Πάει και το 2021! Σαν αέρας φεύγει ο χρόνος από τη ζωή μας. Το νοιώθουμε ή μας διαφεύγει;
Θα μπορούσε να μοιάζει και λίγο απολογιστικό αυτό το κομμάτι. Δημοσιεύεται λίγο πριν κλείσει η αυλαία για το 2021, καθώς κλείνει η πόρτα πίσω του για να μπει, γεμάτο υποσχέσεις το 2022 στη ζωή μας. Θα επιλέξουμε ωστόσο να μην είναι έτσι, επειδή η ζωή συνεχίζεται κι εμείς την καταγράφουμε από το γραφείο του σπιτιού.
Δώσαμε και φέτος ένα μεγάλο μέρος των δημοσιευμάτων μας στα λουλούδια, δικά μας ή φίλων μας, όπως αυτά τα τριαντάφυλλα της φίλεης μας Νίτσας από την Αλμυρή Κορινθίας. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε αυτό, επειδή πέρα από το γεγονός ότι ομορφαίνουν τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, μας φέρνουν και πιο κοντά στον Δημιουργό. Εκείνον που τα φροντίζει στοργικά.
Αυτά τα τριαντάφυλλα είναι από την Άνδρο, φωτογραφημένα από τη φίλη μας Ευαγγελία που τα αγαπά και τα προσέχει, έχοντας τα βάλει στη ζωή της. Τα κόκκινα τριαντάφυλλα δίπλα στον φρεσκοασβεστωμένο τοίχο του σπιτιού της είναι ότι καλύτερο για όλους μας. Την ευχαριστούμε που μας σκέφτεται.
Συχνά - πυκνά φιλοξενούμε και αγριολούλουδα. Μας βοηθάει πολύ σ' αυτό, ο καλός μας φίλος, Πέτρος Πατσαλαρήδης, που λόγω της δουλειάς του, κινείται καθημερινά μέσα στο δάσος, οπότε ότι καινούριο βγάλει η γη, το μοιράζεται μαζί μας και με τους φίλους που τον ακολουθούν.
Λουλούδια εποχής, από το αρχείο μας. Καμιά φορά δεν ξέρουμε τα ονόματα τους αλλά προσπαθούμε να τα μάθουμε και να τα μοιραστούμε μαζί σας. Άλλοτε πάλι, μας τα λέτε εσείς. Κι αυτό είναι πολύ ωραίο ωραίο. Το να μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον, μέσα από αυτόν τον ιστότοπο.
Αλλά γίνεται να μην έχουμε μερικά κυκλάμινα, αυθεντικά; Έχουν βγει στη σχισμή του βράχου, κάπου στην Άνδρο, λες και δραπέτευσαν από τους στοίχους του ποιητή, ενώ τα βλέπουμε πέρα για πέρα, αληθινά... Θα το κάνουμε συχνά και στη χρονιά που έρχεται, όταν θέλουμε να αποδράσουμε...
