Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Όλη αυτή την οικολογική καταστροφή την χαρακτηρίζει έγκλημα… Και δεν είναι μακριά από την αλήθεια. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν σέβονται στο περιβάλλον.


Η εφημερίδα ΑΥΓΗ ζητά να αποδοθούν ευθύνες στους υπαίτιους. Δεν έχει άδικο. Μόνο που, αντί να βάζει όλες αυτές τις κραυγές στον τίτλο δεν τα λένε τηλεφωνικά στους φίλους υπουργούς να κάνουν κάτι;


Εντυπωσιακός ο τίτλος της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ, αλλά χωρίς βάθος και ουσία. Άκου Ριβιέρα ο Σαρωνικός! Είπαμε, αλλά η υπερβολή έχει και όρια. Κι αυτό δυστυχώς στις εφημερίδες οι υπεύθυνοι δεν το αντιλαμβάνονται


Δημοσιογραφική επιτυχία η δημοσιοποίηση του πιστοποιητικού αξιοπλοΐας από το αρμόδιο υπουργείο. Ένα ζήτημα σοβαρό που μπαίνει είναι πως εκδίδονται αυτές οι άδειες. Μήπως πρέπει να ελεγχθούν όσοι έχουν βάλει τις υπογραφές τους;


Η επόμενη μέρα όπως καταγράφεται από το πρωτοσέλιδο της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Και ξαφνικά γίναμε όλοι… οικολόγοι. Όχι από συνείδηση, δυστυχώς, αλλά από ανάγκη για την επικαιρότητα. Λάθος προσέγγιση.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 16/09/2017

Μόλυνση του περιβάλλοντος. Συνηθισμένα πράγματα. Αλλά αυτή τη φορά δεν είναι κάτι απλό. Ολόκληρος ο Σαρωνικός ζει τα χειρότερα του.  Μαύρες ακόμα και οι ακτές της Γλυφάδας και της Πειραϊκής.

Ως μείζονος σημασίας βαρύ περιστατικό, που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χαρακτήρισε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, τη ρύπανση που προκάλεσε σε παράκτιες περιοχές η βύθιση του αγκυροβολημένου μικρού δεξαμενόπλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ» νοτιοδυτικά της Αταλάντης, γεμάτου με 2.570 τόνους καύσιμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες περισσότερα από 60 άτομα ιδιωτικού συνεργείου  επιχειρούν εντατικά στην παραλία του Παρασκευά στην Καστέλλα και στη θαλάσσια περιοχή μπροστά από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Στη μάχη της αντιρρύπανσης μπήκε και το δεξαμενόπλοιο «Αktea osrv» της εταιρείας Τεχνικής Προστασίας Περιβάλλοντος, ένα σκάφος με τεράστιες δυνατότητες απάντλησης πετρελαιοειδών. Σύμφωνα με στελέχη των εταιρειών αντιρρύπανσης, τα περιστατικά αντιμετωπίζονται σε όλα τα σημεία της ρύπανσης σε ικανοποιητικά επίπεδα.

Στην περιοχή του ναυαγίου ενισχύονται τα σκάφη του Λιμενικού που επιχειρούν επί τόπου, ενώ στην Σαλαμίνα, κατόπιν συνεννόησης του υπουργείου Ναυτιλίας με την πλοιοκτήτρια εταιρία, έχουν σταλεί επιπλέον βυτιοφόρα οχήματα, για να βοηθήσουν στην απορρύπανση των ακτών.

Από την πλευρά της εταιρεία «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» σε ανακοίνωση της εκφράζει την ειλικρινή λύπη της για την αδόκητη πρόκληση ναυαγίου του Δ/Ξ ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ και την εξ αυτού ακόλουθη μόλυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της παράκτιας περιοχής της Σαλαμίνας και δηλώνειτην αμέριστη συμπαράσταση της στους κατοίκους, τους επιχειρηματίες της περιοχής και τις τοπικές αρχές.

Από την πλευρά μας, δηλώνει, ότι «αμέσως μετά την βύθιση του πλοίου, που είναι τεράστιο πλήγμα για εμάς, το προσωπικό και τις οικογένειες μας, δόθηκαν εντολές στην ιδιωτική εταιρεία που ανέλαβε το έργο της απορρύπανσης , να πράξει ό,τι είναι ανθρωπίνως και τεχνικώς δυνατό, ώστε να καθαριστεί πλήρως η πληγείσα περιοχή. Έχουμε τις διαβεβαιώσεις ότι αυτό θα γίνει».

Η εταιρεία σημείωνε ότι «ήδη η διαρροή από το πλοίο έχει σταματήσει και συνεχίζονται οι προσπάθειες άντλησης του φορτίου, το οποίο θα μεταφορτωθεί σε άλλο πλοίο το οποίο ναύλωσε η εταιρεία μας για τον σκοπό αυτό, ώστε να διασφαλίσουμε ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα μελλοντικής διαρροής. Σε κάθε περίπτωση είμαστε και θα παραμείνουμε σε διαρκή επαφή με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες προκειμένου να αποκατασταθεί πλήρως το περιβάλλον.»

Σχετικά με τα αίτια του ναυαγίου υποστήριξε ότι «παρόλο που αντιλαμβανόμαστε πλήρως την αγωνία όλων να μάθουν τι ακριβώς συνέβη, ενημερώνουμε ότι οι αυτοψίες των δυτών και οι πραγματογνωμοσύνες από τις αρμόδιες αρχές/ οργανισμούς είναι σε εξέλιξη και μόνο όταν ολοκληρωθούν, θα είμαστε σε θέση να τα γνωρίζουμε. Έως τότε, το μόνο για το οποίο ως πλοιοκτήτρια μπορούμε να διαβεβαιώσουμε είναι ότι το πλοίο ήταν αξιόπλοο, τα πιστοποιητικά του ήταν εν ισχύ και είχε υποβληθεί σε όλους τους ελέγχους, όπως η κείμενη νομοθεσία απαιτεί. Επομένως κάθε «υποψία» που εκφράζεται από οιονδήποτε σχετικά με υποτιθέμενη μη καταλληλότητα του πλοίου να εκτελεί το έργο για το οποίο προοριζόταν είναι ψευδής, συκοφαντική και η εταιρεία επιφυλάσσεται των δικαιωμάτων της.»

Σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού εκφράζει μια διαφορετική άποψη και κάνει λόγο για «κινητή οικολογική βόμβα» αναφερόμενη στο «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ» χαρακτηρίζοντας το πλοίο «υπερήλικο, ανασφαλές και επικίνδυνο». Επιπλέον σημειώνει ότι υπήρξε τραγική καθυστέρηση και πρωτοφανής ανεπάρκεια των κρατικών αρχών στην αντιμετώπιση της θαλάσσιας οικολογικής καταστροφής στον Σαρωνικό»

Προφανώς η κατάσταση, είναι πολύ σοβαρή… Και πρόκειται για το Σαρωνικό που μόλις είχε συνέλθει από την επίσης περιβαλλοντική κακοποίηση του για πάρα πολλά χρόνια. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να αποδοθούν ευθύνες σε εκείνους που δεν σέβονται το περιβάλλον. Λογικό δεν ακούγεται;

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 16/7/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Παλιότερα πιο συχνά κάναμε περατζάδες "ηλεκτρονικές" από το χωριό Αναστασιά των Σερρών, το χωριό το φίλου μας Ηλία Θεολόγου που τον βλέπουμε εδώ να παίζει τη φλογέρα σε ένα υπέροχο αγροτικό τοπίο με φίλους να τον ακούν.


Ναι, η φιλοξενία είναι το καλό τους σημείο, του Ηλία και της γυναίκας του Κατερίνας... Τους αρέσει να είναι παρέα με φίλους, να μοιράζονται πράγματα και νιώθουν πολύ όμορφα σ' αυτή την κατάσταση. Κι εμείς έχουμε ανοιχτή πρόσκληση, αλλά βλέπεις η απόσταση από την Αθήνα είναι κάμποση...


Οι φωτογραφίες που παίρνει είναι μοναδικές. Τον βοηθάει βέβαια και το όμορφο φυσικό περιβάλλον, αλλά και η ζεστασιά των ανθρώπων που συνήθως βάζει μέσα στο κάδρο. Με πόση λαχτάρα θα θέλαμε να είμαστε σε ένα τέτοιο περιβάλλον, εμείς οι άνθρωποι της πόλης...


Ο Ηλίας έχει κάνει τη ζωή του ένα με τη φύση. Και εδώ που τα λέμε, καλά κάνει. Έχει περάσει πολλά στη ζωή του, εδώ και στη Γερμανία όπου έζησε αρκετά χρόνια και δημιούργησε μια περιουσία. Και φυσικά οι φίλοι του και φίλοι μας, ασχολούνται με αγροτικές δουλειές.


Σ' αυτό το τραπέζι που περιποιείται η Κατερίνα, ονειρευόμαστε να πιούμε κάποτε τον καφέ μας, παρέα με τον φίλο μου Ηλία και εκείνην. Αν το θέλει ο Ιεχωβά, μπορεί και να τα καταφέρουμε κάποια στιγμή. Μέχρι τότε, θα θαυμάζουμε τις ομορφιές που ετοιμάζει η Κατερίνα.


Εδώ η σύζυγος του Ηλία Κατερίνα με τη μαμά της. Κάπου έξω. Δεν ξέρουμε ακριβώς πού, αλλά τι σημασία έχει; Αυτό που μετρά είναι η αγάπη και η αυτάρκεια στην αγάπη που είναι φανερή στο πρόσωπα τους, όπως μπορούμε να διακρίνουμε στη φωτογραφία.


Η Αναστασιά είναι ορεινή. Καθόλου παράξενο, συχνά - πυκνά τώρα το φθινόπωρο ή λίγο αργότερα, το χειμώνα να συναντά κανείς τέτοια φυσικά φαινόμενα όμορφα. Ένα ουράνιο τόξο λίγο μετά τη βροχή, υπόσχεση και ελπίδα για τα καλύτερα που θα έρθουν.

Ο τίτλος και οι φωτογραφίες που κοσμούν το σημερινό δημοσίευμα δεν καταγράφουμε την πραγματικότητα. Οι μικρές αλεπούδες είναι συμβολικές… Το ζήτημα βέβαια είναι να αντιληφθούμε τη σοβαρότητα του προβλήματος.

«Πιάστε μας τις αλεπούδες, τις μικρές αλεπούδες που ρημάζουν τα αμπέλια, επειδή τα αμπέλια μας είναι ανθισμένα». Άσμα Ασμάτων 2:15

«Πιάστε μας τις αλεπούδες, τις μικρές αλεπούδες που ρημάζουν τα αμπέλια, επειδή τα αμπέλια μας είναι ανθισμένα». Καθώς προσευχόμουν και έκανα στοχασμούς σε αυτό το εδάφιο θυμήθηκα ένα σημείο από το προφητικό βιβλίο του Ιεζεκιήλ στο κεφάλαιο 13 και στα εδάφια 3-4 όπου εκεί αναφέρει: «Αυτό είπε ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά: «Αλίμονο στους ασύνετους προφήτες που βαδίζουν ακολουθώντας το δικό τους πνεύμα, ενώ δεν έχουν δει τίποτα! Σαν αλεπούδες στα ερημωμένα μέρη, έτσι έχουν γίνει οι προφήτες σου, Ισραήλ».

Γιατί, όμως, ο Ιεχωβά ταυτίζει τους ασύνετους προφήτες που βαδίζουν ακολουθώντας το δικό τους πνεύμα, ενώ δεν έχουν δει τίποτε, σαν αλεπούδες στα ερημωμένα μέρη; Ας σκεφτούμε για λίγο, σας παρακαλώ, κάποια χαρακτηριστικά από τις αλεπούδες για να κατανοήσουμε τι ακριβώς σημαίνει το εδάφιο αυτό.

Οι αλεπούδες είναι πανούργες, πονηρές, ύπουλες, επιτήδειες, μοχθηρές, κακόβουλες, επιβλαβείς, αδηφάγες, άπληστες, μανιώδεις, δόλιες, γεμάτες από ψευτιά, απάτη και προσποίηση και φυσικά μυρίζουν απαίσια. Δεν προξενεί λοιπόν εντύπωση το γεγονός ότι οι ασύνετοι προφήτες παρομοιάζονται με τις αλεπούδες στα ερημωμένα μέρη.

Στις μέρες μας όπου κι αν κοιτάξετε γύρω σας θα βρείτε παντού να υπάρχουν ψευδοδιδάσκαλοι και ψευδοπροφήτες, οι οποίοι προσπαθούν με λόγια που φαίνονται ότι είναι αληθινά και δίκαια και τα οποία λένε ότι τα στηρίζουν στην Αγία Γραφή, να παραπλανήσουν, να εξαπατήσουν, να καταστρέψουν, να σπείρουν αμφιβολία και αβεβαιότητα.

Λύκοι με ένδυμα προβάτου, άγγελοι φωτός που σαν τους Φαρισαίους της εποχής του Χριστού, και όχι μόνο, καταληστεύουν τα σπίτια των χηρών κάνοντας μεγάλες προσευχές, άνθρωποι που χρησιμοποιούν την ευσέβεια ως μέσον πλουτισμού αρνούμενοι, όμως, τη δύναμή της.

Αυτές όμως είναι οι μεγάλες αλεπούδες που εύκολα μπορούμε να τις διακρίνουμε, αν και όχι πάντοτε, διότι πρέπει να το παραδεχτούμε, ότι πολλές φορές μπαίνουμε στον πειρασμό, έχουμε την περιέργεια, και επειδή πιστεύουμε, πως ότι κι αν διαβάσουμε δεν πρόκειται να μας επηρεάσει γιατί έχουμε λίγα ή πολλά χρόνια στην αλήθεια, αφιερώνουμε χρόνο σε βιβλία, σε δημοσιεύματα ή σε ιστοσελίδες που μιλούν είτε για την οργάνωση του Ιεχωβά είτε για άλλα θέματα, με το πρόσχημα ότι θέλουμε να ενημερωθούμε και δεν καταλαβαίνουμε την φθοροποιά επίδραση που έχουν όλα αυτά στην πίστη μας την οποία διαβρώνουν χωρίς να μπορούμε να το καταλάβουμε.

Σκεφτείτε για λίγο σας παρακαλώ και δώστε ο καθένας στον εαυτό του απάντηση σε τούτο το ερώτημα: «Αν μπορούσαμε, αν είχαμε το δικαίωμα, να διαβάζουμε ότι εμείς επιθυμούμε με το πρόσχημα τάχα της ενημέρωσης, γιατί ο Ιεχωβά να θεσπίσει την ύπαρξη του πιστού και φρόνιμου δούλου που είναι ο μόνος που μπορεί να δώσει την πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό;

Και μη μου πείτε ότι παρά τις συχνές υπενθυμίσεις και παροτρύνσεις του πιστού και φρόνιμου δούλου δεν ενδίδουμε στον πειρασμό να ψάχνουμε νερό σε τόπους άνυδρους και τροφή σε τόπους έρημους;» Αδελφοί μου σας παρακαλώ θερμά τούτες τις τελευταίες ημέρες προσέξτε, προσέξτε, προσέξτε, τι διαβάζετε, που ψάχνετε, τι κοιτάζετε, διότι ο Διάβολος σαν ωρυόμενο Λιοντάρι ψάχνει απεγνωσμένα να βρει κάποιον να τον καταπιεί.

Θυμάμαι μια ιστορία από τους μύθους του Αισώπου που μιλάει τόσο παραστατικά για την αλεπού και το Λιοντάρι. Λέει, λοιπόν, ο μύθος ότι κάποτε ο Βασιλιάς της ζούγκλας, το Λιοντάρι, γέρασε και δεν μπορούσε πια να κυνηγήσει για να βρει την τροφή του. Φώναξε τότε την αλεπού και της είπε: «Θέλω να με βοηθήσεις να πιάσω και να φάω εκείνο το ελάφι».

Η αλεπού τότε το ρώτησε: «πως μπορώ να το καταφέρω αυτό;» Το Λιοντάρι της είπε: «είμαι σίγουρος πως εσύ θα βρεις τον τρόπο». Αφού, λοιπόν, σκέφτηκε η αλεπού, πλησίασε το ελάφι και του είπε: «με έστειλε ο βασιλιάς της ζούγκλας, το Λιοντάρι, το οποίο επειδή γέρασε αποφάσισε και διάλεξε να κάνει εσένα βασιλιά». Το ελάφι όταν το άκουσε αυτό, χωρίς να το πολυσκεφτεί, ακολούθησε την αλεπού στη σπηλιά όπου ήταν ξαπλωμένο το γέρικο Λιοντάρι.

Το Λιοντάρι αφού το ευχαρίστησε που αποδέχτηκε την πρόσκλησή του, το κάλεσε να πλησιάσει κοντά του για να του μιλήσει. Μόλις, όμως, το ελάφι πλησίασε κοντά, εκείνο άπλωσε τα νύχια για να το κατασπαράξει, όμως, την τελευταία στιγμή, το ελάφι ξέφυγε με λίγες μόνο αμυχές στο σώμα του και έτρεξε μακριά.

Το Λιοντάρι στενοχωρημένο και θυμωμένο ταυτόχρονα που δεν πέτυχε τον σκοπό του, κάλεσε και δεύτερη φορά την αλεπού για να της πει να προσπαθήσει πάλι να φέρει το ελάφι κοντά του. Η αλεπού του είπε πως δεν θα τα κατάφερνε τη φορά αυτή, όμως, το Λιοντάρι επέμεινε λέγοντάς της πως είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρει.

Πήγε, λοιπόν, πάλι η αλεπού να βρει το ελάφι, και όταν το συνάντησε του είπε: «Γιατί έτρεξες μακριά όταν το Λιοντάρι θέλησε να σου μιλήσει;» Εκείνο απάντησε: «φοβήθηκα ότι θα με κατασπαράξει και έφυγα». Τότε η πονηρή αλεπού του είπε: «Χαζούλη, δεν κατάλαβες ότι ήθελε το Λιοντάρι να σε τραβήξει κοντά του για να σου ψιθυρίσει στο αυτί όλα όσα σου χρειάζεται να γνωρίζεις για να γίνεις ο βασιλιάς της ζούγκλας;» Το αθώο και απρόσεκτο ελάφι, που δεν διδάχτηκε από το πάθημά του, πίστεψε τα λόγια της αλεπούς και πήγε πάλι στην σπηλιά που βρισκόταν το γέρικο Λιοντάρι. Τη συνέχεια δεν χρειάζεται να σας την πω· την έχετε ήδη καταλάβει.

Ο Διάβολος, ως Λιοντάρι που βρυχάται, μετέρχεται κάθε τρόπο να κάνει τα πόδια σας να ολισθήσουν και να σας βγάλει από την οδό που οδηγεί στην αιώνια ζωή με σκοπό να σας κατασπαράξει. Για το λόγο αυτό προσέξτε τι διαβάζετε, τι ακούτε, τι σκέπτεστε, τι κάνετε.

Ο Ιεχωβά μας έχεις χαρίσει μέσω του πιστού και φρόνιμου δούλου τόση τροφή και τόσο νερό ώστε δεν χρειάζεται με τις άσοφες και επιπόλαιες επιλογές μας να δηλητηριάζουμε την σκέψη μας και την καρδιά μας με ανυπολόγιστες πολλές φορές συνέπειες.

Υπάρχουν, όμως, και οι μικρές αλεπούδες, που ρημάζουν τα αμπέλια, επειδή τα αμπέλια μας είναι ανθισμένα. Οι μικρές αλεπούδες, που μοναδικό σκοπό έχουν να βλάψουν τη σχέση μας με τον Ιεχωβά και τους αδελφούς μας. Να ψυχράνουν την αγάπη μας, να βλάψουν τη διακονία μας, να σβήσουν σιγά - σιγά τη φλόγα που υπάρχει μέσα μας για τον Ιεχωβά, για την οργάνωσή Του, για τους αδελφούς μας, για το έργο κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας.

Οι μικρές αλεπούδες που μας παγιδεύουν χωρίς να το καταλάβουμε. Ποιες είναι, όμως, αυτές οι μικρές αλεπούδες; Εγωισμός, υπερηφάνεια, ζήλια, δυσπιστία, κριτικό πνεύμα, αντιλογία, συμβιβασμός, ακατάλληλη ψυχαγωγία, μικρότητες και μικροπρέπειες, κάποια ρίζα πικρίας, έλλειψη συγχωρητικού πνεύματος, αμέλεια, αδιαφορία, προφάσεις και δικαιολογίες, για να αναφέρω μόνο μερικές, που στενεύουν τον δεσμό της αγάπης μας, για τον Ιεχωβά και τους αδελφούς, στενεύουν την αγάπη που είναι ο σύνδεσμος της τελειότητας.

Εχθροί, που πολλές φορές τους θεωρούμε ασήμαντους χωρίς ισχύ και αξία, που κάνουν, όμως, ακριβώς για τον λόγο αυτό μεγαλύτερη ζημιά από τις μεγάλες αλεπούδες και καταστρέφουν την αγνότητα της καρδιάς μας, την απλότητα της σκέψης μας, το ταπεινό και αυτοθυσιαστικό μας πνεύμα, και τελικά κινδυνεύουμε να ψυχράνουν την αγάπη μας.

Και πιστέψτε με, συνεχώς θα αυξάνονται  και θα πολλαπλασιάζονται οι μικρές αλεπούδες όσο πλησιάζει το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων.

Θυμάστε, τι λέει το εδάφιο αυτό; «Πιάστε μας τις αλεπούδες, τις μικρές αλεπούδες που ρημάζουν τα αμπέλια, επειδή τα αμπέλια μας είναι ανθισμένα». Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε τη διατύπωση αυτού του εδαφίου: «πιάστε μας τις αλεπούδες».

Πολλές φορές, χρειάζεται ομαδικό πνεύμα και συνεργασία για να πιάσουμε τις μικρές αλεπούδες που ρημάζουν τα αμπέλια και κατατρώνε τον πνευματικό καρπό της ζωής μας ή της ζωής των αδελφών μας επειδή, τα αμπέλια αυτά είναι ανθισμένα.

Αν στη ζωή σας, ή στη ζωή των οικείων ή των αδελφών σας, υπάρχουν κάποιες από αυτές τις μικρές αλεπούδες, αν βλέπετε στη ζωή σας, στη ζωή των οικείων σας, ή στη ζωή των αδελφών σας σημάδια πνευματικής παρακμής, σήμερα, όχι αύριο, πιάστε αυτές τις μικρές αλεπούδες που ρημάζουν τα αμπέλια, και με τη βοήθεια του στοργικού μας πατέρα του Ιεχωβά Θεού, με τη βοήθεια και την οδηγία του πνεύματός Του του αγίου, με τη βοήθεια του πιστού και φρόνιμου δούλου, με τη βοήθεια των αδελφών μας των επισκόπων, των πρεσβυτέρων, των διακόνων, πιάστε αυτές τις μικρές αλεπούδες και πετάξτε τες έξω από τη ζωή σας, την οικογένειά σας, την εκκλησία σας.

Το μόνο που με βεβαιότητα θα συμβεί, αν δεν τις πετάξετε έγκαιρα, θα είναι πόνος καρδιάς και ζημιά, ίσως ανεπανόρθωτη, πνευματική. Τα αμπέλια σας είναι ανθισμένα, χρόνια και χρόνια αγωνίζεστε να μείνετε και να συνεχίσετε να βαδίζετε στον δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή. Μην αφήσετε το διάβολο ή τον κακό σας εαυτό στις μέρες τούτες του τέλους που ζούμε, να ρημάξει τον πνευματικό καρπό της ζωής σας που με τόσο κόπο και τόσες θυσίες αποκτήσατε.

«Πιάστε μας τις αλεπούδες, τις μικρές αλεπούδες που ρημάζουν τα αμπέλια, επειδή τα αμπέλια μας είναι ανθισμένα». Να έχετε μια ευλογημένη ημέρα στην παρουσία του γλυκού και στοργικού μας Πατέρα, του Ιεχωβά Θεού.

Με τα μάτια της διάνοια μας ας ανεβούμε λίγο πιο ψηλά από τη γη για αν δούμε σφαιρικά τα έργα των ανθρώπων. Βία, έγκλημα, πολέμους, πυρηνικές δοκιμασίες, καταστροφή της γης, αδικία, αδικία, αδικία…

Γιατί να συμβαίνουν τόσα άσχημα πράγματα; Υπάρχουν απαντήσεις. Ας δούμε τι λέει η Αγία Γραφή. Στο εδάφιο Αποκάλυψη 12:9 (Ρίχτηκε κάτω, λοιπόν, ο μεγάλος δράκοντας,+ το αρχικό φίδι,+ εκείνος που αποκαλείται Διάβολος+ και Σατανάς,+ ο οποίος παροδηγεί ολόκληρη την κατοικημένη γη·+ ρίχτηκε κάτω στη γη,+ και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του) αποκαλύπτεται η ταυτότητα του υπεύθυνου γι’ αυτή την κατάσταση. Και στο Εκκλησιαστής 8:9 (Όλα αυτά τα είδα και προσήλωσα την καρδιά μου σε κάθε έργο που γίνεται κάτω από τον ήλιο, τον καιρό κατά τον οποίο ο άνθρωπος εξουσιάζει τον άνθρωπο προς βλάβη του.) διακρίνουμε ότι δεν υπάρχει δίκαια εξουσία που να ασκείται από άνθρωπο.

Υπάρχουν όμως και καλά νέα. Και η Αγία Γραφή λέει τι πρόκειται να συμβεί. Μιλάει για έναν νέο κυβερνήτη. Στο εδάφιο Ιωάννης 18:37 (Και ο Πιλάτος τού είπε: «Είσαι, λοιπόν, βασιλιάς;» Ο Ιησούς απάντησε: «Εσύ ο ίδιος λες ότι είμαι βασιλιάς.+ Εγώ για αυτό έχω γεννηθεί και για αυτό έχω έρθει στον κόσμο, ώστε να δώσω μαρτυρία για την αλήθεια.+ Όποιος είναι με το μέρος της αλήθειας+ ακούει τη φωνή μου».+) Είναι ο διάλογος ανάμεσα στον Πιλάτο και τον Ιησού το βράδυ εκείνο που συνέλαβαν τον Ιησού.

Πρόκειται λοιπόν να γίνει αποκατάσταση των πραγμάτων στη γη ύστερα από την ανυπακουή των πρώτων γονιών μας. Πώς θα γίνει αυτό; Η Αγία Γραφή που γράφτηκε για τον Ιησού Χριστό λέει με λεπτομέρειες.

Ας δούμε μερικούς τομείς στους οποίους θα αλλάξει ριζικά τα πράγματα:

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Στο εδάφιο Ματθαίος 14: 19-21 (Έπειτα έδωσε εντολή στα πλήθη να πλαγιάσουν στο χορτάρι, πήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια και, σηκώνοντας τα μάτια του προς τον ουρανό, είπε μια ευλογία+ και, αφού έσπασε τα ψωμιά, τα μοίρασε στους μαθητές, οι δε μαθητές στα πλήθη.+ 20  Έφαγαν, λοιπόν, όλοι και χόρτασαν, και σήκωσαν το περίσσευμα από τα κομμάτια, δώδεκα καλάθια γεμάτα.+ 21  Και όμως εκείνοι που έφαγαν ήταν περίπου πέντε χιλιάδες άντρες εκτός από τις γυναίκες και τα μικρά παιδιά.+) βλέπουμε ότι ο Ιησούς έχει τη δυνατότητα να παρέχει άφθονη τροφή σε όλους τους κατοίκους της γης.

Κανείς δεν θα πεινά, κανείς δεν θα ψάχνει για σπίτι, θα υπάρχει εργασία για όλους, εργασία που θα δίνει χαρά και όχι άγχος…

ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ

Η μόλυνση της γης είναι κάτι που το ζούμε… Πυρηνικές δοκιμές από τη Βόρειο Κορέα με ότι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον. Ακόμη η ύπαρξη εμπορικών κολοσσών και η υπερεκμετάλλευση τους υπεδάφους χάριν της χωρίς όρια κερδοφορίας, είναι επίσης μια σημαντική καταστροφική επιρροή. Αναμενόμενα τα ακραία καιρικά φαινόμενα που καταστρέφουν ανθρώπινες ζωές.

Στο εδάφιο Αποκάλυψη 11:18 (Αλλά τα έθνη οργίστηκαν, και ήρθε η οργή σου και ο προσδιορισμένος καιρός για να κριθούν οι νεκροί και για να δώσεις την ανταμοιβή+ τους στους δούλους σου τους προφήτες+ και στους αγίους και σε εκείνους που φοβούνται το όνομά σου, τους μικρούς και τους μεγάλους,+ και για να καταστρέψεις+ εκείνους που καταστρέφουν τη γη».+) διαβάζουμε ότι Στη Βασιλεία ντου Θεού θα εξαλειφθεί κάθε άτομο που φέρεται στη γη με καταστροφικό τρόπο…

Και πως θα είναι η γη όταν θα ηρεμήσει από τις παρεμβάσεις των ανθρώπων; Θα απολαμβάνουμε τη φύση, τα ρυάκια και θα απολαμβάνουμε άφοβα τη συναναστροφή μας με τα άγρια ζώα…

Στο εδάφιο Μάρκος 4: 37-39 (Ξέσπασε, λοιπόν, μεγάλη και βίαιη ανεμοθύελλα, και τα κύματα έμπαιναν ορμητικά μέσα στο πλοιάριο, ώστε το πλοιάριο κόντευε να γεμίσει νερά.+ 38  Αλλά εκείνος ήταν στην πρύμνη και κοιμόταν πάνω σε ένα μαξιλάρι. Τον ξύπνησαν, λοιπόν, και του είπαν: «Δάσκαλε, δεν σε νοιάζει που χανόμαστε;»+ 39  Τότε εκείνος σηκώθηκε και επέπληξε τον άνεμο και είπε στη θάλασσα: «Σώπα! Ησύχασε!»+ Και ο άνεμος κόπασε και επικράτησε μεγάλη ηρεμία.+) διακρίνουμε πως ο κυβερνήτης Ιησούς μπορεί να ελέγχει αυτές τις δυνάμεις. Το έχει κάνει στο παρελθόν και μπορεί να το ξανακάνει…

ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

Πώς είναι σήμερα τα πράγματα, ξέρουμε πολύ καλά και νομίζω ότι θα ήταν υπερβολή να αναφερθούμε στο πλαίσιο μιας δημόσιας ομιλίας.

Ας δούμε τι λέει η Αγία Γραφή στο εδάφιο Ματθαίος 15:30 (Τότε τον πλησίασαν μεγάλα πλήθη που είχαν μαζί τους κουτσούς, κουλούς, τυφλούς, βουβούς και άλλους πολλούς, και τους έριξαν στα πόδια του, και εκείνος τους θεράπευσε·+). Δεν υπήρχε κανένα εμπόδιο ως προς της θεραπείες σε αυτόν τον κυβερνήτη

Και στο Μάρκος 5: 38-42 (Ήρθαν, λοιπόν, στο σπίτι του αρχισυνάγωγου, και είδε να γίνεται θόρυβος και ανθρώπους να κλαίνε και να βγάζουν πολλές γοερές κραυγές 39  και, αφού μπήκε μέσα, τους είπε: «Γιατί θορυβείτε και κλαίτε; Το παιδάκι δεν πέθανε αλλά κοιμάται».+ 40  Τότε άρχισαν να γελούν μαζί του με καταφρόνηση. Εκείνος όμως, αφού τους έβγαλε όλους έξω, πήρε τον πατέρα και τη μητέρα του μικρού παιδιού, και εκείνους που ήταν μαζί του, και μπήκε εκεί που ήταν το παιδάκι.+ 41  Και πιάνοντας το χέρι του μικρού παιδιού, της είπε: «Ταλιθά κούμι», το οποίο όταν μεταφράζεται σημαίνει: «Κορίτσι, σου λέω: Σήκω!»+ 42  Και ευθύς το κορίτσι σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει, γιατί ήταν δώδεκα χρονών. Και αμέσως αυτοί κυριεύτηκαν από χαρά και μεγάλη έκσταση.+) Μπορεί να επαναφέρει και να αποκαταστήσει τη ζωή.

ΑΣΦΑΛΕΙΑ – ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

Σκεφτείτε πώς θα είναι η γη όταν δεν θα κυριαρχείται πια από το πνεύμα του Σατανά του Διαβόλου… Και ας κρατήσουμε αυτά τα όμορφα συναισθήματα που περιγράφονται στο εδάφιο Κολοσσαείς 2:3 (Σε αυτόν είναι προσεκτικά αποκρυμμένοι όλοι οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσης.). Γνώση, τελειότητα, αθανασία… Διότι ο Κυβερνήτης μας ήταν δίπλα στον Ιεχωβά πολύ πριν γεννηθεί ο κόσμος..

Στα εδάφια Ησαΐας 9: 6,7 (Διότι παιδί γεννήθηκε σε εμάς,+ γιος δόθηκε σε εμάς·+ και η αρχοντική διακυβέρνηση θα είναι στον ώμο του.+ Και το όνομά του θα κληθεί Θαυμαστός Σύμβουλος,+ Κραταιός Θεός,+ Αιώνιος Πατέρας,+ Άρχοντας Ειρήνης.+ 7  Στην αφθονία της αρχοντικής διακυβέρνησης+ και στην ειρήνη δεν θα υπάρχει τέλος,+ πάνω στο θρόνο του Δαβίδ+ και πάνω στη βασιλεία του, για να την εδραιώσει+ και να τη στηρίξει με κρίση+ και με δικαιοσύνη,+ από τώρα μέχρι και στον αιώνα. Ο ζήλος του Ιεχωβά των στρατευμάτων θα το κάνει αυτό.+) βλέπουμε κι άλλα χαρακτηριστικά που έχουμε μεγάλη ανάγκη. Θα μας συμβουλεύει, ενώ θα έχει διαμορφώσει ένα ειρηνικό περιβάλλον.

Ο σεβασμός μας και η υπακοή μας σ’ αυτός τον κυβερνήτη είναι απόλυτη. Αυτή γνώση, τις ευλογίες, αυτά είναι που μεταφέρουμε στους ανθρώπους όταν δίνουμε μαρτυρία για τα καλά νέα. Τα εκτιμούν άραγε οι άνθρωποι; Όχι όλοι. Αλλά μήπως και την εποχή του Ιησού το εκτίμησαν;

Στο τελικό εδάφιο Ψαλμός 2: 12 (Οι βασιλιάδες της γης λαβαίνουν θέσεις+ Και οι ανώτεροι αξιωματούχοι έχουν συγκεντρωθεί σαν ένας άνθρωπος+ Εναντίον του Ιεχωβά+ και εναντίον του χρισμένου+ του,) Θέλουμε να είμαστε φίλοι μ’ αυτόν τον δίκαιο κυβερνήτη, να τον καλωσορίσουμε και να του δηλώσουμε την πιστότητα μας και την εμπιστοσύνη μας…

Αυτή είναι η εικόνα του σπιτιού μου στο Θραψανό πριν λίγες μέρες. Όχι δεν τις τραβήξαμε εμείς αυτές τις φωτογραφίες, επειδή απλά εμείς δεν πήγαμε το φετινό καλοκαίρι. Αν το θέλει ο Ιεχωβά ίσως τα καταφέρουμε να πάμε μια εβδομάδα τον χειμώνα...


Και γιατί θεωρούμε καλή αυτή την εικόνα; Διότι σύμφωνα με τα λόγια ανθρώπων που αγαπάμε τον χειμώνα, ιδιαίτερα στον χιονιά του φετινό Γενάρη οι βουκαμβίλιες δεν άντεξαν και ξεράθηκαν... Βλέπετε τα ξεράδια ακόμα πάνω στο ξύλο. Κάποτε όλα αυτά ήταν δροσερά, καταπράσινα.


Ευτυχώς η στεναχώρια μας δεν κράτησε πολύ, αν και ήμασταν αποφασισμένοι να τις ξαναβάλουμε στην ίδια θέση. Όμως η ίδια η φύση αναζωογονεί τον εαυτό της. Έτσι έχει  ορίσει ο Δημιουργός. Οι βαθιές ρίζες της ξαναέδωσαν νέα πράσινα κλαριά. Η ελπίδα είναι πάντα εδώ.


Θα χρειαστεί χρόνο για να ξαναγίνουν όπως ήταν. Το ξέρουμε. και έχουμε την υπομονή για αν τις περιμένουμε. Και θα είμαστε σε θέση να τις φροντίζουμε ώστε η ανάπτυξη τους να γίνει όσο πιο φυσιολογικά γίνεται. Είναι κάτι που μπορεί να γίνει. και θα γίνει.


Αυτή που πραγματικά αντέχει στο χρόνο είναι η τριανταφυλλιά της μητέρας μου. Άντεξε στον ασβέστη της οικοδομής και στο απότιστο χώμα για μερικά χρόνια, άντεξε και στο χιονιά. Παράδειγμα για μας να προσπαθούμε να αντέχουμε σε κάθε καιρό τις κακοτοπιές της ζωής.


Μπορούμε να πάρουμε ένα μάθημα από τις αντοχές αυτών των φυτών, της βουκαμβίλιας; Και βέβαια μπορούμε. Τότε που μπροστά μας ορθώνεται ένα τείχος και νομίζουμε ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα και καμιά σωτηρία πάντα θα υπάρχει μια χαραμάδα για να μπει φως στη ζωή μας.


Πόση χαρά μπορεί να δώσει στον άνθρωπο ένα τέτοιο απλό γεγονός; Μεγάλη για μας που αυτά τα φυτά τα τοποθετήσαμε εκεί στη συγκεκριμένη θέση με πολύ πολύ αγάπη. Ήταν κάτι παραπάνω για μας πέρα από το πράσινο που ομόρφαινε τον τοίχο μας...

«Και τα άλογά του αποδείχτηκαν ταχύτερα από λεοπαρδάλεις και αποδείχτηκαν αγριότερα από λύκους βραδινούς. Και τα άτια του έξυσαν το χώμα, και από μακριά έρχονται τα άτια τα δικά του. Πετούν σαν τον αετό που σπεύδει να φάει κάτι». Αββακούμ 1:8

Καθώς μελετούσα το Λόγο του Θεού και έκανα στοχασμούς στο 1ο κεφάλαιο του βιβλίου του προφήτη Αββακούμ αυτή η συγκεκριμένη έκφραση: «Και τα άλογά του αποδείχτηκαν ταχύτερα από λεοπαρδάλεις και αποδείχτηκαν αγριότερα από λύκους βραδινούς», συνεχώς επαναλαμβανόταν μέσα στο νου και την καρδιά μου· ειδικά η φράση: «αγριότερα από λύκους βραδινούς». 

Ο βραδινός λύκος, εξοργισμένος και εξαγριωμένος μετά από μια ολόκληρη ημέρα που δεν κατόρθωσε να βρει τίποτα για φαγητό, τώρα που άρχισε να σουρουπώνει θα γίνει πιο επικίνδυνος, πιο ανηλεής, πιο αδηφάγος, με διάθεση να αρπάξει ότι περισσότερο μπορεί για να καλύψει την απληστία και την πείνα του.

Έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία ότι αυτό το τρομακτικό πλάσμα που σκορπίζει μέσα μας αμφιβολίες και φόβους, που πολλές φορές συγχύζει το νου και την καρδιά μας, που με κάθε τρόπο προσπαθεί να μας κάνει να βρισκόμαστε σε διαμάχη με τους αδελφούς μας, με τους οικείους μας, με τους συνεργάτες μας, με τους συνανθρώπους μας, με τον ίδιο μας τον εαυτό, ακόμα και με τον Ιεχωβά, έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία ότι αυτό το τρομακτικό πλάσμα δεν είναι άλλος από τον Σατανά το διάβολο, δεν είναι άλλοι από τους ψευδοδιδασκάλους, από όπου κι αν αυτοί προέρχονται, και ίσως, συγχωρέστε με για την τόλμη μου, πολλές φορές από τον ίδιο τον κακό μας εαυτό;

Τη στιγμή εκείνη είναι που γεννιούνται σκέψεις σαν κι αυτές μέσα στην καρδιά μας, σκέψεις που ηχούν τόσο έντονα στα αυτιά μας: «Πού είναι τώρα ο Ιεχωβά ο Θεός σου;» «Πού είναι τώρα ο Ιεχωβά ο Θεός σου;» Πόσο ανόητοι και άπληστοι γινόμαστε μερικές φορές, όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, γεμίζοντας τη σκέψη μας και την καρδιά μας με τις δηλητηριασμένες τροφές και τις ανέσεις που ο κόσμος του Σατανά μας προσφέρει νομίζοντας ότι θα έχουμε ευρυχωρία και ευημερία, κι όταν κάποια στιγμή καταλάβουμε ποιο δρόμο είχαμε πάρει διαπιστώνουμε με πόνο και λύπη, πόσο άδεια, πόσο κούφια, πόσο κενή περιεχομένου ήταν η ζωή μας. Κι όλα αυτά που νομίζαμε ότι μας πρόσφεραν κάποια άνεση, τώρα έγιναν αιτία πίκρας, στενοχωρίας και ανείπωτου πόνου. 

Ο Μεγάλος Ποιμένας, ο Ιεχωβά Θεός, μας προτρέπει να θανατώσουμε αυτούς άγριους βραδινούς λύκους τώρα, χωρίς δισταγμό, χωρίς καθυστέρηση, όσο είναι νωρίς, πριν προξενήσουν ζημιά στη ζωή μας, ειδικά όσο βλέπουμε να πλησιάζει η ημέρα, επειδή γνωρίζει ο Διάβολος ότι έχει λίγο καιρό, και θα γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνος, ολοένα και πιο αιμοβόρος εκείνος και τα όργανά του.

Πώς νομίζετε ότι θα συμπεριφερθούν οι βραδινοί άγριοι και πεινασμένοι λύκοι, όταν στα προβατάκια του κοπαδιού του Ιεχωβά έρθουν ημέρες συννεφιασμένες και σκοτεινές και ο ήλιος φαίνεται να έχει χαθεί; Όταν η απελπισία και ο φόβος κυριεύσουν την καρδιά μου; Ευκαιρία θα βρουν, γιατί αυτή την ευκαιρία περιμένουν, να σπεύσουν να σκίσουν και να καταβροχθίσουν τη ζωή μας. Δεν θα επιτεθούν στον χριστιανό μόνο στις ηλιόλουστες ημέρες της πίστης, αλλά κυρίως στο σκοτάδι των ψυχικών συγκρούσεων, των φόβων και των αμφιβολιών, θα πέσουν επάνω του να τον καταβροχθίσουν.

Οι ψεύτικοι δάσκαλοι, οι ψευδοπροφήτες που κυνηγούν με λαχτάρα και αγωνία την πολύτιμη ζωή σας, καταβροχθίζουν τους ανθρώπους κάτω από τα ψεύτικα και απατηλά ενδύματά τους, και είναι τόσο επικίνδυνοι και απεχθείς, ίσως και περισσότερο επικίνδυνοι και περισσότερο απεχθείς, από τους άγριους βραδινούς λύκους. Το σκοτάδι είναι το στοιχείο τους, η απάτη είναι ο χαρακτήρας τους, η καταστροφή είναι το τέλος τους. 

Κινδυνεύουμε  περισσότερο από αυτούς που φορούν ένδυμα προβάτου. Ευλογημένος είναι εκείνος που φυλάσσεται από αυτούς, επειδή χιλιάδες γίνονται θήραμα των άγριων βραδινών λύκων όταν τους αφήσουμε να εισβάλλουν, στη δική μας ζωή ή στη ζωή της εκκλησίας μας.

Ας προσέχουμε τι διαβάζουμε, τι σκεπτόμαστε, τι επιδιώκουμε, σε τι αποβλέπουμε σε κάθε στιγμή της ζωής μας και ας εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά και στην πιστή Του οργάνωση, μελετώντας και στοχαζόμενοι όλα όσα με τόση φροντίδα, με τόση αγάπη, με τόση στοργή, με τόση ειλικρίνεια, με τόση ανιδιοτέλεια, με τόση υπομονή και επιμονή, ετοιμάζουν για εμάς οι αδελφοί μας, την κατάλληλη και πάντοτε επίκαιρη πνευματική τροφή κι ας προσευχόμαστε ημέρα και νύχτα για αυτούς.

Και όπως τα πρόβατα ξαπλώνουν στο πράσινο χορτάρι για να ξεκουραστούν και να απολαύσουν την τροφή τους, γιατί γνωρίζουν ότι ο ποιμένας τους αγρυπνεί για εκείνα, έτσι κι εμάς, τα μικρά και ταπεινά Του προβατάκια, ο Ιεχωβά Θεός, ο Μεγάλος ποιμένας μας καλεί να θυμόμαστε τα τόσο όμορφα λόγια που έγραψε στον 23ο Ψαλμό ο Δαβίδ: 

«Ο Ιεχωβά είναι ο Ποιμένας μου. Δεν θα μου λείψει τίποτα. Σε χλοερά βοσκοτόπια με βάζει να ξαπλώσω· Με φέρνει σε τόπους ανάπαυσης με άφθονα νερά. Αναζωογονεί την ψυχή μου. Με οδηγεί στα μονοπάτια της δικαιοσύνης για χάρη του ονόματός του. Αν και περπατώ σε κοιλάδα βαθιάς σκιάς, Δεν φοβάμαι κανένα κακό, Γιατί εσύ είσαι μαζί μου· Το ραβδί σου και το μπαστούνι σου, αυτά με παρηγορούν. Ετοιμάζεις μπροστά μου τραπέζι, ενώπιον εκείνων που μου δείχνουν εχθρότητα. Με λάδι άλειψες το κεφάλι μου· Το ποτήρι μου είναι καλογεμισμένο. Ασφαλώς, αγαθότητα και στοργική καλοσύνη θα με ακολουθούν όλες τις ημέρες της ζωής μου· Και θα κατοικώ στον οίκο του Ιεχωβά σε μακρότητα ημερών»

Θα έρθει κάποια ημέρα αδελφοί μου, δεν αργεί, που ο λύκος θα κατοικεί μαζί με το αρνί, σε μια παραδεισένια γη όπου εκεί δεν θα υπάρχουν πια οι άγριοι βραδινοί λύκοι. Ας συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά Θεό να μας φυλάξει ώστε να συνεχίσουμε να βαδίζουμε με ασφάλεια στο δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή μέχρι την τελευταία μας πνοή, μέχρι το ύστατο χτύπο της καρδιάς μας, μέχρι το τελευταίο ανοιγόκλεισμα των ματιών μας. Να έχετε μια ευλογημένη ημέρα στην παρουσία του στοργικού μας πατέρα, του Ιεχωβά Θεού!