Τον Αύγουστο του 2023 στη Μάνη, τον Αύγουστο του 2025 στην Κρήτη μαζί με τα παιδιά!

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023. Είμαστε βέαβαιοι ότι έτσι όμορφα θα περάσουμε και τον φετινό Αύγουστο που θα βρεθούμε μαζί τους στην Κρήτη.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Δημοσιογραφικά

Ελεύθερες δημοσιογραφικές φωνές

Ευχές και από την ΚΑΜΠΥΛΗ, το τυπογραφείο που βγάζουμε τη ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ. Ευχαριστούμε παιδιά!

Πάνω από 94 δημοσιογράφοι και άλλοι εργαζόμενοι των μέσων ενημέρωσης σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του 2010 σύμφωνα με έκδοση που έδωσε στο φως της δημοσιότητας η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, με έδρα τις Βρυξέλλες. Η FIJ επισημαίνει ότι οι δημοσιογράφοι είναι στόχοι στους οποίους δείχνουν προτίμηση οι εξτρεμιστές πολιτικοί, οι εγκληματίες και οι τρομοκράτες.

Τουλάχιστον 94 δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους κατά το 2010, λόγω δολοφονιών, βομβιστικών επιθέσεων ή πυρών από εμπόλεμες περιοχές. Επιπλέον τρεις έχασαν τη ζωή τους σε δυστυχήματα, ανεβάζοντας τον αριθμό στους 97.

Στα στοιχεία που είχε δώσει η FIJ για το 2009 είχαν καταγραφεί θάνατοι 139 δημοσιογράφων.

Πρώτη σε επικινδυνότητα χώρα για τους δημοσιογράφους το 2010 αναδείχθηκε το Πακιστάν, με το Μεξικό, την Ονδούρα και το Ιράκ να ακολουθούν.

Ο πρόεδρος της FIJ Τζιμ Μπουμέλα χαρακτήρισε «βαριά απώλεια» τους θανάτους, τονίζοντας ότι θα πρέπει να αναγκάσει τις κυβερνήσεις να εργαστούν, προκειμένου να βελτιωθεί η προστασία των δημοσιογράφων. Επεσήμανε μάλιστα τους κινδύνους που συνδέονται σήμερα με την άσκηση της δημοσιογραφίας σε όλον τον κόσμο.

Οι περισσότεροι από τους δημοσιογράφους σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια βιαιοτήτων που οφείλονται στους πολέμους εναντίον ένοπλων οργανώσεων που διεξάγονται στο Πακιστάν ή εναντίον των καρτέλ των ναρκωτικών στο Μεξικό, καθώς και στην πολιτική αναταραχή στην Ονδούρα.

Κι άλλες ευχές ΕΔΩ από ανθρώπους που μας σκέφτονται και μας αγαπάνε...

Έτοιμη και η εφημερίδα της ΕΚΑΠ

Πατήστε ΕΔΩ για αν δείτε την εφημερίδα της ΕΚΠΑ όπως ακριβώς θα κυκλοφορεί σε λίγο, τυπωμένη... Πραγματικά καταφέραμε το ακατόρθωτο...

Αυτός κι είναι άθλος. Μπορεί να ξενυχτήσαμε χθες, μπορεί το σύστημα που εγκατέστησε η Ματίνα στο σπίτι της να είχε τα προβλήματά του, αλλά η Βίκυ κατάφερε το ακατόρθωτο: Να ολοκληρώσουμε την εφημερίδα της ΕΚΑΠ.

Δουλέψαμε γι' αυτό πολύ οργανωμένα αν και μέρες χαλαρές, λόγω των γιορτών. Η Σία σκανάρησε τις φωτό και με το φότοσοπ προσπάθησε να τις μετατρέψει σε αρχείο που να μπορούμε να το δουλέψουμε στο Κουάρκ Εξπρές. Ανάλογη δουλειά είχε κάνει και η Βίκυ στο σπίτι της.

Ευτυχώς που στο μεταξύ είχε εγκατασταθεί και το φώτοσοπ στον υπολογιστή κι έτσι κάποιες μετατροπές των JPEG σε CMYK μπορέσαμε να τις κάνουμε.

Ξεκινήσαμε γύρω στις 7 το απόγευμα να “στήσουμε” τις 4 από τις 8 σελίδες με... φρέσκια ύλη. Αλλά έπρεπε να βάλουμε και τις διαφημίσεις στην όψη με την 4χρωμία. Κι εκεί που νομίζαμε ότι σε δυο ώρες θα τελειώναμε τελικά χρειάστηκαν 4,30! 12,30μετά τα μεσάνυχτα ήταν όταν έφυγα από το σπίτι της Ματίνας με το στικάκι που είχε μέσα ολοκληρωμένη, σε αρχείο PDF υψηλής ανάλυσης, την εφημερίδα.

Κουραστήκαμε, αλλά το χάρηκα. Κι επειδή όλα έγιναν από την αρχή, πιστεύω ότι το επόμενο φύλλο θα είναι πολύ καλύτερο.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κι αυτό εδώ, που σε λίγο τυπώνεται δεν είναι καλό. Μπορεί η γραμματοσειρά να “χτυπάει” λίγο το “πι”, αλλά μπροστά στο θετικό αποτέλεσμα, αυτά είναι λεπτομέρειες.

Πρωί της Δευτέρας ήρθα στη Μαυρομιχάλη 52, στα Εξάρχεια προκειμένου η εφημερίδα μας να γίνει φιλμ και γύρω στις 12,30 ήταν στο τυπογραφείο του Άγγελου να κάνει τσίγκους και να τυπώσει.

Όμορφα είναι όταν τελειώνει ένα τεύχος. Και διπλά όμορφα όταν, παρά τα χρόνια που έχω στο επάγγελμα ακόμα αισθάνομαι μοναδικά, όταν αυτό συμβαίνει...

  • Δείτε, πατώντας ΕΔΩ αυτή την υπέροχη κάρτα που μου έστειλε ο καλός φίλος Κώστας Κίτσιος. Ακολουθήστε τη μέχρι τέλους, είναι πανέμορφη...

Έτοιμη και η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

Αυτό είναι το εξώφυλλο του τ. 242 της ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ, αφιερωμένο σε ένα βετεράνο συνδικαλιστή, τον Λευτέρη Χατζηανδρέου, που έφυγε από κοντά μας πριν από δυο μήνες. Πατήστε ΕΔΩ για να το δείτε όπως θα κυκλοφορήσει τυπωμένο...

Ο... μαραθώνιος ολοκληρώθηκε. Το περιοδικό μας θα βγει μέσα στις προθεσμίες που βάζουν οι νόμοι σε σχέση με την περιοδικότητα, Χρειάστηκε να ξενυχτήσω χθες ώς τη μία, αλλά έγραψα και το τελευταίο κείμενο, το χρονολόγιο.

Και σήμερα το είδαμε στην ΠΕΤ ΟΤΕ, κάναμε τις τελευταίες διορθώσεις και δώσαμε το “τυπωθείτω”. Αν και οι διαφημιστικές που συνεργάζονται με τον ΟΤΕ και την Cosmote ανταποκριθούν άμεσα και μας στείλουν τα φιλμ σε μια εβδομάδα από σήμερα θα είναι τυπωμένα, διπλωμένα, σακουλοποιημένα και στο ταχυδρομείο.

Δόξα τω Θεώ, όλα πήγαν καλά, τόσο που ούτε κι εγώ που το έβλεπα το, πίστευα. Τώρα αμέσως, μετά τις γιορτές θα βάλουμε μπροστά το νέο φύλλο. Έτσι είναι αυτά. Το τέλος του ενός, αρχή του άλλου. Μια ατέλειωτη αλυσίδα που έχει να κάνει με τη συνεχή δημιουργική δράση... Και κάθε καινούργια δουλειά είναι σαν να ακουμπάω για πρώτη φορά... Ε, δεν είναι και λίγο να αισθάνομαι έτσι ύστερα από 28 χρόνια στο επάγγελμα.

Μέρες γιορτών, πιο χαλαρές τώρα που ολοκληρώθηκαν οι άμεσες υποχρεώσεις μας.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΡΒΕΤΑΣ-ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ-23-12-2010 ΜΕΡΟΣ 1ο by prezatv

Η αφίσα που γέμισε το κέντρο της Αθήνας

Αυτή είναι η αφίσα που έχει γεμίσει το κέντρο της Αθήνας και στοχοποιεί δημοσιογράφους με τον τίτλο «Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι». Το ακούμε συχνά. Ντρεπόμαστε χωρίς να φταίμε σε τίποτα... Φυσικά και δεν είμαστε όλοι ίδιοι αγαπητοί κριτές των πάντων...

  • Από το MediaNews

Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ για την απεργία

Αντιγράφουμε από τη σημερινή κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ το κύριο άρθρο της: Σήμερα, όπως κάθε Κυριακή, κρατάτε στα χέρια σας το φύλλο της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας». Η εφημερίδα μας, με απόφαση της συντριπτικής πλειοψηφίας της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων της «Ε» και της «Κ.Ε.», αποφάσισε να μην συμμετάσχει στην κοροϊδία του αναγνωστικού κοινού και στην απαράδεκτη απεργοσπαστική ενέργεια να κυκλοφορήσουν τα φύλλα της Κυριακής την Παρασκευή, προκειμένου να ακυρωθεί στην πράξη η απόφαση της ΕΣΗΕΑ και των υπόλοιπων συνδικαλιστικών ενώσεων του χώρου να μην κυκλοφορήσουν οι εκδόσεις του Σαββάτου και της Κυριακής.

Τα αιτήματα της 48ωρης απεργίας (Παρασκευή και Σάββατο), όπως καταγράφονται στην απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, ήταν:

*Το δικαίωμά μας στη μισθωτή εργασία και στην υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

*Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα της κοινής γνώμης για την υπεύθυνη ενημέρωση.

Ο σκοπός της απεργίας υποτίθεται ότι ήταν να πιεστούν οι εκδότες προκειμένου να προχωρήσουν στην ικανοποίηση αυτών των αιτημάτων, μέσω της υπογραφής της ΣΣΕ, και να σταματήσουν τις απολύσεις δημοσιογράφων. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο το δ.σ. της ΕΣΗΕΑ σε απόφασή του λίγες μέρες νωρίτερα, στις 14 Δεκεμβρίου, ανέφερε: «Το δ.σ. της ΕΣΗΕΑ καλεί κάθε επιχείρηση στο χώρο των ΜΜΕ που δέχεται να προσέλθει σε συμφωνία με τα σωματεία στην ενημέρωση, να δεχθεί άμεσα τα εξής σημεία:

1. Διατήρηση των θέσεων εργασίας - όχι στις απολύσεις.

2. Δέσμευση για μη καταφυγή σε εκβιαστικές "επιχειρησιακές" ή "ατομικές", τάχα, συμβάσεις.

3. Δέσμευση για την από κοινού με τα σωματεία στήριξη των πόρων των Ταμείων.

4. Αναγνώριση όλων των διατάξεων των ΣΣΕ, καθώς και των ιδιωτικών συμφωνιών και συμφωνία εφαρμογής αυτών.

5. Η όποια συμφωνία θα έχει ισχύ και για τα μη μέλη των ενώσεων.

6. Θα έχει ημερομηνία λήξης την 31/12/2011 και θα ενταχθεί στη ΣΣΕ που θα υπογραφεί με τις αντίστοιχες εργοδοτικές οργανώσεις».

Σύμφωνα με την πρόσκληση της ΕΣΗΕΑ, όποιος εκδότης συμφωνούσε στα παραπάνω, θα εξαιρούνταν από την απεργία.

Η «Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ» πριν καν την έκδοση της ανακοίνωσης είχε ζητήσει από το δ.σ. της ΕΣΗΕΑ να υπογράψει τη σύμβαση. Επίσης αποδέχθηκε τα σημεία που προέβαλε η ΕΣΗΕΑ. Ομως, παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις περί υπογραφής από την πλευρά της ΕΣΗΕΑ, αυτό δεν έγινε, με δική της υπαιτιότητα. Την πρόθεση υπογραφής είχαν εκδηλώσει κι άλλοι ιδιοκτήτες εφημερίδων, ακολουθώντας την «Ε». Οχι όμως και οι βασικοί ανταγωνιστές της «Κ.Ε.», οι ιδιοκτήτες του «Βήματος», της «Καθημερινής» και του «Εθνους», οι οποίοι διεμήνυσαν μέσω της Ενωσης Ιδιοκτητών ότι «εμείς δεν συζητούμε αφού κάνετε απεργία. Κάντε την απεργία σας και τα λέμε στη συνέχεια». Κι όχι μόνο αυτό, αλλά οι παραπάνω, οι οποίοι εκτός από τα εκδοτικά έχουν κι άλλου είδους επιχειρηματικά συμφέροντα, από τις αρχές της εβδομάδας είχαν εκδηλώσει την πρόθεσή τους (εν γνώσει του δ.σ. της ΕΣΗΕΑ) να σπάσουν την απεργία, εκδίδοντας τα κυριακάτικα φύλλα την Παρασκευή!

Η πλειοψηφία του δ.σ. της ΕΣΗΕΑ αντί να προσέλθει στην υπογραφή σύμβασης με τους εκδότες που το επιθυμούσαν και να μπλοκάρει την έκδοση κυριακάτικων φύλλων την Παρασκευή, που εξευτέλιζε με αυτό τον τρόπο την απεργία, αποφάσισε την Πέμπτη να μην εξαιρέσει από την απεργία την «Ε», παρότι είχαν γίνει αποδεκτά τα αιτήματα από την ιδιοκτησία της και η ίδια η ΕΣΗΕΑ είχε προσκαλέσει ιδιοκτήτες να προσέλθουν και να συμφωνήσουν.

Είναι προφανές ότι η πλειοψηφία του δ.σ. της ΕΣΗΕΑ τήρησε αυτή τη στάση, επειδή δεν ήθελε με την απεργία να πληγούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες εκδότες (Αλαφούζος, Μπόμπολας, Ψυχάρης), οι οποίοι και αρνήθηκαν να υπογράψουν τη Συλλογική Σύμβαση. Γι' αυτό το λόγο προχώρησε σε γενίκευση της απεργίας, ώστε να μην έχουν πρόβλημα όσοι έβγαλαν απεργοσπαστικό κυριακάτικο φύλλο την Παρασκευή, αλλά να πληγούν εκείνοι που δεν θα συμμετείχαν σε αυτή την κοροϊδία. Για τους ίδιους λόγους αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε κίνηση όταν έγιναν μαζικές απολύσεις στον ΔΟΛ και μειώσεις μισθών με ατομικές συμβάσεις στον ΣΚΑΪ.

Η κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία, πλήττει και το χώρο του τύπου. Πολλοί εκδότες, οι οποίοι αξιοποίησαν το χώρο της ενημέρωσης για να προωθήσουν κι άλλου είδους επιχειρηματικά συμφέροντά τους, σήμερα προσπαθούν να εκμεταλλευθούν την κρίση όχι μόνο για να κατεδαφίσουν εργασιακά δικαιώματα, αλλά ελπίζοντας ότι θα ενισχύσουν τη θέση τους στο σύστημα διαπλοκής, ότι θα βγουν ακόμη πιο ισχυροί. Το σωματείο των δημοσιογράφων οφείλει όχι μόνο να μη διευκολύνει τα σχέδιά τους, όπως κάνει με κάποιες αποφάσεις του, αλλά να σταθεί απέναντί τους. Κι από αυτό τον αγώνα μπορούν να βγουν κερδισμένοι όλοι: και οι δημοσιογράφοι και η ενημέρωση.

Τα ερωτήματα

Από τη στάση της πλειοψηφίας του δ.σ. της ΕΣΗΕΑ προκύπτουν μερικά αμείλικτα ερωτήματα:

-Γιατί ο πρόεδρος και η πλειοψηφία του δ.σ. της ΕΣΗΕΑ δεν εκμεταλλεύονται την ευκαιρία να διασπάσουν το μέτωπο των ιδιοκτητών, αξιοποιώντας τη στάση της «Ελευθεροτυπίας» και όσων επιθυμούν να την ακολουθήσουν;

-Γιατί άλλαξαν συμπεριφορά στο παρά πέντε και δεν εξαίρεσαν από την απεργία την «Ελευθεροτυπία», όταν διαπίστωσαν ότι υπήρχε δυνατότητα να διανεμηθεί κανονικά την Κυριακή;

-Γιατί προέτρεπαν εκδότες να βγάλουν κι αυτοί απεργοσπαστικό φύλλο, λέγοντας «Γιατί δεν βγάζετε κι εσείς φύλλο την Παρασκευή όπως οι άλλοι;»;

Β. Π.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA