Οι Άγριοι Βραδινοί λύκοι. Ας μην τους αφήνουμε να μπουν στη ζωή μας... Είναι επικίνδυνοι!

«Και τα άλογά του αποδείχτηκαν ταχύτερα από λεοπαρδάλεις και αποδείχτηκαν αγριότερα από λύκους βραδινούς. Και τα άτια του έξυσαν το χώμα, και από μακριά έρχονται τα άτια τα δικά του. Πετούν σαν τον αετό που σπεύδει να φάει κάτι». Αββακούμ 1:8

Καθώς μελετούσα το Λόγο του Θεού και έκανα στοχασμούς στο 1ο κεφάλαιο του βιβλίου του προφήτη Αββακούμ αυτή η συγκεκριμένη έκφραση: «Και τα άλογά του αποδείχτηκαν ταχύτερα από λεοπαρδάλεις και αποδείχτηκαν αγριότερα από λύκους βραδινούς», συνεχώς επαναλαμβανόταν μέσα στο νου και την καρδιά μου· ειδικά η φράση: «αγριότερα από λύκους βραδινούς». 

Ο βραδινός λύκος, εξοργισμένος και εξαγριωμένος μετά από μια ολόκληρη ημέρα που δεν κατόρθωσε να βρει τίποτα για φαγητό, τώρα που άρχισε να σουρουπώνει θα γίνει πιο επικίνδυνος, πιο ανηλεής, πιο αδηφάγος, με διάθεση να αρπάξει ότι περισσότερο μπορεί για να καλύψει την απληστία και την πείνα του.

Έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία ότι αυτό το τρομακτικό πλάσμα που σκορπίζει μέσα μας αμφιβολίες και φόβους, που πολλές φορές συγχύζει το νου και την καρδιά μας, που με κάθε τρόπο προσπαθεί να μας κάνει να βρισκόμαστε σε διαμάχη με τους αδελφούς μας, με τους οικείους μας, με τους συνεργάτες μας, με τους συνανθρώπους μας, με τον ίδιο μας τον εαυτό, ακόμα και με τον Ιεχωβά, έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία ότι αυτό το τρομακτικό πλάσμα δεν είναι άλλος από τον Σατανά το διάβολο, δεν είναι άλλοι από τους ψευδοδιδασκάλους, από όπου κι αν αυτοί προέρχονται, και ίσως, συγχωρέστε με για την τόλμη μου, πολλές φορές από τον ίδιο τον κακό μας εαυτό;

Τη στιγμή εκείνη είναι που γεννιούνται σκέψεις σαν κι αυτές μέσα στην καρδιά μας, σκέψεις που ηχούν τόσο έντονα στα αυτιά μας: «Πού είναι τώρα ο Ιεχωβά ο Θεός σου;» «Πού είναι τώρα ο Ιεχωβά ο Θεός σου;» Πόσο ανόητοι και άπληστοι γινόμαστε μερικές φορές, όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, γεμίζοντας τη σκέψη μας και την καρδιά μας με τις δηλητηριασμένες τροφές και τις ανέσεις που ο κόσμος του Σατανά μας προσφέρει νομίζοντας ότι θα έχουμε ευρυχωρία και ευημερία, κι όταν κάποια στιγμή καταλάβουμε ποιο δρόμο είχαμε πάρει διαπιστώνουμε με πόνο και λύπη, πόσο άδεια, πόσο κούφια, πόσο κενή περιεχομένου ήταν η ζωή μας. Κι όλα αυτά που νομίζαμε ότι μας πρόσφεραν κάποια άνεση, τώρα έγιναν αιτία πίκρας, στενοχωρίας και ανείπωτου πόνου. 

Ο Μεγάλος Ποιμένας, ο Ιεχωβά Θεός, μας προτρέπει να θανατώσουμε αυτούς άγριους βραδινούς λύκους τώρα, χωρίς δισταγμό, χωρίς καθυστέρηση, όσο είναι νωρίς, πριν προξενήσουν ζημιά στη ζωή μας, ειδικά όσο βλέπουμε να πλησιάζει η ημέρα, επειδή γνωρίζει ο Διάβολος ότι έχει λίγο καιρό, και θα γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνος, ολοένα και πιο αιμοβόρος εκείνος και τα όργανά του.

Πώς νομίζετε ότι θα συμπεριφερθούν οι βραδινοί άγριοι και πεινασμένοι λύκοι, όταν στα προβατάκια του κοπαδιού του Ιεχωβά έρθουν ημέρες συννεφιασμένες και σκοτεινές και ο ήλιος φαίνεται να έχει χαθεί; Όταν η απελπισία και ο φόβος κυριεύσουν την καρδιά μου; Ευκαιρία θα βρουν, γιατί αυτή την ευκαιρία περιμένουν, να σπεύσουν να σκίσουν και να καταβροχθίσουν τη ζωή μας. Δεν θα επιτεθούν στον χριστιανό μόνο στις ηλιόλουστες ημέρες της πίστης, αλλά κυρίως στο σκοτάδι των ψυχικών συγκρούσεων, των φόβων και των αμφιβολιών, θα πέσουν επάνω του να τον καταβροχθίσουν.

Οι ψεύτικοι δάσκαλοι, οι ψευδοπροφήτες που κυνηγούν με λαχτάρα και αγωνία την πολύτιμη ζωή σας, καταβροχθίζουν τους ανθρώπους κάτω από τα ψεύτικα και απατηλά ενδύματά τους, και είναι τόσο επικίνδυνοι και απεχθείς, ίσως και περισσότερο επικίνδυνοι και περισσότερο απεχθείς, από τους άγριους βραδινούς λύκους. Το σκοτάδι είναι το στοιχείο τους, η απάτη είναι ο χαρακτήρας τους, η καταστροφή είναι το τέλος τους. 

Κινδυνεύουμε  περισσότερο από αυτούς που φορούν ένδυμα προβάτου. Ευλογημένος είναι εκείνος που φυλάσσεται από αυτούς, επειδή χιλιάδες γίνονται θήραμα των άγριων βραδινών λύκων όταν τους αφήσουμε να εισβάλλουν, στη δική μας ζωή ή στη ζωή της εκκλησίας μας.

Ας προσέχουμε τι διαβάζουμε, τι σκεπτόμαστε, τι επιδιώκουμε, σε τι αποβλέπουμε σε κάθε στιγμή της ζωής μας και ας εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά και στην πιστή Του οργάνωση, μελετώντας και στοχαζόμενοι όλα όσα με τόση φροντίδα, με τόση αγάπη, με τόση στοργή, με τόση ειλικρίνεια, με τόση ανιδιοτέλεια, με τόση υπομονή και επιμονή, ετοιμάζουν για εμάς οι αδελφοί μας, την κατάλληλη και πάντοτε επίκαιρη πνευματική τροφή κι ας προσευχόμαστε ημέρα και νύχτα για αυτούς.

Και όπως τα πρόβατα ξαπλώνουν στο πράσινο χορτάρι για να ξεκουραστούν και να απολαύσουν την τροφή τους, γιατί γνωρίζουν ότι ο ποιμένας τους αγρυπνεί για εκείνα, έτσι κι εμάς, τα μικρά και ταπεινά Του προβατάκια, ο Ιεχωβά Θεός, ο Μεγάλος ποιμένας μας καλεί να θυμόμαστε τα τόσο όμορφα λόγια που έγραψε στον 23ο Ψαλμό ο Δαβίδ: 

«Ο Ιεχωβά είναι ο Ποιμένας μου. Δεν θα μου λείψει τίποτα. Σε χλοερά βοσκοτόπια με βάζει να ξαπλώσω· Με φέρνει σε τόπους ανάπαυσης με άφθονα νερά. Αναζωογονεί την ψυχή μου. Με οδηγεί στα μονοπάτια της δικαιοσύνης για χάρη του ονόματός του. Αν και περπατώ σε κοιλάδα βαθιάς σκιάς, Δεν φοβάμαι κανένα κακό, Γιατί εσύ είσαι μαζί μου· Το ραβδί σου και το μπαστούνι σου, αυτά με παρηγορούν. Ετοιμάζεις μπροστά μου τραπέζι, ενώπιον εκείνων που μου δείχνουν εχθρότητα. Με λάδι άλειψες το κεφάλι μου· Το ποτήρι μου είναι καλογεμισμένο. Ασφαλώς, αγαθότητα και στοργική καλοσύνη θα με ακολουθούν όλες τις ημέρες της ζωής μου· Και θα κατοικώ στον οίκο του Ιεχωβά σε μακρότητα ημερών»

Θα έρθει κάποια ημέρα αδελφοί μου, δεν αργεί, που ο λύκος θα κατοικεί μαζί με το αρνί, σε μια παραδεισένια γη όπου εκεί δεν θα υπάρχουν πια οι άγριοι βραδινοί λύκοι. Ας συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά Θεό να μας φυλάξει ώστε να συνεχίσουμε να βαδίζουμε με ασφάλεια στο δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή μέχρι την τελευταία μας πνοή, μέχρι το ύστατο χτύπο της καρδιάς μας, μέχρι το τελευταίο ανοιγόκλεισμα των ματιών μας. Να έχετε μια ευλογημένη ημέρα στην παρουσία του στοργικού μας πατέρα, του Ιεχωβά Θεού!