Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Με χειμώνα καιρό, και τα χιόνια να έχουν φτάσει χαμηλά στην Πάρνηθα Όλα όμως θα γίνουν όπως ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας "γεμίζει" και να μας ενθουσιάζει. Μια απίστευτα διδακτική ιστορία που διακινείται στο διαδίκτυο: Η δασκάλα και οι πατάτες!!!
Ας κάνουμε όμορφο το ξεκίνημα αυτής της εργάσιμης εβδομάδας… Να, τα κάστανα, ας πούμε, που όπου να ‘ναι θα μπουν στη ζωή μας για τα καλά, μπορούν να παίξουν κι άλλο ρόλο…
Χαρούμενοι, με όρεξη και διάθεση για ζωή… Γιατί η ζωή έχει πολλά όμορφα πράγματα να μας δώσει, αρκεί να είμαστε σε θέση να τα δούμε και να τα προσφέρουμε στον εαυτό μας… Μήπως, δεν το αξίζει;
Σε όποιες συνθήκες, ας είμαστε καλά μέσα μας… Αυτό που τελικά έχει αξία, είναι η ψυχική μας ισορροπία… Η βροχή περνάει, πόσο θα κρατήσει; Ύστερα είναι βέβαιο πως ένας πλατύς και ζεστός ήλιος θα ανατείλει, ξανά…
Να, αυτά το κορίτσια, προφανώς, κατέχουν το μυστικό… Το βλέπει κανείς στα χαμογελαστά τους πρόσωπα… Ας προσπαθήσουμε να τα μιμηθούμε… Καλό θα κάνουμε και στον εαυτό μας και στους γύρω μας…
Εξάλλου πάντα η ομορφιά θέλει τουλάχιστον δύο, για να περάσει όμορφα από μέσα μας… Γνωστό αυτό, αλλά συνήθως το ξεχνάμε και το παλεύουμε μόνοι μας… Λάθος. Δεν μπορείς έτσι, ούτε χαρές, ούτε λύπες, να μοιραστείς…
Μια πολύ ενδιαφέρουσα διδακτική ιστορία για το μίσος και την διαχείρισή του...
Μια δασκάλα έχει αποφασίσει να παίξουν ένα παιχνίδι στην τάξη της. Λέει λοιπόν στα παιδιά, να φέρει το κάθ’ ένα, μια πλαστική σακούλα, που θα περιέχει μέσα μερικές πατάτες. Σε κάθε πατάτα θα δώσει ένα όνομα από τα πρόσωπα που μισεί.
Έτσι, ο αριθμός των πατατών που κάθε παιδί θα βάλει στη σακούλα του θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των ανθρώπων που μισεί. Την άλλη μέρα κάθε παιδί, έφερε από μια σακούλα με πατάτες, με το όνομα των ανθρώπων που μισούσαν, γραμμένο σε κάθε πατάτα.
Κάποια παιδιά είχαν δύο πατάτες μέσα στη σακούλα, άλλα τρεις, άλλα πέντε και άλλα περισσότερες. Η δασκάλα λέει μετά στα παιδιά, να κουβαλούν μαζί τους την πλαστική σακούλα με τις πατάτες, όπου και αν πηγαίνουν (ακόμη και στην τουαλέτα), για μερικές μέρες.
Ύστερα από αρκετές μέρες, τα παιδιά άρχισαν να διαμαρτύρονται, λόγω της δυσάρεστης οσμής που άφηναν οι πατάτες οι οποίες άρχισαν να σαπίζουν. Άλλωστε, αυτοί που είχαν περισσότερες πατάτες στη σακούλα, έπρεπε να αντέξουν και το μεγαλύτερο βάρος τους.
Κάποιες μέρες αργότερα, το παιχνίδι τελείωσε και τα παιδιά ανακουφίστηκαν και από την απαλλαγή τους από το βάρος αλλά και από τη δυσοσμία των χαλασμένων πατατών. Η δασκάλα ρώτησε τα παιδιά: «Πώς αισθανθήκατε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού;»
Τα παιδιά, άρχισαν ομαδικά να διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι έπρεπε να κουβαλούν παντού μια τσάντα με πατάτες και μάλιστα χαλασμένες με άσχημη μυρωδιά, από κάποια στιγμή και μετά.
Στη συνέχεια, η δασκάλα τους αποκάλυψε το κρυμμένο νόημα πίσω από το παιχνίδι . «Αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση όταν έχετε μίσος για κάποιον μέσα στην καρδιά σας. Η δυσωδία από το μίσος θα φωλιάσει στην ψυχή σας και θα το μεταφέρετε μαζί σας όπου κι αν πάτε, συνεχώς. Αν δεν μπορείτε να ανεχθείτε τη μυρωδιά των σάπιων πατατών για μερικές μόνο μέρες, μπορείτε να φανταστείτε πώς θα είναι να έχετε τη δυσωδία του μίσους στην ψυχή σας, για μια ζωή;
Το εξώφυλλο του βιβλίου από τις εκδόσεις myedition.gr Ζητήστε το στο βιβλιοπωλείο της περιοχής σας. Ψάξτε το 
Ας ξεκινήσουμε όμορφα την εβδομάδα με μερικές φωτογραφίες από το έργο στην Ελλάδα και τον κόσμο, μια και προσωπικά είχα μια θαυμάσια εμπειρία το Σαββατοκύριακο. Η φωτογραφία με τους αδελφούς έτοιμους για το ξεκίνημα, είναι από την Νέα Υόρκη…
