Τι ζέστη είναι αυτή; Χρειαζόμαστε λίγη θαλασσινή δροσιά, επειγόντως! Και όχι μόνο εμείς...
Ζούμε απίστευτες, για την εποχή, υψηλές θερμοκρασίες! Στην Αθήνα, αλλά και σε όλη την Ελλάδα, αν κρίνουμε από τα μηνύματα που παίρνουμε... Χρειαζόμαστε επειγόντως λίγη θάλασσα... Την αύρα της, τη δροσιά της. Και θα το κάνουμε σήμερα... Αν μας το επιτρέψει, Εκείνος...
Σχεδιάζουμε να πάμε σήμερα στο Πόρτο Ράφτη, εκεί κατά το Αυλάκι... Ωστόσο όπου κι αν επιλέξει να πάει κανείς, καλά θα είναι. Αν και λόγω της αυριανής αργίας για τον πολύ κόσμο, προβλέπεται να έχουν κίνηση και οι δρόμοι και η παραλία...
Είναι πολύ νωρίς, για να ζεις στο διαμέρισμα με αιρ κοντίσιον. Δεν έχει υγεία το πράγμα. Κι ωστόσο, μερικές φορές, είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε. Δύσκολα τα πράγματα, χωρίς αυτό. Αλλά δεν είναι ζωή, αυτή. Αιρ κοντίσιον στο αυτοκίνητο, παντού.
Έχουμε ανάγκη από λίγο καθαρό αέρα και η Άννυ, την ήθελε λίγη θάλασσα... Μια βουτιά στα δροσερά νερά, θα ήταν μια καλή ανάμνηση για να την πάρει μαζί της, από την παραμονή της εδώ, στην Αθήνα και στην Ελλάδα, γενικότερα. Αύριο το πρωί αναχωρεί, για το Βανκούβερ.
Περάσαμε πολύ όμορφα μαζί, τις τρεις αυτές εβδομάδες που έμεινε μαζί μας. Τις δύο, μάλιστα, μαζί με τον σύζυγό της και γιο της Σούλας, τον Κώστα. Μοιραστήκαμε τόσα πράγματα... Βολικά παιδιά, συνεννοήσιμα. Σχεδιάζαμε από κοινού, αποφασίζαμε, υλοποιούσαμε.
Έτσι όμορφα, πορευτήκαμε μαζί τους... Ας τη χαρούμε λοιπόν και τη σημερινή ημέρα στη θάλασσα. Έστω και μέχρι το απόγευμα. Ύστερα η Άννυ θα βγει για μια ακόμα φορά, την τελευταία σ' αυτό ταξίδι με τους συγγενείς της. Και μετά θα περιμένουμε να ξημερώσει η Δευτέρα...
