Η λέξη «παράδεισος» έχει χρησιμοποιηθεί για να προσδιορίσει την πρώτη κατοικία του ανθρώπου, τον κήπο της Εδέμ. (Γένεση 2:7-15) Η Γραφή παρουσιάζει αυτόν τον κήπο ως πραγματικό μέρος όπου το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι ζούσε χωρίς τον κίνδυνο της αρρώστιας ή του θανάτου. (Γένεση 1:27, 28) Επειδή όμως παρήκουσαν τον Θεό, έχασαν το παραδεισιακό τους σπίτι. Ωστόσο, πολλές προφητείες της Γραφής μιλάνε για ένα μέλλον στο οποίο οι άνθρωποι θα απολαμβάνουν τον αποκαταστημένο Παράδεισο.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/09/2017

Οι καιροί είναι δύσκολοι. Το νιώθουμε, το ζούμε στην καθημερινότητα μας. Από παντού δεχόμαστε πιέσεις, κυρίως οικονομικές… Και οι αιτίες είναι πολλές. Οκτώ συνεχόμενα χρόνια στα Μνημόνια και σε εποχές λιτότητας, δεν είναι καθόλου λίγα. Και έχουν αφήσει τα σημάδια τους, παντού.

Στην κοινωνία, όπου η μικρομεσαία και μεσαία τάξη έχουν εξαφανιστεί, κυριολεκτικά. Οι τράπεζες, αφού πέρασαν μια περίοδο γαλαντομίας (σκόπιμης για πολλούς…) έχουν κλείσει τους κρουνούς χρηματοδότησης της αγοράς που αργοπεθαίνει.

Τώρα το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι η δική τους ανακεφαλαίωση. Στο πλαίσιο αυτό, άλλες πολύ έντονα και άλλες όχι και τόσο, επιδιώκουν να εισπράξουν ότι μπορούν από τα «κόκκινα» δάνεια των πελατών τους, όποια ποσά κι αν είναι αυτά.

Και οι άνθρωποι; Γι’ αυτούς το ενδιαφέρον από την κυβέρνηση είναι μάλλον επιδερμικό και για τα μάτια του κόσμου. Με τα επιδόματα δεν ζει ο άνθρωπος σε επίπεδο αξιοπρέπειας. Άσε που κι αυτά οι δανειστές «φίλοι» μας, Ευρωπαίοι, ζητούν να τα καταργήσουν…

Κι από την άλλη, έχουμε ένα αδηφάγο κράτος που υπερφορολογεί τον πολίτη, ζητώντας συνεχώς να… προπληρώνει τις υποχρεώσεις του, την ώρα που από παντού μειώνονται ή είναι ανύπαρκτες οι αμοιβές στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα.

Το τρελό είναι ότι σ’ αυτούς τους ανθρώπους που ποδοπατούνται από ένα ασύδοτο κράτος, δεν παρέχεται με επάρκεια καμιά υπηρεσία (νοσοκομεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, παιδεία, δρόμους, δημόσιες υπηρεσίες (για να αναφέρουμε μερικά…) κατηγορούνται μάλιστα μέσα από τα φιλικά τους ΜΜΕ ότι τάχα μου, όλοι είναι καπάτσοι που προσπαθούν να κλέψουν το ελληνικό δημόσιο, κρίνοντας προφανώς εξ ιδίων.

Έλεος!... Η προπαγάνδα έχει και τα όρια της. Δεν είναι δυνατόν από τη μια το σύστημα να είναι τόσο άδικο και από την άλλη να γίνεται τιμητής της δήθεν εντιμότητας. Σας έχουμε γνωρίσει από την καλή και από την ανάποδη.

Και δεν σας εμπιστευόμαστε πια, στο ελάχιστο. Ότι πείτε είναι λόγος κενός και άνευ περιεχομένου. Και ξέρουμε ότι το κάνετε αυτό για να χαϊδέψετε αυτιά. Αλλά σας δηλώνουμε ότι τα δικά μας, δεν είναι διαθέσιμα. Και πολλών άλλων ανθρώπων, ανάμεσα μας.

Ο Σεπτέμβρης που μας αφήνει ήταν ένας δύσκολος μήνας. Η δόση του ΕΝΦΙΑ, η δόση της Εφορίας, η δόση από τη ρύθμιση των χρεών της Εφορίας… Δόσεις παντού. Θυμίζει άλλες εποχές των ελληνικών ασπρόμαυρων ταινιών, τότε που ήταν πάρα πολύ της μόδας οι δόσεις.

Όμως κάπως πρέπει και να επιβιώσουμε. Το ψάχνουμε, το παλεύουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και επιθυμούμε να αλλάξουμε αυτό το κλίμα σε βάρος μας. Και αυτούς τους προβληματισμούς μας καταθέτουμε εδώ. Προκειμένου να τους μοιραστούμε και να ενθαρρυνθούμε.

Επειδή δεν ελπίζουμε τίποτα πια από αυτό το σύστημα πραγμάτων που καταρρέει εκκωφαντικά. Η ελπίδα μας, η πίστη και η εμπιστοσύνη μας είναι αλλού. Κάπου πολύ πιο σταθερά και πιο σίγουρα. Μακριά και πέρα από τη σιγουριά των ανθρώπων, όσο έντιμοι κι αν παρουσιάζονται ή αν είναι…

Αυτός ο πονηρός κόσμος έχει καταδικαστεί εδώ και πολύ καιρό, και η εκτέλεσή του είναι τώρα πολύ κοντά. Η Αγία Γραφή, ένα βιβλίο αληθειών, λέει: «Ο κόσμος παρέρχεται». Το τέλος του κόσμου είναι βέβαιο.

Στην περίπτωση αυτού του κόσμου, η ποινή έχει καθοριστεί από τον απόλυτα δίκαιο Κυρίαρχο του σύμπαντος. Και δεν θα υπάρξει καμιά αναβολή στην εκτέλεση ούτε θα αιωρούνται αμφιβολίες για το αν η ποινή ήταν δίκαιη. Μόλις εκτελεστεί αυτή η ποινή, όλα τα νοήμονα πλάσματα στο σύμπαν θα συμφωνήσουν εγκάρδια ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη. Η ανακούφιση θα είναι τεράστια! Φανταστείτε μια τέτοια ώρα, τι όμορφα πραγματικά που θα είναι…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 30/09/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Αυτό είναι το εξώφυλλο του περιοδικού ΞΥΠΝΑ Μαΐου του 2008 που αναφέρεται στα ευεργετικά αποτελέσματα της μουσικής της ζωής μας. Η μουσική είναι ένα από τα δώρα του Θεού μέσω του οποίου ο άνθρωπος μπορεί να αποδώσει αίνο και ευχαριστίες στον Δημιουργό του, καθώς και να εκφράσει τα συναισθήματά του, τις λύπες του και τις χαρές του.


Εξέχουσα θέση στη λατρεία του Ιεχωβά Θεού κατέχει κυρίως η υμνολογία, αλλά και η ενόργανη μουσική έχει διαδραματίσει ζωτικό ρόλο. Όχι μόνο συνοδεύει τους υμνωδούς αλλά και συμπληρώνει την υμνολογία τους. Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, που από την αρχή ως το τέλος της Αγίας Γραφής υπάρχουν άφθονες αναφορές τόσο στη φωνητική όσο και στην ενόργανη μουσική, είτε σε σχέση με την αληθινή λατρεία είτε όχι.—Γε 4:21· 31:27· 1Χρ 25:1· Απ 18:22.

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ

Η ΜΟΥΣΙΚΗ έχει δύναμη. Μπορεί να μας ηρεμήσει, να μας τονώσει και να μας αναζωογονήσει ψυχικά. Μπορεί να εκφράσει τόσο τις χαρές όσο και τις λύπες μας. Παρούσα σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς—αρχαίους και σύγχρονους—η μουσική είναι γλώσσα του μυαλού και της καρδιάς. Ναι, η μουσική είναι πράγματι δώρο από τον Θεό.—Γένεση 4:21.

Από τη στιγμή που γεννηθήκαμε, πιθανότατα ακούσαμε κάποια μορφή μουσικής. Ίσως η μητέρα μας να μας τραγουδούσε νανουρίσματα για να μας βοηθήσει να κοιμηθούμε. Στα εφηβικά μας χρόνια, ίσως αναπτύξαμε προτίμηση σε κάποιο είδος μουσικής η οποία μας συγκινούσε. Ακόμη και ως ενήλικοι, πολλοί από εμάς απολαμβάνουμε χαλαρωτική μουσική ενώ οδηγούμε ή όταν είμαστε στο σπίτι, στο τέλος μιας φορτωμένης ημέρας.

Οι στίχοι κάποιου τραγουδιού μπορεί να περιλαμβάνουν συγκεκριμένες πτυχές του πολιτισμού ή της ιστορίας μιας χώρας. Οι αρχαίοι Ισραηλίτες μνημόνευαν πολλά σημαντικά γεγονότα σε ύμνους. (Έξοδος 15:1-21· Κριτές 5:1-31) Ο προφήτης Μωυσής συνέθεσε έναν ύμνο ο οποίος περιλάμβανε ιστορικά στοιχεία και εγκάρδια νουθεσία για το λαό. (Δευτερονόμιο 32:1-43) Αναμφίβολα, τέτοιοι ύμνοι αποτελούσαν καλά βοηθήματα για τη μνήμη.

Μπορείτε να Παραγάγετε Μουσική!

Ίσως να σκέφτεστε: “Εγώ δεν έχω κλίση στη μουσική”. Συλλογιστείτε, όμως, για λίγο τη φωνή σας. Χάρη στην ευελιξία αυτού του έμφυτου «μουσικού οργάνου», σχεδόν όλοι μας μπορούμε ως έναν βαθμό να παραγάγουμε μουσική, με ή χωρίς τη συνοδεία άλλων μουσικών οργάνων. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να ανοίξετε το στόμα σας και να τραγουδήσετε. Και όταν το κάνετε αυτό, μη στενοχωρηθείτε αν δεν σας δώσουν συγχαρητήρια ή κάποιο βραβείο για τη φωνή σας. Εξασκηθείτε, και πιθανότατα θα βελτιωθείτε.

«Η φωνή σχετίζεται άμεσα με την πηγή των βαθύτερων αισθημάτων μας, και είναι το πιο αποτελεσματικό όργανο για να τα εκφράσουμε», λέει το ισπανικό περιοδικό Ψυχολογίες (Psychologies). «[Το να τραγουδάς] είναι συναρπαστικό πράγμα», λέει η σοπράνο Αϊνόα Αρτέτα. «Συστήνω σε οποιονδήποτε έχει τη διάθεση να εκφραστεί τραγουδώντας να το κάνει ελεύθερα και αυθόρμητα».

Επειδή η μουσική μπορεί να ασκήσει ισχυρή επιρροή στην καρδιά, πρέπει να είμαστε επιλεκτικοί. Για παράδειγμα, όμορφες μελωδίες μπορεί να επενδύουν ελκυστικά απαίσιους στίχους οι οποίοι μικροποιούν ή ακόμη και προωθούν το μίσος, την ανηθικότητα ή τη βία—θέματα που κανένα άτομο με αρχές δεν θα θεωρούσε διασκεδαστικά. (Εφεσίους 4:17-19· 5:3, 4) «Περισσότερο από όλα όσα πρέπει να φυλαχτούν», λέει ο Λόγος του Θεού, «προφύλασσε την καρδιά σου, γιατί από αυτήν εξέρχονται οι πηγές της ζωής». (Παροιμίες 4:23) Ναι, το τι είδους μουσική επιλέγετε δεν είναι ασήμαντο ζήτημα.

Η Καλή Μουσική Μπορεί να Είναι Καλό Γιατρικό

«Ένας από τους λόγους για τους οποίους υπάρχει μουσική σχεδόν σε κάθε πολιτισμό [είναι] η δυνατότητα που διαθέτει να παρέχει στον άνθρωπο υγεία και ευημερία και να τις διατηρεί», αναφέρει το βιβλίο Αρχές και Μέθοδοι Αντιμετώπισης του Άγχους (Principles and Practice of Stress Management). Όταν τραγουδάμε, τονίζει μια άλλη πηγή, ολόκληρο το σώμα μας αντηχεί και δονείται. Με τη σειρά τους, οι ήπιες δονήσεις βοηθούν τους ιστούς να χαλαρώνουν και να διαστέλλονται, πράγμα που μπορεί να συμβάλλει στην ελάττωση του πόνου.

Ως εκ τούτου, ορισμένοι γιατροί παροτρύνουν τους ασθενείς που υποφέρουν από άγχος να ακούν απαλή μουσική, η οποία μπορεί επίσης να βελτιώσει τη διάθεση κάποιου. Μερικά νοσοκομεία μάλιστα μεταδίδουν μουσική στις μονάδες εντατικής θεραπείας. Τα πρόωρα βρέφη καθώς και οι ασθενείς που χειρουργούνται συνήθως ανταποκρίνονται καλά στην ευχάριστη μουσική. Σύμφωνα με το βιβλίο Αρχές και Μέθοδοι Αντιμετώπισης του Άγχους, μελέτες δείχνουν ότι η ακρόαση χαλαρωτικής μουσικής «μειώνει σημαντικά τα επίπεδα ορμονών του άγχους κατά τη διάρκεια της εγχείρησης».

Η μουσική μπορεί επίσης να μειώσει την ανησυχία στις έγκυες βοηθώντας τες να χαλαρώσουν από τους πόνους πριν και κατά τον τοκετό. Οδοντίατροι βάζουν μερικές φορές να ακούγεται απαλή μουσική προκειμένου να δημιουργήσουν πιο χαλαρή ατμόσφαιρα για τους αγχωμένους ασθενείς. Αλλά η μουσική και το τραγούδι μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα. Μπορούν να μας βοηθήσουν από πνευματική άποψη.

“Με Ύμνο θα Αινώ τον Θεό”

Γνωρίζατε ότι το ένα δέκατο περίπου της Αγίας Γραφής είναι γραμμένο σε μορφή ύμνων; Τα κυριότερα παραδείγματα είναι οι Ψαλμοί, το Άσμα Ασμάτων και οι Θρήνοι. Εύλογα, η πλειονότητα των σχεδόν τριακοσίων αναφορών σε ύμνους σχετίζεται με τη λατρεία του Θεού. «Ο Ιεχωβά είναι η ισχύς μου . . . , και με τον ύμνο μου θα τον αινώ», έγραψε ο Ισραηλίτης Βασιλιάς Δαβίδ, ένας χαρισματικός μουσικός και συνθέτης.—Ψαλμός 28:7.

Μάλιστα, ο Δαβίδ οργάνωσε 4.000 άντρες οι οποίοι ανήκαν στη φυλή του Λευί για να υπηρετούν ως μουσικοί και υμνωδοί στην Ιερουσαλήμ. Από αυτούς, 288 ήταν “εκπαιδευμένοι για υμνωδία προς τον Ιεχωβά—όλοι πεπειραμένοι”. (1 Χρονικών 23:4, 5· 25:7) Αναμφίβολα αυτοί οι υμνωδοί εξασκούνταν επιμελώς. Πράγματι, η μουσική ήταν τόσο σημαντική για τη λατρεία του Θεού ώστε οι υμνωδοί απαλλάσσονταν από άλλα καθήκοντα στο ναό προκειμένου να συγκεντρώνονται στην υπηρεσία τους.—1 Χρονικών 9:33.

Τη νύχτα πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς και οι απόστολοί του έψαλαν αίνους στον Θεό, πιθανότατα τους Ψαλμούς 113 ως 118. Την εποχή του Ιησού, αυτοί οι ψαλμοί—οι οποίοι ονομάζονταν «Ψαλμοί Χαλλέλ»—ψάλλονταν κατά τον εορτασμό του Πάσχα. (Ματθαίος 26:26-30) Ο προσδιορισμός «Ψαλμοί Χαλλέλ» αφορά την επανειλημμένη χρήση του επιφωνήματος «Αλληλούια!» το οποίο σημαίνει «Αινείτε τον Γιαχ!» «Γιαχ» είναι μια συντμημένη, ποιητική μορφή του Ιεχωβά, του ονόματος του Υψίστου Θεού.—Ψαλμός 83:18.

Η υμνωδία έγινε επίσης μέρος της Χριστιανικής λατρείας. Το βιβλίο Η Ιστορία της Μουσικής (The History of Music) δηλώνει: «Η υμνολογία στη δημόσια και στην ιδιωτική λατρεία ήταν καθιερωμένη ανάμεσα στους πρώτους Χριστιανούς. Για εκείνους που είχαν μεταστραφεί από τον Ιουδαϊσμό αυτό αποτελούσε συνέχιση των εθίμων της συναγωγής . . . Εκτός από τους εβραϊκούς Ψαλμούς . . . , η καινούρια θρησκεία παρήγε συνεχώς καινούριους ύμνους». Σήμερα, επίσης, οι Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά χαίρονται να αινούν τον Θεό με ύμνους, τόσο ιδιωτικά όσο και στις Χριστιανικές τους συναθροίσεις.

Επειδή η μουσική μάς δίνει τη δυνατότητα να εκφράζουμε σχεδόν κάθε συναίσθημα και επειδή μπορεί να ασκεί τόσο ισχυρή επιρροή στην καρδιά, στο νου και στο σώμα, πρέπει να περιβάλλουμε αυτό το «τέλειο δώρημα . . . από πάνω» με το βαθύτερο σεβασμό. (Ιακώβου 1:17) Ναι, ας χρησιμοποιούμε τη μουσική συχνά αλλά και σοφά.

• Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ξύπνα 5/2008 σελ. 22-23.

Οι φωτογραφίες του Γιώργου Γάγκα είναι από τη σελίδα 260 του βιβλίου: «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά - Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού» ενώ οι δύο μικρότερες μέσα στο κείμενο είναι από τη ΣΚΟΠΙΑ w94 1/12 31 όπου και αναγγέλλεται ο θάνατος του.

Γεννήθηκα στις 17 Φεβρουαρίου 1896, σε μια ασήμαντη πόλη της Μικράς Ασίας που ονομάζεται Νέα Έφεσος (στην Τουρκική: Κουσάντασι). Βρισκόταν δέκα τρία περίπου χιλιόμετρα μακριά από την αρχαία Έφεσο, όπου πριν από 1900 περίπου χρόνια ο απόστολος Παύλος κήρυξε και έγραψε την πρώτη επιστολή του προς τους Κορινθίους.

Όταν ήμουν πέντε ή έξι περίπου ετών, πέθανε ο πατέρας μου. Η μητέρα μου ήταν μια ευσεβής γυναίκα, που φοβόταν τον Θεό. Αλλά δεν είχε γνώση της Γραφής κι έτσι δεν γνώριζε πώς να αναθρέψει τα παιδιά της «με τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά» (Εφεσ. 6:4). Πραγματικά, το 95% σχεδόν από τον Ορθόδοξο πληθυσμό δεν είχαν Αγία Γραφή, ούτε και είχαν ποτέ δει καμία. Έτσι, μη έχοντας έναν οδηγό για να μου δείξει τον ορθό δρόμο να βαδίσω, ακολούθησα μια απρόσεκτη ζωή, που δεν έφερε τιμή στον Θεό.

Ωστόσο, στα παιδικά μου χρόνια πήγαινα στην εκκλησία και ήμουν μέλος της χορωδίας, ψάλλοντας ύμνους. Από αυτούς τους ύμνους και από τη θρησκευτική εκπαίδευση που έλαβα στο σχολείο, έμαθα τη διδασκαλία της Εκκλησίας για το διπλό πεπρωμένο του ανθρωπίνου γένους: οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στον ουρανό όταν πεθαίνουν· οι κακοί στον πύρινο Άδη. Θυμάμαι ακόμη έναν ύμνο που ψάλλαμε στη Μαρία παρακαλώντας την να μας απολυτρώσει από τα αιώνια βάσανα. Αυτή η διδασκαλία είχε ριζώσει στην καρδιά μου, και ήμουν βέβαιος για την ύπαρξη ενός τέτοιου τόπου για τους πονηρούς. Επί τέλους, την δίδασκε η Ορθόδοξη Εκκλησία και πίστευα ότι η εκκλησία μου δίδασκε ορθές διδασκαλίες, αφού η ίδια η λέξη «ορθοδοξία» σημαίνει ορθή ή αληθινή δοξασία, γνώμη.

Εφόσον ήμουν ένας κακός νέος, θεωρούσα βέβαιο ότι κάποια μέρα θα κατέληγα στον Άδη για να καίγομαι αιώνια. Αλλά εδώ συνέβαινε το περίεργο: μολονότι γνώριζα ότι κάποτε θα πήγαινα εκεί, ωστόσο δεν μπορούσα να αναμορφωθώ. Εκείνο, που δεν μπορούσα να εξηγήσω, ήταν, Ποια ικανοποίηση βρίσκει ο Θεός με το να βασανίζει δισεκατομμύρια ανθρώπους αιώνια; Είχα μάθει ότι ο Θεός είναι καλός, αλλά αναρωτιόμουν, Πού ήταν η καλοσύνη του αν βασάνιζε ανθρώπους αιώνια;

Όταν ήμουν έντεκα ετών, έφυγα από τη Νέα Έφεσο και πήγα στο νησί Χίο, όπου επί τρία έτη φοίτησα σε μία εμπορική σχολή. Κατόπιν εξερράγη ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Έφυγα από την Χίο και πήγα στην Αθήνα, όπου υπέφερα από τη μεγαλύτερη πείνα στη ζωή μου, διότι η Ελλάδα είχε αποκλειστεί και τίποτε δεν μπορούσε να εισαχθεί. Από εκεί πήγα στο Παρίσι, και μετά το τέλος του πολέμου έφτασα στη Μασσαλία για να περιμένω ένα πλοίο που θα πήγαινε στις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Ένα βράδυ στο διάστημα που ήμουν στη Μασσαλία είδα μέλη του Στρατού της Σωτηρίας να ψάλλουν στους δρόμους. Μη γνωρίζοντας τι είδους άνθρωποι ήσαν, τους ακολούθησα στον τόπο της συνάθροισής τους και διαπίστωσα ότι αποτελούσαν μια θρησκευτική οργάνωση. Άλλη μια φορά ήρθε στο νου μου η σκέψη του Άδη, και ρώτησα τον κήρυκα σχετικά. Η απάντησή του ήταν η ίδια που είχα διδαχθεί στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

Τελικά έφτασα το 1920 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια μέρα, καθώς εργαζόμουν σ’ ένα «μπαρ» στην πόλη Μαριέττα, της Πολιτείας Οχάιο, ήλθε μέσα κάποιος και άρχισε να μιλά για την Αγία Γραφή. Οι άλλοι τον άκουγαν, κι εγώ έκανα το ίδιο. Αμέσως αντιλήφθηκα ότι μιλούσε τελείως διαφορετικά από όλους τους άλλους ανθρώπους της θρησκείας. Αυτά που έλεγε είχαν νόημα.

Μας είπε ότι, όταν ένας πεθάνει, δεν πηγαίνει στον ουρανό ή σε έναν πύρινο Άδη, αλλά στον τάφο. Έπιασα συζήτηση μαζί του· τότε μου έδωσε τη Γραφή του και μου είπε, «Διάβασε εδώ». Μου έδειξε το εδάφιο Ιωάννης 3:13. Το διάβασα και το ξαναδιάβασα. Κάθε φορά που το διάβαζα έλεγε το ίδιο. «Επιπλέον, κανείς δεν έχει ανεβεί στον ουρανό». Είχα τόσο εκπλαγεί ώστε δεν γνώριζα τι να πω.

Όταν είδα ότι μπορούσε να απαντήσει στα ερωτήματά μου χρησιμοποιώντας τη Γραφή, σκέφτηκα, «Ας τον ρωτήσω για τον πύρινο Άδη». Έτσι του είπα: «Εσείς τι πιστεύετε για έναν πύρινο Άδη; Υπάρχει ή όχι;» «Ακούστε», μου είπε, «υποθέστε ότι είστε νυμφευμένος και είχατε ένα παιδί, που ήταν το χειρότερο παιδί του κόσμου. Θα είχατε, ως πατέρας, το θάρρος να ρίξετε αυτό το παιδί στη φωτιά και να το ακούτε να φωνάζει από τον πόνο;» Είπα ότι «Δεν μπορώ ούτε να φανταστώ ένα τέτοιο πράγμα». Αυτός μου αποκρίθηκε: «Αν εσείς, που είστε κακός, δεν μπορείτε να κάνετε ένα τέτοιο πράγμα στο παιδί σας, γιατί αποδίδετε μια τόσο διαβολική πράξη στον Θεό, ο οποίος είναι αγάπη;» Αυτό ήταν ένα ακλόνητο επιχείρημα!

Αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος ήταν ένας από τους Σπουδαστές της Γραφής, όπως λέγονταν τον καιρό εκείνο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, προχώρησε και μου εξήγησε από τη Γραφή τι σημαίνει η λέξη «Άδης». Η ευχαρίστηση και η περιέργειά μου είχαν φτάσει στο κατακόρυφο, και τον ρώτησα πώς και πού έμαθε αυτά τα πράγματα. Του ζήτησα να μου φέρει ένα βιβλίο, που να έχει ιστορίες για τον Αβραάμ, τον Ιωσήφ και άλλους Βιβλικούς χαρακτήρες, μη γνωρίζοντας ότι αυτές οι αληθινές ιστορίες υπήρχαν στην ίδια τη Γραφή. Ύστερα από λίγες ημέρες μου έφερε μια Γραφή κι ένα βιβλίο ως βοήθημα της μελέτης της Γραφής που είχε τον τίτλο «Το Θείο Σχέδιο των Αιώνων». Τη νύχτα εκείνη διάβασα ως τα μεσάνυχτα και περισσότερο!

Την επόμενη μέρα καθώς ετοίμαζα καφέ στον τόπο της εργασίας μου, ο νους μου στρεφόταν γύρω από αυτά που είχα διαβάσει την προηγούμενη νύχτα. Θα είχα κάνει μερικά λάθη, διότι άκουσα πελάτες να λένε, «Αυτός ο νέος ενεργεί παράξενα σήμερα. Πρέπει να του έχει συμβεί κάτι». Είχαν δίκιο! Κάτι είχε λάβει χώρα μέσα μου. Μια αλλαγή γινόταν στη ζωή μου. Έβγαινα από ένα μεγάλο σκοτάδι σε ένα θαυμάσιο φως. Έστρεφα τα νώτα σε ένα παλαιό σύστημα και έβλεπα προς ένα νέο, που δεν μπορούσα ακόμη να εξηγήσω πλήρως.

ΑΚΡΑΤΗΤΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΗ

Η μελέτη του βιβλίου μαζί με τη Γραφή γέννησαν μέσα μου μια τόση χαρά και τόσες επιθυμίες, ώστε ρώτησα αυτόν που μου έφερε αυτές τις αλήθειες αν υπήρχαν άλλοι σαν αυτόν στην Μαριέττα. Μου είπε ότι δεν υπήρχαν, και ότι έπρεπε να πάω στο Ουήλινγκ, της Δυτικής Βιργινίας. Εκεί θα εύρισκα, επίσης, άλλους που μιλούσαν τη γλώσσα μου, την Ελληνική, και οι οποίοι θα μπορούσαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις μου. Έτσι, ύστερα από μερικές ημέρες πήγα στο Ουήλινγκ και ανέλαβα εργασία σε ένα εστιατόριο για το πλύσιμο πιάτων.

Σε λίγο έλαβα ειδήσεις από τον μεγαλύτερο αδελφό μου ότι με θεωρούσε τρελό. Mε επισκέφθηκε στο εστιατόριο και με βρήκε να καθαρίζω πατάτες. Μου είπε: «Έλα μαζί μου και θα σε πληρώνω περισσότερα. Θα είσαι ως προϊστάμενος. Θα σε κάνω συνέταιρο και θα κερδίσουμε πολλά χρήματα». Αλλά δεν δέχθηκα, διότι η αγαθότητα του Θεού και η κατανόηση του τι είναι η βασιλεία του και τι θα επιτελέσει μου έκαναν τέτοια εντύπωση και ανέπτυξαν στην καρδιά μου τόση χαρά και αγάπη για τον Ιεχωβά, ώστε, μολονότι ήρθα στην Αμερική με το σκοπό να κερδίσω χρήματα, αυτή η επιθυμία εξαφανίστηκε.

Προτού περάσει πολύς καιρός, συμβόλισα την αφιέρωσή μου με το βάπτισμα στο νερό. Σε όλο αυτό το διάστημα δεν παρέλειπα να παρευρίσκομαι στις συναθροίσεις για τη μελέτη της Γραφής, μολονότι δεν γνώριζα Αγγλικά. Ωστόσο, εκείνοι που ήσαν αφιερωμένοι στο θέλημα του Θεού και οι οποίοι μιλούσαν Ελληνικά, με βοήθησαν. 

Από το Ουήλινγκ μερικοί από εμάς μετακομίσαμε στο Μπιτς Μπότομ, μια πολύ μικρή πόλη. Εκεί σχηματίσαμε μια μικρή εκκλησία, η οποία σταθερά μεγάλωνε. Κάναμε μια προσεκτική μελέτη της Γραφής και φτάσαμε να αγαπούμε και να αισθανόμαστε χαρά γι’ αυτά που μαθαίναμε τόσο, ώστε μετά την τακτική μελέτη είχαμε μια άλλη ανεπίσημη μελέτη σε διάφορα θέματα. Δεν σπαταλούσαμε χρόνο. Μας φαινόταν ότι δεν μαθαίναμε πολύ γρήγορα. Συζητούσαμε επανειλημμένα για την αγαθότητα του Θεού μας.

Το έλεος και η αγαθότητα του Ιεχωβά προς εμένα μου έκαναν τόση εντύπωση και διέγειραν μέσα μου τόση αγάπη για τους αδελφούς, ώστε προσευχόμουν στον Θεό και τον παρακαλούσα να επιτρέψει να δοκιμάσω άλλες απογοητεύσεις, αλλά να μην επιτρέψει να χάσω κάποια συνάθροιση με τους αδελφούς. Ο Ιεχωβά πιστά ανταποκρίθηκε σ’ αυτή την παράκληση, διότι στη διάρκεια αυτών των σαράντα πέντε ετών, που απόλαυσα το έλεος και την αγαθότητά Του υπήρξα τακτικός στην παρακολούθηση των συναθροίσεων.

Για μένα, το να παρευρίσκομαι στις συναθροίσεις με τους αδελφούς είναι μια από τις μεγαλύτερες ευχαριστήσεις της ζωής και μια πηγή ενθάρρυνσης. Αγαπώ να βρίσκομαι στην Αίθουσα της Βασιλείας μεταξύ των πρώτων, και να φεύγω μεταξύ των τελευταίων, αν είναι δυνατόν. Αισθάνομαι μια ενδόμυχη χαρά, όταν μιλάω με τον λαό του Θεού. Όταν βρίσκομαι ανάμεσά τους, αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι στο σπίτι μου μαζί με την οικογένειά μου, σε έναν πνευματικό παράδεισο. Επίσης, στις συναθροίσεις αισθάνομαι το πνεύμα του Ιεχωβά σε μεγαλύτερο μέτρο. Και μόλις τελειώσει η συνάθροιση, θέλω να μιλήσω με τα νέα ενδιαφερόμενα άτομα. Όπως η πυξίδα είναι πάντοτε στραμμένη στο βορρά, έτσι και η ενδόμυχη σκέψη και επιθυμία μου είναι να παρευρίσκομαι στις συναθροίσεις. Εκτιμώ πλήρως τη θεόπνευστη δήλωση του Ψαλμωδού: «Ένα πράγμα ζήτησα από τον Ιεχωβά. Αυτό θα επιζητώ: Να κατοικώ στον οίκο του Ιεχωβά όλες τις ημέρες της ζωής μου» Ψαλμός. 27:4.

ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΟ ΜΠΕΘΕΛ

Η ευδοκία του Θεού εκδηλώθηκε περαιτέρω σε εμένα, όταν, κάποια ημέρα του 1928, έλαβα μια επιστολή από την Εταιρία Σκοπιά, που με καλούσε να έρθω στα κεντρικά γραφεία του Μπέθελ στο Μπρούκλιν, Νέας Υόρκης, για να υπηρετήσω ως μεταφραστής. Δύσκολα μπορούσα να το πιστέψω. Εγώ, μεταφραστής; Εργαζόμουν τότε ως εστιάτορας! Μου ήρθε όμως στην σκέψη ότι και ο Νώε δεν υπήρξε ποτέ ναυπηγός. Και μήπως ο Μωυσής γνώριζε πώς στήνονταν σκηνές; Και οι δύο έμαθαν. Θα μάθαινα κι εγώ.

Στο Μπέθελ δοκίμασα σε μεγαλύτερο βαθμό το έλεος και την αγαθότητα του Ιεχωβά. Τι χαρά υπήρξε για μένα να βρεθώ ανάμεσα σε 200 περίπου (τώρα 800 και πλέον) αδελφούς και αδελφές στην πίστη! Τι αγαλλίαση και χαρά είχα αισθανθεί και εξακολουθώ να αισθάνομαι, να κάθομαι μαζί τους στο φαγητό τρείς φορές την ημέρα, και κάθε πρωΐ να συζητούμε ένα τμήμα της Γραφής!

Στο Μπέθελ έλαβα υποβοήθηση προς ωριμότητα και ανάπτυξη των καρπών του πνεύματος του Θεού. Θυμάμαι τον καιρό που έκανα την πρώτη εξάλεπτη ομιλία μου. Δεν είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και γι’ αυτό την έγραψα. Αλλά, όταν σηκώθηκα για να την εκφωνήσω, με έπιασε ο φόβος του ακροατηρίου και τραύλιζα και μουρμούριζα και έχασα τις σκέψεις μου. Τότε κατέφυγα στην ανάγνωση από το χειρόγραφο. Αλλά τα χέρια έτρεμαν τόσο ώστε οι γραμμές χοροπηδούσαν μπροστά μου! Ο Διάβολος προσπάθησε να με αποθαρρύνει με το να βάλει στη διάνοιά μου τη σκέψη ότι δεν ήμουν καλός, ότι θα έκανα καλύτερα να πάψω. Προσπάθησα σκληρά πολλές μέρες. Αγωνίστηκα, και ο Ιεχωβά, ο οποίος είναι ελεήμων, με βοήθησε να αντικρούσω τις επιθέσεις του Σατανά. Από τότε διδάχθηκα το μάθημα – ποτέ, ποτέ να μην εγκαταλείψω.

Ό,τι να πω για το Μπέθελ είναι λιγότερο από αυτό που αισθάνομαι γι’ αυτό στην καρδιά μου. Από έτος σε έτος η εκτίμησή μου γι’ αυτό αυξάνει, και από ημέρα σε ημέρα ευχαριστώ τον Ιεχωβά που με ανέχθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Το Μπέθελ είναι για μένα το κέντρο της ορατής οργάνωσης του Ιεχωβά σε λειτουργία. Η σκέψη ότι χρησιμοποιούμαι στα κεντρικά γραφεία αυτής της ορατής οργάνωσης γεμίζει την καρδιά μου με χαρά και ευγνωμοσύνη. Στο Μπέθελ συναναστρέφομαι με αδελφούς και αδελφές που υπήρξαν κι εξακολουθούν να είναι σε μένα ένα παράδειγμα για την αφοσίωση και την αφιέρωσή  τους στον Ιεχωβά. Όλα αυτά τα πολλά χρόνια είδα νεαρούς αδελφούς, οι οποίοι δεν γνώριζαν πολλά, όταν ήρθαν για πρώτη φορά, αλλά ύστερ’ από επτά ή οκτώ χρόνια πιστής υπηρεσίας έγιναν επίσκοποι και αργότερα χρησιμοποιήθηκαν ως υπηρέτες περιοχής και περιφερείας. Αν μπορούσα, θα έκραζα δυνατά προς όλους τους νέους αδελφούς, Ελάτε στο Μπέθελ και δοκιμάστε την στοργική καλοσύνη και αγαθότητα του Ιεχωβά! Από όλη την πείρα που απέκτησα ύστερα από τριάντα οκτώ ετών υπηρεσία μου στο Μπέθελ, μπορώ ειλικρινά να πω ότι είναι το πιο καλό μέρος στη γη για την αύξηση των ικανοτήτων των διακόνων προς Αίνο του Ιεχωβά.

Εδώ στο Μπέθελ έμαθα, επίσης, να μιλώ Ισπανικά. Όταν είδα ότι ο τομέας που μου είχε ανατεθεί να κηρύττω ήταν στο μεγαλύτερο τμήμα του Ισπανικός, πήρα μια γραμματική, και με τη βοήθεια των εκδόσεών μας και με το να προσέχω τον τρόπο που προφέρουν τις λέξεις οι Ισπανοί, έμαθα Ισπανικά! Πολλές μελέτες έχω διεξαγάγει στα σπίτια των ταπεινών αυτών ανθρώπων. 

Από την παιδική μου ηλικία είχα ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας. Δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω ανθρώπους και να μιλήσω μαζί τους. Αλλά τι διαφορά τώρα! Με τη βοήθεια του Ιεχωβά μπορώ να σταθώ μπροστά σε μεγάλα ακροατήρια και να μιλήσω μία ώρα. Αυτή η αλλαγή πραγματοποιήθηκε με τη μελέτη των Γραφών και τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού.

Η αγαθότητα του Θεού, η οποία με βοήθησε να αλλάξω την προηγούμενή μου κακή προσωπικότητα, με ωθεί τώρα, οπουδήποτε είμαι, να μεταδίδω τη γνώση που Αυτός μου έδωσε, ώστε και άλλοι, επίσης, να μπορέσουν να δουν ότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός. Ο Λόγος του Θεού  περιέχει λόγους αιωνίου ζωής (Ιωάνν. 6:68). Αγαπώ τη ζωή κι επιθυμώ και οι αδελφοί μου, επίσης, να κερδίσουν ζωή. Θεωρώ, μαζί με τον απόστολο Παύλο, ότι τα πάντα είναι «ζημιά για χάρη της υπερέχουσας αξίας της γνώσης του Χριστού Ιησού του Κυρίου μου» (Φιλιππησίους 3:8). Ναι, όλα τα άλλα πράγματα σύντομα θα σειστούν για να καταστραφούν, εκτός της Βασιλείας του Θεού και των συμφερόντων της. – Εβραίους. 12:27,28 

Όταν παρατηρώ προς τα πίσω σε αυτά τα σαράντα πέντε χρόνια που υπηρέτησα τον Ιεχωβά με την παρ’ αξία αγαθότητά Του συμφωνώ πλήρως με τα λόγια του Μωυσή στον Ισραήλ: «Διότι ο Ιεχωβά ο Θεός σου είναι ελεήμων Θεός» (Δευτερονόμιο 4:31). Και επίσης, με τους λόγους του θεόπνευστου ψαλμωδού: «Διότι εσύ, Ιεχωβά, είσαι αγαθός και πρόθυμος να συγχωρείς» (Ψαλμός 86:5). Ναι, ο Ιεχωβά υπήρξε αγαθός και οικτίρμων μαζί μου.

*Η βιογραφία του αδελφού Γεώργιου Δ. Γάγκα δημοσιεύτηκε στην Σκοπιά 15/10/1966 σ. 637-639.


Τα Έργα του τον Ακολουθούν **

«Και άκουσα φωνή από τον ουρανό να λέει: «Γράψε: Ευτυχισμένοι είναι οι νεκροί που πεθαίνουν σε ενότητα με τον Κύριο από τώρα και έπειτα. Ναι, λέει το πνεύμα, ας αναπαυτούν από τους κόπους τους, γιατί τα έργα τους πηγαίνουν μαζί τους». Αποκάλυψη 14:13

ΣΤΙΣ 8:50 π.μ. την Πέμπτη 28 Ιουλίου 1994, ο Γεώργιος Δ. Γάγκας ολοκλήρωσε την επίγεια πορεία του. Ήταν 98 χρονών. Ο Γεώργιος Γάγκας, που ήταν χρισμένος, υπηρετούσε ως μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά από τις 15 Οκτωβρίου 1971.

Όλοι όσοι ήξεραν προσωπικά τον αδελφό Γάγκα γνώριζαν την αγάπη του για τη δικαιοσύνη και το μίσος του για την πονηρία. Θυμούνται πολύ καλά τον τρόπο με τον οποίο περιέγραφε επανειλημμένα τον Σατανά ως αισχρό, τερατώδη, πονηρό, εξαχρειωμένο και ποταπό ψεύτη. Σε αντίθεση με αυτό, μιλούσε για τον Ιεχωβά ως στοργικό, καλό, συμπονετικό, τρυφερό και στοχαστικό Πατέρα. Πολλοί θυμούνται επίσης πόσο του άρεσε να κάνει Γραφικές ερωτήσεις. Σε οποιαδήποτε συζήτηση, δεν παρέλειπε να υποβάλλει ερωτήσεις—μερικές από αυτές απλές, άλλες πιο δύσκολες. Πράγματι, αγαπούσε την αλήθεια της Αγίας Γραφής.

Ο αδελφός Γάγκας βαφτίστηκε στις 15 Ιουλίου 1921. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στην ολοχρόνια διακονία κηρύγματος (σκαπανικό) το Μάρτιο του 1928. Επομένως, βρισκόταν στην ολοχρόνια υπηρεσία επί 66 χρόνια συνολικά. Έγινε μέλος του προσωπικού των κεντρικών γραφείων της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλιν στις 31 Οκτωβρίου 1928.

Ο αδελφός Γάγκας έδειξε με τις πράξεις του ότι αγαπούσε πράγματι τη ζωή, και μετέδιδε με θέρμη τη ‘γνώση του για τον Χριστό Ιησού’ σε άλλους. Θα μας λείψει, αλλά πόσο χαιρόμαστε που τώρα έχει λάβει την ουράνια ανταμοιβή του! Τώρα, ‘θα αναπαυτεί από τον κόπο του, διότι τα έργα του τον ακολουθούν’.—Αποκάλυψη 14:13, Νέα Διεθνής Μετάφραση (New International Version).

**Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην Σκοπιά 1/12/1994 σ. 31. 
***Ο αδελφός Γιώργος Γάγκας, ο οποίος υπηρέτησε στο Κυβερνών Σώμα επί πολλά χρόνια, έγραψε: «Όταν βρίσκομαι ανάμεσα [στο λαό του Θεού], αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου, μαζί με την οικογένειά μου, σε έναν πνευματικό παράδεισο». Νιώθετε και εσείς το ίδιο;
***Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στην Σκοπιά 15/3/2013 σ. 22. 

Την Κυριακή 24/9/2017, διεξήχθη με απόλυτη επιτυχία η 4^η Συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη γλώσσα Ρομανί, στο χώρο Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά, στη Μαλακάσα Αττικής. Οι παρευρεθέντες προέρχονταν από τις περιοχές Άνω Λιόσια, Ζεφύρι, Μέγαρα, Κόρινθο, Ζευγολατιό και Μεσολόγγι. Ο αριθμός των συμμετεχόντων έφτασε τους 437.


Το θέμα της Συνέλευσης ήταν «Μα Σταματίνεν τι κερέν ο Σωστός» δηλαδή «Μην Σταματάτε να κάνετε το σωστό». Το θέμα, όπως σε όλες τις Συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, στηριζόταν στην Αγία Γραφή  και το συγκεκριμένο προερχόταν από την Προς Γαλάτες επιστολή κεφάλαιο 6 και εδάφια 8-10.  


Οι ομιλίες ανέλυσαν το γιατί είναι δύσκολο σήμερα κάποιος να κάνει το σωστό σύμφωνα με την Γραφική αναφορά, τονίζοντας ότι η ατέλεια προϊόν της αμαρτίας ( Ρωμ. 5:12 ) είναι ένα σημαντικό στοιχείο το οποίο δυσκολεύει τον άνθρωπο να κάνει το καλό. Όμως η Αγία Γραφή δίνει πολύτιμες κατευθύνσεις και συμβουλές, ώστε  ο άνθρωπος ο οποίος ευαρεστείται σε αυτές να είναι ικανός για κάθε καλό έργο ( 2 Τιμόθεο 3:17 ).


Στο τελευταίο τμήμα του πρώτου μέρους της Συνέλευσης,  έλαβε χώρα και το βάφτισμα στο οποίο, αφού προηγήθηκε μια ομιλία η οποία υπενθύμιζε στους υποψήφιους τι σημαίνει κάποιος να προσφέρει  τη ζωή του στον Ιεχωβά,  συμβόλισαν την αφιέρωσή τους, τέσσερα άτομα. Άτομα τα οποία μετά από ενδελεχή έρευνα των Γραφών απέδειξαν στον εαυτό τους ότι η κατεύθυνση προς την ευτυχία προσδιορίζεται ΜΟΝΟ από την Αγία Γραφή. ( 2 Τιμόθεο 3:14 )


Αυτό φαίνεται και από τις εκπληκτικές αλλαγές που προκύπτουν, σε ανθρώπους της φυλής των Ρομά  οι οποίοι αποφασίζουν να ακολουθήσουν και να εφαρμόσουν στη ζωή τους, τις αρχές της Αγίας Γραφής, τονίζοντας το κοινωνικό έργο αναμόρφωσης  το οποίο γίνεται.


Οι αλλαγές είναι συγκλονιστικές και δείχνουν πραγματικά,  πώς το πνεύμα του Θεού, αυτή η ανυπολόγιστη, ακατανόητη και συγκλονιστική δύναμη μπορεί και επιφέρει τέτοιες αλλαγές σαν αυτές του πρώτου αιώνα, όταν οι μαθητές του Χριστού, την Πεντηκοστή μπόρεσαν να μιλήσουν σε διάφορες γλώσσες προκειμένου να μεταφέρουν τις διδασκαλίες του Ιησού και σε ανθρώπους οι οποίοι  δεν ήταν Ιουδαίοι. (Πράξεις 2:4).


Όλοι οι παρευρισκόμενοι Μπαλαμοί, δηλαδή Λευκοί και Ρομά χάρηκαν με την  όμορφη, ευχάριστη και εποικοδομητική συναναστροφή διευρύνοντας  τις γνωριμίες τους αλλά και απολαμβάνοντας την παρέα με τον επίσκοπο Περιοχής της EU ROM 1 και της συζύγου του καθ’όλη τη διάρκεια του διαλλείματος αλλά και του προγράμματος.


Όλοι ανυπομονούμε για την επόμενη Συνέλευσή μας που θα διεξαχθεί τον Μάρτιο του 2018, για να απολαύσουμε άλλη μία φορά το δώρο της οικογένειας του Θεού αλλά και για να αποδώσουμε δόξα στον εκπληκτικό Θεό όπως του αξίζει. (Αποκάλυψη 4:11).

Τι όμορφο! Κυριακή μεσημέρι με καλούς, ακριβούς φίλους μας στην όμορφη ταβέρνα του «Μπαρμπαδήμου» που βρίσκεται στην πλατεία Μπουρναζίου, στο Περιστέρι. Μαζί με τον Γιάννη, τον Κώστα την Τζίνα και τη Γεωργία...


Ο Γιάννης και η Τζίνα βρίσκονται σε διαρκή κίνηση στην Ευρώπη, εδώ και τρείς μήνες, στη χώρα μας είναι κανένα μήνα τώρα. Ζουν μόνιμα στο Βανκούβερ του Καναδά, φοβερά φιλόξενοι. Το ξέρουμε εκ πήρας.


Φροντίσαμε λίγο πριν την επιστροφή τους στον Καναδά να τους δούμε από κοντά και να έχουμε μαζί τους ένα γεύμα... Επιλέξαμε τον «Μπαρμπαδήμο». Και νομίζω καλά κάναμε. Άρεσε σε όλους, όπως και στα κορίτσια.


Την ίδια ακριβώς άποψη είχαν και τα αγόρια. Εδώ σε μια αναμνηστική φωτογραφία λίγο πριν φύγουμε, έξω από την ταμπέλα του μαγαζιού. Από αριστερά ο Γιάννης κι ο Κώστας, αδέλφια. Το χαρήκαμε...


Ο καιρός ήταν όμορφος, γλυκός... Είχε έναν καταπληκτικό ήλιο κι ένα ελαφρό αεράκι, ώστε το απολαύσαμε καθώς καθίσαμε έξω για το φαγητό μας. Μπήκαμε όμως και μέσα. Ο χώρος είναι υπέροχος. Η Τζίνα τρελάθηκε.


Οι καρέκλες με τα ονόματα αποτελούν ντεκόρ στη φωτογράφιση. Τα πραγματικά ονόματα είναι διαφορετικά. Σούλα, Γιάννα, Τζίνα... Αλλά ήταν όμορφες, ήταν αυτές που καθόμαστε για να φάμε...


Θυμάμαι τι όμορφα περάσαμε μαζί τους στο Βανκούβερ του Καναδά. Και σ' αυτό πέρα από τον τόπο οφείλετε και στην υπέροχη φιλοξενία του Γιάννη και της Τζίνας... Σε λίγη ώρα πετάνε για Καναδά. Ευχαριστούμε για την παρέα.

Έχεις την αίσθηση πως δεν αξίζεις πια, χάνεις την αυτοεκτίμηση σου. Καμιά δικαιολογία από αυτές που προβάλουν δεν είναι σε θέση να σε κάνεις να νιώσεις καλύτερα, επειδή, αυτό σου περνάνε, δεν είσαι πια χρήσιμος…


Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα τέτοιες δύσκολες ώρες από το αντιμετωπίσει ενωμένα η οικογένεια το πρόβλημα. Μια καλή κουβέντα, ενθάρρυνση και μια προσευχή στο Θεό μπορεί να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ της εταιρίας τον αποκαλούσε «Φανταστικό Φρεντ». Οι καινοτομίες του είχαν εξοικονομήσει στην εταιρία τεράστια ποσά τα έξι χρόνια που εργαζόταν εκεί. Όταν, λοιπόν, τον κάλεσαν στο γραφείο ενός ανώτερου διευθυντή, ο Φρεντ περίμενε αύξηση ή προαγωγή. Αντ’ αυτού όμως, εκείνος του είπε κοφτά: «Απολύεσαι».

Ο Φρεντ δεν πίστευε στα αφτιά του. Ο ίδιος λέει: «Έβγαζα αρκετά χρήματα και μου άρεσε πολύ η δουλειά μου, αλλά σε μια στιγμή ήρθαν τα πάνω κάτω». Όταν αργότερα είπε στη σύζυγό του, την Αντέλ, τι είχε συμβεί, έμεινε και εκείνη άναυδη. «Ένιωσα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου», θυμάται η Αντέλ. «“Τι θα κάνουμε τώρα;” σκέφτηκα».

Αυτό που συνέβη στον Φρεντ έχει συμβεί και σε εκατομμύρια άλλους. Εντούτοις, οι αριθμοί από μόνοι τους δεν αποκαλύπτουν τη συναισθηματική συντριβή που προκαλεί η ανεργία. Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση του Ραούλ, ενός μετανάστη από το Περού ο οποίος απολύθηκε έπειτα από 18 χρόνια εργασίας σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Άρχισε να ψάχνει για δουλειά, αλλά μάταια. «Επί 30 σχεδόν χρόνια, έβγαζα τα αναγκαία για την οικογένειά μου», λέει ο Ραούλ. «Όταν έγινε αυτό, ένιωσα αποτυχημένος ως άντρας».

Η εμπειρία του Ραούλ δείχνει παραστατικά κάτι που γνωρίζουν καλά όσοι μένουν άνεργοι: η απώλεια της εργασίας δεν δημιουργεί μόνο οικονομική πίεση. Πολλές φορές, πληγώνει την ίδια την υπόσταση του ατόμου. «Άρχισα να νιώθω άχρηστη», λέει η Ρενέ, της οποίας ο σύζυγος, ο Μάθιου, ήταν άνεργος πάνω από τρία χρόνια. «Αν δεν έχεις τίποτα, οι άνθρωποι σου φέρονται σαν να είσαι ένα τίποτα, και σε λίγο αρχίζεις και εσύ να θεωρείς τον εαυτό σου όπως σε θεωρούν εκείνοι».

Εκτός, όμως, από το συναισθηματικό κόστος, όλοι όσοι μπαίνουν στις τάξεις των ανέργων αντιμετωπίζουν ένα ακόμη πρόβλημα: πρέπει να ζουν με λιγότερα χρήματα. «Όταν είχαμε χρήματα, δεν σκεφτήκαμε ποτέ να κάνουμε περικοπές», λέει ο Φρεντ. «Αλλά από τη στιγμή που τα έξοδα παρέμεναν τα ίδια και εμείς δεν είχαμε δουλειά, η μοναδική μας επιλογή ήταν να απλοποιήσουμε τη ζωή μας».

Ενόσω ψάχνετε για δουλειά, χρειάζεται να τα βγάλετε πέρα με τη διανοητική και τη συναισθηματική ένταση που προκαλεί η ανεργία. Ίσως χρειαστεί επίσης να ζήσετε με λιγότερα χρήματα. Κατ’ αρχάς, ας εξετάσουμε δύο πρακτικά βήματα που μπορείτε να κάνετε για να αντεπεξέλθετε στη συναισθηματική πίεση.

“Μην Αγωνιάτε για το Αύριο”

Η Ρενέ είχε φτάσει στα όριά της. Επί τρία και πλέον χρόνια, ο σύζυγός της, ο Μάθιου, δεν είχε σταθερή δουλειά. «Κόντευα να εκραγώ», θυμάται η Ρενέ. «Η αβεβαιότητα για το αύριο με είχε εξαντλήσει!» Ο Μάθιου προσπάθησε να την καθησυχάσει υπενθυμίζοντάς της ότι ποτέ δεν τους έλειψαν τα αναγκαία. «Ναι, αλλά είσαι ακόμη χωρίς δουλειά!» του απάντησε εκείνη. «Χρειαζόμαστε εισόδημα!»

Η ΑΠΩΛΕΙΑ της εργασίας δημιουργεί αναπόφευκτα ανησυχία. Ο άνεργος αναρωτιέται: “Πόσο καιρό θα είμαι χωρίς δουλειά; Πώς θα τα βγάλουμε πέρα στο μεταξύ;”

Αν και είναι φυσικό να έχει κανείς αυτούς τους προβληματισμούς, ο Ιησούς Χριστός έδωσε μια ρεαλιστική συμβουλή που μπορεί να μετριάσει την ανησυχία: «Μην αγωνιάτε, λοιπόν, για το αύριο . . . Φτάνουν οι έγνοιες τής κάθε μέρας».—Ματθαίος 6:34, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα.

Εντοπίστε Τι Ακριβώς Φοβάστε

Ο Ιησούς δεν εννοούσε ότι πρέπει να ενεργούμε σαν να μην υπάρχει το πρόβλημα. Ωστόσο, το μόνο που μπορεί να κάνει η ανησυχία για το τι ενδέχεται να γίνει την αυριανή μέρα είναι να αυξάνει το συναισθηματικό βάρος της σημερινής. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα για τις ενδεχόμενες αυριανές εξελίξεις, καλές ή κακές. Μπορούμε, όμως, να λάβουμε μέτρα για να αντιμετωπίσουμε το παρόν.

Βέβαια, αυτό είναι εύκολο να το λες αλλά δύσκολο να το κάνεις. Η Ρεμπέκα, της οποίας ο σύζυγος έχασε τη δουλειά που έκανε 12 χρόνια, λέει: «Όταν βρίσκεσαι σε συναισθηματική φόρτιση, είναι δύσκολο να σκεφτείς λογικά. Έπρεπε, όμως, να το κάνουμε. Προσπαθούσα λοιπόν να ελέγχω τον εαυτό μου. Όταν διαπίστωσα πως οι χειρότεροι φόβοι μου δεν επαληθεύτηκαν, αντιλήφθηκα ότι η ανησυχία δεν ωφελεί σε τίποτα. Εστιάζοντας την προσοχή μας στο παρόν και στα προβλήματά του, αποβάλαμε κάθε είδους άγχος».

Αναρωτηθείτε: “Τι φοβάμαι περισσότερο; Πόσο πιθανό είναι να επαληθευτεί αυτός ο φόβος; Πόσες δυνάμεις ξοδεύω ανησυχώντας για το τι μπορεί να συμβεί ή να μη συμβεί;”

Μάθετε να Είστε Ικανοποιημένοι

Η άποψή μας μπορεί να επηρεάσει τα αισθήματά μας. Γι’ αυτό και η Αγία Γραφή συνιστά το εξής: «Έχοντας διατροφή, ενδύματα και στέγη, θα είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά». (1 Τιμόθεο 6:8) Για να είμαστε ικανοποιημένοι, πρέπει να περιορίζουμε τις επιθυμίες μας και να μένουμε ευχαριστημένοι όταν καλύπτονται οι καθημερινές μας ανάγκες. Αν αγωνίζεστε να ικανοποιήσετε την επιθυμία σας για περισσότερα, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να υποσκάψετε τις προσπάθειές σας για απλοποίηση της ζωής σας.—Μάρκος 4:19.

Η Ρενέ έμαθε να είναι ικανοποιημένη όταν είδε ρεαλιστικά την κατάστασή της. Η ίδια λέει: «Ποτέ δεν μείναμε χωρίς ρεύμα ή θέρμανση, ούτε βρεθήκαμε στο δρόμο. Ουσιαστικά, το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήμασταν συνηθισμένοι να ζούμε έτσι, και η ουτοπική μου επιθυμία να διατηρήσουμε τον προηγούμενο τρόπο ζωής μας ενέτεινε τη στενοχώρια μου».

Η Ρενέ αντιλήφθηκε σύντομα ότι η άποψή της και όχι οι περιστάσεις της ήταν αυτό που την έκανε να νιώθει ότι δεν άντεχε άλλο. «Έπρεπε να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα και να μη μένω στο πώς θα ήθελα εγώ να είναι τα πράγματα», λέει. «Από τη στιγμή που έμαθα να είμαι ικανοποιημένη με τις προμήθειες του Θεού για την κάθε μέρα, ήμουν πολύ πιο χαρούμενη».

Αναρωτηθείτε: “Καλύφτηκαν οι σημερινές μου ανάγκες; Αν ναι, μπορώ να αντιμετωπίζω την κάθε μέρα ξεχωριστά έχοντας την πεποίθηση ότι θα καλυφτούν και οι αυριανές;”

Η σωστή άποψη είναι το πρώτο βήμα για να αντεπεξέλθει κανείς στην πρόκληση του να ζει με λιγότερα χρήματα. Ποια πρακτικά βήματα όμως μπορείτε να κάνετε αν το εισόδημά σας έχει πληγεί από την ανεργία;

Η Επιμονή Ανταμείβεται!

Έπειτα από εβδομάδες άκαρπης αναζήτησης, ο Φρεντ ένιωσε πως όλες οι πόρτες ήταν κλειστές. «Ήταν όπως όταν περιμένεις στη στάση να έρθει κάποιος να σε πάρει αλλά δεν έρχεται κανείς», λέει ο ίδιος. Ο Φρεντ αποφάσισε να αναλάβει τον έλεγχο του μόνου πράγματος που μπορούσε να ελέγξει—των δικών του ενεργειών. Έστειλε βιογραφικό σε όλες τις εταιρίες για τις οποίες υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να χρειάζονται τις υπηρεσίες του. Πήγε σε όλες τις συνεντεύξεις και προετοιμάστηκε πολύ καλά για την καθεμιά, πεπεισμένος ότι «τα σχέδια του επιμελή οδηγούν αναμφίβολα σε όφελος». (Παροιμίες 21:5) Ο Φρεντ λέει: «Σε κάποια εταιρία, έδωσα δύο συνεντεύξεις σε ανώτερους διευθυντές οι οποίοι μου έκαναν σωστή “ανάκριση”». Η επιμονή του, όμως, ανταμείφθηκε. Τον προσέλαβαν!


Κάτι Σπουδαιότερο από το Εισόδημα

Τι είναι σπουδαιότερο—το ήθος σας ή το εισόδημά σας; Αναλογιστείτε δύο Γραφικές παροιμίες.

«Καλύτερος είναι αυτός που έχει λιγοστά υπάρχοντα αλλά περπατάει με ακεραιότητα παρά εκείνος που είναι στρεβλός στις οδούς του, έστω και πλούσιος».—Παροιμίες 28:6.

«Καλύτερα ένα πιάτο λαχανικά όπου υπάρχει αγάπη παρά ένας ταύρος θρεμμένος στο παχνί και συνάμα μίσος».—Παροιμίες 15:17.

Σαφώς, η ηθική ακεραιότητα και η αξία κάποιου δεν μειώνονται από την απώλεια εισοδήματος. Γι’ αυτό, όταν ο σύζυγος της Ρενέ έχασε την εργασία του, εκείνη είπε στα παιδιά της: «Πολλοί πατέρες έχουν εγκαταλείψει τις οικογένειές τους. Αλλά ο δικός σας είναι εδώ και σας φροντίζει. Ξέρετε πόσο σας αγαπάει και πώς σας έχει βοηθήσει σε όλα σας τα προβλήματα. Δεν θα μπορούσατε να έχετε καλύτερο πατέρα!»

Πώς να Ζείτε με Λιγότερα Χρήματα

ΓΙΑ να ζείτε με λιγότερα χρειάζεται προσεκτικός σχεδιασμός. Ο Ιησούς τόνισε πόσο αναγκαίο είναι αυτό θέτοντας το ερώτημα: «Ποιος από εσάς που θέλει να χτίσει πύργο δεν κάθεται πρώτα και υπολογίζει τη δαπάνη, προκειμένου να δει αν έχει αρκετά για να τον αποπερατώσει;» (Λουκάς 14:28, 29) Στο πνεύμα αυτής της αρχής, μπορείτε να “υπολογίσετε τη δαπάνη” που απαιτείται για να ζείτε εντός των δυνατοτήτων σας καταρτίζοντας προϋπολογισμό. Πώς γίνεται αυτό; Δοκιμάστε το εξής:

Όταν φέρνετε στο σπίτι τα όποια έσοδά σας, προσδιορίστε σε ξεχωριστές κατηγορίες συγκεκριμένα ποσά για την κάλυψη τωρινών ή μελλοντικών δαπανών. Καθώς οργανώνετε τις δαπάνες σας, θα μπορείτε να βλέπετε πού πηγαίνουν τα χρήματά σας και πόσα ξοδεύετε για πράγματα μη απαραίτητα. Αυτό θα σας βοηθήσει να αποφασίσετε τι περικοπές μπορείτε να κάνετε.

Για να καταρτίσετε έναν προϋπολογισμό που θα σας εξυπηρετεί, εφαρμόστε τις ακόλουθες εισηγήσεις.


Πολύ όμορφα και στοργικά η οργάνωση του Θεού μέσω των εντύπων της βοηθάει ουσιαστικά για να τα βγάλεις πέρα. Μια καλύτερη διαχείριση των χρημάτων είναι απαραίτητη προκειμένου να μην πάει ούτε ευρώ χαμένο.

Να Ψωνίζετε Έξυπνα

Όταν ο Ραούλ έχασε την εργασία του, η σύζυγός του, η Μπέρτα, άλλαξε τακτική στα ψώνια. «Έβλεπα πού υπήρχαν εκπτωτικά κουπόνια και προσφορές στο σούπερ μάρκετ για δύο προϊόντα στην τιμή του ενός», λέει η ίδια. Άλλες ιδέες:

● Να σχεδιάζετε το μενού της εβδομάδας ανάλογα με το τι είναι φτηνό εκείνες τις μέρες.

● Αντί να αγοράζετε συσκευασμένα γεύματα, να μαγειρεύετε μόνοι σας.

● Να αγοράζετε μεγαλύτερη ποσότητα από προϊόντα που είναι σε προσφορά ή είναι της εποχής.

● Να αγοράζετε μεγάλες συσκευασίες, αλλά μην το παρακάνετε με πράγματα που χαλάνε.

● Μειώστε τα έξοδα ένδυσης αγοράζοντας ποιοτικά ρούχα από βιοτεχνίες ή από «στοκ».

● Για τα ταξίδια σας να διαλέγετε μέρη που φημίζονται για τις χαμηλότερες τιμές τους, αν το συνολικό κόστος του ταξιδιού δεν θα είναι ασύμφορο.

● Να πηγαίνετε για ψώνια λιγότερο συχνά.

Να Γράφετε

«Έπρεπε να έχουμε προϋπολογισμό», λέει ο Φρεντ, «γι’ αυτό και κατέγραφα τι χρειαζόταν να πληρώσουμε αμέσως και πόσα θα χρειαζόμασταν για τον υπόλοιπο μήνα». Η σύζυγός του, η Αντέλ, προσθέτει: «Όταν πήγαινα στην αγορά, ήξερα ακριβώς πόσα μπορούσα να ξοδέψω. Μερικές φορές, όταν χρειαζόμουν κάτι για τα παιδιά ή για το σπίτι, κοίταζα τον προϋπολογισμό και σκεφτόμουν: “Δεν έχω χρήματα για αυτό. Πρέπει να περιμένουμε τον άλλον μήνα”. Ο γραπτός προϋπολογισμός μάς βοήθησε να τα βγάλουμε πέρα!»

Σκεφτείτε Πριν Αγοράσετε

Αποκτήστε τη συνήθεια να ρωτάτε τον εαυτό σας: “Το χρειάζομαι πραγματικά αυτό; Έχει όντως χαλάσει το παλιό ή θέλω απλώς κάτι καινούριο;” Αν πρόκειται για κάτι που χρησιμοποιείτε σπάνια, μήπως αρκεί απλώς να το νοικιάσετε; Ή, αν πιστεύετε ότι θα το χρησιμοποιείτε συχνά, μήπως θα σας εξυπηρετούσε εξίσου ένα καλό μεταχειρισμένο;

Μολονότι μερικά από τα παραπάνω μέτρα μπορεί να φαίνονται ασήμαντα, όλα μαζί προσθέτουν στο αποτέλεσμα! Η ουσία είναι ότι, αν συνηθίσετε να κάνετε οικονομία στα μικρά πράγματα, θα κάνετε το ίδιο και στις μεγάλες δαπάνες.

Να Είστε Επινοητικοί

Για να περικόψετε τα μη απαραίτητα, να είστε ευρηματικοί. Λόγου χάρη, η Αντέλ αφηγείται: «Είχαμε δύο αυτοκίνητα, αλλά γρήγορα πουλήσαμε το ένα και μοιραζόμασταν τις διαδρομές με άλλους. Για οικονομία στη βενζίνη, φροντίζαμε να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες δουλειές με μία διαδρομή. Ξοδεύαμε χρήματα μόνο για τα απαραίτητα». Ακολουθούν και άλλοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να δείξετε επινοητικότητα.

● Φτιάξτε δικό σας λαχανόκηπο.

● Να ακολουθείτε τις οδηγίες του κατασκευαστή για τη συντήρηση των συσκευών σας, γιατί έτσι μπορεί να παρατείνετε τη διάρκεια ζωής τους.

● Να αλλάζετε τα καλά σας ρούχα όταν έρχεστε στο σπίτι—αυτό θα τα διατηρήσει καινούρια περισσότερο καιρό.

Μην Απομονώνεστε!

Πολλοί που χάνουν την εργασία τους κλείνονται στον εαυτό τους και απομονώνονται. Αυτό όμως δεν συνέβη στην περίπτωση του Φρεντ, ο οποίος είχε τη στοργική συμπαράσταση της οικογένειάς του, περιλαμβανομένων και των ενήλικων παιδιών του. «Μάθαμε να μοιραζόμαστε πολλά ο ένας με τον άλλον, και αυτό μας ένωσε περισσότερο», λέει ο Φρεντ. «Όλοι λέγαμε μέσα μας: “Μαζί θα το περάσουμε”».

Ο Φρεντ ενισχυόταν επίσης από τους συγχριστιανούς του, τους οποίους συναντούσε τακτικά στις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αίθουσα Βασιλείας. «Στο τέλος της συνάθροισης, ένιωθα πάντα ενθαρρυμένος», λέει. «Όλοι έδειχναν πολλή καλοσύνη και ενδιαφέρον. Με τη βοήθεια και την παρηγοριά που μας πρόσφεραν, αντιληφθήκαμε ότι δεν ήμασταν μόνοι».—Ιωάννης 13:35.

Τα Οφέλη της Πίστης

Η ανεργία έχει δημιουργήσει εκατομμύρια θύματα που νιώθουν πικραμένα και προδομένα από τους εργοδότες τους. Ο Ραούλ, ο οποίος αναφέρθηκε πρωτύτερα, βίωσε δύο φορές την οδύνη της ξαφνικής απώλειας εργασίας—τη μία στην πατρίδα του, το Περού, και την άλλη στη Νέα Υόρκη. Τη δεύτερη φορά, κατέληξε στο συμπέρασμα: «Στο σημερινό κόσμο, δεν είναι εξασφαλισμένο απολύτως τίποτα». Επί μήνες, δεν έβρισκε εργασία. Τι τον βοήθησε να αντέξει; Ο ίδιος είπε: «Είχα αναπτύξει στενή φιλία με τον Θεό και διαπίστωσα ότι για να νιώθω πραγματική ασφάλεια έπρεπε απλώς να εμπιστεύομαι σε εκείνον».

Ο Ραούλ είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά και η μελέτη της Αγίας Γραφής τον βοήθησε να αναπτύξει ισχυρή πίστη σε έναν στοργικό ουράνιο Πατέρα, ο οποίος υπόσχεται: «Δεν πρόκειται να σε αφήσω ούτε πρόκειται να σε εγκαταλείψω». (Εβραίους 13:5) Τα πράγματα δεν ήταν εύκολα. «Προσευχόμασταν πάντοτε για τις βασικές μας ανάγκες και μάθαμε να είμαστε ευχαριστημένοι με όσα προμήθευε ο Θεός», λέει ο Ραούλ. Η σύζυγός του, η Μπέρτα, προσθέτει: «Μερικές φορές, ανησυχούσα πολύ για το αν θα έβρισκε δουλειά ο Ραούλ. Βλέπαμε όμως ότι ο Ιεχωβά απαντούσε στις προσευχές μας προμηθεύοντάς μας τα αναγκαία κάθε μέρα. Από μια άποψη, παρότι δεν είχαμε τόσα όσα προηγουμένως, η ζωή μας ήταν αρκετά πιο απλή».

Επειδή ο Φρεντ είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά, η μελέτη της Γραφής επηρέασε καθοριστικά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε την κατάστασή του. «Μερικές φορές, αναζητούμε το αίσθημα της ασφάλειας σε μια εργασία, σε μια θέση ή σε έναν τραπεζικό λογαριασμό», λέει ο ίδιος. «Έμαθα όμως ότι μόνο κοντά στον Ιεχωβά Θεό μπορούμε να είμαστε ασφαλείς, και ότι γνήσια ασφάλεια δίνει μόνο η φιλία μας μαζί του». «Προσευχόμασταν πάντοτε για τις βασικές μας ανάγκες και μάθαμε να είμαστε ευχαριστημένοι με όσα προμήθευε ο Θεός»

Κατάρτιση Προϋπολογισμού

(1) Καταγράψτε τα βασικά μηνιαία σας έξοδα. Κρατήστε αρχείο τού τι ξοδεύετε σε έναν μήνα για φαγητό, στέγη (ενοίκιο ή αποπληρωμή δανείου), λογαριασμούς του σπιτιού, έξοδα αυτοκινήτου και τα παρόμοια. Για τους ετήσιους λογαριασμούς, διαιρέστε το ποσό διά του 12 για να βρείτε το ποσό που χρειάζεστε μηνιαία.

(2) Χωρίστε τα έξοδα σε κατηγορίες: φαγητό, στέγη, έξοδα αυτοκινήτου και μετακινήσεων και ούτω καθεξής.

(3) Σκεφτείτε πόσα χρήματα πρέπει να μπαίνουν το μήνα στην κάθε κατηγορία. Για τους ετήσιους λογαριασμούς, “υπολογίστε” πόσα πρέπει να βάζετε στην άκρη κάθε μήνα.

(4) Καταγράψτε το συνολικό καθαρό εισόδημα των εργαζόμενων μελών της οικογένειας. Αφαιρέστε τα ποσά που χρειάζεστε για οφειλές, π.χ. φόρους. Συγκρίνετε το αποτέλεσμα με τα έξοδα.

(5) Να βάζετε κάθε μήνα στην άκρη όσα χρειάζεστε για την κάθε κατηγορία. Ένας απλός τρόπος για να το κάνετε αυτό αν χρησιμοποιείτε μετρητά είναι να έχετε αντίστοιχους φακέλους. Στη συνέχεια, να βάζετε σε τακτική βάση στον κάθε φάκελο τα ανάλογα χρήματα.

Προσοχή: Αν χρησιμοποιείτε πιστωτική κάρτα, να δείχνετε υπευθυνότητα! Πολλοί προϋπολογισμοί έχουν καταστραφεί από τον πειρασμό τού “αγοράστε τώρα, πληρώστε αργότερα”.

• Περιοδικό Ξύπνα Ιούλιος 2010 σελ. 3-9