Περάσαμε και τις 25.056 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

25000

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που περάσαμε και τις  25.056 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

24006
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει ως ιστορία, σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

23001

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

22000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

21.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 21.000 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ, Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Εκτύπωση

Δεύτερη μέρα της Περιφερειακής Συνέλευσης Κρήτης 2017 στο Ηράκλειο. Με αγάπη!

Posted in Μαρτυρίες

exot.xoroi1
Δεύτερη μέρα Συνέλευσης στο Ηράκλειο. Μερικές εικόνες με πολύ αγάπη από το Ηράκλειο Κρήτης όπου σήμερα ολοκληρώνονται οι τριήμερες εργασίες της Περιφερειακής Συνέλευση Κρήτης. Όλοι οι ομιλητές χθες ήταν εξαιρετικoί. Αυτός είναι ο εξωτερικός χώρος τους κλειστού γηπέδου μπάσκετ στα «Δύο Αοράκια».

exot.xoroi2
Άλλη μια φωτογραφία από τον εξωτερικό χώρο του σταδίου. Η ταξινόμηση των αυτοκινήτων γίνεται όπως πάντα από τους αδελφούς μας. Και τώρα τα ευχάριστα: Παρόντες ήταν 1089 ελληνόφωνες και 15 Βουλγαροφωνους. Το δράμα με τη μορφή σίριαλ, έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση. Δείτε και το χθεσινό σημείωμα ΕΔΩ.

exot.xoroi3
Λίγο πριν ξεκινήσουν οι εργασίες της Περιφερειακής Συνέλευσης Κρήτης του Σαββάτου. Πιο χαλαρά οι αδελφοί μας, ετοιμάζονται να πάρουν θέση. Ανθρώπινα, όμορφα στιγμιότυπα... Υπό τη σκέπη και την κατεύθυνση του Ιεχωβά. Πολύ θα θέλαμε να είμαστε εκεί... Λέει η καρδιά μας από μια θάλασσα της Πελοποννήσου.

exot.xoroi4
Οι αδελφοί στις κερκίδες του σταδίου. Όρθιοι, ίσως είναι η ώρα της υμνολογίας. Να, αυτός ο λαός του Ιεχωβά είναι που μας δίνει χαρά και δύναμη και χαλυβδώνει την πίστη μας. Αυτή η όμορφη αδελφότητα, όπου γης, είναι που κάνει ακόμα πιο όμορφη τη σχέση μας με τον Δημιουργό. και πιο προσωπική.

exot.xoroi5
Γενική άποψη πίσω στα παρασκήνια. Εντυπωσιακή φωτογραφία που δείχνει ξεκάθαρα εκείνους που ήταν παρόντες στη Συνέλευση. Έχει τραβηχτεί από την πίσω πλευρά, ώστε να έχουμε μια όσο το δυνατόν πιο πλήρη εικόνα, εμείς τουλάχιστον που δεν μπορέσαμε να είμαστε εκεί.

exot.xoroi6
Η πιο όμορφη στιγμή! Η ώρα που οι οκτώ υποψήφιοι για το βάπτισμα οδηγούνται στην ειδικά διαμορφωμένη πισίνα... Η φωτογραφία μας δεν είναι καθαρή. Ωστόσο τη χρησιμοποιούμε επειδή είναι αληθινή και δείχνει εκείνους που αποφάσισαν να δηλώσουν δημόσια την αφιέρωση τους στον Ιεχωβά.

exot.xoroi7jpg
Μερικοί αδελφοί μας υπεύθυνοι για την διεξαγωγή της Συνέλευσης. Έτσι συμβαίνει πάντοτε. Πίσω από κάθε μεγάλη εκδήλωση της Οργάνωσης υπάρχουν οι εθελοντές, αφανείς ήρωες που προσφέρονται να βοηθήσουν όπου κληθούν με τον καλύτερο τρόπο. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Εκτύπωση

Περιφερειακή Συνέλευση Κρήτης. Κρατάμε την παράδοση! «Ήμασταν» και φέτος εκεί...

Posted in Μαρτυρίες

sinel.kritis1.2017
Χρόνια τώρα, κάθε χρόνο γράφουμε για την Περιφερειακή Συνέλευση Κρήτης. Ίσως γιατί πάντα μας άρεσε. Την παρακολουθούσα από τότε που δεν γνώριζα την αλήθεια, αλλά βρισκόμουν στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, στο χωριό μου Θραψανό για διακοπές. Το θυμάστε οι παλιότεροι αναγνώστες. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Στη φωτογραφία ο Μπάμπης Δασκαλάκης με τον Νίκο Έλυμπο.

sinel.kritis2.2017
Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ ήταν και φέτος εκεί, με τα μάτια φίλων μας και «παρακολούθησε» τις Ομιλίες και τις Συνεντεύξεις: Δείτε πώς ο Θεός «χορηγεί υπομονή» σε κάθε είδους ανθρώπους, ακόμη και σήμερα. —Ρωμαίους 15:5. Τα Πολυμέσα: Ανακαλύψτε πώς μας διδάσκει η Αγία Γραφή αλλά και η φύση να υπομένουμε. Στη Φωτογραφία η Άννυ Δασκαλάκη με την Υβόνη Έλυμπου.

sinel.kritis3.2017
Εκεί στο Κλειστό Στάδιο Νέας Αλικαρνασσού «Δύο Αοράκια», Μικράς Ασίας 5, Νέα Αλικαρνασσός, 716 01 Ηράκλειο Κρήτης. Είδαμε το απόγευμα, την ιστορία μιας οικογένειας η οποία διαπιστώνει γιατί είπε ο Ιησούς: «Να θυμάστε τη γυναίκα του Λωτ».—Λουκάς 17:32. Ένα όμορφο ιδιότυπο σίριαλ με βαθιά μηνύματα.

sinel.kritis4.2017
Άνθρωποι από όλη την Κρήτη ήταν εκεί, παρόντες. Χαμογελαστοί, παρά τη ζέστη των ημερών και άκουγαν και συμμετείχαν... Όπως ακριβώς κάναμε κι εμείς πριν από δυο μήνες. Αλλά και τόσοι άλλοι αδελφοί μας στην Ελλάδα ή στον Κόσμο. Θυμηθείτε πώς ζήσαμε τη δικιά μας στη Μαλακάσα με βροχή. Ιδού τα δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

sinel.kritis5.2017
Αυτό που κάνει πολύ ξεχωριστές τέτοιες μεγάλες συνάξεις του λαού του Ιεχωβά είναι πέρα από την πλούσια πνευματική τροφή, η κοινωνική συναναστροφή με τους αδελφούς, οι αναμνηστικές φωτογραφίες, έτσι ώστε να θυμούνται τη χρονιά. Είναι κάτι σαν σταθμός στη ζωή τους. Και είναι πάντα εκεί!

sinel.kritis6.2017
Οι πληροφορίες μας λένε ότι την πρώτη μέρα της Περιφερειακή Συνέλευσης Κρήτης στο Ηράκλειο ήταν παρόντες 1080 μαζί Βουλγαρόφωνους. Πολύ καλά αν σκεφτεί κανείς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνεται και τον ότι ο Αύγουστος είναι από μόνος τους ένας δύσκολος μήνας για την Ελλάδα. Σήμερα και αύριο σίγουρα θα είναι περισσότεροι…

sinel.kritis7.2017
Περιμέναμε φωτογραφίες… Αλλά ξέρουμε τι σημαίνει να παρακολουθείς τόσες ώρες μια πολύ ενδιαφέρουσα Συνέλευση. Η σωματική κούραση είναι μεγάλη. Οπότε το μόνο ίσως που δεν σκέφτεται κανείς είναι να ανεβάσει φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα. Ευτυχώς όμως το ρεπορτάζ, αξιόπιστο, βγήκε…

sinel.kritis8.2017
Μένουμε εδώ για σήμερα. Με δυο ειδικά και πολλά γενικά πλάνα… Αύριο ίσως έχουμε περισσότερα από την Περιφερειακή Συνέλευση Κρήτης. Θα το παρακολουθούμε το θέμα επειδή για μας έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Και είναι ωραίο να μοιραζόμαστε πράγματα που έχουν σχέση με τον Ιεχωβά. Ενθαρρυνόμαστε όλοι…

sinel.kritis9.2017

Εκτύπωση

Από το Ηράκλειο της Κρήτης, που δεν θα πάμε το φετινό καλοκαίρι, με πολύ - πολύ αγάπη!

Posted in Μαρτυρίες

stasula1
Αλλάζουν οι επίσκοποι περιοχής αυτόντον καιρό. Και όλες οι εκκλησίες, όπως και η δικιά μας, βγάζουν μια ομαδική φωτογραφία για να τη δώσουν ως αναμνηστικό δώρο στον αδελφό. Εδώ η εκκλησία Ηράκλειο Νοτία, η εκκλησία που πηγαίνει η αδελφή μου Στασούλα… Μπουκέτο οι αδελφοί μας… Τι ομορφιά!

stasula2
Οι ίδιοι αδελφοί σε μια ακόμα πόζα. Οι περισσότεροι μας είναι οικείοι και γνωστοί. Κάποιοι βέβαια λείπουν, αλλά πάντως οι φυσιογνωμίες μας είναι πολύ αγαπητοί. Ήταν όμορφα που την Κυριακή 13/8/2017 το απόγευμα πήγαν στο δασάκι στις Αρχάνες για μια όμορφη σεμνή παρέα με τον αδ. Γκαντούδη και τη σύζυγο του.

stasula3
Να αλλάξουμε λίγο το περιβάλλον, μένοντας πάντα στην Κρήτη. Να πάμε στο χωριό Θραψανό να δούμε πως γίνεται στον ξυλόφουρνο το παξιμάδι, ο χαρακτηριστικό ντάκος, όπως τον λένε. Η νοστιμιά του είναι κάτι το ξεχωριστό. Ιδιαίτερα από τα χέρια της Στασούλας που ξέρει να τον φτιάχνει παραδοσιακά.

stasula4
Λίγο ψωμί και κρασί! Τι θέλει ο άνθρωπος για να νιώσει καλά; Τίποτα περισσότερο. Μερικές φορές τα σπουδαία και τα μεγάλα πράγματα βρίσκονται στα απλά. Αυτή η εικόνα μου είναι πολύ γνωστή από τα παιδικά μου χρόνια. Θυμάμαι η μητέρα μου ήταν πολύ ικανοποιημένη και μείς μαζί της, αν αυτά βρίσκονταν στο τραπέζι μας.

stasula5
Τα σταφύλια στην αυλή του σπιτιού της Στασούλας μας. Δεν έχουν ακόμα κοκκινίσει. Αυτή η ποικιλία πάει συνήθως πιο πίσω. Τι όμορφα όμως που είναι καθώς κρέμονται! Χαίρεται το μάτι σου να τα βλέπει. Πόσα καλοκαίρια πέρασα σ’ αυτήν την αυλή σε βραδιές με φίλους που έκαναν την κοινωνική τους θητεία στο Αρκαλοχώρι…

stasula6

Εκτύπωση

Έργο στον Εθνικό κήπο; Γιατί όχι! Μπράβο σε εκείνους που είχαν την ιδέα και την υλοποίησαν

Posted in Μαρτυρίες

ethn.kipos1
Ο λόγος του Θεού θα κηρυχτεί παντού.. Και να, μια απόδειξη γι' αυτό. Έργο διακήρυξης των καλών νέων στον Εθνικό Κήπο, το δημόσιο πάρκο στο κέντρο της Αθήνας. Το πάρκο είναι έκτασης 15,5 εκταρίων στο κέντρο της Αθήνας και, προσθέτοντας τον κήπο του Ζαππείου με έκταση 13 εκταρίων, το πάρκο έχει έκταση 28,5 εκταρίων (285 στρέμματα).

ethn.kipos2
Η πρώτη του ονομασία μέχρι το 1974 ήταν «Βασιλικός Κήπος». Το πάρκο βρίσκεται δίπλα από τη Βουλή των Ελλήνων και εκτείνεται προς τα νότια όπου βρίσκεται το Ζάππειο μέγαρο απέναντι από το Παναθηναϊκό στάδιο όπου τελέστηκαν οι πρώτοι Μοντέρνοι Ολυμπιακοί αγώνες το 1896.

ethn.kipos3
Ο κήπος φιλοξενεί ακόμα αρχαία ερείπια, κίονες, μωσαϊκά κτλ. Στο νοτιοανατολικό του άκρο βρίσκονται οι προτομές του Ιωάννη Καποδίστρια, του μεγάλου Φιλλέληνα Εϋνάρδου ενώ στο νότιο του άκρο βρίσκεται η προτομή των ποιητών Διονύσιου Σολωμού και του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

ethn.kipos4
Στην αρχαιότητα κομμάτι του κτήματος ήταν ο ιδιωτικός κήπος του φιλόσοφου και βοτανολόγου Θεόφραστου ενός των διαδόχων του Αριστοτέλη. Ο κήπος ήταν ένα δώρο από το Δημήτριο το Φαληρέα στο δάσκαλό του. Υπήρχε επίσης ένα ιερό και μια βιβλιοθήκη.

ethn.kipos5
Ο βασιλικός κήπος οριοθετήθηκε το 1836 από τον Φρίντριχ φον Γκέρτνερ (Friedrich von Gaertner), τον αρχιτέκτονα των ανακτόρων, σε μια έκταση 500 περίπου στρεμμάτων. Επειδή η έκταση αυτή απέκλειε τον δρόμο Αθήνας-Αμαρουσίου-Κηφισιάς, το σχέδιο αυτό αναθεωρήθηκε το 1839 από τον Χοχ (Hoch), διευθύνοντα μηχανικό τής οικοδομής των ανακτόρων.

ethn.kipos6
Ο κήπος των 155 στρεμμάτων ήταν προγραμματισμένος με εντολή της βασίλισσας ως επιστημονικός και βοτανικός κήπος καθώς και ως ιδιωτικός. το 1839 φυτεύτηκαν 15000 καλλωπιστικά φυτά που μεταφέρθηκαν από τη Γένοβα, καθώς επίσης και με αυτοφυή είδη, που μεταφέρθηκαν από το Σούνιο και την Εύβοια.

ethn.kipos7
Το ενδιαφέρον της Βασίλισσας Αμαλίας για τον Κήπο ήταν τέτοιο που λέγεται ότι περνούσε τουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα ασχολούμενη προσωπικά με την φροντίδα του. Στην οικογένεια της Αμαλίας, η δημιουργία και η συντήρηση πάρκων και κήπων αποτελούσε παράδοση.

ethn.kipos8
Δεν εκπλήσσει λοιπόν, που και εκείνη θέλησε να κοσμήσει την Αθήνα με ένα μεγάλο κήπο. Το 1842 μάλιστα φύτεψε η ίδια τις Ουασινγκτόνιες που υπάρχουν μέχρι σήμερα στην είσοδο της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας. Η Βασίλισσα Αμαλία αργότερα στράφηκε στη γεωργική πολιτική και δεν συμμετείχε πλέον στη φροντίδα του κήπου.

ethn.kipos9
Ο κήπος μετονομάστηκε σε Εθνικό Κήπο το 1927 κατά την περίοδο της αβασίλευτης δημοκρατίας. Είναι ανοιχτός για το κοινό από την Ανατολή μέχρι τη Δύση του Ηλίου. Η κύρια είσοδος του πάρκου είναι από την Λεωφόρο που μετονομάστηκε σε Αμαλίας προς τιμήν της, αφού αυτή οραματίστηκε τον κήπο. Οι πληροφορίες για τον Εθνικό Κήπο είναι από το Wikipedia.
Εκτύπωση

Όμορφη αδελφική αγάπη! «Να Νιώθετε Τρυφερή Στοργή ο Ένας για τον Άλλον»…

Posted in Μαρτυρίες

anthos

«Με αδελφική αγάπη, να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον». — ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:10.

leludiΣε όλη τη διάρκεια των 43 ετών που υπηρετούσε ως ιεραπόστολος στην Άπω Ανατολή, ο Ντον ήταν γνωστός για τα θερμά αισθήματα τα οποία έτρεφε προς εκείνους που υπηρετούσε. Τώρα, καθώς ήταν κατάκοιτος και πάλευε με την αρρώστια που τον οδηγούσε στο θάνατο, μερικοί από τους πρώην σπουδαστές του ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα για να φτάσουν ως το προσκεφάλι του και να πουν: «Καμσαχαμνίντα, καμσαχαμνίντα!»—«Ευχαριστούμε, ευχαριστούμε!» στην κορεατική. Η τρυφερή στοργή του Ντον είχε αγγίξει τις καρδιές τους.

Το παράδειγμα του Ντον δεν είναι το μοναδικό. Τον πρώτο αιώνα, ο απόστολος Παύλος εκδήλωνε βαθιά στοργή για εκείνους που υπηρετούσε. Ο Παύλος έδινε από τον εαυτό του. Αν και ήταν άνθρωπος με ισχυρό φρόνημα, ήταν επίσης τρυφερός και στοργικός, «όπως όταν περιθάλπει τα παιδιά της η μητέρα που θηλάζει». Ο Παύλος έγραψε στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης: «Νιώθοντας . . . τρυφερή στοργή για εσάς, ευαρεστηθήκαμε να σας μεταδώσουμε, όχι μόνο τα καλά νέα του Θεού, αλλά και τις ίδιες μας τις ψυχές, επειδή γίνατε αγαπητοί σε εμάς». (1 Θεσσαλονικείς 2:7, 8) Αργότερα, όταν ο Παύλος είπε στους Εφέσιους αδελφούς του ότι δεν θα τον έβλεπαν ξανά, «ξέσπασε . . . κλάμα ανάμεσα σε όλους, και έπεσαν στο λαιμό του Παύλου και τον φιλούσαν τρυφερά». (Πράξεις 20:25, 37) Είναι σαφές ότι ο Παύλος και οι αδελφοί του δεν ήταν απλώς ομόπιστοι, αλλά είχαν πολύ βαθύτερη σχέση. Ένιωθαν τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον.

Τρυφερή Στοργή και Αγάπη

Στις Γραφές, η τρυφερή στοργή, η κατανόηση για τους άλλους και η συμπόνια είναι αλληλένδετες με την πιο ευγενή Χριστιανική ιδιότητα — την αγάπη. (1 Θεσσαλονικείς 2:8· 2 Πέτρου 1:7) Όπως οι έδρες ενός ωραίου διαμαντιού, έτσι και όλες αυτές οι θεοειδείς ιδιότητες εξισορροπούν και συμπληρώνουν η μία την άλλη. Βοηθούν τους Χριστιανούς να συνδεθούν στενότερα, όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά και με τον ουράνιο Πατέρα τους. Γι’ αυτό, ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους ομοπίστους του: «Η αγάπη σας ας είναι ανυπόκριτη. . . . Με αδελφική αγάπη, να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον».—Ρωμαίους 12:9, 10.

Η λέξη που χρησιμοποίησε ο Παύλος στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο και η οποία αποδίδεται «τρυφερή στοργή» αποτελείται από δύο συνθετικά, τους όρους «φιλία» και «στοργή». Όπως εξηγεί ένας λόγιος της Αγίας Γραφής, αυτό σημαίνει ότι οι Χριστιανοί «πρέπει να διακρίνονται από την αφοσίωση που χαρακτηρίζει μια στοργική, στενά δεμένη οικογένεια, της οποίας τα μέλη υποστηρίζουν το ένα το άλλο». Νιώθετε εσείς έτσι για τους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές σας; Μια θερμή ατμόσφαιρα —ένα αίσθημα συγγενικού δεσμού— πρέπει να κυριαρχεί στη Χριστιανική εκκλησία. (Γαλάτες 6:10) Σε αρμονία με αυτό, Η Καινή Διαθήκη στη Σύγχρονη Αγγλική (The New Testament in Modern English), του Τζ. Μπ. Φίλιπς, αποδίδει το εδάφιο Ρωμαίους 12:10 ως εξής: «Ας έχουμε πραγματική θερμή στοργή ο ένας για τον άλλον όπως συμβαίνει μεταξύ αδελφών». Και Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ (The Jerusalem Bible) λέει: «Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον τόσο πολύ όσο πρέπει να αγαπούν οι αδελφοί». Ναι, η αγάπη μεταξύ των Χριστιανών περιλαμβάνει περισσότερα από τη λογική και το καθήκον. “Με ανυπόκριτη αδελφική στοργή”, πρέπει να “αγαπάμε ο ένας τον άλλον έντονα, από καρδιάς”.—1 Πέτρου 1:22.

«Έχετε Διδαχτεί από τον Θεό να Αγαπάτε ο Ένας τον Άλλον»

Μολονότι σε αυτόν τον κόσμο «η αγάπη των περισσοτέρων» ψυχραίνεται, ο Ιεχωβά διδάσκει το σύγχρονο λαό του “να αγαπούν ο ένας τον άλλον”. (Ματθαίος 24:12· 1 Θεσσαλονικείς 4:9) Οι διεθνείς συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά αποτελούν εξαιρετικές ευκαιρίες για τέτοιου είδους εκπαίδευση. Σε αυτές τις συνελεύσεις, οι ντόπιοι Μάρτυρες γνωρίζουν αδελφούς από μακρινές χώρες, και πολλοί έχουν ανοίξει τα σπίτια τους για να φιλοξενήσουν τους ξένους εκπροσώπους. Σε μια πρόσφατη συνέλευση, ορισμένοι ήρθαν από χώρες όπου οι άνθρωποι τείνουν να είναι συγκρατημένοι όταν εκφράζουν τα συναισθήματά τους. «Όταν πρωτοέφτασαν αυτοί οι εκπρόσωποι, ήταν πολύ διστακτικοί και συνεσταλμένοι», αφηγείται ένας Χριστιανός που βοηθούσε στην υπηρεσία καταλυμάτων. «Αλλά μετά από έξι μόνο μέρες, την ώρα του αποχαιρετισμού, αγκαλιάζονταν με τους οικοδεσπότες τους και έκλαιγαν. Είχαν απολαύσει ένα είδος Χριστιανικής αγάπης που δεν θα ξεχάσουν ποτέ». Η εκδήλωση φιλοξενίας προς τους αδελφούς μας, άσχετα από την προέλευσή τους, μπορεί να φέρει στην επιφάνεια ό,τι καλύτερο έχει μέσα του τόσο ο φιλοξενούμενος όσο και ο οικοδεσπότης. —Ρωμαίους 12:13.

Τέτοιες εμπειρίες στις συνελεύσεις είναι συγκινητικές, όμως μια ακόμα στενότερη σχέση αναπτύσσεται όταν οι Χριστιανοί υπηρετούν τον Ιεχωβά μαζί για κάποιο διάστημα. Όταν γνωρίζουμε καλά τους αδελφούς μας, μπορούμε να εκτιμήσουμε πληρέστερα τις ελκυστικές τους ιδιότητες —τη φιλαλήθεια, την αξιοπιστία, την οσιότητα, την καλοσύνη, τη γενναιοδωρία, το στοχαστικό ενδιαφέρον, τη συμπόνια και την ανιδιοτέλειά τους. (Ψαλμός 15:3-5· Παροιμίες 19:22) Ο Μαρκ, ο οποίος υπηρέτησε ως ιεραπόστολος στην Ανατολική Αφρική, είπε: «Το να συνεργαζόμαστε ώμο προς ώμο με τους αδελφούς μας σφυρηλατεί έναν αδιάσπαστο δεσμό».

Για να δημιουργηθεί και να διατηρηθεί ένας τέτοιος δεσμός μέσα σε μια εκκλησία, τα μέλη της πρέπει να πλησιάσουν το ένα το άλλο. Όταν παρακολουθούμε τακτικά τις Χριστιανικές συναθροίσεις, ενισχύουμε τους δεσμούς που μας ενώνουν με τους αδελφούς και τις αδελφές μας. Με το να είμαστε παρόντες, να συναναστρεφόμαστε με τους άλλους πριν και μετά τις συναθροίσεις, καθώς και να συμμετέχουμε σε αυτές, ενθαρρύνουμε και παρακινούμε ο ένας τον άλλον «σε αγάπη και καλά έργα». (Εβραίους 10:24, 25) «Θυμάμαι με ευχαρίστηση», αφηγείται ένας πρεσβύτερος από τις Ηνωμένες Πολιτείες, «πως όταν ήμουν παιδί, η οικογένειά μου ήταν πάντα μια από τις τελευταίες που έφευγαν από την Αίθουσα Βασιλείας, επειδή απολαμβάναμε τις φιλικές και ουσιαστικές συζητήσεις όσο γινόταν περισσότερο».

Μήπως Χρειάζεται να «Πλατυνθείτε»;

Για να εκδηλώνουμε πλήρως αυτή τη στοργή, ίσως χρειάζεται να “πλατυνθούμε” στις καρδιές μας. Στην εκκλησία της Κορίνθου, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Η καρδιά μας έχει πλατυνθεί. Δεν δυσκολεύεστε να βρείτε χώρο μέσα μας». Ο Παύλος τούς παρότρυνε να ανταποκριθούν με το να “πλατυνθούν” και αυτοί. (2 Κορινθίους 6:11-13) Μπορείτε να «πλατυνθείτε» και εσείς στα δικά σας αισθήματα στοργής; Δεν χρειάζεται να περιμένετε να σας πλησιάσουν πρώτα οι άλλοι. Στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, ο Παύλος συνέδεσε την ανάγκη να νιώθει κάποιος τρυφερή στοργή με την εξής συμβουλή: «Στο να αποδίδετε τιμή ο ένας προς τον άλλον, να παίρνετε την πρωτοβουλία». (Ρωμαίους 12:10) Για να αποδίδετε τιμή στους άλλους, μπορείτε να παίρνετε την πρωτοβουλία να τους χαιρετάτε στις συναθροίσεις. Μπορείτε επίσης να τους προτείνετε να συνεργαστείτε στη διακονία αγρού ή να προετοιμαστείτε μαζί για κάποια συνάθροιση. Αυτό συμβάλλει στην ανάπτυξη της τρυφερής στοργής.

Οι οικογένειες και τα μεμονωμένα άτομα μέσα στην εκκλησία μπορούν να “πλατυνθούν” με το να ανταλλάσσουν επισκέψεις, ίσως απολαμβάνοντας ένα απλό γεύμα, και με το να επιδίδονται σε ωφέλιμες δραστηριότητες μαζί. (Λουκάς 10:42· 14:12-14) Ο Χάκοπ οργανώνει περιστασιακά εκδρομές για μικρές ομάδες. «Εκπροσωπούνται όλες οι ηλικίες, καθώς και οι μεμονωμένοι γονείς», λέει. «Όλοι επιστρέφουν με ευχάριστες αναμνήσεις, και νιώθουν πιο κοντά ο ένας στον άλλον». Ως Χριστιανοί, πρέπει να προσπαθούμε να μην είμαστε μόνο ομόπιστοι αλλά και αληθινοί φίλοι.—3 Ιωάννη 14.

Εντούτοις, ίσως οι ατέλειες δυσκολεύουν κατά καιρούς την καλλιέργεια φιλίας και στοργής. Τι μπορούμε να κάνουμε; Πρώτον, μπορούμε να προσευχόμαστε για να έχουμε καλές σχέσεις με τους αδελφούς μας. Είναι θέλημα του Θεού να τα πηγαίνουν οι υπηρέτες του καλά μεταξύ τους, και εκείνος θα απαντήσει σε τέτοιες ειλικρινείς προσευχές. (1 Ιωάννη 4:20, 21· 5:14, 15) Πρέπει επίσης να ενεργούμε σε αρμονία με τις προσευχές μας. Ο Ρικ, ένας περιοδεύων διάκονος στην Ανατολική Αφρική, θυμάται κάποιον αδελφό με τον οποίο δυσκολευόταν να τα πηγαίνει καλά λόγω του απότομου χαρακτήρα του. «Αντί να αποφεύγω τον αδελφό, αποφάσισα να τον γνωρίσω καλύτερα», εξηγεί ο Ρικ. «Διαπίστωσα ότι ο πατέρας του αδελφού ήταν πολύ αυστηρός σε ζητήματα πειθαρχίας. Από τη στιγμή που κατάλαβα πόσο σκληρά είχε αγωνιστεί ο αδελφός για να ξεπεράσει αυτό το παρελθόν και πόση πρόοδο είχε κάνει, άρχισα να τον θαυμάζω. Γίναμε καλοί φίλοι».—1 Πέτρου 4:8.

Ανοίξτε την Καρδιά Σας!

Σήμερα, πολλοί άνθρωποι περνούν ολόκληρη τη ζωή τους χωρίς να αναπτύξουν ποτέ στενή φιλία με κανέναν. Πόσο θλιβερό είναι αυτό! Δεν χρειάζεται —και δεν πρέπει— να συμβαίνει το ίδιο στη Χριστιανική εκκλησία. Η γνήσια αδελφική αγάπη δεν σημαίνει μόνο να κάνουμε ευγενικές συζητήσεις και να εκδηλώνουμε καλούς τρόπους ούτε να κατακλύζουμε τους άλλους με έντονες συναισθηματικές εκδηλώσεις. Απεναντίας, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να ανοίξουμε την καρδιά μας, όπως έκανε ο Παύλος προς τους Κορινθίους, και να δείξουμε στους ομοπίστους μας ότι ενδιαφερόμαστε πραγματικά για την ευημερία τους. Μολονότι δεν είναι όλοι από φυσικού τους κοινωνικοί ή εκδηλωτικοί, το να είναι κανείς υπερβολικά εσωστρεφής μπορεί να είναι επιβλαβές. «Εκείνος που απομονώνεται θα επιζητεί τη δική του ιδιοτελή επιθυμία», προειδοποιεί η Αγία Γραφή. «Θα στρέφεται ενάντια σε κάθε πρακτική σοφία».—Παροιμίες 18:1.

Η ειλικρινής επικοινωνία είναι ουσιώδης για την αληθινή φιλία. (Ιωάννης 15:15) Όλοι χρειαζόμαστε φίλους στους οποίους να μπορούμε να εκμυστηρευτούμε τις ενδόμυχες σκέψεις και τα αισθήματά μας. Επιπλέον, όσο καλύτερα γνωριζόμαστε μεταξύ μας, τόσο ευκολότερο είναι να φροντίζουμε ο ένας για τις ανάγκες του άλλου. Όταν επιζητούμε με αυτόν τον τρόπο ο ένας τα συμφέροντα του άλλου, προάγουμε την τρυφερή στοργή, και θα διαπιστώσουμε πόσο αληθινά είναι τα λόγια του Ιησού: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει». —Πράξεις 20:35· Φιλιππησίους 2:1-4.

Για να αποφέρει η στοργή μας το μέγιστο όφελος, χρειάζεται να την εκφράζουμε. (Παροιμίες 27:5) Όταν η στοργή μας είναι πραγματική, αυτό πιθανότατα φαίνεται στο πρόσωπό μας και μπορεί να υποκινήσει την καρδιά των άλλων να ανταποκριθεί. «Η λαμπρότητα των ματιών χαροποιεί την καρδιά», έγραψε ο σοφός άντρας. (Παροιμίες 15:30) Οι πράξεις στοχαστικού ενδιαφέροντος προάγουν επίσης την τρυφερή στοργή. Αν και κανείς δεν μπορεί να αγοράσει την αληθινή τρυφερή στοργή, ένα δώρο που προσφέρεται ολόκαρδα μπορεί να σημαίνει πολλά. Μια κάρτα, ένα γράμμα και ένας «λόγος που λέγεται στην κατάλληλη στιγμή» —όλα αυτά τα πράγματα μπορούν να εκφράσουν βαθιά στοργή. (Παροιμίες 25:11· 27:9) Από τη στιγμή που θα κερδίσουμε τη φιλία των άλλων, πρέπει να τη διατηρούμε συνεχίζοντας να εκδηλώνουμε ανιδιοτελή στοργή. Ιδιαίτερα σε καιρούς ανάγκης, πρέπει να βρισκόμαστε στο πλευρό των φίλων μας. Η Γραφή λέει: «Ο αληθινός σύντροφος αγαπάει πάντοτε και είναι αδελφός που γεννιέται για καιρό στενοχώριας». —Παροιμίες 17:17.

Δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένουμε ότι θα είμαστε δεμένοι στενά με όλους μέσα στην εκκλησία. Είναι φυσικό ότι με ορισμένους θα αισθανόμαστε πιο δεμένοι από ό,τι με άλλους. Γι’ αυτό, αν κάποιος δεν είναι τόσο φιλικός μαζί σας όσο θα θέλατε, μη βιάζεστε να συμπεράνετε ότι κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό σας ή με εκείνο το άτομο, και μην προσπαθείτε να του επιβάλετε μια στενή σχέση. Αν απλώς εκδηλώνετε όση φιλικότητα σας επιτρέπει εκείνος, κρατάτε ανοιχτή την πόρτα για στενότερες σχέσεις στο μέλλον.

«Σε Έχω Επιδοκιμάσει»

Πόσο θα πρέπει να χάρηκε ο Ιησούς όταν στο βάφτισμά του άκουσε από τον ουρανό τα λόγια: «Σε έχω επιδοκιμάσει»! (Μάρκος 1:11) Αυτή η έκφραση αποδοχής αναμφίβολα ενίσχυσε την πεποίθηση του Ιησού ότι ο Πατέρας του ένιωθε στοργή για αυτόν. (Ιωάννης 5:20) Δυστυχώς, ορισμένοι δεν ακούν ποτέ τέτοιους επαίνους από εκείνους που σέβονται και αγαπούν. «Πολλά νεότερα άτομα σαν εμένα δεν έχουν κανέναν στην οικογένειά τους που να συμμερίζεται τις Χριστιανικές πεποιθήσεις τους», επισημαίνει η Ανν. «Στο σπίτι ακούμε μόνο επικρίσεις. Αυτό μας στενοχωρεί πολύ». Όταν, όμως, αυτά τα άτομα γίνονται μέλη της εκκλησίας, νιώθουν τη θαλπωρή που αποπνέει μια ενθαρρυντική, στοργική πνευματική οικογένεια —πατέρες και μητέρες και αδελφοί και αδελφές στην πίστη. —Μάρκος 10:29, 30· Γαλάτες 6:10.

Σε ορισμένους πολιτισμούς, οι γονείς, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία και οι δάσκαλοι σπάνια εκφράζουν εγκάρδια επιδοκιμασία στα νεότερα άτομα, πιστεύοντας ότι τέτοια καλά λόγια θα μπορούσαν να κάνουν τους νεαρούς να εφησυχάσουν ή να υπερηφανευτούν. Αυτή η νοοτροπία μπορεί να επηρεάσει ακόμα και Χριστιανικές οικογένειες καθώς και την εκκλησία. Όταν σχολιάζουν μια ομιλία ή κάποια άλλη προσπάθεια, οι μεγαλύτεροι ίσως λένε: «Καλά τα πήγες, αλλά μπορείς να τα καταφέρεις και καλύτερα!» Ή ίσως εκφράζουν ακόμη και δυσαρέσκεια για ένα νεότερο άτομο με κάποιον άλλον τρόπο. Πολλοί το κάνουν αυτό πιστεύοντας ότι έτσι υποκινούν τους νεότερους να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους. Εντούτοις, αυτή η προσέγγιση πολλές φορές έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, εφόσον οι νεαροί μπορεί να παραιτηθούν ή να νομίσουν ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις.

Ο έπαινος, όμως, δεν θα πρέπει να δίνεται μόνο ως προοίμιο συμβουλής. Ο ειλικρινής έπαινος προάγει την τρυφερή στοργή μέσα στην οικογένεια και στην εκκλησία, υποκινώντας έτσι τα νεαρά άτομα να στρέφονται σε έμπειρους αδελφούς και αδελφές για συμβουλές. Αντί λοιπόν να επιτρέπουμε στο πολιτιστικό μας υπόβαθρο να μας υπαγορεύει πώς θα συμπεριφερόμαστε στους άλλους, ας “ντυθούμε τη νέα προσωπικότητα που δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα”. Να επαινείτε όπως επαινεί ο Ιεχωβά. —Εφεσίους 4:24.

Από την άλλη πλευρά, εσείς νεαροί, μη συμπεραίνετε ότι αν οι μεγαλύτεροι σας δίνουν διόρθωση ή συμβουλή, αυτό σημαίνει ότι σας αντιπαθούν. (Εκκλησιαστής 7:9) Το αντίθετο! Πιθανότατα ενεργούν έτσι από ενδιαφέρον και βαθιά στοργή για εσάς. Διαφορετικά, γιατί να μπουν στον κόπο να σας μιλήσουν για το ζήτημα; Γνωρίζοντας τον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν τα λόγια, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία —ειδικά οι πρεσβύτεροι— συχνά αφιερώνουν πολύ χρόνο για να σκεφτούν και να προσευχηθούν πριν δώσουν συμβουλή, εφόσον θέλουν να κάνουν μόνο καλό.—1 Πέτρου 5:5.

«Ο Ιεχωβά Είναι Πολύ Τρυφερός σε Στοργή»

Ίσως κάποιες δυσάρεστες εμπειρίες έχουν δημιουργήσει σε ορισμένους την αντίληψη ότι η εκδήλωση τρυφερής στοργής απλώς θα οδηγήσει σε νέες απογοητεύσεις. Απαιτείται να έχουν θάρρος και ισχυρή πίστη για να ανοίξουν ξανά την καρδιά τους σε άλλους. Δεν πρέπει, όμως, ποτέ να ξεχνούν ότι ο Ιεχωβά «δεν είναι μακριά από τον καθένα μας». Εκείνος μας καλεί να τον πλησιάσουμε. (Πράξεις 17:27· Ιακώβου 4:8) Κατανοεί επίσης ότι φοβόμαστε μήπως πληγωθούμε, και υπόσχεται να σταθεί στο πλευρό μας και να μας βοηθήσει. Ο ψαλμωδός Δαβίδ μάς διαβεβαιώνει: «Ο Ιεχωβά είναι κοντά σε εκείνους που έχουν συντετριμμένη καρδιά· και σώζει εκείνους που έχουν καταθλιμμένο πνεύμα». —Ψαλμός 34:18.

Η στενή φιλία με τον Ιεχωβά είναι η πιο σπουδαία σχέση που μπορούμε να καλλιεργήσουμε. Είναι όμως αυτός ο δεσμός πράγματι εφικτός; Ναι. Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει πόσο στενά δεμένοι ένιωθαν με τον ουράνιο Πατέρα μας κάποιοι δίκαιοι άντρες και γυναίκες. Οι θερμές τους εκφράσεις έχουν διαφυλαχτεί για να μας δίνουν την πεποίθηση ότι και εμείς επίσης μπορούμε να πλησιάσουμε τον Ιεχωβά. —Ψαλμοί 23, 34, 139· Ιωάννης 16:27· Ρωμαίους 15:4.

Οι απαιτήσεις του Ιεχωβά για στενή σχέση μαζί του είναι εφικτές για όλους. «Ιεχωβά, ποιος θα φιλοξενηθεί στη σκηνή σου;» ρώτησε ο Δαβίδ. «Αυτός που περπατάει άψογα και πράττει τη δικαιοσύνη και λέει την αλήθεια μέσα στην καρδιά του». (Ψαλμός 15:1, 2· 25:14) Καθώς θα βλέπουμε ότι η υπηρεσία του Θεού παράγει καλούς καρπούς και μας εξασφαλίζει την καθοδηγία και την προστασία του, θα αντιλαμβανόμαστε ότι «ο Ιεχωβά είναι πολύ τρυφερός σε στοργή». —Ιακώβου 5:11.

Πόσο ευλογημένοι είμαστε που ο Ιεχωβά επιθυμεί να έχει τέτοια προσωπική σχέση με ατελείς ανθρώπους! Δεν θα πρέπει, λοιπόν, και εμείς να εκδηλώνουμε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον; Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, ο καθένας μας μπορεί να συμβάλλει στην τρυφερή στοργή που χαρακτηρίζει τη Χριστιανική μας αδελφότητα, καθώς και να την απολαμβάνει. Υπό τη Βασιλεία του Θεού, όλοι οι άνθρωποι πάνω στη γη θα νιώθουν αυτή τη στοργή για πάντα.

  • Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 1/10/2004
Εκτύπωση

Ένα σημείωμα ακόμα για κάτι που ζήσαμε στην Αλμυρή Κορινθίας και άγγιξε την καρδιά μας

Posted in Επικαιρότητα

almiri10
Είχα πει μέσα μου πως τα δυο δημοσιεύματα θα ήταν αρκετά για να καλύψω δημοσιογραφικά ένα υπέροχο, ξεχωριστό διήμερο που έζησα με φίλους και αδελφούς στην Αλμυρή Κορινθίας. (Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ τα δύο προηγούμενα...) Αλλά δεν άντεξα. Είχα πολλά που έπρεπε να βγάλω. Οπότε δεν το πολυσκέφτηκα...

almiri20
Σ' αυτό το δρόμο έξω από το σπίτι των φίλων μας Παναγιώτη και Νίτσας περπάτησα καθώς βγήκα, για να γνωρίσω την περιοχή που μένουν και να τη φωτογραφήσω. Μεσημέρι. Με ζέστη. Αλλά μια άλλου είδους ζέστη, από αυτήν που έχουμε εδώ στην Αθήνα. Η δική μας είναι πιο δυνατή, πιο ανυπόφορη. Είναι και το μπετόν και η άσφαλτος.

almiri30
Εδώ σ' αυτή τη βεράντα με τους ανεμιστήρες οροφής να μας δροσίζουν, κάτω από την τέντα, στο μεγάλο τραπέζι τρώγαμε το φαγητό μας. Εδώ κάναμε τις παρέες μας ώς αργά το βράδυ, με όμορφες εποικοδομητικές συζητήσεις. Εδώ έκανα κι εγώ με τον υπολογιστή μου τις αναρτήσεις που διαβάζατε εσείς... Όμορφα που ήταν...

almiri40
Το πράσινο, οι κήποι από τα χέρια της Νίτσας και η εικαστική παρέμβαση από τα χέρια του Παναγιώτη στην εξώπορτα του σπιτιού τους. Λες και ήταν ο πύργος της ΣΚΟΠΙΑΣ. Αν προσέξετε προηγούμενα δημοσιεύματα θα τα δείτε και φωτισμένα... Κάτι πολύ ξεχωριστό που εγώ τουλάχιστον δεν είχα ξαναδεί και μου άρεσε ως σύλληψη και ως ιδέα.

almiri50
Το αυτοκίνητο μας στο παρκινγκ της αυλής τους. Κάτω από τον ίσκιο των δέντρων. Και χρειαζότανε γιατί η ζέστη, τουλάχιστον το Σάββατο που πήγαμε ήταν πολύ δυνατή, ανυπόφορη. Τι ωραία που είναι στην επαρχία... Ξέρεις το μεσημέρι θα έχει ζέστη αλλά το απόγευμα θα δροσίσει… Τέτοια όμορφα, τα έχουν εκεί... Ναι, εμείς τα ζήσαμε…

almiri60
Και κάτι από την παραλία του οικισμού της Αλμυρής, όπου το μεσημέρι της Κυριακής κατεβήκαμε να κάνουμε το μπάνιο. Φαίνεται ήρεμος ο δρόμος, αλλά μάλλον παραμόνευα τη στιγμή. Γιατί στην πραγματικότητα είχε και κίνηση και οι καφετέριες ήταν γεμάτες από κόσμο που είχαν κατέβει να πάρουν τον καφέ τους..

almiri70
Εδώ, στη SUNRISE CAFE καθίσαμε και η θάλασσα, όπως μπορείτε να δείτε κι εσείς, ήταν πολύ κοντά. Δίπλα ακριβώς, πάνω στα βότσαλα σχεδόν… Βρεγμένος, με την πετσέτα μου κάθισα στην πολυθρόνα δίπλα στη Σούλα που με περίμενε, υπομονετικά. Ένα δροσερό τσάι ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε να πάρουμε μια τέτοια ζεστή μέρα.
Εκτύπωση

Ένα εξαιρετικό διήμερο υπέροχο από αδελφούς μας... Η φιλοξενία που ξεκινάει από την ψυχή

Posted in Επικαιρότητα

nitsa1
Υποσχέθηκα χθες μια συνέχεια και οφείλω να την κάνω... Χθες λοιπόν σας έδωσα μια πρώτη γεύση. Και επειδή τώρα είναι σε σειρά, αλλά όταν φύγουν από την κεντρική σελίδα καλό είναι να τα έχουμε μαζεμένα. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα. Ας δούμε από λίγο πιο κοντά τα πράγματα που ζήσαμε το διήμερο 12 - 13/8/2017.

nitsa2
Με την Νίτσα Ζώγκου γνωριζόμαστε διαδικτυακά, όπως και με πολλούς άλλους εδώ μέσα. Η διαφορά είναι ότι και σε μας και σε εκείνη, άρεσε η αλήθεια της πραγματικής ζωής. Έτσι αποφασίσαμε να γνωριστούμε από κοντά. Και προσκληθήκαμε για ένα διήμερο σπίτι τους, στην Αλμυρή Κορινθίας.

nitsa3
Ανταποκριθήκαμε άμεσα. Και εκεί πέρα από την Νίτσα γνωρίσαμε και τον σύζυγο της, τον Παναγιώτη Θεοφανόπουλο. Νιώσαμε τόσο όμορφα μαζί τους. Μας έκαναν να δούμε το σπίτι τους, σπίτι μας και περάσαμε πολύ όμορφα με παρέες από φίλους και αδελφούς σε μια μοναδική κοινωνική συναναστροφή.

nitsa4
Είπαμε λίγο πριν φύγουμε, το απόγευμα της Κυριακής να βγάλουμε μια αναμνηστική φωτογραφία. Δεν ήταν άλλος στο σπίτι κι έτσι έπρεπε να μοιραστούμε στη φωτογράφηση και να επιχειρήσουμε και μια σέλφι. Η αλήθεια είναι πως δεν είμαστε και πολύ εξοικειωμένοι με το... σπορ, αλλά μια χαρά τα καταφέραμε.

nitsa5
Αυτή είναι η ώρα του αποχωρισμού. Έχουμε μπει ήδη στο αυτοκίνητο για την επιστροφή στην Αθήνα και η αγαπημένη μας Νίτσα έχει αρχίσει να στεναχωριέται που θα χάσει μια καλή παρέα. Υποσχεθήκαμε πως στην πρώτη ευκαιρία θα ξαναπάμε. Και θα κρατήσουμε το λόγο μας.

nitsa6
Λίγο νωρίτερα, το μεσημέρι κατεβήκαμε στην παραλία της Αλμυρής όπου και έκανα το μπάνιο μου. Η θάλασσα, αν και φύσαγε ένα ελαφρό αεράκι, ήταν πολύ όμορφη και καθαρή. Και η καφετέρια πάνω στο κύμα. Εκεί με περίμενε η Σούλα και εκεί πήγα και τη βρήκα...

nitsa7
Το καφέ ήταν πολύ όμορφο και γεμάτο από κόσμο που είχε έρθει να κάνει το μπάνιο του και να χαλαρώσει λίγο πίνοντας τον καφέ του και κουβεντιάζοντας. Να, αυτά βλέπουν οι ξένοι και λένε «μα δεν καταλαβαίνουν τίποτα από την κρίση;» Πού να καταλάβουν την ψυχοσύνθεση σπάνιων και ξεχωριστών ανθρώπων.

nitsa8
Το κορίτσι που μας σερβίρει τα ποτά, δέχεται ευχαρίστως να μας πάρει με το κινητό μια φωτογραφία. Είναι, ξέρεις, από αυτές τις στιγμές που αξίζει να θυμάται κανείς. Ενταγμένες σαφώς μέσα στο όμορφο διήμερο που περάσαμε φιλοξενούμενοι στο σπίτι φίλων και αδελφών μας...

nitsa9
Εικόνες καλοκαιρινές στην Αλμυρής Κορινθίας... Νίτσα, Παναγιώτη το είπαμε και θα το ξανακάνουμε σύντομα. Σας νιώσαμε τόσο κοντά μας, τόσο δίπλα μας. Είναι αυτή χριστιανική αγάπη που δίνει από το περίσσευμα της ψυχής και μικραίνει τις αποστάσεις. Σας ευχαριστούμε για όλα!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA