Ο θάλαμος 3020 στο ΚΑΤ όπου νοσηλεύομαι. Στις 10 το πρωί περιμένω να με πάρουν για χειρουργείο. Θα τον αποχωριστώ για λίγο... Ας είναι... Θα το αντέξω. Νηστικός και ψυχολογικά προετοιμασμένος...

Ο δίσκος με το φαγητό που σερβίρουν στους ασθενείς. Όλες τις μέρες το κυρίως πιάτο, μεσημέρι – βράδυ είχε δυο μπιφτέκια που συνοδεύονταν από ρύζι, πουρέ, μακαρόνια. Προχθές είχε κοτόπουλο. Και χθες μου έκαναν την έκπληξη: Ψάρι, παρακαλώ...

Μαζί με το φαγητό στο δίσκο, όλες αυτές τις ημέρες υπάρχει κι αυτό το σημείωμα... Δεν υπήρξε μέρα που να μην υπάρχει. Οι νοσοκόμες λένε πως υποδηλώνει την ανάγκη για μαλακά φαγητά. Όμως κεφαλαία όπως είναι, έτσι και βάλεις αλλού τον τόνο, έχεις άλλη, εντελώς, λέξη... Όχι και τόσο κολακευτική...

Ναι, είμαι έτοιμος για το χειρουργείο. Σε λίγο θα με πάρουν. Έχω πλυθεί, ξυριστεί, τους περιμένω... Κυρίως όμως είμαι ψυχολογικά προετοιμασμένος γι' αυτή τη στιγμή...

Εδώ και δυο μέρες το κουβεντιάζω με τους γιατρούς. Κι αυτοί είναι αλήθεια πολύ ψύχραιμοι, υπομονετικοί, κατατοπιστικοί...

Την αρχή που το άκουσα μου ήρθε κάπως. Διότι εδώ, στο ΚΑΤ, ήρθαμε μετά το Λαϊκό, το βράδυ του Σαββάτου, εντελώς επικουρικά. Απλά για να έχουμε τη γνώμη ενός νευροχειρουργού... Έμεινα μέσα, μετά την αξονική που έκανα. Ακολούθησαν κι άλλες ακτινογραφίες, καρδιογραφήματα και τώρα ήρθε η ώρα της εγχείρισης.

Τόση και τέτοια αναλυτική ενημέρωση για το πού ακριβώς έχω το πρόβλημα, πώς θα το αντιμετωπίσουν με την επέμβαση, τις επιπλοκές που ενδέχεται να υπάρξουν, δεν είχα ακούσει ποτέ άλλοτε από τον χειρουργό γιατρό. Τώρα δια στόματος του επιμελητή κ. Κωνσταντίνου Μουρούζη τα άκουσα όλα. Χωρίς βιασύνη, χωρίς άγχος, ψύχραιμα, όπως αρμόζει στους γιατρούς που δεν φημίζονται τυχαία για το έργο τους...

Με έπεισε και έδωσα γραπτά τη συναίνεσή μου για τη χειρουργική επέμβαση. Κι όχι μόνο με έπεισε αλλά νοιώθω πολύ άνετα να αφεθώ στα χέρια του, όντας με ολική νάρκωση...

Είναι κάτι που πρέπει να γίνει. Έχω πολλή ενέργεια μέσα μου, πολλά, πολλά πράγματα που δεν έχω κάνει ακόμα και μπορώ και θέλω... Θέλω να επιστρέψω πίσω πιο σοφός ώστε να κάνω λιγότερα λάθη πάνω σε σοβαρά ζητήματα και νομίζω πως θα τα καταφέρω.

Το επόμενο σημείωμά μου εδώ θα είναι μετά το χειρουργείο. Όταν φύγει η νάρκωση και νιώσω πάλι καλά... Τη θέλω τη συντροφιά σας, το χιούμορ σας, μ΄ αρέσουν τα σχόλια που κάνετε, ο τρόπος που αντιμετωπίζετε το γεγονός, μετά το πρώτο σοκ που παθαίνετε... Τι να κάνουμε; Μήπως κάπως έτσι δεν είναι και η ζωή εκεί έξω; Όλο εκπλήξεις μας κρύβει και χρειάζεται συχνά να είμαστε πολύ ψύχραιμοι για να τις αντιμετωπίσουμε.

Αυτό κάνουμε και από τούτο εδώ το μετερίζι. Εξάλλου σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άλλοι ασθενείς εδώ, το δικό μου είναι μια παρωνυχίδα...

Αλλά θα μου πεις, του καθενός το πρόβλημα είναι μεγάλο...