Χειμερινό ηλιοστάσιο 2024: Από χθες 21 Δεκεμβρίου αρχίζουν και μεγαλώνουν οι μέρες

iliostasio

Χθες 21 Δεκεμβρίου 2024 ήταν το φετινό χειμερινό ηλιοστάσιο και συγκεκριμένα στις 04:27 π.μ. UTC (06:27 π.μ. ώρα Ελλάδας). Το αστρονομικό φαινόμενο σηματοδοτεί την αλλαγή της εποχής και τη μικρότερη ημέρα του έτους στο βόρειο ημισφαίριο.

agioplastio3
.
Πράγμα που σημαίνει ότι το βράδυ του χειμερινού ηλιοστασίου καταγράφεται η μεγαλύτερη νύχτα του έτους, καθώς από τα επόμενα βράδια, δηλαδή από σήμερα, η νύχτα αρχίζει να μικραίνει ξανά.

agioplastio6
Αυτό γιατί όταν ο Ήλιος περάσει το χειμερινό ηλιοστάσιο, αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά στον ουρανό. Αποτέλεσμα είναι η ημέρα να κερδίζει ξανά το χαμένο «έδαφος», μέχρι στην εαρινή ισημερία το φως και το σκοτάδι έχουν πάλι σχεδόν ίση διάρκεια.

sto.agioplastio4

Επικαιρότητα

Υπέροχες εικόνες από την πιο ωραία ώρα, αυτή του δειλινού... Καλλιτέχνης ο Δημιουργός!

dilino.palini
Τις φωτογραφίες που βλέπετε εδώ τις πήραμε από τον τοίχο της Ροζίνα Γαζή στο Facebook, επειδή αποτυπώνουν μια φανταστική ομορφιά της δημιουργίας, την πιο όμορφη ώρα του δειλινού. Είναι τραβηγμένες, από την Παλλήνη, την αυλή του σπιτιού που μένει και την ευχαριστούμε πολύ που μας έδωσε την άδεια να τις δημοσιεύσουμε.

xoris.filtra1
Σκοπός μας είναι να το μοιραστούμε μαζί σας, επειδή αυτό ήθελε και η ίδια καθώς προσθέτει στη δημοσίευση της, τη λεζάντα: "Απίθανα χρώματα ο ουρανός! Και χωρίς φίλτρα!". Αυτό κρατάμε. Τι φίλτρα να χρειαστούν, για να δούμε με καθαρά μάτια, τη δημιουργία;

xoris.filtra2
Εμένα προσωπικά με "ταξίδεψε". Κλεισμένοι στα σπίτια μας, ευχαριστούμε όλους εκείνους που χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα για να μας υπενθυμίζουν πως εκεί έξω υπάρχει ακόμα ένας κόσμος όμορφος που αξίζει να τον ζήσουμε. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι που αξίζουν. Όχι για την αυτοπροβολή μας.

xoris.filtra3
Φοβερό, αν το σκεφτείς! Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, αντί να τρελαινόμαστε από τον φόβο για το αύριο από τον κορονοϊό Covid-19, ας ευχαριστούμε Εκείνον που μας δίνει το σπουδαίο και μεγάλο δώρο της ζωής και ας ζούμε την κάθε στιγμή, όμορφα, όπως της αξίζει… Δείτε πως το έκανε αυτό η Ροζίνα.

xoris.filtra4
Δε χρειάστηκε παρα να χρησιμοποιήσει το κινητότης τηλεφωνο την κατάλληλη ώρα. Και φυσικά να βρεθεί στο κατάλληλο μέρος. Και όπως μπορούμε να αντιληφθούμε, έχουμε μολις μερικά δευτερόλεπτα η μια από την άλλη. Άλλωστε δεν διαρκούν πολύ αυτές οι ομορφιές και είναι μεγάλο προνόμιο να είσαι ο φωτογράφος.

xoris.filtra5
Να, γιατί αξίζει να είμαστε υπομονετικοί και υπάκουοι... Για κάτι τέτοιες εικόνες που απολαμβάνουν τα μάτια μας και περνάνε σε όλες τις αισθήσεις μας. Ευχαριστούμε τη Ροζίνα που μας το υπενθύμισε με την ανάρτηση της... Ας παίρνουμε μαθήματα από τη δημιουργία.

Βόλτα στους περίφημους καταρράκτες της Έδεσσας, ύψους 70 μ. Τους απολαύσαμε!

kataraktes.edesas1
bonis.leo.neoΗ Έδεσσα είναι πόλη της Μακεδονίας, έδρα του δήμου Έδεσσας και πρωτεύουσα της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Η πόλη είναι φημισμένη για τους 12 καταρράκτες της.

kataraktes.edesas2
Βρίσκεται πάνω στην αρχαία Εγνατία Οδό. Ιδρύθηκε το 813 π.Χ. από τον πρώτο Μακεδόνα Βασιλιά, τον Ηρακλείδη Κάρανο και ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του Μακεδονικού Βασιλείου.

kataraktes.edesas3
Αν ανέβει κάνεις στη βόρεια Ελλάδα, αξίζει να επισκεφτεί την πανέμορφη πόλη της Έδεσσας. Ένα ποτάμι διαρρέει την πόλη το οποίο στο τέλος του χωρίζεται τεχνητά και σχηματίζει δύο υπέροχους καταρράκτες.

kataraktes.edesas4
Εμείς φωτογραφήσαμε από κοντά τους καταρράκτες και σας τους παρουσιάζουμε. Μάλιστα στον έναν απ' τους δύο, μπορεί κάποιος να βρεθεί με ασφάλεια ακριβώς από πίσω του, μέσω μιας μικρής διάβασης κτισμένης σε αυτό το σημείο. Η εμπειρία είναι μοναδική.

kataraktes.edesas5
Μείνετε συντονισμένοι εδώ, επειδή το Σάββατο ακολουθεί μια πολύ όμορφη περιπλάνηση στο άλσος του αγίου Νικολάου στη Νάουσα.

kataraktes.edesas6

Ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη που θέλαμε να είχαμε κάνει με τα μάτια του φίλου μας Μπάμπη

agrios1
Είναι όμορφο αυτό που έχουμε κατακτήσει στον ιστότοπο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μπορούμε να… ταξιδεύουμε ακόμα και σε δύσκολους καιρούς, όπως αυτούς που ζούμε με τα μάτια των φίλων μας, καθώς μας στέλνουν υλικό από τα μέρη που έχουν πάει. Κάπως έτσι θέλουμε να σας ταξιδέψουμε σήμερα προς την Κωνσταντινούπολη που μας αρέσει πολύ.

agrios2
Θυμάμαι, είχα πάει με φίλους το 2008 (;) και χρειάστηκε να αλλάξω την αστυνομική μου ταυτότητα, δεδομένου ότι η νέα που είχε λατινικούς χαρακτήρες, λειτουργούσε και ως ταξιδιωτικό έγγραφο. Ας πάμε όμως αυτή τη φορά με τα μάτια του φίλους μας Μπάμπη Άγριου που πέρασε μερικές μέρες εκεί με την καλή του.

agrios3
Με τον Μπάμπη δεν έχουμε γνωριστεί ακόμα από κοντά. Εκείνος μένει μόνιμα στη Ρόδο κι εμείς Αθήνα. Έχουμε όμως πάρα πολλά κοινά σημεία και «γνωριζόμαστε» πολλά χρόνια, διαδικτυακά. Και ονειρευόμαστε σε ότι μας αφορά, ένα καλοκαίρι, όταν περάσουμε το κακό που ζούμε με τον κορονοϊό, να πάμε στο νησί του για διακοπές.

agrios4
Οι σημερινές φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από τον ίδιο με το κινητό του και το ταξίδι του ξεκινάει από το αεροδρόμιο που πάει να πάρει το αεροπλάνο μέχρι την Προύσα και την Πόλη. Και είναι τόσο πολύ το υλικό που, επειδή σχεδιάζουμε να δημοσιεύουμε ένα κάθε εβδομάδα, οπότε μάλλον το βλέπουμε να φτάνουμε ώς το καλοκαίρι…

agrios5
Σ’ αυτό το σημείωμα θα μείνουμε στην προετοιμασία του ταξιδιού και σε ότι αφορά το αεροπλάνο και το αεροδρόμιο. Έτσι, να φανταστούμε το ταξίδι. Ο δρόμος προς την Τουρκία. Τα αγαπάμε πολύ κι εμείς αυτά τα ταξίδια και όταν μπορούσαμε, τα κάναμε. Ελπίζουμε στην πορεία να εξελιχθούν καλά τα πράγματα και να τα ξανακάνουμε.

agrios6
Κωνσταντινούπολη πια… Μια πρώτη γεύση από το αεροδρόμιο της. Στις επόμενες αναρτήσεις θα γνωρίσουμε καλύτερα την Πόλη. Αλλά όπως είπαμε, θα χρειαστεί να κάνετε λίγη υπομονή. Επειδή το υλικό που έχουμε στα χέρια μας είναι πολύ ωραίο και σχεδιάζουμε να το αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο.

Ήταν ωραία χθες, μια βόλτα στο Πέραμα! Χαρά Θεού και είχε μια υπέροχη ηλιοφάνεια...

perama1.020121
Το είδαμε πως ο καιρός άλλαζε πολύ όμορφα με μια ηλιοφάνεια εκπληκτική, οπότε και λίγο πριν το μεσημέρι πήραμε το αυτοκίνητο και βγήκαμε για μια βόλτα στο Πέραμα. Είχαμε καιρό να πάμε, λόγω της πανδημίας, αλλά εδώ, το «Χαρτί και Καλαμάρι», πάντα μας άρεσε.

perama2.020121
Αυτή τη φορά, μια ο καιρός όπως είπαμε ήταν καλός, περπατήσαμε και στο Πέραμα πέρα από το λιμάνι που σταματάνε τα καραβάκια για να φορτώσουν κόσμο και αυτοκίνητα προς τη Σαλαμίνα. Πολύ όμορφο μέρος και δεν το ξέραμε. Χρόνια πήγαινα την ύλη του "ΤΥΠΟΥ των Σιδηροδρομικών" στην Πόπη στη Σαλαμίνα, αλλά εδώ, δεν είχα έρθει.

perama3.020121
Ο τόπος είναι πανέμορφος για μεσημεριανό περπάτημα. Τόσο πράσινο δεν το φανταζόμουν στο Πέραμα. Στο μυαλό μου είχα μια άλλη εικόνα γι' αυτή την πόλη. Μια εικόνα που είχε διαμορφωθεί μέσα από τις κινηματογραφικές ταινίες με τα παραπήγματα. Αλλά, δεν είναι έτσι.

perama4.020121
Η πόλη του Περάματος έχει αλλάξει... Θα δεις πάρκα, πλατείες, μαγαζιά, αρκεί να έχεις λίγο χρόνο στη διάθεση σου, να το περπατήσεις... Μας άρεσε όλο αυτό που ζήσαμε, καθώς για άλλη μια φορά καταλήξαμε στο "Χαρτί και Καλαμάρι" όπου και μας περιποιήθηκαν με τους θαλλασομεζέδες τους.

perama5.020121
Την ξέρατε αυτή την μεριά της πόλης του Περάματος; Οι περισσότεροι απλά χρησιμοποιούν το λιμάνι για να πάρουν το καραβάκι και να πάνε απέναντι στην κοντινή Σαλαμίνα. Αλλά αξίζει μερικές φορές να διαθέσουμε λίγο χρόνο και να την γνωρίσουμε καλύτερα.

perama6.020121
Και μείς το κάναμε χθες και το χαρήκαμε. Δεν ήταν και πολύς ο κόσμος που κυκλοφορούσε, αλλά καλύτερα για μας. Είχαμε και τις μάσκες μας, οπότε δεν είχαμε να φοβηθούμε τίποτα. Αλλά κάπου - κάπου, τέτοιες μικρές βόλτες τις έχουμε ανάγκη κι εμείς, όπως όλοι. Και το τολμήσαμε!

Αισιόδοξα, ας κάνουμε την πρώτη μας ανάρτηση για το 2022... Με παπαγάλους ρίνκνεκ

papagali1.311221
Οι παπαγάλοι ρίνκνεκ είναι από τα πιο ευφυή και κοινωνικά είδη παπαγάλων και είναι ιδιαίτερα αγαπητά στους λάτρεις του είδους. Τα πουλιά ringneck προέρχονται από τις Ινδίες, αλλά ζουν και αναπαράγονται στην Αφρική και την Ασία. Ελάτε να τα γνωρίσουμε λίγο περισσότερο...

papagali2.311221
Το κυριότερο χαρακτηριστικό των ringneck parakeet, από το οποίο πήραν και το όνομά τους, είναι ο δακτύλιος που φέρουν σε πιο έντονο βαθμό τα αρσενικά γύρω από το λαιμό τους. Οι φωτογραφίες του σημερινού δημοσιεύματος είναι του λιακοσ δομουχτσιδησ, από την Ομάδα "Αγρια Φύση στην Ελλάδα".

papagali3.311221
Αν και επικρατεί η εσφαλμένη εντύπωση ότι οι παπαγάλοι ρίνκνεκ είναι επιθετικά πουλιά λόγω των δυνατών κραυγών που εκπέμπουν και μπορεί να τρομάξουν τον κάτοχό τους, στην πραγματικότητα πρόκειται για πανέξυπνα και πολύ κοινωνικά πουλιά που δένονται ιδιαίτερα με τον άνθρωπο που τα φροντίζει.

papagali4.311221
Είναι λίγο πιο μεγαλόσωμα από τα (cockatiel) και το συνολικό τους μήκος μαζί με τα φτερά της μακριάς ουράς τους αγγίζει τα 45 εκατοστά. Το κατακόκκινο γαμψό ράμφος των Ringneck, τα λαμπερό πρασινωπό φτέρωμα με την μακριά ουρά τους τα κατατάσσει στα πιο ελκυστικά είδη παπαγάλων.

papagali5.311221
Εκτός από το πράσινο χρώμα του φτερώματος τα συναντάμε και με κίτρινες, γαλάζιες και οπάλ αποχρώσεις. Ο ringneck ανήκει στα είδη παπαγάλων που λέγονται δυμορφικά, δηλαδή υπάρχουν διαφορές στα δύο γένη που όμως αρχίζουν να είναι ευδιάκριτες μετά τους 18 μήνες και δεν ολοκληρώνονται πριν να ωριμάσουν αναπαραγωγικά.

papagali6.311221
Τα αρσενικά ringneck parakeet εμφανίζουν ένα δακτύλιο στο φτέρωμα του λαιμού σε έντονο μαύρο, ροζ, μπλε και τυρκουάζ χρώμα, ενώ στα θηλυκά αν και δεν είναι ευδιάκριτο, αν τα παρατηρήσει κανείς με προσοχή θα διαπιστώσει την ύπαρξη ενός αχνού σε χρωματισμό δαχτυλίδι, παρόμοιο με τα χρώματα του φτερώματος. Τα θηλυκά ringneck έχουν πιο δυναμική προσωπικότητα με τάση για κυριαρχία.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA