Και από τη ζέστη της Αθήνας, ας πάμε στη δροσιά του βουνού, κάπου κοντά στις Σέρρες
Αν μας αρέσει κάτι σ' αυτή την καθημερινή διαδικτυακή επαφή, είναι ότι κινούμαστε εύκολα, χωρίς προβλήματα, με γνώμονα την καρδιά. Για μας, οι φίλοι μας είναι που καθορίζουν τα πράγματα και το μοίρασμα που κάνουμε μαζί τους, ότι πιο ωραίο έχουμε. Ας πάμε λοιπόν σε ένα βουνό των Σερρών να δούμε πώς περνά εκεί μια αντροπαρέα φίλων...
Ο φίλος μας Ηλίας Θεολόγου, μας έστειλε αρκετές φωτογραφίες... Αλλά εμείς επιλέξαμε μόνο αυτές τις έξι, επειδή συνήθως τόσες μας χρειάζονται για μια αξιοπρεπή ανάρτηση. Το κάνουν κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. Δείτε και πέρσι τέτοιον καιρό που είχαμε κάνει μια ανάλογη ανάρτηση ΕΔΩ.
Πάντα άρεσε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ και τους αναγνώστες του, αυτή η απλή όμορφη ζωή, όπου τα άλογα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα και δεν έχουν τον φόβο των ανθρώπων... Εδώ βρίσκουν ακόμα πράσινο να βοσκήσουν. Αχ αυτή η ελευθερία, πόσο μας γοητεύει. Και τα άλογα, αγέρωχα όπως είναι, είναι οι καλύτεροι εκφραστές της.
Αυτό το τοπίο, μπορεί να θαυμάσει κανείς, από εδώ ψηλά. Μακριά, στο βάθος, μόλις που διακρίνεται, είναι ο κάμπος, οι άνθρωποι, η ζωή... Εδώ η ησυχία η ηρεμία, οι πηγές με το κρύο νερό, ο πλάτανος με το ίσκιο του... Λίγα πράγματα χρειάζεται ο άνθρωπος για να νιώσει καλά... Κι όταν τα βρει, ακραγγίζει την ευτυχία.
Άλλη μια φωτογραφία με τα άλογα ελεύθερα που βόσκουν δίπλα στο αγροτικό αυτοκίνητο το οποίο υποδηλώνει την παρουσία ανθρώπων... Δεν ενοχλούνται καθόλου, ίσως επειδή και εκείνοι είναι φιλικοί μαζί τους. Τελικά όλοι μπορούμε να ζήσουμε μαζί, φτάνει να κατοικεί η ειρήνη ανάμεσα μας.
Οι φίλοι μας, αφού έφαγαν ότι κρατούσαν σ' αυτή την εκδρομή την έριξαν στον ύπνο. Κάτω από τον παχύ ίσκιο του πλάτανου. Μέσα στη φύση. Αναμφίβολα, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο. Να' ναι καλά και να συνεχίσουν κάθε χρόνο να την κάνουν αυτή την εξόρμηση τους στη φύση...
