Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Πέρσι τέτοιες μέρες μαζέψαμε κάππαρη από την Άνδρο σε μια εκδρομή μας στο Κόρθι

kapari1
Τέτοιες μέρες θάταν πέρσι που ήμασταν στην Άνδρο... Φιλοξενούμενοι αγαπημένων φίλων για δέκα μέρες. Δέκα αξέχαστες μέρες... Τότε ήταν που μαζέψαμε και κάππαρη. Η κάππαρις η ακανθώδης είναι πολυετές φυτό που φέρει στρογγυλεμένα, σαρκώδη φύλλα και μεγάλα λευκά προς ροζ-λευκά άνθη.

kapari2
Το φυτό είναι γνωστό για τους βρώσιμους ανθοφόρους οφθαλμούς, που χρησιμοποιούνται συχνά ως καρύκευμα και τους καρπούς, από τα οποία και τα δύο συνήθως καταναλώνονται τουρσί. Άλλα είδη του είδους κάππαρις, επίσης συλλέγονται μαζί, όπως η Κάππαρη η ακανθώδης για τους βρώσιμους ανθοφόρους οφθαλμούς και τους καρπούς τους.

kapari3
Εδώ σ' αυτό τον ξερότοπο τη βρήκαμε, στην άκρη του δρόμου. Και ο Λεωνίδας σταμάτησε το αυτοκίνητο... Η κάππαρη η ακανθώδης, έχει βρεθεί σε άγρια κατάσταση στη Μεσόγειο, Ανατολική Αφρική, Μαδαγασκάρη, Νότιο-Δυτική και Κεντρική Ασία, Ιμαλάια, Νησιά του Ειρηνικού, Ινδοϊμαλάια και Αυστραλία.

kapari4
Είναι παρούσα σε όλες σχεδόν τις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου και περιλαμβάνεται στη χλωρίδα των περισσοτέρων εξ αυτών, αλλά αν είναι αυτόχθονη στην περιοχή αυτή είναι αβέβαιο. Παρ' ολα αυτά ο Λούης, η Δήμητρα και η Σούλα, μάζεψαν αρκετή. Τους βλέπετε την ώρα της συγκομιδής.

kapari5
Λίγο μετά, τους "πιάνω" από μακριά καθώς έχω κατέβει χαμηλά να φωτογραφίσω της "Γριάς το Πήδημα", μια τοποθεσία ξεχωριστής ομορφιάς. Μου άρεσε η στιγμή. Ο Λούης κοιτάζει με μια στοικότητα, ενώ η Δήμητρα αναπτύσσει τα επειχειρήματα της στη Σούλα, που την ακούει προσεκτικά.

kapari6
Η ίδια φωτό, χωρίς ζουμ. Φαντάζομαι μόλις που τους διακρίνετε, ε; Θυμάμαι, ήταν μια μέρα πολύ όμορφη. Στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είχαμε γράψει τότε (δείτε ΕΔΩ) για κάτι που μας έκανε εντύπωση κοντά στο Κόρθι, αλλά για την Κάππαρη δεν είπαμε κουβέντα. Πού να προλάβεις να τα πεις, όλα τα ωραία!

Να σας γνωρίσουμε την πλατεία Καραϊσκάκη, στην Αθήνα; Ένας πολύ γνωστός μας τόπος

metaxurgio1
Εδώ, στην πλατεία Καραϊσκάκη, στο κέντρο της Αθήνας, δυο βήματα από την Ομόνοια, βρίσκεται το Μετρό (βλέπετε τη μια του είσοδο...). Για μας η πλατεία είναι πέρασμα, προκειμένου να πάμε στο σπίτι μας. Έτσι μας είναι, πάρα πολύ οικεία... Αλλά για όσους δεν έχουν την ίδια εμπειρία, μπορεί να μην την γνωρίζουν καθόλου...

metaxurgio2
Ευκαιρία λοιπόν να σας πούμε μερικά πράγματα γι' αυτήν, αλλά και την ευρύτερη περιοχή... Το Μεταξουργείο είναι συνοικία στο βορειοδυτικό τμήμα του Ιστορικού Κέντρου της πόλης των Αθηνών. Περίπου στο κέντρο της περιοχής, βρίσκεται η ομώνυμη πλατεία. Και μη σας παραξενεύει η φωτογραφία, ένας θάμνος φωτογραφημένος από κοντά, είναι.

metaxurgio3
Το Μεταξουργείο εκτείνεται στο χώρο που ορίζεται από την Πλατεία Καραϊσκάκη και τη Λεωφόρο Κωνσταντινουπόλεως, τις οδούς Δεληγιάννη, Αγίου Κωνσταντίνου, Πειραιώς και την Ιερά Οδό. Εφάπτεται του Γκαζοχωρίου, του Κεραμεικού, της ευρύτερης περιοχής της Πλατείας Ομονοίας και της Ακαδημία Πλάτωνος και Κολωνού.

metaxurgio4
Από διοικητική άποψη, υπάγεται στη δικαιοδοσία του 1ου και του 3ου Δημοτικού Διαμερίσματος των Αθηνών, με όρια τις οδούς Λένορμαν και Κολοκυνθούς. Διασχίζεται από το επίγειο σιδηροδρομικό δίκτυο του ΟΣΕ. Εδώ, στην πλατεία, βρίσκεται και το ξενοδοχείο WYNDHAM GRAND ATHENS.

metaxurgio5
Γενικά, η περιοχή θεωρείται υποβαθμισμένη συνοικία, με πολλά παλιά και εγκαταλελειμμένα κτίρια και οίκους ανοχής, καθώς και στέκια τοξικομανών. Τα τελευταία χρόνια, όμως, έχει ξεκινήσει ανάπλαση κάποιων ζωνών της περιοχής. Ωστόσο, όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες δεν είναι τόσο τραγική η κατάσταση.

metaxurgio6
Από το Μεταξουργείο διέρχεται η Γραμμή 2 του Μετρό και η περιοχή εξυπηρετείται από το Σταθμό Μεταξουργείου. Γενικότερα πάντως εμάς, τους μόνιμους κατοίκους της πόλης, μας εξυπηρετεί πολύ στην καθημερινότητα μας για την πρόσβασή μας στο κέντρο της Αθήνας...

Ελάτε να σας πάμε μια βόλτα στη Ζυρίχη... Εδώ που η Ελβετία είναι στα καλύτερα της...

zirixi1
Ότι μας αρέσουν τα ταξίδια στον κόσμο, το ξέρετε. Το έχετε δει τόσες φορές στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Πότε χρησιμοποιούμε δικές μας φωτογραφίες από τα ταξίδια μας και πότε φίλων που μας σκέφτονται, καθώς ταξιδεύουν και μας στέλνουν... Ελάτε λοιπόν να σας πάμε σήμερα στη Ζυρίχη της Ελβετίας...

zirixi2
Η Ζυρίχη είναι η μεγαλύτερη πόλη στην Ελβετία (πληθυσμός: 371.767 το 2007, πληθυσμός της ευρύτερης αστικής περιοχής: 1.007.972) και πρωτεύουσα του καντονίου της Ζυρίχης. Ο πληθυσμός της μητροπολιτικής περιοχής φτάνει τα 1,68 εκατομμύρια. Δείτε μια όψη της πόλης, στο σημερινό σημείωμα μας

zirixi3
Η πόλη είναι το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Ελβετίας (η πρωτεύουσα της Ελβετίας και έδρα της κυβέρνησης είναι η Βέρνη). Σύμφωνα με έρευνες, το 2006 και το 2007 πρόσφερε την καλύτερη ποιότητα ζωής στον κόσμο. Υπάρχουν ακόμα τέτοιες πόλεις, όπου μπορούν να ζήσουν άνθρωποι.

zirixi4
Σύμφωνα με διαδικτυακή έρευνα που κάναμε, τo όνομα της πόλης προέρχεται πιθανόν από την κελτική λέξη Turus, υπόθεση που στηρίζεται στην ανακάλυψη ενός τάφου του 2ου αιώνα, πάνω στον οποίο αναγράφεται το λατινικό όνομα Turicum. Στη Ζυρίχη μπορεί κανείς να δει και τέτοιες εικόνες.

zirixi5
Η ιστορία της Ζυρίχης ξεκινά από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όταν λειτουργούσε με το όνομα Turicum ένα σημείο είσπραξης φόρων στον ποταμό Λίματ. Η πόλη αναπτύχθηκε το Μεσαίωνα και το 1351 έγινε το πέμπτο μέλος στην ελβετική συνομοσπονδία. Ήδη από το 19ο αιώνα αποτελεί το σημαντικότερο οικονομικό κέντρο της Ελβετίας.

zirixi6
Η Ζυρίχη εκτείνεται γύρω από το βόρειο άκρο της ομώνυμης λίμνης και τις όχθες του ποταμού Λίματ. Το ιστορικό κέντρο, η παλιά πόλη, βρίσκεται λίγο βορειότερα από το σημείο που ο ποταμός εκβάλλει στη λίμνη. Δείτε μια ομορφιά από αυτόν τον ποταμό που οι άνθρωποι εκμεταλλεύονται την ομορφιά του.

Αισθανόμαστε κάπως σήμερα, μας λείπουν ήδη τα παιδιά. Τρεις εβδομάδες μαζί, καλά ήταν

luludi.280319
Στα συνηθισμένα μας... Τα λουλούδια που αγαπούμε. Κρατημένα κατά καιρούς στην επιφάνεια γραφείου του υπολογιστή, έρχεται η ώρα που τα θέλεις και τα χρειάζεσαι για να πάρεις λίγο θάρρος και κουράγιο και να συνέχεις να ζεις... Τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Δεν το βάζουμε κάτω.

luludi.290319
Εδώ στο φυσικό φράχτη που κάνει τα πράγματα πολύ πιο όμορφα και δίνει νόημα στη ζωή. Μου αρέσει που τα σχολιάζετε και λέτε "ωραία τα λουλούδια σας!". Αλλά δεν είναι δικά μας. Δικά σας είναι. Και καθώς τα μοιραζόμαστε και με άλλους, όλη αυτή η ομορφιά, γίνεται ακόμα μεγαλύτερη και περισσότερη.

luludi.010419
Η Άννυ θα κοντεύει να φτάσει σπίτι της, αν δεν είναι κιόλας. ΚΙ εμείς νιώθουμε λίγο πιο μόνοικαι πιο φτωχοί, με την απουσία τους να είναι ήδη αισθητή... Τρεις εβδομάδες δεν ήταν και λίγο. Καθόλου λίγο. Γυρίσαμε τη μισή Ελλάδα. Και τη γυρίσαμε μαζί τους.

xamomili
Χαμομήλι! Έχει τελειώσει τώρα... Αλλά η φωτογραφία είναι πριν δυο μήνες, τότε ππου πραγματαικά έκανε αίσθηση καθώς γέμιζε τη γη σαν ένα σεντόνι που του δίνει μια απίστευτη ομορφιά. Νομίζω θα πρέπει να είναι από την Ακαδημία Πλάτωνα και είναι δική μου φωτογραφία.

luludi.110419
Τόσο μοναδικά, τόσο ξεχωριστά λουλούδια... Είναι κομμάτι της ζωής που συνεχίζει να έχει ενδιαφέρον, ακριβώς, λόγω των εναλλαγών. Να χθες μαζί με τα παιδιά, τον Κώστα και την Άννυ, σήμερα μόνοι να ξαναβάζουμε σε μια σειρά τα πράγματα που έχουμε να κάνουμε...

luludi.160419
Κάτι όμορφο από τους κήπους σας... Τόσο διαφορετικοί οι τόνοι των χρωμάτων, πανέμορφοι. Χαίρεσαι να τα βλέπεις. Ξεκουράζεται το μάτι σου... Και αναγαλλιάζει η ψυχή σου. Και το χρειαζόμαστε τόσο τις δύσκολες μέρες που έχουμε μπροστά μας...

Μετά τον Κώστα, έφυγε σήμερα το πρωί και η Άννυ... Περάσαμε πολύ όμορφα μαζί τους...

anafiotika.1
Με φωτογραφίες αναμνήσεων, είναι "ντυμένη" η σημερινή ανάρτηση... Ήταν ένα απόγευμα που πήγαμε στα Αναφιώτικα, στη μικρή συνοικία, ακριβώς κάτω από την Ακρόπολη, που κρατάει ένα χρώμα ξεχωριστό, λες και έρχεται από άλλο... πλανήτη...

anafiotika.2
Σ' αυτά τα στενά σοκάκια, είναι πάντα ωραία μια φωτογράφιση, αναμνηστική. Εδώ η Σούλα με την Άννυ, πριν ακόμα πέσει ο ήλιος. Απογευματάκι, την πιο γλυκιά ώρα, στο σούρουπο που είναι όντως από τις καλύτερες, για να τις ζει κανείς.

anafiotika.3
Έτσι φαίνεται ο Λυκαβηττός, από εδώ... Ο Κώστας έκανε μια εκπληκτική φωτογράφιση που θα τη ζήλευαν και επαγγελματίες. Κρατάω τέτοιες όμορφες στιγμές ακριβά φυλαγμένες στην καρδιά μου, επειδή ήμασταν παρέα με τα παιδιά και τις απολαύσαμε.

anafiotika.4
Σχεδόν όλοι μαζί. Πλην του Κώστα, που είναι πίσω από τη μηχανή, προκειμένου να απαθανατίσει τη στιγμή... Δεν ηταν πολύ, καμιά ώρα κράτησε μόλις η βόλτα μας στα Αναφιώτικα, αλλά άξιζε τον κόπο, ως κάτι πολύ ξεχωριστό από την παλιά πόλη της Αθήνας.

anafiotika.5
Μικρές γλαστρούλες και καταπράσινα δέντρα και συστάδες από φυτά ήταν η παρέα μας,.. Και μας άρεσε, όλο αυτό το σκηνικό. Ακόμα και σε μας, που είχαμε ξαναπάει και είχαμε ξαναπερπατήσει στο μέρος αυτό. Τα Αναφιώτικα θα είναι πάντα ένας όμορφος προορισμός.

anafiotika.6
Παλιά σπίτια, ανθισμένες τριανταφυλλιές και στο βάθος η Ακρόπολη. Μια ανάσα δρόμος. Τόσο που νομίζεις πως έτσι να κάνεις θα απλώσεις το χέρι σου και θα την πιάσεις. Φυσικάς η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Και αξίζει, αν δεν έχετε πάει, να το βάλετε στο πρόγραμμά σας.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA