Από πού να πρωτοπροστατευτείς και πώς; Εύκολα μπορεί κανείς να πέσει θύμα γι’ αυτό καλό είναι είμαστε πιο προσεκτικοί στην επικοινωνία μας, είτε μέσω κινητού τηλεφώνου, είτε μέσω οποιουδήποτε άλλου μέσου…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/10/2017

Όχι δεν σας μιλήσω εγώ για τον νέο «άθλο» της κυβέρνησης που δίνει τη δυνατότητα σε 15χρονα παιδιά να καθορίζουν την ταυτότητα φύλου τους, ούτε θα σταθώ στη συνήθη κοκορομαχία της Βουλής, μακριά και έξω από τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων…

Εγώ θα σταθώ σήμερα σε μια ομάδα απατεώνων που εντόπισε η αστυνομία και που ως τώρα έχουν πέσει θύματα τους πολλοί, ιδιαίτερα άνθρωποι της τρίτης ηλικίας που δεν κατέχουν καλά το… άθλημα με τα κινητά τηλέφωνα. Βλέπεις, τα νέας γενιάς τηλέφωνα είναι πια κανονικά κομπιούτερ, όποτε εγκυμονούν τους ίδιους ακριβώς κινδύνους με το σταθερό υπολογιστή.

Εδώ όμως πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό. Οι απατεώνες στέλνουν απλά SMS. Κι έτσι μπορούν να απευθυνθούν σε κάθε τύπο τηλεφώνων, ακόμα κι αυτά τα παλιά, απλά τηλέφωνα που μόνο μιλάς ή στέλνεις SMS μηνύματα.

Ας δούμε πώς έχει το πράγμα: Την προσοχή των πολιτών εφιστά η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για κλήσεις και μηνύματα κινητής τηλεφωνίας από αριθμούς του εξωτερικού. Έτσι, με σκοπό να εξαπατήσουν τους πολίτες προσπαθούν επιτήδειοι, με κλήσεις και μηνύματα κινητής τηλεφωνίας (SMS) από άγνωστους τηλεφωνικούς αριθμούς του εξωτερικού.

Πρόκειται για αναπάντητες - ανεπιθύμητες τηλεφωνικές κλήσεις (SPAM), από άγνωστους αριθμούς υψηλής χρέωσης του εξωτερικού, οι οποίες πραγματοποιούνται κατά κανόνα μεταμεσονύχτιες ώρες, ώστε να εμφανίζονται σκόπιμα ως αναπάντητες.

Σύμφωνα με καταγγελίες, συνδρομητές κινητής τηλεφωνίας έχουν λάβει αναπάντητες κλήσεις προερχόμενες από Βοσνία - Ερζεγοβίνη και Μαλδίβες, με κωδικούς κλήσης 00387 και 00960, αντίστοιχα.

Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος συνιστά στους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σε περίπτωση που λάβουν τέτοιου είδους κλήσεις και μηνύματα, ώστε να αποφύγουν οικονομική εξαπάτησή τους. Δεν χρειάζεται να σπεύδουν να τηλεφωνήσουν πίσω για να δουν ποιος τους κάλεσε, όταν ο αριθμός με μια πρώτη ματιά είναι ύποπτος, λόγω των πολλών αριθμών…

Συμβουλεύει λοιπόν να μην πραγματοποιούν εξερχόμενες κλήσεις στους άγνωστους αυτούς διεθνείς αριθμούς, από τους οποίους δέχονται τις αναπάντητες-ανεπιθύμητες κλήσεις και να μην καλούν στον αριθμό του αποστολέα του μηνύματος (SMS), αλλά και να το διαγράφουν αμέσως, αφού και στις δύο περιπτώσεις ενδέχεται να υπάρχουν υψηλές χρεώσεις.

Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος υπενθυμίζει στους πολίτες ότι μπορούν να επικοινωνούν, ανώνυμα ή επώνυμα μαζί της, προκειμένου να παρέχουν πληροφορίες ή να καταγγέλλουν παράνομες ή επίμεμπτες πράξεις ή δραστηριότητες που τελούνται μέσω Διαδικτύου, στα ακόλουθα στοιχεία επικοινωνίας: Τηλεφωνικά: 11188. Στέλνοντας e-mail στο:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Μέσω της εφαρμογής (application) για smartphones: FEELSAFE E-COMMERCE. Ακόμα και μέσω twitter: @CyberAlertGR

Θα σταματήσουν, άραγε, όλοι αυτοί οι απατεώνες να ψάχνουν να βρουν τρόπους, προκειμένου να βρίσκουν θύματα; Όχι, διότι αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε. Αυτή είναι η κοινωνία, δομημένη πάνω σε σαθρές βάσεις χωρίς μέλλον και προοπτική. Όσες μεμονωμένες ενέργειες, από ανεξάρτητες αρχές κι αν γίνουν, σίγουρα δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά.

Είναι απαραίτητη και η δική μας συμμετοχή ως προς το να μην είμαστε τελικά τόσο αφελείς και εύπιστοι σε ότι μηνύματα λαβαίνουμε στο κινητό μας ή σε ότι μας λένε στο τηλέφωνο ή στο δρόμο. Έχουμε τη δυνατότητα στοιχειωδώς ψύχραιμα να ελέγξουμε αν έτσι έχουν τα πράγματα και να λειτουργήσουμε αναλόγως.

Το ζήτημα βέβαια είναι να προλάβουμε το κακό πριν καν αυτό συμβεί. Το αντίθετο, το να τρέχουμε δηλαδή προκειμένου να επουλώσουμε μια πληγή, είναι ότι χειρότερο μπορεί να προκύψει και ενέχει σοβαρούς κινδύνους τόσο για μας, όσο και για το οικογενειακό μας περιβάλλον.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 14/10/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
• Δείτε κι αυτά ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ από την ειδησεογραφία… Μέχρι και βιβλίο έγραψαν, δείτε ΕΔΩ.

Ένα πολύ επίκαιρο άρθρο δημοσιευμένο από το 2007 στο περιοδικό ΞΥΠΝΑ φέρνουμε σήμερα στην επιφάνεια για να αντιληφθούμε πού βρισκόμαστε στο ρεύμα του χρόνου… Αυτό ήταν το εξώφυλλο που είχε. Πολύ όμορφη και στοχαστική εικονογράφηση.


Και στις εσωτερικές σελίδες μ’ αυτή την εικονογράφηση ξεκινάει… Με μια πρώτη ματιά βλέπει κανείς όλα τα κακά που μπορεί να υποστεί σ’ αυτό τον κόσμο… Και όλοι μας πια κινδυνεύουμε. Ούτε μπορούμε να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην αστυνομία.


Στο διαδίκτυο κι αν ανθούν οι απάτες… Άνθρωποι εύπιστοι και καλής πίστης μπορούν να πέσουν εύκολα θύματα. Γι’ αυτό καλό είναι να προσέχουμε, διπλά. Σε ποιες σελίδες πάμε, τι βλέπουμε και πώς αυτά μπορεί να μας επηρεάσουν… Προβληματισμοί.

«Η ΑΠΑΤΗ υπάρχει παντού», λέει ο Ντέιβιντ Κάλαχαν, ο οποίος έγραψε το βιβλίο Ο Πολιτισμός της Απάτης (The Cheating Culture), που εκδόθηκε πρόσφατα. Μεταξύ άλλων πραγμάτων που συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, αναφέρεται στην «απάτη από μαθητές λυκείου και φοιτητές», στην «πειρατεία» που παρατηρείται στη μουσική και στις κινηματογραφικές ταινίες, στην «κλοπή στο χώρο εργασίας», στις «τεράστιες απάτες στον κλάδο της υγείας», καθώς και στη χρήση στεροειδών στον αθλητισμό, και καταλήγει ως εξής: «Προσθέστε και τις κάθε είδους ηθικές και νομικές παραβάσεις, και τότε αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχει ηθική κρίση σοβαρών διαστάσεων».

Η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) ανέφερε ότι ο τυφώνας Κατρίνα, ο οποίος έπληξε τις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του 2005, «προξένησε μια από τις πιο ασυνήθιστες εκδηλώσεις απάτης, μηχανορραφιών και κραυγαλέας γραφειοκρατικής κακοδιαχείρισης στη σύγχρονη ιστορία». Κάποια γερουσιαστής των ΗΠΑ δήλωσε: «Η χονδροειδής απάτη, η θρασύτητα των μηχανορραφιών, η έκταση της σπατάλης—όλα αυτά σε αφήνουν εμβρόντητο».

Ομολογουμένως, εξακολουθούν να υπάρχουν παραδείγματα ανιδιοτελούς ανθρώπινης καλοσύνης. (Πράξεις 27:3· 28:2) Αλλά πολύ συχνά ακούμε: «Πώς θα ωφεληθώ εγώ; Τι θα κερδίσω εγώ από αυτό;» Η στάση εγωπρωτισμού και συμφεροντολογίας φαίνεται πως έχει γίνει ο κανόνας.

Στο παρελθόν, η ιδιοτελής και χονδροειδής ανηθικότητα έχει θεωρηθεί ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στην κατάρρευση πολιτισμών, όπως ήταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μήπως αυτό που συμβαίνει τώρα προμηνύει κάτι ακόμη πιο σημαντικό; Επηρεάζονται άραγε τώρα όλα τα μέρη του κόσμου από “την αύξηση της ανομίας”, η οποία, όπως προλέγει η Αγία Γραφή, θα χαρακτήριζε το τέλος ολόκληρου αυτού του συστήματος πραγμάτων;—Ματθαίος 24:3-8, 12-14· 2 Τιμόθεο 3:1-5.

Η Παρακμή Παγκοσμίως

Στις 22 Ιουνίου 2006, η εφημερίδα Άφρικα Νιους (Africa News), σε άρθρο της για μια «συνάντηση εργασίας με θέμα τη σεξουαλική κακοποίηση και την πορνογραφία» στις φτωχογειτονιές σε ένα τμήμα της Ουγκάντας, έλεγε ότι «η παραμέληση από μέρους των γονέων ευθύνεται για την αύξηση της πορνείας και της χρήσης ναρκωτικών στην περιοχή». Η εφημερίδα ανέφερε: «Ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Προστασίας Παιδιών και Οικογένειας στο Αστυνομικό Τμήμα του Καουέμπε, κ. Νταμπάντζι Σαλόνγκο, είπε ότι τα ποσοστά παιδικής κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας είχαν αυξηθεί τρομακτικά».

Σύμφωνα με έναν γιατρό στην Ινδία, «η κοινωνία χάνει τα πολιτιστικά της αγκυροβόλια». Μια σκηνοθέτρια στο ίδιο μέρος είπε ότι «η αυξημένη χρήση ναρκωτικών σε συνδυασμό με την εντεινόμενη σεξουαλική ασυδοσία αποτελούν άλλη μία ένδειξη ότι η Ινδία βυθίζεται στην “ασωτία της Δύσης”».

Ο Χου Πέιτσενγκ, γενικός γραμματέας του Συλλόγου Σεξολογίας της Κίνας με έδρα το Πεκίνο, τόνισε: «Παλιότερα στην κοινωνία, είχαμε την αίσθηση του ορθού και του εσφαλμένου. Τώρα, μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε». Ένα άρθρο στο περιοδικό Η Κίνα Σήμερα (China Today) το έθεσε ως εξής: «Η κοινωνία γίνεται ολοένα και πιο ανεκτική στις εξωσυζυγικές σχέσεις».

«Φαίνεται ότι ο καθένας γδύνεται και χρησιμοποιεί το σεξ για να πουλήσει τα προϊόντα του», παρατήρησε πρόσφατα η αγγλική εφημερίδα Γιόρκσερ Ποστ (Yorkshire Post). «Μέχρι πριν από σχεδόν μία γενιά, τέτοιες πράξεις θα είχαν προκαλέσει σοβαρό ηθικό σκάνδαλο. Σήμερα, δεχόμαστε έναν καταιγισμό σεξουαλικών εικόνων από οπουδήποτε θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, και η πορνογραφία έχει . . . ριζώσει για τα καλά στην κοινωνία μας». Η εφημερίδα πρόσθεσε: «Ύλη [αναγνωσμάτων και θεαμάτων] η οποία κάποτε θεωρούνταν ασφαλής μόνο για κοινό ηλικίας άνω των 18 ετών αποτελεί τώρα συχνά κύριο θέαμα για όλη την οικογένεια και, όπως αναφέρουν οι αντιμαχόμενοι την πορνογραφία, συνήθως στοχεύει άμεσα στα παιδιά».

Το Περιοδικό της Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times Magazine) ανέφερε: «[Μερικοί έφηβοι] μιλούν για [τις σεξουαλικές εμπειρίες τους] τόσο άνετα όσο αν συζητούσαν για το τι θα φάνε το μεσημέρι». Το περιοδικό Τουίνς Νιους (Tweens News), «ο οδηγός των γονέων για παιδιά 8 ως 12 ετών», σχολίασε: «Με τον παιδικό γραφικό χαρακτήρα του, κάποιο κοριτσάκι είχε γράψει το εξής συνταρακτικό μήνυμα: “Η μαμά μου με πιέζει να βγω ραντεβού με αγόρια και να κάνουμε σεξ. Είμαι μόλις 12 χρονών . . . βοηθήστε με!”»

Πώς άλλαξαν οι καιροί! Η εφημερίδα του Καναδά Τορόντο Σταρ (Toronto Star) ανέφερε ότι, μέχρι πρόσφατα, «η ιδέα και μόνο της ελεύθερης συμβίωσης ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους ή λεσβίες αποτελούσε σοβαρό ηθικό σκάνδαλο». Ωστόσο, η Μπάρμπαρα Φρίμεν, καθηγήτρια κοινωνικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κάρλτον της Οτάβα, παρατηρεί: «Οι άνθρωποι λένε τώρα: “Η ιδιωτική ζωή είναι προσωπικό ζήτημα. Δεν θέλουμε παρεμβάσεις άλλων”».

Είναι ολοφάνερο ότι, τις περασμένες λίγες δεκαετίες, οι ηθικές αξίες εκφυλίστηκαν με ραγδαίο ρυθμό σε πολλά μέρη παγκοσμίως. Τι έχει οδηγήσει σε αυτές τις ριζικές αλλαγές; Τι πιστεύετε εσείς προσωπικά για αυτές; Επίσης, τι δείχνουν οι αλλαγές για το μέλλον;

Όταν η Ηθική Παρήκμασε Συνταρακτικά

ΠΟΤΕ θα λέγατε ότι άρχισε η συνταρακτική ηθική παρακμή; Στη διάρκεια της δικής σας ζωής ή της ζωής των μεγαλύτερων σε ηλικία συγγενών ή φίλων σας; Μερικοί λένε ότι ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος ξέσπασε το 1914, μας εισήγαγε σε μια εποχή πρωτόγνωρης ηθικής εξαθλίωσης. Ο καθηγητής ιστορίας Ρόμπερτ Βολ έγραψε στο βιβλίο του Η Γενιά του 1914 (The Generation of 1914): «Εκείνοι που επέζησαν από τον πόλεμο ποτέ δεν μπόρεσαν να απαλλαχτούν από την πεποίθηση ότι ένας κόσμος είχε τελειώσει και ένας άλλος είχε αρχίσει τον Αύγουστο του 1914».

«Παντού, τα πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς—που βρίσκονταν ήδη σε παρακμή—κατέρρευσαν», λέει ο ιστορικός Νόρμαν Κάντορ. «Αν οι πολιτικοί και οι στρατηγοί είχαν μεταχειριστεί τους εκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονταν υπό τη φροντίδα τους σαν ζώα που οδηγούνταν στη σφαγή, τότε ποιοι κανόνες θρησκείας ή ηθικής θα μπορούσαν πλέον να εμποδίσουν τους ανθρώπους να μεταχειρίζονται ο ένας τον άλλον με την αγριότητα των θηρίων της ζούγκλας; . . . Η σφαγή του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου [1914-1918] κατέστησε εντελώς ευτελή την αξία της ανθρώπινης ζωής».

Στο αναλυτικό του έργο Το Περίγραμμα της Ιστορίας (The Outline of History), ο Άγγλος ιστορικός Χ. Τζ. Γουέλς επισήμανε ότι μετά την αποδοχή της θεωρίας της εξέλιξης «επακολούθησε πραγματική ηθική εξαχρείωση». Γιατί; Μερικοί είχαν την άποψη ότι ο άνθρωπος είναι απλώς μια ανώτερη μορφή ζώου. Ο Γουέλς, ο οποίος υποστήριζε την εξέλιξη, έγραψε το 1920: «Ο άνθρωπος, αποφάνθηκαν, είναι κοινωνικό ζώο όπως ο ινδικός κυνηγετικός σκύλος . . . Έκριναν, λοιπόν, σωστό ότι οι μεγάλοι σκύλοι της ανθρώπινης αγέλης πρέπει να εκφοβίζουν και να καθυποτάσσουν».

Πράγματι, σύμφωνα με την επισήμανση του Κάντορ, ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος οδήγησε στην κατάρρευση της αίσθησης των ανθρώπων περί ηθικής. Όπως εξήγησε ο ίδιος: «Η μεγαλύτερη γενιά αμφισβητήθηκε πλήρως στο καθετί—στην πολιτική, στο ντύσιμο, στα σεξουαλικά της ήθη». Οι εκκλησίες, οι οποίες διέφθειραν τις Χριστιανικές διδασκαλίες αποδεχόμενες τη θεωρία της εξέλιξης και υποστηρίζοντας τις εμπόλεμες πλευρές, συνέβαλαν τα μέγιστα στην ηθική παρακμή. Ο Βρετανός ταξίαρχος Φρανκ Κρόουζιερ έγραψε: «Οι Χριστιανικές Εκκλησίες είναι οι καλύτεροι δημιουργοί της αιμοδιψίας, και εμείς τις χρησιμοποιήσαμε ανεπιφύλακτα».

Απόρριψη του Κώδικα Ηθικής

Τη δεκαετία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο—τη λεγόμενη Οργιώδη Δεκαετία του 1920—οι παλιές αξίες και οι ηθικοί φραγμοί παραμερίστηκαν και αντικαταστάθηκαν από την άποψη ότι «όλα επιτρέπονται». Ο ιστορικός Φρέντερικ Λιούις Άλεν σχολιάζει: «Η δεκαετία μετά τον πόλεμο μπορεί κατάλληλα να ονομαστεί η Δεκαετία των Κακών Τρόπων. . . . Μαζί με την παλιά τάξη πραγμάτων είχε χαθεί ένα σύνολο αξιών το οποίο είχε δώσει πλούτο και νόημα στη ζωή, και δεν βρίσκονταν εύκολα υποκατάστατες αξίες».

Η Μεγάλη Οικονομική Κρίση που επηρέασε τον κόσμο τη δεκαετία του 1930 προσγείωσε πολλούς στην πραγματικότητα, βυθίζοντάς τους στην απόλυτη φτώχεια. Ωστόσο, στο τέλος εκείνης της δεκαετίας, ο κόσμος είχε εμπλακεί σε έναν άλλον, ακόμη πιο ερημωτικό, πόλεμο—το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύντομα τα έθνη άρχισαν να κατασκευάζουν τρομακτικά όπλα καταστροφής, βγάζοντας μεν τον κόσμο από την Οικονομική Κρίση, αλλά βυθίζοντάς τον σε παθήματα και φρίκη που ξεπερνούσαν την ανθρώπινη φαντασία. Μέχρι το τέλος του πολέμου, εκατοντάδες πόλεις είχαν γίνει ερείπια. Δύο από αυτές, στην Ιαπωνία, ισοπεδώθηκαν—η καθεμιά τους από μία και μόνο ατομική βόμβα! Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν σε άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης. Συνολικά, ο πόλεμος αφαίρεσε τη ζωή περίπου 50 εκατομμυρίων αντρών, γυναικών και παιδιών.

Στη διάρκεια των φρικαλέων συνθηκών του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, οι άνθρωποι, αντί να προσκολληθούν στους παλιούς παραδοσιακούς κανόνες ευπρέπειας, υιοθέτησαν το δικό τους κώδικα συμπεριφοράς. Το βιβλίο Έρωτας, Σεξ και Πόλεμος—Μεταβαλλόμενες Αξίες, 1939-1945 (Love, Sex and War—Changing Values, 1939-45) ανέφερε: «Στη διάρκεια [του πολέμου] φαινόταν ότι οι σεξουαλικοί φραγμοί είχαν καταργηθεί, καθώς η παραδοσιακή ανοχή στο πεδίο της μάχης εισχώρησε στο “μέτωπο” του σπιτιού. . . . Το μένος και η έξαψη του πολέμου δεν άργησαν να διαβρώσουν τους ηθικούς φραγμούς, και η ζωή σε πολλά σπίτια φαινόταν τόσο φτηνή και βραχύβια όσο και η ζωή στο πεδίο της μάχης».

Η συνεχής απειλή του θανάτου ενέτεινε τη λαχτάρα των ανθρώπων για συναισθηματικές σχέσεις, έστω και εφήμερες. Μια Βρετανίδα νοικοκυρά, θέλοντας να δικαιολογήσει τη σεξουαλική ανεκτικότητα εκείνων των τραγικών ετών, είπε: «Δεν ήμασταν στ’ αλήθεια ανήθικοι, αλλά βρισκόμασταν σε πόλεμο». Ένας Αμερικανός στρατιώτης παραδέχτηκε: «Σύμφωνα με τα πρότυπα των περισσότερων ανθρώπων, ήμασταν ανήθικοι, αλλά ήμασταν νέοι και μπορεί να πεθαίναμε την επόμενη μέρα».

Πολλοί επιζώντες αυτού του πολέμου υπέφεραν ως αποτέλεσμα της φρίκης που είδαν με τα μάτια τους. Ακόμη και σήμερα, μερικοί, περιλαμβανομένων και ατόμων που τότε ήταν παιδιά, υποφέρουν από εικόνες του παρελθόντος, από το αίσθημα ότι η τραυματική εμπειρία επαναλαμβάνεται. Πολλοί έχασαν την πίστη τους και, μαζί με αυτήν, την ηθική τους πυξίδα. Χωρίς σεβασμό για οποιαδήποτε μορφή εξουσίας η οποία μπορεί να θέτει κανόνες ως προς το ορθό και το εσφαλμένο, οι άνθρωποι άρχισαν να βλέπουν το καθετί ως σχετικό.

Νέα Κοινωνικά Πρότυπα

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δημοσιεύτηκαν μελέτες γύρω από την ανθρώπινη σεξουαλική συμπεριφορά. Μια τέτοια μελέτη που έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1940 ήταν η Έκθεση Κίνσι, το περιεχόμενο της οποίας ξεπέρασε τις 800 σελίδες. Ως αποτέλεσμα, πολλοί άρχισαν να μιλούν ανοιχτά για τα σεξουαλικά θέματα, τα οποία στο παρελθόν δεν συζητιούνταν τόσο ευρέως. Αν και τα στοιχεία που περιέχονταν σε αυτή την έκθεση σχετικά με εκείνους που επιδίδονταν σε ομοφυλοφιλική και άλλου είδους σεξουαλικά αποκλίνουσα συμπεριφορά αναγνωρίστηκαν αργότερα ως υπερβολικά, η μελέτη έφερε στο φως τη συνταρακτική ηθική παρακμή που σημειώθηκε μετά τον πόλεμο.

Για κάποιο διάστημα, καταβάλλονταν προσπάθειες να διατηρηθεί η αίσθηση της ευπρέπειας. Λόγου χάρη, στο ραδιόφωνο, στις κινηματογραφικές ταινίες και στην τηλεόραση, το ανήθικο περιεχόμενο λογοκρινόταν. Αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ. Ο Γουίλιαμ Μπένετ, πρώην υπουργός παιδείας των ΗΠΑ, εξήγησε: «Τη δεκαετία του 1960, όμως, η Αμερική βρέθηκε σε μια απότομη και αδιάκοπη κατηφόρα που οδηγούσε στην απώλεια του πολιτισμού». Και αυτό αντικατοπτρίστηκε σε πολλές άλλες χώρες. Γιατί επιταχύνθηκε η ηθική παρακμή τη δεκαετία του 1960;

Εκείνη τη δεκαετία εμφανίστηκε, σχεδόν ταυτόχρονα, το κίνημα απελευθέρωσης των γυναικών και η σεξουαλική επανάσταση με την αποκαλούμενη νέα ηθική της. Επίσης, παρασκευάστηκαν αποτελεσματικά χάπια για τον έλεγχο των γεννήσεων. Όταν οι άνθρωποι μπορούσαν να απολαμβάνουν το σεξ χωρίς το φόβο της εγκυμοσύνης, τότε έγινε διαδεδομένος ο «ελεύθερος έρωτας», δηλαδή οι «σεξουαλικές σχέσεις χωρίς καμία δέσμευση από τις δύο πλευρές».

Συγχρόνως, ο τύπος, οι κινηματογραφικές ταινίες και η τηλεόραση χαλάρωσαν τον ηθικό τους κώδικα. Αργότερα, ο Ζμπίγκνιεβ Μπρεζίνσκι, πρώην επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, είπε σχετικά με τις αξίες που παρουσιάζονται στην τηλεόραση: «Εκθειάζουν ολοφάνερα την προσωπική ικανοποίηση, προβάλλουν ως κάτι το φυσιολογικό την ωμή βία και την κτηνωδία [και] προωθούν την αχαλίνωτη σεξουαλική συμπεριφορά».

Από τη δεκαετία του 1970, οι συσκευές βίντεο είχαν ήδη αρχίσει να γίνονται δημοφιλείς. Μέσα στον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού τους, οι άνθρωποι μπορούσαν τώρα να βλέπουν ανήθικα θεάματα με σεξουαλικά απερίφραστο περιεχόμενο, τα οποία ποτέ δεν θα έβλεπαν στον κινηματογράφο, σε δημόσια θέα. Πιο πρόσφατα, μέσω του Ιντερνέτ, οποιοσδήποτε διαθέτει κομπιούτερ, σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, μπορεί να έχει πρόσβαση σε πορνογραφία του αισχίστου είδους.

Οι συνέπειες είναι τρομακτικές από πολλές απόψεις. «Πριν από δέκα χρόνια», είπε πρόσφατα ένας φύλακας κάποιου σωφρονιστικού ιδρύματος των ΗΠΑ, «όταν έρχονταν εδώ παιδιά του δρόμου, μπορούσα να μιλάω μαζί τους για το τι είναι σωστό και τι λάθος. Αλλά τα παιδιά που έρχονται σήμερα δεν έχουν ιδέα για ποιο πράγμα τούς μιλάω».

Πού Μπορεί να Στραφεί Κάποιος;

Δεν μπορούμε να στραφούμε στις εκκλησίες του κόσμου για ηθική κατεύθυνση. Αντί να υποστηρίζουν τις δίκαιες αρχές, όπως έκανε ο Ιησούς και οι ακόλουθοί του τον πρώτο αιώνα, οι εκκλησίες έχουν γίνει μέρος αυτού του κόσμου και των φαυλοτήτων του. Κάποιος συγγραφέας ρώτησε: «Ποιος πόλεμος έγινε ποτέ χωρίς να διεκδικούν και τα δυο αντιμαχόμενα μέρη την υποστήριξη του Θεού;» Όσο για το αν υποστηρίζουν τους ηθικούς κανόνες του Θεού, πριν από χρόνια ένας κληρικός στην Πόλη της Νέας Υόρκης είπε: «Η εκκλησία είναι η μόνη οργάνωση στον κόσμο που για να γίνει κανείς μέλος της χρειάζεται να πληροί λιγότερες προϋποθέσεις από ό,τι για να επιβιβαστεί σε ένα λεωφορείο».

Σαφώς, η συνταρακτική παρακμή της ηθικής αυτού του κόσμου δείχνει ότι είναι ανάγκη να γίνει κάτι. Αλλά τι; Ποια αλλαγή χρειάζεται; Ποιος μπορεί να τη φέρει, και πώς θα επιτελεστεί αυτή;

ΑΞΙΕΣ ΑΝΤΙ ΑΡΕΤΩΝ

Η αρετή αποτελούσε κάποτε ξεκάθαρη έννοια. Ή ήταν κάποιος έντιμος, πιστός, αγνός και αξιότιμος ή όχι. Τώρα, ο όρος «αξίες» έχει αντικαταστήσει τον όρο «αρετές». Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα σε αυτό, όπως παρατηρεί η ιστορικός Γκέρτρουντ Χίμελφαρμπ στο βιβλίο της Η Εξαχρείωση της Κοινωνίας (The De-Moralization of Society): «Δεν μπορεί να πει κάποιος για τις αρετές, όπως μπορεί να πει για τις αξίες, . . . ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να επιλέγει τις δικές του αρετές».

Η ίδια επισημαίνει ότι οι αξίες «μπορεί να είναι πεποιθήσεις, απόψεις, νοοτροπίες, αισθήματα, συνήθειες, κανόνες συμπεριφοράς, προτιμήσεις, προκαταλήψεις, ακόμη και ιδιαιτερότητες—οτιδήποτε μπορεί να θεωρείται πολύτιμο από οποιοδήποτε άτομο, ομάδα ή κοινωνία σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή, για οποιονδήποτε λόγο». Στη σημερινή απελευθερωμένη κοινωνία, οι άνθρωποι πιστεύουν πως έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν τις δικές τους αξίες, όπως θα διάλεγαν τρόφιμα σε ένα σούπερ μάρκετ. Αλλά όταν γίνεται κάτι τέτοιο, τι συμβαίνει με την αληθινή αρετή και το ήθος;

Πού Οδηγείται Αυτός ο Κόσμος;

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ προείπε από πολύ παλιά τη σημερινή ηθική κατάρρευση, περιγράφοντάς την ως εξής: «Στις τελευταίες ημέρες οι καιροί θα είναι κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους. Διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, . . . ανυπάκουοι στους γονείς, αχάριστοι, χωρίς οσιότητα, άστοργοι, . . . άγριοι, χωρίς αγάπη για την αγαθότητα, προδότες, πεισματάρηδες, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια, άτομα που αγαπούν τις απολαύσεις μάλλον παρά τον Θεό, που έχουν μορφή θεοσεβούς αφοσίωσης, αλλά αποδεικνύονται ψευδείς ως προς τη δύναμή της».—2 Τιμόθεο 3:1-5.

Πιθανόν να συμφωνείτε ότι αυτή η Γραφική προφητεία περιγράφει με ακρίβεια το σημερινό κόσμο. Ωστόσο, γράφτηκε πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια! Η προφητεία ξεκινάει με τα εξής λόγια: «Στις τελευταίες ημέρες». Τι σημαίνει αυτή η έκφραση, «τελευταίες ημέρες»;

«Τελευταίες Ημέρες» Τίνος Πράγματος;

Η έκφραση «τελευταίες ημέρες» έχει γίνει πολύ διαδεδομένη. Στην αγγλική γλώσσα και μόνο, περιλαμβάνεται στον τίτλο εκατοντάδων βιβλίων. Προσέξτε, για παράδειγμα, το βιβλίο που εκδόθηκε πρόσφατα με τίτλο Οι Τελευταίες Ημέρες της Αθωότητας—Η Εμπόλεμη Αμερική, 1917-1918 (The Last Days of Innocence—America at War, 1917-1918). Ο πρόλογος διασαφηνίζει ότι, με τον όρο «οι τελευταίες ημέρες», το βιβλίο αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, κατά την οποία υπάρχει τρομακτική ηθική σήψη.

«Το 1914», εξηγεί ο πρόλογος, «η χώρα άλλαζε πιο γρήγορα από οποτεδήποτε άλλοτε στην ιστορία της». Πράγματι, το έτος 1914 ολόκληρος ο κόσμος βυθίστηκε στον πόλεμο, κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί. Το βιβλίο λέει: «Επρόκειτο για ολοκληρωτικό πόλεμο, μια σύγκρουση, όχι μεταξύ στρατών, αλλά μεταξύ εθνών». Αυτός ο πόλεμος, όπως θα δούμε, συνέβη στην αρχή της περιόδου την οποία η Γραφή αποκαλεί «τελευταίες ημέρες».

Το ότι αυτός ο κόσμος θα βίωνε, πριν από το τέλος του, μια συγκεκριμένη περίοδο χρόνου που αποκαλείται «τελευταίες ημέρες» αποτελεί Γραφική διδασκαλία. Η Γραφή λέει, μάλιστα, ότι ένας κόσμος που υπήρχε κάποτε έχει ήδη παρέλθει, δηλαδή έχει τερματιστεί, εξηγώντας: «Ο κόσμος εκείνου του καιρού υπέστη καταστροφή όταν κατακλύστηκε με νερό». Ποιος καιρός ήταν εκείνος, και ποιος ήταν ο κόσμος που τερματίστηκε; Ήταν ο αρχαίος “κόσμος των ασεβών ανθρώπων” ο οποίος υπήρχε στις ημέρες του Νώε. Παρόμοια, και ο σημερινός κόσμος θα τερματιστεί. Ωστόσο, όσοι υπηρετούν τον Θεό θα επιζήσουν από το τέλος, όπως συνέβη με τον Νώε και την οικογένειά του.—2 Πέτρου 2:5· 3:6· Γένεση 7:21-24· 1 Ιωάννη 2:17.

Τι Είπε ο Ιησούς για το Τέλος

Και ο Ιησούς Χριστός, επίσης, μίλησε για τις «ημέρες του Νώε», όταν «ήρθε ο κατακλυσμός και τους σάρωσε όλους». Παρέβαλε τις συνθήκες που υπήρχαν προ του Κατακλυσμού—ακριβώς προτού τερματιστεί εκείνος ο κόσμος—με αυτές που θα επικρατούσαν στη διάρκεια του καιρού τον οποίο ο ίδιος προσδιόρισε ως “την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων”. (Ματθαίος 24:3, 37-39) Άλλες Γραφικές μεταφράσεις χρησιμοποιούν τη φράση “το τέλος του κόσμου” ή “η συντέλεια του αιώνος”.—Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι-Α. Χαστούπη, και Μετάφραση του Βάμβα.

Ο Ιησούς προείπε πώς θα ήταν η ζωή πάνω στη γη προτού τερματιστεί ο κόσμος. Σχετικά με τον πόλεμο, είπε: «Θα σηκωθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας». Οι ιστορικοί επισημαίνουν ότι αυτό συνέβη αρχής γενομένης από το 1914. Γι’ αυτό, ο πρόλογος του προαναφερθέντος βιβλίου ανέφερε ότι το 1914 σηματοδότησε την αρχή ενός “ολοκληρωτικού πολέμου, . . . όχι μεταξύ στρατών, αλλά μεταξύ εθνών”.

Στην προφητεία του, ο Ιησούς πρόσθεσε: «Θα υπάρξουν πείνες και σεισμοί στον έναν τόπο μετά τον άλλον. Όλα αυτά είναι αρχή βασανιστικών πόνων». Στη συνέχεια είπε ότι, μεταξύ άλλων πραγμάτων, θα υπήρχε “αύξηση της ανομίας”. (Ματθαίος 24:7-14) Ασφαλώς, το έχουμε δει αυτό να συμβαίνει στις ημέρες μας. Η σημερινή ηθική κατάρρευση είναι τόσο μεγάλη ώστε εκπληρώνει Γραφική προφητεία!

Πώς πρέπει να διάγουμε τη ζωή μας στη διάρκεια μιας τέτοιας διεφθαρμένης εποχής; Προσέξτε τι έγραψε ο απόστολος Παύλος στους Χριστιανούς της Ρώμης σχετικά με την ηθική εξαχρείωση. Μίλησε για τις «επαίσχυντες σεξουαλικές ορέξεις» των ανθρώπων, παρατηρώντας: «Και οι γυναίκες τους άλλαξαν τη φυσική χρήση του εαυτού τους σε χρήση που είναι αντίθετη στη φύση· παρόμοια, και οι άντρες ακόμη άφησαν τη φυσική χρήση της γυναίκας και άναψαν άγρια από το σαρκικό τους πόθο ο ένας για τον άλλον, άντρες με άντρες, εργαζόμενοι ό,τι είναι χυδαίο».—Ρωμαίους 1:26, 27.

Οι ιστορικοί λένε ότι, ενώ η ανθρώπινη κοινωνία εκείνη την εποχή βυθιζόταν ολοένα και περισσότερο στην ηθική εξαχρείωση, «οι μικρές Χριστιανικές κοινότητες σκανδάλιζαν τον έκδοτο στις ηδονές ειδωλολατρικό κόσμο με την ευσέβεια και την ευπρέπειά τους». Αυτό πρέπει να μας κάνει να σταθούμε και να σκεφτούμε: “Τι θα λεχθεί για εμένα και για αυτούς που επιλέγω να συναναστρέφομαι; Ξεχωρίζουμε εμείς ως κάτι το διαφορετικό, ως άτομα ηθικής ευθύτητας, ανόμοια με εκείνους που ενεργούν ανήθικα;”—1 Πέτρου 4:3, 4.

Η Μάχη που Διεξάγουμε

Η Αγία Γραφή μάς διδάσκει ότι, παρά την ανηθικότητα που μας περιβάλλει, χρειάζεται να είμαστε «άμεμπτοι και αθώοι, παιδιά του Θεού χωρίς ψεγάδι μέσα σε μια στρεβλή και διεστραμμένη γενιά». Για να το κάνουμε αυτό, χρειάζεται να “κρατάμε σφιχτά το λόγο της ζωής”. (Φιλιππησίους 2:15, 16) Αυτή η δήλωση της Γραφής αποτελεί το κλειδί για το πώς μπορούν οι Χριστιανοί να παραμείνουν ακηλίδωτοι από την ηθική διαφθορά—χρειάζεται να προσκολλούνται στις διδασκαλίες του Λόγου του Θεού και να αναγνωρίζουν ότι οι ηθικοί του κανόνες αντιπροσωπεύουν την καλύτερη οδό ζωής.

«Ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων», ο Σατανάς ο Διάβολος, προσπαθεί να κερδίσει τις καρδιές των ανθρώπων. (2 Κορινθίους 4:4) Η Γραφή μάς λέει ότι αυτός «μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός». Οι διάκονοί του, εκείνοι που τον υπηρετούν ενεργώντας όπως αυτός, κάνουν το ίδιο. (2 Κορινθίους 11:14, 15) Υπόσχονται ελευθερία και διασκέδαση αλλά, όπως λέει η Γραφή, «οι ίδιοι είναι δούλοι της διαφθοράς».—2 Πέτρου 2:19.

Μην έχετε αυταπάτες. Όσοι αψηφούν τους ηθικούς κανόνες του Θεού θα υποστούν θλιβερές συνέπειες. Ο Βιβλικός ψαλμωδός έγραψε: «Η σωτηρία βρίσκεται πολύ μακριά από τους πονηρούς, γιατί δεν αναζήτησαν τις διατάξεις [του Θεού]». (Ψαλμός 119:155· Παροιμίες 5:22, 23) Είμαστε εμείς πεπεισμένοι για αυτό; Αν ναι, ας προστατεύουμε τη διάνοια και την καρδιά μας από την προπαγάνδα της ανεκτικότητας.

Ωστόσο, πολλοί ισχυρίζονται άσοφα: “Αν αυτό που κάνω δεν είναι παράνομο, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα”. Αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι αλήθεια. Ο ουράνιος Πατέρας μας παρέχει στοργικά ηθική κατεύθυνση, όχι για να κάνει τη ζωή σας ανιαρή και περιοριστική, αλλά για να σας προστατεύει. “Σας διδάσκει για την ωφέλειά σας”. Θέλει να αποφύγετε τη συμφορά και να απολαύσετε ευτυχισμένη ζωή. Πράγματι, όπως διδάσκει η Γραφή, το να υπηρετούμε τον Θεό «περιέχει υπόσχεση για την τωρινή ζωή και για αυτήν που θα έρθει». Αυτή είναι “η πραγματική ζωή”, αιώνια ζωή στον υποσχεμένο νέο κόσμο του!—Ησαΐας 48:17, 18· 1 Τιμόθεο 4:8· 6:19.

Έτσι λοιπόν, συγκρίνετε τα οφέλη τού να ακολουθούμε τις Γραφικές διδασκαλίες με τον πόνο που τελικά υφίστανται όσοι δεν το κάνουν αυτό. Το να αποκτήσουμε την εύνοια του Θεού ακούγοντάς τον είναι πράγματι η καλύτερη οδός ζωής! «Αυτός, όμως, που ακούει εμένα», υπόσχεται ο Θεός, «θα κατοικεί με ασφάλεια και θα είναι αδιατάρακτος από τον τρόμο της συμφοράς».—Παροιμίες 1:33.

Μια Ηθικά Ακέραιη Κοινωνία

Η Γραφή λέει πως, όταν αυτός ο κόσμος παρέλθει, «ο πονηρός δεν θα υπάρχει πια». Επίσης, λέει: «Οι ευθείς θα κατοικήσουν στη γη και οι άμεμπτοι θα απομείνουν σε αυτήν». (Ψαλμός 37:10, 11· Παροιμίες 2:20-22) Επομένως, η γη θα καθαριστεί από κάθε κατάλοιπο ανηθικότητας, περιλαμβανομένων και όλων όσων αρνούνται να συμμορφωθούν με τις υγιείς διδασκαλίες του Δημιουργού μας. Ένας επίγειος παράδεισος, παρόμοιος με εκείνον στον οποίο έβαλε ο Θεός το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, θα εξαπλωθεί τότε σταδιακά σε όλη τη γη με τη φροντίδα αυτών που αγαπούν τον Θεό.—Γένεση 2:7-9.

Σκεφτείτε πόσο απολαυστικό θα είναι να ζούμε σε μια τέτοια καθαρισμένη γη παραδεισιακής ομορφιάς! Ανάμεσα σε αυτούς που θα έχουν το προνόμιο να τη δουν θα είναι και οι δισεκατομμύρια άνθρωποι που θα αναστηθούν από τους νεκρούς. Να βρίσκετε χαρά στις υποσχέσεις του Θεού: «Οι δίκαιοι θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα κατοικούν για πάντα σε αυτήν». «[Ο Θεός] θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει».—Ψαλμός 37:29· Αποκάλυψη 21:3, 4.

• Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ξύπνα 4/07σελ. 3-10

Η εποχή δεν είναι και η καλύτερη για τους κήπους. Φθινόπωρο, λίγο πριν καταφτάσει ο χειμώνας. Κι όμως κάποια ανθοφορούν. Αν μη τι άλλο, είναι το γεράνι (πόσοι το θυμούνται;) που δείχνει ότι υπάρχει νερό στο πηγάδι για αν ποτιστούν.


Κάπως έτσι, όλος ο κήπος γίνεται όμορφος έχοντας να δώσει πολλά ακόμα και σε μια δύσκολη εποχή, μεταβατική, όπως είναι αυτή που ζούμε… Το βλέπεις με την πρώτη ματιά. Και δοξάζεις τον Θεό, επειδή ξέρεις ότι εδώ δεν μπήκαν μόνο χέρια ανθρώπων.


Δείτε τι όμορφα είναι τα λουλούδια… Χαίρεται η ψυχή σου να τα βλέπεις… Χαμογελάς για τη δημιουργία και ενθαρρύνεσαι, καθώς θυμάσαι γραφικές σκέψεις που λένε πόσο πολύ πρέπει να εμπιστευόμαστε τον Θεό. Αν φροντίζει αυτά και τα ντύνει τόσο όμορφα, εμάς θα αφήσει απροστάτευτους.


Αυτό είναι φθινόπωρο… Τα ριγμένα κάτω από τα δέντρα, κίτρινα φύλλα και το χλωρό χορτάρι που φύτρωσε με την πρώτη βροχή για να αυξηθεί κατακόρυφα στον πρώτο ζεστό ήλιο… Αυτή είναι η ζωή τους. Σύντομη και όμορφη. Τόσο απλή και συνάμα τόσο όμορφη…


Γωνίες ξεχωριστές που προσθέτουν σε όλη αυτή τη φυσική ομορφιά. Κι αυτό ακριβώς είναι που κάνει ακόμα πιο ωραίο… Το απλό, το φυσικό, αυτό που χαρακτηρίζει ένα χωριό της ελληνικής υπαίθρου… Αν κάτι μου αρέσει και στον δικό μου, είναι ακριβώς αυτό.


Υπάρχουν κι αυτά στον κήπο… Μοιάζει να είναι ξεχωριστά, αλλά στην πραγματικότητα «δένουν» αρμονικά με το υπόλοιπο τοπίο… Λεπτομέρεια… Και χρώματα που τραβάνε την προσοχή και δημιουργούν προϋποθέσεις καλές, ώστε να ξεκουραστούν οι αισθήσεις και να νιώσεις καλύτερα.

Τα τελευταία σταφύλια πάνω στην κληματαριά... Φωτογραφία του φίλου μου Ηλία από την Αναστασιά Σερρών που προσθέτει μια ξεχωριστή πινελιά μέσα σ’ αυτό το φθινοπωρινό τοπίο… Θα κρατούσαν κι άλλο τα σταφύλια, αλλά οι βροχές θα τα οδηγήσουν γρήγορα στο να σαπίσουν, αν δεν βρεθούν μουστερήδες να τα φάνε.


Ο Ηλίας ξέρεις πόσο μας αρέσει να βοηθάμε τους ανθρώπους, ακόμα κι όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους προβλήματα... Όπως και για τα ρόδια που τώρα είναι η εποχή τους… Αλλά είμαστε μακριά φίλε καλέ και μάλλον είναι ασύμφορο μπροστά στο καλό αποτέλεσμα που θα έχουμε στον ουρανίσκο μας.


Να και μια θαλασσινή φωτογραφία από το λιμάνι του Ηρακλείου Κρήτης… Διότι με το διαδίκτυο οι αποστάσεις εκμηδενίζονται και όλα είναι πιο απλά και πιο εύκολα… Μπήκε το φθινόπωρο και τα κρουαζιερόπλοια πάνε και έρχονται στο Ηράκλειο. Και είναι ωραίο να κάθεσαι σε ένα βράχο, να ακούς τον ήχο της θάλασσας και να θαυμάζεις αυτή την ομορφιά..


Και ας πάμε λίγο στην ενδοχώρα… Περπατώντας στους δρόμους ενός μικρού χωριού στο νομό Ηρακλείου, του Αβδού, εκείνο που μας έκανε εντύπωση ήταν οι καλαίσθητες εικόνες, (ταμπέλες) που προσδιόριζαν το αντικείμενο του κάθε μαγαζιού και πόσο χρονικό διάστημα ήταν ανοικτό. Μπορείτε να τις δείτε κι εσείς και να τις απολαύσετε στις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε.


Το Site αυτό είναι ταξιδιάρικο… Εύκολα λοιπόν αλλάζουμε τόπους. Το Αβδού είναι χωριό και έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της ενότητας Χερσονήσου, του δήμου Χερσονήσου, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Ηρακλείου, στην περιφέρεια Κρήτης. Και έχει μόλις 357 κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011.


Πριν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία Πεδιάδος του νομού Ηρακλείου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Κρήτης. Βρίσκεται στη μέση του καταπράσινου κάμπου της Λαγκάδας και παράγει κυρίως λάδι. Το χωριό σφύζει από ζωή ιδιαίτερα το καλοκαίρι, όπου ο πληθυσμός του ανεβαίνει.

Η δική μας Συνέλευση περιοχής είναι προγραμματισμένη γι' αυτή την Κυριακή στην Αίθουσα Συνελεύσεων της Μαλακάσας. Θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε ως τότε. Σήμερα όμως, ας πάμε λίγο βόρεια: Στη Θεσσαλονίκη! Εκεί που πήγε ο δικός μας, μέχρι τον Σεπτέμβρη, επίσκοπος, Ιορδάνης Σκερλετίδης


Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε σήμερα είναι από την Σταυρούπολη. Εκεί το περασμένο Σάββατο πραγματοποιήθηκε η Συνέλευση Περιοχής με θέμα «Μην παραιτήστε από το να κάνετε το καλό». Οι ανταποκριτές μας φρόντισαν να μοιραστούν μαζί μας και μαζί σας τη χαρά τους.


Εικόνες πολύ όμορφες. Συνηθισμένες για μας που τις ζούμε καθημερινά μέσα στη Θεοκρατία, αλλά ίσως άγνωστες στον κόσμο. Πάντα θα μας δίνουν χαρά και δύναμη, καθώς βλέπουμε παντού στον πλανήτη, τα ίδια χαρούμενα πρόσωπα των αδελφών μας.


Για να είμαστε δίκαιοι, οι φωτογραφίες έχουν παρθεί στο μεσημεριανό διάλειμμα, απροειδοποίητα με σκοπό απλά να πάρουμε μια γεύση από το όμορφο κλίμα που επικράτησε σε ολόκληρο το ημερήσιο πρόγραμμα, από το οποίο τόσο ωφελήθηκαν οι αδελφοί μας.


Ένας αδελφός μας, μάλιστα με το βάφτισμά του στο νερό συνταυτίστηκε με την Οργάνωση του θεού στη γη και έκανε δημόσια γνωστή την απόφαση του να υπηρετεί σε όλη του τη ζωή τον Ιεχωβά Θεό. Η χαρά μας είναι πολύ μεγάλη, όταν βλέπουμε συνεχώς να μεγαλώνουμε ως αδελφότητα


Το πρόγραμμα ήταν πολύ ενισχυτικό με δύο συμπόσια ομιλιών, ένα το μεσημέρι και ένα στο απογευματινό πρόγραμμα. Την δημόσια ομιλία την είχε ο επίσκοπος περιοχής, αδελφός Ι. Σκερλετίδης... Μερικές εικόνες ακόμα από τους χώρους της Αίθουσας Συνελεύσεων...


Οι χώροι στην Σταυρούπολη είναι πολύ όμορφοι... Νοσταλγώ την ημέρα που θα πάω να τις γνωρίσω από κοντά, καθώς ένα ταξίδι μου εκεί θα μου δώσει τη χαρά να γνωρίσω επίσης ακριβούς φίλους. Και μαζί τους την ευρύτερη περιοχή της πόλης, όπως μου έχουν υποσχεθεί.


Για μας αυτή η ανταπόκριση από τα βόρεια, ήταν μια πολύ όμορφη προετοιμασία για τη δική μας... Σε λιγότερη από μια εβδομάδα θα γευτούμε κι εμείς το ίδιο πλούσιο πνευματικό τραπέζι. Κι ευχαριστούμε τον Ιεχωβά που μέσω του πιστού και φρόνιμου δούλου, μας φροντίζει τόσο όμορφα.

«Να μην υπάρχει διαίρεση στο σώμα . . . Τα μέλη του να δείχνουν την ίδια φροντίδα το ένα για το άλλο».—1 ΚΟΡ. 12:25.

Όταν βγήκαμε από τον πονηρό κόσμο και αρχίσαμε να συναναστρεφόμαστε το λαό του Ιεχωβά, πιθανότατα γευόμασταν με μεγάλη ευχαρίστηση τη θερμή αγάπη και το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται ανάμεσά τους. Τι αντίθεση με τους σκληρούς, εμπαθείς και φιλόνικους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Σατανά! Μπήκαμε στον πνευματικό παράδεισο που είναι γεμάτος ειρήνη και ενότητα.—Ησ. 48:17, 18· 60:18· 65:25.

Καθώς, όμως, περνάει ο καιρός, ίσως αρχίσουμε να κοιτάζουμε τους αδελφούς μας μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της ατέλειας. Η ατέλειά μας μπορεί να μας κάνει να μεγαλοποιούμε τα ελαττώματα των αδελφών μας αντί να κοιτάζουμε τις πνευματικές τους ιδιότητες ως σύνολο. Για να το πούμε απλά, ξεχνάμε να τους βλέπουμε όπως τους βλέπει ο Ιεχωβά. Αν μας συμβαίνει αυτό, είναι καιρός να δώσουμε προσοχή στην άποψή μας και να την εναρμονίσουμε με την ξεκάθαρη άποψη του Ιεχωβά.—Έξοδ. 33:13.

Πώς Βλέπει ο Ιεχωβά τους Αδελφούς Μας

Όπως έχει καταγραφεί στα εδάφια 1 Κορινθίους 12:2-26, ο απόστολος Παύλος παρομοίασε την εκκλησία των χρισμένων Χριστιανών με σώμα το οποίο έχει «πολλά μέλη». Όπως ακριβώς τα όργανα του σώματος διαφέρουν μεταξύ τους, έτσι και τα μέλη της εκκλησίας διαφέρουν αρκετά όσον αφορά τα χαρακτηριστικά και τις ικανότητές τους. Ωστόσο, ο Ιεχωβά δέχεται αυτή τη διαφορετικότητα. Αγαπάει και εκτιμάει κάθε μέλος. Γι’ αυτό, σύμφωνα επίσης με τη συμβουλή του Παύλου, πρέπει τα μέλη της εκκλησίας «να δείχνουν την ίδια φροντίδα το ένα για το άλλο». Αυτό ίσως είναι δύσκολο επειδή οι προσωπικότητες των άλλων μπορεί να διαφέρουν από τη δική μας.

Είναι πιθανό ακόμη και να τείνουμε να εστιάζουμε την προσοχή μας στις αδυναμίες των αδελφών μας. Αν το κάνουμε αυτό, θα λέγαμε ότι χρησιμοποιούμε μηχανή με φακό που εστιάζει μόνο σε μικρή έκταση. Ο Ιεχωβά, όμως, κοιτάζει, σαν να λέγαμε, μέσα από ευρυγώνιο φακό, ο οποίος μπορεί να χωρέσει όλο το πλάνο. Εμείς ίσως τείνουμε να εστιάζουμε σε κάτι που δεν μας αρέσει, ενώ ο Ιεχωβά βλέπει ολόκληρο το άτομο, περιλαμβανομένων και όλων των καλών του ιδιοτήτων. Όσο περισσότερο αγωνιζόμαστε να γίνουμε σαν τον Ιεχωβά, τόσο περισσότερο μπορούμε να συμβάλλουμε στο πνεύμα αγάπης και ενότητας στην εκκλησία.—Εφεσ. 4:1-3· 5:1, 2.

Ο Ιησούς γνώριζε καλά ότι οι ατελείς άνθρωποι έχουν συχνά την τάση να είναι επικριτικοί, γι’ αυτό και έδωσε την εξής συμβουλή: «Μην κρίνετε για να μην κριθείτε». (Ματθ. 7:1) Το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο έχει σε αυτή την περίπτωση εξακολουθητικό χρόνο, όχι στιγμιαίο, υποδηλώνοντας ότι οι ακροατές του Ιησού έπρεπε να πάψουν να κρίνουν. Ο Ιησούς ήξερε ότι πολλοί από αυτούς είχαν ήδη τη συνήθεια να επικρίνουν τους άλλους. Μήπως έχουμε αναπτύξει και εμείς μια τέτοια συνήθεια; Αν έχουμε αυτή την τάση, πρέπει να προσπαθήσουμε σκληρά να αλλάξουμε για να μην κριθούμε οι ίδιοι δυσμενώς. Αλήθεια, ποιοι είμαστε εμείς για να κρίνουμε κάποιον που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά σε θέση διορισμένου ή για να πούμε ότι αυτός δεν έπρεπε να αποτελεί μέρος της εκκλησίας; Ένας αδελφός μπορεί να έχει κάποια ελαττώματα, αλλά αν ο Ιεχωβά συνεχίζει να τον αποδέχεται, θα ήταν σωστό να τον απορρίπτουμε εμείς; (Ιωάν. 6:44) Πιστεύουμε πραγματικά ότι ο Ιεχωβά οδηγεί το συναγμένο λαό του και ότι, αν χρειάζεται να διορθωθούν κάποια πράγματα, θα αναλάβει εκείνος δράση στο δικό του ορισμένο καιρό;—Διαβάστε τα εδάφια Ρωμαίους 14:1-4.

Κάτι θαυμάσιο όσον αφορά τον Ιεχωβά είναι ότι έχει τη δυνατότητα να διακρίνει τι θα μπορέσει να γίνει ο κάθε Χριστιανός ατομικά όταν φτάσει σε τελειότητα στο νέο κόσμο. Γνωρίζει επίσης πόση πνευματική πρόοδο έχει ήδη κάνει κάθε Χριστιανός. Ως εκ τούτου, ο Ιεχωβά δεν έχει κανέναν λόγο να εστιάζει την προσοχή του σε κάθε σαρκική αδυναμία. Στο εδάφιο Ψαλμός 103:12 διαβάζουμε: «Όσο μακριά είναι η ανατολή από τη δύση, τόσο μακριά από εμάς έβαλε τις παραβάσεις μας». Πόσο ευγνώμονες μπορούμε να είμαστε προσωπικά για αυτό!—Ψαλμ. 130:3.

Στις Γραφές βρίσκουμε αποδείξεις τού ότι ο Ιεχωβά έχει την εξαιρετική ικανότητα να εστιάζει την προσοχή του στις καλές ιδιότητες ενός ατόμου. Ο Θεός περιέγραψε τον Δαβίδ ως «τον υπηρέτη μου τον Δαβίδ, ο οποίος τήρησε τις εντολές μου και ο οποίος βάδισε ακολουθώντας εμένα με όλη του την καρδιά, πράττοντας μόνο το σωστό στα μάτια μου». (1 Βασ. 14:8) Βέβαια, γνωρίζουμε ότι ο Δαβίδ έκανε μερικά εσφαλμένα πράγματα. Μολαταύτα, ο Ιεχωβά επέλεξε να εστιάσει την προσοχή του στις καλές ιδιότητες του Δαβίδ, επειδή γνώριζε την ευθύτητα της καρδιάς του.—1 Χρον. 29:17.

Να Βλέπετε τους Αδελφούς σας Όπως τους Βλέπει ο Ιεχωβά

Ο Ιεχωβά μπορεί να διαβάσει καρδιές, ενώ εμείς δεν μπορούμε. Αυτό από μόνο του αποτελεί βάσιμο λόγο να μην είμαστε επικριτικοί. Δεν ξέρουμε όλα τα κίνητρα του άλλου ατόμου. Πρέπει να προσπαθούμε να μιμούμαστε τον Ιεχωβά με το να μην επικεντρώνουμε την προσοχή μας στις ανθρώπινες ατέλειες, οι οποίες τελικά θα εξαφανιστούν. Δεν είναι θαυμάσιος στόχος το να είμαστε σαν τον Ιεχωβά σε αυτόν τον τομέα; Κάτι τέτοιο θα συμβάλλει πολύ σε ειρηνικές σχέσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές μας.—Εφεσ. 4:23, 24.

Για παράδειγμα, σκεφτείτε ένα σπίτι που είναι ετοιμόρροπο—οι υδρορροές πέφτουν, τα τζάμια είναι σπασμένα και το ταβάνι έχει χαλάσει από την υγρασία. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να κοιτάζουν αυτό το σπίτι και να συμπεραίνουν ότι πρέπει να κατεδαφιστεί γιατί αποτελεί αντιαισθητικό θέαμα. Αλλά μπορεί να εμφανιστεί κάποιος με εντελώς διαφορετική άποψη. Αυτός ίσως είναι σε θέση να δει πέρα από τα επιφανειακά προβλήματα και να διακρίνει ότι ο σκελετός του κτιρίου είναι γερός και ότι το σπίτι μπορεί να επισκευαστεί. Αγοράζει το σπίτι και με λίγη δουλειά διορθώνει τα επιφανειακά ελαττώματα και βελτιώνει την όψη του. Έπειτα, οι περαστικοί σχολιάζουν το πόσο ωραίο είναι αυτό το σπίτι. Μπορούμε εμείς να είμαστε σαν αυτό το άτομο που εργάστηκε για να διορθώσει, ή αλλιώς να επισκευάσει, το σπίτι; Αντί να εστιάζουμε την προσοχή μας στα επιφανειακά ελαττώματα των αδελφών μας, μήπως μπορούμε να διακρίνουμε τις καλές τους ιδιότητες και τις δυνατότητες που έχουν για περαιτέρω πνευματική ανάπτυξη; Αν ενεργούμε έτσι, το αποτέλεσμα θα είναι να αγαπάμε τους αδελφούς μας για την πνευματική τους ομορφιά, όπως τους αγαπάει ο Ιεχωβά.—Διαβάστε το εδάφιο Εβραίους 6:10.

Ο απόστολος Παύλος έδωσε μερικές συμβουλές οι οποίες μπορούν να μας βοηθήσουν στις σχέσεις μας με όλους στην εκκλησία. Ο Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς: “Μην κάνετε τίποτα από φιλόνικη διάθεση ή από εγωισμό, αλλά με ταπεινοφροσύνη να θεωρείτε τους άλλους ανώτερους από εσάς, δίνοντας προσοχή με προσωπικό ενδιαφέρον, όχι μόνο στα δικά σας ζητήματα, αλλά και στα ζητήματα των άλλων”. (Φιλιπ. 2:3, 4) Η ταπεινοφροσύνη θα μας βοηθάει να έχουμε τη σωστή άποψη για τους άλλους. Η εκδήλωση προσωπικού ενδιαφέροντος για τους άλλους και η αναζήτηση των καλών τους ιδιοτήτων θα μας βοηθούν, επίσης, να τους βλέπουμε όπως τους βλέπει ο Ιεχωβά.

Στους πρόσφατους καιρούς, οι παγκόσμιες εξελίξεις έχουν οδηγήσει σε τεράστιες μετακινήσεις πληθυσμών. Σε ορισμένες πόλεις κατοικούν τώρα άνθρωποι από πολλές διαφορετικές χώρες. Μερικοί από τους νεοφερμένους στην περιοχή μας έχουν ενδιαφερθεί για τη Γραφική αλήθεια και έχουν αρχίσει να λατρεύουν τον Ιεχωβά μαζί μας. Πρόκειται για άτομα «από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες». (Αποκ. 7:9) Ως αποτέλεσμα, πολλές από τις εκκλησίες μας έχουν γίνει κατά μία έννοια πιο διεθνείς.

Στην εκκλησία μας, ίσως χρειάζεται να δίνουμε περισσότερη προσοχή στο να διακρατούμε ορθή άποψη ο ένας για τον άλλον. Αυτό απαιτεί να θυμόμαστε τη συμβουλή του αποστόλου Πέτρου, σύμφωνα με την οποία πρέπει να εκδηλώνουμε «ανυπόκριτη αδελφική στοργή» και να “αγαπάμε ο ένας τον άλλον έντονα, από καρδιάς”. (1 Πέτρ. 1:22) Η καλλιέργεια γνήσιας αγάπης και στοργής μπορεί να αποτελεί πρόκληση σε πολυεθνικό περιβάλλον. Ο πολιτισμός των συλλάτρεών μας μπορεί να είναι πολύ διαφορετικός από το δικό μας, ενώ το ίδιο μπορεί να ισχύει και για το μορφωτικό, το οικονομικό και το εθνικό τους υπόβαθρο. Μήπως το βρίσκετε δύσκολο να καταλάβετε τον τρόπο σκέψης ή τις αντιδράσεις μερικών; Ίσως έτσι νιώθουν και εκείνοι για εσάς. Εντούτοις, σε όλους μας δίνεται η εντολή: «Να αγαπάτε ολόκληρη την αδελφότητα».—1 Πέτρ. 2:17.

Ίσως είναι απαραίτητο να κάνουμε μερικές προσαρμογές στον τρόπο σκέψης μας ώστε να πλατυνθούμε όσον αφορά την αγάπη μας για όλους τους αδελφούς μας. (Διαβάστε τα εδάφια 2 Κορινθίους 6:12, 13.) Μήπως πιάνουμε κάποιες στιγμές τον εαυτό μας να λέει λόγια όπως: «Δεν είμαι προκατειλημμένος, αλλά . . .» και κατόπιν να απαριθμεί ορισμένα αρνητικά χαρακτηριστικά που πιστεύουμε ότι εκδηλώνουν κατ’ εξοχήν τα μέλη μιας συγκεκριμένης εθνότητας; Αυτά τα αισθήματα ίσως αποκαλύπτουν ότι χρειάζεται να απαλλαχτούμε από την προκατάληψη που εξακολουθούμε να τρέφουμε βαθιά μέσα μας. Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε: “Καταβάλλω εγώ τακτικά προσπάθειες να γνωρίσω άτομα διαφορετικού πολιτισμού από το δικό μου;” Μια τέτοια αυτοεξέταση μπορεί να μας βοηθήσει να αποδεχόμαστε και να εκτιμούμε τη διεθνή μας αδελφότητα σε μεγαλύτερο βαθμό.

Η Γραφή μάς δίνει θαυμάσια παραδείγματα ανθρώπων που όντως έκαναν προσαρμογές, ένας εκ των οποίων ήταν ο απόστολος Πέτρος. Ως Ιουδαίος, ο Πέτρος θα απέφευγε να μπει σε σπίτι Εθνικού. Φανταστείτε, λοιπόν, πώς ένιωσε όταν του ζητήθηκε να επισκεφτεί το σπίτι του απερίτμητου Εθνικού Κορνήλιου! Ο Πέτρος έκανε προσαρμογές, αντιλαμβανόμενος ότι ήταν θέλημα του Θεού να γίνουν μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας άνθρωποι από όλα τα έθνη. (Πράξ. 10:9-35) Ο Σαύλος, ο οποίος αργότερα έγινε ο απόστολος Παύλος, επίσης χρειάστηκε να κάνει αλλαγές και να απαλλαχτεί από την προκατάληψη. Παραδέχτηκε ότι στο παρελθόν μισούσε τόσο πολύ τους Χριστιανούς ώστε “δίωκε σε υπερβολικό βαθμό την εκκλησία του Θεού και την ερήμωνε”. Ωστόσο, όταν ο Κύριος Ιησούς διόρθωσε τον Παύλο, αυτός έκανε μεγάλες αλλαγές και μάλιστα άρχισε να δέχεται κατεύθυνση από εκείνους τους οποίους προηγουμένως δίωκε.—Γαλ. 1:13-20.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μπορούμε να κάνουμε προσαρμογές στη νοοτροπία μας με τη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά. Αν διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν μέσα μας κρυμμένα ίχνη προκατάληψης, ας προσπαθούμε να τα ξεριζώνουμε και να “τηρούμε την ενότητα του πνεύματος με τον ενωτικό δεσμό της ειρήνης”. (Εφεσ. 4:3-6) Η Γραφή μάς προτρέπει να “ντυθούμε την αγάπη, γιατί αυτή είναι τέλειος δεσμός ενότητας”.—Κολ. 3:14.

Μιμούμαστε τον Ιεχωβά στη Διακονία Μας

«Δεν υπάρχει προσωποληψία στον Θεό», έγραψε ο απόστολος Παύλος. (Ρωμ. 2:11) Σκοπός του Ιεχωβά είναι να συμπεριλάβει ανθρώπους όλων των εθνών στη διευθέτησή του για λατρεία. (Διαβάστε τα εδάφια 1 Τιμόθεο 2:3, 4.) Για να καταστεί αυτό δυνατό, έχει διευθετήσει να διακηρυχτούν τα «αιώνια καλά νέα» «προς κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό». (Αποκ. 14:6) Ο Ιησούς είπε: «Ο αγρός είναι ο κόσμος». (Ματθ. 13:38) Τι σημαίνει αυτό για εσάς και για την άμεση οικογένειά σας;

Δεν μπορούν όλοι να πάνε σε μακρινά μέρη του κόσμου για να μεταδώσουν το άγγελμα της Βασιλείας σε άλλους. Ωστόσο, ίσως είμαστε κάλλιστα σε θέση να μεταδώσουμε αυτό το άγγελμα σε ανθρώπους από όλα τα μέρη της γης που ζουν στον τομέα μας. Είμαστε άγρυπνοι ώστε να αξιοποιούμε τυχόν ευκαιρίες για να δίνουμε μαρτυρία σε ανθρώπους κάθε είδους, όχι μόνο σε εκείνους στους οποίους κηρύττουμε εδώ και χρόνια; Γιατί να μην το θέσετε στόχο να πλησιάζετε και άλλους οι οποίοι δεν έχουν λάβει ακόμη πλήρη μαρτυρία;—Ρωμ. 15:20, 21.

Ο Ιησούς ένιωθε έντονα την ανάγκη να βοηθάει τους πάντες. Δεν κήρυττε μόνο σε μία περιοχή. Κάποια Γραφική αφήγηση μας λέει ότι «άρχισε περιοδεία σε όλες τις πόλεις και τα χωριά». Κατόπιν, «βλέποντας τα πλήθη, τα σπλαχνίστηκε» και εξέφρασε την ανάγκη να τα βοηθήσει.—Ματθ. 9:35-37.

Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να εκδηλώνετε παρόμοια στάση; Ορισμένοι προσπαθούν να δίνουν μαρτυρία σε μέρη του τομέα τους που δεν καλύπτονται συχνά. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κηρύττουν σε εμπορικές περιοχές, πάρκα και σταθμούς μέσων μεταφοράς ή μπροστά σε συγκροτήματα κατοικιών στα οποία η πρόσβαση δεν είναι εύκολη. Άλλοι έχουν μπει στον κόπο να μάθουν μια καινούρια γλώσσα ώστε να κηρύττουν σε ορισμένες εθνότητες που ζουν τώρα στην περιοχή τους ή σε ομάδες που δεν έχουν λάβει αρκετή μαρτυρία στο παρελθόν. Το να μάθετε να χαιρετάτε αυτούς τους ανθρώπους στη μητρική τους γλώσσα μπορεί να τους βοηθήσει πολύ να καταλάβουν πόσο ενδιαφέρεστε για το καλό τους. Αν δεν είμαστε σε θέση να μάθουμε κάποια άλλη γλώσσα, μήπως μπορούμε να ενθαρρύνουμε όσους το κάνουν αυτό; Ασφαλώς, δεν πρέπει να είμαστε αρνητικοί ούτε να αμφισβητούμε τα κίνητρα εκείνων που κάνουν αυτή την προσπάθεια προκειμένου να κηρύξουν σε ανθρώπους από κάποια άλλη χώρα. Όλες οι ζωές είναι πολύτιμες στα μάτια του Θεού, και εμείς πρέπει να έχουμε την ίδια άποψη.—Κολ. 3:10, 11.

Το να έχουμε την άποψη του Θεού για τους ανθρώπους σημαίνει επίσης να κηρύττουμε σε όλους, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις τους. Μερικοί μπορεί να είναι άστεγοι, απεριποίητοι ή να ζουν προφανώς ανήθικη ζωή. Αν ορισμένα άτομα μας φερθούν με αγένεια, αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να σχηματίσουμε αρνητική άποψη για την εθνότητά τους ως σύνολο. Ο Παύλος υπέστη κακομεταχείριση από ορισμένους, αλλά δεν επέτρεψε σε αυτό να τον κάνει να πάψει να κηρύττει σε ανθρώπους τέτοιας καταγωγής. (Πράξ. 14:5-7, 19-22) Πίστευε ότι μερικά άτομα θα ανταποκρίνονταν με εκτίμηση.

Είναι τώρα σαφέστερο από ποτέ ότι το να έχουμε ορθή άποψη —την άποψη του Ιεχωβά— είναι απαραίτητο στις σχέσεις μας με τους ντόπιους αδελφούς μας, τη διεθνή αδελφότητά μας και τους ανθρώπους στον αγρό. Όσο πιο πιστά αντανακλούμε την άποψη του Ιεχωβά τόσο περισσότερο θα συμβάλλουμε στην ειρήνη και στην ενότητα. Επίσης, θα είμαστε σε καλύτερη θέση να βοηθήσουμε και άλλους να εκτιμήσουν τον Ιεχωβά, τον Θεό που «δεν έχει δείξει προσωποληψία» αλλά εκδηλώνει στοργικό ενδιαφέρον για όλους, «διότι όλοι τους είναι έργο των χεριών του».—Ιώβ 34:19.

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 15 Μαρτίου 2008