Ο αγώνας των δημοσιογράφων για αξιοπρεπείς μισθούς, υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και σταμάτημα των απολύσεων θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον τη συμπαράσταση των κομμάτων της Αριστεράς αν κρίνουμε από τις διακηρύξεις τους ενάντια στην κυβερνητική πολιτική.

Αντί γι' αυτό όμως μπροστά στην 48ωρη απεργία, είδαμε τα κομματικά έντυπα ΑΥΓΗ και ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ να εκδίδονται σήμερα Παρασκευή στην ίδια γραμμή με τους... καπιταλιστές εκδότες, βγάζοντας στα περίπτερα τα κυριακάτικα φύλλα.

Ντροπή ρε γαμώτο... Αν κι αυτοί κινούνται τόσο συντονισμένα στην ίδια γραμμή με τους ιδιώτες εκδότες τι άραγε θα πρέπει να περιμένουμε; Και πώς να μην απογοητεύεται ο κόσμος από μια τέτοια τακτική;

Αντίθετα Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, εβδομαδιαία εφημερίδα που εκδίδεται κάθε Σάββατο, αποφάσισε να εκδοθεί αυτή την εβδομάδα, λόγω της απεργίας, τη Δευτέρα ενώ οι δημοσιογράφοι της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, όπως αναφέρω και στο προηγούμενο σημείωμά μου, καταγγέλλουν την... ΕΣΗΕΑ για παιχνίδια διαπλοκής και έβγαλαν σήμερα κανονικά εφημερίδα. Κανονικά θα βγάλουν και αύριο Σάββατο και την Κυριακή.

Πραγματικά, η ΕΣΗΕΑ δείχνει πελαγωμένη και ανίκανη να διαχειριστεί μια τόσο κρίσιμη κατάσταση. Ίσως γιατί καλείται να παίξει τον ταξικό, κλαδικό της ρόλο και δεν ξέρει να το κάνει ή ίσως γιατί έχουν δίκιο οι συντάκτες της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ και είναι μέχρι τα μπούνια χωμένοι στη διαπλοκή.

Το φαινόμενο είναι θλιβερό. Από τη μια να έχεις μια τέτοια ΕΣΗΕΑ και από την άλλη μια Αριστερά που έχει τα έντυπα που της αξίζουν. Πλήρως προσαρμοσμένα στις ανάγκες των αστών και πάντως μακριά και πέρα από τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας.

Αυτή η 24ωρη απεργία της περασμένης Τετάρτης και η 48ωρη απεργία των ανθρώπων που εργάζονται στα ΜΜΕ εκπέμπει πολλαπλά μηνύματα και δείχνει πόσο μόνοι και εκτεθειμένοι είμαστε στις ορέξεις των αφεντικών για περισσότερα κέρδη. Αν είναι τόσο μικροί, τέτοιες μεγάλες ώρες, ας τους αλλάξουμε τους συνδικαλιστές μας. Οι τύχες μας πρέπει να είναι σε σοβαρά χέρια. Όχι στα χέρια φοβισμένων σαρδανάπαλων...