Άνοιξαν τα σχολεία για να... κλείσουν
Τι όμορφο θα ήταν να είχαμε τέτοιες στιγμές καθημερινά στα σχολεία μας. Κι έτσι θα ήταν αν λειτουργούσαν κανοινικά τα σχολεία, σε ένα ευνομούμενο κράτος...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/09/2013
Το ότι ζούμε μοναδικές στιγμές υποθέτω ότι είναι κάτι που το αντιλαμβάνεστε κι εσείς... Αυτά τα τρεισήμισι χρόνια των Μνημονίων νιώθουμε να έχουν καταρρεύσει τα πάντα γύρω μας... Πιο αδύναμοι από ποτέ, με όλο και καινούριες εμπειρίες μπροστά μας, προσπαθούμε να σταθούμε με αξιοπρέπεια όρθιοι και να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση.
Δείτε την υπόθεση στην Παιδεία... Όσο κι όπως μπορεί να τη δει κανείς μέσα από ένα κομμάτι σχολιογραφικό 600 λέξεων την ώρα που η αίσθηση είναι διάχυτη ότι όλα γύρω μας είναι άνω – κάτω... Το καλοκαίρι είδαμε τις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες των εκπαιδευτικών, το κλείσιμο ή την συνένωση – σύμπτυξη σχολείων και την κατάργηση ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ.
Αν όλα αυτά τα βάλεις δίπλα στις καθαρίστριες των σχολείων που είναι απλήρωτες από πέρσι και δεν γνωρίζουν με τι εργασιακή σχέση θα δουλέψουν φέτος, με τους φύλακες που επίσης απολύθηκαν και τους σχολικούς τροχονόμους το μέλλον των οποίων είναι άδηλο, τότε το τοπίο είναι ακόμα πιο γκρίζο.
Πήγαμε λοιπόν στο σχολείο την Τετάρτη... Είδαμε τα παιδιά να παίρνουν βιβλία και αντιμετωπίσαμε το... μπάχαλο των “προγραμματισμών” να φέρνουν στο νέο ενοποιημένο 53 Λύκειο (54+53) τα βιβλία του 53 Γυμνασίου που στο μεταξύ είχε μεταφερθεί μετά τις συμπτύξεις και τα βιβλία των δικών μας παιδιών στο... παλιό τους σχολείο. Ευτυχώς που δεν ήταν πολύ μακριά το ένα κτίριο από το άλλο.
Και στο μεταξύ γνωρίζουμε ότι από τη Δευτέρα ξεκινούν οι 5νθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες των καθηγητών που προκήρυξε η ΟΛΜΕ. Πολύ δυναμική κινητοποίηση. Θα καταφέρουν να περιφρουρήσουν τον αγώνα τους; Ο χρόνος θα δείξει... Δεν είναι πάντων μόνοι τους... Όσο κι αν η κυβερνητική προπαγάνδα, όπως αυτή προκύπτει μέσα από τα φιλικά στην κυβέρνηση ΜΜΕ, τονίζει σε κάθε ευκαιρία...
Εμείς οι γονείς, που έχουμε παιδιά στα σχολεία, είμαστε μαζί τους... Ξέρουμε ποιος φταίει που θα μείνουν αμόρφωτα... Όχι οι καθηγητές που ύστερα από το νικηφόρο αγώνα τους θα επιστρέψουν με το κεφάλι ψηλά στα σχολεία τους....
Σε κάθε περίπτωση μετά από τούτο τον Σεπτέμβρη τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Σκεφθείτε: Μπορεί να λειτουργήσουν τα σχολεία με 16.000 λιγότερους καθηγητές; Με 27άρια και 30άρια τμήματα και με μετακινήσεις μαθητών και κατευθύνσεων; Με καθηγητές που δεν ξέρουν σε πόσα και ποια σχολεία θα διδάξουν, σε ποια περιοχή της χώρας θα δουλέψουν κι αν θα έχουν δουλειά και το επόμενο διάστημα;...
Μπορούν αλήθεια να λειτουργήσουν τα σχολεία με λειτουργικές δαπάνες μειωμένες κατά 60%, χωρίς χρήματα για ρεύμα, νερό, θέρμανση; Με προγράμματα που αναμορφώνονται κάθε μέρα, χωρίς να υπάρχει καμιά μελέτη που να υποστηρίζει τη μια ή την άλλη αλλαγή;
Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία και να ανταποκριθούν οι μαθητές που προέρχονται από φτωχές οικογένειες στον εξεταστικό μαραθώνιο που ετοιμάζουν με εξετάσεις τύπου πανελληνίων στις τρεις τάξεις των ΕΠΑΛ και μάλιστα χωρίς καμιά υποστηρικτική διαδικασία; Με αμφισβήτηση και αυτής της δυνατότητας να πάρουν απολυτήριο;
Είναι δυνατόν να δεχτούμε ένα σχολείο που μετατρέπει τα οράματα και τις προσδοκίες των μαθητών για επαγγελματική εκπαίδευση, σε απλήρωτη, ανασφάλιστη εργασία μέσω της μαθητείας, για να αυξάνουν τα κέρδη τους οι εργοδότες;
Είναι δυνατόν μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα να λειτουργήσουν οι εκπαιδευτικοί μέσα στα σχολεία, υπό την απειλή του ελεγκτή δημόσιας διοίκησης, την απειλή των κακόβουλων καταγγελιών που οδηγούν σε βαριές ποινές και αργία όσους δε συμμορφώνονται με τις επιλογές τους.
Ναι, ασφαλώς δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη θέλει ανοιχτά σχολεία... Ανοιχτά όμως στην ουσιαστική μόρφωση για όλους τους μαθητές, χωρίς εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς. Ανοιχτά στη σταθερή, μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία για εκπαιδευτικούς, για μαθητές – αυριανούς εργαζόμενους και για τους γονείς τους – τωρινούς εργαζόμενους και άνεργους.
Ο αγιασμός έγινε με όλες τις υποκριτικές επισημότητες... Τα σχολεία άνοιξαν για να... κλείσουν. Μόνο που ένα τέτοιο κλείσιμο είναι πολύ διαφορετικό απ' όσα ξέραμε ώς τώρα. Κι αυτό το διαφορετικό κλείσιμο έχει τη συναίνεση της κοινωνίας. Ξαφνιάζει κάποιους, αλήθεια;
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.