Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Ο Σεπτέμβρης συνεχίζει να μας ξαφνιάζει με τις ζέστες του... Το καλοκαίρι είναι εδώ!...

temeni1.030919
Νομίζατε ότι τελείωσε το καλοκαίρι, επειδή μπήκαμε στον Σεπτέμβρη; Και αρχίσατε από τις πρώτες μέρες ευχές για καλό χειμώνα; Ποιο χειμώνα; Το καλοκαίρι συνεχίζει να είναι εδώ με τις δυνατές ζέστες τους. Τουλάχιστον εδώ, στην Τέμενη Αιγίου που είμαστε, έτσι έχουν τα πράγματα.

temeni2.030919
Τα μεσημέρια είναι πολύ δύσκολα, χωρίς αιρκοντίσιον... Τι να σου κάνει ένα ανεμιστηράκι και πόσο να δροσίσει ένα ελαφρό αεράκι τόσο απαλό, σχεδόν ανεπαίσθητο, στη βεράντα, ανάμεσα στα δέντρα, την ώρα που κάθεσαι στη βεράντα του μικρού οικίσκου; Όλα είναι πια, σχετικά.

temeni3.030919
Το απόγευμα κατά τις έξι, κανείς δεν λέει να σηκωθεί από το κρεβάτι του. Μόνο κάποια παιδιά με τα ποδήλατα τους, δίνουν ζωή στο χώρο, καθώς με το σφρίγος και τη ζωντάνια που έχουν, αρνούνται να υποταχθούν στη μεσημεριανή ραστώνη. Κλασικό καλοκαιρινό απόγευμα κι ας λέει άλλα το ημερολόγιο.

temeni4.030919
Το μόνο σταθερό είναι η... αστάθεια του Wi Fi που άλλοτε έχει κι άλλοτε όχι. Έτσι απλά για να μας δημιουργεί ένα επιπλέον πρόβλημα καθώς δυσκολεύει τη ζωή μας και τους προγραμματισμούς μας. Αυτή την πλευρά του τη θυμάμαι και πριν από πολλά χρόνια, αλλά άκουσα ότι έκαναν βελτιώσεις. Πού; Πώς; Και γιατί δεν τις βλέπουμε;

temeni5.030919
Χρειάστηκε να βγω και να περπατήσω λίγο μέσα στο παραθεριστικό κέντρο και τη θάλασσα. Έτσι για να αποτυπώσω εικόνες και να ντύσω αυτή την ανάρτηση που έγινε με πολύ αγάπη. Μου έκανε καλό. Το χρειαζόμουν, όπως και ένα μπάνιο στη θάλασσα και το ντους του οικίσκου που μένουμε.

temeni6.030919
Δεν ήθελα να αναφερθώ για τα σκουπίδια που είδαμε μαζεμένα σε μεγάλους όγκους στην πόλη του Αιγίου. Τι συμβαίνει; Πρώτη φορά από όσες φορές έχω έρθει αντιμετώπισα ένα τέτοιο ζήτημα. Απεργούν οι εργάτες της καθαριότητας του δήμου ή συμβαίνει κάτι άλλο;

Πρώτη μέρα στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ. Ξεκινήσαμε πολύ ωραία!

paratheristiko1
Φτάσαμε κατά τη μία το μεσημέρι στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ, στην Τέμενη Αιγίου, μέχρι να ξεφορτώσουμε τα πράγματα μας στον οικίσκο που μας έδωσαν, τον 245, μας πήρε κάμποση ώρα. Το βρήκα το ίδιο ελκυστικό και ενδιαφέρον, όπως τις προηγούμενες χρονιές...

paratheristiko2
Η επόμενη κίνηση ήταν να πάμε στο εστιατόριο για φαγητό. Ήταν ώρα, πια. Και μείς… κακόρεξοι καθώς είμαστε, τα καταφέραμε μια χαρά... Ο Γιώργος μας πήρε μια φωτογραφία κι έτσι έχετε τη δυνατότητα να με δείτε με το... καβουράκι μου, σε μια πιο καλοκαιρινή έκδοση.

paratheristiko3
Ο Γιώργος δεν χόρταινε να βγάζει φωτογραφίες για να τις δείξει στην Αστρίντ, τη σύζυγο του, που για λόγους υγείας έμεινε πίσω στη Γαλλία. Και φυσικά εγώ τον έβγαλα μια φωτογραφία την ώρα που φωτογράφιζε... Μου αρέσουν αυτές οι αυθεντικές φωτογραφίες που δείχνουν τη ζωή όπως είναι.

paratheristiko4
Περπατώντας μέσα στο κάμπινγκ, διαπίστωσα πως τίποτα από την ομορφιά που ήξερα από το παρελθόν, δεν είχε αλλάξει. Και αξίζει ένα μεγάλο μπράβο σε όσους φροντίζουν για την καλαισθησία του, και το συντηρούν ώστε να συνεχίσει να προσφέρει σωστή αναψυχή σε εργαζόμενους και συνταξιούχους.

paratheristiko5
Υπάρχουν ακόμα κι αυτή την εποχή ανθισμένα λουλούδια, πανέμορφα, που αξίζει να τα προσέξει κανείς κι ας είναι Σεπτέμβρης, πια... Κράτησα ένα τέτοιο πλάνο γιατί πολύ μου άρεσε, καθώς το είδα στην άκρη του εσωτερικού δρόμου, μέσα στο γκαζόν. Ναι, η Τέμενη συνεχίζει να είναι πανέμορφη...

paratheristiko6
Και το απογευματάκι καθίσαμε για καφέ στο μπαράκι, δίπλα στη θάλασσα... Αρχίζουμε να αναπνέουμε τον αέρα της χαλαρής ατμόσφαιρας που έχουν οι διακοπές ακόμα κι αυτές της μικρής διάρκειας... Και μας αρέσει, ιδιαίτερα. Αν και υπερβολική ζέστη το μεσημέρι, από το απόγευμα και μετά ο καιρός άλλαξε.

Πάμε για μια βδομάδα σε παλιά γνώριμα λημέρια. Στον φιλόξενο ΟΠΑΚΕ της Τέμενης Αιγίου

temeni2.190817
Θέλαμε, όσο κρατάει ακόμα το καλοκαίρι (κι ας είναι Σεπτέμβρης...) να πάμε κάπου με τον Γιώργο... Και σκεφτήκαμε το παραθεριστικό κέντρο της ΟΜΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Ο τόπος, μας είναι γνώριμος και θα πηγαίναμε ύστερα από δυο χρόνια αφού έφυγα από την ΠΕΤ ΟΤΕ...

temeni4.040916
Ας είναι καλά, οι άνθρωποι που διαχειρίζονται τον ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ, απάντησαν θετικά στην έκκληση μου κι έτσι από σήμερα μας πρόσφεραν φιλοξενία, καθώς ο καιρός βοηθάει, αφού όσοι έχουν παιδιά φροντίζουν να είναι στη βάση τους, επειδή την ερχόμενη εβδομάδα ανοίγουν τα σχολεία.

temeni2.040916
Για μας, ο χώρος είναι οικείος. Εδώ έχουμε παρακολουθήσει πολλές Συνελεύσεις της ΠΕΤ ΟΤΕ και της ΟΜΕ ΟΤΕ, όταν βρισκόμασταν στην ενεργό δράση της δημοσιογραφικής ζωής μας. Και κάποια όμορφα καλοκαίρια επίσης έχουμε περάσει εδώ, στον φιλόξενο αυτό τόπο για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους του ΟΤΕ.

temeni8.040916
Κι επίσης οι άνθρωποι, μου είναι πολύ γνωστοί, καθώς από τη θέση ευθύνης του δημοσιογράφου της ΠΕΤ ΟΤΕ για 34 χρόνια έζησα πολλούς στη συνδικαλιστική, κυρίως, δράση τους... Ναι, μου είναι οικείος ο χώρος και χάρηκα ιδιαίτερα όταν διαπίστωσα πως κι από τη μεριά τους υπάρχει αγάπη και σεβασμός.

Temeni11.2016
Καθώς γνωρίζουμε καλά τον τόπο λοιπόν, είμαστε βέβαιοι ότι θα περάσουμε καλά με τις μικρές εκδρομές μας στα γύρω μέρη, από το Διακοπτό ώς την πόλη του Αιγίου. Το καθένα έχει τις ομορφιές του κι άμα είσαι εκεί, χαλαρά, σίγουρα μπορείς να αξιοποιήσεις με τον καλύτερο τρόπο το χρόνο σου.

temeni7.130916
Θα έχουμε επίσης τη δυνατότητα να ξαναδούμε ανθρώπους, φίλους μας, που μένουν μόνιμα εκεί και να μοιραστούμε τη χαρά της φιλοξενίας. Σε ποιον δεν αρέσουν άραγε αυτά τα όμορφα πράγματα; Σε μας πρώτα, γι' αυτό και προσπαθούμε να χτίζουμε γέφυρες φιλίας παντού.

Στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Ένας τόπος για περπάτημα...

parko.ak.platonos1
Βγήκαμε χθες με τον Γιώργο για μια βόλτα στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα που είναι κοντά στο σπίτι μας. Είναι ένας όμορφος τόπος που συχνά μας αρέσει να επισκεπτόμαστε, όπως άλλωστε και πολύ άλλος κόσμος που συμβαίνει να μένει στην Αθήνα...

parko.ak.platonos2
Δυστυχώς πιάστηκε η καρδιά μας από τους βανδάλους... Καθώς κατεβήκαμε στο αρχαίο γυμναστήριο και την παλαίστρα, είδαμε αυτό το πράγμα. Εδώ υπήρχε μια μαρμάρινη πλάκα που έλεγε στα ελληνικά και αγγλικά, για τους επισκέπτες, τι ήταν σ' αυτό το σημείο. Τι είναι αυτό που τους πιάνει, αλήθεια, να καταστρέφουν κάθε καλό;

parko.ak.platonos3
Θυμάστε είχαμε ξαναγράψει πριν φύγουμε για τις φετινές μικρές καλοκαιρινές μας διακοπές για τα επίσης σπασμένα παγκάκι. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα. Το κάναμε με πόνο ψυχής, επειδή αγαπούμε τον τόπο αυτό και έχουμε εργαστεί για την ανάπλαση, ανάδειξη και προβολή του.

parko.ak.platonos4
Με χαρά είδαμε να τα έχουν φτιάξει... Όχι μόνο τοποθέτησαν τα ξύλα που έλειπαν, αλλά τα έβαψαν κιόλας... Δεν ξέρω αν "φταίει" το γεγονός ότι απέναντι από αυτό το παγκάκι, στη μικρή πλατεία με τις λίγες εξέδρες, έγινε πρόσφατα η ορκωμοσία του νέου δημάρχου των Αθηναίων κ. Μπακογιάννη.

parko.ak.platonos5
Γενικότερα το πάρκο το είδαμε περιποιημένο. Καθαρισμένο όπου χρειάζονταν και με κουρεμένο το γκαζόν όπου επίσης χρειάζονταν... Μακάρι ο νέος δήμαρχος να εννοούσε όσα δήλωσε για τον συγκεκριμένο τόπο. Αν και δεν μας αρκούν πια οι δηλώσεις, από μόνες τους. Έχουμε ακούσει κατά καιρούς, πολλές. Αλλά μέχρι εκεί...

parko.ak.platonos6
Αυτό που χρειάζεται η περιοχή, είναι αγάπη και φροντίδα, παραποίηση... Συνεχή και όχι περιστασιακή. Και χρειάζεται κι εμάς. Η παρουσία μας, ίσως δεν θα αφήσει χώρο για τους διεστραμμένους βάνδαλους που λες και τους αναζωογονεί η καταστροφή... Είναι η περιοχή μας και έχει τη δική της ιστορία...

Βόλτα στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς μας... Κάθε Τετάρτη εδώ μπορείς να βρεις τα πάντα

laiki1
Πήγαμε χθες στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς μας... Όχι πως αυτό είναι κάτι το φοβερό, άλλωστε εμείς που ζούμε στην Αθήνα από κάπου πρέπει να ψωνίσουμε τα πράγματα για το σπίτι μας. Ιδιαίτερα ότι αφορά το φαγητό, δεν μπορούμε στα διαμερίσματα να καλλιεργήσουμε τίποτα...

laiki2
Αλλά δεν είναι μόνο οι ελιές που βλέπουμε στην πάνω φωτογραφία. Στους παράπλευρους δρόμους μπορείς να δεις και υφάσματα και ρούχα. Και μερικά αξίζουν τα χρήματα τους που δεν είναι και ιδιαίτερα ακριβά. Το σημαντικό είναι ότι εδώ μπορείς να κάνεις παζάρια, διαπραγματεύσεις στην τιμή.

laiki3
Χαρακτηριστικό το στιγμιότυπο θαυμασμού της Σούλας, καθώς κοιτάζει αυτές τις ντομάτες που είναι και μεγάλες και νόστιμες. Όντως ήταν ωραίο να περπατάμε ανάμεσα στους πάγκους της λαϊκής. Να σχολιάζουμε το περιεχόμενο τους, να μιλάμε με τους ανθρώπους, όπου μπορούσαμε να συνεννοηθούμε στη γλώσσα μας.

laiki4
Παρακολουθούσα μαζί τους την πορεία τους και αποτύπωνα φωτογραφίες, χωρίς τις περισσότερες φορές, να το αντιληφθούν καν... Και τελικά αυτό ήταν το ωραίο. Στιγμές - στιγμές στη λαϊκή, τέτοιες που έχουν όλες την αξία τους... Στα απλά είναι τα ωραία, ποιος δεν το ξέρει;

laiki5
Δείτε ένα πιο ευρύ πλάνο, από την κίνηση της λαϊκής αγοράς... Όσοι ζείτε σε μεγαλουπόλεις, προφανώς κάτι θα σας θυμίζει. Θα έχετε πάει κι εσείς κάποια στιγμή. Ακόμα κι αν δεν είστε οι ειδικοί στα ψώνια του σπιτιού, εντούτοις η ανάγκη επιβάλει να πάνε. Και πάνε...

laiki6
Ακόμα και στον πάγκο του ψαρά όλο είναι όμορφα. Βρήκαμε το ψαράκι της ημέρας και μαζί με χόρτα άγρια ήταν το καλύτερο γεύμα. Το απολαύσαμε το μεσημέρι... Και μετά λίγη ξεκούραση, έργο και το βράδυ μια κουβεντούλα μέχρι αργά κουβεντούλα στην αυλή. Είχε αρχίσει να δροσίζει λίγο...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA