). Οι υπόλοιπες τάξεις, η δευτέρα τέσσερα τμήματα 20άρια και η πρώτη 4 – 5 τμήματα. olme.apergia

Τι ελλείψεις υπάρχουν σε καθηγητές; Ο κ. Διευθυντής μας είπε ότι χρειαζόμαστε δύο μαθηματικούς, ένα γυμναστή για οκτώ ώρες και κάτι ώρες για τα πρότζεκτ. Ο ίδιος είναι φυσικός και όπως μας είπε θα μπει στην τάξη να διδάξει.

Μας διαβεβαίωσε ότι το κτίριο δεν έχει πρόβλημα ζημιών, ενώ λειτουργεί με φυσικό αέριο. Κι έτσι το χειμώνα δεν θα νοιώσουν το κρύο τα παιδιά μας.

Υπάρχουν δυο μόνιμες καθαρίστριες. Ο ίδιος προτίθεται προς το τέλος Σεπτεμβρίου να καλέσει τους γονείς των μαθητών για ενημέρωση. Του ζητήσαμε σ' αυτή τη συνάντηση να πάρουμε κι εμείς του λόγο και να τους μιλήσουμε. Το δέχτηκε.

Μας είπε ότι θα υπάρξει νέος αριθμός μητρώου για τους μαθητές. Στην ουσία δηλαδή μας είπε, πρόκειται για ένα νέο σχολείο που πρέπει να μάθουμε να συμβιώσουμε μαζί.

Ενδιαφέρον είναι ότι πέρσι το Ίδρυμα Νιάρχου, “Πρόληψη” είχε φροντίσει να δίδει στο σχολείο ένα σάντουιτς, γάλα και φρούτο καθημερινά. Ίσως κάτι τέτοιο να συνεχιστεί και φέτος με δεδομένες τις δυσκολίες που έχουν τα νοικοκυριά λόγω των επιπτώσεων των Μνημονίων.

Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι φέτος για δεύτερη χρονιά ο Δήμος Αθηναίων θα λειτουργήσει κοινωνικό φροντιστήριο και όποιος γονιός θέλει μπορεί να δηλώσει το παιδιά του για να παρακολουθήσει δωρεάν τα μαθήματα. Είναι κι αυτό μια ανάσα...

  • Δείτε ΕΔΩ την ανοιχτή επιστολή που έστειλε η ΟΛΜΕ στους μαθητές ενόψη των 5νθήμερων επαναλαμβανόμενων απεργιών που αρχίζουν από Δευτέρα 16/09/2013
Τι ακριβώς έγινε πριν 12 χρόνια  στην Αμερική, σαν σήμερα, που άλλαξε τον κόσμο; Δείτε παρακαλώ αυτό το βίντεο που αναφέρεται στου Δίδυμους Πύργους...

Έτοιμος και ο ΤΥΠΟΣ τ. 395

Posted in Δημοσιογραφικά

typos.395
Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της νέας εφημερίδας των συνταξιούχων σιδηροδρομικών που ολοκληρώθηκε χθες κι έφυγε για το πιεστήριο... Την ερχόμενη εβδομάδα θα είναι στα σπίτια των συναδέλφων σε όλη την Ελλάδα... Δείτε τον ΕΔΩ και διαβάστε το, ολόκληρο...

subscribeΣτους ρυθμούς μας, όπως τους ξέρουμε... Χθες δώσαμε το “τυπωθείτω” για τον “ΤΥΠΟ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών”, τη δουλειά που είχαμε βάλει μπροστά την προηγούμενη εβδομάδα και θυμάστε το κομμάτι που γράψαμε ΕΔΩ, αν όχι ξαναδείτε το...

Αυτό σημαίνει πως ότι βάζουμε μπροστά το παλεύουμε έως ότου υλοποιηθεί και το τελευταίο στάδιο... Αυτοί είμαστε, έτσι κάναμε πάντα, τώρα θα αλλάξουμε;

Στην ΠΟΣΣ, την Ομοσπονδία των συνταξιούχων του ΟΣΕ, έχουν δουλειές με φούριες αυτή την περίοδο... Μετακομίζουν σε λίγο στα νέα τους γραφεία που τους παρέχει η ΑΓΣΣΕ, ενώ μαζί τους ολοκληρώνουν τις; εργασίες που θα οδηγήσουν στο έκτακτο συνέδριο της...

Κι από την άλλη, έχουν μπροστά τους, τον Νοέμβριο το δικό τους εκλογοαπολογιστικό συνέδριο... Για όσους έχουν μια κάποια σχέση με τα συνδικάτα ξέρουν πως δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα αυτό... Ενδοπαραταξιακές, ενδοσωματειακές συγκρούσεις και τριβές, αλλά και οι φιλοδοξίες ατόμων να καταλάβουν θέσεις ευθύνης, παίζουν το ρόλο τους.

Έτσι γινόταν πάντα, αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρει αυτό. Η αγωνία μου, δικαιολογημένη νομίζω,, είναι να ξαναεκλεγούν κάποιοι άνθρωποι τους οποίους εκτιμώ και με τους οποίους συνεργάζομαι όλα αυτά τα χρόνια... Γιατί μόνο έτσι η συνεργασία θα έχει συνέχεια και διάρκεια... Διαφορετικά, πάντα θα υπάρχουν προσκόμματα για να δείξουν ότι προσπαθούν να κάνουν κάτι καινούργιο, γκρεμίζοντας τα παλιά, οπωσδήποτε για το “καλό των συναδέλφων” που εκπροσωπούν

Το έχω δει κι άλλες φορές το έργο, στο παρελθόν. Έχω χάσει δουλειές από τέτοιες “αλλαγές” στη διοίκηση. Και το κακό είναι ότι “εισπράττω” αυτό που δεν μου ανήκει, άδικα... Ας είναι... Μικρό παράπονο σ' ένα χώρο όπου μοιράζομαι πράγματα με φίλους...

Ας χαμογελάσουμε όμως... Ακούστε λίγο τις ειδήσεις. Από το Σάββατο 7/9/2013, μετά την ομιλία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, το κυβερνητικό επιτελείο προσπαθεί να μας πείσει πως είμαστε σε καλό δρόμο, δεδομένου ότι υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα. Εμείς ξέρουμε ότι πρόκειται για μια προπαγανδιστική “φούσκα” με πολύ μικρό μέλλον...

Την πραγματικότητα την ξέρουμε, τη ζούμε, τη βιώνουμε... Και είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που μας λένε... Ή μήπως δεν είναι έτσι;

Σε νέα εποχή από σήμερα Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ...

Posted in Επικαιρότητα

Screenshot

Αυτή ήταν ως χθες βράδυ η εμφάνιση του Site μας... Από σήμερα όπως διαπιστώνετε, αλλάζει... Νέο σύγχρονο ντιζάιν και όσο γίνεται πιο απλό στη χρήση του, ώστε να μπορεί ο καθένας να το προσεγγίζει...

domain-nameΤο βλέπετε; Διαπιστώνετε τις αλλαγές; Μοιάζει αλλά δεν είναι ίδιο το περιβάλλον που είχαμε μέχρι χθες βράδυ... Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ από σήμερα περνά σε μια νέα, σύγχρονη εποχή... Με την ουσιαστική βοήθεια των εξειδικευμένων ανθρώπων της Onscreen έγινε το μεγάλο βήμα...

Όλα τα άρθρα, 3.192 τον αριθμό, με τις φωτογραφίες και τα You Tube μεταφέρθηκαν εδώ... Ότι δηλαδή είχα ανεβάσει αυτά τα έξι χρόνια ζωής του... Με όλα τα λιγκ των χρηστικών που έχω επιλέξει για σας στη μπάρα δεξιά... Και με οτιδήποτε προσεκτικά τόσα χρόνια, πρόσθετα. Κάποιες ελάχιστες εφαρμογές δεν είναι συμβατές. Μην ανησυχείτε, θα βρούμε άλλες...

Κάποιες μικρές ατέλειες, καθώς θα προχωρεί η ώρα θα τις έχουμε φτιάξει και ως αύριο, όλα εδώ θα είναι καλύτερα. Το ζητούμενο ήταν να δώσουμε μια καλύτερη αίσθηση στον επισκέπτη του Site.

Έτσι, τώρα, πέρα από το σύγχρονο και μοντέρνο ντιζάιν του θα μπορούν οι φίλοι που θέλουν να μας διαβάζουν καλύτερα από το Smartphone τηλέφωνο ή το τάμπλετ τους. Οι αναρτήσεις επίσης είναι πιο εύκολες και ασφαλείς...

Δεν χρειάστηκε περισσότεροι από μια εβδομάδα προκειμένου οι τεχνικοί της Onscreen να το υλοποιήσουν... Και μέσα σ' αυτό το χρόνο να υπολογίσουμε και τις κουβέντες που κάναμε με τις παρατηρήσεις, καθώς παρακολουθούσαμε να προχωρεί η υλοποίηση των εργασιών. Κι έτσι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ αποτυπώνει, ακριβώς αυτό που θέλαμε. Ένα ελαφρύ και εύκολο στους επισκέπτες, ενημερωτικό Site.

Ένα από τα καλά του σημεία είναι ότι τώρα έχετε πιο εύκολη από ποτέ τη δυνατότητα να σχολιάζετε τα θέματα που θέλετε. Αυτά δηλαδή που βλέπετε δημοσιευμένα εδώ. Κι εμένα μ' αρέσει πολύ αυτό, γιατί, αν μη τι άλλο, δείχνει πως εδώ δεν υπάρχει ένας που γράφει ότι θέλει και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν, επειδή ο χώρος είναι δικός του. Όχι. Πάντα μου άρεσε η συνεργασία, το μοίρασμα μαζί σας και η ανταλλαγή απόψεων...

Κρίνετε το αυστηρά, όπως κάνετε καθημερινά και σε μένα όταν ανοίγω την καρδιά μου στα δημοσιεύματα μου... Και δώστε μου τις παρατηρήσεις σας, αν εκτιμήσετε ότι κάπου συμβαίνει λάθος... Υπόσχομαι να το διορθώσω, γιατί μέσα από τη γνώση και το μοίρασμα θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος.

Ένα μόνο μπορώ να σας διαβεβαιώσω, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει στάση: Η καθαρή ματιά με την οποία βλέπω και καταγράφω τα γεγονότα αναδεικνύοντας τα σε ειδήσεις αξιόλογες που αφορούν τη ζωή, θα παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη...

Μέσα από το συλλαλητήριο της ΔΕΘ...

Posted in Επικαιρότητα

Φωτογραφικό και το σημερινό ρεπορτάζ... Τα λόγια τα κρατάμε για το περιοδικό της ΠΕΤ ΟΤΕ, ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ. Για την ώρα μερικά ακόμα στιγμιότυπα μέσα από το συλλαλητήριο. Κι ας αρχίσουμε από το... τέλος. Αναμνηστική φωτογραφία με τον Θοδωρή, τον Κώστα και τον Μανώλη, λίγο πριν την επιστροφή... Μεσάνυχτα Σαββάτου...

Η εξέδρα από την οποία ο βασικός ομιλητής ήταν ο πρόεδρος τους Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, ταχυδρομικός, Παν. Τσαμπουλίδης. Πίσω ακριβώς από το πανό είναι το άγαλμα του Βενιζέλου. Και η πλατεία και οι γύρω δρόμοι ήταν γεμάτοι από κόσμο που είχαν έρθει στη ΔΕΘ για να εκφράσουν την αντίθεση τους στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική πολιτική σε βάρος μας...

Το πανό της ΠΕΤ ΟΤΕ... Αισθητή η παρουσία των συνδικαλιστικών στελεχών του Σωματείου που εργάζομαι... Αυτή η φωτογραφία είναι εν δυνάμει υποψήφια για το εξώφυλλο του περιοδικού που θα βγάλουμε σε κανένα μήνα. Η δημοσιογραφική κάλυψη ενός τέτοιου μεγάλου γεγονότος ήταν η αφορμή γι' αυτό το μονοήμερο ταξίδι στη Θεσσαλονίκη...

Και οι ανθρώπινες στιγμές... Η ιστορία του εργατικού κινήματος αποτυπώνεται στα χαμογελαστά πρόσωπα αυτών των δύο ανθρώπων... Από αριστερά, ο Κώστας Ανέστος, ενεργός συνδικαλιστής όταν πριν 30 χρόνια πήγα εγώ στην ΠΕΤ ΟΤΕ και από τους πιο τίμιους και καθαρούς που έχω γνωρίσει, συνταξιούχος σήμερα και δεξιά του, ο σημερινός πρόεδρος του συνδικάτου, Νεκτάριος Δρίτσας... Κάπως έτσι η ζωή συνεχίζεται...

Η πορεία του συλλαλητηρίου της ΔΕΘ σε εξέλιξη... Επτά και μισή το βράδυ, έχει αρχίσει να σκοτεινιάζει και η μεγάλη πορεία των διαδηλωτών περνά μπροστά από τον Λευκό Πύργο, σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης με προορισμό τα στούντιο της ΕΡΤ3 στην οδό Στρατού, όπου έχει στηθεί γλέντι... Ότι δηλαδή γίνεται κάθε βράδυ κι εδώ στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής...

Άλλο ένα ελπιδοφόρο πλάνο μέσα από την απεργιακή πορεία... Παρά το γεγονός ότι οι άνθρωποι περνάνε δύσκολα από τις σκληρές αντεργατικές πολιτικές που υφίστανται και τις φοροεπιδρομές, ήταν εκεί, χαμογελαστοί, αποφασισμένοι να νικήσουν. Εδώ μάλιστα το πανό, έχει σίγουρη τη νίκη, ελπίδα για να καταπολεμηθεί ο φόβος που κυριαρχεί παντού και καθηλώνει στον καναπέ του σπιτιού ενεργούς πολίτες. Ώρα για αφύπνιση...

Τελευταίος σταθμός έξω από την ΕΡΤ3 όπου, όπως είπαμε και πιο πάνω έχει στηθεί γλέντι με διάφορους καλλιτέχνες που προσφέρονταν εθελοντικά, δείχνοντας μ' αυτόν τον τρόπο την αντίθεση τους στο μαύρο που έριξαν στη δημόσια ραδιοτηλεόραση και τη συμπαράσταση τους στους απολυμένους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Ως τα μεσάνυχτα συνέχιζαν απτόητοι το γλέντι...

Καθ' οδόν για τη Θεσσαλονίκη...

Posted in Επικαιρότητα

Σας το είπαμε από χθες μέσα από το άρθρο που δώσαμε για δημοσίευση στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και ιδού που υλοποιείται... Ένα σκληρό Σάββατο και μια ανάρτηση που έγινε εδώ, τμηματικά, σήμερα. Πρώτη φωτογραφία, το πούλμαν που μίσθωσε η ΠΕΤ ΟΤΕ για να πάνε εργαζόμενοι και συνδικαλιστές τεχνικοί του ΟΤΕ στη ΔΕΘ στο απογευματινό συλλαλητήριο... Πρωί, ώρα 7 του Σαββάτου...


Ξεκινήσαμε γύρω στις 7.20. Καμιά 30ριά άτομα είναι μαζί μας. Η μέρα είναι καλή. Παρά τη μικρή συννεφιά ο καιρός είναι ζεστός. Δεν έχω ντυθεί καλά... Με κοντοπαντέλονο είμαι, καλοκαιρινός... Δεν αγωνιώ μήπως κάνει κρύο στη Θεσσαλονίκη... Δεν πρόκειται εξάλλου να καθίσουμε ακίνητοι σε ένα μέρος, σε διαδήλωση πάμε...

Πρώτη στάση αμέσως μετά τη Λαμία στο κέντρο ”Η νέα Ρούμελη”. Εδώ σταματούν όλα τα πούλμαν... Να πάρουμε ένα καφέ, ένα τοστ και για τις πρώτες ανάγκες μας. Να ξεπιαστούμε και λίγο από το ταξίδι. Μικρό διάλειμμα. Στο μεταξύ στο Facebook όπου ανεβαίνουν πρώτα οι φωτογραφίες, ζωντανό οδοιπορικό, έρχονται οι πρώτες θετικές αντιδράσεις...

Η διαδρομή συνεχίζεται... Το πούλμαν μας περνάει τα διόδια της Λαμίας με κατεύθυνση για Θεσσαλονίκη. Δεν έχει πολύ κίνηση ο δρόμος κι αυτό μας αρέσει... Και ο οδηγός είναι καλός, δεν τρέχει... Ούτε έχει απότομα ξεκινήματα ή σταματήματα... Προσωπικά μου άρεσε Όπως και η διαδρομή στα Τέμπη λίγο αργότερα, ανάμεσα στα πλατάνια...

Λίγο πριν την Κατερίνη βγήκαν οι πρώτες παγωμένες ρακές. Κερνάει ο Μανώλης. Είναι εξοπλισμένος άρτια. Έχει μαζί του και “μεζέ”, ξηρούς καρπούς και σταφίδες. Δεν παίρνω... Προτιμώ το νερό που το έχω παρέα σε όλη τη διαδρομή. Είναι για μένα το καλύτερο. Έχουμε μια δύσκολη μέρα μπροστά μας. Πρέπει να αντέξουμε... Κι εγώ δεν έχω πια τα κουράγια για παιχνίδια...

Ώρα 2.20 το μεσημέρι φτάνουμε στη Θεσσαλονίκη. Το πούλμαν μας σταματά στα δικαστήρια. Θα χρειαστεί να περπατήσουμε από εκεί μέσω Εγνατίας και Τσιμισκή για να φτάσουμε στην πλατεία με το άγαλμα του Βενιζέλου, όπου έχει στηθεί ήδη η εξέδρα από την οποία, μετά τις 7 το απόγευμα θα γίνει η κεντρική ομιλία. Η κίνηση κανονική στα πεζοδρόμια. Αλλά τα εμπορικά, άδεια από πελάτες...

Στα λουλουδάδικα όπου φάγαμε το μεσημέρι. Οι επισκέπτες, κυρίως μεταφερόμενοι διαδηλωτές στη Θεσσαλονίκη, είναι πολλοί... Στα λουλουδάδικα, φάγαμε ψαρικά και ήπιαμε μπύρα. Ο κόσμος έχει κατακλύσει τα τραπέζια των μαγαζιών. Λογικό. Κάπου πρέπει να πάει όλος αυτός ο κόσμος... Να φάει και να ετοιμαστεί για τη βραδινή μάχη του συλλαλητηρίου...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA