Είχαμε αποφασίσει να κάνουμε ως εκδρομή αυτό το μικρό κοντινό ταξίδι από την Τέμενη ώς το Διακοφτό και καθίσαμε για φαγητό στη "Ταβέρνα του Κώστα". Είναι λίγο πιο ψηλά από τη θάλασσα, αλλά ήξερα την κουζίνα του, επειδή όταν ερχόμαστε στη Συνέλευση της ΠΕΤ ΟΤΕ τον Φεβρουάριο, εδώ τρώμε με τα παιδιά.


Η επιλογή ήταν καλή. Καθίσαμε κάτω από τον βαθύ ίσκιο που κάνουν τα πυκνά φυλλώματα από τις μουριές που ήταν μπόλικες στην αυλή του. Και πραγματικά μας αποζημίωσε με την ποιότητα, την ποσότητα, αλλά και τις τιμές του. Ναι, ο Κώστας είναι πάντα ο ίδιος με τα υπέροχα φαγητά του που απολαύσαμε.


Κράτησα τελευταίο αυτό το δημοσίευμα που είχε κάνει ένας δημοσιογράφος του ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ο ποίος κάλυψε τη Διεθνή Συνέλευση της Αθήνας, το 2014 (δεν θυμάμαι τώρα το ίνομα του, αλλά τι σημασία έχει;) Δε βαριέσαι, δημοσιογράφος ο ένας, δημοσιογράφος και ο άλλος…

Εμείς μπορέσαμε και φέτος να κάνουμε μικρές διακοπές στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Άλλοι συνάνθρωποι μας δυσκολεύονται πολύ στον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση τους.



ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 26/08/2017

Εμείς που αγαπούμε τις λέξεις, δεν το έχουμε με τους αριθμούς, αν και καμιά φορά και με την προϋπόθεση ότι τους χρησιμοποιούμε σωστά μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα και να επανεξετάσουμε τη θέση μας μπροστά στην πραγματικότητα που ζούμε, πώς δηλαδή αυτή διαμορφώνεται.

Κι αυτή η έρευνα μας έκανε ένα «κλίκ». Γενικώς ζούμε κι εμείς τα προβλήματα που καταγράφει. Και τα ζούμε, επειδή έχουμε επιλέξει να μην εθελοτυφλούμε. Αυτή είναι μια πραγματικότητα. Και ο αντίκτυπος της φαίνεται στην καθημερινότητα μας και στον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Λέει η έρευνα, που είδαμε δημοσιευμένη στις εφημερίδες και ίσως την έχετε δει κι εσείς και η οποία δείχνει να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα:

Το πρώτο εξάμηνο του 2017 οι Έλληνες αγόρασαν 56 εκατ. λιγότερα λίτρα βενζίνης - Στο 3,5% η πτώση στην αγορά των γαλακτοκομικών. Από παντού κόβουν τα ελληνικά νοικοκυριά καθώς συνεχίζεται η φορολογική αφαίμαξη, ενώ τον Σεπτέμβρη αναμένεται η πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ, οι δόσεις για το φόρο εισοδήματος και τα τέλη κυκλοφορίας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας το πρώτο εξάμηνο του έτους οι Έλληνες αγόρασαν 56.000.000 λίτρα λιγότερα βενζίνης καθώς ο όγκος πωλήσεων στις βενζίνες μειώθηκε κατά 4% σε ετήσια βάση.

Και βλέπεις το αντίκτυπό του στα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους, ιδιαίτερα μιας μεγαλούπολης, όπως είναι η πρωτεύουσα. Λιγότερα οχήματα και ανοιχτές θέσεις για παρκάρισμα στη γειτονιά, εκεί που έκανες πέντε κύκλους μέχρι να βρεις κάτι, όχι και τόσο ασφαλές, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν είχες κι άλλη επιλογή.

Την ίδια ώρα τα στοιχεία για τις πωλήσεις σε σούπερ μάρκετ δείχνουν απώλεια της τάξης του 1% καθώς στα γαλακτοκομικά υπήρξε μείωση πωλήσεων κατά 3,5%, στα καθαριστικά η πτώση κινείται στο 4,9% και σε είδη προσωπικής υγιεινής στο 4,6%. Κι αυτό είναι εμφανές στο καλάθι με τα ψώνια για το σπίτι. Τα αναγκαία. Τα απαραίτητα. Όλο και λιγότερα, δηλαδή. Δεν γίνεται αλλιώς.

Παρόμοια κατηφορική πορεία έχουν πάρει, και οι πωλήσεις στα ηλεκτρονικά είδη καθώς τα στοιχεία που ανακοίνωσε η εταιρεία Gfk δείχνουν πτώση 11,2% σε προϊόντα πληροφορικής, 5,3% στα προϊόντα τηλεπικοινωνιών και 5,8% στα ηλεκτρονικά είδη.

Όπως επισημαίνεται ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης έχει πλέον επιστρέψει στα επίπεδα του Φεβρουαρίου του 2015. «Δεν επιστρέφουμε μόνο εκεί που ήμασταν πριν από 2,5 χρόνια αλλά σε όρους καταναλωτικής εμπιστοσύνης εξακολουθούμε να είμαστε πίσω από την ευρωζώνη που ακριβώς επειδή τρέχει με ρυθμό ανάπτυξης 2,1% η απόσταση διευρύνεται», δηλώνει ο Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ Νίκος Βέττας.

Όλα αυτά τα χρόνια της λιτότητας, έχουν δημιουργηθεί πολύ μεγάλα προβλήματα για τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας που αποτελεί η μεσαία τάξη, η οποία βάλλεται από παντού, από όλες τις πλευρές.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα κι εμείς που τα ζούμε τα γνωρίζουμε καλά, επειδή είναι χαραγμένα στο πετσί μας, βλέπουμε όλη την ανασφάλεια που παρέχει το παρών σύστημα πραγμάτων.

Τώρα τι σας τα λέω όλα αυτά, καθώς περπατάμε ακόμα στο τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου και όταν μερικοί παραμένουν ακόμα στις παραλίες αφού κατάφεραν να πάνε, κάνοντας την καλύτερη δυνατή οικονομική διαχείριση του οικογενειακού προϋπολογισμού;

Ξέρω, σας μαυρίζω την καρδιά, καθώς επικεντρώνω στο πρώτο, μετά τις μικρής διάρκεια διακοπές των εργαζομένων σ’ αυτή την εφημερίδα, κομμάτι μου στην πραγματικότητα. Αλλά, δεν νομίζω ότι είσαστε από εκείνους που τους αρέσει να τους χαϊδεύουν τα αυτιά και να ζουν στα σύννεφα.

Η μακρόχρονη σχέση αγάπης που έχουμε δημιουργήσει χρόνια τώρα, από την τακτική παρουσία μας σ’ αυτή τη στήλη, το επιβεβαιώνει με σιγουριά. Καλύτερα να είμαστε καλά ενημερωμένοι, ψαγμένοι, παρά να είμαστε αλλού, ζώντας σε ένα παράλληλο σύμπαν. Δεν το θέλει αυτό, ούτε ο Θεός. Γιατί να το θέλουμε εμείς που αγαπούμε την αλήθεια…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 26/8/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Είχαμε μόλις το προηγούμενο δεκαήμερο, όταν επισκεφθήκαμε στο σπίτι τους, στην Αλμυρή Κορινθίας τους φίλους μας Παναγιώτη και Νίτσα, πολύ όμορφα πράγματα. Δείτε τα δημοσιεύματα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να τα θυμηθείτε… Νιώσαμε υπέροχα κοντά τους… Το λέγαμε τότε: Είμαστε στον παράδεισο…


Και ξαφνικά, ενώ βρισκόμαστε στην Τέμενη για τις δικές μας μικρές διακοπές, είδαμε το πρόσωπο τη κόλασης να τρίζει τα δόντια του και τους φίλους μας να περνούν δύσκολες ώρες με το άγχος και την αγωνία για τη ζωή τους και τις περιουσίες τους να κυριαρχεί… Και ιδού ο ίδιος τόπος, κόλαση, παρανάλωμα της φωτιάς…


Δεν είναι καθόλου εύκολα πράγματα αυτά… Ζήσαμε μαζί τους τη αγωνία καθώς αναγκάζονταν να ξεσπιτωθούν αφού οι φωτιές είχαν φτάσει πια κοντά στο σπίτι τους και να περάσου, όπως – όπως την νύχτα τους στην παραλία του οικισμούς κοντά στην ασφάλεια τη θάλασσας. Ναι, τους βάλαμε στις προσευχές μας.


Στα τοπικά site που παρακολουθούσαμε, διαβάζαμε: Ολονύχτια «μάχη» με τις φλόγες έδωσαν τη βραδιά που μας πέρασε στις περιοχές Ρυτό και Άνω Αλμυρή Κορινθίας, όπου χθες το απόγευμα ξέσπασε πυρκαγιά σε δασική έκταση. Καλύτερη ήταν αργά το βράδυ η εικόνα της πυρκαγιάς η οποία εκδηλώθηκε το απόγευμα σε δασική έκταση στην περιοχή Ρυτό Κορινθίας, κοντά στο Σοφικό.


Έκκληση της Ελληνικής Αστυνομίας να μην υπάρχουν μετακινήσεις στο δρόμο της Επιδαύρου λόγο της μεγάλης φωτιάς και για διευκόλυνση της πυροσβεστικής. Οι άνεμοι φαίνεται να έχουν κοπάσει πλέον στο σημείο, ενώ νωρίτερα έβρεξε για λίγο, χωρίς ωστόσο να περιοριστεί ιδιαίτερα η έκταση της πυρκαγιάς.


Για την κατάσβεση της φωτιάς επιχειρούν 70 πυροσβέστες με 33 οχήματα και πεζοπόρο τμήμα 60 ατόμων. Παράλληλα, ρίψεις νερού από αέρος πραγματοποιούσαν μέχρι τη δύση του ηλίου έξι αεροσκάφη και πέντε ελικόπτερα. Παρ’ όλα αυτά ο κίνδυνος ήταν εκεί. Οι αναζωπυρώσεις συνεχίζονταν… Και τα συνεργεία της τηλεόρασης, εκεί...


Και ευτυχώς ύστερα από δυο μέρες τα πράγματα άλλαξαν… Η μυρωδιά του καμένου που κάνει την ατμόσφαιρα αποπνικτική είναι ακόμα εκεί… Αλλά αυτή τη φορά τη γλύτωσαν με τη δύναμη του θεού. Με την ανευθυνότητα όμως που διακρίνει τους ανθρώπους κανείς δεν ξέρεις πως θα είναι τα πράγματα την επόμενη φορά. Οι φωτογραφίες είναι της Νίτσας, εκτός από μερικές που έχουν λογότυπο και είναι από το https://korinthostv.gr

Η Σκόπελος είναι ένα πανέμορφο νησί είναι ένα από τα νησιά των Βορείων Σποράδων, το δεύτερο νησί στη σειρά μετά τη Σκιάθο. Έχει έκταση περίπου 96 τετρ. χλμ. και περίμετρο 67 χιλιόμετρα. Έχει δύο βουνά, το Παλούκι (565 μ. ύψος) και το Δέλφι (680 μ. ύψος). Κι εδώ βλέπουμε ένα γραφικό μονοπάτι στο βουνό Δέλφι.


Γεμάτη με πυκνά δάση που καλύπτουν σχεδόν το 80% της έκτασής της, θεωρείται το πιο πράσινο νησί του Αιγαίου. Οι αδελφοί μας όμως έχουν τις δυσκολίες τους στην παρακολούθηση των συναθροίσεων τους. Ο όμιλος παρακολουθεί μέσω σκάιπ. Και όμως βλέπουμε, το καλοκαίρι είναι πολλοί. Και οι αδελφοί μας εκεί, πολύ φιλόξενοι.


Έχει καλή τουριστική υποδομή, συγκεντρώνει όμως λιγότερο κόσμο (30.000 άτομα 15/8/2007) από τη γειτονική κοσμοπολίτικη Σκιάθο και διατηρεί σε μεγαλύτερο βαθμό τον παραδοσιακό χαρακτήρα της. Και ανάμεσα στους τουρίστες είναι πολλοί αδελφοί που έρχονται εδώ να παρακολουθήσουν τη συνάθροιση.


Φυσικά η φιλοξενία, είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των αδελφών μας... Το ενωμένο σώμα των αληθινών Χριστιανών, αν και αποτελείται από μικρούς ομίλους, εκκλησίες ή άτομα απομονωμένα από σωματική άποψη, συνιστά ένα σύνολο αδελφών που συναναστρέφονται μεταξύ τους, μια «αδελφότητα». (1Πε 2:17· 5:9)


Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός έστειλε τους 12 και αργότερα τους 70 να κηρύξουν στον Ισραήλ, είπε ότι όσοι θα εκτιμούσαν τα καλά νέα που εκείνοι θα τους κήρυτταν θα τους δέχονταν φιλόξενα στα σπίτια τους. (Ματ 10:5, 6, 11-13· Λου 10:1, 5-9) Αν και ο ίδιος ο Ιησούς δεν είχε «πουθενά να γείρει το κεφάλι του», φιλοξενούνταν στα σπίτια ατόμων που αναγνώριζαν ότι τον είχε στείλει ο Θεός.—Ματ 8:20· Λου 10:38.


Το βλέπουμε στις φωτογραφίες αυτές που στάλθηκαν από αδελφό μας εκεί. Η φιλοξενία ήταν μια από τις σημαντικές ιδιότητες που απαιτούνταν να έχουν όσοι διορίζονταν ως επίσκοποι στις Χριστιανικές εκκλησίες. (1Τι 3:2· Τιτ 1:7, 8) Επίσης, ο Παύλος έδωσε οδηγίες στον Τιμόθεο —επίσκοπο στην Έφεσο— σύμφωνα με τις οποίες οι Χριστιανές χήρες που καταγράφονταν στον κατάλογο για να λαβαίνουν υλική βοήθεια από την εκκλησία έπρεπε να είχαν “φιλοξενήσει ξένους”

Διακοπές είμαστε… Και περνάμε καλά… Κάθε μας μέρα φροντίζουμε να είναι ξεχωριστή, όπως της πρέπει. Αλλά γι’ αυτά θα έρθει η ώρα να γράψουμε. Τώρα τα ζούμε… Και ξεχωρίσουμε τις στιγμές… Σήμερα με τη βοήθεια φίλων – συνεργατών θα σας πάμε λίγο πιο βόρεια από την Πελοπόννησο, στο πανέμορφο Πήλιο…


Θάλασσα! Η ομορφιά της φύσης σε όλο της το μεγαλείο. Με σύνεση μιας και την ίδια ώρα άλλοι φίλοι μας, δοκιμάζονταν με διάφορες μορφές. Όμως αυτά έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις. Ξαφνικά… Και κάπου εκεί, πέρα από την αυθόρμητη συμπαράσταση, νιώθεις πιο πολύ την ανάγκη να ξεφύγεις, παίρνοντας μαζί σου τους αναγνώστες σου.


Ας δούμε λοιπόν τις Σπηλιές στις ακτές Πουρί. Πρόκειται για ένα χωριό δέκα μόλις λεπτά από τη Ζαγορά Πηλίου, προς τη μεριά του Αιγαίου. Βλέπετε πλάνα τραβηγμένα μέσα από τη θάλασσα, έτσι ώστε να δούμε αλλιώς τις πανέμορφες ακτές. Συνήθως το βλέπουμε ανάποδα το πράγμα… Κι αυτό έχει την ομορφιά του.


Το Πουρί βρίσκεται στη βορειανατολική πλευρά του Πηλίου, στο τέρμα του αμαξωτού δρόμου και σε απόσταση 50χλμ από το Βόλο. Ο δρόμος περνάει πρώτα από τη Ζαγορά, συνεχίζει βόρεια και σε 6χλμ καταλήγει στο Πουρί. Είναι ασφαλτοστρωμένος και χαραγμένος στη γραμμή του παλιού καλντιριμιού, που ένωνε τα δύο χωριά.


Διέρχεται ανάμεσα από κτήματα με μηλιές και από μέρη με άγρια βλάστηση. Στο μέσο της διαδρομής είναι ο χείμαρρος ‘Καλοκαιρινός’, ο οποίος στις δυνατές μπόρες κατεβάζει με ορμή πολλά νερά, που στο παρελθόν αρκετές φορές έχουν παρασύρει το γεφύρι και έχουν προξενήσει σοβαρές ζημιές.


Στα δυτικά του γεφυριού, στην τοποθεσία ‘Μεγαλοβράχος’, το νερό πέφτει με πάταγο από ύψος εκατό και πλέον μέτρων, σχηματίζοντας τους χειμερινούς μήνες θεαματικό καταρράχτη, το μεγαλύτερο στο Πήλιο. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν στις αρχές Απριλίου του 1912 ήρθε ως εδώ έφιππος, συνοδευόμενος απ’ το δήμαρχο Ζαγοράς Ιωάννη Κασσαβέτη και πολλούς επισήμους, γοητεύτηκε πολύ από τη σπάνια ομορφιά του τοπίου και είπε αυτά τα λόγια: «Ουδέποτε εις την ζωήν μου είδον ωραιοτέραν φύσιν».


Σκαρφαλωμένο σε πλαγιά με πυκνή βλάστηση, το Πουρί έχει μαγευτική θέα στο Ανατολικό Πήλιο και το Αιγαίο πέλαγος. Αποτελεί ιδανικό τόπο για περιπατητές και λάτρεις της φύσης - μονοπάτια συνδέουν το χωριό με περιοχές του Πηλίου. Στο χωριό λειτουργεί εργαστήριο κατασκευής χειροποίητων προϊόντων (κεραμικά, ξυλόγλυπτα, κοσμήματα, μεταλλικές κατασκευές). Το Πουρί έχει 538 κατοίκους. Απέχει 51,5 χλμ ΒΑ από το Βόλο.


Όλες αυτές τις πληροφορίες μπορείς να τις βρεις κάνοντας μια έρευνα στο διαδίκτυο. Το σπουδαίο και το σημαντικό όμως είναι να είσαι εκεί και να ζεις τις στιγμές… Εμείς το βάζουμε στους στόχους μας, αν ο Ιεχωβά το επιτρέψει. Μέχρις τότε, ας θαυμάσουμε αυτές τις μοναδικές φωτογραφίες του φυσικού τοπίου. Καλοκαίρι είναι, το δικαιούμαστε…

Ολοκληρώνουμε αυτό το μικρό αφιέρωμα στην Περιφερειακή Συνέλευση Κρήτης, την τελευταία από όλες τις προγραμματισμένες τριήμερες συνελεύσεις για το 2017. Με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και με πολύ αγάπη για τους συμμετέχοντες. Και παρόντες τους 1.357!


Προσπαθήσαμε όλες αυτές τις μέρες να δώσουμε με αγάπη και καλή διάθεση όλη αυτή την ομορφιά που προκύπτει από τις Συνελεύσεις και το ξεχωριστό χρώμα που έχει η Κρήτη.. Οι λόγοι είναι σαφής. Αγαπούμε τον τόπο που γεννηθήκαμε…


Είναι σαφές και φαίνεται ξεκάθαρα από τη δομή του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ ότι σε καμιά περίπτωση δεν θέλουμε (και δεν έχουμε κανένα τέτοιο στόχο…) να υποκαταστήσουμε το επίσημο Site της Οργάνωσης, το JW.ORG. Διότι είναι πλήρες από όλες τις απόψεις.


Αυτό που εμείς επιχειρήσαμε, είναι να δώσουμε την ανθρώπινη πλευρά του πράγματος. Αυτή την ομορφιά, του να συναντάς παλιούς σου γνώριμους, να μαθαίνεις νέα τους, να κουβεντιάζεις, να ακούς προσεκτικά. Αυτή είναι η ομορφιά…


Στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, χρόνια τώρα, αυτό είναι που μας ενδιαφέρει… Η καθαρή ματιά στις όμορφες στιγμές της αδελφότητας. Εκεί που το χαμόγελο και η αγάπη κυριαρχεί. Και μας αρέσει. Και το κάνουμε πράξη καθημερινά με τα δημοσιεύματα μας.


Οι αναμνηστικές φωτογραφίες στα διαλείμματα είναι κάτι που όλοι το επιδιώκουν. Είπαμε, κάπως έτσι απλά χτίζονται οι μνήμες μας. Και είναι ωραίο να τις συντηρούμε όταν πρόκειται για το καλό. Κι αυτό γίνεται αυθόρμητα και με καλό σκοπό.


Φυσικά δεν υπάρχει χρονιά που να μην υπάρχει και αυτή η ομαδική φωτογραφία η οποία έχει να κάνει με μια συγκεκριμένη ομάδα αδελφών. Είναι εκείνοι που διακράτησαν την ακεραιότητα τους σε χρόνια δύσκολα. Φάρος για μας, σήμερα.


Όπως κι αυτές οι πιο ανθρώπινες. Οι αδελφές μας που είχαν την ευκαιρία να βρεθούν μαζί στο διάλειμμα των εργασιών της Συνέλευσης, την ώρα του φαγητού. Τι όμορφα που είναι! Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ τα δύο προηγούμενα δημοσιεύματα για το ίδιο θέμα.